Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Πώς Μπορώ να Απαλλαγώ από τα Ναρκωτικά;

ΚΑΘΩΣ το ναρκωτικό επενεργούσε σιγά-σιγά, η Ανν περίμενε το πρώτο ξέσπασμα του ερεθίσματος. Το είχε δοκιμάσει πολλές φορές πριν. Ξάπλωνε, έκλεινε τα μάτια της, και φαινομενικά έπεφτε σε μια ημιαναίσθητη κατάσταση, χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα από αυτά που συνέβαιναν γύρω της.

Αλλά αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά. Καθώς τα μάτια της έκλεισαν και την καταλάμβανε η υπερθυμία, πέρασε στην αναισθησία. Η αναπνοή της έγινε κοπιώδης και η καρδιά της άρχισε να χτυπάει αντικανονικά. Έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο.

«Ξύπνησα στο νοσοκομείο», θυμάται η Ανν, και το πρόσωπό της αντανακλά ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι είναι ζωντανή σήμερα για να διηγηθεί την ιστορία της. «Έφτασα αρκετές φορές κοντά στο θάνατο, αλλά ευτυχώς έλαβα την απαιτούμενη βοήθεια προτού σκοτώσω τον εαυτό μου».

Η Ανν ήταν πράγματι τυχερή. Ωστόσο χιλιάδες άλλοι νεαροί δεν είναι. Κάθε χρόνο ένας ανησυχητικός αριθμός νεαρών πεθαίνουν επειδή παίρνουν ναρκωτικά. Πολλοί άλλοι θέλουν να απαλλαγούν από τα ναρκωτικά, αλλά αποτυγχάνουν αφού πρώτα κάνουν μια απόπειρα να απαλλαγούν από αυτά.a Γιατί αληθεύει αυτό; Η έκδοση Ρικάβερυ εν Ριλάπς μας δίνει μια ιδέα: «Στην πραγματικότητα ο στόχος μας είναι η συναισθηματική νηφαλιότητα και όχι η απλή αποχή».

Σε συμφωνία με αυτό, ένας σύμβουλος σ’ ένα μεγάλο κέντρο αποκατάστασης από τη χρήση ναρκωτικών στη Νέα Υόρκη είπε στον αντιπρόσωπο του Ξύπνα!: «Το μυστικό για να απαλλαγεί κανείς από τα ναρκωτικά δεν είναι απλώς να σταματήσει να χρησιμοποιεί ναρκωτικά αλλά μάλλον να αλλάξει τον τρόπο της σκέψης του, την όλη του στάση απέναντι στη ζωή. Πρέπει να φτάσει κανείς στο σημείο όπου να απολαμβάνει τη ζωή περισσότερο χωρίς τα ναρκωτικά από ό,τι με τα ναρκωτικά».

Αλλά πώς μπορεί να το πετύχει κανείς αυτό; Σύμφωνα με πολλά σημαντικά προγράμματα αποκατάστασης από τη χρήση ναρκωτικών, η απαλλαγή από τη χρήση των ναρκωτικών πρέπει να περιλαμβάνει την πλήρη σωματική και συναισθηματική αποκατάσταση, στην οποία θα πρέπει να προστεθεί και η πνευματική αποκατάσταση. Όλα είναι απαραίτητα για μια ευτυχισμένη ζωή απαλλαγμένη από τα ναρκωτικά.

Σωματική Αποκατάσταση

Το πρώτο βήμα είναι η σωματική αποκατάσταση. (Ένα μελλοντικό τεύχος του Ξύπνα! θα ασχοληθεί με τη συναισθηματική και πνευματική αποκατάσταση.) Βέβαια, αυτό θα περιλάμβανε το σταμάτημα της χρήσης των ναρκωτικών. Εάν το άτομο εξαρτιέταιb σωματικά από τα ναρκωτικά, πιθανόν θα δοκιμάσει συμπτώματα υποχώρησης, όπως είναι η αυξημένη ανησυχία, το τρέμουλο, η ναυτία, η αϋπνία, η ψύχωση, ή οι σπασμοί.—Παράβαλε Παροιμίαι 23:31, 32.

«Ήμουν εξαιρετικά ανήσυχος», θυμάται ο Άλλεν, που δαπάνησε 12 χρόνια της ζωής του στη χρήση ναρκωτικών. «Όταν για πρώτη φορά σταμάτησα να χρησιμοποιώ ναρκωτικά, οι επιδράσεις ήταν τόσο κακές που δεν μπορούσα καν να οδηγήσω το αυτοκίνητο». Ενόψει των κινδύνων που περιλαμβάνονται, θα ήταν συνετό να ζητήσει κανείς τη βοήθεια ενός ικανού γιατρού ο οποίος να είναι εξοικειωμένος με την αποτοξίνωση.

