Ο Ρόλος του Κλήρου στη Σημερινή Κρίσι

Είναι οικοδόμοι πίστεως; Μπορείτε να δεχθήτε την ηγεσία τους;

ΠΡΙΝ από ένα και πλέον έτος ο Γενικός Γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών Ου Θαντ εδήλωσε ότι ο κόσμος εξακολουθούσε ν’ αντιμετωπίζει «τις πολιτικές διαφορές μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, τις τρομακτικές συνέπειες των πυρηνικών εξοπλισμών, την απαράδεκτη ανισότητα στην διανομή μεταξύ των λαών του κόσμου των ωφελειών των επιστημονικών και τεχνολογικών αναπτύξεων και ακόμη την μη ανθρωπιστική μεταχείρισι των ανθρώπων προς αλλήλους.» Από τότε η κατάστασις του κόσμου επεδεινώθη ακόμη περισσότερο. Το έγκλημα και η βία βρίσκονται σε άνοδο. Ζούμε πραγματικά σε καιρούς κακούς.

Εφόσον άνδρες και γυναίκες της εποχής μας αντιμετωπίζουν αυτές τις επιδεινούμενες συνθήκες έχουν ανάγκη ισχυράς επιβεβαιώσεως ότι υπάρχει Θεός, ένας Θεός ο οποίος έχει αισθήματα συμπαθείας για τα παθήματά των, ένας Θεός ο οποίος έχει συγκεκριμένες διευθετήσεις υπ’ όψιν για την ανακούφισι και την ευλογία των πλασμάτων που είναι άξια. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν ανάγκη να τους γίνεται συνεχώς η υπενθύμισις της ελπίδος που εμπνέει η προφητεία της Γραφής και των εξόχων ηθικών παραγγελμάτων που περιέχονται στον γραπτό Λόγο του Θεού. Αλλά σε ποιον θ’ αποβλέψουν γι’ αυτό το θετικό και έγκυρο άγγελμα;

Γιατί όχι στον κλήρο, ίσως να πήτε, εφόσον υποτίθεται ότι αυτοί είναι αφιερωμένοι στην υπηρεσία του Θεού; Πλήθη ανθρώπων αποβλέπουν σ’ αυτούς ως να κατέχουν μια θέσι παράλληλο μ’ εκείνη των ιερέων του Ισραήλ, για τους οποίους η Γραφή λέγει στο εδάφιο Μαλαχίας 2:7: «Τα χείλη του ιερέως θέλουσι φυλάττει γνώσιν, και εκ του στόματος αυτού θέλουσι ζητήσει νόμον.» Φυσικά, η γνώσις του Θεού και του νόμου του είναι εκείνο για το οποίο γίνεται λόγος εδώ.

Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν το επάγγελμα του κληρικού δέχονται πολλά υλικά ανταλλάγματα για τις υπηρεσίες των. Εξαιρούνται από σκληρή χειρονακτική εργασία. Η στέγη, ο ρουχισμός των και άφθονη προμήθεια για τη συντήρησί των είναι εξησφαλισμένα. Ακόμη και αριθμός ειδών πολυτελείας προστίθενται ως πληρωμή των υπηρεσιών των. Είναι επομένως ελεύθεροι να διαθέτουν τον εαυτό τους σε πνευματικά ζητήματα, να εντυπώσουν σε νέους και ηλικιωμένους τις καλές αρχές του γραπτού Λόγου του Θεού. Έχουν καιρό για την μελέτη της Γραφής για ν’ ακολουθήσουν την θεόπνευστη παρώτρυνσι: «Την παρακαταθήκην φύλαξον, αποστρεφόμενος τας βέβηλους ματαιολογίας, και τας αντιλογίας της ψευδωνύμου γνώσεως.»​—1 Τιμ. 6:20.

