1, 2. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας, και γιατί δεν μας εκπλήσσει που δεν το είδε κανένα ανθρώπινο μάτι;

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑΤΕ ποτέ πώς θα ήταν να είχατε ζήσει σε εποχές που άλλαξαν το ρου της ιστορίας; Πολλοί κάνουν τέτοιες σκέψεις. Αλλά σκεφτείτε: Αν είχατε όντως ζήσει σε έναν τέτοιον μνημειώδη καιρό, θα είχατε δει προσωπικά τα κύρια γεγονότα που προκάλεσαν την αλλαγή; Ίσως όχι. Γεγονότα που προμηνύουν την καταστροφή παλιών καθεστώτων και γεμίζουν τις σελίδες των βιβλίων ιστορίας συνήθως διαδραματίζονται μακριά από την κοινή θέα. Κατά μία έννοια, μεγάλο μέρος της ιστορίας εκτυλίσσεται πίσω από κλειστές πόρτες​—σε αίθουσες θρόνων, σε μυστικούς χώρους συμβουλίων ή σε κυβερνητικά γραφεία. Παρ’ όλα αυτά, τέτοιες αλλαγές επηρεάζουν εκατομμύρια ζωές.

² Τι θα πούμε για το μεγαλύτερο γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας; Αν και άγγιξε εκατομμύρια ζωές, δεν το είδε κανένα ανθρώπινο μάτι. Αναφερόμαστε, βέβαια, στη γέννηση της Βασιλείας του Θεού στον ουρανό, της από μακρού υποσχεμένης Μεσσιανικής κυβέρνησης που σύντομα θα θέσει τέρμα σε ολόκληρο αυτό το παγκόσμιο σύστημα. (Διαβάστε Δανιήλ 2:34, 35, 44, 45) Εφόσον οι άνθρωποι δεν παρέστησαν μάρτυρες αυτής της μνημειώδους γέννησης, μήπως πρέπει να συμπεράνουμε ότι ο Ιεχωβά την απέκρυψε από την ανθρωπότητα; Ή μήπως είχε ήδη προετοιμάσει τον όσιο λαό του; Ας δούμε.

“Ο Αγγελιοφόρος μου . . . θα Καθαρίσει την Οδό Μπροστά από Εμένα”

3-5. (α) Ποιος ήταν «ο αγγελιοφόρος της διαθήκης» στο εδάφιο Μαλαχίας 3:1; (β) Τι θα συνέβαινε προτού έρθει στο ναό «ο αγγελιοφόρος της διαθήκης»;

³ Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο Ιεχωβά είχε σκοπό να προετοιμάσει το λαό του για τη γέννηση της Μεσσιανικής Βασιλείας. Πάρτε για παράδειγμα την προφητεία του εδαφίου Μαλαχίας 3:1: «Δείτε! Εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου, και αυτός θα καθαρίσει την οδό μπροστά από εμένα. Και ξαφνικά θα έρθει στο ναό Του ο αληθινός Κύριος, τον οποίο εσείς εκζητείτε, και ο αγγελιοφόρος της διαθήκης στον οποίο βρίσκετε ευχαρίστηση».

⁴ Στη σύγχρονη εκπλήρωση, πότε ήρθε ο Ιεχωβά, «ο αληθινός Κύριος», για να επιθεωρήσει εκείνους που υπηρετούσαν στην επίγεια αυλή του πνευματικού ναού του; Η προφητεία εξηγεί ότι ο Ιεχωβά θα ερχόταν μαζί με “τον αγγελιοφόρο της διαθήκης”. Ποιος ήταν αυτός; Ο ίδιος ο Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός! (Λουκ. 1:68-73) Ως ο νεοενθρονισμένος Κυβερνήτης, θα επιθεωρούσε και θα εξάγνιζε το λαό του Θεού στη γη.​—1 Πέτρ. 4:17.

⁵ Ποιος ήταν, όμως, ο άλλος «αγγελιοφόρος», ο πρώτος που αναφέρεται στο εδάφιο Μαλαχίας 3:1; Αυτή η προφητική μορφή θα εμφανιζόταν στο προσκήνιο αρκετό καιρό πριν από την παρουσία του Μεσσιανικού Βασιλιά. Στις δεκαετίες προ του 1914, υπήρξε κάποιος που “καθάρισε την οδό” μπροστά από τον Μεσσιανικό Βασιλιά;

6. Ποιοι έδρασαν ως ο προειπωμένος «αγγελιοφόρος» που ήρθε πρώτος για να προετοιμάσει το λαό του Θεού για τα επικείμενα γεγονότα;

⁶ Σε αυτό το βιβλίο, θα βρούμε απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα μέσα από τη συναρπαστική ιστορία του σύγχρονου λαού του Ιεχωβά. Αυτή η ιστορία δείχνει ότι στα τέλη του 19ου αιώνα μία μικρή ομάδα πιστών ανθρώπων αναδυόταν ως το μοναδικό σώμα γνήσιων Χριστιανών μέσα σε έναν ωκεανό απομιμήσεων. Έγιναν γνωστοί ως Σπουδαστές της Γραφής. Εκείνοι που ηγούνταν μεταξύ τους​—ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ και οι στενοί του συνεργάτες​—έδρασαν όντως ως ο προειπωμένος «αγγελιοφόρος», δίνοντας πνευματική κατεύθυνση στο λαό του Θεού και προετοιμάζοντάς τον για τα επικείμενα γεγονότα. Ας εξετάσουμε τέσσερις τρόπους με τους οποίους το έκανε αυτό ο «αγγελιοφόρος».

Λατρεία με Αλήθεια

7, 8. (α) Ποιοι άρχισαν να εκθέτουν την αθανασία της ψυχής ως ψευδές δόγμα το 19ο αιώνα; (β) Ποιες άλλες διδασκαλίες εξέθεσαν ως ψευδείς ο Κ. Τ. Ρώσσελ και οι στενοί του συνεργάτες;

⁷ Εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής μελετούσαν με προσευχή, συμφωνούσαν για κάποιες σαφείς δογματικές αλήθειες, τις κατέγραφαν και τις δημοσίευαν. Επί αιώνες, ο Χριστιανικός κόσμος ήταν τυλιγμένος σε πνευματικό σκοτάδι. Πολλές από τις διδασκαλίες του είχαν τις ρίζες τους στην ειδωλολατρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δόγμα της αθανασίας της ψυχής. Το 19ο αιώνα, όμως, μερικά ειλικρινή άτομα που μελετούσαν τη Γραφή εξέτασαν σχολαστικά αυτή τη διδασκαλία και διαπίστωσαν ότι ο Λόγος του Θεού δεν την υποστηρίζει. Ο Χένρι Γκρου, ο Τζορτζ Στέτσον και ο Τζορτζ Στορς με την πένα τους και τις διαλέξεις τους εξέθεσαν θαρραλέα αυτό το σατανικό ψέμα.a Το έργο τους επηρέασε βαθιά τον Κ. Τ. Ρώσσελ και τους στενούς του συνεργάτες.

⁸ Η μικρή ομάδα των Σπουδαστών της Γραφής διαπίστωσε ότι και άλλα δόγματα που συνδέονταν με την αθανασία της ψυχής ήταν εξίσου παραπλανητικά και ψευδή​—όπως για παράδειγμα η διδασκαλία ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό ή ότι ο Θεός βασανίζει αιώνια στην κόλαση τις αθάνατες ψυχές των κακών. Ο Ρώσσελ και οι στενοί του συνεργάτες εξέθεσαν με τόλμη αυτά τα ψέματα σε πολλά άρθρα, βιβλία, φυλλάδια και τυπωμένα κηρύγματα.

9. Πώς εξέθεσε Η Σκοπιά της Σιών το δόγμα της Τριάδας ως ψευδές;

⁹ Οι Σπουδαστές της Γραφής εξέθεσαν ως ψευδές και το ευρύτατα αποδεκτό δόγμα της Τριάδας. Το 1887, το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών σχολίασε: «Οι Γραφές είναι σαφέστατες όσον αφορά τη διακριτή ατομικότητα και την ακριβή σχέση του Ιεχωβά και του Κυρίου μας Ιησού». Έπειτα, το άρθρο παρατήρησε ότι είναι ιδιαίτερα αξιοπερίεργο το πώς «η ιδέα ενός τριαδικού Θεού​—τρεις Θεοί σε έναν και ταυτόχρονα ένας Θεός σε τρεις—​κέρδισε τόσο έδαφος και αποδοχή. Αλλά το γεγονός αυτό δείχνει πόσο βαθιά κοιμόταν η εκκλησία ενόσω ο εχθρός την έδενε με τις αλυσίδες της πλάνης».

10. Πώς υποδείκνυε Η Σκοπιά ως βαρυσήμαντο έτος το 1914;

¹⁰ Όπως υποδήλωνε η πλήρης ονομασία του, το περιοδικό Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας έδινε μεγάλη βαρύτητα στις προφητείες που αφορούσαν την παρουσία του Χριστού. Οι πιστοί χρισμένοι συντάκτες του περιοδικού αντιλήφθηκαν ότι η προφητεία του Δανιήλ σχετικά με τους “εφτά καιρούς” βοηθούσε να προσδιοριστεί το πότε θα εκπληρώνονταν οι υποσχέσεις του Θεού σχετικά με τη Μεσσιανική Βασιλεία. Ήδη από τη δεκαετία του 1870, υποδείκνυαν το 1914 ως το έτος κατά το οποίο θα τελείωναν εκείνοι οι εφτά καιροί. (Δαν. 4:25· Λουκ. 21:24) Παρότι οι αδελφοί μας εκείνη την εποχή δεν είχαν συλλάβει ακόμα την πλήρη σημασία αυτού του βαρυσήμαντου έτους, διακήρυξαν ευρύτατα όσα ήξεραν, και τα αποτελέσματα του έργου τους είναι ορατά μέχρι σήμερα.

11, 12. (α) Σε ποιον απέδιδε ο αδελφός Ρώσσελ την τιμή για όσα δίδασκε; (β) Πόσο σημαντικό ήταν το έργο που επιτέλεσαν ο Ρώσσελ και οι συνεργάτες του τις δεκαετίες προ του 1914;

¹¹ Ούτε ο Ρώσσελ ούτε οι πιστοί του συνεργάτες διεκδίκησαν την τιμή για το ότι ανακάλυψαν και κατανόησαν εκείνες τις ζωτικές πνευματικές αλήθειες. Ο Ρώσσελ αναγνώριζε τη συμβολή άλλων που είχαν προηγηθεί από τον ίδιο. Πάνω από όλα, απέδιδε τιμή στον Ιεχωβά Θεό, εκείνον που διδάσκει το λαό Του όσα χρειάζεται να μάθουν και όταν χρειάζεται να τα μάθουν. Είναι προφανές ότι ο Ιεχωβά όντως ευλόγησε τις προσπάθειες που έκαναν ο Ρώσσελ και οι συνεργάτες του για να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψεύδος. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η απόστασή τους και η διαφορά τους από το Χριστιανικό κόσμο μεγάλωναν ολοένα και περισσότερο.

¹² Το έργο που έκαναν εκείνοι οι πιστοί άνθρωποι καθώς υπερασπίζονταν τις δογματικές αλήθειες στις δεκαετίες προ του 1914 ήταν εκπληκτικό! Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, Η Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας της 1ης Νοεμβρίου 1917 (στην αγγλική) σχολίασε: «Εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα έχουν απελευθερωθεί από τα δεσμά του φόβου που τους επέβαλαν οι διδασκαλίες περί κόλασης και άλλα ψεύτικα δόγματα . . . Το κύμα της Αλήθειας, που ξεκίνησε πριν από σαράντα και πλέον χρόνια, φουσκώνει σταθερά και θα συνεχίσει να φουσκώνει ώσπου να καλύψει ολόκληρη τη γη· και όσο για τους εναντιουμένους, αν μπορούν να αναχαιτίσουν τα κύματα του ωκεανού με μια σκούπα, άλλο τόσο θα μπορέσουν να εμποδίσουν την Αλήθεια να εξαπλωθεί σε όλη τη γη».

13, 14. (α) Πώς συνέβαλε ο «αγγελιοφόρος» στην προετοιμασία της οδού για τον Μεσσιανικό Βασιλιά; (β) Τι μαθαίνουμε από τους αδελφούς μας που υπηρέτησαν πριν από έναν και πλέον αιώνα;

¹³ Σκεφτείτε: Θα είχε προετοιμαστεί ο λαός του Θεού για την έναρξη της παρουσίας του Χριστού αν δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τον Ιησού από τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά; Ασφαλώς όχι! Ούτε θα είχαν προετοιμαστεί αν πίστευαν ότι η αθανασία είναι δεδομένο απόκτημα όλων και όχι πολύτιμο δώρο που χορηγείται μόνο σε σχετικά λίγους πιστούς ακολούθους του Χριστού. Ούτε αν πίστευαν ότι ο Θεός βασανίζει ανθρώπους αιώνια στην κόλαση χωρίς ελπίδα ανακούφισης! Αναμφίβολα, ο «αγγελιοφόρος» προετοίμασε την οδό για τον Μεσσιανικό Βασιλιά!

¹⁴ Τι θα πούμε για εμάς σήμερα; Τι μαθαίνουμε από εκείνους τους αδελφούς μας που υπηρέτησαν πριν από έναν και πλέον αιώνα; Χρειάζεται να είμαστε και εμείς ενθουσιώδεις αναγνώστες και μελετητές του Λόγου του Θεού. (Ιωάν. 17:3) Καθώς αυτός ο υλιστικός κόσμος αποστεώνεται από πνευματική άποψη, είθε η δική μας όρεξη για πνευματική τροφή να αυξάνει όλο και περισσότερο!​—Διαβάστε 1 Τιμόθεο 4:15.

«Βγείτε από Αυτήν, Λαέ Μου»

15. Τι αντιλήφθηκαν σταδιακά οι Σπουδαστές της Γραφής; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁵ Οι Σπουδαστές της Γραφής δίδασκαν ότι είναι απαραίτητη η αποχώρηση από τις εκκλησίες του κόσμου. Το 1879, Η Σκοπιά έκανε λόγο για την «εκκλησία της Βαβυλώνας». Μήπως εννοούσε τον παπισμό; Τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία; Επί αιώνες, τα Προτεσταντικά δόγματα ερμήνευαν έτσι τον προφητικό τύπο της Βαβυλώνας στις Γραφές. Ωστόσο, οι Σπουδαστές της Γραφής σταδιακά αντιλήφθηκαν ότι όλες οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου περιλαμβάνονται στη σύγχρονη «Βαβυλώνα». Γιατί; Επειδή όλες διδάσκουν δογματικά ψεύδη όπως αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω.b Με τον καιρό, τα έντυπά μας δήλωναν όλο και πιο απερίφραστα τι έπρεπε να κάνουν τα ειλικρινή άτομα που ανήκαν σε εκκλησίες της Βαβυλώνας.

16, 17. (α) Πώς πρότρεψαν ο Τόμος Γ΄ της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος και Η Σκοπιά τους ανθρώπους να αποχωρήσουν από την ψεύτικη θρησκεία; (β) Ποιος παράγοντας μείωνε το δυναμισμό αυτών των πρώτων προειδοποιήσεων; (Βλέπε υποσημείωση.)

¹⁶ Για παράδειγμα, το 1891, ο Τόμος Γ΄ της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος ανέλυσε την απόρριψη της σύγχρονης Βαβυλώνας από τον Θεό και επισήμανε: “Το όλο σύστημα​—σύστημα συστημάτων—​απορρίπτεται”. Πρόσθετε επίσης ότι όλοι όσοι “δεν τρέφουν καμιά συμπάθεια προς τις ψευδείς διδασκαλίες και πράξεις της καλούνται τώρα να αποχωριστούν από αυτήν”.

¹⁷ Τον Ιανουάριο του 1900, Η Σκοπιά (στην αγγλική) έδωσε μια συμβουλή σε εκείνους που παρέμεναν εγγεγραμμένοι ως μέλη εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου και που κατέφευγαν σε εκλογικεύσεις του τύπου: «Βαθιά μέσα μου υποστηρίζω απόλυτα την αλήθεια, και σπάνια πηγαίνω σε άλλες συνάξεις». Το άρθρο ρωτούσε: «Είναι όμως σωστό αυτό​—να είναι κάποιος με το ένα πόδι έξω και με το άλλο μέσα στη Βαβυλώνα; Είναι αυτή η υπακοή που απαιτεί, . . . επιθυμεί και δέχεται ο Θεός; Ασφαλώς όχι. [Το μέλος της εκκλησίας] σύναψε δημοσίως διαθήκη με το εν λόγω θρήσκευμα όταν εντάχθηκε σε αυτό, και δεσμεύεται να τηρεί πιστά όλους τους όρους εκείνης της διαθήκης μέχρις ότου . . . δημοσίως αποκηρύξει ή ακυρώσει την ιδιότητα του μέλους». Με το πέρασμα των ετών, αυτό το μήνυμα έγινε πιο ισχυρό.c Οι υπηρέτες του Ιεχωβά πρέπει να κόψουν όλους τους δεσμούς με την ψεύτικη θρησκεία.

18. Γιατί ήταν απαραίτητο να βγουν οι άνθρωποι από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη;

¹⁸ Αν αυτές οι προειδοποιήσεις για αποχώρηση από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη δεν ακούγονταν τακτικά, θα είχε ο Χριστός ως νεοενθρονισμένος Βασιλιάς μια ομάδα προετοιμασμένων, χρισμένων υπηρετών στη γη; Ασφαλώς όχι, διότι μόνο Χριστιανοί που είναι ελεύθεροι από τη λαβή της Βαβυλώνας μπορούν να λατρεύουν τον Ιεχωβά «με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάν. 4:24) Είμαστε και εμείς σήμερα αποφασισμένοι να παραμείνουμε ελεύθεροι από την ψεύτικη θρησκεία; Ας συνεχίσουμε να υπακούμε στην εντολή: «Βγείτε από αυτήν, λαέ μου»!​—Διαβάστε Αποκάλυψη 18:4.

Συνάξεις για Λατρεία

19, 20. Πώς παρότρυνε Η Σκοπιά το λαό του Θεού να συναθροίζεται για λατρεία;

¹⁹ Οι Σπουδαστές της Γραφής δίδασκαν ότι όσοι είναι ομόπιστοι πρέπει να συναθροίζονται για λατρεία, όπου υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Για τους γνήσιους Χριστιανούς, το να βγουν από την ψεύτικη θρησκεία δεν είναι αρκετό. Είναι επίσης ζωτικό να συμμετέχουν στην αγνή λατρεία. Από τα πρώτα κιόλας τεύχη, Η Σκοπιά παρότρυνε τους αναγνώστες να συναθροίζονται για λατρεία. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 1880, ο αδελφός Ρώσσελ δημοσίευσε μια έκθεση για κάποια περιοδεία ομιλιών που είχε πραγματοποιήσει και σχολίασε πόσο ενθαρρυντικές υπήρξαν οι πολλές συναθροίσεις που είχαν διεξαχθεί. Έπειτα πρότρεψε τους αναγνώστες να στέλνουν κάρτες αναφέροντας την πρόοδό τους. Μέρος αυτής της αλληλογραφίας θα δημοσιευόταν στις σελίδες του περιοδικού. Για ποιο σκοπό; «Ας μαθαίνουμε όλοι . . . πώς σας ευλογεί ο Κύριος και αν συνεχίζετε να συναθροίζεστε με άλλα άτομα της ίδιας πολύτιμης πίστης».