Όταν ένα άτομο εξαρτιέται σωματικά ή συναισθηματικά από τα ναρκωτικά, οι περισσότεροι επαγγελματίες αποκατάστασης από τη χρήση ναρκωτικών συστήνουν πάρα πολύ να απέχει τελείως από κάθε είδους φάρμακα που μπορεί να έχουν κάποιο αποτέλεσμα αλλαγής της ψυχικής διάθεσης πάνω του. Τα φάρμακα αλλαγής της ψυχικής διάθεσης είναι φάρμακα που αλλάζουν τις διανοητικές και της συναισθηματικές ικανότητες ενός ατόμου. Για να το πούμε απλά, είναι φάρμακα που σε κάνουν νωθρό, σου φέρνουν ύπνο, σε ηρεμούν, σε ενεργοποιούν, σε κάνουν ανήσυχο, σε κάνουν περισσότερο άγρυπνο, ή προξενούν παραισθήσεις. Αυτά περιλαμβάνουν τα ηρεμιστικά, τα ναρκωτικά, τα καταπραϋντικά, το αλκοόλ, ακόμη και φάρμακα που μπορεί να αποκτήσει κανείς χωρίς συνταγή, όπως είναι φάρμακα για το κρυολόγημα ή για τον βήχα, που μπορεί να περιέχουν ουσίες που να αλλάζουν τη διάθεση όπως είναι τα αντιισταμινικά ή το οινόπνευμα.

Γιατί θα πρέπει ο πρώην ναρκομανής να αποφεύγει τη χρήση τέτοιων φαρμάκων; Σύμφωνα με μια έκδοση που χειρίζεται το πρόβλημα της αποτοξίνωσης: «Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει κανείς μια συνήθεια είναι να μην πάρει το πρώτο εκείνο χάπι ή ποτό . . . Δίνουμε μεγάλη έμφαση σ’ αυτό, γιατί γνωρίζουμε ότι όταν χρησιμοποιούμε φάρμακα οποιασδήποτε μορφής, ή υποκαθιστούμε κάτι με κάτι άλλο, επαναφέρουμε την εξάρτηση του ατόμου από αυτά».

Για να το επεξηγήσουμε: Σκεφθείτε το παράδειγμα αποκατάστασης κάποιου ηρωινομανή. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν, αφού θα απείχε από την ηρωίνη για κάποιο χρονικό διάστημα, θα άρχιζε να πίνει οινοπνευματώδη ποτά; Θα μπορούσε να βρεθεί σε πραγματικό κίνδυνο να ξαναδραστηριοποιήσει την τάση που έχει για να αισθάνεται ωραία. Και από τη στιγμή που θα αναζωπυρωθεί η τάση αυτή, είναι πολύ δύσκολο να μην επιστρέψει στα ναρκωτικά. «Η εσωτερική αυτή παρόρμηση», δηλώνει το Ρικάβερυ εν Ριλάπς, «η οποία κάποτε μπήκε σε ενέργεια με μια ‘δόση’, με κάποιο χάπι, ή ένα ποτό, δεν μπορεί να σταματήσει με τη δική μας δύναμη της θέλησης».—Παράβαλε Παροιμίαι 23:35.

Αυτό συνέβη και με τον Άλλεν, που απείχε από τα ναρκωτικά για παραπάνω από ένα χρόνο. Στη διάρκεια παραμονής του στο νοσοκομείο, του έγινε μια θεραπεία με ναρκωτικά παυσίπονα. Το φάρμακο δραστηριοποίησε και πάλι την παρόρμησή του να αισθάνεται ωραία με ναρκωτικά. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Όταν βγήκα από το νοσοκομείο, έπινα σαν τρελός», θυμάται ο Άλλεν. «Τελικά ξαναγύρισα σε κάθε είδους ναρκωτικά που βρίσκει κανείς στο δρόμο».

Το Δέλεαρ τού να Αισθάνεται Κανείς Καλά

Για να το καταλάβετε αυτό καλύτερα, είναι βοηθητικό να εξετάσουμε τον πρωταρχικό λόγο για τη χρήση ναρκωτικών—να αισθάνεται κανείς ωραία. Αυτό ακριβώς είναι σχεδιασμένα να κάνουν τα φάρμακα που αλλάζουν τη διάθεση. Σε μερικές περιπτώσεις, εξυπηρετούν έναν ωφέλιμο σκοπό. Για παράδειγμα, τι θα γινόταν αν θα αισθανόσουν σοβαρό πόνο από χτυπήματα τα οποία είχες υποστεί σε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό δυστύχημα; Ο γιατρός σου μπορεί να σου χορηγούσε ένα ναρκωτικό παυσίπονο για να σε βοηθήσει να αισθάνεσαι καλύτερα στη διάρκεια της ανάρρωσης. Εκτός από την κατάπαυση του πόνου, το φάρμακο μπορεί επίσης να σε χαλαρώσει με το να μειώσει την ανησυχία σου. Αυτό οφείλεται στις ιδιότητες του ναρκωτικού ν’ αλλάζει τη διάθεση, πράγμα που μπορεί να είναι βοηθητικό για να αναρρώσει ένας ασθενής που έχει υποστεί κάποιο σοβαρό τραυματισμό.—Παράβαλε Παροιμίαι 31:6.