Έτσι πολλά άτομα αναμένουν ότι οι κληρικοί θ’ απεδεικνύοντο πρωταθληταί ‘της πίστεως, ήτις, άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους,’ όπως περιγράφεται από τον Ιούδα στο 3 εδάφιο της θεοπνεύστου επιστολής του. Εκπληρώνονται αυτές οι προσδοκίες σ’ αυτή την εποχή της κρίσεως όταν ιδιοτελείς, αθεϊστικές απόψεις είναι διάχυτες; Υπερασπίζει ο κλήρος την αυθεντικότητα της Γραφής;

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Ήταν μήπως ένας δεδηλωμένος αθεϊστής αυτός που είπε: «Η Γραφή είναι ένα βιβλίο όπως όλα τ’ άλλα. Αλλά δεν πρέπει ένας να την πιστεύη»; Όχι, αυτό ανεφέρθη ότι ελέχθη από ένα Δανό κληρικό, τον Αρχιμανδρίτη του Χόλμεν, σύμφωνα με την εφημερίδα της Δανίας Κάλουντμπορκ Φόλκεμπλαντ της 5ης Αύγουστου 1966. Και ήταν μήπως ένας δεδηλωμένος αντισημίτης αυτός που είπε: «Είναι ουσιώδες ο λαός μας να τροφοδοτείται με κατάλληλη γι’ αυτόν τροφή και όχι με δηλητήριο. Υπάρχουν τόσο πολλά απορρίμματα μέσα στην Παλαιά Διαθήκη»; Όχι, διότι αυτοί οι λόγοι ανεφέρθη ότι ελέχθησαν από τον Ι. Κ. Ουώνσεϋ, προϊστάμενο της Εκκλησίας της Αγγλίας.

Ο Καθολικός κληρικός Δαβίδ Στάνλεϋ αναφέρεται ότι ισχυρίσθη τα εξής: «Κανένας ευυπόληπτος Καθολικός θεολόγος σήμερα δεν θα παρεδέχετο ότι ο πρώτος άνθρωπος ήταν ένα ανθρώπινο ον προικισμένο με υπερφυσικό τρόπο το οποίο έπεσε από την χάριν λόγω μιας αμαρτωλής αποφάσεως. Αν παραδεχθήτε την εξέλιξι, ο Αδάμ . . . ήταν μόνο ένα θηλαστικό μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου. Ο μύθος της πτώσεως δεν προσαρμόζεται καθόλου.» Και ο Καθολικός θεολόγος Εντουάρ Μπονέ του Βελγίου λέγει καθαρά: «Ως ανθρωπολόγος οι λέξεις «Αδάμ» και «Εύα» δεν βρίσκουν απήχησι σ’ εμένα.»​—Περιοδικό Νιούσγουηκ, 22 Αύγουστου 1966.

Σχετικά με την γέννησι του Ιησού από την παρθένο Μαρία, ο κληρικός Ε. Ο. Χάρρισον της Αγγλικανικής Εκκλησίας στον Καναδά δηλώνει με νευρικότητα: «Δεν έχει απολύτως καμμία σπουδαιότητα. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός και δεν μ’ ενδιαφέρει. . . . Δεν μπορώ να σπαταλήσω καιρό μ’ αυτό.» (Περιοδικό Μακλήνς, 6 Αυγούστου 1966) Κατόπιν είναι η θέσις που έχει υιοθετήσει ο Καθηγητής Λ. Γ. Γκήριγκ, προϊστάμενος της Θεολογικής Σχολής Νοξ, του Ντάνεντιν, Νέας Ζηλανδίας. Ισχυρίζεται ότι οι αφηγήσεις της αναστάσεως στα Ευαγγέλια δεν πρέπει να εκλαμβάνωνται ως ιστορικώς πραγματικές. Γι’ αυτόν η ιστορία του κενού τάφου ήταν μυθική καθώς επίσης και οι σωματικές εμφανίσεις του Χριστού στους μαθητάς του μετά την ανάστασι. Οι απόψεις του, όπως εκτίθενται σ’ ένα άρθρο του Πρεσβυτεριανού περιοδικού Άουτλουκ, αμφισβητούν την αυθεντία των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών.

Στον τομέα της ηθικής μια χαλαρότης παρουσιάζεται στις απόψεις πολλών κληρικών. Παραδείγματος χάριν, δεν είναι ένας αγνωστικιστής κοινωνιολόγος αλλά ο κληρικός Ρόμπερτ Ο. Γουντ της Αγγλίας αυτός που εξομολογείται αυτόν τον έπαινο για την ομοφυλοφιλία: «Έχομε ανάγκη περισσοτέρας αγάπης στον κόσμο, και αν αυτές οι ενώσεις [των ομοφυλοφίλων] παράγουν αγάπη, τόσο το καλύτερο.» Και ο Καθολικός ιερεύς Λαζύρ, διευθυντής της σχολής κοινωνικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα, στον Καναδά, έχει τη γνώμη ότι «πρέπει να επιτρέπεται στα ζεύγη να έχουν δοκιμαστικούς γάμους, περιλαμβανομένων και των σεξουαλικών σχέσεων. Αυτοί οι δοκιμαστικοί γάμοι πρέπει να νομιμοποιούνται από την κοινωνία και τις εκκλησίες. Και το κατώτατο όριον ηλικίας πρέπει να είναι 18.