²⁰ Το 1882, εμφανίστηκε στη Σκοπιά ένα άρθρο με τίτλο «Οι Συναθροίσεις Μας». Το άρθρο παρότρυνε τους Χριστιανούς να διεξάγουν συναθροίσεις «για αμοιβαία εποικοδόμηση, ενθάρρυνση και ενίσχυση». Επίσης τόνιζε: «Δεν έχει σημασία αν υπάρχει ανάμεσά σας κάποιος πολυμαθής ή ταλαντούχος. Ο καθένας ας φέρνει την Αγία Γραφή του, χαρτί και μολύβι, και επωφεληθείτε από όσα βοηθήματα μπορείτε, όπως ένα Ταμείο. . . . Επιλέξτε το θέμα σας· ζητήστε την καθοδηγία του Πνεύματος για να το κατανοήσετε· κατόπιν διαβάστε, σκεφτείτε, παραβάλετε εδάφιο με εδάφιο, και οπωσδήποτε θα οδηγηθείτε στην αλήθεια».

21. Ποιο παράδειγμα έθεσε η εκκλησία στο Αλεγκένι της Πενσυλβανίας όσον αφορά τις συναθροίσεις και την ποίμανση;

²¹ Οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν τα κεντρικά τους γραφεία στο Αλεγκένι της Πενσυλβανίας, στις ΗΠΑ. Εκεί έθεσαν θαυμάσιο παράδειγμα καθώς συναθροίζονταν υπακούοντας στη θεόπνευστη συμβουλή των εδαφίων Εβραίους 10:24, 25. (Διαβάστε) Πολύ αργότερα, ένας ηλικιωμένος αδελφός ονόματι Τσαρλς Κέιπεν έγραψε για τις παιδικές αναμνήσεις του από εκείνες τις συναθροίσεις: «Ακόμα θυμάμαι ένα από τα εδάφια που ήταν γραμμένα στον τοίχο της αίθουσας συνελεύσεων της Εταιρίας. “Ένας είναι ο καθηγητής σας, ο Χριστός, και όλοι εσείς είστε αδελφοί”. Εκείνο το εδάφιο καρφώθηκε για πάντα στο μυαλό μου​—ο λαός του Ιεχωβά δεν διαχωρίζεται σε κληρικούς και λαϊκούς». (Ματθ. 23:8) Ο αδελφός Κέιπεν θυμόταν επίσης τις υποκινητικές συναθροίσεις, τη θερμή ενθάρρυνση, καθώς και τις φιλότιμες προσπάθειες του αδελφού Ρώσσελ να ποιμαίνει προσωπικά κάθε μέλος της εκκλησίας.

22. Πώς ανταποκρίθηκαν οι πιστοί στην προτροπή να παρακολουθούν Χριστιανικές συναθροίσεις, και ποιο δίδαγμα παίρνουμε από αυτούς;

²² Τα πιστά άτομα ανταποκρίθηκαν θετικά σε αυτό το παράδειγμα και στις οδηγίες που πήραν. Άρχισαν να σχηματίζονται εκκλησίες και σε άλλες πολιτείες, όπως το Οχάιο και το Μίσιγκαν, και έπειτα σε όλη τη Βόρεια Αμερική και σε άλλες χώρες. Σκεφτείτε: Θα ήταν οι πιστοί αληθινά προετοιμασμένοι για την παρουσία του Χριστού αν δεν είχαν εκπαιδευτεί να υπακούν στη θεόπνευστη συμβουλή να συναθροίζονται για λατρεία; Ασφαλώς όχι! Τι θα πούμε για εμάς σήμερα; Χρειάζεται να είμαστε εξίσου αποφασισμένοι να παρακολουθούμε πιστά τις συναθροίσεις, αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία για να αποδίδουμε λατρεία μαζί και να εποικοδομούμε πνευματικά ο ένας τον άλλον.

Ζηλωτές Κήρυκες

23. Πώς έδειξε σαφώς Η Σκοπιά ότι όλοι οι χρισμένοι πρέπει να είναι κήρυκες της αλήθειας;

²³ Οι Σπουδαστές της Γραφής δίδασκαν ότι όλοι οι χρισμένοι πρέπει να είναι κήρυκες της αλήθειας. Το 1885, Η Σκοπιά σχολίασε: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε μέλος του χρισμένου σώματος έχει χριστεί να κηρύττει (Ησ. 61:1), έχει κληθεί για τη διακονία». Το 1888, ένα τεύχος περιείχε την εξής προτροπή: «Η αποστολή μας είναι σαφής . . . Αν την αγνοούμε και βρίσκουμε δικαιολογίες για να εξαιρεθούμε, είμαστε ασφαλώς οκνηροί δούλοι και αποδεικνυόμαστε ανάξιοι της υψηλής θέσης στην οποία έχουμε κληθεί».

24, 25. (α) Τι άλλο έκαναν ο Ρώσσελ και οι στενοί του συνεργάτες εκτός από το να δίνουν προτροπές για κήρυγμα; (β) Πώς περιέγραψε ένας βιβλιοπώλης διάκονος το έργο του την εποχή που δεν είχαν αυτοκίνητα;

²⁴ Ο αδελφός Ρώσσελ και οι στενοί του συνεργάτες δεν έδιναν μόνο προτροπές για κήρυγμα. Άρχισαν επίσης να εκδίδουν τα Φυλλάδια των Σπουδαστών της Γραφής (Bible Students’ Tracts), τα οποία αργότερα ονομάζονταν και Τριμηνιαίες Εκδόσεις Παλαιάς Θεολογίας (Old Theology Quarterly). Αυτά δίνονταν στους αναγνώστες της Σκοπιάς για να τα διανέμουν δωρεάν στο κοινό.

²⁵ Εκείνοι που αφοσιώνονταν ολοχρόνια στη διακονία αποκαλούνταν βιβλιοπώλες διάκονοι. Ο αδελφός Τσαρλς Κέιπεν, ο οποίος ήταν ένας από αυτούς, αφηγήθηκε αργότερα: «Χρησιμοποιούσα χάρτες του Οργανισμού Γεωλογικής Έρευνας των Ηνωμένων Πολιτειών για να καλύπτω συστηματικά τον τομέα στην Πενσυλβανία. Αυτοί οι χάρτες έδειχναν όλους τους δρόμους, και έτσι ήταν εφικτό να καλυφτεί κάθε κομητεία από άκρη σε άκρη με τα πόδια. Κάποιες φορές, έπειτα από μια τριήμερη περιοδεία στην εξοχή για να πάρω παραγγελίες για τα βιβλία της σειράς Γραφικαί Μελέται, νοίκιαζα άλογο και κάρο ώστε να μπορέσω να παραδώσω τα έντυπα. Πολλές φορές διανυκτέρευα σε σπίτια αγροτών. Έτσι κάναμε το έργο τότε που δεν είχαμε αυτοκίνητα».

26. (α) Γιατί χρειαζόταν ο λαός του Θεού να συμμετέχει στο έργο κηρύγματος προκειμένου να είναι προετοιμασμένος για τη διακυβέρνηση του Χριστού; (β) Τι είναι καλό να αναρωτηθούμε εμείς σήμερα;

²⁶ Εκείνες οι πρώτες προσπάθειες στο κήρυγμα απαιτούσαν οπωσδήποτε θάρρος και ζήλο. Θα ήταν οι αληθινοί Χριστιανοί προετοιμασμένοι για τη διακυβέρνηση του Χριστού αν δεν είχαν διδαχτεί τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος; Ασφαλώς όχι! Άλλωστε, αυτό το έργο επρόκειτο να αποτελέσει εξέχον χαρακτηριστικό της παρουσίας του Χριστού. (Ματθ. 24:14) Οι υπηρέτες του Θεού έπρεπε να προετοιμαστούν ώστε να κάνουν αυτό το ζωοσωτήριο έργο επίκεντρο της ζωής τους. Εμείς σήμερα είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Κατέχει το έργο κηρύγματος κεντρική θέση στη ζωή μου; Κάνω θυσίες για να συμμετέχω πλήρως;”

Γεννιέται η Βασιλεία του Θεού!

27, 28. Τι είδε σε όραμα ο απόστολος Ιωάννης, και πώς αντέδρασαν ο Σατανάς και οι δαίμονές του στη γέννηση της Βασιλείας;

²⁷ Τελικά, το μνημειώδες έτος 1914 έφτασε. Όπως αναφέρθηκε στην αρχή του κεφαλαίου, κανένα ανθρώπινο μάτι δεν είδε αυτά τα ένδοξα γεγονότα στον ουρανό. Εντούτοις, στον απόστολο Ιωάννη δόθηκε ένα όραμα το οποίο περιέγραφε τα γεγονότα με συμβολικούς όρους. Φανταστείτε: Ο Ιωάννης βλέπει ένα «μεγάλο σημείο» στον ουρανό. Η «γυναίκα» του Θεού​—η οργάνωση των πνευματικών πλασμάτων του στον ουρανό—​είναι έγκυος και γεννάει αρσενικό παιδί. Μας λέγεται ότι αυτό το συμβολικό παιδί πρόκειται σύντομα να «ποιμάνει όλα τα έθνη με σιδερένιο ραβδί». Μόλις, όμως, γεννιέται, το παιδί “αρπάζεται προς τον Θεό και το θρόνο του”. Μια δυνατή φωνή στον ουρανό λέει: «Τώρα πραγματοποιήθηκε η σωτηρία και η δύναμη και η βασιλεία του Θεού μας και η εξουσία του Χριστού του».​—Αποκ. 12:1, 5, 10.

²⁸ Αναμφίβολα, αυτό που είδε ο Ιωάννης σε όραμα ήταν η γέννηση της Μεσσιανικής Βασιλείας. Επρόκειτο βεβαίως για ένδοξο γεγονός, αλλά δεν χαροποίησε τους πάντες. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του εξαπέλυσαν πόλεμο εναντίον των πιστών αγγέλων, των οποίων ηγούνταν ο Μιχαήλ, δηλαδή ο Χριστός. Ποια ήταν η έκβαση του πολέμου; «Ρίχτηκε κάτω . . . ο μεγάλος δράκοντας, το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς, ο οποίος παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη· ρίχτηκε κάτω στη γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν μαζί του».​—Αποκ. 12:7, 9.

29, 30. Μετά τη γέννηση της Μεσσιανικής Βασιλείας, πώς άλλαξαν οι συνθήκες (α) στη γη; (β) στον ουρανό;

²⁹ Πολύ πριν από το 1914, οι Σπουδαστές της Γραφής έλεγαν ότι εκείνο το βαρυσήμαντο έτος θα άρχιζε ένας καιρός ταραχών. Αλλά ούτε οι ίδιοι δεν φαντάζονταν πόσο ακριβής θα αποδεικνυόταν αυτή η πρόβλεψη. Όπως αποκάλυψε το όραμα του Ιωάννη, ο Σατανάς θα άρχιζε τότε να επηρεάζει ακόμα περισσότερο την ανθρώπινη κοινωνία: «Αλίμονο στη γη και στη θάλασσα, επειδή ο Διάβολος κατέβηκε σε εσάς, έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα». (Αποκ. 12:12) Το 1914, ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και το σημείο της παρουσίας του Χριστού με βασιλική εξουσία άρχισε να εκπληρώνεται σε παγγήινη κλίμακα. Οι «τελευταίες ημέρες» αυτού του συστήματος πραγμάτων είχαν αρχίσει.​—2 Τιμ. 3:1.

³⁰ Ωστόσο, στον ουρανό επικρατούσε χαρά. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του είχαν εκδιωχθεί για πάντα. Η αφήγηση του Ιωάννη αναφέρει: «Γι’ αυτόν το λόγο, να ευφραίνεστε ουρανοί και όσοι κατοικείτε σε αυτούς!» (Αποκ. 12:12) Καθώς οι ουρανοί είχαν πλέον καθαριστεί και ο Ιησούς είχε ενθρονιστεί ως Βασιλιάς, η Μεσσιανική Βασιλεία ήταν τώρα έτοιμη να αναλάβει δράση υπέρ του λαού του Θεού στη γη. Τι είδους δράση; Όπως είδαμε στην αρχή του κεφαλαίου, ο Χριστός ως «ο αγγελιοφόρος της διαθήκης» επρόκειτο πρώτα να εξαγνίσει τους υπηρέτες του Θεού εδώ στη γη. Τι θα σήμαινε αυτό;

Καιρός Δοκιμασιών

31. Τι προείπε ο Μαλαχίας για την περίοδο του εξαγνισμού, και πώς άρχισε να εκπληρώνεται αυτή η προφητεία; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

³¹ Ο Μαλαχίας, προλέγοντας ότι η διαδικασία του εξαγνισμού δεν θα ήταν εύκολη, έγραψε: «Ποιος θα την αντέξει την ημέρα της έλευσής του και ποιος είναι εκείνος που θα στέκεται όταν αυτός εμφανιστεί; Διότι αυτός θα είναι σαν τη φωτιά του χωνευτή και σαν την αλισίβα που χρησιμοποιούν οι καθαριστές ρούχων». (Μαλ. 3:2) Πόσο αληθινά αποδείχτηκαν αυτά τα λόγια! Αρχίζοντας από το 1914, ο λαός του Θεού στη γη αντιμετώπισε αλλεπάλληλες σκληρές δοκιμασίες και κακουχίες. Καθώς μαινόταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, πολλοί Σπουδαστές της Γραφής υπέστησαν θηριώδη διωγμό και φυλάκιση.d

32. Ποια εσωτερικά προβλήματα ταλαιπώρησαν το λαό του Θεού μετά το 1916;

³² Αλλά η οργάνωση αντιμετώπισε θυελλώδη προβλήματα και εκ των έσω. Το 1916, ο αδελφός Ρώσσελ πέθανε σε ηλικία μόλις 64 ετών. Η είδηση άφησε εμβρόντητους πολλούς από το λαό του Θεού. Ο θάνατός του αποκάλυψε ότι μερικοί έδιναν υπερβολική βαρύτητα σε έναν και μόνο υποδειγματικό άνθρωπο. Παρότι ο αδελφός Ρώσσελ δεν ήθελε να του αποδίδουν τέτοια ευλάβεια, είχε αναπτυχθεί γύρω από το άτομό του ένα είδος προσωπολατρίας. Πολλοί πίστεψαν ότι με το θάνατό του είχε τερματιστεί η προοδευτική αποκάλυψη της αλήθειας, και μερικοί αντιστάθηκαν πεισματικά στις προσπάθειες που γίνονταν για περαιτέρω πρόοδο. Αυτή η στάση συντέλεσε σε ένα ξέσπασμα αποστασίας που δίχασε την οργάνωση.

33. Πώς αποτέλεσαν δοκιμασία για το λαό του Θεού οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες;

³³ Οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες ήταν άλλη μια μορφή δοκιμασίας. Αν και Η Σκοπιά είχε υποδείξει ορθά ότι το 1914 θα έληγαν οι Καιροί των Εθνών, οι αδελφοί δεν καταλάβαιναν ακόμα τι θα συνέβαινε τότε. (Λουκ. 21:24) Πίστευαν ότι το 1914 ο Χριστός θα έπαιρνε τη χρισμένη τάξη της νύφης του στον ουρανό για να βασιλέψει μαζί του εκεί. Οι ελπίδες τους δεν πραγματοποιήθηκαν. Στα τέλη του 1917, Η Σκοπιά ανήγγειλε ότι μια 40χρονη περίοδος θερισμού θα τελείωνε την άνοιξη του 1918. Αλλά το έργο κηρύγματος δεν τελείωσε. Συνέχισε να προοδεύει παρότι εκείνη η ημερομηνία ήρθε και παρήλθε. Το περιοδικό υπέδειξε ότι ο θερισμός είχε όντως τελειώσει αλλά ότι απέμενε μια περίοδος σταχυολόγησης. Ωστόσο, πολλοί απογοητεύτηκαν και έπαψαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά.

34. Ποια τεράστια δοκιμασία ξέσπασε το 1918, και γιατί θεώρησε ο Χριστιανικός κόσμος ότι ο λαός του Θεού ήταν «νεκρός»;

³⁴ Μια τεράστια δοκιμασία ξέσπασε το 1918. Ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ, που είχε αναλάβει την ηγεσία στο λαό του Θεού μετά τον Κ. Τ. Ρώσσελ, συνελήφθη μαζί με εφτά άλλους υπεύθυνους αδελφούς. Καταδικάστηκαν άδικα σε πολυετή εγκλεισμό στην ομοσπονδιακή φυλακή της Ατλάντα, στην Τζόρτζια των ΗΠΑ. Για κάποιο διάστημα, ίσως φαινόταν πως το έργο του λαού του Θεού είχε παραλύσει. Πολλοί κληρικοί του Χριστιανικού κόσμου χάρηκαν. Θεωρούσαν ότι με τους «αρχηγούς» στη φυλακή, τα κεντρικά γραφεία στο Μπρούκλιν κλειστά και το έργο κηρύγματος υπό διωγμό σε Αμερική και Ευρώπη, αυτοί οι ενοχλητικοί Σπουδαστές της Γραφής ήταν «νεκροί»​—δεν αποτελούσαν πια απειλή. (Αποκ. 11:3, 7-10) Πόσο έξω έπεσαν!

Καιρός Αναζωογόνησης!

35. Γιατί επέτρεψε ο Ιησούς να πλήξουν κακουχίες τους ακολούθους του, και ποια δράση ανέλαβε για να τους βοηθήσει;

³⁵ Οι εχθροί της αλήθειας δεν είχαν ιδέα ότι ο λόγος για τον οποίο επέτρεψε ο Ιησούς να πλήξουν αυτές οι κακουχίες το λαό του ήταν επειδή ο Ιεχωβά καθόταν τότε «ως χωνευτής και καθαριστής ασημιού». (Μαλ. 3:3) Ο Ιεχωβά και ο Γιος του ήταν βέβαιοι ότι οι πιστοί θα αναδύονταν από εκείνες τις πύρινες δοκιμασίες καθαρισμένοι, εξαγνισμένοι και πιο κατάλληλοι από ποτέ για να υπηρετήσουν τον Βασιλιά. Από τις αρχές του 1919, ήταν πλέον σαφές ότι το πνεύμα του Θεού είχε κάνει αυτό που στα μάτια των εχθρών του λαού Του φάνταζε ανέφικτο. Οι πιστοί είχαν αναζωογονηθεί! (Αποκ. 11:11) Εκείνον τον καιρό, ο Χριστός προφανώς εκπλήρωσε ένα βασικό χαρακτηριστικό του σημείου των τελευταίων ημερών. Διόρισε “τον πιστό και φρόνιμο δούλο”, μια μικρή ομάδα χρισμένων αντρών οι οποίοι θα ηγούνταν στο λαό του διανέμοντας πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό.​—Ματθ. 24:45-47.

