Πόσο Σημαντική Είναι η Καθαριότητα;

Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ δεν σημαίνει το ίδιο πράγμα για τον καθένα. Λόγου χάρη, όταν ένα αγοράκι ακούει τη μητέρα του να του λέει να πλύνει τα χέρια του και το πρόσωπό του, πιθανόν να νομίζει ότι το να κρατήσει τα δάχτυλά του κάτω από την ανοιχτή βρύση και να βρέξει τα χείλη του είναι αρκετό. Αλλά η μητέρα του ξέρει καλύτερα. Τον πηγαίνει πίσω στο μπάνιο και πλένει τα χέρια και το πρόσωπό του με αρκετό σαπούνι και νερό​—παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του!

Βέβαια, τα πρότυπα καθαριότητας δεν είναι ίδια σε όλο τον κόσμο, και οι άνθρωποι μεγαλώνουν με ποικίλες αντιλήψεις για την καθαριότητα. Στο παρελθόν, το καθαρό, εύτακτο σχολικό περιβάλλον βοηθούσε τους μαθητές σε πολλές χώρες να αναπτύσσουν καλές συνήθειες καθαριότητας. Σήμερα, μερικές αυλές σχολείων έχουν τόσο πολλά σκουπίδια και μπάζα που θυμίζουν περισσότερο σκουπιδότοπο παρά ένα μέρος για να παίζει ή να γυμνάζεται κανείς. Και τι θα λεχθεί για τις αίθουσες διδασκαλίας; Ο Ντάρεν, επιστάτης σε κάποιο γυμνάσιο της Αυστραλίας, παρατήρησε: «Τώρα βλέπουμε βρωμιά και μέσα στην αίθουσα». Μερικοί μαθητές εκλαμβάνουν την οδηγία «Μάζεψέ το» ή «Καθάρισέ το» ως τιμωρία. Το πρόβλημα είναι ότι μερικοί εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν πράγματι τον καθαρισμό ως μέσο τιμωρίας.

Από την άλλη μεριά, οι ενήλικοι δεν είναι πάντοτε καλά παραδείγματα στον τομέα της καθαριότητας, είτε στην καθημερινή ζωή είτε στον επιχειρηματικό κόσμο. Για παράδειγμα, πολλοί δημόσιοι χώροι αφήνονται ακατάστατοι και παρουσιάζουν άσχημο θέαμα. Μερικές βιομηχανίες μολύνουν το περιβάλλον. Ωστόσο, η μόλυνση δεν προκαλείται από απρόσωπες βιομηχανίες και επιχειρήσεις, αλλά από ανθρώπους. Μολονότι η απληστία είναι πιθανώς η κύρια αιτία του παγκόσμιου προβλήματος της μόλυνσης και των πολλών δυσάρεστων συνεπειών της, μέρος του προβλήματος οφείλεται σε ατομικές συνήθειες που χαρακτηρίζονται από έλλειψη καθαριότητας. Ένας πρώην γενικός διοικητής της Κοινοπολιτείας της Αυστραλίας υποστήριξε αυτό το συμπέρασμα όταν είπε: «Όλα τα ζητήματα που αφορούν τη δημόσια υγεία σχετίζονται τελικά με το πώς σκέφτεται ο κάθε άντρας, η κάθε γυναίκα, το κάθε παιδί».

Εντούτοις, μερικοί θεωρούν ότι η καθαριότητα είναι προσωπικό ζήτημα και ότι δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν άλλον. Είναι πράγματι έτσι;

Η καθαριότητα είναι άκρως απαραίτητη στο ζήτημα του φαγητού​—είτε το προμηθευόμαστε από την αγορά είτε το τρώμε στο εστιατόριο ή στο σπίτι κάποιου φίλου μας. Αναμένουμε να ακολουθούν υψηλά πρότυπα καθαριότητας αυτοί που ετοιμάζουν ή σερβίρουν το φαγητό το οποίο τρώμε. Τα βρώμικα χέρια​—τα δικά τους ή και τα δικά μας—​μπορούν να είναι αιτία πολλών ασθενειών. Τι θα λεχθεί για τα νοσοκομεία—ένα μέρος στο οποίο αναμένουμε να βρούμε περισσότερη καθαριότητα από οπουδήποτε αλλού; Το Ιατρικό Περιοδικό της Νέας Αγγλίας (The New England Journal of Medicine) ανέφερε πως το γεγονός ότι μερικοί γιατροί και νοσοκόμες δεν πλένουν τα χέρια τους μπορεί να εξηγήσει σε κάποιον βαθμό το γιατί οι ασθενείς των νοσοκομείων παθαίνουν λοιμώξεις των οποίων η θεραπεία στοιχίζει μέχρι και δέκα δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Δικαιολογημένα αναμένουμε ότι κανένας δεν θα θέτει σε κίνδυνο την υγεία μας λόγω των ακάθαρτων συνηθειών του.

Πολύ σοβαρό ζήτημα επίσης είναι το να μολύνει κάποιος​—εσκεμμένα ή απερίσκεπτα—​τα αποθέματα νερού που έχουμε. Και πόσο ασφαλές είναι άραγε το να περπατάει κανείς ξυπόλητος σε μια παραλία όπου μπορεί να δει χρησιμοποιημένες σύριγγες πεταμένες από ναρκομανείς και άλλους; Ίσως ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα για εμάς προσωπικά έχει το ερώτημα: Υπάρχει καθαριότητα στο δικό μας σπίτι;

Η Σουέλεν Χόι, στο βιβλίο της Κυνηγώντας τη Βρωμιά (Chasing Dirt), ρωτάει: «Είμαστε τόσο καθαροί όσο ήμασταν κάποτε;» και απαντάει: «Ίσως όχι». Αναφέρει ως κύριο λόγο τις μεταβαλλόμενες κοινωνικές αξίες. Καθώς οι άνθρωποι δαπανούν όλο και λιγότερο χρόνο στο σπίτι, απλώς πληρώνουν κάποιον άλλον να καθαρίζει αντί για αυτούς. Συνεπώς, η διατήρηση καθαρού περιβάλλοντος δεν είναι πλέον κάτι που απασχολεί προσωπικά τους ανθρώπους. «Δεν καθαρίζω την ντουσιέρα​—καθαρίζω τον εαυτό μου», είπε κάποιος. «Τουλάχιστον, ακόμη και αν το σπίτι μου είναι βρώμικο, εγώ είμαι καθαρός».

Ωστόσο, η καθαριότητα περιλαμβάνει περισσότερα από την εξωτερική εμφάνιση. Είναι μια αρχή για υγιή διαβίωση που εφαρμόζεται στο καθετί. Είναι επίσης μια κατάσταση της διάνοιας και της καρδιάς η οποία αφορά την ηθική και τη λατρεία μας. Ας δούμε πώς συμβαίνει αυτό.