«Έκλαψα από Χαρά»
Οι Αναγνώστες Εκφράζουν Βαθιά Εκτίμηση για τη Σειρά «Γιατρειά για Άτομα που Κακοποιήθηκαν Όταν Ήταν Παιδιά»
ΜΙΑ πρόσφατη σειρά άρθρων στο περιοδικό Ξύπνα! υποκίνησε πολλούς αναγνώστες απ’ όλο τον κόσμο να εκφράσουν την εγκάρδια εκτίμησή τους για τη σειρά των κύριων άρθρων «Γιατρειά για Άτομα που Κακοποιήθηκαν Όταν Ήταν Παιδιά», στο Ξύπνα! 8 Οκτωβρίου 1991. Τα σχόλιά τους δείχνουν ότι αυτή η επιμελώς προετοιμασμένη ύλη πέτυχε το σκοπό της που ήταν τριπλός: (1) να προσφέρει κατανόηση και ελπίδα για τα θύματα· (2) να προειδοποιήσει τους γονείς να είναι άγρυπνοι σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των παιδιών τους· (3) να δώσει περισσότερες πληροφορίες στους πρεσβυτέρους που βοηθούν θύματα κακοποίησης ώστε κι αυτοί να μπορούν να βοηθήσουν πιο αποτελεσματικά.—Παροιμίαι 21:13, ΜΝΚ· παράβαλε 27:23.
Αντιπροσωπευτικό δείγμα της κύριας σκέψης που επαναλαμβανόταν από πολλούς αναγνώστες είναι το ακόλουθο σχόλιο: «Ανέκαθεν ένιωθα εκτίμηση για το ότι είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ωστόσο, η εκτίμησή μου και η αγάπη μου για τον Ιεχωβά και για τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’ του (Ματθαίος 24:45-47) έχουν εκατονταπλασιαστεί αφότου διάβασα το τεύχος 8 Οκτωβρίου 1991 του Ξύπνα!».
«Ο Ιεχωβά Πραγματικά Καταλαβαίνει και Ενδιαφέρεται Βαθιά»
Πάρα πολλά άτομα εξέφρασαν ευγνωμοσύνη για μια άκρως σημαντική πλευρά του ζητήματος, την οποία έθιγαν τα άρθρα: ότι ο Θεός ακούει, ενδιαφέρεται, γνωρίζει ότι δεν έφταιγε το θύμα και μπορεί να παράσχει γιατρειά. Μια αναγνώστρια δηλώνει: «Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για το Ξύπνα! 8 Οκτωβρίου. Τα άρθρα σας με βοήθησαν δείχνοντάς μου ότι ο Ιεχωβά πραγματικά καταλαβαίνει και ενδιαφέρεται βαθιά».—Βρετανία.
Μια γυναίκα γράφει: «Πριν από μερικούς μήνες ήθελα να σας ζητήσω να γράψετε σχετικά με το θέμα της γιατρειάς για άτομα που κακοποιήθηκαν όταν ήταν παιδιά. Δεν σας έγραψα, προσευχήθηκα όμως γι’ αυτό στον Ιεχωβά. Μπορείτε, λοιπόν, να φανταστείτε γιατί χάρηκα τόσο πολύ όταν είδα το εξώφυλλο του τεύχους 8 Οκτωβρίου. Ξέσπασα σε κλάματα και ευχαρίστησα τον στοργικό μας Θεό, τον Ιεχωβά, από τα βάθη της καρδιάς μου».—Ελλάδα.
Μια άλλη λέει: «Όταν σκέφτομαι τι πέρασα, κλαίω πικρά. Γι’ αυτόν το λόγο, διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη σειρά ‘Γιατρειά για Άτομα που Κακοποιήθηκαν Όταν Ήταν Παιδιά’, την οποία βρήκα εξαιρετικά χρήσιμη. Η σειρά αυτή δείχνει ξεκάθαρα ότι τρέφετε στοργικό ενδιαφέρον για εκείνους που αναγκάστηκαν να περάσουν τέτοιες καταστάσεις στη ζωή τους».—Ιταλία.
