ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • g75 22/12 σ. 13-16
  • “Καιρός του Γελάν”

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • “Καιρός του Γελάν”
  • Ξύπνα!—1975
  • Υπότιτλοι
  • Παρόμοια Ύλη
  • Τα Πολλαπλά Οφέλη του Χιούμορ
  • Βοήθεια για Υγιή Διάνοια και Υγιές Σώμα
  • Ώρες που Δεν Πρέπει να Γελούμε
  • Βάλτε Χιούμορ στη Ζωή Σας
    Ξύπνα!—1994
  • Η Αίσθησις του «Χιούμορ»—Δώρο Θεού
    Ξύπνα!—1981
  • Αντιμετώπιση της Ασθένειας με Χιούμορ
    Ξύπνα!—2005
  • Μπορεί το Γέλιο να Ωφελήση την Υγεία Σας;
    Ξύπνα!—1972
Δείτε Περισσότερα
Ξύπνα!—1975
g75 22/12 σ. 13-16

“Καιρός του Γελάν”

ΤΑ ΖΩΑ δεν γελούν. Η απόλαυσις του γέλιου ανήκει αποκλειστικά στους ανθρώπους. Η έρευνα για να βρεθή η αιτία του γέλιου συνεχίζεται επί αιώνες, αλλά παραμένει ακόμη κατά μέγα μέρος μυστήριο.

Απολαμβάνετε ένα καλό γέλιο; Είναι ωφέλιμο να γελά κανείς;

Υπάρχουν διάφορες γνώμες για το χιούμορ. Μερικοί τονίζουν την αρνητική πλευρά, θεωρώντας το χιούμορ «επιθετικό,» που έχει την τάσι να μειώνη τους άλλους. Το γέλιο, εξ άλλου, έχει ονομασθή «αναγκαίο στοιχείο μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητος,» «καταπληκτικό φάρμακο για τη θλίψι.»

Αλλά υπάρχει ανάγκη για μια ισορροπημένη άποψι σχετικά με το χιούμορ, επειδή συχνά έχει χρησιμοποιηθή με άσχημο τρόπο. Η Βίβλος σοφά αναφέρει ότι υπάρχει «καιρός του γελάν» και, συνεπώς καιρός για να απέχη κανείς από το γέλιο.—Εκκλησ. 3:4.

Τα Πολλαπλά Οφέλη του Χιούμορ

Το χιούμορ μάς βοηθεί ν’ αντιμετωπίσωμε δύσκολες καταστάσεις. Η Βρεταννική Εγκυκλοπαιδεία λέγει σχετικά με το γέλιο: «Θα μπορούσε κανείς να το ονομάση αντανακλαστικό πολυτελείας. Η μοναδική του λειτουργία φαίνεται ότι είναι να παρέχη ανακούφισι από την έντασι. . . . Τα εκρηκτικά ξεσπάσματα του γέλιου φαίνεται ότι έχουν σκοπό να ‘διώχνουν’ την πλεονάζουσα έντασι υπό μορφή αναπνευστικής γυμναστικής.»

Το γέλιο μπορεί να παίξη σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξι ειρηνικής οικογενειακής ζωής. Αυτό φαίνεται από την πείρα ενός πατέρα ο οποίος θύμωσε με το μικρό του παιδί επειδή άφησε έξω στη βροχή όλη τη νύχτα το καινούργιο ποδήλατο.

«Βάλε το στον διάδρομο, και άφησε το εκεί να το σπάσω,» είπε αυστηρά ο πατέρας.«Καιρός είναι να τελειώνωμε μ’ αυτό.» Καθώς ο θυμός του άναψε, ο πατέρας άρπαξε το ποδήλατο και το ωδήγησε προς τον διάδρομο.

Κατόπιν η μικρότερη αδελφή του παιδιού και η μητέρα του έκαμαν μερικές παρατηρήσεις για να προκαλέσουν γέλιο στον πατέρα που είχε θυμώσει. Τι συνέβη; Ο άνδρας εξηγεί: «Μετά από ένα λεπτό χαμογέλασα. Έπειτα γέλασα. Την ίδια στιγμή που γέλασα, αισθάνθηκα την έντασι να διαλύεται. Ένα αίσθημα ανακουφίσεως με κατέλαβε. Η ηρεμία είχε επιστρέψει. Όλοι γέλασαν.» Τονίζοντας τα οφέλη του χιούμορ σε δύσκολες καταστάσεις, αυτός ο άνδρας είπε:

«Πείθομαι ολοένα περισσότερο ότι το χιούμορ είναι μια έκτη αίσθησις, τόσο σπουδαία για ν’ απολαμβάνωμε τη ζωή—ακόμα και για την επιβίωσί μας—όσο οποιαδήποτε από τις πέντε φυσικές αισθήσεις. Και αν υπάρχη κάποιο μέρος που το γέλιο είναι πολύ χρήσιμο είναι το σπίτι. Στο δικό μας, οπωσδήποτε.»