36. Τι έδειξε ότι ο λαός του Θεού είχε αρχίσει να αναζωογονείται πνευματικά;

³⁶ Ο αδελφός Ρόδερφορντ και οι συνεργάτες του αποφυλακίστηκαν στις 26 Μαρτίου 1919. Σύντομα προγραμματίστηκε μια συνέλευση για το Σεπτέμβριο εκείνου του έτους. Δρομολογήθηκε η έκδοση ενός δεύτερου περιοδικού, που θα ονομαζόταν Ο Χρυσούς Αιών. Θα αποτελούσε συνοδευτικό της Σκοπιάς και ήταν σχεδιασμένο για τη διακονία αγρού.e Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το Δελτίο (Bulletin), ο πρόδρομος του σημερινού φυλλαδίου εργασίας για τη Συνάθροιση Χριστιανική Ζωή και Διακονία. Ευθύς εξαρχής, αυτό το έντυπο έδινε έμφαση στη διακονία αγρού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, από το 1919 και μετά, άρχισε να δίνεται ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στην προσωπική συμμετοχή στη διακονία από σπίτι σε σπίτι.

37. Στα χρόνια που ακολούθησαν το 1919, πώς αποδείχτηκαν μερικά άτομα ανόσια;

³⁷ Το έργο κηρύγματος συνέχισε να εξαγνίζει τους υπηρέτες του Χριστού, καθώς όσοι από ανάμεσά τους ήταν υπερήφανοι και υπερόπτες δεν είχαν καμιά διάθεση για ένα τέτοιο ταπεινό έργο. Εκείνοι που αρνούνταν να συμβαδίσουν με αυτό το έργο αποχωρίστηκαν τελικά από τους πιστούς. Στα χρόνια που ακολούθησαν το 1919, μερικά ανόσια άτομα ανέπτυξαν πικρόχολη διάθεση και κατέφυγαν σε συκοφαντίες και λιβελογραφήματα, φτάνοντας μέχρι του σημείου να συμπράξουν με τους διώκτες των πιστών υπηρετών του Ιεχωβά.

38. Τι αποδεικνύουν οι επιτυχίες και οι νίκες των ακολούθων του Χριστού στη γη;

³⁸ Παρά τις επιθέσεις, όμως, οι ακόλουθοι του Χριστού στη γη συνέχισαν να ακμάζουν και να ευημερούν πνευματικά. Κάθε τους επιτυχία, κάθε τους νίκη από τότε και έπειτα, μας δίνει άλλη μια αδιάσειστη απόδειξη ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει! Μόνο με την ενεργή υποστήριξη και ευλογία του Θεού​—που εκείνος παρέχει μέσω του Γιου του και της Μεσσιανικής Βασιλείας—​θα μπορούσε μια χούφτα απλών και ατελών ανθρώπων να κερδίζει τη μία νίκη μετά την άλλη ενάντια στον Σατανά και σε αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων!​—Διαβάστε Ησαΐας 54:17.

39, 40. (α) Ποια είναι μερικά χαρακτηριστικά αυτού του βιβλίου; (β) Πώς θα σας ωφελήσει η μελέτη αυτού του βιβλίου;

³⁹ Στα κεφάλαια που ακολουθούν, θα εξετάσουμε τι έχει επιτελέσει η Βασιλεία του Θεού στη γη στον αιώνα που πέρασε αφότου έλαβε χώρα η γέννησή της στον ουρανό. Κάθε ενότητα του βιβλίου θα καλύψει και μια συγκεκριμένη πτυχή του έργου της Βασιλείας εδώ στη γη. Σε κάθε κεφάλαιο, ένα πλαίσιο ανασκόπησης θα μας βοηθάει να διαπιστώσουμε ατομικά πόσο πραγματική είναι η Βασιλεία για εμάς. Στα τελικά κεφάλαια, θα δούμε τι πρέπει να περιμένουμε όταν έρθει η Βασιλεία στο εγγύς μέλλον για να καταστρέψει τους πονηρούς και να κάνει τη γη παράδεισο. Πώς θα σας ωφελήσει η μελέτη αυτού του βιβλίου;

⁴⁰ Ο Σατανάς θέλει να διαβρώσει την πίστη σας στη Βασιλεία του Θεού. Αλλά ο Ιεχωβά θέλει να την ισχυροποιήσει ώστε αυτή η πίστη να σας προστατέψει και να σας διατηρήσει δυνατούς. (Εφεσ. 6:16) Γι’ αυτό, σας προτρέπουμε να μελετήσετε αυτό το βιβλίο με προσευχή. Να ρωτάτε τον εαυτό σας: “Είναι η Βασιλεία του Θεού πραγματική για εμένα;” Όσο πιο πραγματική είναι για εσάς τώρα, τόσο πιθανότερο είναι ότι θα είστε παρόντες, υποστηρίζοντάς την πιστά και δραστήρια, την ημέρα κατά την οποία όλοι όσοι ζουν θα δουν ότι η Βασιλεία του Θεού είναι πραγματική και κυβερνάει!

1, 2. Πώς έχει αποκαλύψει ο Ιεχωβά το σκοπό του για την ανθρωπότητα;

ΟΙ ΣΤΟΡΓΙΚΟΙ γονείς συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά τους σε συζητήσεις για οικογενειακά ζητήματα. Ωστόσο, ασκούν διάκριση ως προς το πόσες πληροφορίες τούς δίνουν. Αποκαλύπτουν μόνο λεπτομέρειες τις οποίες θεωρούν ότι έχουν την ωριμότητα να αφομοιώσουν.

² Παρόμοια, ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει προοδευτικά το σκοπό του για την ανθρώπινη οικογένεια. Αλλά σε κάθε περίπτωση το έκανε αυτό μόνο όταν ήξερε ότι ήταν ο κατάλληλος καιρός. Δείτε εν συντομία πώς αποκάλυπτε αλήθειες για τη Βασιλεία στο διάβα της ιστορίας.

Πώς Προέκυψε η Ανάγκη για τη Βασιλεία;

3, 4. Προκαθόρισε ο Ιεχωβά την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας; Εξηγήστε.

³ Η Μεσσιανική Βασιλεία δεν αποτελούσε μέρος του αρχικού σκοπού του Θεού. Γιατί; Επειδή ο Ιεχωβά δεν προκαθόρισε την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Άλλωστε, προίκισε τους ανθρώπους με ελεύθερη βούληση. Δήλωσε, λοιπόν, στον Αδάμ και στην Εύα το σκοπό του για την ανθρωπότητα ως εξής: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη και να την καθυποτάξετε». (Γέν. 1:28) Ο Ιεχωβά απαιτούσε επίσης να σέβονται τους κανόνες του περί καλού και κακού. (Γέν. 2:16, 17) Ο Αδάμ και η Εύα είχαν την επιλογή να μείνουν όσιοι. Αν εκείνοι και οι απόγονοί τους είχαν ενεργήσει έτσι, δεν θα χρειαζόμασταν τη Βασιλεία με κυβερνήτη τον Χριστό για να εκπληρωθεί ο σκοπός του Θεού. Τώρα η γη θα ήταν γεμάτη με τέλειους ανθρώπους που όλοι θα λάτρευαν τον Ιεχωβά.

⁴ Ο στασιασμός του Σατανά, του Αδάμ και της Εύας δεν έκανε τον Ιεχωβά να εγκαταλείψει το σκοπό που είχε να γεμίσει τη γη με μια τέλεια ανθρώπινη οικογένεια. Αντ’ αυτού, ο Ιεχωβά προσάρμοσε τη μέθοδο με την οποία θα τον εκπλήρωνε. Ο σκοπός του δεν είναι σαν το τρένο που πρέπει να κινείται πάνω σε μια συγκεκριμένη σιδηροτροχιά για να φτάσει στον προορισμό του και που μπορεί να εκτροχιαστεί από ενέργειες τρίτων. Άπαξ και ο Ιεχωβά δηλώσει το σκοπό του, καμιά δύναμη στο σύμπαν δεν μπορεί να αποτρέψει την εκπλήρωσή του. (Διαβάστε Ησαΐας 55:11) Αν κάποια δυσκολία απειλεί να φράξει μια «σιδηροτροχιά», ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί άλλη.a (Έξοδ. 3:14, 15) Όποτε το κρίνει κατάλληλο, ενημερώνει τους όσιους υπηρέτες του για τη νέα μέθοδο με την οποία θα εκπληρώσει το σκοπό του.

5. Πώς απάντησε ο Ιεχωβά στο στασιασμό στην Εδέμ;

⁵ Ως απάντηση στο στασιασμό στην Εδέμ, ο Ιεχωβά συμπεριέλαβε στο σκοπό του την εγκαθίδρυση της Βασιλείας. (Ματθ. 25:34) Σε εκείνη τη σκοτεινή στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, άρχισε να ρίχνει φως στο μέσο που θα χρησιμοποιούσε για να αποκαταστήσει την ανθρωπότητα και να αναιρέσει τη βλάβη που προκάλεσε η μάταιη απόπειρα του Σατανά να καταλάβει την εξουσία. (Γέν. 3:14-19) Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν αποκάλυψε μεμιάς όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με τη Βασιλεία.

Ο Ιεχωβά Αρχίζει να Αποκαλύπτει Αλήθειες Σχετικά με τη Βασιλεία

6. Τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά, αλλά τι δεν αποκάλυψε;

⁶ Με την πρώτη κιόλας προφητεία, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι ένα «σπέρμα», δηλαδή κάποιος απόγονος, επρόκειτο να συντρίψει το φίδι. (Διαβάστε Γένεση 3:15) Ωστόσο, η ταυτότητα εκείνου του απογόνου καθώς και των απογόνων του φιδιού δεν αποκαλύφτηκε τότε. Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά δεν φώτισε περαιτέρω αυτές τις λεπτομέρειες για σχεδόν 2.000 χρόνια.b

7. Γιατί επιλέχθηκε ο Αβραάμ, και ποιο βασικό δίδαγμα παίρνουμε;

⁷ Τότε, ο Ιεχωβά επέλεξε τον Αβραάμ ως εκείνον μέσω του οποίου θα ερχόταν ο υποσχεμένος απόγονος. Ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε ο Αβραάμ ήταν το ότι “άκουσε τη φωνή [του Ιεχωβά]”. (Γέν. 22:18) Από αυτό το γεγονός παίρνουμε ένα βασικό δίδαγμα​—ο Ιεχωβά αποκαλύπτει το σκοπό του μόνο σε εκείνους που έχουν ευλαβικό φόβο για αυτόν.​—Διαβάστε Ψαλμός 25:14.

8, 9. Ποια στοιχεία σχετικά με τον υποσχεμένο απόγονο αποκάλυψε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ και στον Ιακώβ;

⁸ Μιλώντας στο φίλο του τον Αβραάμ μέσω ενός αγγέλου, ο Ιεχωβά αποκάλυψε για πρώτη φορά το εξής σημαντικό στοιχείο σχετικά με τον υποσχεμένο απόγονο: Θα ήταν άνθρωπος. (Γέν. 22:15-17· Ιακ. 2:23) Αλλά πώς θα συνέτριβε το φίδι αυτός ο άνθρωπος; Και ποιος ήταν το φίδι; Μεταγενέστερες αποκαλύψεις θα έριχναν φως σε αυτές τις ερωτήσεις.

⁹ Ο Ιεχωβά όρισε ότι ο υποσχεμένος απόγονος θα ερχόταν μέσω ενός εγγονού του Αβραάμ, του Ιακώβ, ο οποίος εκδήλωσε μεγάλη πίστη στον Θεό. (Γέν. 28:13-22) Μέσω του Ιακώβ, ο Ιεχωβά αποκάλυψε ότι ο Υποσχεμένος θα ήταν απόγονος του Ιούδα, ενός γιου του Ιακώβ. Ο Ιακώβ προφήτευσε ότι αυτός ο απόγονος του Ιούδα θα λάβαινε «σκήπτρο», δηλαδή μια ράβδο που συμβολίζει τη βασιλική εξουσία, και ότι σε αυτόν “θα ανήκε η υπακοή των λαών”. (Γέν. 49:1, 10) Με αυτή την εξαγγελία, ο Ιεχωβά έδειξε ότι ο Υποσχεμένος θα γινόταν κυβερνήτης, βασιλιάς.

10, 11. Γιατί αποκάλυψε ο Ιεχωβά το σκοπό του στον Δαβίδ και στον Δανιήλ;

¹⁰ Περίπου 650 χρόνια μετά τις ημέρες του Ιούδα, ο Ιεχωβά αποκάλυψε περισσότερα για το σκοπό του στον Βασιλιά Δαβίδ, έναν απόγονο του Ιούδα. Ο Ιεχωβά χαρακτήρισε τον Δαβίδ “άντρα σε αρμονία με την καρδιά του”. (1 Σαμ. 13:14· 17:12· Πράξ. 13:22) Επειδή ο Δαβίδ είχε ευλαβικό φόβο για τον Θεό, Εκείνος επέλεξε να συνάψει διαθήκη μαζί του, δίνοντάς του την υπόσχεση ότι ένας απόγονός του θα κυβερνούσε για πάντα.​—2 Σαμ. 7:8, 12-16.

¹¹ Περίπου 500 χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον προφήτη Δανιήλ για να αποκαλύψει το συγκεκριμένο έτος κατά το οποίο αυτός ο Χρισμένος, ή αλλιώς Μεσσίας, θα εμφανιζόταν στη γη. (Δαν. 9:25) Ο Ιεχωβά θεωρούσε τον Δανιήλ «άτομο πολύ επιθυμητό». Γιατί; Επειδή ο Δανιήλ τον σεβόταν βαθιά και τον υπηρετούσε ακατάπαυστα.​—Δαν. 6:16· 9:22, 23.

12. Ποια εντολή έλαβε ο Δανιήλ, και γιατί;

¹² Παρότι ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε πιστούς προφήτες όπως ο Δανιήλ για να καταγράψουν δεκάδες λεπτομέρειες σχετικά με τον υποσχεμένο απόγονο, τον Μεσσία, δεν είχε έρθει ακόμα ο καιρός του Ιεχωβά για να κατανοήσουν οι υπηρέτες του την πλήρη σημασία όσων τους ενέπνευσε να γράψουν. Για παράδειγμα, όταν ο Δανιήλ είδε ένα όραμα που αφορούσε την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού, έλαβε την εντολή να σφραγίσει την προφητεία μέχρι τον καιρό που είχε ορίσει ο Ιεχωβά. Σε εκείνον το μελλοντικό καιρό, η αληθινή γνώση επρόκειτο να «γίνει άφθονη».​—Δαν. 12:4.

Ο Ιησούς Ρίχνει Φως στο Σκοπό του Θεού

13. (α) Ποιος ήταν ο υποσχεμένος απόγονος; (β) Πώς έριξε φως ο Ιησούς στην προφητεία του εδαφίου Γένεση 3:15;

¹³ Ο Ιεχωβά προσδιόρισε σαφώς τον Ιησού ως τον υποσχεμένο απόγονο, ο οποίος θα καταγόταν από τον Δαβίδ και θα κυβερνούσε ως Βασιλιάς. (Λουκ. 1:30-33· 3:21, 22) Όταν ο Ιησούς άρχισε τη διακονία του, ήταν σαν να ανέτειλε ο ήλιος στη γνώση της ανθρωπότητας για το σκοπό του Θεού. (Ματθ. 4:13-17) Για παράδειγμα, ο Ιησούς διέλυσε κάθε αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του “φιδιού” που αναφέρεται στα εδάφια Γένεση 3:14, 15 όταν είπε ότι ο Διάβολος είναι «ανθρωποκτόνος» και «ο πατέρας του ψέματος». (Ιωάν. 8:44) Στην αποκάλυψη που έδωσε στον Ιωάννη, ο Ιησούς ταύτισε «το αρχικό φίδι» με εκείνον «που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς».c (Διαβάστε Αποκάλυψη 1:1· 12:9) Στην ίδια αποκάλυψη, ο Ιησούς έδειξε πώς ο ίδιος​—ο υποσχεμένος απόγονος—​θα εκπληρώσει εν τέλει την προφητεία που δόθηκε στην Εδέμ και θα συντρίψει τον Σατανά αφανίζοντάς τον ολοκληρωτικά.​—Αποκ. 20:7-10.

14-16. Διέκριναν πάντοτε οι μαθητές του πρώτου αιώνα την πλήρη σημασία των αληθειών που αποκάλυψε ο Ιησούς; Εξηγήστε.

¹⁴ Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 1, ο Ιησούς μίλησε εκτενώς για τη Βασιλεία. Ωστόσο, δεν αποκάλυπτε πάντα στους μαθητές του όλες τις λεπτομέρειες που ζητούσαν να μάθουν. Ακόμα και όταν έδωσε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, χρειάστηκε να περάσει καιρός​—ενίοτε πολλοί αιώνες—​προτού αρχίσουν οι ακόλουθοι του Χριστού να διακρίνουν την πλήρη σημασία των αληθειών που είχε αποκαλύψει ο Κύριός τους. Εξετάστε μερικά παραδείγματα.

¹⁵ Το 33 Κ.Χ., ο Ιησούς γνωστοποίησε σαφώς ότι οι συγκυβερνήτες που θα βοηθούσαν τον Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού θα παίρνονταν από τη γη και θα εγείρονταν σε ζωή ως πνευματικά πλάσματα στον ουρανό. Οι μαθητές του, όμως, δεν κατάλαβαν αμέσως αυτή την αποκάλυψη. (Δαν. 7:18· Ιωάν. 14:2-5) Το ίδιο εκείνο έτος, ο Ιησούς έδειξε μέσω παραβολών ότι θα μεσολαβούσε μεγάλο χρονικό διάστημα από την ανάληψή του στον ουρανό μέχρι την εγκαθίδρυση της Βασιλείας. (Ματθ. 25:14, 19· Λουκ. 19:11, 12) Οι μαθητές δεν κατανόησαν αυτό το ουσιώδες σημείο και αργότερα ρώτησαν τον αναστημένο Ιησού: «Μήπως αυτόν τον καιρό αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Εκείνος, όμως, επέλεξε να μην αποκαλύψει περαιτέρω λεπτομέρειες τότε. (Πράξ. 1:6, 7) Ο Ιησούς επίσης δίδαξε ότι θα υπήρχαν «άλλα πρόβατα», τα οποία δεν θα ανήκαν στο «μικρό ποίμνιο» των συγκυβερνητών του. (Ιωάν. 10:16· Λουκ. 12:32) Χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας το 1914 για να κατανοήσουν ορθά οι ακόλουθοι του Χριστού την ταυτότητα εκείνων των δύο ομάδων.

¹⁶ Υπήρχαν πολλά πράγματα που θα μπορούσε να πει ο Ιησούς στους μαθητές του ενόσω ήταν μαζί τους στη γη, αλλά ήξερε ότι δεν μπορούσαν να τα αντέξουν. (Ιωάν. 16:12) Αναμφίβολα, τον πρώτο αιώνα αποκαλύφτηκε πολλή γνώση για τη Βασιλεία. Ωστόσο, δεν είχε έρθει ακόμα ο καιρός για να γίνει άφθονη αυτή η γνώση.

