Ο Χρόνος Παρέρχεται! — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ο Χρόνος Παρέρχεται!

Ζούμε σ’ επείγοντας καιρούς. Τι πρέπει να κάμετε γι’ αυτούς;

Ο ΧΡΟΝΟΣ παρέρχεται! Παρέρχεται για ποιον; Παρέρχεται για την παρούσα γενεά, για το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων, για τον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα πράγματα σήμερα. Με άλλα λόγια, ο χρόνος παρέρχεται για τη διακυβέρνησι αυτού του πλανήτου από την ιδιοτέλεια, την πονηρία, την αδικία και τη βία. Γιατί μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό;

Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό, διότι ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, είναι ένας δίκαιος, σοφός και στοργικός Θεός, Μολονότι εθεώρησε κατάλληλο να ανεχθή αυτές τις άδικες συνθήκες έτη 4.000 και πλέον χρόνια, δεν θα τις ανέχεται για πάντα, διότι «χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.» Υπάρχει χρόνος κατά τον οποίον ο Θεός ανέχεται αυτές τις συνθήκες και χρόνος γι’ αυτόν να τις τερματίση, και ο χρόνος αυτός θα είναι σύντομος, όπως ακριβώς διαβάζομε: «Έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει.»—Εκκλησ. 3:1· Ψαλμ. 37:10.

Τι θα σημάνη αυτό; Θα σημάνη ένα κατακλυσμό τόσο καταστρεπτικό όσο και ο παγγήινος κατακλυσμός των ημερών του Νώε, για τον οποίον ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.» Αυτό θα σημάνη το τέλος της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας, που είναι γνωστή στις Γραφές ως «Βαβυλών η μεγάλη», και το τέλος όλων των υποστηρικτών της. Θα σημάνη το τέλος που θα επέλθη στις εθνικές οντότητες με τον μιλιταρισμό τους και τη διεφθαρμένη πολιτική τους και το τέλος της ανηλεούς και απλήστου εμποριοκρατίας. Θα υπάρξουν άνθρωποι που θα επιζήσουν; Ναι, αλλά συγκριτικώς λίγοι, όπως ακριβώς συνέβη στην εποχή του Νώε.—2 Πέτρ. 3:6, 7· Αποκάλ. 18:2.

Πιθανόν, όμως, κάποιος να φέρη αντίρρησι, λέγοντας, Τα λόγια αυτά, για το ότι ακόμη λίγο και ο ασεβής δεν θα υπάρχη πια, εγράφησαν πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια, ώστε πώς γνωρίζομε ότι το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων επλησίασε; Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι γι’ αυτό λόγω της εκπληρώσεως ωρισμένων προφητειών της Γραφής· παραδείγματος χάριν, της προφητείας από τον Ιησού Χριστό σχετικά με το τέλος αυτού ακριβώς του συστήματος πραγμάτων.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΝΕΑ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

Ναι, ο Ιησούς Χριστός, απαντώντας σ’ ερωτήσεις σχετικά με το πότε θα επανήρχετο και πότε θα έληγε το παρόν σύστημα πραγμάτων, είπε ότι αυτή η ίδια η γενεά θα ήταν η τελευταία κάτω από το παρόν σύστημα πραγμάτων. Σ’ αυτή την προφητεία προείπε την έκρηξι παγκοσμίων πολέμων. Είπε, επίσης, για πείνες, για σεισμούς, για αύξησι της ανομίας και για το κήρυγμα των αγαθών νέων της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού, τα οποία όλα έλαβαν χώραν σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα μόνον από το 1914, σημειώνοντας σαφώς εκείνο το έτος ως την αρχή της εκπληρώσεως των λόγων του. Είπε περαιτέρω ότι «δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.»—Μάρκ. 13:30· Ματθ. 24:7-14.

