Yn Ôl Marc
3 Unwaith eto, aeth i mewn i’r synagog, ac roedd dyn yno a’i law wedi gwywo.* 2 Felly roedden nhw’n ei wylio’n ofalus i weld a fyddai’n iacháu’r dyn ar y Saboth, er mwyn dwyn cyhuddiad yn ei erbyn. 3 Dywedodd wrth y dyn â’r llaw a oedd wedi gwywo:* “Cod, tyrd i’r canol.” 4 Yna dywedodd wrthyn nhw: “Ydy hi’n gyfreithlon gwneud da ar y Saboth neu wneud drwg, achub bywyd* neu ladd?” Ond ni ddywedon nhw yr un gair. 5 Ar ôl edrych arnyn nhw’n ddig ac yn llawn tristwch oherwydd eu bod nhw mor galon-galed, dywedodd wrth y dyn: “Estynna dy law.” A dyma’n ei hestyn hi, ac fe gafodd ei law ei hiacháu. 6 Yna, aeth y Phariseaid allan ar unwaith a chyfarfod gyda chefnogwyr Herod, er mwyn cynllwynio i’w ladd.
7 Ond aeth Iesu gyda’i ddisgyblion i gyfeiriad y môr, a gwnaeth tyrfa fawr o Galilea a Jwdea ei ddilyn. 8 Hyd yn oed o Jerwsalem ac o Idwmea ac o’r ochr arall i’r Iorddonen ac o ardal Tyrus a Sidon, daeth tyrfa fawr ato ar ôl iddyn nhw glywed am yr holl bethau roedd yn eu gwneud. 9 A dywedodd wrth ei ddisgyblion am gael cwch bach yn barod iddo fel na fyddai’r dyrfa yn gwasgu arno. 10 Oherwydd ei fod wedi iacháu llawer, roedd pawb ag afiechydon difrifol yn gwthio ymlaen i gyffwrdd ag ef. 11 Roedd hyd yn oed yr ysbrydion aflan, pan fydden nhw’n ei weld, yn syrthio o’i flaen ac yn gweiddi: “Ti yw Mab Duw.” 12 Ond lawer gwaith gorchmynnodd ef yn llym iddyn nhw beidio â dweud pwy oedd ef.
13 Aeth i fyny mynydd a galw’r rhai roedd ef wedi eu dewis, a daethon nhw ato. 14 A dewisodd* 12 dyn, a galw’r grŵp hwn yn apostolion, y rhai a fyddai’n mynd gydag ef a’r rhai y byddai ef yn eu hanfon allan i bregethu 15 ac i gael yr awdurdod i fwrw cythreuliaid allan.
16 A’r 12 a gafodd eu dewis* gan Iesu oedd Simon, yr un roedd ef hefyd yn ei alw’n Pedr, 17 Iago fab Sebedeus ac Ioan brawd Iago (rhoddodd hefyd yr enw Boanerges arnyn nhw, sy’n golygu “Meibion y Daran”), 18 Andreas, Philip, Bartholomeus, Mathew, Tomos, Iago fab Alffeus, Thadeus, Simon y Cananead,* 19 a Jwdas Iscariot, a wnaeth ei fradychu yn nes ymlaen.
Yna aeth i mewn i dŷ, 20 ac unwaith eto dyma’r dyrfa yn ymgasglu, fel nad oedden nhw’n gallu bwyta pryd o fwyd hyd yn oed. 21 Ond pan glywodd ei berthnasau am hyn, aethon nhw allan i afael ynddo, oherwydd eu bod nhw’n dweud: “Mae’n wallgof.” 22 Hefyd, roedd yr ysgrifenyddion a ddaeth i lawr o Jerwsalem yn dweud: “Mae Beelsebwl* ynddo, ac mae’n bwrw cythreuliaid allan drwy gyfrwng rheolwr y cythreuliaid.” 23 Felly, ar ôl eu galw nhw ato, siaradodd â nhw drwy ddefnyddio damhegion: “Sut gall Satan fwrw allan Satan? 24 Os bydd teyrnas yn ymrannu yn ei herbyn ei hun, dydy’r deyrnas honno ddim yn gallu sefyll; 25 ac os bydd tŷ yn ymrannu yn ei erbyn ei hun, dydy’r tŷ hwnnw ddim yn gallu sefyll. 26 Hefyd, os yw Satan wedi codi yn ei erbyn ei hun, dydy ef ddim yn gallu sefyll ond mae hi ar ben arno. 27 Yn wir, ni all unrhyw un sy’n mynd i mewn i dŷ dyn cryf ddwyn ei eiddo oni bai ei fod yn gyntaf yn rhwymo’r dyn cryf hwnnw. Dim ond wedyn y gallai gymryd popeth o’i dŷ. 28 Yn wir, rydw i’n dweud wrthoch chi y bydd popeth yn cael ei faddau i feibion dynion, ni waeth pa bechodau maen nhw’n eu cyflawni neu ba gableddau maen nhw’n eu dweud. 29 Ond, pwy bynnag sy’n cablu yn erbyn yr ysbryd glân, ni fydd byth yn cael maddeuant ond mae’n euog o bechod tragwyddol.” 30 Dywedodd hyn oherwydd eu bod nhw’n dweud: “Mae ysbryd aflan ynddo.”
31 Yna daeth ei fam a’i frodyr, ac wrth iddyn nhw sefyll y tu allan, dyma nhw’n anfon rhywun i mewn i’w alw. 32 Gan fod ’na dyrfa yn eistedd o’i amgylch, dywedon nhw wrtho: “Edrycha! Mae dy fam a dy frodyr y tu allan yn gofyn amdanat ti.” 33 Ond atebodd yntau: “Pwy ydy fy mam a fy mrodyr?” 34 Yna edrychodd ar y rhai oedd yn eistedd mewn cylch o’i gwmpas a dweud: “Edrychwch, dyma fy mam a fy mrodyr! 35 Pwy bynnag sy’n gwneud ewyllys Duw, hwn ydy fy mrawd a fy chwaer a fy mam.”