2 Κορινθίους
7 Εφόσον, λοιπόν, έχουμε αυτές τις υποσχέσεις,+ αγαπητοί, ας καθαρίσουμε+ τον εαυτό μας από κάθε μόλυσμα σάρκας και πνεύματος,+ τελειοποιώντας αγιότητα με φόβο Θεού.+
2 Αφήστε χώρο για εμάς.+ Δεν αδικήσαμε κανέναν, δεν διαφθείραμε κανέναν, δεν εκμεταλλευτήκαμε κανέναν.+ 3 Δεν το λέω αυτό για να σας καταδικάσω. Διότι έχω πει προηγουμένως ότι είστε στις καρδιές μας για να πεθάνετε και να ζείτε μαζί μας.+ 4 Έχω μεγάλη παρρησία απέναντί σας. Έχω μεγάλη καύχηση αναφορικά με εσάς.+ Είμαι γεμάτος παρηγοριά,+ ξεχειλίζω από χαρά σε όλη μας την ταλαιπωρία.+
5 Όταν μάλιστα φτάσαμε στη Μακεδονία,+ η σάρκα μας δεν βρήκε ανακούφιση,+ αλλά ταλαιπωρούμασταν+ με κάθε τρόπο—υπήρχαν διαμάχες από έξω, φόβοι από μέσα. 6 Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός, που παρηγορεί+ τους καταβεβλημένους, μας παρηγόρησε με την παρουσία του Τίτου· 7 εντούτοις, όχι μόνο με την παρουσία του, αλλά και με την παρηγοριά με την οποία αυτός είχε παρηγορηθεί σε σχέση με εσάς, καθώς μας μίλησε+ πάλι για τη λαχτάρα σας, το πένθος σας, το ζήλο σας για εμένα· ώστε χάρηκα ακόμη περισσότερο.
8 Επομένως, ακόμη και αν σας λύπησα με την επιστολή μου,+ δεν μεταμελούμαι. Ακόμη και αν μεταμελήθηκα αρχικά (βλέπω ότι εκείνη η επιστολή σάς λύπησε, αν και μόνο για λίγο), 9 τώρα χαίρομαι, όχι επειδή λυπηθήκατε απλώς, αλλά επειδή λυπηθήκατε προς μετάνοια·+ διότι λυπηθήκατε με θεοσεβή τρόπο,+ για να μη ζημιωθείτε σε τίποτα εξαιτίας μας. 10 Διότι η λύπη με θεοσεβή τρόπο οδηγεί σε μετάνοια προς σωτηρία για την οποία δεν θα μεταμεληθεί κανείς·+ η λύπη όμως του κόσμου παράγει θάνατο.+ 11 Διότι αυτό ακριβώς, το ότι λυπηθήκατε με θεοσεβή τρόπο,+ πόσο μεγάλη θέρμη παρήγαγε σε εσάς, ναι, απαλλαγή για τον εαυτό σας, ναι, αγανάκτηση, ναι, φόβο, ναι, λαχτάρα, ναι, ζήλο, ναι, διόρθωση της αδικίας!+ Από κάθε άποψη δείξατε ότι είστε αγνοί σε αυτό το ζήτημα. 12 Ασφαλώς, μολονότι σας έγραψα, το έκανα αυτό, όχι για αυτόν που διέπραξε την αδικία+ ούτε για αυτόν που αδικήθηκε, αλλά για να φανερωθεί ανάμεσά σας η θέρμη σας για εμάς ενώπιον του Θεού. 13 Να γιατί έχουμε παρηγορηθεί.
Ωστόσο, εκτός από την παρηγοριά μας χαρήκαμε ακόμη περισσότερο λόγω της χαράς του Τίτου, επειδή το πνεύμα+ του έχει αναζωογονηθεί από όλους εσάς. 14 Διότι αν έχω καυχηθεί σε αυτόν για οτιδήποτε σχετικά με εσάς, δεν έχω ντροπιαστεί· αλλά όπως σας έχουμε πει τα πάντα με αλήθεια, έτσι και η καύχησή+ μας μπροστά στον Τίτο έχει αποδειχτεί αληθινή. 15 Και τα αισθήματα της τρυφερής στοργής του για εσάς αφθονούν περισσότερο καθώς θυμάται την υπακοή+ όλων σας, πώς τον δεχτήκατε με φόβο και τρόμο. 16 Χαίρομαι που με κάθε τρόπο είναι δυνατόν να έχω μεγάλο θάρρος χάρη σε εσάς.+