Τα πράγματα είναι διαφορετικά όμως με τον ναρκομανή. Πώς συμβαίνει αυτό; Ας δούμε. Γιατί χρησιμοποιεί ναρκωτικά; Είναι σωματικά άρρωστος; Έχει υποστεί σοβαρούς τραυματισμούς; Στις περισσότερες περιπτώσεις, απλώς επιδιώκει το αποτέλεσμα αλλαγής της διάθεσης που φέρνει το ναρκωτικό. Και γιατί; Μπορεί να αρχίσει να παίρνει ναρκωτικά για ευθυμία, για την απόλαυση τού να αισθάνεται ωραία. Αλλά σύντομα μαθαίνει ότι η ικανότητα αυτή του ναρκωτικού να αλλάζει τη διάθεση μπορεί αυτοστιγμεί (παρ’ ότι παροδικά) να ανακουφίζει και από τις συναισθηματικές ανησυχίες της ζωής. Και όσο περισσότερο χρησιμοποιεί ναρκωτικά, τόσο περισσότερο εξαρτιέται από αυτά προκειμένου να ξεφεύγει από τα πράγματα της ζωής του που τον κάνουν να μην αισθάνεται ωραία. Το δέλεαρ αυτής της φυγής είναι εκείνο που τον επαναφέρει στη χρήση του ναρκωτικού προκειμένου να έχει αυτό το αποτέλεσμα της αλλαγής της διάθεσης πάνω του όσο πιο συχνά γίνεται.

Έτσι το πρόβλημα στην ανάρρωση από τη χρήση ναρκωτικών δεν είναι μόνο η σωματική εξάρτηση από το φάρμακο αλλά είναι επίσης και η διανοητική εξάρτηση από την ιδιότητα που έχει το φάρμακο αυτό ν’ αλλάζει τη διάθεση. Γι’ αυτό το λόγο, όταν σταματήσει να παίρνει τα ναρκωτικά, ο ναρκομανής που αναρρώνει θα πρέπει να εργαστεί πάνω στο μακροπρόθεσμο πρόβλημα να μάθει να διάγει ευτυχισμένη ζωή χωρίς να χρησιμοποιεί ναρκωτικά.

Επιβάλλεται Ολοκληρωτική Αποχή!

Γι’ αυτό, το συμπέρασμα είναι το εξής: Η ολοκληρωτική αποχή από φάρμακα είναι κάτι που επιβάλλεται προκειμένου να αναρρώσει κανείς.c Η Βίβλος μάς λέει: «Εάν η δεξιά σου χειρ σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτήν». (Ματθαίος 5:30) Ναι, είναι καλύτερα να ‘κόψεις’, δηλαδή να απαλλαγείς τελείως από κάτι που μπορεί να σε κάνει να προσκόψεις για όλη σου τη ζωή. Δεν θα εφαρμοζόταν αυτό σε κάτι που μπορεί να σου φέρει θάνατο, όπως είναι η χρήση ναρκωτικών;—1 Πέτρου 2:11.

Αλλά από τη στιγμή που ο ναρκομανής θα πάρει την απόφαση να απέχει από τα ναρκωτικά, κατά πόσο μπορεί να προσκολληθεί στην απόφασή του αυτή; Η Βίβλος απαντά, «Μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας». (Ρωμαίους 12:2) Ναι θα πρέπει το άτομο αυτό να αλλάξει τον τρόπο της σκέψης του, τη διάθεσή του για τη ζωή. Θα πρέπει να σταματήσει να επιδιώκει τη φυγή μέσω φαρμάκων που αλλάζουν τη διάθεση και να μάθει να αντιμετωπίζει τις δυσφορίες της ζωής με εμπιστοσύνη, κάνοντάς το αυτό με τρόπο τέτοιο που στην πραγματικότητα θα του επιτρέπει να απολαμβάνει τη ζωή παρά τις οποιεσδήποτε ταλαιπωρίες που πιθανόν θα αντιμετωπίζει.

Όμως πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Μέσω των επομένων δυο βημάτων που περιλαμβάνονται στην ανάρρωση—το συναισθηματικό και το πνευματικό. Αυτά θα εξεταστούν σε μελλοντικό τεύχος.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Θα μπορούσε η χορήγηση φαρμάκων να τον οδηγήσει πίσω στην εξάρτηση;

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Προτού χορηγήσει συνταγή για κάποιο φάρμακο ο γιατρός, θα πρέπει να πληροφορηθεί για το γεγονός ότι στο παρελθόν ο ασθενής χρησιμοποιούσε ναρκωτικά