Χώρες Όπου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Εργάζονται με Δυσκολία

(Από το Βιβλίον του Έτους 1971)

Ό,τι συμβαίνει σ’ όλο τον κόσμο σχετικά με την αύξησι διαγγελέων της Βασιλείας συνέβη, κατά μέσον όρον, σ’ όλες τις χώρες όπου οι μάρτυρες του Ιεχωβά εργάζονται κάτω από δυσκολίες. Πράγματι, είχαν μια αύξησι 6.5 τοις εκατό. Είναι πολύ δύσκολο να ληφθούν ακριβείς εκθέσεις, αλλά κατά τη διάρκεια του έτους ελάβαμε εκθέσεις ότι 9.766 νέοι ενδιαφερόμενοι εβαπτίσθησαν, συμβολίσαντες την αφιέρωσί τους να πράξουν το θέλημα του Ιεχωβά. Είναι θαυμαστό πώς το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά εργάζεται επάνω στους δούλους του αδιάφορο σε ποιο μέρος της γης ευρίσκονται. Μολονότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά στις πολυτάραχες αυτές χώρες δεν έχουν στενές επικοινωνίες με την ορατή οργάνωσι του Ιεχωβά σε άλλα μέρη του κόσμου, κατορθώνουν να λαμβάνουν την πνευματική τροφή, και, βέβαια, βαθιά στις καρδιές τους είναι η επιθυμία να κηρύττουν τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Με πραγματική χαρά εκθέτομε ολίγες πείρες της δραστηριότητος μερικών από τον πολύν όχλον των πιστών μαρτύρων που εργάζονται σε πραγματικώς δύσκολες χώρες.

ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ

Μια αδελφή διηύθυνε μια Γραφική μελέτη με μια ενδιαφερομένη οικογένεια επί ενάμισυ έτος. Με την πάροδο του καιρού έμαθε ότι η σύζυγος είχε μια φιλονικία με τη κυρία στο γειτονικό σπίτι επί πολύ καιρό. Μια φορά όταν η αδελφή επήγαινε να διεξάγη τη Βιβλική αυτή μελέτη έτυχε να συναντήση την άλλη αυτή κυρία και της έδωσε μαρτυρία για τη Βασιλεία. Εξεπλάγη με το ότι η κυρία αυτή αμέσως έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον στο άγγελμα και αμέσως άρχισε μια Γραφική συμμελέτη. Η αδελφή δεν επισκέπτονταν και τις δυο κυρίες την ίδια μέρα για ν’ αποφύγη προστριβές. Εν τούτοις, αυτές ήλθαν. Μια μέρα η κυρία με την οποία η πρώτη συμμελέτη διεξήγετο είπε στην αδελφή: «Παρετήρησα ότι επισκέπτεσαι και τη γειτόνισσά μας, δεν είναι έτσι;» «Μάλιστα,» απήντησε η αδελφή. «Εν τοιαύτη περιπτώσει, σε παρακαλώ μη μας επισκεφθής πια. Δεν θέλω πλέον τις επισκέψεις σου,» ανταπήντησε η κυρία. Ό,τι και αν είπε η αδελφή τότε απέβη εις μάτην. Η μελέτη διεκόπη. Τώρα η αδελφή συγκέντρωσε τις προσπάθειές της στη δευτέρα μελέτη και η κυρία αυτή έκανε πρόοδο σχεδόν κάθε ημέρα. Όταν έφθασαν στο θέμα της προσευχής, τής δείχθηκε ότι οι πράξεις μας πρέπει να είναι σε αρμονία με τις προσευχές μας. Στο σημείο αυτό η κυρία αισθάνθηκε ότι έπρεπε να διορθώση κάτι στη ζωή της, δηλαδή, τις σχέσεις της με τη γειτόνισσά της. Έτσι έλαβε την πρωτοβουλία και πήγε στην άλλη κυρία και της έδειξε καλωσύνη για να κανονίσουν τη διένεξι. Επέτυχε. Όχι μόνο έληξε η φιλονικία, αλλ’ η κυρία που πρώτη είχε αρχίση τη Γραφική μελέτη είπε: «Τώρα βλέπω τι έχω χάσει με το να διακόψω τη συμμελέτη μου.» Η πρώτη συμμελέτη άρχισε πάλι. Υπάρχει ειρήνη μεταξύ των δύο γυναικών και οι δυο τους προχωρούν καλά προς την ωριμότητα. Πράγματι, η αλήθεια έχει ενωτική δύναμι.

Ένας αδελφός ωδηγούσε το αυτοκίνητό του μέσα από ένα χωριό ατσίγγανων όταν το αυτοκίνητό του έπαθε κάποια βλάβη. Χρειάσθηκε βοήθεια, και ένας από τους χωρικούς, ένας οδηγός τρακτέρ, προθυμοποιήθηκε να του επιδιορθώση το αυτοκίνητό του για πενήντα κορώνες. Μερικοί διαβάτες ήλθαν και, καθ’ ον χρόνον επισκευάζετο το αυτοκίνητο, ο αδελφός προσπάθησε να τους δώση μαρτυρία. Τον ερώτησαν πού έμενε. Τους είπε το όνομα και το χωριό εκεί κοντά. Είχαν ευνοϊκά επηρεασθή και του είπαν ότι όλες οι οικογένειες των ατσίγγανων στο χωριό εκείνο είναι επίσης μάρτυρες του Ιεχωβά και ότι από τον καιρό που άρχισαν να διαβάζουν την Αγία Γραφή έγιναν πολύ καλοί άνθρωποι. Αίφνης ο άνθρωπος που επιδιώρθωνε το αυτοκίνητο στράφηκε στον αδελφό και είπε: «Αν είσαι ένας μάρτυς του Ιεχωβά θα επιδιορθώσω το αυτοκίνητό σου δωρεάν.» Και αρνήθηκε οποιαδήποτε πληρωμή όταν ο αδελφός ηθέλησε να πληρώση για την εργασία του. Αυτό δείχνει ότι, μολονότι υπάρχει πολύ μίσος στον κόσμο εναντίον των μαρτύρων του Ιεχωβά, υπάρχουν επίσης πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είναι φιλικοί επειδή παρατηρούν την καλή διαγωγή και τα καλά έργα των δούλων του Ιεχωβά.

