Ο Ιεχωβά Ακούει τις Απεγνωσμένες μας Κραυγές για Βοήθεια
ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ απεγνωσμένα βοήθεια. Αυτό φαινόταν από τη μεγάλη θλίψη που ήταν έκδηλη στο πρόσωπο του οινοχόου του βασιλιά. Όταν ρωτήθηκε τι του συνέβαινε, ο οινοχόος εξέφρασε τη λύπη που ένιωθε για την ερημωμένη κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Ιερουσαλήμ και τα τείχη της. Κατόπιν ρωτήθηκε: «Περί τίνος κάμνεις συ αίτησιν;» «[Αμέσως, ΜΝΚ] προσηυχήθην εις τον Θεόν του ουρανού», έγραψε αργότερα ο οινοχόος Νεεμίας. Αυτή ήταν μια σύντομη, σιωπηρή, απεγνωσμένη κραυγή που επικαλούνταν τη βοήθεια του Ιεχωβά. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης αμέσως εξουσιοδότησε τον Νεεμία να ανοικοδομήσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ!—Νεεμίας 2:1-6.
Ναι, ο Θεός ακούει τις απεγνωσμένες επικλήσεις αυτών που τον αγαπούν. (Ψαλμός 65:2) Συνεπώς, αν κάποια δοκιμασία φαίνεται μεγαλύτερη απ’ ό,τι είναι δυνατόν να αντέξετε, μπορείτε να προσευχηθείτε όπως έκανε ο ψαλμωδός Δαβίδ στον Ψαλμό 70, όταν είχε άμεση ανάγκη της θεϊκής βοήθειας. Η επιγραφή αυτού του Ψαλμού δείχνει ότι σκοπός του είναι να φέρει «εις ανάμνησιν». Με ελάχιστες αλλαγές, αυτός ο ψαλμός επαναλαμβάνει τα εδάφια Ψαλμός 40:13-17. Αλλά πώς μπορεί ο 70ός Ψαλμός να βοηθήσει εμάς ως λαό του Ιεχωβά;
Επίκληση για Γρήγορη Απελευθέρωση
Ο Δαβίδ αρχίζει με την επίκληση: ‘Θεέ, τάχυνον να με ελευθερώσης· τάχυνον, Ιεχωβά, εις βοήθειάν μου’. (Ψαλμός 70:1) Όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση μπορούμε να προσευχόμαστε στον Θεό για να έρθει γρήγορα σε βοήθειά μας. Ο Ιεχωβά δεν μας δοκιμάζει με κακά πράγματα, και ‘γνωρίζει πώς να απελευθερώνει τους ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από τη δοκιμασία’. (2 Πέτρου 2:9, ΜΝΚ· Ιακώβου 1:13) Αλλά τι θα γίνει αν επιτρέπει να συνεχίζεται μια δοκιμασία, πιθανώς για να μας διδάξει κάτι; Τότε μπορούμε να του ζητήσουμε σοφία για να την αντιμετωπίσουμε. Αν ζητάμε με πίστη, αυτός μας δίνει σοφία. (Ιακώβου 1:5-8) Ο Θεός μάς δίνει επίσης την απαιτούμενη δύναμη για να υπομείνουμε τις δοκιμασίες μας. Για παράδειγμα, ‘μας ενδυναμόνει επί της κλίνης της ασθενείας’.—Ψαλμός 41:1-3· Εβραίους 10:36.
Η κληρονομημένη μας αμαρτία, καθώς και η συνεχής έκθεσή μας στον πειρασμό και στις προσπάθειες που κάνει ο Διάβολος για να καταστρέψει τη σχέση μας με τον Ιεχωβά, θα πρέπει να μας υποκινούν να προσευχόμαστε καθημερινά στον Θεό για βοήθεια. (Ψαλμός 51:1-5· Ρωμαίους 5:12· 12:12) Αξιοσημείωτα είναι τα ακόλουθα λόγια της υποδειγματικής προσευχής του Ιησού: «Μη φέρης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού». (Ματθαίος 6:13) Ναι, μπορούμε να ζητάμε από τον Θεό να μη μας αφήσει να υποκύψουμε όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να τον παρακούσουμε, καθώς και να μην αφήσει τον Σατανά, ‘τον πονηρό’, να υπερισχύσει εναντίον μας. Αλλά ας συνοδεύουμε τις κραυγές μας για απελευθέρωση με έργα, ώστε να αποφεύγουμε καταστάσεις που θα μπορούσαν να μας εκθέσουν αναίτια σε πειρασμό και στις παγίδες του Σατανά.—2 Κορινθίους 2:11.