Το χιούμορ μπορεί να φαιδρύνη ακόμη και μια φαινομενικά απελπιστική κατάστασι. Το περιοδικό Ρήντερς Νταϊτζέστ του Μαΐου 1973 αναφέρει μια πείρα του ψυχιάτρου Βίκτωρος Ε. Φρανκλ, ο οποίος ήταν κρατούμενος σ’ ένα Γερμανικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη διάρκεια του Βʹ Παγκοσμίου Πολέμου:

«Καθώς βρισκόμεθα στην κορυφή του υποσιτισμού, της εξαντλήσεως και της ασθενείας, η απελπισία της αυτοκτονίας ήταν ο μεγάλος φονεύς σ’ αυτά τα κάστρα της αθλιότητος.

»Σαν ψυχίατρος, ο Φρανκλ ήξερε ότι το χιούμορ ήταν ένα από τα καλύτερα όπλα για την επιβίωσι της ψυχής, επειδή μπορεί να δημιουργήση, αν και μόνο για μερικά λεπτά, απαλλαγή από τον τρόμο. Επομένως, ο Φρανκλ έκαμε κανόνα μια φορά την ημέρα αυτός και ο φίλος του να επινοούν και να διηγούνται ένα διασκεδαστικό ανέκδοτο, ιδιαίτερα για κάτι που θα μπορούσε να συμβή μετά την απελευθέρωσί των».

Κάνοντας αυτό, οι τρομερές πείρες της ζωής σ’ ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως εγίνοντο πιο υποφερτές. Το άρθρο κατέληγε: «Αν το χιούμορ μπορεί να χρησιμοποιηθή επιτυχώς εναντίον τέτοιων παράξενων καταστάσεων, τι δεν μπορούμε να κάμωμε μ’ αυτό στην καθημερινή ζωή;»

Μήπως η εργασία σας απαιτεί από σας να πείθετε άλλους για την αξία μερικών προϊόντων, για την ανάγκη ν’ ακολουθήσουν μια ωρισμένη πορεία ενεργείας ή για τη λογικότητα ωρισμένων επιχειρημάτων; Πώς μπορείτε να πείσετε τους ακροατάς σας να ενεργήσουν σύμφωνα μ’ αυτό που λέτε; Ο Ουίλλιαμ Τζ. ΜακΓκουάιρ, του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Γέηλ, γράφει σχετικά με την πειθώ: «Η χρήσις του χιούμορ μπορεί να εξάρη την παραγωγή προφανώς θέτει τον παραλήπτη σε μια πιο ευχάριστη και άνετη κατάστασι.»

Αλλά το γέλιο μπορεί να είναι επίσης και προειδοποιητικό σημείο. Η Αγία Γραφή, στις Παροιμίες 14:13, λέγει: «Έτι και εις τον γέλωτα πονεί η καρδία». Σχετικά με τα παιδιά, ένας ψυχολόγος παρετήρησε: «Ένας άγρυπνος γονεύς μπορεί να μάθη πολλά πράγματα αν παρατηρή πότε και γιατί γελά το παιδί του, όπως ακριβώς κι’ εμείς μαθαίνομε παρατηρώντας την κλινική μας εργασία. . . . Το ανακουφιστικό γέλιο είναι υγιεινό, αλλά το παραμορφωμένο και τεχνητό γέλιο μπορεί απλώς να καλύψη ταραγμένα αισθήματα».

Βοήθεια για Υγιή Διάνοια και Υγιές Σώμα

Ένα άρθρο με τίτλο «Η Αίσθησις στο χιούμορ» τονίζει ότι μερικοί ψυχολόγοι και ψυχίατροι «έχουν αρχίσει να ερευνούν τις πιθανότητες της χρησιμοποιήσεως του χιούμορ στη θεραπευτική. Προσπαθούν να ενθαρρύνουν την αίσθησι του γελοίου εκ μέρους των ασθενών των σαν αντίδοτο στη συναισθηματική θλίψι».

