Ερωτήσεις από Αναγνώστες

◼ Γιατί η φράση «ο ων εν τω ουρανώ» παραλείπεται από τον Ιωάννη 3:13 στη «Μετάφραση Νέου Κόσμου» και σε μερικές άλλες μεταφράσεις;

Σε παλαιότερες μεταφράσεις της Βίβλου το Ιωάννης 3:13 αναφέρει περίπου τα εξής: «Και ουδείς ανέβη εις τον ουρανόν ειμή ο καταβάς εκ του ουρανού, ο Υιός του ανθρώπου, ο ων εν τω ουρανώ.» (Τα πλάγια γράμματα δικά μας) Αλλά έχει αμφισβητηθεί αν είπε πραγματικά ο Ιησούς την έκφραση που είναι γραμμένη με πλάγια γράμματα.

Σύμφωνα με τα συμφραζόμενα, ο Ιησούς εξηγούσε ότι ήταν δύσκολο για τον Ιουδαίο κυβερνήτη Νικόδημο να καταλάβει τα ουράνια πράγματα. Όμως, ο ίδιος ο Ιησούς κατάλαβε αυτά τα πράγματα, επειδή είχε κατέβει από τον ουρανό. Νομίζετε ότι είναι λογικό ότι ο Ιησούς θα έλεγε μετά ότι ήταν ‘τότε στον ουρανό’;

Όσοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν μέρος μιας τριαδικής θεότητας υποστηρίζουν ότι ταιριάζει αυτή η έκφραση εκεί και ότι αντανακλά τις δυο φύσεις του Ιησού, την ανθρώπινη και τη θεία. Αυτό θα σήμαινε ότι ενώ ο Ιησούς ήταν στη γη σαν άνθρωπος εξακολουθούσε να είναι μέρος μιας ουράνιας θεότητας. Και αυτοί που υποστηρίζουν αυτή την άποψη μπορεί ν’ αναφέρονται σε μερικά αρχαία χειρόγραφα, ή πρώτες μεταφράσεις που περιέχουν αυτές τις λέξεις, σαν βάση για να τις περιλάβουν και σε νεότερες μεταφράσεις.

Όμως, πολλά αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα δεν περιέχουν αυτή τη φράση. Τέτοια χειρόγραφα είναι το Σιναϊτικό και το Βατικανό χειρόγραφο Νο. 1209, και τα δύο του τέταρτου αιώνα. Έτσι, τα αμφισβητήσιμα λόγια απορρίφτηκαν από τους λόγιους Β. Φ. Γουέστκοττ και Φ. Ζ. Α. Χορτ όταν ετοίμαζαν το κύριο Ελληνικό κείμενό τους, πάνω στο οποίο βασίστηκε η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Ομοίως, τα λόγια αυτά παραλείπονται και από την Ελληνική Καινή Διαθήκη (τρίτη έκδοση, 1975) της Ενωμένης Βιβλικής Εταιρίας. Σχολιάζοντας το γεγονός αυτό ο Δρ Μπρους Μ. Μέτζγκερ γράφει: «Η πλειονότητα της επιτροπής, βλέποντας ότι τα πιο αξιόλογα αρχαία χειρόγραφα της Βίβλου παραλείπουν τη φράση, θεώρησαν τα λόγια αυτά [«ο ων εν τω ουρανώ»] σαν ερμηνευτικό σχόλιο που αντανακλά μεταγενέστερες προσθήκες στη Χριστολογία». Δηλαδή, τα λόγια αυτά προφανώς προστέθηκαν από έναν αντιγραφέα κάποτε αργότερα, ίσως αφότου ο Χριστιανισμός υιοθέτησε τη δοξασία για έναν τριαδικό Θεό από μη Χριστιανικές θρησκείες.

Εύλογα, λοιπόν, πολλές σύγχρονες μεταφράσεις της Βίβλου παραλείπουν τις λέξεις αυτές ή τις αναφέρουν σε υποσημείωση. Παραδείγματα είναι: Η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση, Η Καινή Διαθήκη Ρίβερσαϊντ, Η Νέα Αμερικανική Στερεότυπη και η Αναθεωρημένη Στερεότυπη καθώς επίσης και οι μεταφράσεις του Ιακώβου Μόφφατ, του Έντγκαρ Γ. Γκούντσπιντ, του Ρ. Α. Νοξ και Τζ. Β. Φίλιπς.

◼ Αναφερόταν ο Παύλος στους Ιουδαίους ή στους Εθνικούς όταν είπε στους Ρωμαίους 1:25 «ελάτρευαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα»;

Αυτή η περιγραφή θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στους Ιουδαίους και στους μη Ιουδαίους γιατί και οι δύο ήταν ένοχοι γι’ αυτό. Όμως, το επιχείρημα του αποστόλου Παύλου στο πρώτο κεφάλαιο στην επιστολή προς Ρωμαίους απευθυνόταν ιδιαίτερα στον αρχαίο αποστάτη Ισραήλ.

Η δημιουργία πιστοποιούσε πλούσια την ύπαρξη ενός Παντοδύναμου Θεού και Δημιουργού. Θα ήταν ασυγχώρητο και για τα Έθνη ακόμη να λατρέψουν εικόνες με τη μορφή κάποιου ζώου, αλλά ο Θεός είχε προειδοποιήσει ειδικά τους Ισραηλίτες κατά της ειδωλολατρίας και επομένως θα ήταν περισσότερο αδικαιολόγητοι.—Ρωμαίους 1:18-23· Δευτερονόμιον 4:15-19· 5:8, 9.

Ακόμη, οι Ισραηλίτες συχνά αγνόησαν την αλήθεια που γνώριζαν για τον Θεό και λάτρευαν «την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα.» (Ρωμαίους 1:24, 25) Για παράδειγμα, είχαν αμαρτήσει λατρεύοντας τη θεά Ασταρώθ (αντιπροσωπευόταν από μια γυμνή γυναίκα με εξογκωμένα σεξουαλικά όργανα) και τα χρυσά μοσχάρια. (1 Βασιλέων 11:5, 33· 12:26-28· 2 Βασιλέων 10:28, 29) Αυτό τούς οδήγησε ακόμη και σε διεφθαρμένες σεξουαλικές πράξεις και ασεβείς εκδηλώσεις. Επομένως, οι αποστάτες εκείνοι Ισραηλίτες που ήξεραν «την δικαιοσύνην του Θεού» γι’ αυτές τις αμαρτίες ήταν σαφώς αξιόμεμπτοι και χρειάζονταν να πιστέψουν στην απολυτρωτική θυσία του Χριστού—Ρωμαίους 1:26-32.