Η Αληθινή Γνώση Γίνεται Άφθονη στον «Καιρό του Τέλους»

17. Τι πρέπει να κάνουμε για να κατανοούμε τις αλήθειες για τη Βασιλεία, αλλά και τι άλλο χρειάζεται;

¹⁷ Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στον Δανιήλ ότι στον «καιρό του τέλους» πολλοί επρόκειτο να «περιτρέχουν και η αληθινή γνώση» για το σκοπό του Θεού θα γινόταν άφθονη. (Δαν. 12:4) Όσοι θέλουν αυτή τη γνώση πρέπει να κοπιάσουν για να την αποκτήσουν. Κάποιο σύγγραμμα λέει ότι ένας τύπος του εβραϊκού ρήματος το οποίο αποδίδεται «περιτρέχω» μεταδίδει την εικόνα κάποιου που εξετάζει ένα βιβλίο πολύ προσεκτικά και διεξοδικά. Βέβαια, όσο διεξοδικά και αν εξετάζουμε τη Γραφή, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε σωστά τις αλήθειες για τη Βασιλεία αν ο Ιεχωβά δεν μας χορηγήσει αυτό το προνόμιο.​—Διαβάστε Ματθαίος 13:11.

18. Πώς έχουν εκδηλώσει πίστη και ταπεινοφροσύνη αυτοί που φοβούνται τον Ιεχωβά;

¹⁸ Όπως ακριβώς προ του 1914 ο Ιεχωβά αποκάλυπτε προοδευτικά αλήθειες για τη Βασιλεία, εξακολουθεί να το κάνει αυτό και στον καιρό του τέλους. Όπως θα δείξουν τα Κεφάλαια 4 και 5, τα τελευταία 100 χρόνια ο λαός του Θεού χρειάστηκε να διορθώσει την κατανόησή του σε αρκετές περιπτώσεις. Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά; Κάθε άλλο! Εκείνος τους υποστηρίζει. Γιατί; Επειδή αυτοί που φοβούνται τον Ιεχωβά εκδηλώνουν δύο ιδιότητες που αγαπάει​—πίστη και ταπεινοφροσύνη. (Εβρ. 11:6· Ιακ. 4:6) Οι υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν πίστη ότι όλες οι υποσχέσεις στο Λόγο του Θεού θα πραγματοποιηθούν. Δείχνουν ταπεινοφροσύνη όταν παραδέχονται ότι είχαν παρανοήσει το πώς ακριβώς θα εκπληρωθούν αυτές οι υποσχέσεις. Αυτή η ταπεινή στάση αντανακλάται στη Σκοπιά 1 Μαρτίου 1925 (15 Μαρτίου 1925 στην ελληνική), η οποία ανέφερε: “Γνωρίζουμε ότι ο Κύριος ερμηνεύει ο ίδιος τον εαυτό του, και θα ερμηνεύσει το Λόγο του στο λαό του με το δικό του καλό τρόπο και στον ορισμένο του καιρό”.

19. Τι μας έχει επιτρέψει ο Ιεχωβά να κατανοήσουμε τώρα, και γιατί;

¹⁹ Όταν εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία το 1914, ο λαός του Θεού είχε μερική μόνο γνώση για το πώς θα επαληθεύονταν οι σχετικές με τη Βασιλεία προφητείες. (1 Κορ. 13:9, 10, 12) Λόγω του ζήλου που είχαμε για να δούμε την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού, μερικές φορές βγάλαμε λάθος συμπεράσματα. Στο διάβα των ετών, φάνηκε πόσο σοφή ήταν μια άλλη δήλωση η οποία εμφανίστηκε στη Σκοπιά που αναφέρθηκε παραπάνω: “Φαίνεται ασφαλής κανόνας τον οποίο πρέπει κάποιος να ακολουθεί, ότι η προφητεία δεν είναι δυνατόν να κατανοηθεί παρά μόνο όταν εκπληρωθεί ή κατά την πορεία της εκπλήρωσης”. Σήμερα που έχουμε προχωρήσει βαθιά στον καιρό του τέλους, πολλές προφητείες της Βασιλείας έχουν ήδη εκπληρωθεί ή εκπληρώνονται τώρα. Επειδή ο λαός του Θεού είναι ταπεινός και πρόθυμος να δέχεται διόρθωση, ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει να γίνει πληρέστερη η κατανόησή μας για το σκοπό του. Η αληθινή γνώση έχει γίνει άφθονη!

Εκλεπτύνσεις της Κατανόησης Κοσκινίζουν το Λαό του Θεού

20, 21. Πώς επηρέασαν τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα οι εκλεπτύνσεις της κατανόησης;

²⁰ Όταν ο Ιεχωβά εκλεπτύνει την κατανόησή μας για την αλήθεια, δοκιμάζεται η κατάσταση της καρδιάς μας. Θα μας υποκινήσει η πίστη και η ταπεινοφροσύνη να αποδεχτούμε τις αλλαγές; Οι Χριστιανοί στα μέσα του πρώτου αιώνα αντιμετώπισαν μια τέτοια δοκιμή. Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι είστε ένας Ιουδαίος Χριστιανός που ζει εκείνη την εποχή. Σέβεστε βαθιά το Μωσαϊκό Νόμο και καμαρώνετε για την εθνική σας κληρονομιά. Τώρα, όμως, λαβαίνετε θεόπνευστες επιστολές από τον απόστολο Παύλο οι οποίες δηλώνουν ότι ο Νόμος δεν είναι πλέον δεσμευτικός και ότι ο Ιεχωβά έχει απορρίψει τον φυσικό Ισραήλ, συγκεντρώνοντας αντ’ αυτού έναν πνευματικό Ισραήλ που αποτελείται τόσο από Ιουδαίους όσο και από Εθνικούς. (Ρωμ. 10:12· 11:17-24· Γαλ. 6:15, 16· Κολ. 2:13, 14) Πώς θα αντιδρούσατε;

²¹ Οι ταπεινοί Χριστιανοί αποδέχτηκαν τη θεόπνευστη εξήγηση του Παύλου και ευλογήθηκαν από τον Ιεχωβά. (Πράξ. 13:48) Κάποιοι άλλοι, όμως, δυσανασχέτησαν με τις εκλεπτύνσεις και ήθελαν να προσκολληθούν στη δική τους κατανόηση. (Γαλ. 5:7-12) Αν δεν άλλαζαν στάση, θα έχαναν την ευκαιρία να γίνουν συγκυβερνήτες με τον Χριστό.​—2 Πέτρ. 2:1.

22. Πώς βλέπετε εσείς τις διασαφηνίσεις στην κατανόησή μας για το σκοπό του Θεού;

²² Τις πρόσφατες δεκαετίες, ο Ιεχωβά έχει εκλεπτύνει την κατανόησή μας για τη Βασιλεία. Για παράδειγμα, μας βοήθησε να αντιληφθούμε σαφέστερα πότε θα διαχωριστούν αυτοί που θα γίνουν υπήκοοι της Βασιλείας από εκείνους που δεν τη δέχονται όπως διαχωρίζονται τα πρόβατα από τα κατσίκια. Μας δίδαξε επίσης πότε θα συμπληρωθεί ο πλήρης αριθμός των 144.000, τι σημαίνουν οι παραβολές του Ιησού για τη Βασιλεία και πότε θα εγερθούν σε ουράνια ζωή οι τελευταίοι χρισμένοι.d Πώς αντιδράτε εσείς σε τέτοιες διασαφηνίσεις; Δυναμώνει η πίστη σας; Τις βλέπετε ως απόδειξη ότι ο Ιεχωβά συνεχίζει να εκπαιδεύει τον ταπεινό λαό του; Η ύλη που ακολουθεί θα ενισχύσει την πεποίθησή σας ότι ο Ιεχωβά αποκαλύπτει προοδευτικά το σκοπό του σε εκείνους που τον φοβούνται.

1, 2. Πώς εξυψώνει το όνομα του Θεού η Μετάφραση Νέου Κόσμου;

ΕΝΑ κρύο αλλά ηλιόλουστο πρωινό, την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 1947, μια μικρή ομάδα χρισμένων αδελφών από το Μπέθελ του Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη καταπιάστηκε με ένα τεράστιο εγχείρημα. Το έργο τους ήταν απαιτητικό, αλλά προσκολλήθηκαν άοκνα σε αυτό επί 12 ολόκληρα χρόνια. Την Κυριακή 13 Μαρτίου 1960, ολοκλήρωσαν επιτέλους το τελικό κείμενο για μια νέα μετάφραση της Αγίας Γραφής. Τρεις μήνες αργότερα, στις 18 Ιουνίου 1960, σε μια συνέλευση στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, ο αδελφός Νάθαν Νορ έθεσε σε κυκλοφορία τον τελευταίο τόμο της ολοκληρωμένης Μετάφρασης Νέου Κόσμου μπροστά σε ένα κατενθουσιασμένο ακροατήριο. Ο ομιλητής απηχούσε απόλυτα τα αισθήματα όλων των παρευρισκομένων όταν αναφώνησε: “Σήμερα είναι μέρα χαράς για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλη τη γη!” Ένα εξέχον χαρακτηριστικό εκείνης της νέας μετάφρασης αποτελούσε ιδιαίτερη αιτία για χαρά​—η συχνή χρήση του προσωπικού ονόματος του Θεού.

² Πολλές μεταφράσεις της Γραφής παραλείπουν το όνομα του Θεού. Αλλά οι χρισμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά αντιτάχθηκαν στο δόλιο σχέδιο του Σατανά που είχε σκοπό να σβήσει το όνομα του Θεού από τη μνήμη των ανθρώπων. Ο πρόλογος της Μετάφρασης Νέου Κόσμου, η οποία τέθηκε σε κυκλοφορία εκείνη την ημέρα, δήλωνε: «Το βασικό γνώρισμα αυτής της μετάφρασης είναι η αποκατάσταση του θεϊκού ονόματος στη δικαιωματική του θέση». Πράγματι, η Μετάφραση Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί το προσωπικό όνομα του Θεού, Ιεχωβά, πάνω από 7.000 φορές. Πόσο περίτρανα έχει εξυψώσει το όνομα του ουράνιου Πατέρα μας​—Ιεχωβά!

3. (α) Τι διέκριναν οι αδελφοί μας σχετικά με τη σημασία του ονόματος του Θεού; (β) Πώς πρέπει να κατανοήσουμε τα εδάφια Έξοδος 3:13, 14; (Βλέπε το πλαίσιο «Η Σημασία του Ονόματος του Θεού».)

³ Τα παλιότερα χρόνια, οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν την κατανόηση ότι το όνομα του Θεού σημαίνει «Εγώ είμαι ο Ων». (Έξοδ. 3:14, Μετάφραση του Βάμβα) Γι’ αυτό, Η Σκοπιά 1 Ιανουαρίου 1926 (15 Ιανουαρίου 1926 στην ελληνική) σχολίασε: “Το όνομα Ιεχωβά σημαίνει αυθύπαρκτος. . . . Εκείνος που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος”. Εντούτοις, όταν οι μεταφραστές της Μετάφρασης Νέου Κόσμου άρχισαν την εργασία τους, ο Ιεχωβά είχε πλέον βοηθήσει το λαό του να διακρίνει ότι το όνομά του δεν υποδηλώνει απλώς ότι είναι αυθύπαρκτος αλλά πρωτίστως ότι είναι Θεός που έχει σκοπό και αναλαμβάνει δράση. Έμαθαν ότι το όνομα «Ιεχωβά» στην κυριολεξία σημαίνει «Αυτός Κάνει να Γίνεται». Ναι, εκείνος έκανε να έρθουν σε ύπαρξη το σύμπαν και τα νοήμονα πλάσματα, και συνεχίζει να κάνει το θέλημα και το σκοπό του να γίνονται πραγματικότητα. Γιατί, όμως, είναι τόσο σημαντικό να εξυψώνεται το όνομα του Θεού, και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για αυτό;

Ο Αγιασμός του Θεϊκού Ονόματος

4, 5. (α) Τι ζητάμε όταν προσευχόμαστε: «Ας αγιαστεί το όνομά σου»; (β) Πώς και πότε θα αγιάσει ο Θεός το όνομά του;

⁴ Ο Ιεχωβά θέλει να εξυψώνεται το όνομά του. Στην πραγματικότητα, ο πρώτιστος σκοπός του είναι να αγιάσει το όνομά του, όπως φαίνεται από το πρώτο αίτημα του Ιησού στην υποδειγματική προσευχή του: «Ας αγιαστεί το όνομά σου». (Ματθ. 6:9) Όταν υποβάλλουμε αυτό το αίτημα, τι ακριβώς ζητάμε;

⁵ Όπως μάθαμε στο Κεφάλαιο 1, η παράκληση «Ας αγιαστεί το όνομά σου» είναι ένα από τα τρία αιτήματα στην υποδειγματική προσευχή του Ιησού τα οποία σχετίζονται με το σκοπό του Θεού. Τα άλλα δύο είναι: «Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου». (Ματθ. 6:10) Επομένως, όπως ζητάμε να αναλάβει ο Ιεχωβά δράση για να κάνει να έρθει η Βασιλεία του και να γίνει το θέλημά του, έτσι ζητάμε και να αναλάβει δράση για να αγιάσει το όνομά του. Με άλλα λόγια, του ζητάμε να αναλάβει δράση για να απαλλάξει το όνομά του από όλο το όνειδος που έχει συσσωρευτεί πάνω του αφότου συνέβη ο στασιασμός στην Εδέμ. Πώς θα ανταποκριθεί ο Ιεχωβά σε αυτή την προσευχή; Ο ίδιος λέει: «Ασφαλώς θα αγιάσω το μεγάλο όνομά μου, το οποίο βεβηλωνόταν ανάμεσα στα έθνη». (Ιεζ. 36:23· 38:23) Όταν ο Ιεχωβά εξαλείψει κάθε κακία στον Αρμαγεδδώνα, θα αγιάσει το όνομά του ενώπιον όλης της δημιουργίας.

6. Πώς μπορούμε να συμμετέχουμε στον αγιασμό του ονόματος του Θεού;

⁶ Στο διάβα της ιστορίας, ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει στους υπηρέτες του να συμμετέχουν στον αγιασμό του ονόματός του. Φυσικά, δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε το όνομα του Θεού πιο ιερό. Είναι ήδη ιερό, άγιο, με την απόλυτη έννοια. Τότε πώς μπορούμε να το αγιάζουμε; Ο Ησαΐας δηλώνει: «Τον Ιεχωβά των στρατευμάτων​—Αυτόν να αγιάζετε». Η έκφραση του πρωτότυπου κειμένου που αποδίδεται εδώ «να αγιάζετε» κυριολεκτικά σημαίνει «να θεωρείτε άγιο». Και ο ίδιος ο Ιεχωβά είπε σχετικά με το λαό του: «Θα αγιάσουν το όνομά μου . . . και για τον Θεό του Ισραήλ θα νιώσουν δέος». (Ησ. 8:13· 29:23) Συνεπώς, αγιάζουμε το όνομα του Θεού θεωρώντας το ξεχωριστό και ανώτερο από κάθε άλλο όνομα, σεβόμενοι ό,τι αντιπροσωπεύει και βοηθώντας και άλλους να το θεωρούν άγιο. Ένας ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο καταδεικνύουμε το δέος μας και την ευλάβειά μας για το όνομα του Θεού είναι όταν αναγνωρίζουμε τον Ιεχωβά ως Κυβερνήτη μας και τον υπακούμε ολόκαρδα.​—Παρ. 3:1· Αποκ. 4:11.

Προετοιμάζονται για να Φέρουν και να Εξυψώνουν το Όνομα του Θεού

7, 8. (α) Γιατί χρειάστηκε χρόνος προτού μπορέσει ο λαός του Θεού να φέρει το όνομά του; (β) Τι θα εξετάσουμε τώρα;

⁷ Οι υπηρέτες του Θεού στους σύγχρονους καιρούς χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού στα έντυπά τους από τη δεκαετία του 1870. Για παράδειγμα, Η Σκοπιά της Σιών του Αυγούστου του 1879 και οι Ύμνοι της Νύμφης (Songs of the Bride), ένα υμνολόγιο που κυκλοφόρησε το ίδιο έτος, αναφέρουν το όνομα Ιεχωβά. Ωστόσο, φαίνεται ότι, προτού ο Ιεχωβά επιτρέψει στο λαό του να αποκαλείται δημοσίως με το ιερό όνομά του, φρόντισε να πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτό το μεγαλειώδες προνόμιο. Πώς προετοίμασε ο Ιεχωβά εκείνους τους πρώτους Σπουδαστές της Γραφής για να γίνουν φορείς του ονόματός του;

⁸ Ανατρέχοντας στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, βλέπουμε πώς έδωσε ο Ιεχωβά στο λαό του σαφέστερη κατανόηση κάποιων σημαντικών αληθειών που σχετίζονται με το όνομά του. Ας εξετάσουμε τρεις από αυτές.

9, 10. (α) Τα πρώτα χρόνια, γιατί τα άρθρα της Σκοπιάς εστίαζαν την προσοχή στον Ιησού; (β) Ποια αλλαγή έγινε από το 1919, και με ποια αποτελέσματα; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Πώς Έχει Εξυψώσει Η Σκοπιά το Όνομα του Θεού».)

⁹ Πρώτον, οι υπηρέτες του Ιεχωβά απέκτησαν τη σωστή άποψη για τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού. Οι πιστοί Σπουδαστές της Γραφής τα πρώτα χρόνια πίστευαν ότι η κύρια διδασκαλία της Γραφής είναι η διευθέτηση του λύτρου. Αυτός είναι και ο λόγος που Η Σκοπιά συχνά εστίαζε την προσοχή στον Ιησού. Για παράδειγμα, στο πρώτο έτος της κυκλοφορίας της, ανέφερε το όνομα «Ιησούς» δεκαπλάσιες φορές από ό,τι το όνομα «Ιεχωβά». Αναφορικά με εκείνα τα πρώτα χρόνια, Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1976 (15 Ιουνίου 1976 στην ελληνική) παρατήρησε ότι οι Σπουδαστές της Γραφής απέδιδαν υπερβολική σπουδαιότητα στον Ιησού. Με τον καιρό, όμως, ο Ιεχωβά τούς βοήθησε να διακρίνουν πόσο εξέχουσα θέση δίνει η Γραφή στο δικό Του προσωπικό όνομα. Πώς τους επηρέασε αυτό; Το ίδιο άρθρο της Σκοπιάς λέει ότι, ιδίως από το 1919 και μετά, “άρχισαν να δείχνουν περισσότερη εκτίμηση για τον ουράνιο Πατέρα του Μεσσία, τον Ιεχωβά”. Μάλιστα, μέσα σε μια δεκαετία μετά το 1919, Η Σκοπιά ανέφερε το όνομα του Θεού πάνω από 6.500 φορές!

