Lefiticus
10 Yn nes ymlaen dyma feibion Aaron, Nadab ac Abihu, yn rhoi tân yn eu llestri dal tân ac arogldarth ar ben hynny. Yna dechreuon nhw offrymu tân anghyfreithlon o flaen Jehofa, rhywbeth nad oedd Duw wedi gorchymyn iddyn nhw ei wneud. 2 Gyda hynny daeth tân oddi wrth Jehofa a’u llosgi nhw, fel eu bod nhw’n marw o flaen Jehofa. 3 Yna dyma Moses yn dweud wrth Aaron: “Dyma beth mae Jehofa wedi ei ddweud, ‘Bydda i’n cael fy ngwneud yn sanctaidd ymhlith y rhai sy’n agos ata i, a bydda i’n cael fy ngogoneddu o flaen yr holl bobl.’” Ac arhosodd Aaron yn ddistaw.
4 Felly galwodd Moses ar Misael ac Elsaffan, meibion Ussiel, ewythr Aaron, a dweud wrthyn nhw: “Dewch yma, ac ewch â’ch brodyr i ffwrdd o’r lle sanctaidd i rywle y tu allan i’r gwersyll.” 5 Felly gwnaethon nhw gamu ymlaen a chario’r dynion i ffwrdd yn eu mentyll i rywle y tu allan i’r gwersyll, yn union fel roedd Moses wedi dweud wrthyn nhw.
6 Yna dywedodd Moses wrth Aaron a’i feibion eraill, Eleasar ac Ithamar: “Peidiwch â gadael i’ch gwallt fynd yn flêr na rhwygo eich dillad, fel na fyddwch chi’n marw ac fel na fydd Duw yn gwylltio yn erbyn yr holl gynulleidfa. Bydd eich brodyr, holl gynulleidfa Israel, yn wylo dros y rhai y gwnaeth Jehofa eu lladd â thân. 7 Ni ddylech chi adael mynedfa pabell y cyfarfod fel na fyddwch chi’n marw, gan fod olew eneinio Jehofa arnoch chi.” Felly gwnaethon nhw ddilyn geiriau Moses.
8 Yna dywedodd Jehofa wrth Aaron: 9 “Pan fyddi di a dy feibion yn dod i mewn i babell y cyfarfod, ni ddylech chi yfed gwin nac unrhyw ddiod alcoholig, fel na fyddwch chi’n marw. Mae’n ddeddf barhaol ar gyfer eich cenedlaethau. 10 Gwnewch hyn er mwyn gwahaniaethu rhwng rhywbeth sanctaidd a rhywbeth ffiaidd a rhwng rhywbeth aflan a rhywbeth glân, 11 ac er mwyn dysgu’r Israeliaid am yr holl reolau mae Jehofa wedi eu rhoi iddyn nhw drwy Moses.”
12 Yna siaradodd Moses ag Aaron, ac Eleasar ac Ithamar, ei feibion a oedd ar ôl: “Allan o’r offrymau a gafodd eu gwneud drwy dân i Jehofa, cymerwch beth sydd ar ôl o’r offrwm grawn a’i bobi i wneud torthau heb furum. Dylech chi fwyta’r torthau hyn wrth ymyl yr allor, gan eu bod nhw’n sanctaidd iawn. 13 Am fod dy gyfran di a chyfran dy feibion wedi dod o offrymau Jehofa sydd wedi cael eu gwneud drwy dân, mae’n rhaid ichi eu bwyta mewn lle sanctaidd, oherwydd dyna oedd y gorchymyn a ges i. 14 Byddwch chi hefyd yn bwyta brest yr offrwm chwifio a choes yr offrwm sanctaidd mewn lle glân, ti a dy feibion a dy ferched, oherwydd dyna yw dy gyfran di a chyfran dy feibion o aberthau heddwch yr Israeliaid. 15 Byddan nhw’n dod â choes yr offrwm sanctaidd a brest yr offrwm chwifio, ynghyd â’r offrymau o fraster sydd wedi cael eu gwneud drwy dân, er mwyn chwifio’r offrwm chwifio yn ôl ac ymlaen o flaen Jehofa; a bydd yn gyfran reolaidd ar dy gyfer di a dy feibion, yn union fel mae Jehofa wedi gorchymyn.”
16 A chwiliodd Moses yn drylwyr am fwch gafr yr offrwm dros bechod, a gwelodd ei fod wedi cael ei losgi. Felly gwylltiodd yn lân ag Eleasar ac Ithamar, meibion Aaron a oedd ar ôl, a dywedodd: 17 “Pam na wnaethoch chi fwyta’r offrwm dros bechod yn y lle sanctaidd, gan ei fod yn rhywbeth sanctaidd iawn, rhywbeth mae ef wedi ei roi i chi er mwyn ichi allu cario pechod y gynulleidfa ac aberthu o flaen Jehofa er mwyn iddyn nhw gael maddeuant am eu pechodau? 18 Edrychwch! Dydy ei waed ddim wedi dod i mewn i’r lle sanctaidd. Yn sicr dylech chi fod wedi ei fwyta yn y lle sanctaidd, yn union fel y ces i fy ngorchymyn.” 19 Dyma Aaron yn ateb Moses drwy ddweud: “Edrycha! Heddiw gwnaethon nhw gyflwyno eu hoffrwm dros bechod a’u hoffrwm llosg o flaen Jehofa, ond er hynny, digwyddodd y pethau hyn imi. Petaswn i wedi bwyta’r offrwm dros bechod heddiw, a fyddai hynny wedi plesio Jehofa?” 20 Pan glywodd Moses hynny, roedd yn fodlon.