Σε ποια γενεά ανεφέρετο ο Ιησούς; Όχι σ’ εκείνη που ζούσε στις ημέρες του, αλλά, μάλλον, σ’ εκείνη η οποία θα ελάμβανε πείραν των πραγμάτων που προελέχθησαν, τα οποία, καθώς έχομε ιδεί, άρχισαν το 1914. Θα φθάσουν σ’ ένα αποκορύφωμα, μας λέγει ο Ιησούς, οπότε «θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.»—Ματθ. 24:21.

Είναι αλήθεια ότι πενήντα δύο έτη παρήλθαν αφότου άρχισαν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα και γι’ αυτό μερικοί επέτρεψαν στον εαυτό τους να αποκοιμηθή μακαρίως με τη σκέψι ότι ο καιρός αυτός απέχει πολλά χρόνια ακόμη. Αλλά η πάροδος των ετών δεν απεμάκρυνε περισσότερο την προειπωμένη καταστροφή αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων· την έφερε πλησιέστερα, πολύ πλησιέστερα. Σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού, τουλάχιστον ένας αντιπροσωπευτικός αριθμός, και πιθανόν πολλοί, από τη γενεά που ζούσε, όταν η μεγάλη του προφητεία άρχισε να εκπληρώνεται το 1914 θα ιδή να «γείνωσι πάντα ταύτα», περιλαμβανομένης και της καταστροφής της ψευδούς θρησκείας και των πολιτικών συστημάτων αυτού του κόσμου, μαζί με όλους τους φίλους και υποστηρικτάς των.—Ιάκ. 4:4· Δαν. 2:44.

ΤΟ ΕΠΕΙΓΟΝ—ΕΝΑ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ

Το γεγονός είναι ότι η Χριστιανοσύνη από αυτό ακριβώς το ξεκίνημά της ήταν μια επείγουσα θρησκεία· δεν αποτελούσε μια κατάστασι ησύχου μακαριότητος. Ο Ιησούς ησθάνετο το επείγον της αποστολής του. Εγνώριζε ότι ο χρόνος του για να εκτελέση αυτό το έργο ήταν περιωρισμένος: «Πρέπει να εργάζωμαι τα έργα του πέμψαντός με, εωσού είναι ημέρα· έρχεται νυξ, ότε ουδείς δύναται να εργάζηται.»—Ιωάν. 9:4.

Στη μεγάλη του προφητεία σχετικά με την εποχή μας το εξεικόνισε αυτό με δύναμι, λέγοντας: «Θέλει είσθαι ως άνθρωπος αποδημών, όστις αφήκε την οικίαν αυτού, και έδωκεν εις τους δούλους αυτού την εξουσίαν, και εις έκαστον το έργον αυτού, και εις τον θυρωρόν προσέταξε να αγρυπνή. Αγρυπνείτε λοιπόν (διότι δεν εξεύρετε πότε έρχεται ο κύριος της οικίας, την εσπέραν, ή το μεσονύκτιον, ή όταν φωνάζη ο αλέκτωρ, ή το πρωί·) μήποτε ελθών εξαίφνης, σας εύρη κοιμωμένους. Και όσα λέγω προς εσάς, προς πάντας λέγω, Αγρυπνείτε.»—Μάρκ. 13:33-37.

Το ότι οι Χριστιανοί ώφειλαν να είναι πάντοτε άγρυπνοι, έτοιμοι, μ’ ένα αίσθημα του επείγοντος, σε αναμονή, μπορεί ν’ αποδειχθή από τα γραφόμενα των αποστόλων του Ιησού. Σημειώστε τα λόγια του Παύλου: «Εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ’ ότε επιστεύσαμεν. Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους, και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.»—Ρωμ. 13:11, 12.