¹⁰ Δίνοντας στο όνομα «Ιεχωβά» την πρέπουσα αναγνώριση, οι αδελφοί μας έδειξαν την αγάπη τους για το όνομά του. Όπως ο Μωυσής, ήταν πλέον αποφασισμένοι να “διακηρύξουν το όνομα του Ιεχωβά”. (Δευτ. 32:3· Ψαλμ. 34:3) Και ο Ιεχωβά, σύμφωνα με τη Γραφική υπόσχεση, πρόσεξε την αγάπη τους για το όνομά του και τους έδειξε εύνοια.​—Ψαλμ. 119:132· Εβρ. 6:10.

11, 12. (α) Τι άλλαξε στα έντυπά μας λίγο μετά το 1919; (β) Σε τι έστρεφε την προσοχή των υπηρετών του ο Ιεχωβά, και γιατί;

¹¹ Δεύτερον, οι αληθινοί Χριστιανοί απέκτησαν τη σωστή κατανόηση για το έργο που τους είχε αναθέσει ο Θεός. Λίγο μετά το 1919, οι χρισμένοι αδελφοί που ασκούσαν τότε την ηγεσία υποκινήθηκαν να εξετάσουν την προφητεία του Ησαΐα. Έκτοτε, το κέντρο βάρους στο περιεχόμενο των εντύπων μας άλλαξε. Γιατί αποδείχτηκε αυτή η προσαρμογή «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό»;​—Ματθ. 24:45.

¹² Πριν από το 1919, Η Σκοπιά δεν είχε αναλύσει ποτέ λεπτομερώς τη δήλωση του Ησαΐα: «“Εσείς είστε μάρτυρές μου”, λέει ο Ιεχωβά, “ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα”». (Διαβάστε Ησαΐας 43:10-12) Αλλά λίγο μετά το 1919, τα έντυπά μας άρχισαν να δίνουν προσοχή σε αυτή τη Γραφική περικοπή, προτρέποντας όλους τους χρισμένους να συμμετέχουν στο έργο που τους είχε αναθέσει ο Ιεχωβά​—να δίνουν μαρτυρία για εκείνον. Μάλιστα, από το 1925 ως το 1931 και μόνο, το 43ο κεφάλαιο του Ησαΐα εξετάστηκε σε 57 τεύχη της Σκοπιάς, και όλα τους εφάρμοσαν αυτά τα λόγια στους αληθινούς Χριστιανούς. Σαφώς, εκείνα τα χρόνια ο Ιεχωβά έστρεφε την προσοχή των υπηρετών του στο έργο που έπρεπε να κάνουν. Γιατί; Από μια άποψη, για να “δοκιμαστούν πρώτα ως προς την καταλληλότητα”. (1 Τιμ. 3:10) Για να δικαιούνται οι Σπουδαστές της Γραφής να φέρουν το όνομα του Θεού, έπρεπε πρώτα να του αποδείξουν με τα έργα τους ότι ήταν πραγματικά μάρτυρές του.​—Λουκ. 24:47, 48.

13. Πώς αποκαλύπτει ο Λόγος του Θεού το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθεί;

¹³ Τρίτον, ο λαός του Ιεχωβά αντιλήφθηκε πόσο σημαντικός είναι ο αγιασμός του ονόματος του Θεού. Τη δεκαετία του 1920, διέκριναν ότι ο αγιασμός του ονόματος του Θεού είναι το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθεί. Πώς αποκαλύπτει ο Λόγος του Θεού αυτή τη βαρυσήμαντη αλήθεια; Εξετάστε δύο παραδείγματα. Ποιος ήταν ο πρώτιστος λόγος για τον οποίο έσωσε ο Θεός τον Ισραήλ από την Αίγυπτο; Ο Ιεχωβά δήλωσε: «Για να κάνω το όνομά μου να διακηρυχτεί σε όλη τη γη». (Έξοδ. 9:16) Και γιατί έδειχνε έλεος στους Ισραηλίτες όταν στασίαζαν εναντίον του; Και πάλι ο Ιεχωβά είπε: «Ενήργησα για χάρη του ονόματός μου, ώστε να μη βεβηλωθεί ενώπιον των εθνών». (Ιεζ. 20:8-10) Τι έμαθαν οι Σπουδαστές της Γραφής από αυτές και άλλες Γραφικές αφηγήσεις;

14. (α) Τι είχε πλέον διακρίνει ο λαός του Θεού στα τέλη της δεκαετίας του 1920; (β) Πώς επηρέασε το έργο κηρύγματος η βαθύτερη κατανόηση που απέκτησαν οι Σπουδαστές της Γραφής; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Ένας Ισχυρός Λόγος για να Κηρύττουμε».)

¹⁴ Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο λαός του Θεού είχε πλέον διακρίνει τη σημασία των λόγων που είχε γράψει ο Ησαΐας πριν από 2.700 χρόνια περίπου. Αναφορικά με τον Ιεχωβά, ο προφήτης δήλωσε: «Έτσι οδήγησες το λαό σου για να κάνεις θεσπέσιο όνομα για τον εαυτό σου». (Ησ. 63:14) Οι Σπουδαστές της Γραφής κατανόησαν ότι το πρώτιστο ζήτημα ήταν, όχι η προσωπική σωτηρία, αλλά ο αγιασμός του ονόματος του Θεού. (Ησ. 37:20· Ιεζ. 38:23) Το 1929, το βιβλίο Προφητεία συνόψισε αυτή την αλήθεια ως εξής: “Το όνομα του Ιεχωβά είναι το πιο ζωτικό ζήτημα ενώπιον ολόκληρης της δημιουργίας”. Αυτή η διορθωμένη κατανόηση υποκίνησε περαιτέρω τους υπηρέτες του Θεού να δίνουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά και να απαλλάξουν το όνομά του από τη συκοφαντία.

15. (α) Τι είχαν πλέον αποκτήσει οι αδελφοί μας τη δεκαετία του 1930; (β) Για ποιο πράγμα είχε έρθει ο καιρός;

¹⁵ Στη χαραυγή της δεκαετίας του 1930, οι αδελφοί μας είχαν ήδη αποκτήσει σωστή άποψη για τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού, σαφέστερη κατανόηση για το έργο που τους είχε αναθέσει εκείνος και βαθύτερη ενόραση στο κύριο ζήτημα που έπρεπε να τακτοποιηθεί. Τώρα, είχε έρθει ο καιρός του Ιεχωβά για να δώσει στους υπηρέτες του την τιμή να φέρουν δημόσια το όνομά του. Για να δούμε πώς συνέβη αυτό, ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν.

Ο Ιεχωβά Παίρνει «έναν Λαό για το Όνομά Του»

16. (α) Με ποιον εξέχοντα τρόπο εξυψώνει ο Ιεχωβά το όνομά του; (β) Στο παρελθόν, ποιοι είχαν υπηρετήσει αρχικά ως λαός για το όνομα του Θεού;

¹⁶ Ένας εξέχων τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά εξυψώνει το όνομά του είναι το ότι έχει έναν λαό στη γη που φέρει αυτό το όνομα. Από το 1513 Π.Κ.Χ. και μετά, το έθνος του Ισραήλ εκπροσωπούσε τον Ιεχωβά ως λαός του. (Ησ. 43:12) Ωστόσο, δεν τήρησαν τους όρους της διαθήκης με τον Θεό, και το 33 Κ.Χ. έχασαν την ειδική σχέση τους μαζί του. Λίγο αργότερα, ο Ιεχωβά «έστρεψε . . . την προσοχή του στα έθνη για να πάρει από αυτά έναν λαό για το όνομά του». (Πράξ. 15:14) Αυτός ο πρόσφατα εκλεγμένος λαός έγινε γνωστός ως ο «Ισραήλ του Θεού», τον οποίο αποτελούν χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού από διάφορα έθνη.​—Γαλ. 6:16.

17. Ποιο σχέδιο του Σατανά πέτυχε;

¹⁷ Γύρω στο 44 Κ.Χ., οι μαθητές του Χριστού «ονομάστηκαν με θεϊκή πρόνοια Χριστιανοί». (Πράξ. 11:26) Αρχικά, αυτό το όνομα ήταν ξεχωριστό, επειδή αναφερόταν μόνο στους αληθινούς Χριστιανούς. (1 Πέτρ. 4:16) Εντούτοις, όπως έδειχνε η παραβολή του Ιησού για το σιτάρι και τα ζιζάνια, το σχέδιο του Σατανά πέτυχε: το μοναδικό όνομα Χριστιανός αποδόθηκε σε κάθε λογής κατ’ απομίμηση Χριστιανούς. Ως επακόλουθο, για πολλούς αιώνες, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν ξεχώριζαν καθαρά από τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς. Αλλά η κατάσταση άρχισε να αλλάζει κατά τη διάρκεια “της εποχής του θερισμού”, η οποία ξεκίνησε το 1914. Γιατί; Επειδή οι άγγελοι άρχισαν να διαχωρίζουν τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς από τους γνήσιους.​—Ματθ. 13:30, 39-41.

18. Τι βοήθησε τους αδελφούς μας να αντιληφθούν την ανάγκη για ένα νέο όνομα;

¹⁸ Μετά το διορισμό του πιστού δούλου το 1919, ο Ιεχωβά βοήθησε το λαό του να διακρίνει ποιο ήταν το έργο που τους είχε αναθέσει. Σύντομα αντιλήφθηκαν ότι το κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι τούς ξεχώριζε από όλους τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς. Από τη στιγμή που το συνειδητοποίησαν αυτό, δεν άργησαν να καταλάβουν ότι η ονομασία «Σπουδαστές της Γραφής» δεν τους διαφοροποιούσε επαρκώς. Ο πρωταρχικός σκοπός στη ζωή τους δεν ήταν απλώς να μελετούν τη Γραφή αλλά να δίνουν μαρτυρία για τον Θεό καθώς και να τιμούν και να εξυψώνουν το όνομά του. Ποιο όνομα, λοιπόν, θα ταίριαζε με το έργο που έκαναν; Η απάντηση δόθηκε το 1931.

19, 20. (α) Ποια συναρπαστική απόφαση υιοθετήθηκε σε μια συνέλευση το 1931; (β) Πώς ανταποκρίθηκαν οι αδελφοί μας στην υιοθέτηση του νέου ονόματος;

¹⁹ Τον Ιούλιο του 1931, 15.000 Σπουδαστές της Γραφής κατέφθασαν στο Κολόμπους του Οχάιο, στις ΗΠΑ, για μια συνέλευση. Όταν πήραν στα χέρια τους το πρόγραμμα, τα δύο μεγάλα γράμματα J και W (Μ και Ι) που στόλιζαν το εξώφυλλο κέντρισαν την περιέργειά τους. Αναρωτιούνταν τι να σημαίνουν, και έκαναν διάφορες εικασίες. Κατόπιν, την Κυριακή 26 Ιουλίου, ο αδελφός Ιωσήφ Ρόδερφορντ παρουσίασε μια απόφαση που περιείχε και την εξής δυναμική δήλωση: «Επιθυμούμε να είμαστε γνωστοί και να μας αποκαλούν με το όνομα μάρτυρες του Ιεχωβά». Εκείνη τη στιγμή, λύθηκε το αίνιγμα των δύο γραμμάτων​—επρόκειτο για τα αρχικά του Γραφικού ονόματος Μάρτυρες του Ιεχωβά, το οποίο βασίζεται στο εδάφιο Ησαΐας 43:10.

²⁰ Το ακροατήριο ανταποκρίθηκε με ενθουσιώδεις ιαχές και παρατεταμένα χειροκροτήματα. Μέσω ραδιοφώνου, αυτή η έκρηξη ενθουσιασμού μεταδόθηκε ως την άλλη άκρη της γης! Ο Έρνεστ και η Ναόμι Μπάρμπερ στην Αυστραλία αφηγήθηκαν: «Όταν ξεκίνησε το χειροκρότημα στην Αμερική, οι αδελφοί στη Μελβούρνη πετάχτηκαν όρθιοι και άρχισαν να χειροκροτούν και εκείνοι. Ήταν μια αξέχαστη στιγμή!»a

Το Όνομα του Θεού Εξυψώνεται Παγκόσμια

21. Πώς έδωσε ώθηση το νέο όνομα στο έργο κηρύγματος;

²¹ Το Γραφικό όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά έδωσε στους υπηρέτες του Θεού επιπρόσθετο σθένος για να συμμετέχουν στο έργο κηρύγματος. Ο Έντουαρντ και η Τζέσι Γκράιμς, ένα αντρόγυνο σκαπανέων στις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίοι παρακολούθησαν εκείνη τη συνέλευση, σχολίασαν: «Φύγαμε από το σπίτι Σπουδαστές της Γραφής και γυρίσαμε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ήμασταν πανευτυχείς που το νέο μας όνομα θα μας βοηθούσε να μεγαλύνουμε το όνομα του Θεού μας». Έπειτα από εκείνη τη συνέλευση, μερικοί Μάρτυρες χρησιμοποιούσαν μια νέα μέθοδο για να το κάνουν αυτό. Συστήνονταν στους οικοδεσπότες δίνοντάς τους μια κάρτα με το άγγελμα: «Είμαι μάρτυρας του ΙΕΧΩΒΑ και κηρύττω τη Βασιλεία του ΙΕΧΩΒΑ του Θεού μας». Ναι, οι υπηρέτες του Θεού ήταν περήφανοι που έφεραν το όνομα Ιεχωβά και ήταν έτοιμοι να διακηρύξουν τη σημασία του στα πέρατα της γης.​—Ησ. 12:4.

22. Τι αποδεικνύει ότι ο λαός του Ιεχωβά έχει διακριτή ταυτότητα;

²² Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Ιεχωβά υποκίνησε τους χρισμένους αδελφούς μας να υιοθετήσουν το ξεχωριστό τους όνομα. Σε όλο αυτό το διάστημα, κατάφερε ο Σατανάς να συσκοτίσει την ταυτότητα του λαού του Θεού; Κατάφερε να μας ενσωματώσει στο παγκόσμιο θρησκευτικό τοπίο; Όχι, καθόλου! Απεναντίας, η διακριτή μας ταυτότητα ως μαρτύρων του Θεού ξεχωρίζει περισσότερο από ποτέ. (Διαβάστε Μιχαίας 4:5· Μαλαχίας 3:18) Στην πραγματικότητα, έχουμε συνδεθεί τόσο στενά με το όνομα του Θεού, ώστε σήμερα αν κάποιος το χρησιμοποιεί ανοιχτά τον ταυτίζουν αμέσως με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Αντί να επισκιάζεται από μια οροσειρά ψεύτικων θρησκειών, η αληθινή λατρεία του Ιεχωβά έχει «στερεωθεί πάνω από την κορυφή των βουνών». (Ησ. 2:2) Σήμερα, η λατρεία του Ιεχωβά και το ιερό όνομά του έχουν όντως εξυψωθεί υπέρτατα.

23. Σύμφωνα με το εδάφιο Ψαλμός 121:5, ποια σημαντική αλήθεια για τον Ιεχωβά μάς δίνει πολλή δύναμη;

²³ Πόσο ενισχυτικό είναι να ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά θα μας προστατέψει τόσο από τις τωρινές όσο και από τις μελλοντικές επιθέσεις του Σατανά! (Ψαλμ. 121:5) Εύλογα απηχούμε τα αισθήματα του ψαλμωδού: «Ευτυχισμένο είναι το έθνος του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά, ο λαός τον οποίο εξέλεξε για κληρονομιά του».​—Ψαλμ. 33:12.

1, 2. Πώς αποδείχτηκε ο Ιησούς σοφός «ξεναγός»;

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ότι περιηγείστε μια εντυπωσιακή και πανέμορφη πόλη καθοδηγούμενοι από έναν έμπειρο ξεναγό. Τα πάντα εκεί σας είναι άγνωστα, οπότε κρέμεστε από τα χείλη του. Κάποιες φορές, μέσα στον ενθουσιασμό σας, εσείς και οι συνταξιδιώτες σας έχετε απορίες για αξιοθέατα που δεν έχετε δει ακόμα. Όταν όμως ρωτάτε τον ξεναγό σας, εκείνος κρατάει τις απαντήσεις για την κατάλληλη στιγμή, μόλις φανεί στον ορίζοντα το συγκεκριμένο αξιοθέατο. Όσο περνάει η ώρα, εντυπωσιάζεστε όλο και περισσότερο με τη σοφία του, γιατί σας λέει αυτό που χρειάζεται ακριβώς όταν χρειάζεται.

² Οι αληθινοί Χριστιανοί μοιάζουν κάπως με αυτούς τους τουρίστες. Μαθαίνουμε με ενθουσιασμό για την πιο εντυπωσιακή πόλη από όλες, «την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια», τη Βασιλεία του Θεού. (Εβρ. 11:10) Ενόσω ο Ιησούς ήταν στη γη, «ξεναγούσε» ο ίδιος προσωπικά τους ακολούθους του, οδηγώντας τους σε βαθύτερη γνώση για αυτή τη Βασιλεία. Απαντούσε άραγε σε όλες τις ερωτήσεις τους, και τους είπε μεμιάς τα πάντα για τη Βασιλεία; Όχι. Τους είπε: «Έχω πολλά ακόμη να σας πω, αλλά δεν μπορείτε να τα αντέξετε προς το παρόν». (Ιωάν. 16:12) Ως ο σοφότερος «ξεναγός», ο Ιησούς ποτέ δεν φόρτωνε τους μαθητές του με γνώση που δεν ήταν έτοιμοι να διαχειριστούν.

3, 4. (α) Πώς συνεχίζει ο Ιησούς να διδάσκει τους πιστούς για τη Βασιλεία του Θεού; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

³ Ο Ιησούς είπε τα λόγια που καταγράφονται στο εδάφιο Ιωάννης 16:12 την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του. Μετά το θάνατό του, πώς θα συνέχιζε να διδάσκει τους πιστούς ανθρώπους για τη Βασιλεία του Θεού; Διαβεβαίωσε τους αποστόλους του: «Το πνεύμα της αλήθειας θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια».a (Ιωάν. 16:13) Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το άγιο πνεύμα με έναν ξεναγό που μας οδηγεί υπομονετικά. Το πνεύμα είναι το μέσο με το οποίο ο Ιησούς διδάσκει τους ακολούθους του οτιδήποτε χρειάζεται να γνωρίζουν για τη Βασιλεία του Θεού​—και ακριβώς όταν χρειάζεται να το γνωρίζουν.

⁴ Ας εξετάσουμε τώρα πώς το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά έχει οδηγήσει τους ειλικρινείς Χριστιανούς σε μεγαλύτερη γνώση για αυτή τη Βασιλεία. Πρώτα θα δούμε πώς κατανοήσαμε το πότε άρχισε να κυβερνάει η Βασιλεία του Θεού. Κατόπιν, θα εξετάσουμε την ταυτότητα και τις αντίστοιχες ελπίδες των κυβερνητών και των υπηκόων της Βασιλείας. Και τελικά, θα δούμε πώς οι ακόλουθοι του Χριστού κατανόησαν σαφέστερα τι απαιτεί η οσιότητα στη Βασιλεία.

