NAFOLOFƐNW ALA KA KUMA KƆNƆ | ZƐNƐZI 9-11
“Diɲɛ kɔnɔ mɔgɔw bɛɛ tun be kaan kelen le fɔ”
11:1-4, 6-9
Babɛli dugu la, Jehova y’a kɛ adamaden kanminɛbaliw jɛnsɛnna a kɛtɔ k’u ka kaan ɲagami. Bi, a be jamaba dɔ lajɛnna ka bɔ duniɲa faan bɛɛ la ani siyaw bɛɛ la. Ani a b’a kɛ u be kaan senuman fɔ. O cogo la, ‘u bɛɛ bena se ka Masaba daali, ani k’a bato ni dusu kelen ye.’ (Sof. 3:9; Yir. 7:9). Tiɲɛn kuma minw be sɔrɔ Bibulu kɔnɔ Jehova koo la ani a sagonata koo la, o lo ye kaan senuman ye.
Ka kaan kura degi, o tɛ dan ka kumaden kuraw to an hakili la dɔrɔn. Fɔɔ i k’a ɲini ka miiri cogo wɛrɛ la fana. O cogo kelen na, n’an be kaan senuman degira, o kɔrɔ, n’an be tiɲɛn kumaw degira, an ka miiricogo be yɛlɛma (Ɔrɔm. 12:2). Hali n’o tɛ loon kelen koo ye, o be Ala sagokɛlaw kaan bɛn k’u kɛ kelen ye.—1 Kor. 1:10.