2 Κορινθίους
5 Διότι γνωρίζουμε ότι αν το επίγειο σπίτι μας, αυτή η σκηνή, διαλυθεί, θα έχουμε ένα οικοδόμημα από τον Θεό, ένα σπίτι που δεν θα είναι φτιαγμένο από χέρια, αιώνιο στους ουρανούς. 2 Διότι σε αυτό το σπίτι στο οποίο κατοικούμε στενάζουμε πραγματικά, επιθυμώντας θερμά να ντυθούμε αυτό που είναι για εμάς από τον ουρανό, 3 ώστε, αφού πράγματι το ντυθούμε, δεν θα βρεθούμε γυμνοί. 4 Εμείς, μάλιστα, που βρισκόμαστε σε αυτή τη σκηνή στενάζουμε, καθώς καταβαρυνόμαστε· επειδή θέλουμε, όχι να τη βγάλουμε, αλλά να ντυθούμε την άλλη, ώστε το θνητό να το καταπιεί η ζωή. 5 Και εκείνος που μας παρήγαγε για αυτό ακριβώς το πράγμα είναι ο Θεός, που μας έδωσε την εγγύηση αυτού που θα έρθει, δηλαδή το πνεύμα.
6 Έτσι λοιπόν, έχουμε πάντοτε μεγάλο θάρρος και γνωρίζουμε ότι, ενόσω κατοικούμε στο σώμα, απουσιάζουμε από τον Κύριο, 7 γιατί περπατάμε μέσω πίστης, όχι μέσω όρασης. 8 Αλλά έχουμε μεγάλο θάρρος και ευαρεστούμαστε μάλλον να απουσιάσουμε από το σώμα και να κατοικήσουμε μαζί με τον Κύριο. 9 Γι’ αυτό, βάζουμε επίσης στόχο μας, είτε κατοικούμε μαζί του είτε απουσιάζουμε από αυτόν, να είμαστε ευπρόσδεκτοι σε αυτόν. 10 Διότι πρέπει όλοι να φανερωθούμε μπροστά στη δικαστική έδρα του Χριστού, ώστε ο καθένας να πάρει την αμοιβή του για αυτά που έγιναν μέσω του σώματος, σύμφωνα με αυτά που έπραξε, είτε καλό είτε απαίσιο.
11 Γνωρίζοντας, λοιπόν, το φόβο του Κυρίου, εξακολουθούμε να πείθουμε ανθρώπους, έχουμε όμως φανερωθεί στον Θεό. Ωστόσο, ελπίζω ότι έχουμε φανερωθεί και στις συνειδήσεις σας. 12 Δεν συνιστούμε ξανά τον εαυτό μας σε εσάς, αλλά σας δίνουμε αφορμή για καύχηση σχετικά με εμάς, για να έχετε [μια απάντηση] προς εκείνους που καυχιούνται για την εξωτερική εμφάνιση αλλά όχι για την καρδιά. 13 Διότι αν χάσαμε το μυαλό μας, αυτό ήταν για τον Θεό· αν είμαστε σώφρονες, αυτό είναι για εσάς. 14 Διότι η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς αναγκάζει, επειδή αυτό κρίναμε, ότι ένας άνθρωπος πέθανε για όλους· άρα λοιπόν, όλοι είχαν πεθάνει· 15 και πέθανε για όλους ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους, αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους και εγέρθηκε.
16 Συνεπώς, από τώρα και στο εξής δεν γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο σύμφωνα με τη σάρκα. Ακόμη και αν έχουμε γνωρίσει τον Χριστό σύμφωνα με τη σάρκα, σίγουρα δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι. 17 Συνεπώς, αν κανείς είναι σε ενότητα με τον Χριστό, είναι νέα δημιουργία· τα παλιά πράγματα παρήλθαν, να! νέα πράγματα έχουν έρθει σε ύπαρξη. 18 Τα πάντα όμως είναι από τον Θεό, που μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του μέσω του Χριστού και μας έδωσε τη διακονία της συμφιλίωσης, 19 δηλαδή ότι ο Θεός, μέσω του Χριστού, συμφιλίωνε με τον εαυτό του έναν κόσμο, χωρίς να λογαριάζει σε αυτούς τα παραπτώματά τους, και εμπιστεύτηκε σε εμάς το λόγο της συμφιλίωσης.
20 Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές που αναπληρώνουμε τον Χριστό, σαν να ικέτευε ο Θεός χρησιμοποιώντας εμάς. Ως αναπληρωτές του Χριστού παρακαλούμε: «Συμφιλιωθείτε με τον Θεό». 21 Αυτόν που δεν ήξερε αμαρτία εκείνος τον έκανε αμαρτία για εμάς, ώστε εμείς να γίνουμε δικαιοσύνη του Θεού μέσω αυτού.