Την Επιτρέπει, Αλλά Ποιος την Διαπράττει;
Ποια είναι η ανομία που επιτρέπει ο Θεός και για την οποία οι άνθρωποι θρηνολογούν; Εκείνη που καταλήγει σε ανθρώπινα παθήματα.
ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Έθνη κηρύττουν πολέμους, σκοτώνουν στρατιώτες, βομβαρδίζουν πόλεις, σκοτώνουν γυναίκες και παιδιά, στρώνουν τη γη με νεκρά σώματα. Οι επιδημίες ακμάζουν. Χρησιμοποιούνται μέθοδοι καταστροφής των πάντων πριν εισβάλει ο εχθρός. Επακολουθούν πείνες. Αυτή η γενεά υπέστη δύο παγκόσμιους πολέμους. Ο πρώτος θανάτωσε 10 εκατομμύρια ανθρώπους, ο δεύτερος 55 εκατομμύρια. Ρίχτηκαν βόμβες σε εκτεταμένες περιοχές, και ατομικές βόμβες έκαναν στάχτη δύο μεγάλες πόλεις.
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ
«Στο χρονικό διάστημα που θα χρειασθεί να διαβάσετε αυτή την πρόταση, 32 λιμοκτονούσαν. Περίπου 25 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών ηλικίας σ’ αυτά τα έθνη πέθαιναν κάθε χρόνο, και ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από χρόνια πείνα. Αυτό το κακό μπορεί να προληφθεί από τον άνθρωπο. Η γη είναι ικανή να παραγάγει πολύ περισσότερα τρόφιμα απ’ όσα χρειάζονται οι κάτοικοί της. Αν καλλιεργηθεί η λεκάνη του Γάγγη, λόγου χάρη, θα μπορούσε η παραγωγή τροφίμων να φτάσει τα 150 εκατομμύρια τόννους, αλλά αυτό δεν γίνεται εξ αιτίας του κόστους. Εν τούτοις ένα πολύ μικρό κλάσμα των 500 δισεκατομμυρίων δολλαρίων που δαπανήθηκαν στο έτος 1980 για στρατιωτικούς προϋπολογισμούς του κόσμου θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει αυτό το έργο. Τι μας λέει αυτό για τα πράγματα στα οποία ο άνθρωπος δίνει προτεραιότητα;
ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ
«Στο χρονικό διάστημα που θα χρειασθεί να διαβάσετε αυτή την πρόταση, 32 στρέμματα δάσους θα έχουν αφανισθεί.» Έτσι άρχισε το άρθρο του το περιοδικό «Νιούσγουηκ» για τον αφανισμό των δασών. Από το έτος 1950 οι μισοί δασότοποι του κόσμου ίσως να έχουν χαθεί. Εκατό έως 200 εκατομμύρια στρέμματα αφανίζονται τώρα κάθε χρόνο. Στην Αφρική κόβονται κάθε χρόνο είκοσι εκατομμύρια στρέμματα, και 90 τοις εκατό απ’ αυτά καίγονται ως καυσόξυλα. Και με ποιο αποτέλεσμα; Επέκταση των ερήμων και αύξηση της πείνας. Άπληστοι άνθρωποι με την νοοτροπία της καταστροφής θέλοντας να κερδοσκοπήσουν γρήγορα ερημώνουν τα πυκνά δάση της λεκάνης του Αμαζονίου, με καταστρεπτικές συνέπειες. Ένας οικολόγος είπε: «Με τον σημερινό ρυθμό, θα μπορούσαν να καταλήξουν στη δημιουργία άλλης μιας Σαχάρας.»
Όταν ένας άνθρωπος απογυμνώνει τη γη από τα δάση, το χώμα της επιφανείας παρασύρεται στη θάλασσα—και αυτό το επιφανειακό χώμα είναι εκείνο που κάνει να βλαστήσουν τα φυτά που τρέφουν τον κόσμο. Ένα παράδειγμα: Στην Ινδία 6 δισεκατομμύρια τόννοι του πολυτίμου αυτού φυσικού υλικού, δηλαδή 10 τόννοι για κάθε άτομο της χώρας, παρασύρεται από τις βροχές κάθε χρόνο. Απαιτούνται χιλιάδες χρόνια για να κονιοποιηθεί ο βράχος και να γίνει χώμα, κι άλλοι ακόμη αιώνες για να εμπλουτιστεί αρκετά αυτό το έδαφος ώστε να παράγει συγκομιδές τροφίμων. Μήπως λοιπόν πρόκειται για άχρηστη λάσπη; Όχι και τόσο άχρηστη! Είναι πολύ πιο πολύτιμη από το χρυσάφι. Όσο λιγότερο είναι το χώμα της επιφανείας, τόσο λιγότερες οι συγκομιδές, τόσο περισσότερη πείνα—κι όλα αυτά τα κάνουν άνθρωποι, όχι ο Θεός.