Κατανοούν τη Σημασία ενός Κρίσιμου Έτους

5, 6. (α) Ποιες εσφαλμένες απόψεις είχαν οι Σπουδαστές της Γραφής σχετικά με την εγκαθίδρυση της Βασιλείας και το θερισμό; (β) Γιατί αυτές οι εσφαλμένες απόψεις δεν πρέπει να εγείρουν αμφιβολίες για το αν ο Ιησούς οδηγούσε τους ακολούθους του;

⁵ Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, οι Σπουδαστές της Γραφής τόνιζαν επί δεκαετίες ότι το έτος 1914 θα είχε καθοριστική σημασία στην εκπλήρωση Γραφικών προφητειών. Ωστόσο, εκείνη την εποχή πίστευαν ότι η παρουσία του Χριστού είχε αρχίσει το 1874, ότι εκείνος είχε αρχίσει να κυβερνάει στον ουρανό το 1878 και ότι η εγκαθίδρυση της Βασιλείας θα ολοκληρωνόταν τον Οκτώβριο του 1914. Ο θερισμός θα διαρκούσε από το 1874 ως το 1914 και θα κορυφωνόταν με τη σύναξη των χρισμένων στον ουρανό. Μήπως αυτές οι εσφαλμένες ιδέες εγείρουν αμφιβολίες για το αν ο Ιησούς οδηγούσε εκείνους τους πιστούς μέσω του αγίου πνεύματος;

⁶ Ούτε κατά διάνοια! Θυμηθείτε το αρχικό μας παράδειγμα. Μήπως το γεγονός ότι οι τουρίστες προτρέχουν με τις ιδέες τους και τις ανυπόμονες ερωτήσεις τους εγείρει αμφιβολίες για την αξιοπιστία του ξεναγού τους; Όχι βέβαια! Παρόμοια, αν και ο λαός του Θεού μερικές φορές προσπαθεί να κατανοήσει κάποιες λεπτομέρειες του σκοπού του Ιεχωβά προτού έρθει ο καιρός να τους οδηγήσει το άγιο πνεύμα σε αυτές τις αλήθειες, είναι σαφές ότι ο Ιησούς τούς οδηγεί. Ως εκ τούτου, οι πιστοί αποδεικνύονται πρόθυμοι να διορθωθούν και ταπεινά προσαρμόζουν τις απόψεις τους.​—Ιακ. 4:6.

7. Με ποιες εκλάμψεις πνευματικού φωτός ευλογήθηκε ο λαός του Θεού;

⁷ Στα χρόνια που ακολούθησαν το 1919, ο λαός του Θεού ευλογήθηκε με ολοένα και περισσότερες εκλάμψεις πνευματικού φωτός. (Διαβάστε Ψαλμός 97:11) Το 1925, δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά ένα άρθρο-ορόσημο με τίτλο «Η Γέννησις του Έθνους». Παρέθετε πειστικές Γραφικές αποδείξεις ότι η Μεσσιανική Βασιλεία είχε γεννηθεί το 1914, σε εκπλήρωση της προφητικής εικόνας που παρουσίαζε την ουράνια γυναίκα του Θεού να γεννάει, όπως καταγράφεται στο 12ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης.b Το άρθρο έδειχνε επίσης ότι ο διωγμός και οι κακουχίες που υπέστη ο λαός του Ιεχωβά εκείνα τα χρόνια του πολέμου αποτελούσαν σαφή σημάδια ότι ο Σατανάς είχε ριχτεί από τον ουρανό, «έχοντας μεγάλο θυμό, καθώς γνωρίζει ότι έχει μικρό χρονικό διάστημα».​—Αποκ. 12:12.

8, 9. (α) Πώς άρχισε να τονίζεται η σπουδαιότητα της Βασιλείας του Θεού; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

⁸ Πόσο σημαντική είναι η Βασιλεία; Το 1928, Η Σκοπιά άρχισε να τονίζει ότι η Βασιλεία ήταν πιο σημαντική από την προσωπική σωτηρία μέσω του λύτρου. Πράγματι, μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας ο Ιεχωβά πρόκειται να αγιάσει το όνομά του, να δικαιώσει την κυριαρχία του και να επιτελέσει όλους τους σκοπούς του αναφορικά με την ανθρωπότητα.

⁹ Ποιοι θα κυβερνούσαν μαζί με τον Χριστό σε αυτή τη Βασιλεία; Ποιοι θα ήταν οι επίγειοι υπήκοοί της; Και με ποιο έργο θα έπρεπε να ασχοληθούν οι ακόλουθοι του Χριστού;

Το Έργο Θερισμού Επικεντρώνεται στους Χρισμένους

10. Τι κατανοούσε από παλιά ο λαός του Θεού σχετικά με τους 144.000;

¹⁰ Τις δεκαετίες προ του 1914, οι αληθινοί Χριστιανοί είχαν ήδη κατανοήσει ότι 144.000 πιστοί ακόλουθοι του Χριστού θα κυβερνούσαν μαζί του στον ουρανό.c Εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής αντιλήφθηκαν ότι αυτός ο αριθμός είναι κυριολεκτικός και ότι οι 144.000 είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.

11. Πώς κατανόησαν σταδιακά τα υποψήφια μέλη της νύφης του Χριστού ποιος είναι ο διορισμός τους στη γη;

¹¹ Τι ανατέθηκε, όμως, σε αυτά τα υποψήφια μέλη της νύφης του Χριστού να κάνουν όσο θα βρίσκονταν ακόμα στη γη; Αυτοί διέκριναν ότι ο Ιησούς είχε δώσει έμφαση στο έργο κηρύγματος και το είχε συνδέσει με μια περίοδο θερισμού. (Ματθ. 9:37· Ιωάν. 4:35) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, για κάποιο διάστημα υποστήριζαν ότι η περίοδος του θερισμού θα διαρκούσε 40 χρόνια και θα κορυφωνόταν με τη σύναξη των χρισμένων στον ουρανό. Επειδή όμως το έργο συνεχίστηκε και μετά το πέρας των 40 ετών, χρειάζονταν περαιτέρω διασαφηνίσεις. Τώρα ξέρουμε ότι η εποχή του θερισμού​—η εποχή για να διαχωριστεί το σιτάρι από τα ζιζάνια, οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί από τους κατ’ απομίμηση Χριστιανούς—​άρχισε το 1914. Είχε έρθει ο καιρός να επικεντρωθεί η προσοχή στη σύναξη των υπόλοιπων μελών εκείνης της ουράνιας τάξης!

12, 13. Πώς έχουν εκπληρωθεί στις τελευταίες ημέρες οι παραβολές του Ιησού για τις δέκα παρθένες και για τα τάλαντα;

¹² Από το 1919 και μετά, ο Χριστός συνέχισε να οδηγεί τον πιστό και φρόνιμο δούλο ώστε να δίνει έμφαση στο έργο κηρύγματος. Το διορισμό για το κήρυγμα τον είχε δώσει τον πρώτο αιώνα. (Ματθ. 28:19, 20) Έδειξε επίσης ποιες ιδιότητες θα χρειάζονταν οι χρισμένοι ακόλουθοί του για να επιτελέσουν αυτόν το διορισμό. Πώς το έκανε αυτό; Στην παραβολή του για τις δέκα παρθένες, έδειξε ότι οι χρισμένοι θα έπρεπε να παραμείνουν σε εγρήγορση, πνευματικά άγρυπνοι, προκειμένου να φτάσουν στον τελικό τους στόχο, να συμμετάσχουν δηλαδή στο μεγάλο γαμήλιο συμπόσιο στον ουρανό, όταν ο Χριστός θα ενωθεί με τη «νύφη» του που αποτελείται από τους 144.000. (Αποκ. 21:2) Κατόπιν, στην παραβολή του για τα τάλαντα, ο Ιησούς δίδαξε ότι οι χρισμένοι υπηρέτες του θα επιτελούσαν με επιμέλεια το έργο κηρύγματος που τους είχε εμπιστευτεί.​—Ματθ. 25:1-30.

¹³ Οι χρισμένοι έχουν αποδειχτεί και άγρυπνοι και επιμελείς στη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Αναμφίβολα, η εγρήγορσή τους θα ανταμειφθεί! Αλλά μήπως το μεγάλο έργο θερισμού θα περιοριζόταν στη σύναξη των υπολοίπων από τους 144.000 συγκυβερνήτες του Χριστού;

Η Βασιλεία Συγκεντρώνει τους Επίγειους Υπηκόους Της!

14, 15. Για ποιες τέσσερις ομάδες γινόταν λόγος στο Τετελεσμένον Μυστήριον;

¹⁴ Πιστοί άντρες και γυναίκες λαχταρούσαν από καιρό να μάθουν ποιο ήταν το «μεγάλο πλήθος» (ὄχλος πολύς, Κείμενο) που αναφέρεται στα εδάφια Αποκάλυψη 7:9-14. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, προτού έρθει ο καιρός να αποκαλύψει ο Χριστός την ταυτότητα αυτής της μεγάλης ομάδας, πολλά από όσα λέγονταν απείχαν μακράν από τις ξεκάθαρες, απλές αλήθειες που σήμερα γνωρίζουμε και αγαπάμε.

¹⁵ Το 1917, το βιβλίο Το Τετελεσμένον Μυστήριον δήλωνε ότι υπάρχουν “δύο βαθμοί ή δύο είδη ουράνιας σωτηρίας, και δύο βαθμοί ή δύο είδη επίγειας σωτηρίας”. Ποιοι αποτελούσαν τις τέσσερις ομάδες ανθρώπων με αυτές τις διαφορετικές ελπίδες για σωτηρία; Πρώτον, ήταν οι 144.000 που θα κυβερνούσαν με τον Χριστό. Δεύτερον, ήταν ο πολύς όχλος. Τότε, υπήρχε η άποψη ότι αυτοί ήταν κατ’ όνομα Χριστιανοί που παρέμεναν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Είχαν πίστη ως έναν βαθμό, αλλά όχι αρκετή ώστε να πάρουν σταθερά ακέραιη θέση. Γι’ αυτό, θα τους δίνονταν υποδεέστερες θέσεις στον ουρανό. Όσο για τη γη, υπήρχε η άποψη ότι μια τρίτη ομάδα, οι «αρχαίοι αριστείς»​—πιστά άτομα όπως ο Αβραάμ, ο Μωυσής και άλλοι—​θα είχαν θέσεις εξουσίας πάνω στην τέταρτη ομάδα, τον κόσμο της ανθρωπότητας.

16. Ποιες εκλάμψεις πνευματικού φωτός υπήρξαν το 1923 και το 1932;

¹⁶ Πώς οδήγησε το άγιο πνεύμα τους ακολούθους του Χριστού στην κατανόηση που έχουμε σήμερα; Αυτό συνέβη προοδευτικά, με διαδοχικές εκλάμψεις πνευματικού φωτός. Ήδη από το 1923, Η Σκοπιά έστρεφε την προσοχή σε μια ομάδα που δεν είχε ουράνιες βλέψεις και θα ζούσε στη γη υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού. Το 1932, Η Σκοπιά αναφέρθηκε στον Ιωναδάβ, ο οποίος προσκολλήθηκε στον χρισμένο του Θεού, τον Βασιλιά Ιηού του Ισραήλ, για να τον συνδράμει στον πόλεμο κατά της ψεύτικης λατρείας. (2 Βασ. 10:15-17) Το άρθρο έλεγε ότι υπάρχει στη σύγχρονη εποχή μια τάξη ανθρώπων οι οποίοι είναι σαν τον Ιωναδάβ, και πρόσθετε ότι ο Ιεχωβά πρόκειται να περάσει αυτή την τάξη “μέσα από τη θλίψη του Αρμαγεδδώνα” για να ζήσει εδώ στη γη.

17. (α) Ποια εκθαμβωτική έκλαμψη πνευματικού φωτός υπήρξε το 1935; (β) Πώς επηρεάστηκαν οι πιστοί Χριστιανοί από τη νέα κατανόηση για τον πολύ όχλο; (Βλέπε το πλαίσιο «Πολλοί Ανάσαναν με Ανακούφιση».)

¹⁷ Το 1935 υπήρξε μια εκθαμβωτική έκλαμψη πνευματικού φωτός. Στη συνέλευση που διεξάχθηκε στην Ουάσινγκτον, ο πολύς όχλος προσδιορίστηκε ως επίγεια τάξη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα πρόβατα στην παραβολή του Ιησού για τα πρόβατα και τα κατσίκια. (Ματθ. 25:33-40) Ο πολύς όχλος θα ήταν μέρος των “άλλων προβάτων” για τα οποία ο Ιησούς είπε: «Και εκείνα πρέπει να τα φέρω». (Ιωάν. 10:16) Όταν ο ομιλητής, ο Ι. Φ. Ρόδερφορντ, ρώτησε: «Μπορείτε παρακαλώ, όλοι όσοι έχετε την ελπίδα να ζήσετε για πάντα εδώ στη γη, να σηκωθείτε όρθιοι;», οι μισοί και πλέον από τους παρευρισκομένους σηκώθηκαν! «Δείτε!» διακήρυξε. «Ο πολύς όχλος!» Πολλοί ένιωσαν βαθιά συγκίνηση που επιτέλους κατάλαβαν ποια ήταν η ελπίδα τους για το μέλλον.

18. Σε τι έχουν επικεντρώσει τις προσπάθειές τους στη διακονία οι ακόλουθοι του Χριστού, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁸ Έκτοτε, ο Χριστός οδηγεί τις προσπάθειες του λαού του ως επί το πλείστον στη σύναξη των υποψήφιων μελών αυτού του μεγάλου πλήθους που θα βγει από τη μεγάλη θλίψη ζωντανό και ασφαλές. Στην αρχή, αυτή η σύναξη δεν φαινόταν εντυπωσιακή. Μάλιστα, ο αδελφός Ρόδερφορντ κάποτε σχολίασε: «Φαίνεται ότι ο “πολύς όχλος” δεν θα είναι και τόσο πολύς τελικά». Φυσικά, τώρα ξέρουμε πόσο πλούσια έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά το θερισμό από τότε! Υπό την καθοδηγία του Ιησού και του αγίου πνεύματος, τόσο οι χρισμένοι όσο και οι σύντροφοί τους από τα «άλλα πρόβατα» έχουν γίνει αυτό ακριβώς που προείπε εκείνος​—«ένα ποίμνιο» που υπηρετεί ενωμένα υπό “έναν ποιμένα”.

19. Πώς μπορούμε να συμμετέχουμε στην αύξηση του μεγάλου πλήθους;

¹⁹ Η συντριπτική πλειονότητα των πιστών ανθρώπων θα ζήσουν για πάντα σε έναν επίγειο παράδεισο, υπό τη διακυβέρνηση του Χριστού και των 144.000 συγκυβερνητών του. Δεν χαιρόμαστε όταν συλλογιζόμαστε πώς οδήγησε ο Χριστός το λαό του Θεού σε μια τέτοια ξεκάθαρη Γραφική ελπίδα για το μέλλον; Τι προνόμιο είναι να μεταδίδουμε αυτή την ελπίδα σε εκείνους που συναντάμε στη διακονία! Ας είμαστε όσο πιο δραστήριοι επιτρέπουν οι περιστάσεις μας ώστε το μεγάλο πλήθος να συνεχίσει να αυξάνεται, υψώνοντας ακόμα μεγαλύτερη κραυγή αίνου στο όνομα του Ιεχωβά!​—Διαβάστε Λουκάς 10:2.

Τι Απαιτεί η Οσιότητα στη Βασιλεία

20. Από ποια στοιχεία απαρτίζεται η οργάνωση του Σατανά, και ποια στάση κρατούν οι όσιοι Χριστιανοί;

²⁰ Καθώς ο λαός του Θεού εξακολουθούσε να μαθαίνει για τη Βασιλεία, χρειαζόταν επίσης να κατανοήσει πλήρως τι σημαίνει η οσιότητα σε εκείνη την ουράνια κυβέρνηση. Ως προς αυτό, το 1922 Η Σκοπιά έδειξε ότι υπάρχουν δύο εν ενεργεία οργανώσεις, του Ιεχωβά και του Σατανά, η δε οργάνωση του Σατανά απαρτίζεται από το εμπορικό, το θρησκευτικό και το πολιτικό στοιχείο. Εκείνοι που είναι όσιοι στη Βασιλεία του Θεού υπό τον Χριστό δεν πρέπει να συμβιβάζουν την οσιότητά τους μέσω ανάρμοστης ανάμειξης σε οποιαδήποτε πτυχή της οργάνωσης του Σατανά. (2 Κορ. 6:17) Τι σημαίνει αυτό;

21. (α) Πώς έχει προειδοποιήσει ο πιστός δούλος το λαό του Θεού για τις μεγάλες επιχειρήσεις; (β) Τι αποκάλυψε Η Σκοπιά το 1963 για τη “Βαβυλώνα τη Μεγάλη”;

²¹ Η πνευματική τροφή από τον πιστό δούλο έχει εκθέσει με συνέπεια τη διαφθορά που επικρατεί στον κόσμο των μεγάλων επιχειρήσεων και έχει προειδοποιήσει το λαό του Θεού να μην ενδίδει στον άκρατο υλισμό τους. (Ματθ. 6:24) Παρόμοια, τα έντυπά μας εκθέτουν διαρκώς το θρησκευτικό τμήμα της οργάνωσης του Σατανά. Το 1963, Η Σκοπιά έδειξε ξεκάθαρα ότι η «Βαβυλώνα η Μεγάλη» αντιπροσωπεύει, όχι μόνο το Χριστιανικό κόσμο, αλλά επίσης ολόκληρη την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας. Κατά συνέπεια, όπως θα δούμε εκτενέστερα στο Κεφάλαιο 10, τα μέλη του λαού του Θεού σε κάθε χώρα και πολιτισμό έχουν βοηθηθεί να “βγουν από αυτήν”, καθαρίζοντας τον εαυτό τους από όλες τις συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας.​—Αποκ. 18:2, 4.

22. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, πώς καταλάβαιναν πολλοί από το λαό του Θεού την προτροπή του εδαφίου Ρωμαίους 13:1;

²² Τι θα πούμε, όμως, για το πολιτικό τμήμα της οργάνωσης του Σατανά; Θα μπορούσαν οι αληθινοί Χριστιανοί να παίρνουν μέρος στους πολέμους και στις συγκρούσεις των εθνών; Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι Σπουδαστές της Γραφής καταλάβαιναν γενικά ότι οι ακόλουθοι του Χριστού δεν πρέπει να σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους. (Ματθ. 26:52) Ωστόσο, για πολλούς, η προτροπή του εδαφίου Ρωμαίους 13:1 να είμαστε υπάκουοι «στις ανώτερες εξουσίες» σήμαινε ότι έπρεπε να πηγαίνουν στο στρατό, να φορούν στολή, ακόμα και να παίρνουν όπλο. Όταν, όμως, τους έλεγαν να σκοτώσουν τον εχθρό, έπρεπε να πυροβολήσουν στον αέρα.