Αυτοί που Λένε ‘Χα!’
Μπορεί να δοκιμαζόμαστε έντονα επειδή οι εχθροί μας μάς ονειδίζουν για την πίστη μας. Αν σας συμβεί κάτι τέτοιο, συλλογιστείτε τα λόγια του Δαβίδ: «Ας αισχυνθώσι και ας εντραπώσιν οι ζητούντες την ψυχήν μου· ας στραφώσιν εις τα οπίσω και ας εντραπώσιν [υποστούν ταπείνωση, ΜΝΚ] οι θέλοντες το κακόν μου. Ας στραφώσιν οπίσω προς αμοιβήν της αισχύνης αυτών οι λέγοντες, Εύγε, Εύγε [Χα, Χα!, ΜΝΚ]». (Ψαλμός 70:2, 3) Οι εχθροί του Δαβίδ ήθελαν να τον δουν νεκρό· ‘ζητούσαν την ψυχή του’, δηλαδή τη ζωή του. Εντούτοις, αντί να προσπαθήσει να εκδικηθεί, αυτός άσκησε πίστη στο ότι ο Θεός θα τους καταίσχυνε. Ο Δαβίδ προσευχήθηκε να ‘αισχυνθούν και να ντραπούν’ οι εχθροί του—να εμποδιστούν, να μπερδευτούν, να αναστατωθούν και να κατασταθούν ανίσχυροι στην προσπάθειά τους να φέρουν σε πέρας τα πονηρά τους έργα. Ναι, αυτοί που επιζητούν να τον βλάψουν και ευχαριστιούνται με τη συμφορά του ας αναστατωθούν και ας δοκιμάσουν ατίμωση.
Αν νιώθαμε κακεντρέχεια όταν κάποια συμφορά έπληττε έναν εχθρό μας, θα έπρεπε να αποδώσουμε λογαριασμό στον Ιεχωβά για την αμαρτία μας. (Παροιμίαι 17:5· 24:17, 18) Εντούτοις, όταν οι εχθροί ονειδίζουν τον Θεό και το λαό του, μπορούμε να προσευχόμαστε προς τον Ιεχωβά να ‘τους στρέψει προς τα πίσω και να τους κάνει να υποστούν ταπείνωση’, χάριν του αγίου ονόματός του, ενώπιον εκείνων από τους οποίους ζητούν δόξα. (Ψαλμός 106:8) Η εκδίκηση ανήκει στον Θεό, και αυτός μπορεί να ανατρέψει και να ταπεινώσει τους δικούς του και τους δικούς μας εχθρούς. (Δευτερονόμιον 32:35) Για παράδειγμα, ο ηγέτης των Ναζί Αδόλφος Χίτλερ επιδίωξε να εξολοθρεύσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία. Πόσο οικτρά απέτυχε, μια και σήμερα πολλές χιλιάδες απ’ αυτούς διακηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας εκεί!
Οι εχθροί μας μπορεί να λένε με προσβλητική περιφρόνηση: ‘Χα, χα!’ Αφού αυτοί οι αμαρτωλοί ονειδίζουν τον Θεό και το λαό του, ας «στραφώσιν οπίσω προς αμοιβήν της αισχύνης αυτών» και ας υποστούν καταισχύνη. Ενώ προσευχόμαστε γι’ αυτό, ας διατηρούμε την ακεραιότητά μας και ας κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται επειδή θα μπορεί να δώσει μια απάντηση στον Σατανά και σε οποιονδήποτε άλλον Τον ονειδίζει. (Παροιμίαι 27:11) Και ποτέ δεν πρέπει να φοβηθούμε τους υπερόπτες εχθρούς μας, επειδή ‘ο . . . πεποιθώς επί Ιεχωβά θέλει είσθαι εν ασφαλεία’. (Παροιμίαι 29:25) Ο υπερήφανος βασιλιάς της Βαβυλώνας, ο Ναβουχοδονόσορ, που είχε πάρει αιχμάλωτο το λαό του Θεού, δοκίμασε ατίμωση και αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ‘ο Βασιλεύς του ουρανού δύναται να ταπεινώση τους περιπατούντας εν τη υπερηφανία’.—Δανιήλ 4:37.
