Γιατί Μιλά Τόσο Αστεία;

«ΜΑΜΑ, γιατί μιλά τόσο αστεία;» Έχετε ακούσει ένα παιδί να κάνει μια τέτοια ερώτηση όταν συνάντησε για πρώτη φορά κάποιον που έρχεται από άλλη χώρα ή από ένα άλλο μέρος της χώρας σας;

Μήπως έχετε εκπλαγεί να ακούσετε τη γλώσσα σας να μιλιέται με τον πιο παράξενο τρόπο από ανθρώπους που κατάγονται από άλλα μέρη; Αν ναι, αυτό οφείλεται στην ύπαρξη της γοητευτικής προφοράς γλωσσών.

Τι Είναι Προφορά;

Όταν χρησιμοποιείται σχετικά με την ομιλία, η λέξη «προφορά» δεν αναφέρεται στα σημεία τονισμού των διάφορων γραμμάτων ή συλλαβών όπως συμβαίνει στο γράψιμο μερικών γλωσσών. Μάλλον αναφέρεται στην ομιλία εκείνων που ζουν σε άλλα μέρη, οι οποίοι μιλούν τη γλώσσα σας με διαφορετικό τονισμό και προφορά από εκείνη που έχετε συνηθίσει να ακούτε. Εντούτοις αυτοί είναι άνθρωποι που μιλούν την ίδια μητρική γλώσσα με σας από τη γέννησή τους.

Ίσως η Αγγλική να είναι η γλώσσα για την οποία συμβαίνει αυτό πιο συχνά επειδή μιλιέται σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου. Έτσι, μπορεί να ξεχωρίσει συνήθως κανείς ένα Σκωτσέζο από έναν Καναδό, ένα Νοτιοαφρικάνο από έναν Ιρλανδό, έναν Αυστραλό από έναν Αμερικάνο, από την προφορά με την οποία μιλά την κοινή του γλώσσα, την Αγγλική.

Ωστόσο, αυτή η κατάσταση δεν περιορίζεται στον κόσμο που μιλάει την Αγγλική, επειδή εκείνοι που μιλούν άλλες γλώσσες μπορεί να συναντούν το ίδιο πράγμα. Πολλοί άνθρωποι που μιλούν Ισπανικά, Πορτογαλικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, ή Ιαπωνικά μπορεί επίσης να θεωρούν ότι εκείνοι που ζουν σε άλλες περιοχές μιλούν την αντίστοιχη γλώσσα τους με τους πιο παράξενους τρόπους. Για παράδειγμα, η προφορά του «θ» από τους Καστιλιανούς Ισπανούς ακούγεται παράξενα στους Ισπανόφωνους που το προφέρουν ως «s». Έτσι, η Σαραγόσσα, που προφέρεται σε πολλά μέρη της Ισπανίας ως «Θαρακόθα», μετατρέπεται σε «Σαρακόσα» για τους περισσότερους Ισπανόφωνους.

Ακόμη και ύστερα από πολλά χρόνια ζωής σε μια διαφορετική περιοχή ή χώρα, σπάνια αλλάζουν εντελώς την προφορά της ομιλίας τους οι ενήλικοι εκτός αν έχουν αποφασίσει ιδιαίτερα να το κάνουν. Από την άλλη μεριά, συνήθως τα παιδιά ως τα πρώτα σχολικά τους χρόνια, δίχως κάποια συνειδητή προσπάθεια, υιοθετούν την προφορά που μιλούν γύρω τους τα άλλα παιδιά.

Εσείς Πώς Αντιδράτε;

Γοητεύεστε όταν ακούτε τη γλώσσα σας να μιλιέται από κάποιον με μια διαφορετική προφορά; Το βρίσκετε αυτό ελκυστικό; Ο συγγραφέας Γκουρτ Φόνεκουτ περιέγραψε τα αισθήματά του: «Όλες αυτές οι ποικιλίες ομιλίας είναι θαυμάσιες, όπως και οι ποικιλίες των πεταλούδων είναι θαυμάσιες». Ή μήπως ενοχλείστε και διερωτάστε γιατί ο ξένος δεν μπορεί να μιλήσει σωστά τη γλώσσα σας; Μερικές φορές η προκατάληψη μπορεί να παίξει το ρόλο της. Εντούτοις, με τη συνεχή αύξηση των ταξιδιών διεθνώς, μια απροκατάληπτη διάθεση μπορεί να είναι προτέρημα, αφού μπορούμε να περιμένουμε ότι θα τη συναντούμε όλο και περισσότερο καθώς περνά ο καιρός.