ΟΙ ΜΑΣΤΙΓΕΣ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΕΩΣ
Επιτρέπεται από τον Θεό αλλά διαπράττεται από τους ανθρώπους η παγκόσμια μόλυνση του αέρα, του νερού και του εδάφους. Αυτό είναι άνομο, αν η ανομία μετράται με ανθρώπινα παθήματα. Αποβολές, γεννητικά ελαττώματα, αρρώστιες, θάνατοι—κανείς δεν ξέρει πόσα εκατομμύρια είναι τα θύματά τους. Ένα χτυπητό παράδειγμα: μια βιομηχανική κοινότητα 80.000 κατοίκων στη Βραζιλία όπου βρίσκονται τα πετροχημικά κέντρα. Αυτή η κοινότητα λέγεται «κοιλάδα του θανάτου.» Κάθε μέρα εκτοξεύονται στον αέρα και στο νερό αυτής της πόλεως 1.000 τόννοι τοξικών αερίων, δηλητηριώδους ομίχλης και δηλητηριωδών υγρών. Τα ποτάμια φουσκώνουν με αφρούς, τα ψάρια γεννιούνται τυφλά ή παραμορφωμένα, η ατμόσφαιρα είναι βαριά με βιομηχανικούς καπνούς. Δεν υπάρχουν ούτε έντομα ούτε πουλιά ούτε πεταλούδες οποιουδήποτε είδους σ’ εκείνη την περιοχή, και όταν βρέχει, τα οξέα που υπάρχουν στη βροχή καίνε το δέρμα. Χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν.
Καθώς αυτές οι φρικαλεότητες των ανθρωπίνων παθημάτων εξακολουθούν να εκτυλίσσονται άλλο ένα είδος μολύνσεως γίνεται καταφανές, η μόλυνση της διάνοιας και των ηθών. Προτού μπορέσουν οι άνθρωποι να μολύνουν τη γη εσκεμμένα και κατάφωρα και καταστρέψουν έτσι την ομορφιά, την ιδιοκτησία, την υγεία και τη ζωή, πρέπει πρώτα να μολυνθούν εσωτερικά—διανοητικά, ηθικά και πνευματικά.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ
Αλλά δεν είναι μόνο τα έθνη και οι βιομηχανίες και τα άλλα ισχυρά συγκροτήματα που φέρνουν παθήματα σε εκατομμύρια αβοήθητων θυμάτων αλλά και άτομα που εξοντώνουν άλλα άτομα. Τα εγκλήματα ανέβηκαν σε νέα ύψη καθώς οι άνθρωποι δολοφονούν, βιάζουν, ληστεύουν και επιτίθενται εναντίον άλλων.
Υπάρχουν και τα εκατομμύρια εκείνων των ανθρώπων που θυσιάζουν τους εαυτούς τους. Τρώνε υπερβολικά, παχαίνουν πολύ και κουράζουν την καρδιά· άλλοι κάνουν τρομερή δίαιτα, αδυνατίζουν και εξασθενούν την αντίσταση του οργανισμού· αρνούνται τη σωματική άσκηση και γίνονται πλαδαροί· κάνουν υπερβολική χρήση οινοπνευματωδών ποτών και παθαίνουν κίρρωση του ήπατος· καπνίζουν και πεθαίνουν από καρκίνο των πνευμόνων· χρησιμοποιούν μαριχουάνα και βλάπτουν τον εγκέφαλο, την καρδιά, τους πνεύμονες και τα όργανα αναπαραγωγής και ανοσίας του οργανισμού· διαπράττουν μοιχεία και σοδομία και προσβάλλονται από αφροδίσια νοσήματα· οδηγούν με απροσεξία και τραυματίζουν ή σκοτώνουν τους εαυτούς τους και άλλους· επιδιώκουν με απληστία το χρήμα και την εξουσία, τις υψηλές θέσεις και τα υλικά πράγματα, και κάνοντας τούτο δημιουργούν ένταση που προξενεί έλκη και καρδιακές προσβολές—κάθε αναγνώστης μπορεί να συνεχίσει τον κατάλογο κακών που θα μπορούσαν να προληφθούν και που επιφέρουν οι άνθρωποι στους εαυτούς τους.
ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ
Ο Θεός δεν επιτρέπει την ανομία με την έννοια ότι χορηγεί άδεια για την εκτέλεσή της· επιτρέπει στον άνθρωπο να κάνει κακή χρήση της ελευθερίας εκλογής και να δημιουργήσει το κακό. Ο Εκκλησιαστής 7:29 σχολιάζει τα εξής ενδιαφέροντα: «Ο Θεός έκαμε τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς.»