Πολλοί εξέφρασαν την εξής σκέψη: «Ευχαριστώ τον Ιεχωβά για την προμήθεια αυτών των πληροφοριών, των καλύτερων άρθρων που έχω διαβάσει σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα. Προσεύχομαι να μπορέσουν να βοηθήσουν, όχι μόνο τα θύματα (που πέρασαν κάποια τέτοια εμπειρία), αλλά και όσους τρέφουν νοσηρό φόβο όσον αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος και δυσκολεύονται να μιλήσουν γι’ αυτό το θέμα».—Ηνωμένες Πολιτείες.
«Νιώθω ότι Τώρα Αξίζει να Ζω»
Μια γυναίκα της οποίας η κόρη είχε κακοποιηθεί δεν είχε κατορθώσει να ξεπεράσει συναισθηματικά αυτό το γεγονός. «Τα άρθρα σας, όμως, μου έδειξαν το σωστό δρόμο», εξήγησε η ίδια. «Ακολουθώ μια θεραπεία σε εβδομαδιαία βάση επί 11 μήνες επειδή πάσχω από άγχος, προσβολές πανικού και κατάθλιψη. Αυτά τα άρθρα έκαναν για εμένα περισσότερα απ’ όσα όλες οι θεραπείες του κόσμου! Νιώθω ότι τώρα αξίζει να ζω, ενώ πριν διαβάσω το τεύχος εκείνο εξακολουθούσα να νιώθω ένοχη για κάτι που δεν θα μπορούσα να είχα εμποδίσει».—Βρετανία.
Πολλοί είπαν ότι οι πληροφορίες εκείνες αποτέλεσαν ορόσημο για τη ζωή τους: «Δεν βρίσκω λόγια να σας ευχαριστήσω γι’ αυτά τα άρθρα. Ήρθαν ακριβώς όταν, από συναισθηματική άποψη, ήμουν στο χειρότερο σημείο που μπορώ να θυμηθώ στη ζωή μου. Μερικές μέρες κουλουριαζόμουν και ξεσπούσα σε λυγμούς. Χάρη σ’ αυτά τα άρθρα, που τα διαβάζω ξανά και ξανά, μπορώ να διακρίνω ότι ο πόνος μου, και ο πόνος όλων, είναι σημαντικός για τον Ιεχωβά και για την οργάνωσή του. Αυτές οι πληροφορίες μού έδωσαν τη θέληση να καταπιαστώ με τη γιατρειά μου. Ήδη νιώθω και πάλι πιο κοντά στον Ιεχωβά».—Ηνωμένες Πολιτείες.
Αλλά η κακοποίηση παιδιών δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο του Δυτικού κόσμου, όπως δείχνει το ακόλουθο χαρακτηριστικό δείγμα: «Όταν έλαβα το τεύχος 8 Οκτωβρίου σχετικά με την κακοποίηση παιδιών, το διάβασα αμέσως. Μου πήρε πολλή ώρα να διαβάσω τα άρθρα επειδή δυσκολευόμουν να διακρίνω τις λέξεις μέσα από τα δάκρυά μου! Σ’ εκείνα τα άρθρα βρίσκονταν τα αισθήματά μου, οι σκέψεις μου. Τώρα νιώθω μεγάλη χαρά που κάποιος καταλαβαίνει. Ενθαρρύνθηκα όταν είδα πώς ο Ιεχωβά βοηθάει με καλοσύνη ανθρώπους των οποίων τα βάσανα δεν τα βλέπουν οι άλλοι. Είμαι πραγματικά ευγνώμων για το ότι δημοσιεύσατε αυτά τα άρθρα. Για να γιατρέψω τα τραύματά μου, θα συνεχίσω να εφαρμόζω όσα είναι γραμμένα σ’ αυτά τα άρθρα. Με ανείπωτη αγάπη και ευγνωμοσύνη».—Ιαπωνία.
