Δίδυμα—Πόσο Μοιάζουν;

Το Νοέμβριο του 1985 η Μαίρη είχε κάτι ξαφνικούς ισχυρούς πόνους που την έκαναν να πάει στο γιατρό. Έπειτα από αρκετές επισκέψεις κι από μια σειρά εξετάσεων, ο γιατρός κατάληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν η χοληδόχος κύστη της.

Σχεδόν τρεις βδομάδες αργότερα, η Μάρθα, η αδελφή της Μαίρης που τότε έμενε περίπου 2.400 χιλιόμετρα μακριά της, αρρώστησε σοβαρά. Υπόφερε κι αυτή, όπως και η αδελφή της, από συνεχόμενους ισχυρούς πόνους. Τα συμπτώματα ήταν τα ίδια. Το πρόβλημα—η χοληδόχος κύστη της.

Η Τζάνετ και η αδελφή της, η Τζιν, ντύνονταν πάντοτε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Κάποια κοινή τους φίλη είχε μια ιδέα σχετικά με το πώς να διπλασιάσουν τα πράγματα της γκαρνταρόμπας τους. Εφόσον είχαν τις ίδιες αναλογίες θα μπορούσαν να αγοράζουν η καθεμιά τα δικά της ρούχα και να τα φορούν και οι δυο.

Εκείνες συμφώνησαν ότι αυτή ήταν καλή ιδέα, κι έτσι διάλεξαν ένα μεγάλο πολυκατάστημα και πήγαν ξέχωρα η μια από την άλλη να ψωνίσουν, κανονίζοντας να συναντηθούν έπειτα από κάποια ορισμένη ώρα και να συγκρίνουν τα πράγματα που θα είχαν διαλέξει. Όταν συναντήθηκαν λίγες ώρες αργότερα, διαπίστωσαν έκπληκτες ότι και οι δυο είχαν αγοράσει ακριβώς τα ίδια ρούχα!

ΠΑΡΑΞΕΝΟ, λέτε; Είναι αλήθεια πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι σπανίζουν τέτοιου είδους εμπειρίες ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας. Όμως τα άτομα που αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν είναι συνηθισμένα αδέλφια. Είναι δίδυμα. Οι έρευνες δείχνουν ότι παρόμοιες εμπειρίες συμβαίνουν συχνότερα μεταξύ διδύμων, ιδιαίτερα όταν αυτά είναι μονοζυγώτες. ‘Γιατί όμως;’ μπορεί να ρωτήσετε. Γιατί συχνά τα δίδυμα παρουσιάζουν ομοιότητες σε γνωρίσματα και σε χαρακτηριστικά, τις οποίες δεν παρουσιάζουν δυο παιδιά της ίδιας οικογένειας που έχουν γεννηθεί ξεχωριστά; Πόσο πολύ μοιάζουν; Ας το δούμε.

Πώς Γίνονται τα Δίδυμα

Υπολογίζεται ότι σ’ ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχουν 50 εκατομμύρια ζευγάρια διδύμων. Από το 1960 και μετά, το ποσοστό των πολλαπλών γεννήσεων έχει φτάσει στο πιο υψηλό του σημείο. Υπολογίζεται ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες και μόνο, η συχνότητα των πολλαπλών γεννήσεων είναι μία στις 50 γεννήσεις.

Όταν στη μήτρα μιας γυναίκας αναπτυχθούν δύο γονιμοποιημένα ωάρια, αντί για ένα, τότε προκύπτουν δίδυμα. Και όταν τα μωρά προέρχονται από δύο ωάρια και δύο σπερματοζωάρια, λέγονται διζυγωτικά δίδυμα. Αυτά μπορεί να μη μοιάζουν περισσότερο απ’ όσο οποιαδήποτε μωρά που δεν είναι δίδυμα.

Όταν όμως τα δίδυμα προέρχονται από ένα μόνο γονιμοποιημένο ωάριο, που έχει διαιρεθεί λίγο μετά τη σύλληψη, ονομάζονται μονοζυγωτικά. Αυτά τα δίδυμα πάντοτε είναι του ίδιου φύλου και έχουν την ίδια γενετική δομή. Οι μονοζυγώτες αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο ως και το ένα τρίτο των γεννήσεων διδύμων. Η συχνότητα των μονοζυγωτικών διδύμων παγκόσμια είναι περίπου μία στις 250 ως 350 γεννήσεις.