Εξ άλλου, τα άτομα που δεν έχουν την αίσθησι του χιούμορ συχνά παρουσιάζουν συμπτώματα συναισθηματικών ανωμαλιών. Η Δρ. Μάργκαρετ Προύτη, συνταξιούχος παιδίατρος, έκαμε μια ενδιαφέρουσα παρατήρησι σχετικά με τα παιδιά που ανέπτυξαν έλκος εξ αιτίας πιέσεων:

«Τα έτη της παρατηρήσεως με έπεισαν ότι ένα από τα κύρια ελαττώματα της προσωπικότητάς των είναι μια σχεδόν ολική έλλειψι της αισθήσεως του χιούμορ. Η ζωή είναι όντως πραγματική και σοβαρή, και δεν έχουν την ικανότητα να γελούν με τον εαυτό τους ή με τους άλλους.»

Πιθανώς γνωρίζετε μερικά άτομα που παίρνουν τον εαυτό τους πολύ σοβαρά και περιφέρονται ζητώντας αφορμή να καυγαδίσουν. Είναι ευτυχισμένοι αυτοί οι άνθρωποι; Συμβάλλουν στην ευτυχία των άλλων; Η λύσις μπορεί να είναι να μάθουν απλώς να γελούν με τον εαυτό τους. Ο ψυχίατρος Σμίλεη Μπλάντον είπε: «Σπανίως με κάλεσαν να βοηθήσω ένα άτομο που είχε την αίσθησι του γελοίου, και ποτέ δεν χρειάσθηκε να θεραπεύσω κάποιον που μπορούσε πραγματικά να γελά με τον εαυτό του.» Μπορείτε να ιδήτε τη χιουμοριστική πλευρά της ζωής σας;

Η Αγία Γραφή κάνει μια ενδιαφέρουσα παρατήρησι σχετικά με τη διανοητική υγεία, στην επιστολή προς Ρωμαίους 12:3: «Λέγω . . . προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή.» Πράγματι, «να σωφρονεί» κανείς σημαίνει ότι έχει μια ταπεινή άποψι για τον εαυτό του. Θα μπορέσετε πιο εύκολα ν’ αναπτύξετε αυτή την άποψι αν μάθετε να γελάτε με τον εαυτό σας.

Τι θα λεχθή για το αποτέλεσμα του χιούμορ στη σωματική υγεία; Ο Δρ. Τζέημς Τζ. Γουώλς, στο βιβλίο του Γέλιο και Υγεία, εξήγησε ότι η προς τα άνω και κάτω κίνησις του διαφράγματος στο γέλιο επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα μ’ έναν τρόπο όμοιο με άσκησι.

Το γέλιο κάνει ένα ελαφρό μασσάζ στην καρδιά και βελτιώνει την κυκλοφορία. Μία παρόμοια επίδρασις στο σηκώτι και στα εντόσθια βοηθεί την πέψι και την αποβολή των περιττωμάτων. Ο Δρ. Γουώλς τονίζει ότι τα άτομα που έχουν προβλήματα με την πίεσι του αίματος θα έκαναν καλά να «γελούν πολύ.» Τα αποτελέσματα των πειραμάτων απεκάλυψαν ότι οι άνθρωποι που έχουν πίεσι του αίματος 180 ή παραπάνω, είχαν—με το γέλιο—μείωσι 10 ή περισσότερους πόντους· αυτοί που έχουν χαμηλή πίεσι του αίματος (κάτω των 120) είδαν αύξησι 10 πόντων ή περισσοτέρων.

Αλλά υπάρχουν ώρες που το γέλιο είναι εκτός τόπου.

Ώρες που Δεν Πρέπει να Γελούμε

Η Αγία Γραφή κάνει μια ενδιαφέρουσα παρατήρησι σχετικά με το γέλιο στον Εκκλησιαστή 7:2, 3: «Κάλλιον να υπάγη τις εις οίκον πένθους, παρά να υπάγη εις οίκον συμποσίου· . . . Κάλλιον η λύπη παρά τον γέλωτα· διότι εκ της σκυθρωπότητος του προσώπου η καρδία γίνεται φαιδρότερα.» Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Θεός αποδοκιμάζει το γέλιο και την ψυχαγωγία; Όχι, διότι οι Γραφές ενθαρρύνουν την αναψυχή σε κατάλληλες περιπτώσεις. (Φιλιππ. 4:4) Αλλά υπάρχουν, επίσης, ώρες που πρέπει να είμεθα σοβαροί, να σκεπτώμεθα πόσο σύντομα τελειώνει η ζωή και πόσο σπουδαίο είναι να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας με συνετό τρόπο για να δημιουργήσωμε καλό «όνομα», ή φήμη, με τον Δημιουργό. (Εκκλησ. 7:1) «Η αποκλειστική εμπιστοσύνη στο χιούμορ,» παρατηρεί το πρόσφατο βιβλίο Οικογενειακή Επικοινωνία, «είναι μια αμυντική αντίδρασις στην ανυπόφορη ανησυχία.»