Ο απόστολος Παύλος ανέφερε κάτι παρόμοιο στη συμβουλή του για την αγαμία και τον γάμο: «Ο επίλοιπος καιρός είναι σύντομος· ώστε και οι έχοντες γυναίκας να ήναι ως μη έχοντες . . . διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται.» Έτσι, επίσης, συμβουλεύοντας τους Χριστιανούς να μη παραλείπουν να συνέρχωνται ομού, όπως μερικοί συνηθίζουν να κάνουν, αλλά να ενθαρρύνουν αλλήλους, προσθέτει, «τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν.»—1 Κορ. 7:29, 31· Εβρ. 10:24, 25.

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό: Αν οι Χριστιανοί ώφειλαν να βρίσκωνται σε μια επείγουσα κατάστασι, σε αναμονή, αν ποτέ έπρεπε να είναι προσεκτικοί, άγρυπνοι και έτοιμοι, πράγμα που τα ανωτέρω εδάφια δείχνουν ότι πράγματι συνέβαινε, τότε πρέπει να κατέχωνται σήμερα ακόμη περισσότερο από το αίσθημα του επείγοντος λόγω του σημείου που ευρισκόμεθα στο ρεύμα του χρόνου, όπως αποδεικνύεται από την εκπλήρωσι των προφητειών της Γραφής.

ΟΠΩΣ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΝΩΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΩΤ

Κάτι, που μας βοηθεί να εκτιμήσωμε τον επιπρόσθετα επείγοντα χαρακτήρα της καταστάσεως και το ότι ο χρόνος παρέρχεται γι’ αυτή τη γενεά, είναι τα λόγια του Ιησού που παρομοιάζουν την εποχή μας με τις ημέρες του Νώε: «Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ’ ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν· και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός, και εσήκωσε πάντας· ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.» Όχι ότι ήταν ή είναι εσφαλμένο να νυμφευθή ένας ή να οικοδομήση οικίες, αλλά το σημείον που ήθελε να τονίση ο Ιησούς ήταν ότι οι άνθρωποι ήσαν και θα είναι τόσο απορροφημένοι από αυτά τα πράγματα ώστε δεν θα προσέξουν την εποχή στην οποία ζουν ωσότου θα είναι πολύ αργά!—Ματθ. 24:38, 39.

Ο Ιησούς παρωμοίασε, επίσης, τις επείγουσες ημέρες μας, στις οποίες ο χρόνος παρέρχεται, με τις ημέρες του Λωτ, του ανεψιού του πατριάρχου Αβραάμ. Όταν ήλθε ο καιρός να καταστρέψη ο Ιεχωβά Θεός τις πονηρές πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων, απέστειλε τους αγγέλους του να ειδοποιήσουν τον Λωτ και την οικογένειά του να σπεύσουν να εξέλθουν: «Ότε έγεινεν αυγή, εβίαζον οι άγγελοι τον Λωτ, λέγοντες, Σηκώθητι, λάβε την γυναίκά σου, και τας δύο σου θυγατέρας, τας ευρισκομένας εδώ, δια να μη συναπολεσθής και συ εν τη ανομία της πόλεως.» Όταν ο Λωτ εβράδυνε, τον παρέλαβαν αυτόν και την οικογένειά του από το χέρι και τους εβίασαν να εξέλθουν, λέγοντας περαιτέρω: «Διάσωσον την ζωήν σου· μη περιβλέψης οπίσω σου, και μη σταθής καθ’ όλην την περίχωρον· διασώθητι εις το όρος, δια να μη απολεσθής.» Και να ενθυμήσθε, ο Ιησούς είπε ότι ο παρών καιρός θα ήταν όπως οι ημέρες του Λωτ, ακριβώς τόσο επείγουσες!—Γέν. 19:15-17· Λουκ. 17:28-30.