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Καταδίωξις κάποτε έρχεται με ένα πολύ τραχύ τρόπο από μέλη της οικογενείας τινός. Αυτό συνέβη σε μια οικογένεια στην Ουγγαρία. Στην Ουγγαρία, όπως και σ’ άλλες χώρες, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός νεαρών ενώνονται με την οργάνωσι του Θεού. Δυο κατά σάρκα αδελφοί, ηλικίας δεκαεπτά και δεκαοκτώ, συχνά επισκέπτονταν τη μάμμη των η οποία τους έδινε μαρτυρία για τη βασιλεία του Ιεχωβά. Η κυρία αυτή μελετούσε με τους μάρτυρας του Ιεχωβά επί πολλά έτη κι’ εν τούτοις δεν είχε ακόμη αφιερωθή. Έτσι τα παιδιά αυτά δεν ήσαν ευχαριστημένα με ό,τι άκουαν απ’ αυτήν. Γι’ αυτό μια νεαρά αδελφή άρχισε μια μελέτη μαζί τους χρησιμοποιώντας το βιβλίο Παράδεισος. Η αλήθεια πολύ εντυπωσίασε τα παιδιά και έτσι μια μέρα ήλθαν σπίτι και είπαν στους γονείς των ότι απεφάσισαν να γίνουν μάρτυρες του Ιεχωβά. Ο πατέρας τους, ένας επίσημος του ταχυδρομείου, αγανάκτησε τόσο ώστε έλαβε ένα συρμάτινο σχοινί, και, αποβάλλοντας κάθε φιλάνθρωπο αίσθημα, άρχισε να χτυπά τους γυιους του μ’ ένα κτηνώδη τρόπο. Η δυσάρεστη σκηνή διήρκεσε επί αρκετό χρόνο, ούτως ώστε τα παιδιά ελιποθύμησαν. Ο πατέρας πήρε ένα κουβά κρύο νερό και το έχυσε επάνω στα παιδιά· έπειτα άρχισε πάλι τα κτυπήματα αφού είχαν αναλάβει. Ακόμη έσπασε μια λαβή ενός φτυαριού επάνω σ’ ένα από τα παιδιά. Αλλά τα δυο αγόρια διέμειναν σταθερά. Η αλήθεια υποστηριζομένη με την δύναμι του αηττήτου πνεύματος του Ιεχωβά ήταν πια κτήμα των. Τότε ο πατέρας των άρχισε να κραυγάζη και να παρακινή τα παιδιά να παύσουν να έχουν συνάφεια με τη νέα αυτή θρησκεία. Αυτό επίσης δεν έφερε αποτέλεσμα, έτσι ο πατέρας τα έδιωξε από το σπίτι του και μ’ αυτό κατήγγειλε τον εαυτό του και τους γυιους του στην αστυνομία.

Ο πατέρας τότε εμίσθωσε τους συγγενείς του να επιτεθούν κατά της αδελφής που μελετούσε με τα παιδιά. Η νεαρή αδελφή απειλήθηκε, εξυβρίσθηκε και δάρθηκε, αλλ’ ένας αδελφός που διέμενε στο ίδιο σπίτι επενέβη και ετελείωσε όλο αυτό. Τα δυο αγόρια συνήντησαν δυσκολίες στο μέρος της εργασίας των και είχαν ενοχλήσεις από την αστυνομία. Αλλ’ είχαν λάβει θάρρος, ενώ οι γονείς των έπρεπε να συμβουλευθούν ένα νευρολόγο, γιατί η κατάστασις των νεύρων των είχε πολύ διαταραχθή. Είπαν στο γιατρό ότι η κατάστασίς των ωφείλετο στη «διανοητική ασθένεια» των γυιων των. Ο γιατρός παρεκάλεσε τους γονείς να στείλουν τους γυιους των σ’ αυτόν για εξέτασι. Τα παιδιά ήλθαν να δουν τον γιατρό. Με πεποίθησι του είπαν για τη θαυμάσια ελπίδα των, που εβασίζετο επί του στερεού θεμελίου του Λόγου του Θεού. Αφού άκουσε αυτό ο γιατρός απεφάνθη ότι ήσαν τελείως κανονικά και υγιά. Τους είπε ότι είχαν πλήρες δικαίωμα να έχουν την θρησκεία της εκλογής των, λόγω του ότι είχαν υπερβή την ηλικία των δεκαέξη ετών. Αυτό εξέπληξε και εντυπωσίασε τους γονείς και κάπως άλλαξαν τη στάσι τους. Τα παιδιά έγιναν πάλι παραδεκτά στο σπίτι και δείχνουν αγάπη και σεβασμό για τους γονείς των, και υπακοή εξαιρέσει σε ζητήματα που αφορούν τις αρχές της «νέας θρησκείας» των. Η συμμελέτη συνεχίζεται.