Μια περίπτωσις που δεν πρέπει να γελούμε είναι αν ένας φίλος ή ένας γνωστός βρίσκεται σε κατάστασι θλίψεως λόγω κάποιας άτυχους στροφής των γεγονότων. Σ’ αυτή την περίπτωσι, η Γραφή συμβουλεύει: «Κλαίετε μετά κλαιόντων.»—Ρωμ. 12:15.

Τι πρέπει να κάμη ένα άτομο όταν αντιμετωπίζη το φαινομενικά ατέλειωτο ρεύμα των ακάθαρτων αστείων που έχουν ως θέμα των τη σεξουαλική ανηθικότητα; Κι εδώ, επίσης, είναι καιρός ν’ απέχωμε από γέλιο, διότι ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει: «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία η πλεονεξία μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, . . . μηδέ αισχρότης και μωρολόγια ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή.»—Εφεσ. 5:3, 4.

Οι Γραφές, στις Παροιμίες 26:18, 19, προειδοποιούν εναντίον μιας άλλης μορφής άπρεπου χιούμορ: «Ως ο μανιακός όστις ρίπτει φλόγας, βέλη και θάνατον, ούτως είναι ο άνθρωπος, όστις απατά τον πλησίον αυτού και λέγει, Δεν έκαμον εγώ παίζων;» Αυτό θ’ απέκλειε από τη ζωή εκείνους που πιστεύουν στην Αγία Γραφή τις «φάρσες» που θα μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβη στους άλλους. Ένα παράδειγμα της ανοησίας αυτού του παρωδηγημένου χιούμορ είναι η περίπτωσις ενός νεαρού αγοριού που έκαμε ένα ψεύτικο τηλεφώνημα στους γονείς του και είπε ότι τον είχαν απαγάγει. Ο πατέρας του παιδιού σωριάστηκε κάτω κι αργότερα πέθανε από καρδιακή προσβολή. Η μητέρα του και η θεία του χρειάσθηκαν ιατρική περίθαλψι.

Το περιοδικό Σάιενς Νταϊτζέστ παρατηρεί: «Όπως τα νομίσματα, έτσι και το χιούμορ φαίνεται ότι έχει δύο όψεις. . . . Μερικές φορές το πνεύμα χρησιμοποιείται είτε συνειδητά είτε ασυναίσθητα σαν όπλο. Υπάρχει μια παροιμία που λέγει, ‘Το γέλιο φονεύει.’ » Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα σχετικά με τα μικρά παιδιά. Ποτέ δεν πρέπει το παιδί να γίνη θύμα ειρωνικού χιούμορ. Ούτε και πρέπει να επιτρέπουν στα παιδιά να χρησιμοποιούν αυτό το όπλο εναντίον άλλων νεαρών. Αυτό είναι δείγμα ανασφάλειας και οι γονείς πρέπει να σπεύδουν να διορθώνουν ό,τι είναι εσφαλμένο. Για ν’ αποφύγετε να πληγώσετε κάποιον, βεβαιωθήτε ότι γελάτε όταν γελά και αυτός και όχι ότι γελάτε εις βάρος του.

Μια ωραία αρχή που πρέπει να έχετε στο νου σας σχετικά με το χιούμορ βρίσκεται στην Αγία Γραφή, στο Ματθαίο 7:12: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς.» Το ν’ ακολουθήτε αυτόν τον «χρυσούν κανόνα» Χριστιανικής διαγωγής αποκλείει τη χρήσι καυστικού χιούμορ και σαρκασμού.

Πράγματι, υπάρχει καιρός του γελάν. Το εγκάρδιο και ανακουφιστικό γέλιο μπορεί να σας ωφελήση διανοητικά, σωματικά και συναισθηματικά. Αλλά προσέξτε να μη γελάτε την ώρα που δεν πρέπει, ούτε να χρησιμοποιήτε την αίσθησι του χιούμορ σας για να πληγώνετε άλλους.

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Κοινή Χρήση
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • Ρυθμίσεις Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση
    Κοινή Χρήση