23, 24. Πώς κατανοούσαμε το εδάφιο Ρωμαίους 13:1 κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και σε ποια ορθότερη άποψη οδηγήθηκαν οι ακόλουθοι του Χριστού;

²³ Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου το 1939, Η Σκοπιά ανέλυσε σε βάθος το ζήτημα της ουδετερότητας. Το άρθρο έδειχνε σαφώς ότι οι Χριστιανοί δεν θα είχαν απολύτως καμιά συμμετοχή στους πολέμους και στις συγκρούσεις των εθνών στον κόσμο του Σατανά. Τι επίκαιρη καθοδηγία! Οι ακόλουθοι του Χριστού προστατεύτηκαν έτσι από τη φρικιαστική ενοχή αίματος που επέσυραν τα έθνη σε εκείνον τον πόλεμο. Εντούτοις, αρχίζοντας από το 1929, στα έντυπά μας είχε εμφανιστεί επίσης το σκεπτικό ότι οι ανώτερες εξουσίες του εδαφίου Ρωμαίους 13:1 δεν ήταν οι κοσμικοί κυβερνήτες αλλά ο Ιεχωβά και ο Ιησούς. Υπήρχε ακόμα ανάγκη για μια ορθότερη κατανόηση.

²⁴ Το άγιο πνεύμα οδήγησε τους ακολούθους του Χριστού σε μια τέτοια άποψη το 1962, όταν κάποια άρθρα-ορόσημο που ανέλυαν τα εδάφια Ρωμαίους 13:1-7 δημοσιεύτηκαν στα τεύχη της Σκοπιάς 15 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου (15 Μαρτίου και 1 Απριλίου 1963 στην ελληνική). Ο λαός του Θεού κατανόησε τελικά την αρχή της σχετικής υποταγής που είχε αποκαλύψει ο Ιησούς στα φημισμένα λόγια του: «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». (Λουκ. 20:25) Οι αληθινοί Χριστιανοί τώρα κατανοούν ότι οι ανώτερες εξουσίες είναι οι κοσμικές εξουσίες και ότι πρέπει να υποτάσσονται σε αυτές. Αλλά αυτή η υποταγή είναι σχετική. Όταν οι κοσμικές εξουσίες μάς ζητούν να παρακούσουμε τον Ιεχωβά Θεό, τότε απαντάμε όπως και οι απόστολοι: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». (Πράξ. 5:29) Στα Κεφάλαια 13 και 14, θα μάθουμε περισσότερα για το πώς ο λαός του Θεού έχει εφαρμόσει έμπρακτα την αρχή της Χριστιανικής ουδετερότητας.

25. Γιατί εκτιμάτε την καθοδηγία του αγίου πνεύματος όσον αφορά την κατανόηση της Βασιλείας του Θεού;

²⁵ Σκεφτείτε όλα όσα έχουν διδαχτεί οι ακόλουθοι του Χριστού για τη Βασιλεία στη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Έχουμε μάθει πότε εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία του Θεού στον ουρανό και πόσο σημαντική είναι. Έχουμε σαφή εικόνα για τις δύο ελπίδες που προσφέρονται στους πιστούς ανθρώπους, την ουράνια και την επίγεια. Ξέρουμε επίσης πώς να δείχνουμε οσιότητα στη Βασιλεία του Θεού ενώ παράλληλα βρισκόμαστε σε σχετική υποταγή ως προς τις κοσμικές εξουσίες. Αναρωτηθείτε: “Θα ήξερα καμιά από αυτές τις πολύτιμες αλήθειες αν ο Ιησούς Χριστός δεν είχε οδηγήσει τον πιστό του δούλο στη γη να τις κατανοήσει και κατόπιν να τις διδάξει;” Τι ευλογία είναι να οδηγούμαστε από τον Χριστό και το άγιο πνεύμα!

1, 2. Ποιο μεγάλο έργο προείπε ο Ιησούς, και ποιο ουσιώδες ερώτημα εγείρεται;

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ πολλές φορές δίνουν υποσχέσεις τις οποίες δεν πραγματοποιούν. Ακόμα και εκείνοι που έχουν τις καλύτερες προθέσεις μπορεί να μην καταφέρουν να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Ευτυχώς, όμως, ο Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός, διαφέρει: Κρατάει πάντοτε το λόγο του.

² Όταν έγινε Βασιλιάς το 1914, ο Ιησούς ήταν έτοιμος να εκπληρώσει μια προφητεία που είχε εξαγγείλει σχεδόν 1.900 χρόνια νωρίτερα. Λίγο προτού πεθάνει, προείπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη». (Ματθ. 24:14) Η εκπλήρωση αυτών των λόγων θα ήταν μέρος του σημείου της παρουσίας του με βασιλική εξουσία. Ωστόσο, εγείρεται ένα ουσιώδες ερώτημα: Πώς θα κατάφερνε ο Βασιλιάς να συγκροτήσει ένα στράτευμα πρόθυμων κηρύκων στις τελευταίες ημέρες​—έναν καιρό ο οποίος θα χαρακτηριζόταν από ιδιοτελές, άστοργο και άθρησκο πνεύμα; (Ματθ. 24:12· 2 Τιμ. 3:1-5) Χρειάζεται να ξέρουμε την απάντηση, επειδή αφορά όλους τους αληθινούς Χριστιανούς.

3. Ποια πεποίθηση εξέφρασε ο Ιησούς, και πού οφειλόταν αυτή;

³ Ας ξαναδούμε την προφητεία του Ιησού. Εκφράζουν πεποίθηση τα λόγια «θα κηρυχτούν»; Και βέβαια εκφράζουν! Ο Ιησούς ήταν σίγουρος ότι θα είχε πρόθυμους υποστηρικτές στις τελευταίες ημέρες. Πού όφειλε αυτή την πεποίθηση; Την έμαθε από τον Πατέρα του. (Ιωάν. 12:45· 14:9) Στην προανθρώπινη ύπαρξή του, ο Ιησούς παρατηρούσε από πρώτο χέρι την πεποίθηση του Ιεχωβά​—το πόσο σίγουρος ήταν για το πρόθυμο πνεύμα των λάτρεών Του. Ας δούμε πώς εξέφρασε ο Ιεχωβά αυτή την πεποίθηση.

«Ο Λαός σου θα Προσφέρει Πρόθυμα τον Εαυτό Του»

4. Ποιο έργο κάλεσε ο Ιεχωβά τους Ισραηλίτες να υποστηρίξουν, και πώς ανταποκρίθηκαν εκείνοι;

⁴ Θυμηθείτε τι συνέβη όταν ο Ιεχωβά διέταξε τον Μωυσή να κατασκευάσει τη σκηνή της μαρτυρίας, η οποία θα αποτελούσε το κέντρο λατρείας για το έθνος του Ισραήλ. Ο Ιεχωβά, μέσω του Μωυσή, κάλεσε όλο το λαό να υποστηρίξει το έργο. Ο Μωυσής τούς είπε: «Ο καθένας που έχει πρόθυμη καρδιά ας φέρει αυτή τη συνεισφορά ως συνεισφορά του Ιεχωβά». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι Ισραηλίτες «εξακολουθούσαν να . . . φέρνουν εθελοντική προσφορά κάθε πρωί». Έφερναν μάλιστα τόσο πολλά ώστε χρειάστηκε να “εμποδιστούν να φέρνουν”! (Έξοδ. 35:5· 36:3, 6) Οι Ισραηλίτες δεν διέψευσαν την εμπιστοσύνη που τους είχε ο Ιεχωβά.

5, 6. Σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 110:1-3, ποιο πνεύμα ανέμενε ο Ιεχωβά, άρα και ο Ιησούς, να βρει μεταξύ των αληθινών λάτρεων στον καιρό του τέλους;

⁵ Ανέμενε ο Ιεχωβά να βρει τέτοιο πρόθυμο πνεύμα μεταξύ των λάτρεών του στις τελευταίες ημέρες; Ναι! Χίλια και πλέον χρόνια προτού γεννηθεί ο Ιησούς στη γη, ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον Δαβίδ να γράψει για τον καιρό κατά τον οποίο θα άρχιζε να κυβερνάει ο Μεσσίας. (Διαβάστε Ψαλμός 110:1-3) Ο Ιησούς, ο νεοενθρονισμένος Βασιλιάς, θα είχε εχθρούς που θα του εναντιώνονταν. Θα διέθετε όμως και ένα στράτευμα υποστηρικτών. Αυτοί δεν θα εξαναγκάζονταν να υπηρετήσουν τον Βασιλιά. Ακόμα και οι νεαροί ανάμεσά τους θα πρόσφεραν ανεπιφύλακτα τον εαυτό τους, και θα σχημάτιζαν ένα τόσο μεγάλο πλήθος ώστε θα μπορούσαν εύστοχα να παρομοιαστούν με τις αναρίθμητες δροσοσταλιές που σκεπάζουν το έδαφος στον πρωινό ήλιο.a

⁶ Ο Ιησούς ήξερε ότι η προφητεία του 110ου Ψαλμού εφαρμοζόταν στον ίδιο. (Ματθ. 22:42-45) Επομένως, μπορούσε να είναι απόλυτα πεπεισμένος ότι θα είχε όσιους υποστηρικτές οι οποίοι θα πρόσφεραν πρόθυμα τον εαυτό τους για να κηρύξουν τα καλά νέα σε όλη τη γη. Τι μαρτυρούν τα ιστορικά στοιχεία; Έχει όντως συγκροτήσει ο Βασιλιάς ένα στράτευμα πρόθυμων κηρύκων σε αυτές τις τελευταίες ημέρες;

«Είναι Προνόμιο και Καθήκον μου να Γνωστοποιήσω Αυτό το Άγγελμα»

7. Αφού ενθρονίστηκε ο Ιησούς, ποιες ενέργειες έκανε ώστε να προετοιμάσει τους υποστηρικτές του για το έργο που είχαν μπροστά τους;

⁷ Λίγο μετά την ενθρόνισή του ως Βασιλιάς, ο Ιησούς έκανε ενέργειες ώστε να προετοιμάσει τους ακολούθους του για το τεράστιο έργο που έπρεπε να γίνει. Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, πραγματοποίησε μια επιθεώρηση και ένα έργο καθαρισμού από το 1914 μέχρι τις αρχές του 1919. (Μαλ. 3:1-4) Κατόπιν, το 1919, διόρισε τον πιστό δούλο για να ηγείται μεταξύ των ακολούθων του. (Ματθ. 24:45) Από τότε και έπειτα, εκείνος ο δούλος άρχισε να διανέμει πνευματική τροφή​—μέσω ομιλιών σε συνελεύσεις και έντυπης ύλης—​η οποία τόνιζε επανειλημμένα την ευθύνη που έχουν όλοι οι Χριστιανοί να συμμετέχουν προσωπικά στο κήρυγμα.

8-10. Πώς έδωσαν οι συνελεύσεις ώθηση στο έργο; Δώστε παράδειγμα. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Οι Πρώτες Συνελεύσεις που Έδωσαν Ώθηση στο Έργο Κηρύγματος».)

⁸ Ομιλίες σε συνελεύσεις. Διψώντας για καθοδηγία, οι Σπουδαστές της Γραφής συγκεντρώθηκαν στο Σίνταρ Πόιντ του Οχάιο, στις ΗΠΑ, από την 1η ως τις 8 Σεπτεμβρίου 1919, για την πρώτη τους μεγάλη συνέλευση μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τη δεύτερη μέρα, ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε μια διάλεξη στα πλαίσια της οποίας δήλωσε ευθέως στους παρευρισκομένους: «Η αποστολή του Χριστιανού στη γη . . . είναι να διακηρύξει το άγγελμα της . . . βασιλείας του Κυρίου».

⁹ Το αποκορύφωμα της συνέλευσης ήρθε τρεις μέρες αργότερα, όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ εκφώνησε τη διάλεξη με θέμα «Ομιλία προς τους Συνεργάτες», η οποία δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά με τον τίτλο «Αναγγέλλοντας τη Βασιλεία». Μεταξύ άλλων, είπε: «Σε στιγμές προβληματισμού είναι φυσικό να αναρωτιέται ο Χριστιανός: Γιατί βρίσκομαι στη γη; Και αναπόφευκτα η απάντηση πρέπει να είναι: Ο Κύριος με τη χάρη του με έχει κάνει πρέσβη του για να φέρω το θεϊκό άγγελμα συμφιλίωσης στον κόσμο, και είναι προνόμιο και καθήκον μου να γνωστοποιήσω αυτό το άγγελμα».

¹⁰ Σε εκείνη την ιστορική ομιλία, ο αδελφός Ρόδερφορντ ανακοίνωσε ότι ένα καινούριο περιοδικό, Ο Χρυσούς Αιών (τώρα Ξύπνα!), θα εκδιδόταν για να κατευθύνει τους ανθρώπους στη Βασιλεία ως τη μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας. Κατόπιν ρώτησε πόσοι από το ακροατήριο θα ήθελαν να συμμετάσχουν στη διανομή του περιοδικού. Μια έκθεση για τη συνέλευση ανέφερε: «Η αντίδραση ήταν ένα θέαμα άκρως εμψυχωτικό. Έξι χιλιάδες σηκώθηκαν όρθιοι σαν ένας άνθρωπος».b Σαφώς, ο Βασιλιάς είχε πρόθυμους υποστηρικτές που ανυπομονούσαν να διακηρύξουν τη Βασιλεία του!

11, 12. Τι δήλωσε Η Σκοπιά το 1920 ως προς το πότε θα γινόταν το έργο που προείπε ο Ιησούς;

¹¹ Έντυπη ύλη. Μέσα από τις σελίδες της Σκοπιάς, η σπουδαιότητα του έργου που προείπε ο Ιησούς​—δηλαδή του κηρύγματος των καλών νέων της Βασιλείας—​γινόταν όλο και πιο σαφής. Δείτε μερικά παραδείγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 1920.

¹² Ποιο άγγελμα επρόκειτο να κηρυχτεί σε εκπλήρωση του εδαφίου Ματθαίος 24:14; Πότε θα γινόταν αυτό το έργο; Η Σκοπιά 1 Ιουλίου 1920, στο άρθρο «Το Ευαγγέλιον της Βασιλείας», εξήγησε ποιο θα ήταν αυτό το άγγελμα: “Τα καλά νέα εδώ αφορούν το τέλος της παλιάς τάξης πραγμάτων και την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Μεσσία”. Επίσης, έδειξε καθαρά πότε θα γινόταν αυτό το έργο: “Αυτό το άγγελμα πρέπει να επιδοθεί στο χρονικό διάστημα το οποίο μεσολαβεί από το μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο [Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο] μέχρι τον καιρό της «μεγάλης θλίψης»”. Γι’ αυτό, το άρθρο επισήμανε: “Ήδη είναι ο καιρός . . . να κηρύξουμε παντού στο Χριστιανικό κόσμο αυτά τα καλά νέα”.

13. Πώς έκανε Η Σκοπιά το 1921 έκκληση στο πρόθυμο πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών;

¹³ Μήπως θα εξαναγκαζόταν ο λαός του Θεού να κάνει το έργο που προείπε ο Ιησούς; Όχι. Το άρθρο «Να Έχετε Θάρρος», στη Σκοπιά 15 Μαρτίου 1921, έκανε έκκληση στο πρόθυμο πνεύμα των χρισμένων Χριστιανών. Ο καθένας τους παροτρύνθηκε να αναρωτηθεί: “Δεν είναι μέγιστο προνόμιό μου, όπως και καθήκον μου, να συμμετέχω σε αυτό το έργο;” Το άρθρο συνέχιζε ως εξής: “Είμαστε βέβαιοι πως, όταν δείτε [ως προνόμιο το να συμμετέχετε στο έργο], θα είστε σαν τον Ιερεμία, που ο λόγος του Κυρίου ήταν στην καρδιά του «σαν φωτιά που καίει, κλεισμένη μέσα στα κόκαλά του», κάνοντάς τον να μην μπορεί να σωπάσει”. (Ιερ. 20:9) Αυτά τα ζεστά λόγια ενθάρρυνσης αντικατόπτριζαν την εμπιστοσύνη που έχουν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς στους όσιους υποστηρικτές της Βασιλείας.

14, 15. Ποια μέθοδο κηρύγματος υπέδειξε στους χρισμένους Χριστιανούς Η Σκοπιά το 1922;

¹⁴ Πώς θα έφερναν το άγγελμα της Βασιλείας στους ανθρώπους οι αληθινοί Χριστιανοί; Το σύντομο αλλά δυνατό άρθρο με τίτλο «Η Υπηρεσία Ουσιώδης», στη Σκοπιά 15 Αυγούστου 1922, παρότρυνε τους χρισμένους Χριστιανούς “να ασχολούνται ενεργά με το να φέρνουν το έντυπο άγγελμα στους ανθρώπους και να τους μιλούν στις πόρτες τους, δίνοντάς τους τη μαρτυρία ότι η Βασιλεία των ουρανών έχει πλησιάσει”.

¹⁵ Είναι σαφές ότι από το 1919 ο Χριστός χρησιμοποιεί τον πιστό και φρόνιμο δούλο του για να τονίζει ξανά και ξανά ότι προνόμιο και καθήκον του Χριστιανού στη γη είναι να κηρύττει το άγγελμα της Βασιλείας. Πώς ανταποκρίθηκαν, όμως, εκείνοι οι πρώτοι Σπουδαστές της Γραφής σε αυτό το κάλεσμα;

“Οι Πιστοί θα Είναι Εθελοντές”

16. Πώς αντέδρασαν μερικοί εκλεγμένοι πρεσβύτεροι στην ιδέα ότι όλοι πρέπει να συμμετέχουν στη διακονία;

¹⁶ Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, μερικοί εναντιώνονταν στην ιδέα ότι όλοι οι χρισμένοι Χριστιανοί έπρεπε να συμμετέχουν στη διακονία. Η Σκοπιά 1 Νοεμβρίου 1927 (15 Νοεμβρίου 1927 στην ελληνική) εξήγησε τι συνέβαινε: “Σήμερα υπάρχουν στην εκκλησία κάποιοι που κατέχουν την υπεύθυνη θέση του πρεσβυτέρου οι οποίοι . . . αρνούνται να ενθαρρύνουν τους αδελφούς τους να λάβουν μέρος στο έργο, ενώ και οι ίδιοι αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτό. . . . Χλευάζουν την προτροπή που μας δίνεται να πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι φέρνοντας το άγγελμα του Θεού, του Βασιλιά και της Βασιλείας του στους ανθρώπους”. Το άρθρο δήλωνε ευθέως: “Έχει έρθει ο καιρός να σημειώνουν οι πιστοί αυτά τα άτομα και να τα αποφεύγουν, λέγοντάς τους ότι δεν θα εμπιστευόμαστε πια το αξίωμα του πρεσβυτέρου σε τέτοιους άντρες”.c

17, 18. Πώς ανταποκρίθηκαν οι περισσότεροι μέσα στις εκκλησίες στην κατεύθυνση από τα κεντρικά γραφεία, και πώς έχουν ανταποκριθεί εκατομμύρια άτομα τα τελευταία 100 χρόνια;

¹⁷ Το ευχάριστο είναι ότι οι περισσότεροι μέσα στις εκκλησίες ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην κατεύθυνση που δόθηκε από τα κεντρικά γραφεία. Το θεωρούσαν προνόμιο να μεταδίδουν το άγγελμα της Βασιλείας. Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1926 το έθεσε ως εξής: “Οι πιστοί θα είναι εθελοντές . . . για να λένε αυτό το άγγελμα στους ανθρώπους”. Τέτοια πιστά άτομα ανταποκρίθηκαν επάξια στα προφητικά λόγια του εδαφίου Ψαλμός 110:3 και αποδείχτηκαν πρόθυμοι υποστηρικτές του Μεσσιανικού Βασιλιά.