Πολλές ακόμη μαρτυρίες θα μπορούσαν να παρατεθούν για ν’ αποδειχθή η επίδρασις του τύπου αυτού της θεολογικής εκπαιδεύσεως που λαμβάνουν οι κληρικοί στα σύγχρονα κολλέγια και σεμινάρια. Είναι, πράγματι, παραδεκτό ότι περισσοτέρα προσοχή δίνεται στην κοινωνιολογία, τη συγκριτική θρησκειολογία και την θεολογία παρά στην Αγία Γραφή, το βασικό εγχειρίδιο της Χριστιανοσύνης. Ούτε μπορεί να προταθή ο ισχυρισμός ότι τ’ ανωτέρω παραδείγματα δεν είναι παρά μερικά «αντικοινωνικά» άτομα. Μήπως ακούομε καμμιά γενική κατακραυγή από άλλους κληρικούς εναντίον αυτών των αντι-Γραφικών απόψεων; Πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε να αποπέμπωνται κληρικοί εξ αιτίας των αντιχριστιανικών διδασκαλιών των;

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Ή Ο ΚΛΗΡΟΣ

Ο καθένας που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός πρέπει ν’ αποφασίση μόνος του αν θ’ ακολουθήση την καθοδήγησι του Χριστού και των πρώτων μαθητών του ή την καθοδήγησι ενός κληρικού ο οποίος δεν είναι ‘μετά του Χριστού’ στις απόψεις του για τον Λόγο του Θεού και τις διδασκαλίες του. Ότι οι ανωτέρω απόψεις αντιτίθενταν πραγματικά στις απόψεις του Χριστού Ιησού μπορεί να διαπιστωθή γρήγορα. Ο Ιησούς, αντί ν’ αναφέρεται συγκαταβατικά στη Γραφή ως μάλλον «καλή φιλολογία,» ωμιλούσε γι’ αυτήν ως τον αξιόπιστο και αληθινό Λόγο του Θεού.​—Ιωάν. 17:17.

Ο απόστολος Παύλος δεν συνεβούλευε τους ανθρώπους να μη πιστεύουν στη Γραφή, ούτε εχαρακτήριζε τις Εβραϊκές Γραφές ως «δηλητήριο» ή «πνευματικά απορρίμματα.» Αντιθέτως, ανεφέρετο σ’ αυτές ως «τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν δια της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού.» Επροχώρησε κατόπιν για να τονίση ότι «όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης.» (2 Τιμ. 3:15-17) Κληρικοί οι οποίοι θεωρούν ότι οι σύγχρονες φιλοσοφίες των είναι πολύ πιο προηγμένες από την Βιβλική διδασκαλία δεν συμφωνούν με τον απόστολο Παύλο.

Αυτοί οι κληρικοί, Καθολικοί ή Προτεστάνται ή ο,τιδήποτε άλλο, οι οποίοι συντάσσονται με τους οπαδούς της εξελίξεως για να γελοιοποιήσουν την Γραφή και ν’ αμφισβητήσουν την αφήγησί της για την καταγωγή του ανθρώπου, έχουν ασφαλώς απομακρυνθή από την συναναστροφή του Χριστού και των αποστόλων του. Μήπως ο ίδιος ο Υιός του Θεού δεν εξέφρασε πλήρη πίστι στον γραπτό Λόγο, περιλαμβανομένου και του βιβλίου της Γενέσεως; Αν αμφιβάλλετε διαβάστε και παραβάλλατε τις παρατηρήσεις του εις Μάρκον 10:6-8 με αυτά που αναγράφονται στα εδάφια Γένεσις 1:27 και 2:24. Ο απόστολος Παύλος προτιμούσε να παραμένη προσκολλημένος στην διδασκαλία του Ιησού και να την μεταβιβάζη σε άλλους όπως ακριβώς την είχε ακούσει. Πράγματι προειδοποίησε: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν.»​—Κολ. 2:8.