Το να προσδιορίσεις στη γέννηση αν τα δίδυμα είναι διζυγωτικά ή μονοζυγωτικά δεν είναι τόσο απλό όσο πίστευαν παλιά. Επί χρόνια οι γιατροί πίστευαν ότι η ύπαρξη ενός και μόνο πλακούντα, για ένα ζευγάρι διδύμων του ίδιου φύλου, αποδείκνυε ότι αυτά ήταν μονοζυγώτες, ενώ οι δύο πλακούντες ήταν απόδειξη πως ήταν διζυγώτες. Τώρα οι γιατροί έχουν κατανοήσει ότι είναι πιθανό οι πλακούντες των διζυγωτικών διδύμων να συγχωνευθούν σε έναν, και επίσης ότι το κάθε έμβρυο ενός ζευγαριού μονοζυγωτικών διδύμων μπορεί να έχει δικό του πλακούντα, καθώς και δικό του αμνιακό σάκο και ομφάλιο λώρο.

Δεν προξενεί έκπληξη λοιπόν, το γεγονός ότι στα περασμένα χρόνια γιατροί και μαίες έκαναν λάθος διάγνωση για πολλά δίδυμα. Μερικά χαρακτηρίζονταν διζυγώτες ενώ στην πραγματικότητα ήταν μονοζυγώτες ή χαρακτηρίζονταν μονοζυγώτες ενώ ήταν διζυγώτες.

‘Μα αρκεί να κοιτάξεις ένα ζευγάρι διδύμων που είναι ίδιοι και θα καταλάβεις αμέσως ότι είναι μονοζυγώτες—αυτή η απόδειξη δεν είναι αρκετή;’ Στην πραγματικότητα όχι. Βέβαια είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα μονοζυγωτικά δίδυμα είναι ολόιδια, αυτό όμως δεν αποδεικνύει ότι είναι μονοζυγώτες. Ο όρος «μονοζυγωτικά δίδυμα» στην πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι αυτά είναι ίδια από άποψη εμφάνισης, αλλά ότι χαρακτηρίζονται από τους ίδιους κληρονομικούς παράγοντες. Για παράδειγμα, ο Γουέιντ και ο Γουέιν είναι διζυγωτικοί δίδυμοι, αλλά είναι τόσο όμοιοι σε εμφάνιση που συχνά τους παίρνουν για μονοζυγωτικούς. Πώς εξηγείται αυτό;

Ο Άμραμ Σάινφελντ εξηγεί στο βιβλίο του Twins and Supertwins (Δίδυμοι και Υπερδίδυμοι): «Ορισμένα διζυγωτικά δίδυμα συμβαίνει να μοιάζουν πολύ αν έχουν ασυνήθιστα μεγάλη αναλογία ταυτόσημων κληρονομικών παραγόντων—δηλαδή, ενώ οι διζυγώτες . . . κατά μέσο όρο, έχουν κοινά γονίδια σε ποσοστό περίπου 50 τοις εκατό, μερικοί μπορεί να έχουν πολύ λιγότερα και να μη μοιάζουν σχεδόν καθόλου, και άλλοι μπορεί να έχουν πολύ περισσότερα και να μοιάζουν τόσο πολύ που να είναι εύκολο να τους περάσεις για μονοζυγώτες».

Τεστ για τους Μονοζυγώτες

Τότε λοιπόν πώς μπορεί να ξέρει κανείς αν κάποια δίδυμα είναι πράγματι μονοζυγώτες; Αρκετά κληρονομικά χαρακτηριστικά είναι πάντοτε πανομοιότυπα στα μονοζυγωτικά δίδυμα. Για παράδειγμα, ο Σάινφελντ σημειώνει ότι «εφόσον κάθε συστατικό του αίματος είναι κληρονομικό, όλα τα συστατικά του αίματος πρέπει να είναι ακριβώς τα ίδια στα μονοζυγωτικά δίδυμα». Όταν υπάρχει διαφορά σε οποιοδήποτε από αυτά τα συστατικά, τότε «τα δίδυμα πρέπει να είναι διζυγώτες».

