Πώς να Κερδίσετε τη Μάχη!

Όταν πρωτοσυναντάτε τη Λι, μια ομιλητική, εκδηλωτική, λίγο παχύτερη από το κανονικό νεαρή γυναίκα, δυσκολεύεστε να πιστέψετε ότι πριν από πέντε χρόνια κόντεψε να πεθάνει από ανορεξία. Αλλά όταν αρχίσετε να μιλάτε μαζί της, θα εντυπωσιαστείτε βαθιά από τις διανοητικές αλλαγές που χρειάστηκε να κάνει—μερικές απ’ αυτές πολύ δύσκολες—για να υπερνικήσει αυτή τη θανατηφόρα διαταραχή της διατροφής. «Δεν ήταν απλώς μια μάχη με το φαγητό», εξηγεί η ίδια.

Εφόσον οι διαταραχές της διατροφής είναι αποτέλεσμα εσωτερικών συναισθηματικών προβλημάτων, η μάχη εναντίον τους γίνεται μέσα στο μυαλό. Η προσπάθεια για καλλιέργεια ενός διαφορετικού συνόλου αξιών είναι ένα από τα πρώτα βήματα προς την ανάρρωση. Όλοι μας έχουμε ορισμένες καθορισμένες αξίες, δηλαδή πράγματα που θεωρούμε σπουδαία. Αυτό διαμορφώνει την άποψη που έχουμε για τον εαυτό μας και κατευθύνει τις αντιδράσεις μας στα προβλήματα που μας δημιουργούν ένταση. Εκείνοι που έχουν διαταραχές της διατροφής πρέπει να αλλάξουν τις αξίες τους, πράγμα που σημαίνει να αναπτύξουν διαφορετική διανοητική διάθεση.

«Μέσω της καινούριας διάθεσης της διάνοιάς σας, να μεταμορφώνεστε», παροτρύνει η Αγία Γραφή, «έτσι ώστε να μπορείτε να εξακριβώνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού—τι είναι καλό, ευάρεστο και τέλειο». (Ρωμαίους 12:2, Μια Αμερικανική Μετάφραση [An American Translation]) Ναι, η διάθεση κάποιου πρέπει να διαπλάθεται από την άποψη του Θεού για το τι είναι ευχάριστο. Ο Δημιουργός μας μάς ξέρει καλά. Είναι βέβαιος για το τι θα μας φέρει διαρκή ευτυχία. Τι λοιπόν θεωρεί σπουδαίο αυτός;

Συγκεντρώστε το Ενδιαφέρον σας στην Αληθινή Ομορφιά

Ο Θεός αξιολογεί αυτό που είμαστε μέσα μας. ‘Ο κρυφός άνθρωπος της καρδιάς’, όταν είναι στολισμένος μ’ ένα ήσυχο και πράο πνεύμα, ‘είναι πολύτιμος ενώπιον του Θεού’. (1 Πέτρου 3:4) Βέβαια, ζούμε σ’ έναν κόσμο που συνήθως αξιολογεί τις γυναίκες σύμφωνα με την εμφάνισή τους. Πόσο άσοφο, όμως, θα ήταν να υιοθετήσουμε αυτό το πρότυπο, γιατί τότε τι θα γίνει αν αλλάξει αυτή η σημερινή νοοτροπία που λέει ότι το λεπτό σώμα είναι της μόδας; Πριν από εκατό χρόνια, στις Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνταν κομψό το να είναι οι γυναίκες παχουλές. Το 1890 μια διαφήμιση συνιστούσε: «Με σεβασμό πείτε στις κυρίες να παχύνουν με . . . τροφές ‘Φατ-Τεν-Γιου’ που ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ κάνουν τις Αδύνατες Παχουλές και Ελκυστικές».

«Το μέτρο με το οποίο μετρούσα τους άλλους ήταν πάντοτε η εξωτερική τους εμφάνιση», παραδέχτηκε η Λι, που κατόπιν έκανε μερικές αλλαγές στη στάση της. «Τώρα, όμως, έχω μάθει να βλέπω την αξία των Χριστιανικών ιδιοτήτων στους άλλους και σ’ εμένα. Τώρα προσπαθώ να καλλιεργώ ευχάριστες ιδιότητες. Καταλαβαίνω πόσο ρηχό είναι να κρίνω τον εαυτό μου και τους άλλους από την εξωτερική εμφάνιση».