Άλλη μια γυναίκα γράφει: «Σε όλη μου τη ζωή παλεύω με τα τραύματα της κακοποίησης στην οποία υποβλήθηκα όταν ήμουν παιδί. Όταν πήρα το περιοδικό της 8ης Οκτωβρίου, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει τι χρειαζόμαστε πριν καλά-καλά το καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι και ότι μας αγαπάει πραγματικά. Έβλεπα μόλις και μετά βίας, επειδή τα μάτια μου ήταν πλημμυρισμένα από δάκρυα, και ένιωθα την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει από αγάπη και εκτίμηση για τον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας. Αυτό το τεύχος της 8ης Οκτωβρίου είναι ένα περιοδικό που θα το φυλάω σαν θησαυρό ώσπου ‘να μην υπάρχει πια μνήμη των προτέρων ούτε να έρχονται στο νου’». (Ησαΐας 65:17)—Ηνωμένες Πολιτείες.
«Ελευθερώθηκα από τα Δεσμά μου!»
Μια γυναίκα, η οποία επί πολλά χρόνια της ζωής της είχε μεγάλα προβλήματα, γράφει: «Σας ευχαριστώ για τα άρθρα σχετικά με την κακοποίηση παιδιών. Επιτέλους, σε ηλικία 53 ετών, ελευθερώθηκα από τα δεσμά μου! Το κλειδί που με ελευθέρωσε ήταν η πρόταση η οποία δείχνει ότι αυτά τα νεαρά θύματα ‘είναι ανίσχυρα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους όταν απειλούνται, γι’ αυτό ο Θεός δεν τα θεωρεί υπεύθυνα’». Όταν διάβασε το τεύχος της 8ης Οκτωβρίου του Ξύπνα! και κατανόησε ότι, όπως δήλωνε το περιοδικό, «ΔΕΝ ΦΤΑΙΓΑΤΕ ΕΣΕΙΣ!», η γυναίκα αυτή βοηθήθηκε να χρησιμοποιήσει τη λυτρωτική θυσία του Ιησού για να αρχίσει να γιατρεύεται.—Βρετανία.
Μια άλλη γυναίκα λέει: «Από πολύ μικρή ηλικία ως τα πρώτα μου χρόνια στο δημοτικό σχολείο, είχα υποστεί επανειλημμένα σεξουαλική κακοποίηση. Όπως ανέφεραν τα άρθρα, ξέφευγα διανοητικά. Όμως οι αναμνήσεις ξαναγύριζαν. Ανέκαθεν σκεφτόμουν: ‘Είμαι ακάθαρτο άτομο. Ο Ιεχωβά δεν πρόκειται να με δεχτεί ποτέ’. Έτσι προσευχόμουν πάντα στον Θεό: ‘Ίσως δεν μου δώσεις μια θέση στον Παράδεισο, αλλά τουλάχιστον, σε παρακαλώ, άφησέ με να μείνω μέσα στην οργάνωσή σου μέχρι να πεθάνω’. Κι αυτό επειδή σκεφτόμουν, όπως εκείνα τα θύματα που αναφέρονταν στα άρθρα, πως ‘ουσιαστικά δεν είμαι τόσο καθαρή ώστε να μπω στη Βασιλεία του Θεού’ και πως θα πέθαινα στον Αρμαγεδδώνα. Ήταν σαν να με σκότωναν τα αισθήματα ντροπής και εξαθλίωσης. Έτσι, τα περιεχόμενα των άρθρων, που ήταν πολύ θερμά και ήπια, με βοήθησαν πολύ. Καθώς τα διάβαζα, έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια μου».—Ιαπωνία.