Όμως σ’ ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων, τα τεστ αίματος μπορεί να μην αρκούν για να προσδιοριστεί ο τύπος των διδύμων. Έτσι οι γιατροί ίσως χρειαστεί να εξετάσουν άλλα συστατικά, τα οποία λόγω κληρονομικότητας είναι πανομοιότυπα στα δίδυμα. Χημικές ουσίες του σώματος, όπως είναι αυτές που βρίσκονται στον ιδρώτα ή στο σάλιο, είναι πάντοτε ίδιες στα μονοζυγωτικά δίδυμα. Έτσι εξηγείται και το γιατί τα σκυλιά της αστυνομίας μπερδεύονται εύκολα από τις παρόμοιες οσμές των μονοζυγωτών. Συνήθως, θα πρέπει να είναι ειδικά εκπαιδευμένα για να μπορούν να ξεχωρίσουν δυο μονοζυγώτες.

Το χρώμα των ματιών και τα μαλλιά παρέχουν επιπρόσθετα σημεία για σύγκριση. Στα μονοζυγωτικά δίδυμα, η κληρονομικότητα παράγει και σχεδόν ολόιδια δαχτυλικά αποτυπώματα. Κι αυτά επίσης μπορεί να αποδειχτούν υποβοηθητικά στα τεστ, επειδή παρουσιάζουν σημαντικά μεγαλύτερη ομοιότητα από εκείνη των διζυγωτικών διδύμων.

Ωστόσο, πιθανώς η πιο ακριβής μέθοδος για τον προσδιορισμό του τύπου των διδύμων είναι εκείνη της μεταμόσχευσης δέρματος. Αυτό το τεστ πετυχαίνει μόνο μεταξύ των μονοζυγωτών. Ο Σάινφελντ, εξηγώντας το γιατί, λέει: «Εφόσον τα μονοζυγωτικά δίδυμα είναι εντελώς ίδια όσον αφορά την κληρονομική δομή όλων των ιστών του σώματός τους, όπως και όσον αφορά όλα τα κληρονομικά συστατικά του αίματος και τις κληρονομικές χημικές ουσίες, είναι δυνατό να πάρουμε ένα κομμάτι δέρματος ή σάρκας από τον ένα και να τη μεταμοσχεύσουμε επάνω ή μέσα στο σώμα του άλλου δίδυμου, με την απόλυτη σιγουριά ότι το μόσχευμα θα αφομοιωθεί—ακριβώς σαν να επρόκειτο για μεταμόσχευση ενός μέρους του σώματος σε κάποιο άλλο μέρος του ίδιου σώματος».

Πόσο Μοιάζουν;

Όμως κατά πόσο μπορούν όλα αυτά να εξηγήσουν τις παράξενες εμπειρίες που είχαν δίδυμα άτομα, όπως η Τζάνετ και η Τζιν ή η Μάρθα και η Μαίρη; Πρώτα απ’ όλα, παρατηρήσαμε πόσο πολύ μοιάζουν τα μονοζυγωτικά δίδυμα από κληρονομική άποψη. Μέχρις ενός σημείου, αυτός ο κληρονομικός δεσμός φαίνεται να αποτελεί εξήγηση για πολλές απ’ αυτές τις ομοιότητες που παρουσιάζουν τα δίδυμα, όπως οι ομοιότητες στα γούστα και στο ντύσιμο.

Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, η Δρ Μαγκνταλένα Κροντλ, καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Διαιτητικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, μελέτησε τις συνήθειες φαγητού τόσο των μονοζυγωτικών όσο και των διζυγωτικών διδύμων. Για να μπορέσει να εξακριβώσει αν οι προτιμήσεις ενός ατόμου σε θέματα διατροφής έχουν κάποια βάση στην κληρονομικότητα, διάλεξε δίδυμα άτομα που είχαν ζήσει μαζί όταν ήταν παιδιά, αλλά που μετά αποχωρίστηκαν το ένα από το άλλο, πράγμα που σήμαινε ότι «θα είχαν έρθει στην επιφάνεια οι προσωπικές τους προτιμήσεις σχετικά με το φαγητό». Η έρευνά της αποκάλυψε ότι «η διατροφή των μονοζυγωτικών διδύμων παρουσίαζε σε σημαντικό βαθμό περισσότερες ομοιότητες από τη διατροφή των μη μονοζυγωτικών διδύμων».

Αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί μετά από τα προβλήματα που είχε η Μαίρη με τη χοληδόχο κύστη της, οι γιατροί είπαν στην Μάρθα ότι θα είχε κι εκείνη προβλήματα χοληδόχου κύστης. Η Μάρθα εξηγεί: «Οι γιατροί είπαν ότι αφού η δίδυμη αδελφή μου, η Μαίρη, είχε ήδη αντιμετωπίσει προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη της, η κληρονομικότητα και η ομοιότητα που είχαμε στις συνήθειες φαγητού καθιστούσαν κι εμένα πιθανή υποψήφια».

Παρόμοια, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Τζάνετ και η Τζιν ανακάλυψαν πως το γούστο τους σχετικά με τα ρούχα έμοιαζε τόσο πολύ. Και άλλοι μονοζυγωτικοί δίδυμοι έχουν ζήσει παρόμοιες εμπειρίες. Για παράδειγμα, ο Μπρους έλαβε αρκετά πράγματα από τον δίδυμο αδελφό του, τον Μπράιαν, που ζούσε περίπου 4.000 χιλιόμετρα μακριά του. Τα πράγματα αυτά είχαν σταλεί ταχυδρομικώς, μέσα σ’ ένα κουτί από παπούτσια. Όταν ο Μπρους ξεδίπλωσε το περιτύλιγμα, πρόσεξε ότι το κουτί των παπουτσιών έμοιαζε μ’ ένα κουτί που είχε μέσα στη ντουλάπα του· αυτό τον έκανε να συγκρίνει τα δυο κουτιά. Βλέποντας ότι τα κουτιά ήταν ολόιδια παραξενεύτηκε και τηλεφώνησε στον αδελφό του να τον ρωτήσει σχετικά μ’ αυτό. Όπως το είχε φανταστεί, είχαν αγοράσει και οι δυο παπούτσια, ίδια στο χρώμα, στο μέγεθος και στο σχέδιο!

Συνηθισμένες ανάμεσα στους μονοζυγώτες είναι και οι ομοιότητες στη νοημοσύνη. Μια έρευνα που διεξάχθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και περιλάμβανε 350 ζευγάρια διδύμων, πολλά από τα οποία είχαν αποχωριστεί αμέσως μετά τη γέννησή τους, έδειξε ότι, σύμφωνα με τα φαινόμενα, η γενετική παίζει αποφασιστικό ρόλο τόσο στη νοημοσύνη όσο και στην ανάπτυξη της προσωπικότητας. Η Νταϊάν είπε στο περιοδικό Seventeen ότι, όταν εκείνη και η δίδυμη αδελφή της, η Κάρεν, αποφοίτησαν από το λύκειο, «είχαν τον ίδιο μέσο όρο στη γενική βαθμολογία, είχαν πάρει τους ίδιους βαθμούς στις εξετάσεις κι ακόμα, είχαν παραλείψει τις ίδιες ερωτήσεις στα διαγωνίσματα, παρ’ όλο που κάθονταν η μία στη μια άκρη της αίθουσας και η άλλη στην άλλη άκρη».

Επιδράσεις του Περιβάλλοντος

Πολλές έρευνες που αφορούν τα δίδυμα χρησιμεύουν μόνο στο να εντείνουν τις συνεχείς διαμάχες μεταξύ των ερευνητών σχετικά με το τι ασκεί μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή των διδύμων—η κληρονομικότητα ή το περιβάλλον. Ωστόσο, οι ερευνητές παραδέχονται ότι και τα δυο παίζουν κάποιο ρόλο.

Η Σούζαν Φάρμπερ, βοηθός καθηγητή κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, περιγράφει στο βιβλίο της Identical Twins Reared Apart: A Reanalysis (Μονοζυγωτικοί Δίδυμοι Που Έχουν Μεγαλώσει Χωριστά: Μια Επανεξέταση) την περίπτωση του Χάρι και του Άλφρεντ. Αυτοί οι μονοζυγωτικοί δίδυμοι ήταν τόσο διαφορετικοί στην εμφάνιση, που ήταν απαραίτητο να γίνουν εξετάσεις αίματος για να αποδειχτεί ότι ήταν πραγματικοί μονοζυγώτες. Η Φάρμπερ σημειώνει ότι «ο Χάρι ήταν 8,3 εκατοστά ψηλότερος και ζύγιζε 28 κιλά περισσότερο από τον Άλφρεντ. Ο Άλφρεντ, ο δίδυμος που προερχόταν από πιο φτωχό περιβάλλον, υπόφερε από άγχος, είχε κρίσεις λιποθυμίας και παρουσίαζε ψυχογενή συμπτώματα πόνου στη φτέρνα του, τα οποία ήταν τόσο σοβαρά που απαιτούσαν παθολογική και ψυχιατρική θεραπεία. Ο Χάρι δεν είχε τέτοια συμπτώματα».