Η διατήρηση της σωστής άποψης για την εμφάνιση δεν είναι εύκολο πράγμα. Ίσως χρειαστεί να αποφεύγουμε τη συνεχή συναναστροφή μ’ εκείνους που σκέφτονται υπερβολικά το βάρος τους ή που μιλάνε συνεχώς για την εξωτερική εμφάνιση. «Το να πολεμάς τις πιέσεις της κοινωνίας και το να διατηρείς τη σωστή άποψη είναι ένας συνεχής αγώνας», παραδέχεται η Λιν, η οποία κατάφερε να απαλλαγεί από τη βουλιμία. «Δεν απέκτησα αυτόματα τη σωστή άποψη, αλλά έπρεπε να κάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται με το σωστό τρόπο». Αυτή η αλλαγή στον τρόπο σκέψης επηρεάζει επίσης το είδος των πραγμάτων στα οποία βασίζουμε την αυτοεκτίμησή μας.

Απορρίψτε την «Κενή Δόξα»

Πολλοί άνθρωποι με διαταραχές της διατροφής οικοδομούν την αυτοαξία τους με το να κυνηγούν την τελειότητα ή με το να ασκούν απόλυτη κυριαρχία πάνω στην πείνα τους. Ο εγωκεντρικός έπαινος που βρίσκουν για τον εαυτό τους είναι στην πραγματικότητα μάταιος και κενός. Ο Λόγος του Θεού μάς λέει να μην κάνουμε τίποτα ‘από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη να θεωρούμε τους άλλους ανώτερους’. (Φιλιππησίους 2:3, ΜΝΚ) Η λέξη του ελληνικού κειμένου, η οποία αποδίδεται ‘εγωισμός’, σημαίνει κατά γράμμα «κενή δόξα», δηλαδή έπαινος που είναι ψεύτικος. Έτσι, αυτοί που ενεργούν από εγωισμό προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή στον εαυτό τους, για λόγους οι οποίοι στερούνται οποιασδήποτε αληθινής ή διαρκούς αξίας. Αυτοδοξάζονται για πράγματα που είναι κενά.

Για παράδειγμα, η Λι είπε: «Ένιωθα πως ήμουν κάτι ξεχωριστό επειδή κανένας δεν μπορούσε να με κάνει να φάω». Όμως παραδέχτηκε: «Πίστευα ότι, αν ήμουν πιο αδύνατη, θα ένιωθα καλύτερα για τον εαυτό μου. Αλλά όταν έχανα κι άλλο βάρος, συνέχιζα να νιώθω άσχημα για τον εαυτό μου».

Κατόπιν, η Λι αποκάλυψε κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάρρωσή της. «Συνειδητοποίησα», λέει, «ότι για τον Θεό ήμουν σαν μια μικρή σταγόνα μέσα σ’ έναν κουβά· γιατί λοιπόν θα έπρεπε να είμαι η πιο σημαντική; Δεν χρειάζεται να είσαι ο καλύτερος. Δεν πειράζει αν άλλοι είναι καλύτεροι από εσένα σε ορισμένα πράγματα».

Ναι, η Λι έμαθε να ‘θεωρεί τους άλλους ανώτερους’. Στην πραγματικότητα, οι άλλοι έχουν ικανότητες και προσόντα ανώτερα από τα δικά μας, όπως κι εμείς μπορεί να υπερέχουμε σε μερικά πράγματα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι οι άλλοι έχουν ουσιαστικά μεγαλύτερη αξία από εμάς ή ότι εμείς έχουμε μεγαλύτερη αξία από εκείνους.

Εφόσον αυτοί που έχουν διαταραχές της διατροφής επιθυμούν τόσο έντονα να νιώθουν καλά για τον εαυτό τους, πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή τους σ’ αυτό που φέρνει αληθινή αυτοεκτίμηση. «Αντί να βασίζομαι στην εμφάνισή μου για έπαινο», εκμυστηρεύτηκε η Μελίσα, που θεραπεύτηκε από τη βουλιμία, «διαπίστωσα ότι η αποδοχή των αξιών του Θεού και ο σεβασμός της άποψής του μού έχουν δώσει μεγαλύτερο αίσθημα αυτοαξίας». Ναι, όπως ακριβώς λέει η Αγία Γραφή: ‘Ψευδής είναι η χάρις και μάταιον το κάλλος· η γυνή η φοβουμένη τον Ιεχωβά, αυτή θέλει επαινείσθαι [με αληθινό, όχι κενό έπαινο]’.—Παροιμίαι 31:30.

Φιλία με τον Θεό

Ο κατάλληλος ‘φόβος για τον Ιεχωβά’ δεν είναι ένας αρρωστημένος φόβος για τη θεϊκή τιμωρία, αλλά είναι ο τρόμος μήπως δυσαρεστήσουμε τον Θεό, επειδή τώρα Αυτός έχει γίνει Φίλος μας. ‘Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Ιεχωβά· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα’, αναφέρει το εδάφιο Ψαλμός 112:1. Ως φίλος του Θεού, κάποιος μπορεί να βρίσκει ευχαρίστηση καθώς υπακούει στους νόμους Του. Αυτό παρέχει ισχυρά κίνητρα. Αλλά πώς βλέπει ο Θεός το ζήτημα των διαταραχών της διατροφής;

Ο Λόγος του Θεού μάς λέει να σεβόμαστε το σώμα μας, που είναι ένα πολύτιμο δώρο από τον Θεό. (Ρωμαίους 12:1) Ο απόστολος Παύλος συμπεριέλαβε «πάσα ακαθαρσία ή πλεονεξία» στα πράγματα που δυσαρεστούν τον Θεό, σημειώνοντας ότι υπάρχουν πράγματα ‘κρυφίως γινόμενα υπό των απίστων τα οποία αισχρόν εστί και λέγειν’. Σ’ αυτά τα πράγματα πιθανόν να συγκαταλεγόταν και η συνήθεια μερικών Ρωμαίων να αδειάζουν το στομάχι τους κάνοντας εμετό στη διάρκεια ενός γλεντιού και κατόπιν να γυρίζουν για να συνεχίσουν να τρώνε με απληστία. (Εφεσίους 5:3, 5, 12) Ο απόστολος έγραψε: «Δεν θέλω εξουσιασθή υπ’ ουδενός». (1 Κορινθίους 6:12) Έτσι, για να έχουμε την εύνοια του Θεού, δεν μπορούμε να αφήσουμε το φαγητό και τις δίαιτες να κυριεύουν τη ζωή μας.

Εφόσον υπάρχουν διάφοροι τύποι και διαφορετικοί βαθμοί διαταραχών της διατροφής, η σοβαρότητα που έχει στα μάτια του Θεού μια τέτοια διαγωγή μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Όμως, η επιθυμία κάποιου να είναι φίλος του Θεού θα τον υποκινήσει να καταπολεμήσει τις διαταραχές της διατροφής. «Ο σπουδαιότερος παράγοντας στην ανάρρωσή μου», είπε η Άνι, «ήταν ότι συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να έχω αυτή τη συνήθεια και να ευαρεστώ τον Θεό». Αλλά τι γίνεται αν υπάρξουν υποτροπές καθώς κάποιος διεξάγει αυτή τη μάχη;

«Η ενοχή που φέρνει η βουλιμία είναι απερίγραπτη», παραδέχτηκε η Μελίσα. «Νύχτες ολόκληρες και μέρες, όταν δεν ήταν κανένας κοντά μου, έκλαιγα συνεχώς, ικετεύοντας τον Θεό να με βοηθήσει και να με συγχωρέσει». Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζει κανείς ότι ο Θεός «θέλει συγχωρήσει αφθόνως» και θα δείξει ‘έλεος σ’ αυτούς που τον φοβούνται’. (Ησαΐας 55:7· Ψαλμός 103:13, ΜΝΚ) Ακόμα κι αν η καρδιά μας μάς καταδικάζει, «ο Θεός είναι μεγαλήτερος της καρδίας ημών και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννου 3:20) Βλέπει πέρα από τις αδυναμίες μας. Γνωρίζει το βάθος της προσπάθειας που καταβάλλουμε για να ελευθερωθούμε και την πρόοδο που κάνουμε.

Ποτέ μην κουραστείτε να στρέφεστε με ειλικρίνεια στον Θεό, ζητώντας τη συγχώρεσή του, άσχετα με το πόσο συχνά χρειάζεται να τον πλησιάζετε για την ίδια αδυναμία. Αν είστε ειλικρινείς, θα σας δώσει μια καθαρισμένη συνείδηση λόγω της παρ’ αξία καλοσύνης του. (Ρωμαίους 7:21-25) «Σ’ όλη τη διάρκεια αυτής της μάχης», βεβαίωσε η Μελίσα, «ο Θεός ήταν ένας αληθινός και αξιόπιστος Φίλος που άκουγε τις προσευχές μου». Ένα κλειδί για να κερδίσετε τη μάχη είναι να μην τα παρατήσετε!

Αντιμετώπιση Οδυνηρών Συναισθημάτων

Για να κερδίσει κάποιος τη μάχη, πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει τα αρνητικά συναισθήματα αντί να καταφεύγει στο φαγητό για να ηρεμήσει. Συχνά για να ανακουφιστούμε χρειάζεται να μιλήσουμε σε κάποιον γι’ αυτά τα συναισθήματα. Για παράδειγμα, η Μαίρη οδηγήθηκε στη βουλιμία, επειδή ο πατέρας της την πείραζε για το βάρος της. «Ήταν δικό μου το λάθος, στην πραγματικότητα, γιατί δεν είχα πει σε κανέναν πόσο άσχημα μ’ έκαναν να νιώθω τα πειράγματά του», εξήγησε η Μαίρη. «Απλώς κλεινόμουν στο δωμάτιό μου κι έκλαιγα».

Ένα άτομο, όμως, που του έχει γίνει έμμονη ιδέα το πώς θα ικανοποιεί τους άλλους, δεν μπορεί να εκφράσει εύκολα τέτοια συναισθήματα. Εντούτοις, το βιβλίο Βουλιμία: Μια Συστηματική Προσέγγιση στη Θεραπεία της (Bulimia: A Systems Approach to Treatment) δηλώνει: «Το να αναγνωρίζουμε τα αισθήματα θυμού και το να μάθουμε να τα εκφράζουμε μ’ έναν ασφαλή και κατάλληλο τρόπο έχει μεγάλη σημασία όσον αφορά την υπερνίκηση της βουλιμίας». Πόσο κατάλληλη είναι η συμβουλή της Αγίας Γραφής: «Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας»! (Εφεσίους 4:26) Όταν αισθάνεστε θυμό ή πίεση να πείτε ναι, ενώ στην πραγματικότητα θέλετε να πείτε όχι, σκεφτείτε: ‘Πώς μπορώ να είμαι έντιμη και ειλικρινής χωρίς να γίνω καυστική;’

Να θυμάστε, επίσης, ότι η Αγία Γραφή δεν δίνει στη γυναίκα το ρόλο του ατόμου που πρέπει να ικανοποιεί πάντα τους άλλους. Οι γυναίκες που ήταν πιστές στον Θεό, ενώ υποτάσσονταν στους συζύγους τους, υπήρχαν φορές που με κατάλληλο τρόπο εκδήλωναν τα αισθήματά τους. Έπαιρναν πρωτοβουλίες και αναλάμβαναν να κάνουν πράγματα που δεν ήταν πάντοτε εύκολα. (Παροιμίαι 31:16-18, 29) Βέβαια, υπάρχει ο κίνδυνος να αποτύχει κανείς όταν προσπαθεί να κάνει κάτι στο οποίο δεν είναι συνηθισμένος. Αυτοί που πάσχουν από διαταραχές της διατροφής φοβούνται συχνά μήπως κάνουν λάθη και φανούν ανόητοι. Αλλά όλοι κάνουν λάθη! «Ο δίκαιος πίπτει επτάκις και σηκόνεται», λέει το εδάφιο Παροιμίαι 24:16. Κάτι πολύ σημαντικό για την ανάρρωση και για την πρόληψη είναι το να μάθει κανείς να επωφελείται από τα λάθη του.

Μερικές φορές, ορισμένα οδυνηρά συναισθήματα σχετίζονται με πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν. Ενώ οι αναμνήσεις αυτών των εμπειριών μπορεί να σας πονάνε ακόμα, αγωνιστείτε να ‘δείξετε ότι δίνετε προσοχή στις πράξεις της παρ’ αξία καλοσύνης του Ιεχωβά’. (Ψαλμός 107:43, ΜΝΚ) Υπήρχαν σίγουρα κάποιες καλές περίοδοι, που μπορούσατε να δείτε σημάδια της καλοσύνης και της αγάπης του Θεού. Προσπαθήστε να συγκεντρώνετε την προσοχή σας σ’ αυτές. Ακόμα κι αν ήσασταν θύμα μιας τρομερής κατάστασης, αυτό δεν σημαίνει πως ήταν κάτι που το αξίζατε, ούτε και καθορίζει την αξία σας ως ατόμου.

Ζητήστε Βοήθεια!

Το άτομο που προσπαθεί να καταπολεμήσει μια διαταραχή της διατροφής χρειάζεται να ανοίξει την καρδιά του σε κάποιον που μπορεί να εμπιστευτεί. Μην προσπαθείτε να τα περάσετε αυτά μόνοι. Η Λιν εξηγεί τι ήταν εκείνο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάρρωσή της: «Ένα βράδυ έφερα τη μητέρα μου στο δωμάτιό μου. Αφού έκλαψα επί δέκα λεπτά, τελικά αποκάλυψα ότι έπασχα από βουλιμία». Και προσθέτει: «Οι γονείς μου έδειξαν μεγάλη κατανόηση. Η μαμά με βοήθησε να έχω υπομονή και να μην περιμένω να γίνω καλά από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο μπαμπάς μού έδωσε πρακτικές υποδείξεις και προσευχήθηκε μαζί μου. Αν δεν είχα ανοίξει την καρδιά μου, θα έχανα όλη αυτή τη βοήθεια».a

Το να έχει κανείς υποστήριξη από άλλους είναι συχνά βασικό για να αναρρώσει τελείως. Αποφεύγετε να απομονώνεστε, ιδιαίτερα όταν νιώθετε ευάλωτοι. (Παροιμίαι 18:1, ΜΝΚ) Όταν αναστατώνεται, η Λιν δεν κλείνεται πια στον εαυτό της. Η ίδια λέει για την ανάρρωσή της: «Η μαμά κι εγώ πηγαίναμε μια βόλτα και μιλούσαμε για το πρόβλημα που με αναστάτωνε. Αντί να ενεργήσω όπως όταν είχα βουλιμία, έκανα κάτι άλλο· για παράδειγμα, τηλεφωνούσα σε κάποια φίλη και δεν απομονωνόμουν».

Μέσα στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βοηθήσει μερικούς οι οποίοι προσπαθούσαν να απελευθερωθούν από κάποια διαταραχή της διατροφής. «Δεν μπορούσα πλέον να βοηθήσω τον εαυτό μου», παραδέχτηκε η Άνι, που είχε φτάσει πια στα όρια της αντοχής της πολεμώντας τη βουλιμία. «Άνοιξα, λοιπόν, την καρδιά μου και αποκάλυψα το πρόβλημα που κρατούσα μυστικό δέκα χρόνια». Οι Χριστιανοί φίλοι της την υποστήριξαν πολύ. «Η υπερηφάνεια δεν με άφηνε να ζητήσω βοήθεια, και αυτό παραλίγο να μου κοστίσει τη ζωή. Η ανακούφιση που ένιωσα δεν περιγράφεται με λόγια. Με τη βοήθεια των φίλων μου ανέρρωσα πλήρως».

Σε μερικές περιπτώσεις χρειάζεται βοήθεια από επαγγελματίες ειδικευμένους στη θεραπεία διαταραχών της διατροφής. Συνήθως, το πρώτο βήμα είναι η εκτίμηση της κατάστασης από ένα γιατρό. Η βοήθεια που μπορεί να δοθεί ίσως περιλαμβάνει διάφορες μορφές λογοθεραπείας, συμβουλών περί διατροφής και πιθανόν κάποια φαρμακευτική αγωγή. Σε ακραίες περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο. Πιθανότατα κάποιος γιατρός ή κάποιο νοσοκομείο θα ξέρουν αν υπάρχουν τέτοιοι ειδικοί στην περιοχή σας.

Λογικότητα και Ελπίδα

«Ο γιατρός με διαβεβαίωσε ότι αν έτρωγα ισορροπημένα γεύματα, ο μεταβολισμός μου θα επανερχόταν στα φυσιολογικά του επίπεδα, και δεν θα πάχαινα», εξήγησε η Λιν. «Και αυτό ακριβώς συνέβη». Πόσο σοφή είναι, λοιπόν, η συμβουλή της Αγίας Γραφής: «Η επιείκειά [λογικότητά, ΜΝΚ] σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους».—Φιλιππησίους 4:5.

Μπορεί κανείς να πετύχει να χάσει το περιττό βάρος, ελαττώνοντας σταθερά την ποσότητα που καταναλώνει από λίπη και επεξεργασμένες τροφές, όπως η ζάχαρη και το λευκό αλεύρι, και αυξάνοντας τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά ολικής άλεσης. Σπουδαία είναι επίσης η μετρημένη άσκηση.b Πάντως, λόγω της γενετικής, της ηλικίας και άλλων παραγόντων, μερικά άτομα είναι βαρύτερα απ’ όσο μπορεί να θέλει η μόδα.

Η Λίζα, που έδωσε μια μεγάλη μάχη με τις δίαιτες και τη βουλιμία, κατέληξε σ’ ένα σωστό συμπέρασμα: «Δεν πιστεύω ότι η νίκη είναι το να χάσεις βάρος. Νομίζω πως η νίκη είναι το να βρεις ένα μέτρο σ’ όλα τα πράγματα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ζυγίζεις περισσότερο απ’ ό,τι ο κόσμος αυτός θεωρεί ότι είναι της μόδας». Βέβαια, καθώς κάποιος αναπτύσσει μια λογική άποψη για την εξωτερική εμφάνιση, ίσως επιθυμεί να χάσει βάρος, όχι μόνο και μόνο για λόγους αισθητικής, αλλά για να αποφύγει τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την παχυσαρκία.

Αντί να προσπαθεί συνεχώς να αδυνατίζει για να φορέσει μικρότερα νούμερα, ένα άτομο μπορεί να φοράει ρούχα που είναι ευπρεπή και άνετα. Προσπαθήστε να είστε απασχολημένοι σε ωφέλιμες δραστηριότητες, αντί να μετράτε τις διαστάσεις σας και να ζυγίζεστε κάθε μέρα. Αν προσπαθείτε να καταπολεμήσετε τη βουλιμία, φροντίστε να απαλλαγείτε απ’ όλες τις περιττές τροφές που ίσως έχετε συσσωρεύσει και, όταν αγοράζετε τρόφιμα, να παίρνετε και κάποιον άλλο μαζί σας. Προσπαθήστε να τρώτε μαζί με άλλους. Να ακολουθείτε ένα λογικό πρόγραμμα και να αφήνετε τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται για άλλες δραστηριότητες.

Πάνω απ’ όλα, να έχετε σκοπό στη ζωή σας. Προσηλώστε την προσοχή σας στην ελπίδα της Αγίας Γραφής για ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης που πρόκειται να έρθει. Σύντομα ο Θεός θα απαλλάξει τη γη από τις πολλές απογοητεύσεις που οδηγούν σε διαταραχές της διατροφής και θα σταματήσει για πάντα αυτή την πληγή του 20ού αιώνα.—2 Πέτρου 3:13.

Όμως, τι μπορεί να κάνει ένας γονέας ή ένας σύζυγος για να βοηθήσει ένα μέλος της οικογένειας, το οποίο παρουσιάζει κάποια διαταραχή της διατροφής; Κάποιο μελλοντικό τεύχος του Ξύπνα! θα εξετάσει αυτό το θέμα.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Μάθετε να απορρίπτετε την προπαγάνδα του κόσμου που λέει ότι η αξία σας εξαρτάται από την εμφάνισή σας