Περαιτέρω υπογράμμισι της επειγούσης ανάγκης για την εποχή μας δίδουν οι εντολές του Ιησού στους Χριστιανούς που θα ζούσαν σήμερα: «Όστις ευρεθή επί του δώματος, ας μη καταβή δια να λάβη τι εκ της οικίας αυτού· και όστις ευρεθή εν τω αγρώ, ας μη επιστρέψη οπίσω δια να λάβη τα ιμάτια αυτού. . . . Προσεύχεσθε δε δια να μη γείνη η φυγή υμών εν χειμώνι, μηδέ εν σαββάτω.» (Ματθ. 24:16-20) Με πόση δυναμι οι εξεικονίσεις αυτές τονίζουν, επίσης, τον επείγοντα χαρακτήρα των καιρών μας! Ζούμε σε καιρούς τόσο επείγοντας όσο ήσαν και οι του Νώε και του Λωτ.

Μην είσθε όμοιοι με τους δυο μέλλοντας γαμβρούς του Λωτ. Όταν επληροφορήθη ο Λωτ για την επερχομένη καταστροφή των πόλεων της πεδιάδος, πήγε στους γαμβρούς του και τους επίεσε: «Σηκώθητε, εξέλθετε εκ του τόπου τούτου· διότι καταστρέφει ο Ιεχωβά την πόλιν.» Αλλά «εφάνη [ο Λωτ] εις τους γαμβρούς αυτού ως αστεϊζόμενος», κι έτσι απωλέσθησαν μαζί με το υπόλοιπο των πονηρών κατοίκων των Σοδόμων και Γομόρρων.—Γέν. 19:12-14, ΜΝΚ.

Ναι, αυτοί που θέλουν, ας χλευάσουν το επείγον των καιρών μας, όπως ακριβώς έκαμαν και οι γαμβροί του Λωτ. Ο χλευασμός των δεν αποδεικνύει ότι έχουν δίκαιο αλλά, μάλλον, αποδεικνύει ότι πλανώνται, διότι και αυτός ο χλευασμός ακόμη προελέχθη ότι θα συμβή στις ημέρες μας: «Θέλουσιν ελθεί εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας· και λέγοντες, Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ’ ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ’ αρχής της κτίσεως.» Αλλά όλα τα πράγματα δεν συνέβαιναν ‘ακριβώς ούτως’ από την αρχή της δημιουργίας, όπως μόλις είδαμε.—2 Πέτρ. 3:3-7.

ΦΥΛΑΧΘΗΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΕΦΗΣΥΧΑΖΕΤΕ

Ασφαλώς, σήμερα δεν είναι καιρός για να εφησυχάζη οποιοσδήποτε, αλλά καιρός για να είναι προσεκτικός, άγρυπνος, και γι’ αυτό τον σκοπό να ασκή αυτοπειθαρχία, όπως είπε περαιτέρω ο Ιησούς, όταν προειδοποιούσε για τις ημέρες μας: «Προσέχετε δε εις εαυτούς, μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι, και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκ. 21:34-36.

Πόσο επίκαιρα είναι αυτά τα λόγια του Ιησού λόγω της υλικής ευημερίας του Δυτικού κόσμου! Με αυτήν έρχεται πραγματικά και ο πειρασμός εντρυφήσεως σε πολυφαγία και πολυποσία και οι ανησυχίες για χρήμα. Μερικοί πιθανόν να έχουν τάσι ν’ αφιερώσουν πολύ χρόνο για την απόκτησι υλικών αγαθών, ως να επρόκειτο το παρόν σύστημα πραγμάτων να παραμείνη για πολλά χρόνια ακόμη. Αλλά ο Ιησούς προειδοποίησε για προφύλαξι από υπερβολική φροντίδα για υλικά πράγματα: «Φυλάττεσθε από της πλεονεξίας· διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» «Η ζωή είναι τιμιώτερον της τροφής, και το σώμα του ενδύματος.» Αυτά τα λόγια έχουν περισσότερη δύναμι σήμερα από οποτεδήποτε προηγουμένως, διότι ζούμε τόσο πλησίον στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Περισσότερο από άλλοτε είναι πραγματική παραφροσύνη να στραφή κανείς εναντίον των λόγων του Ιησού!—Λουκ. 12:15, 23· Ματθ. 6:19-21.