Κάποια άλλη λέει: «Θέλω να σας ευχαριστήσω για τα άρθρα σας που διακρίνονται για την ευαισθησία τους και για την καλή έρευνα που έχει γίνει. Επί χρόνια, το τραύμα της κακοποίησης συνέτριβε τον εσωτερικό μου κόσμο. Για πολλούς είναι εύκολο να κατανοούν την κακοποίηση και τα μαρτύρια που λαβαίνουν χώρα στον πόλεμο και στις πολιτικές αναταραχές. Κατανοούμε τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος. Είναι ευκολότερο να χωνέψουμε το κακό που επιφέρουν ξένοι άνθρωποι. Γιατί, όμως, μερικοί δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτό το κακό όταν το επιφέρει ο ίδιος μας ο πατέρας, η μητέρα, ο θείος, η αδελφή, ο αδελφός—εκείνοι που υποτίθεται ότι θα μας παρηγορούσαν, θα μας ανέτρεφαν και θα μας προστάτευαν; Βλέπω τα δικά μου σημάδια και γνωρίζω τη συνταρακτική πραγματικότητα της απελπισίας. Στη δική μου γιατρειά, ο πνευματικός μου Πατέρας, ο Ιεχωβά, είναι εκείνος που επανειλημμένα έχει μαζέψει τον κατακερματισμένο μου εαυτό και με έχει σώσει από την εκμηδένιση».—Ηνωμένες Πολιτείες.
«Άρχισα Ξαφνικά να Ζω!»
Μια γυναίκα, η οποία λέει ότι επί 28 ολόκληρα χρόνια ένιωθε απόβλητη, έγραψε: «Διάβασα αμέσως όλα τα άρθρα το ίδιο βράδυ που έλαβα το τεύχος, και έκλαψα από συγκίνηση και ευγνωμοσύνη. Νιώθω πολύ ευτυχισμένη όταν σκέφτομαι ότι ο Ιεχωβά καταλαβαίνει τόσο καλά τα αισθήματά μου. Νιώθω λες και άρχισα ξαφνικά να ζω! Επειδή τα άρθρα τονίζουν ότι τα παιδιά τα οποία βρίσκονται σε τέτοια θέση δεν φέρουν ευθύνη γι’ αυτό που συμβαίνει, συνειδητοποιώ ότι δεν έχω κανένα λόγο να κατηγορώ τον εαυτό μου. Το μυαλό μου ηρέμησε πραγματικά». Η καρδιά της υποκινήθηκε να ανταποκριθεί στη γιατρειά που προσφέρει ο Λόγος του Θεού.—Ιαπωνία.
Ο βιασμός παιδιών αποτελεί πρόβλημα και στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως γίνεται φανερό με τα εξής παρόμοια σχόλια από την Αφρική: «Τα άρθρα έφτασαν τη στιγμή που τα χρειαζόμουν περισσότερο. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν διάβασα δηλώσεις όπως: ‘να είστε σίγουρες ότι υπάρχει ελπίδα, ότι μπορείτε να αναρρώσετε’ και ‘ΔΕΝ ΦΤΑΙΓΑΤΕ ΕΣΕΙΣ!’ Καθώς διάβαζα τα άρθρα, ένιωσα πρώτη φορά στη ζωή μου πραγματική ασφάλεια και παρηγοριά. Αυτά έφεραν αληθινή ανακούφιση στο μυαλό, στην ψυχή και στο σώμα μου. Τώρα θα έχω τη δύναμη να πάρω το δρόμο προς την πλήρη ανάρρωση».—Νιγηρία.
Κάποια άλλη γράφει: «Τα λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν την εκτίμηση που νιώθω και το πώς αισθάνθηκα όταν διάβασα το Ξύπνα! της 8ης Οκτωβρίου σχετικά με την κακοποίηση παιδιών. Τα μάτια μου γέμιζαν δάκρυα καθώς διάβαζα κάθε παράγραφο, κάθε σελίδα, κάθε εδάφιο. Τα άρθρα ήταν γραμμένα με πολλή σκέψη, τρυφερότητα και αγάπη. Ως θύμα, παλεύω με τα συναισθήματά μου. Τώρα νιώθω ότι μεγάλο μέρος από το βάρος της θλίψης έχει εξαλειφθεί. Χάρη στα άρθρα σας και σ’ ένα έμπιστο και υπομονετικό φιλικό μου πρόσωπο που με ακούει και με στηρίζει, μπορώ να κάνω τα πρώτα βήματα για τη γιατρειά». Ο Θεός κάθε παρ’ αξία καλοσύνης, μέσω της ιερατικής υπηρεσίας του Γιου του, ‘στηρίζει’ και ‘ενισχύει’ πολλά τέτοιου είδους θύματα. (1 Πέτρου 5:6-11)—Ηνωμένες Πολιτείες.
Άλλη μια γυναίκα, θύμα αιμομιξίας, ήταν τόσο αναστατωμένη, ώστε αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει βάζοντας φωτιά σ’ ένα γκαράζ την ώρα που ήταν και η ίδια μέσα. Την έσωσαν και την πήγαν στο νοσοκομείο. Όταν βγήκε το τεύχος της 8ης Οκτωβρίου, κάποιος τής το πήγε. Μόλις το διάβασε ξέσπασε σε λυγμούς, και ύστερα άρχισε να διαβάζει τα άρθρα ξανά και ξανά για στήριξη, πράγμα το οποίο τη βοήθησε να υπερνικήσει τις τάσεις αυτοκτονίας που είχε. Μια φίλη της, η οποία τη βοήθησε πολύ, έγραψε: «Μερικές φορές νομίζω ότι το Ξύπνα! θα έπρεπε να μετονομαστεί Επιτυχής Αντιμετώπιση επειδή ακριβώς αυτό μας βοηθάει να κάνουμε».—Ηνωμένες Πολιτείες.
«Μερικοί Μπορούν να Ξεχάσουν, Άλλοι Δεν Μπορούν»
Μια άλλη αναγνώστρια, που αισθάνεται εκτίμηση, έχει να πει τα εξής: «Τα άρθρα για την κακοποίηση παιδιών είναι πολύ ισορροπημένα. Μου άρεσαν τα εδάφια που χρησιμοποιήθηκαν. Αυτά τα άρθρα είναι τόσο καλογραμμένα ώστε θα μπορούσα να σας δώσω συγχαρητήρια για καθεμιά παράγραφο ξεχωριστά. Είμαι ευγνώμων για το ότι δείξατε πως, μολονότι μερικοί μπορούν να ξεχάσουν, άλλοι δεν μπορούν. Επί τρία χρόνια υποφέρω από τις εικόνες του παρελθόντος οι οποίες ξανάρχονται στο μυαλό μου, καθώς και από τους σωματικούς πόνους που συνοδεύουν κάθε ανάμνηση. Αλλά η κατάσταση βελτιώνεται αν μαθαίνει κανείς να αντιμετωπίζει αυτές τις εικόνες του παρελθόντος. Και πάλι σας ευχαριστώ γι’ αυτή την εξαιρετικά ισορροπημένη σειρά». (Ηνωμένες Πολιτείες) Τα Γραφικά αυτά άρθρα έχουν βοηθήσει το συγκεκριμένο θύμα, καθώς και πολλά άλλα, να ευφρανθούν άλλη μια φορά με τις πνευματικές προμήθειες του Ιεχωβά.—Φιλιππησίους 4:4-9.
«Είμαι αναγνώστρια του περιοδικού Ξύπνα! εδώ και πολλά χρόνια», γράφει μια γυναίκα. «Όμως, ποτέ κάποιο άρθρο δεν με συγκίνησε περισσότερο απ’ όσο η σειρά του περιοδικού η οποία είχε τίτλο ‘Γιατρειά για Άτομα που Κακοποιήθηκαν Όταν Ήταν Παιδιά’. Το θέμα αυτό είναι δύσκολο, αλλά εσείς το χειριστήκατε με διακριτικότητα και στοργική καλοσύνη. Επειδή κι εγώ είχα υποστεί κακοποίηση όταν ήμουν παιδί, με βοήθησε και με παρηγόρησε αφάνταστα. Θα φυλάξω αυτό το περιοδικό ώστε να μπορώ να το ξαναδιαβάζω συχνά. Πραγματικά δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω για όλο αυτόν το χρόνο, τις προσπάθειες, την ενόραση και πιο πολύ για την αγάπη που δείχνετε σε όσους υποφέρουν σιωπηλά».—Ηνωμένες Πολιτείες.
