“GWRANDWCH ARNO!”

7. Yn ôl Mathew 17:1-5, ar ba achlysur gwnaeth Jehofa siarad o’r nefoedd, a beth ddywedodd ef?

⁷ Darllen Mathew 17:1-5. Yr ail dro y gwnaeth Jehofa siarad o’r nefoedd oedd pan gafodd Iesu “ei drawsnewid.” Roedd Iesu wedi gwahodd Pedr, Iago, ac Ioan i fynd gydag ef i fyny mynydd mawr. Tra oedden nhw yno, gwelon nhw weledigaeth ryfeddol. Roedd wyneb a dillad Iesu yn disgleirio. Dechreuodd dau ffigwr, yn cynrychioli Moses ac Elias, siarad â Iesu am ei farwolaeth a’i atgyfodiad a fyddai’n digwydd yn fuan. Er bod ei dri apostol “wedi bod yn teimlo’n gysglyd iawn,” gwelon nhw’r weledigaeth ryfeddol hon pan oedden nhw wedi deffro’n llwyr. (Luc 9:29-32) Nesaf, daeth cwmwl disglair i lawr o’u cwmpas, a chlywon nhw lais yn dod o’r cwmwl—llais Duw! Fel y digwyddodd ar adeg bedydd Iesu, dangosodd Jehofa ei fod yn cymeradwyo ei Fab ac yn ei garu, drwy ddweud: “Fy Mab annwyl i ydy hwn; mae wedi fy mhlesio i’n llwyr.” Ond, y tro hwn, ychwanegodd Jehofa: “Gwrandwch arno!”

9. Pa gyngor ymarferol roddodd Iesu i’w ddisgyblion?

⁹ “Gwrandwch arno!” Roedd Jehofa yn dangos yn gwbl eglur ei fod eisiau inni wrando ar eiriau ei Fab a bod yn ufudd iddo. Beth ddywedodd Iesu pan oedd ar y ddaear? Dywedodd lawer o bethau sy’n werth gwrando arnyn nhw! Er enghraifft, dysgodd ei ddilynwyr mewn ffordd gariadus am sut i bregethu’r newyddion da, a’u hatgoffa dro ar ôl tro i gadw’n wyliadwrus. (Math. 24:42; 28:19, 20) Hefyd, gwnaeth eu hannog i wneud eu gorau glas ac i ddal ati. (Luc 13:24) Pwysleisiodd Iesu bwysigrwydd dangos cariad tuag at ei gilydd, aros yn unedig, a dilyn ei orchmynion. (Ioan 15:10, 12, 13) Dyna gyngor ymarferol oddi wrth Iesu! Mae’r cyngor hwnnw yr un mor addas heddiw ag yr oedd yr adeg honno.