Πραγματικά, περισσότερο από άλλοτε προηγουμένως αποτελεί πορεία σοφίας να ‘ζητήτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού’, και να ‘προσέχετε πώς να περιπατήτε ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί, φροντίζοντες να νοήτε τι είναι το θέλημα του Θεού’. «Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» σημαίνει το να τον παίρνετε από πράγματα που είναι περιττά και να τον χρησιμοποιήτε για πολύ σπουδαία πράγματα, όπως είναι η μελέτη του Λόγου του Θεού και η συναναστροφή με άλλους Χριστιανούς, και κατόπιν το να ενεργήτε σε όλα τα ζητήματα σύμφωνα με αυτά που μαθαίνετε ότι είναι θέλημα του Θεού.—Ματθ. 6:33· Εφεσ. 5:15-17.

Το γεγονός ότι ο χρόνος παρέρχεται γι’ αυτή τη γενεά και το σύστημά της πραγμάτων πρέπει να κάμη τους Χριστιανούς να είναι προσεκτικοί μήπως αφήσουν τις ρίζες τους να προχωρήσουν πολύ βαθιά μέσα σ’ αυτό. Ακριβώς όπως ο σοφός άνθρωπος τρώγει για να ζήση και δεν ζη για να τρώγη, έτσι και οι Χριστιανοί πρέπει να βλέπουν κάθε υλικής φύσεως πράγμα ως ένα μέσον για κάποιο σκοπό και όχι το ίδιο ως τον σκοπό. Αυτό θα περιλαμβάνη την εκλογή τους όσον αφορά την κοσμική εργασία, το είδος του σπιτιού στο οποίο κατοικούν, το είδος των ενδυμάτων που φορούν, το είδος της τροφής που τρώγουν, το είδος των εντύπων που διαβάζουν, το είδος των προγραμμάτων τηλεοράσεως που παρακολουθούν καθώς και το χρόνο που δαπανούν παρακολουθώντας τηλεόρασι. Καθώς το έθεσε ο απόστολος Παύλος: «Μεταχειριζόμενοι τον κόσμον τούτον, ως μηδόλως μεταχειριζόμενοι· διότι το σχήμα του κόσμου τούτου παρέρχεται.» Ναι, το παρόν σύστημα πραγμάτων σύντομα φθάνει στο τέλος του!—1 Κορ. 7:31.

Ο Λόγος του Θεού μάς λέγει για κάποιο καιρό, που θα υπάρχουν ‘νέοι ουρανοί και νέα γη, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί’. Θα είναι ένας καιρός, που ‘θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών των ανθρώπων, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε ασθένεια, ούτε θάνατος’. Θα είναι μια τάξις πραγμάτων δίχως βία, αδικία, πονηρία και καταπίεσι. Φτώχεια δεν θα υπάρχη πια, αλλά οι άνθρωποι «θέλουσιν οικοδομήσει οικίας, και κατοικήσει· και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας, και φάγει τον καρπόν αυτών.» Και κάτι ακόμη σπουδαιότερο, θα κάνουν προετοιμασίες και θα υποδεχθούν, όταν θα επανέρχωνται από τους τάφους, τις χιλιάδες εκατομμυρίων νεκρών, που έχουν πεθάνει από την εποχή του Άβελ, του πρώτου πιστού δούλου του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος εμαρτύρησε. Όλη η γη θα γίνη παράδεισος.—2 Πέτρ. 3:13· Αποκάλ. 21:4· Ησ. 65:21· Αποκάλ. 20:13.

Αυτή είναι μια νέα τάξις που αξίζει να ελπίζη κανείς σ’ αυτήν, να την αναμένη, να εργάζεται γι’ αυτήν και τώρα να σπεύδη γι’ αυτήν—ειδικώς επειδή ο χρόνος πραγματικά παρέρχεται!