Αντιμετώπιση της Πραγματικότητας
Έχει αποδειχτεί πολύ υποβοηθητικό για τα θύματα τα οποία δεν μπορούν να ξεχάσουν το έγκλημα που διαπράχθηκε εναντίον τους το να έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν σε κάποιον πρεσβύτερο ο οποίος θα τα συναισθανθεί, να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με ρεαλισμό, να δουν πώς βλέπει το ζήτημα αυτό ο Ιεχωβά και να το χειριστούν με τον τρόπο της Αγίας Γραφής, ώστε να γιατρευτούν με τη δύναμη του λύτρου του Ιησού. Σχετικά μ’ αυτό, μια γυναίκα δηλώνει:
«Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο επίκαιρα ήταν τα άρθρα. Πραγματικά δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ακριβείς πληροφορίες περιείχαν. Είχα κατάθλιψη και βουλιμία επί 20 χρόνια, και ζητούσα βοήθεια και απαντήσεις παντού: σε ψυχίατρους, σε ψυχολόγους, σε νοσοκομειακούς γιατρούς, σε ομαδική θεραπεία, σε κλινικές για αδυνάτισμα—όλα αυτά δεν με οδήγησαν πουθενά.
»Τώρα όμως λαβαίνω βοήθεια από πληροφορίες όπως αυτές που βρίσκονται στο τεύχος της 8ης Οκτωβρίου. Τις έχω πολύ μεγάλη ανάγκη. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τα αισθήματα απελπισίας, που μερικές φορές τα νιώθω τόσο έντονα, ώστε ο θάνατος φαίνεται λύτρωση. Όμως τώρα μπορώ να διακρίνω ότι δεν φταίω εγώ γι’ αυτό που μου συνέβη όταν ήμουν παιδί, ότι ο Θεός δεν με θεωρεί ακάθαρτη. Ήμουν θύμα. Χάρη σε πληροφορίες σαν κι αυτές, βλέπω ότι ο Ιεχωβά πράγματι ενδιαφέρεται, ότι μπορώ να τον εμπιστεύομαι. Στα 33 μου χρόνια, νιώθω ότι το πνεύμα του Ιεχωβά αρχίζει να σπάει τις αλυσίδες που με έδεναν. Σας ευχαριστώ πολύ που μας αγαπάτε τόσο ώστε να διοχετεύετε τις προσπάθειές σας μέσα σ’ ένα τέτοιο υπέροχο πετράδι όπως αυτό το Ξύπνα! Σας παρακαλώ συνεχίστε να δημοσιεύετε τέτοια και άλλα άρθρα, γιατί είναι ζωτικά για την πνευματικότητά μας».
Το επόμενο γράμμα κάποιου άντρα συνοψίζει τα αισθήματα πολλών. Αυτός υπέφερε πάρα πολύ επί 50 και πλέον χρόνια επειδή είχε κακοποιηθεί όταν ήταν παιδί. Ο ίδιος λέει: «Η στοργική φροντίδα του Ιεχωβά μέσω της επίγειας οργάνωσής του δεν παύει ποτέ να μας εκπλήσσει και να μας εμπνέει ακόμα πιο βαθιά αφοσίωση και εμπιστοσύνη σ’ εκείνον. Αφού μελέτησα προσεκτικά τις πληροφορίες του Ξύπνα! 8 Οκτωβρίου 1991 σχετικά με την κακοποίηση παιδιών, έκλαψα από χαρά και έψαλα τον έναν ύμνο μετά τον άλλον στον Ιεχωβά, τον βράχο, το φρούριο και καταφύγιό μας. Συνεχίστε να δημοσιεύετε τέτοια άρθρα, αδελφοί. Ο Ιεχωβά σάς χρησιμοποιεί με τρόπους που δεν μπορείτε καν να φανταστείτε».