Η Φάρμπερ, αφού επαναξιολόγησε προσεκτικά τις διασταυρωμένες πληροφορίες 121 δημοσιευμένων μελετών, που αφορούσαν διάφορες περιπτώσεις, κατάληξε στο συμπέρασμα πως, παρά το γεγονός ότι οι μελέτες είχαν αποκαλύψει «αξιοσημείωτες—μερικές φορές συγκλονιστικές—ομοιότητες» μεταξύ των μονοζυγωτικών διδύμων, συχνά οι μελέτες αυτές «δεν περιλάμβαναν πολλούς μονοζυγωτικούς δίδυμους, οι οποίοι είχαν εξελιχτεί σε άτομα πολύ διαφορετικά το ένα από το άλλο». Ο λόγος; Όπως εξηγεί η ίδια, οι μονοζυγώτες που προτιμούσαν συνήθως οι ερευνητές «διαλέγονταν από την αρχή, ακριβώς επειδή ήταν τόσο όμοιοι».

Το Μεγάλωμα των Διδύμων

Το μεγάλωμα των διδύμων μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά δύσκολο για τους γονείς, είτε οι δίδυμοι είναι αξιοσημείωτα όμοιοι είτε τελείως διαφορετικοί. Πολλοί ειδήμονες πιστεύουν ότι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη του καθενός από τα παιδιά είναι το να το ενθαρρύνουμε να καλλιεργεί την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις ανεξάρτητα από το άλλο.

Το βιβλίο The Care of Twin Children (Φροντίδα για τα Δίδυμα Παιδιά), που είναι έκδοση του Κέντρου για τη Μελέτη των Πολλαπλών Κυήσεων, επισημαίνει ότι «υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ενθαρρύνεις την ατομικότητα χωρίς να καταστρέψεις τον ιδιαίτερο δεσμό των διδύμων». Το βιβλίο σημειώνει ότι πολλοί γονείς διδύμων διαλέγουν για τα παιδιά τους ονόματα που «δεν μοιάζουν καθόλου» και φωνάζουν «και τα δυο παιδιά με το όνομά τους πιο συχνά απ’ ό,τι θα ήταν το κανονικό, για να ενισχύσουν στη διάνοιά τους την ατομικότητα».

Είναι καλό οι γονείς να κανονίζουν κατά καιρούς να αφιερώνουν χρόνο για το καθένα από τα δίδυμα ξεχωριστά, όπως συνιστάται επίσης και το να φωτογραφίζουν το κάθε παιδί «και μόνο του και μαζί με το άλλο». Το Κέντρο εξηγεί ότι αντί οι γονείς να φέρονται στα δίδυμα σαν να είναι «μονάδα», είναι καλύτερο να βοηθούν τα παιδιά τους να αναγνωρίζουν πως είναι διαφορετικά και ξεχωριστά άτομα. Το κάθε παιδί θα πρέπει να ενθαρρύνεται να αναζητά τα δικά του προσωπικά ενδιαφέροντα. Αυτό θα βοηθήσει στο να δημιουργηθούν περιστάσεις, όπου τα δίδυμα θα «χρειαστεί να βγάλουν τις δικές τους ανεξάρτητες αποφάσεις που θα τους επηρεάσουν προσωπικά».

Το Κέντρο συνιστά να μη συγκρίνουν οι γονείς τις επιδόσεις του ενός παιδιού με τις επιδόσεις του άλλου, επειδή «το ένα από τα δίδυμα μπορεί να αρχίσει να κρίνει τον εαυτό του σε σχέση με το άλλο, νιώθοντας ότι στερείται κάποιας ιδιότητας που το άλλο υποτίθεται ότι έχει». Τέτοιες δυσάρεστες συγκρίσεις θα μπορούσαν εύκολα να υποκινήσουν αισθήματα ζήλειας και να καταλήξουν σε διαμάχες μεταξύ των δύο.