«Μεγαλυνθήτω ο Θεός»!
Αν και οι εχθροί μπορεί να μας δημιουργούν προβλήματα, εμείς ας εξυμνούμε πάντοτε τον Ιεχωβά μαζί με τους ομοπίστους μας. Αντί να αφήσει τον εαυτό του να απορροφηθεί τόσο από τη στενοχώρια του ώστε να αποτύχει να μεγαλύνει τον Θεό, ο Δαβίδ είπε: «Ας αγάλλωνται και ας ευφραίνωνται εις σε πάντες οι ζητούντες σε· και οι αγαπώντες την σωτηρίαν σου ας λέγωσι διαπαντός, Μεγαλυνθήτω ο Θεός». (Ψαλμός 70:4) Ο λαός του Ιεχωβά εξακολουθεί να είναι πολύ χαρούμενος επειδή ‘αγάλλεται και ευφραίνεται’ σ’ αυτόν. Ως αφιερωμένοι, βαφτισμένοι Μάρτυρές του, έχουν μεγάλη χαρά, η οποία προέρχεται από τη στενή σχέση που διατηρούν μαζί του. (Ψαλμός 25:14, ΜΝΚ) Ωστόσο, μπορούν να θεωρούνται ως ταπεινοί εκζητητές του Θεού. Εφόσον είναι πιστοί και τηρούν τις εντολές του Θεού, επιζητούν συνεχώς να αποκτήσουν περισσότερη γνώση γι’ αυτόν και το Λόγο του.—Εκκλησιαστής 3:11· 12:13, 14· Ησαΐας 54:13.
Καθώς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακηρύττουν τα καλά νέα, στην πραγματικότητα λένε συνεχώς: «Μεγαλυνθήτω ο Θεός»! Εγκωμιάζουν τον Ιεχωβά και τρέφουν γι’ αυτόν τη μεγαλύτερη εκτίμηση. Με χαρά βοηθούν εκείνους που εκζητούν την αλήθεια να μάθουν για τον Θεό, καθώς επίσης και να τον δοξάζουν. Ανόμοια μ’ αυτούς που ανήκουν στον κόσμο και αγαπούν τις απολαύσεις, ο λαός του Ιεχωβά ‘αγαπάει τη σωτηρία Του’. (2 Τιμόθεον 3:1-5, ΜΝΚ) Έχοντας συναίσθηση της κληρονομημένης τους αμαρτίας, είναι βαθιά ευγνώμονες για τη στοργική προμήθεια του Ιεχωβά Θεού για σωτηρία που θα οδηγήσει σε αιώνια ζωή και που έγινε δυνατή μέσω της εξιλεωτικής θυσίας του αγαπητού Γιου του, του Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 3:16· Ρωμαίους 5:8· 1 Ιωάννου 2:1, 2) Μεγαλύνετε εσείς τον Θεό και δείχνετε ότι ‘αγαπάτε τη σωτηρία του’ με το να εξασκείτε την αληθινή λατρεία προς αίνο του;—Ιωάννης 4:23, 24.
Εμπιστευθείτε Αυτόν που Προμηθεύει Διαφυγή
Όταν ο Δαβίδ εξέφρασε τα αισθήματά του μ’ αυτόν τον ψαλμό, ένιωθε τέτοια απόγνωση ώστε είπε: ‘Εγώ δε είμαι πτωχός [άνθρωπος που υποφέρει, ΜΝΚ] και πένης· Θεέ, τάχυνον προς εμέ· συ είσαι βοήθειά μου και ελευθερωτής μου [αυτός που προμηθεύει διαφυγή για εμένα, ΜΝΚ]· Ιεχωβά μη βραδύνης’. (Ψαλμός 70:5) Καθώς υποφέρουμε τις δοκιμασίες που πλήττουν τους πιστούς—τέτοιες θλίψεις όπως ο διωγμός, οι πειρασμοί και οι επιθέσεις από τον Σατανά—μπορεί να φαινόμαστε ‘πένητες’. Αν και μπορεί να μην είμαστε ενδεείς, μοιάζουμε ανυπεράσπιστοι μπροστά στους αδίστακτους εχθρούς. Εντούτοις, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά μπορεί και θα μας διασώσει ως πιστούς του δούλους.—Ψαλμός 9:17-20.