Από Επισκόπους
Ενδιαφέρον είναι το ακόλουθο γράμμα από κάποιον περιοδεύοντα επίσκοπο ο οποίος επιβλέπει τη δραστηριότητα αρκετών εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά:
«Σας ευχαριστώ για το Ξύπνα! της 8ης Οκτωβρίου σχετικά με τη ‘Γιατρειά για Άτομα που Κακοποιήθηκαν Όταν Ήταν Παιδιά’. Παρουσιάστηκαν έξοχες πληροφορίες που χρειαζόμαστε πραγματικά. Τα άρθρα ήταν πολύ ακριβή. Έχω προσέξει επανειλημμένα ότι τα θύματα τέτοιων καταστάσεων δυσκολεύονται πολύ να δουν τον Ιεχωβά ως στοργικό Πατέρα. Όταν διακρίνω αυτή τη δυσκολία, ρωτάω τα άτομα αυτά διακριτικά: ‘Μήπως όταν ήσουν παιδί υπέστης κακομεταχείριση;’ Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων, η απάντηση είναι ναι! Σε όλες τις περιπτώσεις τα άτομα άρχισαν να παρουσιάζουν βελτίωση όταν μπόρεσαν να διακρίνουν τη σχέση ανάμεσα στην κακοποίηση και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζονται από την τωρινή κατάθλιψη και αναστάτωση».
Το ακόλουθο σύντομο σχόλιο κάποιου άλλου δείχνει με λίγα λόγια πώς νιώθουν πολλοί πρεσβύτεροι: «Το τεύχος της 8ης Οκτωβρίου σχετικά με την κακοποίηση παιδιών ήταν εξαιρετικό και απαραίτητο. Ως πρεσβύτεροι στις εκκλησίες, είναι επιτακτικό να ξέρουμε όσο περισσότερα μπορούμε σχετικά μ’ αυτά τα προβλήματα ώστε να δείχνουμε το ενδιαφέρον και την υπομονή που έχουν ανάγκη τα θύματα. Καθώς αυτό το σύστημα γίνεται χειρότερο, τέτοιου είδους προβλήματα γίνονται ολοένα και πιο συνηθισμένα. Σας ευχαριστώ και πάλι για τη βοήθεια».
Συγκινηθήκαμε όταν πήραμε αυτά τα γράμματα. Άνθρωποι οι οποίοι έπεσαν θύματα κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία κατάφεραν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσάρεστες αναμνήσεις όταν κατανόησαν πλήρως πως ‘δεν έφταιγαν εκείνοι’ και όταν επενέργησε η δύναμη που έχει ο Λόγος του Θεού να μεταμορφώνει. Χαίρονται με την ελπίδα η οποία ανοίγεται μπροστά τους, πεπεισμένοι ότι στο νέο κόσμο του Θεού «δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν». (Ησαΐας 65:17· Ρωμαίους 12:12) Ακόμα και τώρα, μέσω της δύναμης που έχει το αίμα του Ιησού να γιατρεύει, αυτοί έχουν μια καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού. (Εβραίους 9:14) Και έχουν την ανάγκη να στραφούν στους πρεσβυτέρους για βοήθεια. Αυτοί οι πρεσβύτεροι μπορούν να χρησιμεύσουν «ως σκέπη από του ανέμου» για εκείνους που το έχουν ανάγκη, μιλώντας παρηγορητικά και προσευχόμενοι μαζί τους. (Ησαΐας 32:2· 1 Θεσσαλονικείς 5:14· Ιακώβου 5:14, 15) Έτσι, τα θύματα κακοποίησης μπορούν να βοηθηθούν να προχωρήσουν προς τα εμπρός και να βρουν χαρά σε όλες τις δραστηριότητες της Χριστιανικής εκκλησίας.