Συνεχίζετε να Κάνετε Πρόοδο;

Ποια πρόοδος είναι μεγίστης σπουδαιότητος; Πώς μπορεί να επιτευχθή;

ΣΕ ΟΛΑ τα στρώματα της κοινωνίας υπάρχει ενδιαφέρον για πρόοδο. Κυβερνήσεις συντάσσουν προγράμματα για τη μορφωτική, εκπαιδευτική και οικονομική πρόοδο των πολιτών των. Εμπορικοί οργανισμοί αναζητούν πάντοτε ανθρώπους με προοδευτική διάνοια για να υπηρετούν σε διοικητικές θέσεις. Και ποιος γονεύς δεν αισθάνεται χαρά όταν παρατηρή έπαινο στον «Έλεγχο Προόδου» που φέρνει το παιδί του στο σπίτι από το σχολείο;

Έτσι οπουδήποτε και αν παρατηρήσωμε σήμερα, διαπιστώνομε ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για πρόοδο. Εν τούτοις, μια σύντομη σκέψις αποκαλύπτει ότι η πρόοδος, για την οποία ενδιαφέρεται η πλειονότης, είναι οικονομικής ή υλιστικής φύσεως. Πολύ λίγη ή καθόλου έμφασις τίθεται σε ηθικές ή πνευματικές αξίες. Αποτέλεσμα τούτου είναι ότι παριστάμεθα μάρτυρες σε παγκόσμια κλίμακα του τι είχε συμβή στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ, όταν είχε τεθή πάρα πολλή έμφασις στην υλική πλευρά της ζωής.

Ο προφήτης του Θεού Μωυσής, έχοντας υπ’ όψι του το γεγονός ότι άτομα που ευημερούν υλικώς μπορούν να λησμονήσουν εύκολα τον Θεό και να εμπιστεύωνται στον εαυτό τους, προειδοποίησε το έθνος εκείνο καθώς αυτό ήταν έτοιμο να καταλάβη την πλούσια χώρα που του είχε υποσχεθή ο Θεός:

«Πρόσεχε εις σεαυτόν μήποτε λησμονήσης Ιεχωβά τον Θεόν σου, αθετών τας εντολάς αυτού, και τας κρίσεις αυτού, και τα διατάγματα αυτού, τα οποία εγώ προστάζω εις σε σήμερον· μήπως, αφού φάγης και χορτασθής, και οικοδομήσης οικίας καλάς, και κατοίκησης, και οι βόες σου και τα πρόβατά σου αυξήσωσι, και πολυπλασιασθή το αργύριόν σου, και το χρυσίον σου, και πάντα όσα έχεις αυξήσωσι, μήπως τότε υψωθή η καρδία σου και λησμονήσης Ιεχωβά τον Θεόν σου.»—Δευτ. 8:11-14, ΜΝΚ.

Η μεταγενέστερη ιστορία μάς λέγει ότι αυτό ακριβώς συνέβη: «Ο Ισραήλ ελησμόνησε τον Ποιητήν αυτού.» (Ωσηέ 8:14) Ναι, άρχισαν μάλιστα να λατρεύουν ένα υλιστικό ψευδή θεό που ωνομάζετο Βάαλ και ν’ αποδίδουν σ’ αυτόν την υλική των ευημερία! Έτσι, αντί ν’ αυξάνη στην εύνοια του αληθινού Θεού, Ιεχωβά, το έθνος παρουσίασε οπισθοδρόμησι. Ή, όπως το εξέφρασε ο ίδιος ο Ιεχωβά, «υπήγον είς τα οπίσω, και ουχί εις τα εμπρός.» (Ιερεμ. 7:24) Εξαιτίας της αποτυχίας του να κάμη πνευματική πρόοδο λόγω ελλείψεως πίστεως, το έθνος απερρίφθη τελικά από τον Θεό.—Εβρ. 3:19.

Σχετικά με τις κρίσεις που επέφερε ο Θεός σ’ εκείνο το έθνος του Ισραήλ, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε: «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών.» (1 Κορ. 10:11) Τώρα, ποια νουθεσία πρέπει να διδαχθούμε από το έθνος εκείνο το οποίον ‘υπήγεν εις τα οπίσω, και ουχί εις τα εμπρός’; Το μάθημα ότι, αν δεν εξακολουθούμε ν’ αυξάνωμε σε πίστι στον Θεό, να κάνωμε πνευματική πρόοδο, θα γίνωμε άξιοι της αποδοκιμασίας του Θεού.

Ώστε, κάνετε πνευματική πρόοδο; Αυξάνετε σε πίστι;

Η ΠΙΣΤΙΣ ΟΥΣΙΩΔΗΣ ΓΙΑ ΠΡΟΟΔΟ

Όταν αναφέρουμε τη λέξι πίστι, πολλοί έχουν τάσι να πουν: «Ω, εγώ έχω πίστι στον Θεό!» Εν τούτοις, πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν καν διαβάσει την Αγία Γραφή, τον Λόγο του Θεού. Επομένως, ό,τι είναι πιθανόν να γνωρίζουν για τον Θεό είναι απλώς εκείνο που άλλοι τους έχουν ειπεί. Και σ’ αυτή την ημέρα και σ’ αυτόν τον αιώνα, οπότε τόσο πολλοί κακοπαριστούν τον Θεό, είμεθα δικαιολογημένοι να ερωτήσωμε, «Έχουν αυτοί πράγματι ακριβή γνώσι του Θεού;» Συνήθως δεν έχουν. Αν επιθυμούμε ακριβή γνώσι, είναι ζωτικό να μελετούμε προσωπικώς την Αγία Γραφή.

Η αληθινή πίστις είναι μια σταθερή πεποίθησις που βασίζεται στην ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού, ο οποίος είναι η αλήθεια. (Ρωμ. 10:17· Ιωάν. 17:17) Στην Αγία Γραφή καθορίζεται η αληθινή πίστις ως «ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.» Η πραγματική πίστις είναι θεμελιωμένη σε ‘πράγματα’ ή πραγματικότητες, όχι σε απλή φήμη.—Εβρ. 11:1.

Έτσι, χωρίς ακριβή γνώσι του Λόγου του Θεού είναι αδύνατον να έχετε την πίστι που απαιτείται για να ευαρεστήσετε τον Θεό. Το αν εξακολουθήτε να κάνετε πνευματική πρόοδο ή όχι εξαρτάται πράγματι από το βάθος της εκτιμήσεως που τρέφετε προς τον Θεό και προς τις προμήθειές του για ζωή. Αυτή η εκτίμησις αυξάνει αναλόγως με τη γνώσι που αποκτάτε γι’ αυτόν. Ώστε, τι κάνετε για ν’ αυξήσετε τη γνώσι σας για τον Θεό έτσι ώστε να βαθύνετε την εκτίμησί σας, έτσι ώστε να οικοδομήσετε την πίστι σας;

ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΥΞΑΝΕΤΕ Σ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙ

Είναι πιθανόν να έχετε κάποια γνώσι της Αγίας Γραφής, διότι την έχετε διαβάσει. Ή πιθανόν ακόμη να έχετε μελετήσει τη Γραφή μαζί μ’ εκείνους που διαθέτουν αυτό το περιοδικό, τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά. Και ίσως να έχετε παρευρεθή σε μερικές από τις συναθροίσεις των στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας. Όταν βλέπετε τη γνώσι που τώρα έχετε της Γραφής σε συμπαραβολή με τη γνώσι που είχατε στον καιρό της πρώτης σας επαφής με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, είναι πολύ πιθανόν ότι θα διαπιστώσετε ότι έχετε αυξήσει σε ακριβή γνώσι της Γραφής. Αλλά συνεχίζετε να κάμετε πνευματική πρόοδο; Εξακολουθείτε να είσθε «εκ των πιστευόντων προς σωτηρίαν της ψυχής»; (Εβρ. 10:39) Ή αφήσατε τις μέριμνες της ζωής να επέμβουν στην πνευματική σας πρόοδο;