Ένας Μοναδικός Κόσμος

Δεν είναι παράδοξο που οι ερευνητές γοητεύονται από τα μονοζυγωτικά δίδυμα. Το Psychology Today λέει σχετικά μ’ αυτά ότι είναι «ανάμεσα στα πιο περιζήτητα θέματα για έρευνα τόσο από ψυχολογικής όσο και από παθολογικής άποψης». Ο Ντέιβιντ Τ. Λίκεν, πρώην πρόεδρος της Εταιρίας Ψυχοφυσιολογικών Ερευνών, εξηγεί το γιατί, λέγοντας: «Σχεδόν κάθε πείραμα, που θα σκεφτόταν να κάνει κάποιος με αντικείμενο τον άνθρωπο, θα είναι πιο ενδιαφέρον και θα παρέχει πιο αξιόλογα αποτελέσματα αν γίνει με δίδυμα».

Ναι, η παρουσία τόσο πολλών ομοιοτήτων στη γενετική δομή των μονοζυγωτικών διδύμων τα κάνει να ανήκουν σ’ έναν πέρα για πέρα μοναδικό κόσμο, που είναι όλος δικός τους. Για πολλούς, είναι ένας κόσμος γεμάτος με πολλή ευτυχία και χαρά. Όπως έγραψε ένας δίδυμος: «Μ’ ένα αστείο γελάνε δυο· δυο συγκινούνται με την ίδια χαρά. . . . Είναι πολύ διασκεδαστικό να είσαι δίδυμος. . . . Και μόνο το γεγονός ότι ζεις σε κάνει ευτυχισμένο, όταν έχεις γεννηθεί δίδυμος».

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 24]

Σύλληψη Διδύμων

Μονοζυγωτικά Δίδυμα

Ένα και μόνο σπερματοζωάριο ενώνεται με ένα ωάριο

Το ωάριο διαιρείται και παράγει δίδυμα που είναι εντελώς όμοια γενετικά

Διζυγωτικά Δίδυμα

Δύο σπερματοζωάρια ενώνονται με δύο ωάρια

Το καθένα από τα δίδυμα γίνεται διαφορετικό γενετικά

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Γιατί Γεννιούνται Σιαμαία;

Ο όρος «Σιαμαία» επικράτησε από τον 19ο αιώνα, τότε που ο κόσμος ανακάλυψε τους δίδυμους Τσανγκ και Ενγκ. Αυτοί οι δίδυμοι γεννήθηκαν στο Σιάμ (σημερινή Ταϋλάνδη) το 1811· ήταν ενωμένοι στο στήθος με μια σάρκινη λωρίδα μήκους δεκατεσσάρων εκατοστών και πάχους δεκαεννιά εκατοστών. Έγιναν διεθνώς γνωστοί ως οι «Σιαμαίοι» και ταξίδευαν με το τσίρκο του Π. Τ. Μπάρνουμ. Τελικά, οι δίδυμοι αυτοί άφησαν το τσίρκο, παντρεύτηκαν δυο αδελφές από τη Βόρεια Καρολίνα των Η.Π.Α., και έγιναν και οι δυο πατέρες 22 παιδιών συνολικά. Περίπου χίλιοι από τους απογόνους τους ζουν ακόμα και σήμερα.

Τα συνδεδεμένα δίδυμα ή Σιαμαία προέρχονται από ένα και μόνο γονιμοποιημένο ωάριο, το οποίο ενώ βρίσκεται στο αρχικό στάδιο της διαίρεσης για τη δημιουργία μονοζυγωτικών διδύμων, αποτυχαίνει να αποχωριστεί πλήρως. Τέτοιου είδους δίδυμα μπορεί να είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και μερικές φορές είναι δυνατό να έχουν από κοινού ένα ή περισσότερα όργανα ζωτικής σημασίας. Υπολογίζεται ότι η συχνότητα γεννήσεων Σιαμαίων είναι περίπου μία για 100.000 γεννήσεις παγκοσμίως.

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Τα μονοζυγωτικά δίδυμα προέρχονται από το ίδιο σπερματοζωάριο και το ίδιο ωάριο, και είναι πάντοτε του ίδιου φύλου. Από την άλλη μεριά, τα διζυγωτικά δίδυμα προέρχονται από δύο σπερματοζωάρια και δύο ωάρια, και μπορεί να είναι διαφορετικού φύλου, όπως τα δίδυμα που βλέπουμε εδώ

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Συχνά τα δίδυμα μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό