«Διαταραχές της Διατροφής»—Πώς Δέχτηκαν τα Άρθρα οι Αναγνώστες Μας
ΤΑ ΑΡΘΡΑ του Ξύπνα! με θέμα «Διαταραχές της Διατροφής—Τι Μπορεί να Γίνει;» (22 Δεκεμβρίου 1990) προκάλεσαν έναν ασυνήθιστο καταιγισμό επιστολών. Αναγνώστες απ’ όλο τον κόσμο έγραψαν για να μας ευχαριστήσουν που καλύψαμε αυτό το λεπτό και συχνά οδυνηρό θέμα. Τα άρθρα άγγιξαν πολλούς που, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, αγωνίζονται να καταπολεμήσουν διαταραχές της διατροφής.
Για παράδειγμα, μια γυναίκα έγραψε: «Αγαπητέ Κύριε ή Κυρία: Αξίζουν άπειρα συγχαρητήρια στη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά για τα άρθρα της σχετικά με τις διαταραχές της διατροφής. Όταν ήμουν 9 χρονών, διαπιστώθηκε ότι έπασχα από ανορεξία, και από τότε, εδώ και 34 χρόνια, αγωνίζομαι να την καταπολεμήσω. Επειδή έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα έντυπα που έχουν ασχοληθεί με τις διαταραχές της διατροφής και έχω υποβληθεί σε πολλές και διάφορες θεραπείες, μπορώ ειλικρινά να πω ότι η παρουσίαση του θέματος από το Ξύπνα! είναι η καλύτερη που έχω δει μέχρι τώρα. Κανένα έντυπο και κανένας σύμβουλος δεν έχει παρουσιάσει την πνευματική διάσταση του θέματος τόσο περιεκτικά όσο το Ξύπνα! Πρώτη φορά βλέπω την ανορεξία όπως τη βλέπει ο Θεός».
Πολλοί έχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή τις συμβουλές των άρθρων. Μια γυναίκα γράφει: «Όταν διάβασα το άρθρο ‘Ποιοι Παρουσιάζουν Διαταραχές της Διατροφής;’ έμεινα έκπληκτη, επειδή διάβασα μια περιγραφή του χαρακτήρα μου. Και το παραμικρό σημείο που αναφέρεται στο άρθρο ‘Πώς να Κερδίσετε τη Μάχη!’ με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Διόρθωσα τις απόψεις μου. Ένιωσα ανακούφιση όταν έμαθα πως κι άλλοι, ακόμα και Χριστιανοί, έχουν το ίδιο πρόβλημα. Σκεφτόμουν ότι ίσως ήμουν η μόνη».
Μια 25χρονη γυναίκα έγραψε: «Πάσχω από βουλιμία από τότε που ήμουν 13 χρονών. Ολόκληρο το 1989 και κατά περιόδους και το 1988 υπέφερα από βαθιά, εξουθενωτική κατάθλιψη. Μάλιστα έφτασα στο σημείο να κάνω δυο απόπειρες αυτοκτονίας. Εύκολα μπορώ να δω τον εαυτό μου μέσα σ’ αυτά τα τόσο συγκινητικά άρθρα και ήδη εφαρμόζω μερικές από τις υποδείξεις και τις υγιείς συμβουλές τους. Τα άρθρα με έκαναν να δω πιο καθαρά τα πράγματα και μου έδωσαν κατεύθυνση. Σίγουρα αυτό το τεύχος θα το φυλάω πραγματικά σαν ΘΗΣΑΥΡΟ και θα το συμβουλεύομαι συχνά!»
«Συνέχεια διαβάζω και ξαναδιαβάζω το περιοδικό», γράφει μια κοπέλα που επί δέκα χρόνια αγωνίζεται να καταπολεμήσει τις διαταραχές της διατροφής. «Μόλις τώρα άρχισα να παραδέχομαι ότι έχω πρόβλημα. Είναι εξαιρετική παρηγοριά το να ξέρω ότι ο Ιεχωβά θέλει να μας βοηθήσει και ότι δεν μας εγκαταλείπει σε περίπτωση που παρουσιάζουμε κάποια υποτροπή».
«Ένιωσα ότι διάβαζα μια περιγραφή των δικών μου συναισθημάτων!» έγραψε ένα νεαρό κορίτσι. «Το άρθρο αυτό με βοήθησε να ανοίξω την καρδιά μου στη μητέρα μου και τώρα είμαι σε καλύτερη θέση να χειριστώ τα συναισθήματα που τρέφω για τον ίδιο μου τον εαυτό». Μια 16χρονη γράφει: «Βρίσκομαι σε στάδιο ανάρρωσης από τη νευρική ανορεξία. Προσευχόμουν στον Ιεχωβά να βρισκόταν κάποιος άνθρωπος που θα καταλάβαινε την αρρώστια μου. Το Ξύπνα! μού έδειξε ότι ήδη έχω τέτοιους ανθρώπους γύρω μου. Έχω την οικογένειά μου, τους πολλούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που είναι φίλοι μου και ιδιαίτερα έχω τον Ιεχωβά. Ελπίζω το τεύχος 22 Δεκεμβρίου του Ξύπνα! να βοηθήσει κι άλλους τόσο πολύ όσο έχει βοηθήσει εμένα και την οικογένειά μου».
Μια 20χρονη κοπέλα που είναι στην ολοχρόνια διακονία γράφει: «Εδώ και πάρα πολύ καιρό, προσπαθούσα να αντιμετωπίσω μόνη μου τις διαταραχές της διατροφής που είχα. Μάλιστα κάποια φορά ένιωσα ότι ήταν ανόητο να προσεύχομαι γι’ αυτό. Δάκρυα ανέβηκαν στα μάτια μου όταν διαπίστωσα ότι ο Ιεχωβά θα πρέπει στ’ αλήθεια να θεωρεί πολύ σημαντικό ένα τέτοιο πράγμα».
«Ήταν έξοχο! Και το εννοώ αυτό!» έγραψε μια άλλη γυναίκα. Η ίδια συνεχίζει: «Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη τραυματικές εμπειρίες· οι δυο χειρότερες ήταν σεξουαλική κακοποίηση και κακοποίηση στη διάρκεια σατανιστικών τελετουργιών. Οι δυο πρώτες παράγραφοι κάτω από τον υπότιτλο ‘Αισθήματα Ανικανότητας’ εντόπισαν τη ρίζα του προβλήματος. Πράγματι το θέμα είναι να εκπαιδεύσει κανείς εκ νέου το μυαλό του ώστε να μάθει να του αρέσει ο εαυτός του, κι αυτό δεν μπορεί να το κάνει κάποιος μόνος του, όπως αναφέρθηκε με τόσο ωραίο τρόπο».
Πολλοί φαίνεται ότι πιστεύουν πως τα άρθρα αυτά ήταν απάντηση στις προσευχές τους. «Αυτά τα άρθρα δεν γράφτηκαν κατά τύχη, επειδή ο Ιεχωβά πραγματικά απαντάει στις προσευχές!» δήλωσε μια αναγνώστρια. Η ίδια προσθέτει: «Παρ’ όλο που στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου διεξάγω μάχη κατά του πάχους, μόνο όταν διάβασα αυτό το άρθρο συνειδητοποίησα ότι πάσχω από μια σοβαρή διαταραχή της διατροφής (τη βουλιμία)». Μια 19χρονη, που αγωνίζεται επί έξι χρόνια να καταπολεμήσει τη βουλιμία, είπε: «Ετοιμαζόμουν να σας γράψω στις αρχές αυτού του μήνα για να δω αν θα μπορούσατε να δημοσιεύσετε ένα καλογραμμένο άρθρο σχετικά μ’ αυτό το θέμα. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που καταπιαστήκατε μ’ αυτό λεπτομερώς και όχι επιφανειακά, όπως κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι».
Ένα γράμμα ανέφερε απλώς: «Προσευχόμουν και περίμενα υπομονετικά να δημοσιευτούν κάποια άρθρα για τις διαταραχές της διατροφής. Θα είχα ζητήσει πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, αν δεν ένιωθα τόσο άσχημα γι’ αυτό. Η συμπόνια που δείξατε σ’ εμένα προσωπικά μέσα σ’ αυτά τα άρθρα ενίσχυσε την πίστη μου ώστε να υπερνικήσω το πρόβλημα αυτό μια για πάντα». Ένα κορίτσι που πηγαίνει στο γυμνάσιο γράφει: «Παρουσίασα νευρική ανορεξία και βουλιμία και κατά συνέπεια υπέφερα τόσο διανοητικά όσο και σωματικά. Προσευχόμουν στον Ιεχωβά για βοήθεια, και δημοσιεύτηκαν αυτά τα άρθρα. Μου ήταν αδύνατο να συγκρατήσω τα δάκρυα χαράς».
Για πολλούς, η ανάγνωση των άρθρων υπήρξε μια συγκινητική εμπειρία. «Αμέσως μόλις το έβγαλα από το φάκελο», γράφει μια κοπέλα, «το εξώφυλλο σχεδόν με τρόμαξε. Κατά κάποιον τρόπο φοβόμουν να το αγγίξω. Το άφησα δίπλα μου στο κρεβάτι και απόμεινα λίγα λεπτά να το κοιτάζω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ευχαριστώ τον Ιεχωβά γι’ αυτά τα άρθρα. Βλέπω πράγματι ότι ο Ιεχωβά με αγαπάει. Τα άρθρα με βοήθησαν να επανεκτιμήσω το γεγονός ότι το σώμα μου είναι πολύτιμο δώρο και ότι πρέπει να το μεταχειρίζομαι με τον ανάλογο τρόπο».
«Όταν διαβάζω τα άρθρα», γράφει μια γυναίκα, «και ακόμα και τώρα που δακτυλογραφώ αυτό το γράμμα, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα που κυλάνε στα μάγουλά μου. Στο παρελθόν έπασχα από βουλιμία από την οποία θεραπεύτηκα, και περίμενα με λαχτάρα κάποιο άρθρο γι’ αυτό το θέμα από την Εταιρία. Το να μάθω να δέχομαι τον εαυτό μου—να πιστεύω ότι έχω αξία και ότι είμαι πολύτιμη στα μάτια του Ιεχωβά και να μην επιτρέπω στον τρόπο σκέψης των άλλων να επηρεάζει το πώς βλέπω τον εαυτό μου—ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα που χρειάστηκε να κάνω στη ζωή μου. Μερικές μέρες αυτό είναι ευκολότερο απ’ ό,τι άλλες μέρες, αλλά εξακολουθώ να εργάζομαι σ’ αυτό το σημείο».
«Με μάτια γεμάτα δάκρυα άρπαξα αυτό το περιοδικό και το έσφιξα πάνω στην καρδιά μου», γράφει μια κοπέλα 21 χρονών. «Εδώ και εννιά χρόνια σχεδόν, προσπαθώ να καταπολεμήσω και τις τρεις διαταραχές που αναφέρθηκαν. Ανέκαθεν φοβόμουν πολύ να το πω σε κάποιον. Τώρα, ως αποτέλεσμα των πρακτικών συμβουλών που έδιναν τα άρθρα, νιώθω ότι με τη βοήθεια του Θεού μπορώ να αντιμετωπίσω αυτό το πρόβλημα. Είναι ακριβώς αυτό για το οποίο προσευχόμουν».
Τέλος, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος γράφει: «Διαπίστωσα ότι αυτά τα άρθρα υπήρξαν εξαιρετική βοήθεια. Είναι πολύ ζωτικό να μελετούμε προσεκτικά εμείς οι πρεσβύτεροι αυτές τις πληροφορίες και να τις αφομοιώνουμε, ώστε να βοηθούμε άλλους, τόσο μέσα στην εκκλησία όσο και έξω απ’ αυτήν!»
Αυτά τα αποσπάσματα είναι σταχυολογημένα από μερικές μόνο ευχαριστήριες επιστολές. Με όλη μας την καρδιά, ελπίζουμε και προσευχόμαστε τα άρθρα αυτά να εξακολουθήσουν να βοηθούν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο στην αντιμετώπιση αυτών των βασανιστικών διαταραχών.