Ο Ιησούς, στην παραβολή του τού σπορέως, έδειξε ότι θα υπήρχαν εκείνοι, οι οποίοι θ’ άκουαν τον λόγο της αληθείας, αλλά θ’ άφηναν «η μέριμνα του αιώνος τούτου, και η απάτη του πλούτου» να επέμβουν στην πνευματική των πρόοδο. (Ματθ. 13:22) Μολονότι αληθεύει ότι σε πλείστα μέρη της γης γίνεται ολοένα πιο δύσκολο το να προμηθεύεται ένας τ’ αναγκαία για ζωή, είναι μήπως αυτό αιτία για ν’ αφήση να ‘συμπνίγεται ο λόγος’; Ο Ιησούς έδειξε ότι εκείνοι οι οποίοι μεριμνούν υπερβολικά για τις καθημερινές ανάγκες, όπως το τι θα φορέσουν και τι θα φάγουν, έχουν πράγματι έλλειψι πίστεως. (Ματθ. 6:30) Αν έχωμε την ίδια επιθυμία που είχαν οι απόστολοι του Ιησού, οι οποίοι είπαν, «Αύξησον εις ημάς την πίστιν,» τότε δεν θα παραμελούμε τις πνευματικές μας ανάγκες χάριν των μεριμνών για υλικά πράγματα.»—Λουκ. 17:5.

Επίσης, υπάρχουν πολλά άτομα που αγαπούν τον Λόγο του Θεού αλλά που αφήνουν να τους αποθαρρύνουν συγγενείς ή φίλοι από το να πάρουν στα σοβαρά τη μελέτη του Λόγου του Θεού. Μπορεί να λεχθή ότι αυτά τα άτομα εμποδίζονται από το να κάμουν πνευματική πρόοδο διότι έχουν συλληφθή σε μια παγίδα, επειδή «ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα.» (Παροιμ. 29:25) Μήπως έχετε συλληφθή σε μια τέτοια παγίδα; Αν ναι, τότε είναι ανάγκη να σας γίνη η υπενθύμισις ότι όχι άνθρωπος, αλλά ο Ιεχωβά Θεός πρέπει να «ήναι ο φόβος σας, και Αυτός ας ήναι ο τρόμος σας.»—Ησ. 8:13.

Πρέπει να έχωμε ευλαβή φόβο για τον Θεό, φόβο μήπως τον δυσαρεστήσωμε. «Ο Ιεχωβά ηδύνεται εις τους φοβουμένους αυτόν,» αλλά «εάν τις συρθή οπίσω» λέγει «η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν.» (Ψαλμ. 147:11, ΜΝΚ· Εβρ. 10:38) Έτσι είναι καταφανές ότι δεν μπορούμε να συρθούμε οπίσω ή να κάνωμε συμβιβασμούς αν πρόκειται να λάβωμε την επιδοκιμασία Εκείνου ο οποίος μπορεί να μας ανταμείψη με αιώνιο ζωή.

Εκείνοι, οι οποίοι ανταποκρίνονται επιτυχώς στις προκλήσεις που γίνονται στην πίστι των, εκτιμούν την ανάγκη ν’ αυξήσουν την πίστι των μέσω τακτικής μελέτης της Γραφής και μέσω τακτικής συναναστροφής μαζί με τον λαό του ονόματος του Θεού. Αναγνωρίζουν την ανάγκη να είναι ‘εντρεφόμενοι εν τοις λόγοις της πίστεως’ για ν’ αυξάνουν σταθερά στην πίστι. (1 Τιμ. 4:6) Με την επιθυμία των να ‘αυξηθώσιν εις σωτηρίαν,’ έχουν ‘επιποθήσει το λογικόν άδολον γάλα.’ (1 Πέτρ. 2:2, κείμενον) Δεν ικανοποιούνται με μελέτη της Γραφής που γίνεται σε αραιά διαστήματα ή με συμπτωματική διατροφή από την πνευματική τράπεζα του Θεού στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις. Αν πρόκειται ‘ν’ αυξάνετε εις την επίγνωσιν του Θεού,’ πρέπει, ν’ ακολουθήσετε το καλό παράδειγμά των πίστεως.—Κολ. 1:10.

ΚΑΝΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΑΣ

Καθώς εξακολουθείτε ν’ αυξάνετε σε γνώσι και κατανόησι της αληθείας του Λόγου του Θεού, θα διαπιστώσετε ότι η πίστις σας στον Θεό αυξάνει. Η βεβαιωμένη προσδοκία της εκπληρώσεως των υποσχέσεων του Θεού σχετικά με μια νέα τάξι, δικαιοσύνης θα γίνη και δική σας προσδοκία. Όταν διαβάζετε στην Αγία Γραφή τις προφητικές ανταύγειες του νέου συστήματος πραγμάτων του Θεού, θα καλλιεργήται μέσα σας η ελπίδα να ζήτε τότε για ν’ απολαμβάνετε τις ευλογίες του. (2 Πέτρ. 3:13· Αποκάλ. 21:3, 4) Και είναι πολύ φυσικό ότι θα θέλετε να σπεύσετε να πήτε σε άλλους την ελπίδα σας που βασίζεται στην Αγία Γραφή, να μιλήσετε από το περίσσευμα της καρδιάς σας.—Ματθ. 12:34.

Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος ησθάνετο την ώθησι να κάμη δημοσία διακήρυξι της πίστεώς του. (Ρωμ. 10:10) Εγνώριζε ότι ο Θεός «θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» (1 Τιμ. 2:4) Εξαιτίας της επιγνώσεως της αληθείας που είχε ο ίδιος, θεωρούσε τον εαυτό του χρεώστη όλων. Σχετικά με τη διακήρυξι των αγαθών νέων είπε: «Πρόθυμος είμαι, το κατ’ εμέ, να κηρύξω το ευαγγέλιον . . . Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον . . . επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν είς πάντα τον πιστεύοντα.» (Ρωμ. 1:14-17) Θα εκδηλώσετε σεις την προθυμία του Παύλου να συμμετάσχετε στη διακήρυξι των αγαθών νέων; Ή θα αισχύνεσθε για το ευαγγέλιον κι έτσι θα παραμένετε σιωπηλός;

Ο απόστολος Παύλος δεν ήταν ένας που μπορούσε να δεχθή την χάριν του Θεού ματαίως. (2 Κορ. 6:1) Αντελαμβάνετο ότι ευρίσκετο πράγματι σ’ ένα αγώνισμα, το βραβείο του οποίου ήταν ζωή, και ήταν αποφασισμένος να τρέξη με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέση να το κερδίση. «Εγώ λοιπόν,» είπε, «ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως.» (1 Κορ. 9:24-27) Αντιθέτως, ‘εις . . . τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, έτρεχε προς τον σκοπόν για το βραβείον.’ Έκανε πρόοδο στον δρόμο που οδηγεί στη ζωή και μας ενθαρρύνει να κάνωμε το ίδιο, λέγοντας; «Εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα.»—Φιλιππησ. 3:13-16.

Ως ποιο σημείο έχετε κάμει πρόοδο; Το να λάβετε το βραβείο της ζωής έχει τόση σημασία για σας όση είχε για τον Παύλο; Ή τρέχετε αβεβαίως, χωλαίνοντας μεταξύ δύο φρονημάτων, έτσι να πούμε; Αν δεν υπηρετήτε ακόμη τον Θεό με όλη την καρδιά, τότε μήπως τ’ ακόλουθα λόγια του Χριστιανού αποστόλου Πέτρου εφαρμόζονται στην περίπτωσί σας; «Αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών»; (1 Πέτρ. 4:3) Γνωρίζοντας ότι το θέλημα των εθνών δεν μπορεί να υπερισχύση του θελήματος του Θεού, δεν θα έπρεπε ν’ απαντήσετε καταφατικά στην ερώτησι, «Τις είναι με το μέρος του Ιεχωβά;» (Έξοδ. 32:26, ΜΝΚ) Αλλά ίσως να διερωτάσθε: «Πώς μπορώ να διακηρύξω ότι βρίσκομαι με το μέρος του Ιεχωβά;»

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΘΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Μπορείτε να διακηρύξετε ότι είσθε με το μέρος του Θεού με το ν’ αναγνωρίσετε ταπεινά ότι ‘είναι άξιος να λάβη την δόξαν και την τιμήν διότι αυτός έκτισε τα πάντα,’ ότι «εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν.» (Αποκάλ. 4:11· Πράξ. 17:28) Αυτή η αναγνώρισις πρέπει να υποστηρίζεται από την απόφασί σας να πράττετε το θέλημα του Θεού. Αυτή πρέπει να είναι μια απόφασις που βασίζεται στη γνώσι που έχετε αποκτήσει για τον Θεό και τους σκοπούς του, και σε μια ολοκάρδιο επιθυμία να κάνετε το θέλημά του. Και πώς αυτή η ταπεινή αναγνώρισις και απόφασις να υπηρετήτε τον Θεό πρέπει να γίνη γνωστή σ’ αυτόν;

