Lefiticus

6 Aeth Jehofa ymlaen i ddweud wrth Moses: 2 “Os bydd rhywun yn anffyddlon i Jehofa ac yn pechu drwy dwyllo ei gymydog mewn cysylltiad â rhywbeth sydd wedi cael ei roi yn ei ofal, neu drwy ddwyn oddi wrth ei gymydog a gwadu’r peth, 3 neu os bydd yn dod o hyd i rywbeth sydd wedi mynd ar goll ac yn dweud celwydd amdano, ac os bydd yn gelwyddog wrth dyngu llw ynglŷn ag unrhyw bechod o’r fath, dyma beth dylai ei wneud: 4 Os ydy ef wedi pechu ac yn euog, bydd rhaid iddo roi’r hyn y gwnaeth ef ei ddwyn yn ôl, yr hyn y mynnodd ei gael drwy drais, yr hyn a gymerodd drwy dwyll, yr hyn a gafodd ei roi yn ei ofal, neu’r hyn y daeth o hyd iddo, 5 neu unrhyw beth y gwnaeth ef dyngu llw ffals amdano, bydd rhaid iddo dalu iawndal llawn amdano, ac ychwanegu pumed o’i werth ato. Fe fydd yn ei roi i’r perchennog ar y diwrnod y bydd yn cael ei brofi’n euog. 6 A bydd yn cyflwyno offrwm dros euogrwydd o flaen Jehofa, sef hwrdd* di-nam o’r praidd, yn ôl y gwerth sydd wedi cael ei asesu. Bydd yn ei roi i’r offeiriad. 7 Bydd yr offeiriad yn aberthu o flaen Jehofa er mwyn i’r person hwnnw gael maddeuant am ei bechod, a bydd Duw yn maddau iddo am unrhyw beth a wnaeth i’w wneud yn euog.”

8 Parhaodd Jehofa i siarad â Moses, gan ddweud: 9 “Rho orchymyn i Aaron a’i feibion, a dyweda, ‘Dyma gyfraith yr offrwm llosg: Bydd yr offrwm llosg yn aros dros y tân sydd ar yr allor drwy’r nos tan y bore, a bydd y tân yn parhau i losgi ar yr allor. 10 Bydd yr offeiriad yn gwisgo ei wisg swyddogol liain, a bydd yn gwisgo’r dillad isaf lliain. A bydd yn tynnu lludw* yr offrwm llosg oddi ar yr allor ac yn ei roi wrth ymyl yr allor. 11 Yna fe fydd yn dadwisgo ac yn gwisgo dillad gwahanol ac yn cymryd y lludw i le glân y tu allan i’r gwersyll. 12 Bydd y tân yn parhau i losgi ar yr allor. Ni ddylai gael ei ddiffodd. Mae’n rhaid i’r offeiriad losgi coed yn y tân bob bore a threfnu’r offrwm llosg drosto, a bydd yn gwneud i fwg godi oddi ar fraster yr aberthau heddwch. 13 Bydd tân yn llosgi drwy’r adeg ar yr allor. Ni ddylai gael ei ddiffodd.

14 “‘Nawr dyma gyfraith yr offrwm grawn: Mae’n rhaid i feibion Aaron ei gyflwyno gerbron Jehofa, o flaen yr allor. 15 Bydd un ohonyn nhw’n cymryd llond llaw o flawd* gorau yr offrwm grawn ac ychydig o’r olew a’r holl thus sydd ar yr offrwm grawn, ac yn gwneud i fwg godi oddi arnyn nhw ar yr allor fel offrwm sy’n cynrychioli’r offrwm cyfan, a bydd yr arogl yn plesio Jehofa. 16 Bydd Aaron a’i feibion yn bwyta’r gweddill ohono. Byddan nhw’n ei ddefnyddio i wneud bara croyw ac yn ei fwyta mewn lle sanctaidd. Fe fyddan nhw’n ei fwyta yng nghwrt pabell y cyfarfod. 17 Ni ddylai gael ei bobi gydag unrhyw furum ynddo. Rydw i wedi rhoi hyn iddyn nhw fel eu rhan nhw o fy offrymau sydd wedi cael eu gwneud drwy dân. Mae’n rhywbeth sanctaidd iawn, fel yr offrwm dros bechod a’r offrwm dros euogrwydd. 18 Bydd pob un o feibion Aaron yn ei fwyta. Dylen nhw gael rhan o’r offrymau sydd wedi cael eu gwneud drwy dân i Jehofa; dyna fydd eu darpariaeth barhaol drwy gydol eu cenedlaethau. Bydd popeth sy’n cyffwrdd â nhw* yn sanctaidd.’”

19 Siaradodd Jehofa â Moses unwaith eto: 20 “Dyma’r offrwm bydd Aaron a’i feibion yn ei gyflwyno i Jehofa ar y diwrnod bydd Aaron yn cael ei eneinio: degfed ran o effa* o’r blawd* gorau fel offrwm grawn rheolaidd, hanner ohono yn y bore a hanner ohono yn y gwyll.* 21 Bydd yn cael ei wneud ag olew ar y gridyll. Dylet ti ddefnyddio olew i wlychu’r offrwm grawn sydd wedi ei bobi a’i gyflwyno mewn darnau, fel arogl sy’n plesio Jehofa. 22 Bydd yr offeiriad, yr un sy’n cael ei eneinio ar ôl Aaron o blith ei feibion, yn cyflwyno’r offrwm. Mae hyn yn ddeddf barhaol: Bydd mwg yn codi oddi arno fel offrwm cyfan i Jehofa. 23 Dylai pob offrwm grawn mae offeiriad yn ei wneud drosto’i hun fod yn offrwm cyfan. Ni ddylai gael ei fwyta.”

24 Siaradodd Jehofa â Moses eto a dweud: 25 “Dyweda wrth Aaron a’i feibion, ‘Dyma gyfraith yr offrwm dros bechod: Bydd yr offrwm dros bechod yn cael ei ladd o flaen Jehofa yn yr un lle ag y mae’r offrwm llosg yn cael ei ladd. Mae’n rhywbeth sanctaidd iawn. 26 Bydd yr offeiriad sy’n cyflwyno’r offrwm dros bechod yn ei fwyta. Fe fydd yn ei fwyta mewn lle sanctaidd, yng nghwrt pabell y cyfarfod.

27 “‘Bydd popeth sy’n cyffwrdd â’r offrwm yn sanctaidd, ac os bydd unrhyw un yn cael ychydig o waed yr offrwm ar ei ddillad, dylai’r dillad hynny gael eu golchi mewn lle sanctaidd. 28 Dylai’r llestr pridd y cafodd y cig ei ferwi ynddo gael ei falu’n deilchion. Ond os cafodd ei ferwi mewn llestr copr, yna dylai’r llestr hwnnw gael ei sgwrio a’i olchi â dŵr.

29 “‘Bydd pob gwryw ymhlith yr offeiriaid yn bwyta’r offrwm. Mae’n rhywbeth sanctaidd iawn. 30 Fodd bynnag, ni ddylai offrwm dros bechod gael ei fwyta os ydy ychydig o’r gwaed wedi cael ei gymryd i mewn i babell y cyfarfod er mwyn cael maddeuant yn y lle sanctaidd. Dylai’r offrwm gael ei losgi â thân.