Εξετάστε ολόκληρο το πέμπτο κεφάλαιο της επιστολής του Παύλου προς τους Ρωμαίους, και σημειώστε την σαφήνεια του επιχειρήματός του. Επίστευε στην αυθεντικότητα του υπομνήματος της Γενέσεως, και παρεδέχετο την αφήγησί της για την πτώσι του ανθρώπου στην αμαρτία και την επείγουσα ανάγκη απολυτρώσεώς του. Παραβάλλατε την άποψί του σ’ αυτά τα ζητήματα με τη νεωτεριστική διδασκαλία του κλήρου. Ακόμη καλύτερα, παραβάλλατε τα πειστήριά του ως ενός ‘σκεύους εκλεκτού’ του Κυρίου Ιησού Χριστού με τα πειστήρια των κληρικών οι οποίοι απεφοίτησαν από μια σειρά μαθημάτων συγκριτικής θεολογίας και οι οποίοι αρνούνται τον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού.​—Πράξ. 9:15.

Έχομε εδώ περιπτώσεις κληρικών οι οποίοι φέρονται με περιφρόνησι στην αφήγησι της Γραφής για την θαυματουργική γέννησι και την θαυματουργική ανάστασι του Χριστού Ιησού. Επειδή δεν μπορούν να την εννοήσουν, επειδή δεν ήσαν σε θέσι ν’ αντιληφθούν το βάθος της σοφίας και της θαυματουργού δυνάμεως του Θεού, διότι αυτά τα γεγονότα δεν συμβαδίζουν με τις ανακαλύψεις της υλικής επιστήμης, αρνούνται να δεχθούν το άγγελμα των θεοπνεύστων Γραφών. Εν τούτοις, αντιθέτως, είναι πρόθυμοι να ομολογήσουν πίστι και να διδάξουν μυστήρια τα οποία είναι και ακατανόητα και αντιγραφικά, όπως η διδασκαλία της «Τριάδος.»

Ο Πέτρος, ένας απόστολος του Ιησού, ήταν σε πολύ καλυτέρα θέσι να βεβαίωση την αλήθεια της αναστάσεως από τους συγχρόνους κληρικούς, διότι ήταν ένας αυτόπτης μάρτυς. Παρατηρήστε την μαρτυρία του όπως αναγράφεται στα εδάφια Πράξεις 10:40, 41: «Τούτον ο Θεός ανέστησε την τρίτην ημέραν, και έκαμεν αυτόν να εμφανισθή, ουχί εις πάντα τον λαόν, αλλ’ εις μάρτυρας τους προσδιορισμένους υπό του Θεού, εις ημάς, οίτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν μετ’ αυτού αφού ανέστη εκ νεκρών.»

Κληρικοί οι οποίοι συγχωρούν και ενθαρρύνουν την πορνεία και την ομοφυλοφιλία ομιλούν εντελώς αντίθετα μ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν μαζί με τον Ιησού και άκουσαν απ’ ευθείας την διδασκαλία του. Ο συγγραφεύς ευαγγελίου Ματθαίος, παραδείγματος χάριν, αναφέρει τον Ιησού να λέγη: «Εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχεία, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. Ταύτα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον.» (Ματθ. 15:19, 20) Και σε πλήρη αρμονία με την άποψι του Ιησού ο απόστολος Παύλος δηλώνει εμφατικά: «Μη πλανάσθε [από κληρικούς ή οποιονδήποτε άλλον]· ούτε πόρνοι, ούτε ειδωλολάτραι, ούτε μοιχοί, ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ούτε κλέπται, ούτε πλεονέκται, ούτε μέθυσοι, ούτε λοίδοροι, ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»​—1 Κορ. 6:9, 10.

Εν τούτοις, παρά το κατηγορηματικό άγγελμα της Γραφής, μία επιτροπή από κληρικούς, εκπαιδευτικούς και ιατρούς η οποία συνεστήθη από το Βρεττανικό Συμβούλιο Εκκλησιών κατέληξε προσφάτως στο συμπέρασμα ότι δεν μπορούν να εφαρμόζονται σκληροί και αυστηροί κανόνες στα ζητήματα του φύλου και της ανηθικότητος. Εδήλωσε ότι δεν μπορούν να καταδικάζωνται όλες οι έξω από τον γάμο σεξουαλικές σχέσεις ως εσφαλμένες και ότι η πορνεία κατά καιρούς επιτρέπεται. Ποιον οδηγό θ’ ακολουθήσετε; Τον αλάνθαστο Λόγο του Θεού, ή τον λόγο ατελών και μη θεοπνεύστων ανθρώπων οι οποίοι μπορούν πολύ καλά να έχουν κάποιο ιδιοτελές ελατήριο που υποστηρίζει τις απόψεις των;

ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΣΩΣΕΩΣ ΖΩΗΣ

Η διδασκαλία που δέχεσθε και υποστηρίζετε σε όλα αυτά τα ζωτικά ζητήματα έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον σας. Θα είναι αυτό ένα μέλλον αιωνίου ζωής; Τότε οφείλετε ν’ ακολουθήσετε την προειδοποίησι του Ιησού: «Τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.» (Ματθ. 15:14) Βεβαίως είναι σπουδαίο για τον καθένα να εξετάση, όχι απλώς τα προσόντα του θρησκευτικού διδασκάλου του, αλλά επίσης την φύσι της οργανωτικής διδασκαλίας η οποία σας διοχετεύεται μέσω αυτού του διδασκάλου. Δεν είναι ζήτημα ενός κληρικού ο οποίος σφάλλει. Ολόκληρο το πρόγραμμα των σεμιναρίων βγάζει αποφοίτους οι οποίοι ή έχουν άγνοια της Γραφής ή την περιφρονούν.

Θα έλεγε κανείς ότι για τους κληρικούς οι οποίοι διαφωνούν με το βασικό βιβλίο διδασκαλίας της Χριστιανοσύνης, την Γραφή, εξεφράσθη καλά επί του σημείου ένας εκπρόσωπος του Εθνικού Συλλόγου Πρεσβυτεριανών Λαϊκών στη Νέα Ζηλανδία, όπως ανέφερε η εφημερίς Σταρ του Όκλαντ της 12ης Σεπτεμβρίου 1966: «Μια πιο έντιμη στάσις από το κήρυγμα μιας σταδιακής επί ζωτικών ζητημάτων θα ήταν ν’ αποσυρθή ένας από τη Χριστιανική υπηρεσία.» Εν τούτοις, φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πρόθεσι να εγκαταλείψουν οικειοθελώς ένα επάγγελμα ή τον μισθό που το συνοδεύει.

Είναι στην πραγματικότητα λειτουργοί μιας ασαφούς θρησκείας, η οποία δεν έχει αυθεντική βάσι, παρά μόνο τις ιδικές των επαγγελίες. Ο ρόλος των σ’ αυτές τις κρίσιμες ημέρες δεν είναι ρόλος οικοδομήσεως πίστεως αλλά κατακερματισμού της πίστεως. Υπό έμπνευσιν ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιούδας προειδοποίησε τους ακολούθους του Χριστού για τον κίνδυνο στον οποίο εκτίθενται μέσω των ψευδών διδασκάλων: «Ούτοι είναι κηλίδες εις τας αγάπας σας, συμποσιάζοντες αφόβως, βόσκοντες εαυτούς· νεφέλαι άνυδροι, υπό άνεμων περιφερόμενοι.»​—Ιούδ. 12.

Αυτό που έχετε ανάγκη, σ’ αυτόν τον καιρό της παγκοσμίου κρίσεως, είναι φίλοι οι οποίοι θα διεξάγουν μαζί μας μια έντιμη συζήτησι στην Γραφή. Κληρικοί όπως ο ανωτέρω Αρχιμανδρίτης του Χόλμεν δεν πιστεύουν στη Γραφή και μάλιστα κατηγορούν ότι «οι μάρτυρες του Ιεχωβά την πιστεύουν [την Γραφή], κι επομένως δεν είναι Χριστιανοί.» Γιατί να μη θέσετε κατά μέρος αυτούς τους διαστρεβλωμένους τρόπους σκέψεως και να εξετάσετε τους Μάρτυρας; Ασφαλώς, όπως και αυτοί, έχετε έντονο ενδιαφέρον να ευθυγραμμίσετε τη ζωή σας με τις απαιτήσεις του Γραπτού Λόγου του Θεού για να κερδίσετε την σωτηρία που είναι υποσχεμένη σε όλους εκείνους οι οποίοι ‘θ’ ακολουθήσουν τα ίχνη του Χριστού’!​—1 Πέτρ. 2:21.