Γίνεται κατάλληλα γνωστή στον Θεό με προσευχή, όπως ακριβώς έκαμε ο Ιησούς, όταν προσεφέρθη να κάνη το θέλημα του Πατρός του. Τότε είπε: «Ιδού, έρχομαι, διά να κάμω . . . το θέλημά σου.» (Εβρ. 10:9) Η απόφασις ή αφιέρωσίς σας να κάμετε το θέλημα του Θεού είναι ένα πολύ σπουδαίο προοδευτικό βήμα στη ζωή σας για να αινήτε τον Θεό. Αφού κάμετε αυτό το βήμα, πρέπει κατόπιν να δείξετε σε άλλους ότι έχετε κάμει την εκλογή σας να βρίσκεσθε με το μέρος του Ιεχωβά με το να υποβληθήτε στο εν ύδατι βάπτισμα, κατά το παράδειγμα του Ιησού.—Ματθ. 3:13-17.

Όπως διαπιστώνεται κάτω από το φως της Βιβλικής προφητείας, τα παγκόσμια γεγονότα της εποχής μας σημαίνουν ότι ο χρόνος που εναπομένει για να εκδηλωθήτε με το μέρος του Θεού έχει μειωθή σε μεγάλο βαθμό. Πολύ σύντομα τώρα ο Θεός θα θέση στις διάνοιες των αρχόντων της γης να καταστρέψουν τελείως ό,τι παραμένει από την παγκόσμιο αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, την ‘Βαβυλώνα την Μεγάλην.’ Αυτή η ημέρα της εκτελέσεως της κρίσεως του Θεού επάνω στην ψευδή θρησκεία θα επέλθη αιφνιδίως, γοργά. Τότε θα είναι πάρα πολύ αργά να διαφύγη ένας από αυτό το όμοιο με μια πόρνη σύστημα που κρατεί αιχμαλώτους όλους εκείνους οι οποίοι δεν απολαμβάνουν την ελευθερία που φέρνει μόνο η αληθινή λατρεία. Επομένως, είναι επείγον να κάμετε το θετικό βήμα της διακηρύξεως ότι είσθε με το μέρος του Ιεχωβά χωρίς αργοπορία.—Αποκάλ. 17:5, 16, 17· 18:21.

Μεγάλη χαρά προκύπτει ως αποτέλεσμα της επιτελέσεως πνευματικής προόδου. Και, επειδή περιλαμβάνεται το αιώνιο μέλλον ενός, πράγματι δεν υπάρχει πρόοδος που είναι πιο επείγουσα. Μη αποθαρρύνεσθε από τα προοδευτικά βήματα που απαιτούνται για να φθάσετε σε Χριστιανική ωριμότητα. Καθώς αυξάνει η πίστις σας με τη λήψι του Λόγου του Θεού μέσα σε μια δικαία και καλή καρδιά, αυτό θα σας υποκινή να λαμβάνετε το καθένα από τα λογικά προοδευτικά βήματα.

Όπως ακριβώς ένα παιδί προοδεύει προς την εφηβική ηλικία σιγά-σιγά, με τον ίδιο τρόπο πρέπει ν’ αναμένεται ότι θα φθάσετε σε πλήρη ανάπτυξι με την πνευματική έννοια. Και όπως ακριβώς οι στοργικοί γονείς είναι πρόθυμοι να βοηθούν τα τέκνα των να προοδεύουν προς τη σωματική, διανοητική και συγκινησιακή ωριμότητα, έτσι και οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά φλέγονται από επιθυμία να σας βοηθήσουν να κάμετε πρόοδο προς την πνευματική ωριμότητα. Δοκιμάζουν την πείρα μιας μοναδικής χαράς βλέποντας άτομα, με τα οποία μελετούν την Αγία Γραφή, να προοδεύουν σε γνώσι και κατανόησι των σκοπών του Θεού ως το σημείο να γίνουν, επίσης, δραστήριοι δούλοι του Θεού. Επομένως, δεχθήτε τη βοήθειά των με πλήρη βεβαιότητα ότι αυτή προσφέρεται χωρίς απώτερο σκοπό, αλλά μάλλον από γνήσια «αγάπη,» η οποία «δεν ζητεί τα εαυτής.»—1 Κορ. 13:4, 5.