Η πλειονότητα νιώθουν μεγάλη περιέργεια και το βρίσκουν ότι είναι μια αναψυκτική αλλαγή να ακούν τη μητρική τους γλώσσα να μιλιέται με μια διαφορετική προφορά. Συνήθως ο ακροατής είναι πεπεισμένος ότι ο ίδιος δεν έχει προφορά—είναι το άλλο πρόσωπο που μιλάει «παράξενα». Βέβαια, δεν είναι έτσι, και η ομιλία σας μπορεί να ακούγεται το ίδιο παράξενα και ευχόμαστε, το ίδιο περίεργα και γοητευτικά στον επισκέπτη.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρχουν κατά καιρούς πειράγματα ή αστεία μεταξύ ανθρώπων μερικών χωρών που έχουν την ίδια βασική γλώσσα. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη ανεπιθύμητο αν γίνεται μ’ έναν καλοσυνάτο τρόπο. Μάλλον, μπορεί να βελτιώσει τις σχέσεις και την κατανόηση εξαιτίας της εύθυμης ετοιμολογίας. Ένα παράδειγμα θα μπορούσε να ήταν η πειρακτική ερώτηση που έκανε ο Καθηγητής Χένρυ Χίκινς στην κινηματογραφική ταινία My Fair Lady (Ωραία Μου Κυρία), που βασίζεται στο βιβλίο του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, Pygmalion (Πυγμαλίων). Εξαιτίας της ποικιλίας προφορών και διαλέκτων στην Αγγλία, ρώτησε: «Γιατί δεν μπορούν οι Άγγλοι να μάθουν να μιλούν;» Έπειτα, αναφερόμενος στην Αγγλική γλώσσα, είπε πειραχτικά: «Στην Αμερική δεν την έχουν μιλήσει για χρόνια!» Ο Σω έγραψε επίσης κάπως ειρωνικά: «Η Αγγλία και η Αμερική είναι δύο χώρες που είναι χωρισμένες από την ίδια γλώσσα».

Θα Παραμείνουν για Πάντα οι Προφορές;

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι οι διάφορες γλώσσες παρουσιάστηκαν ξαφνικά μεταξύ των ανθρώπων πριν 4.000 χρόνια περίπου όταν χτιζόταν ο Πύργος της Βαβέλ πάνω στον Ευφράτη Ποταμό. (Γένεσις 11:1-9) Οι 3.000 περίπου γλώσσες που μιλιούνται σήμερα σ’ όλο τον κόσμο είναι η κάθε μια ικανή να εκφράσει όλα τα ανθρώπινα αισθήματα και τις σκέψεις.

Σύμφωνα με τον αρχικό σκοπό του Θεού, στο μέλλον κάτω από την εξουσία της Βασιλείας προφανώς θα υπάρχει και πάλι μια μόνο γλώσσα σ’ όλη τη γη, όπως συνέβαινε πριν από τη σύγχυση των γλωσσών στη Βαβέλ. Το αν θα μιλιέται με ποικιλίες προφοράς στα διάφορα μέρη της γης αυτή η παγγήινη, κοινή γλώσσα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση που μόνο στο μέλλον θα απαντηθεί.

Στο μεταξύ, αν ο μικρός γιος ή κόρη σας ρωτήσει: «Μαμά, γιατί μιλά τόσο αστεία;» προσπαθήστε να απαντήσετε μ’ ένα χαμόγελο και πείτε: «Στην πραγματικότητα δεν μιλά αστεία—απλώς διαφορετικά! Και ξέρεις κάτι; Εσύ κι εγώ ακουγόμαστε επίσης αστεία σ’ αυτόν!»