Ο Ιεχωβά είναι ‘αυτός που προμηθεύει διαφυγή’ όταν τη χρειαζόμαστε. Οι δικές μας αδυναμίες ίσως μας έχουν οδηγήσει σε δύσκολη κατάσταση. Αλλά αν ‘η αφροσύνη μας έχει διαστρέψει την οδό μας’, η καρδιά μας ας μην ‘αγανακτήσει κατά του Ιεχωβά’. (Παροιμίαι 19:3) Δεν είναι δικό του το φταίξιμο, και είναι έτοιμος να μας βοηθήσει αν προσευχόμαστε σ’ αυτόν με πίστη. (Ψαλμός 37:5) Τι θα γίνει αν αγωνιζόμαστε να αποφύγουμε την αμαρτία; Τότε ας είμαστε συγκεκριμένοι σχετικά μ’ αυτό στην προσευχή, ζητώντας θεϊκή βοήθεια για να συνεχίσουμε να επιδιώκουμε μια δίκαιη πορεία. (Ματθαίος 5:6· Ρωμαίους 7:21-25) Ο Θεός θα απαντήσει στην εγκάρδια προσευχή μας, και εμείς θα ευημερούμε πνευματικά αν υποτασσόμαστε στην κατεύθυνση του αγίου του πνεύματος.—Ψαλμός 51:17· Εφεσίους 4:30.
Όταν αγωνιζόμαστε ενάντια σε μια δοκιμασία της πίστης μας, ίσως να αισθανθούμε ότι δεν μπορούμε να υπομείνουμε για πολύ ακόμα. Αφού η αμαρτωλή μας σάρκα είναι αδύναμη, μπορεί να αποζητάει γρήγορη διάσωση. (Μάρκος 14:38) Έτσι, μπορεί να παρακαλέσουμε: ‘Ιεχωβά μη βραδύνεις’. Ιδιαίτερα αν μας απασχολεί η μομφή που δίνεται στο όνομα του Θεού, ίσως υποκινηθούμε να προσευχηθούμε όπως ο προφήτης Δανιήλ: ‘Ιεχωβά, εισάκουσον· Ιεχωβά, συγχώρησον· Ιεχωβά, ακροάσθητι και κάμε· μη χρονίσης, ένεκέν σου, Θεέ μου· διότι το όνομά σου εκλήθη . . . επί τον λαόν σου’. (Δανιήλ 9:19) Μπορούμε να έχουμε πίστη ότι ο ουράνιος Πατέρας μας δεν θα βραδύνει, επειδή ο απόστολος Παύλος έδωσε αυτή τη διαβεβαίωση: «Ας πλησιάζωμεν . . . μετά παρρησίας εις τον θρόνον της χάριτος, δια να λάβωμεν έλεος και να εύρωμεν χάριν προς βοήθειαν εν καιρώ χρείας [στον κατάλληλο καιρό, ΜΝΚ]».—Εβραίους 4:16.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι ο Ιεχωβά είναι αυτός που προμηθεύει διαφυγή. Ως δούλοι του, θα είναι καλό να το θυμόμαστε αυτό, όπως και τα ευλαβικά συναισθήματα του Ψαλμού 70. Κατά καιρούς ίσως χρειάζεται να προσευχόμαστε επανειλημμένα για κάποιο θέμα που μας απασχολεί βαθιά. (1 Θεσσαλονικείς 5:17) Ίσως φαίνεται ότι δεν υπάρχει λύση σε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, ότι δεν υπάρχει διέξοδος από το δίλημμά μας. Αλλά ο στοργικός, ουράνιος Πατέρας μας θα μας ενισχύσει και δεν θα επιτρέψει να πειραστούμε πέρα απ’ όσο μπορούμε να αντέξουμε. Γι’ αυτό, ας μην κουραζόμαστε ποτέ να πηγαίνουμε μπροστά στο θρόνο του ‘Βασιλιά της αιωνιότητας’ με εγκάρδια προσευχή. (1 Κορινθίους 10:13· Φιλιππησίους 4:6, 7, 13· Αποκάλυψις 15:3, ΜΝΚ) Ας προσευχόμαστε με πίστη και ας τον εμπιστευόμαστε απόλυτα, επειδή ο Ιεχωβά ακούει τις απεγνωσμένες μας κραυγές για βοήθεια.