¹⁸ Τα περασμένα 100 χρόνια, εκατομμύρια έχουν προσφέρει πρόθυμα τον εαυτό τους ως διαγγελείς της Βασιλείας. Στα επόμενα λίγα κεφάλαια, θα δούμε πώς έχουν κηρύξει​—τις μεθόδους και τα εργαλεία που έχουν χρησιμοποιήσει—​καθώς και ποια ήταν ως τώρα τα αποτελέσματα. Πρώτα, όμως, ας εξετάσουμε γιατί εκατομμύρια άτομα συμμετέχουν εθελοντικά σε αυτό το έργο, παρότι ζουν σε έναν εγωπαθή κόσμο. Καθώς εξετάζουμε το γιατί, είναι καλό να αναρωτηθούμε: “Εγώ γιατί μεταδίδω στους άλλους τα καλά νέα;”

«Εξακολουθήστε . . . να Επιζητείτε Πρώτα τη Βασιλεία»

19. Γιατί εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Ιησού “να εξακολουθούμε να επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία”;

¹⁹ Ο Ιησούς συμβούλεψε τους ακολούθους του να “εξακολουθήσουν να επιζητούν πρώτα τη βασιλεία”. (Ματθ. 6:33) Γιατί εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή; Βασικά, επειδή αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα της Βασιλείας, ότι παίζει κεντρικό ρόλο στο σκοπό του Θεού. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, το άγιο πνεύμα έχει σταδιακά αποκαλύψει συναρπαστικές αλήθειες για τη Βασιλεία. Όταν η πολύτιμη αλήθεια της αγγίξει την καρδιά μας, νιώθουμε την ώθηση να επιζητούμε πρώτα αυτή τη Βασιλεία.

20. Πώς δείχνει η παραβολή του Ιησού για τον κρυμμένο θησαυρό πώς θα ανταποκρίνονταν οι ακόλουθοί του στη συμβουλή να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία;

²⁰ Ο Ιησούς γνώριζε πώς θα ανταποκρίνονταν οι ακόλουθοί του στη συμβουλή να επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία. Εξετάστε την παραβολή του για τον κρυμμένο θησαυρό. (Διαβάστε Ματθαίος 13:44) Καθώς δουλεύει σε ένα χωράφι, ο εργάτης της παραβολής βρίσκει τυχαία έναν κρυμμένο θησαυρό και αμέσως αναγνωρίζει την αξία του. Τι κάνει κατόπιν; «Από τη χαρά που έχει, πηγαίνει και πουλάει όσα έχει και αγοράζει εκείνον τον αγρό». Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Όταν βρίσκουμε την αλήθεια της Βασιλείας και αναγνωρίζουμε την αξία της, κάνουμε μετά χαράς όποιες θυσίες χρειάζονται ώστε να κρατήσουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στη δικαιωματική τους θέση​—δηλαδή πρώτα στη ζωή μας.d

21, 22. Πώς δείχνουν ότι επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία οι όσιοι υποστηρικτές της; Δώστε παράδειγμα.

²¹ Οι όσιοι υποστηρικτές της Βασιλείας δείχνουν με έργα, και όχι μόνο με λόγια, ότι επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία. Αφιερώνουν τη ζωή τους, τις ικανότητές τους και τους πόρους τους στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Πολλοί έχουν κάνει μεγάλες θυσίες για να επιδιώξουν την ολοχρόνια διακονία. Όλοι αυτοί οι πρόθυμοι κήρυκες έχουν δει προσωπικά ότι ο Ιεχωβά ευλογεί εκείνους που βάζουν τη Βασιλεία στην πρώτη θέση. Προσέξτε ένα παράδειγμα από τα παλιά χρόνια.

²² Ο Έιβερι και η Λοβίνια Μπρίστοου άρχισαν να υπηρετούν μαζί ως βιβλιοπώλες διάκονοι (σκαπανείς) στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Χρόνια αργότερα, η Λοβίνια αφηγήθηκε: «Μαζί με τον Έιβερι ζήσαμε πολλά ευτυχισμένα χρόνια στο σκαπανικό. Πολλές φορές δεν ξέραμε πού θα βρούμε λεφτά για βενζίνη ή για τρόφιμα. Αλλά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Ιεχωβά πάντα προμήθευε. Εμείς απλώς συνεχίζαμε το έργο μας. Πάντοτε είχαμε ό,τι πραγματικά χρειαζόμασταν». Η Λοβίνια θυμήθηκε μια περίπτωση όταν υπηρετούσαν στην Πενσακόλα της Φλόριντα και είχαν σχεδόν ξεμείνει από χρήματα και τρόφιμα. Γυρνώντας στο τροχόσπιτό τους, βρήκαν δύο μεγάλες τσάντες με τρόφιμα μαζί με ένα σημείωμα που έλεγε: «Με αγάπη από την Ομάδα της Πενσακόλα».e Αναπολώντας τις δεκαετίες της στην ολοχρόνια διακονία, είπε: «Ο Ιεχωβά ποτέ δεν μας εγκαταλείπει. Ποτέ δεν προδίδει την εμπιστοσύνη μας».

23. Πώς νιώθετε για την αλήθεια της Βασιλείας που έχετε βρει, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

²³ Δεν μπορούμε να έχουμε όλοι την ίδια συμμετοχή στο κήρυγμα. Οι περιστάσεις μας ποικίλλουν. Όλοι μας, όμως, μπορούμε να θεωρούμε προνόμιο την ολόψυχη διακήρυξη των καλών νέων. (Κολ. 3:23) Επειδή θεωρούμε σπουδαία την πολύτιμη αλήθεια της Βασιλείας που έχουμε βρει, είμαστε πρόθυμοι​—ναι, λαχταράμε—​να κάνουμε οποιεσδήποτε θυσίες μπορούμε για να υπηρετήσουμε στον πληρέστερο δυνατό βαθμό. Δεν είστε και εσείς αποφασισμένοι να το κάνετε αυτό;

24. Ποιο είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Βασιλείας στις τελευταίες ημέρες;

²⁴ Στη διάρκεια των τελευταίων εκατό χρόνων, ο Βασιλιάς όντως εκπληρώνει τα προφητικά λόγια του εδαφίου Ματθαίος 24:14. Και το κάνει αυτό χωρίς να εξαναγκάζει κανέναν. Έχοντας βγει από αυτόν τον εγωκεντρικό κόσμο, οι ακόλουθοί του προσφέρουν πρόθυμα τον εαυτό τους για να κηρύττουν. Αυτό το παγκόσμιο κήρυγμα των καλών νέων είναι μέρος του σημείου της παρουσίας του Ιησού με βασιλική εξουσία​—και ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Βασιλείας στις τελευταίες ημέρες.

1, 2. (α) Ποια τεχνική χρησιμοποίησε ο Ιησούς για να μιλήσει σε μεγάλο ακροατήριο; (β) Πώς έχουν μιμηθεί το παράδειγμα του Χριστού οι πιστοί μαθητές του, και γιατί;

ΠΛΗΘΗ συγκεντρώνονται γύρω από τον Ιησού στις όχθες μιας λίμνης, αλλά εκείνος επιβιβάζεται σε ένα πλοιάριο και απομακρύνεται κάπως από τη στεριά. Γιατί; Ξέρει ότι η επιφάνεια του νερού θα ενισχύσει την ένταση της φωνής του και έτσι το μεγάλο ακροατήριό του θα μπορέσει να ακούσει το άγγελμά του πιο καθαρά.​—Διαβάστε Μάρκος 4:1, 2.

² Στις δεκαετίες πριν και μετά τη γέννηση της Βασιλείας, οι πιστοί μαθητές του Χριστού ακολούθησαν το παράδειγμά του, χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές τεχνικές για τη μετάδοση των καλών νέων της Βασιλείας σε μεγάλα ακροατήρια. Υπό την κατεύθυνση του Βασιλιά, ο λαός του Θεού συνεχίζει να καινοτομεί και να προσαρμόζεται καθώς οι περιστάσεις αλλάζουν και γίνονται διαθέσιμα καινούρια επιτεύγματα της τεχνολογίας. Θέλουμε να προσεγγίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους προτού έρθει το τέλος. (Ματθ. 24:14) Εξετάστε μερικές μόνο από τις μεθόδους που έχουμε χρησιμοποιήσει για να προσεγγίσουμε τους ανθρώπους όπου και αν ζουν. Σκεφτείτε, επίσης, πώς μπορείτε εσείς να μιμηθείτε την πίστη εκείνων που διέδιδαν τα καλά νέα τα παλιά χρόνια.

Προσεγγίζουμε Μεγάλα Ακροατήρια

3. Τι εξόργισε τους εχθρούς της αλήθειας όταν χρησιμοποιούσαμε τις εφημερίδες;

³ Εφημερίδες. Ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του εξέδιδαν τη Σκοπιά από το 1879, φέρνοντας το άγγελμα της Βασιλείας σε πολλούς ανθρώπους. Φαίνεται, όμως, ότι στη δεκαετία πριν από το 1914 ο Χριστός κατηύθυνε τα πράγματα έτσι ώστε τα καλά νέα να φτάσουν σε ακόμα πιο ευρύ κοινό. Η αλυσίδα των γεγονότων άρχισε το 1903. Εκείνο το έτος, ο Δρ Ε. Λ. Ίτον, εκπρόσωπος μιας ομάδας Προτεσταντών κληρικών στην Πενσυλβανία, προκάλεσε τον Κάρολο Τέηζ Ρώσσελ σε μια σειρά συζητήσεων γύρω από Γραφικές διδασκαλίες. Σε μια επιστολή του προς τον Ρώσσελ, ο Ίτον έγραψε: «Σκέφτηκα ότι μια δημόσια συζήτηση για κάποια ζητήματα στα οποία εσείς και εγώ διαφωνούμε . . . θα παρουσίαζε τεράστιο ενδιαφέρον για το κοινό». Ο Ρώσσελ και οι συνεργάτες του πίστευαν και εκείνοι ότι το κοινό θα ενδιαφερόταν, οπότε φρόντισαν να δημοσιευτεί το περιεχόμενο των συζητήσεων στην εφημερίδα Δε Πίτσμπουργκ Γκαζέτ (The Pittsburgh Gazette), μια από τις μεγαλύτερες της εποχής. Τα άρθρα αυτά είχαν τόση απήχηση και η σαφής εξήγηση της Γραφικής αλήθειας από τον Ρώσσελ ήταν τόσο ακαταμάχητη ώστε η εφημερίδα προσφέρθηκε να δημοσιεύει τις διαλέξεις του κάθε εβδομάδα. Πόσο θα εξόργισε αυτή η εξέλιξη τους εχθρούς της αλήθειας!

4, 5. Ποια ιδιότητα εκδήλωσε ο Ρώσσελ, και πώς μπορούν να μιμούνται το παράδειγμά του εκείνοι που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης;

⁴ Σύντομα, και άλλες εφημερίδες εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τις διαλέξεις του Ρώσσελ. Το 1908, Η Σκοπιά δήλωσε ότι αυτά τα κηρύγματα δημοσιεύονταν σε «έντεκα εφημερίδες τακτικά». Ωστόσο, αδελφοί που ήταν γνώστες του αντικειμένου εξήγησαν στον Ρώσσελ ότι, αν μετέφερε τα γραφεία της Εταιρίας από το Πίτσμπουργκ σε μια πιο γνωστή πόλη, θα αυξάνονταν οι εφημερίδες που θα δημοσίευαν τα Γραφικά άρθρα. Αφού ζύγισε αυτή τη συμβουλή και άλλους παράγοντες, ο Ρώσσελ μετέφερε τα γραφεία στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1909. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Λίγους μόλις μήνες μετά τη μετακόμιση, οι εφημερίδες είχαν φτάσει τις 400, και ο κατάλογος διαρκώς μεγάλωνε. Όταν εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία το 1914, πάνω από 2.000 εφημερίδες σε τέσσερις γλώσσες δημοσίευαν τα κηρύγματα και τα άρθρα του Ρώσσελ!

⁵ Ποιο σπουδαίο δίδαγμα μας δίνει αυτή η εξέλιξη των γεγονότων; Ότι εκείνοι που έχουν κάποια εξουσία μέσα στην οργάνωση του Θεού σήμερα είναι καλό να μιμούνται την ταπεινοφροσύνη του Ρώσσελ. Με ποιον τρόπο; Όταν παίρνουν σημαντικές αποφάσεις, να λαβαίνουν υπόψη τις συμβουλές των άλλων.​—Διαβάστε Παροιμίες 15:22.

6. Πώς επηρέασαν κάποιο άτομο οι αλήθειες που δημοσιεύτηκαν σε άρθρα εφημερίδων;

⁶ Οι αλήθειες της Βασιλείας που δημοσιεύονταν σε εκείνες τις εφημερίδες άλλαξαν ζωές. (Εβρ. 4:12) Για παράδειγμα, η Όρα Χέτσελ, η οποία βαφτίστηκε το 1917, ήταν ένα από τα πολλά άτομα που πρωτοήρθαν σε επαφή με την αλήθεια μέσω αυτών των άρθρων. Η ίδια αφηγήθηκε: «Λίγο μετά το γάμο μου, πήγα να δω τη μητέρα μου στο Ρότσεστερ της Μινεσότα. Τη βρήκα να κόβει άρθρα από μια εφημερίδα. Ήταν κηρύγματα του Ρώσσελ. Η μητέρα μου μού εξήγησε τα πράγματα που είχε μάθει από αυτά». Η Όρα δέχτηκε τις αλήθειες που έμαθε και επί έξι δεκαετίες κήρυττε πιστά τη Βασιλεία του Θεού.

7. Γιατί επανεξέτασαν τη χρήση εφημερίδων οι υπεύθυνοι αδελφοί;

⁷ Το 1916, δύο καθοριστικά γεγονότα έκαναν τους υπεύθυνους αδελφούς να επανεξετάσουν τη χρήση των εφημερίδων για τη διάδοση των καλών νέων. Πρώτον, εξαιτίας του Μεγάλου Πολέμου που μαινόταν τότε, τα εκτυπωτικά υλικά ήταν δυσεύρετα. Το 1916, μια έκθεση από το τμήμα εφημερίδων που διατηρούσαμε στη Βρετανία περιέγραφε το πρόβλημα ως εξής: «Επί του παρόντος, μόνο γύρω στις 30 εφημερίδες δημοσιεύουν τα Κηρύγματα. Προσεχώς, ο αριθμός πιθανότατα θα μειωθεί πολύ λόγω της αυξανόμενης τιμής του χαρτιού». Το δεύτερο γεγονός ήταν ο θάνατος του αδελφού Ρώσσελ στις 31 Οκτωβρίου 1916. Η Σκοπιά 15 Δεκεμβρίου 1916 (στην αγγλική) ανακοίνωσε: «Τώρα που ο αδελφός Ρώσσελ απεβίωσε, η δημοσίευση κηρυγμάτων [στις εφημερίδες] θα διακοπεί εντελώς». Αν και αυτή η μορφή κηρύγματος έπαψε να υφίσταται, άλλες μέθοδοι, όπως το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας», συνέχισαν να σημειώνουν τεράστια επιτυχία.

8. Τι περιλάμβανε η παραγωγή του «Φωτοδράματος της Δημιουργίας»;

⁸ Προβολές εικόνας. Ο Ρώσσελ και οι συνεργάτες του δούλεψαν σχεδόν τρία χρόνια για να ετοιμάσουν το «Φωτόδραμα της Δημιουργίας», το οποίο άρχισε να προβάλλεται το 1914. (Παρ. 21:5) Το Δράμα, όπως αποκαλούνταν, ήταν ένας καινοτόμος συνδυασμός από κινούμενες εικόνες, ηχογραφήσεις και έγχρωμες γυάλινες διαφάνειες. Εκατοντάδες άνθρωποι πήραν μέρος στην αναπαράσταση Βιβλικών σκηνών που αποτυπώθηκαν στο φιλμ, ενώ χρησιμοποιήθηκαν ακόμα και ζώα. Μια έκθεση του 1913 αναφέρει: «Τα περισσότερα ζώα ενός από τους μεγαλύτερους ζωολογικούς κήπους επιστρατεύτηκαν για να αναπαραστήσουν με κινούμενη εικόνα και ήχο την ιστορία του Νώε στο μεγάλο έργο». Όσο δε για τις εκατοντάδες γυάλινες διαφάνειες, τις ζωγράφισαν μία μία στο χέρι καλλιτέχνες στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στη Φιλαδέλφεια.

9. Γιατί έγινε τέτοια επένδυση χρόνου και χρημάτων για την παραγωγή του «Φωτοδράματος»;

⁹ Γιατί έγινε τέτοια επένδυση χρόνου και χρημάτων για την παραγωγή του «Φωτοδράματος»; Μια απόφαση που υιοθετήθηκε στις συνελεύσεις του 1913 εξηγεί: «Η πρωτοφανής επιτυχία με την οποία οι αμερικανικές εφημερίδες διαμορφώνουν την κοινή γνώμη με σκίτσα και εικόνες στις ειδησεογραφικές και στις τακτικές στήλες τους, σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή απήχηση και ευελιξία των κινούμενων εικόνων, έχει αποδείξει πλήρως την αξία τους. Εμείς, ως προοδευτικοί κήρυκες και δάσκαλοι της Γραφής, πιστεύουμε ότι έχουμε κάθε λόγο να εγκρίνουμε ανεπιφύλακτα τις κινούμενες εικόνες και τις στερεοσκοπικές διαφάνειες ως αποτελεσματική και επιθυμητή μέθοδο για ευαγγελιστές και δασκάλους».

10. Πόσο ευρέως προβλήθηκε το «Φωτόδραμα»;

¹⁰ Στη διάρκεια του 1914, το «Φωτόδραμα» προβαλλόταν σε 80 πόλεις κάθε μέρα. Το παρακολούθησαν σχεδόν οχτώ εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Το ίδιο έτος, προβλήθηκε στην Αυστραλία, στη Βρετανία, στη Γερμανία, στη Δανία, στην Ελβετία, στη Νέα Ζηλανδία, στη Νορβηγία, στη Σουηδία και στη Φινλανδία. Μια απλοποιημένη έκδοση η οποία δεν περιλάμβανε κινούμενες εικόνες​—το «Δράμα Εύρηκα»—​δημιουργήθηκε για να προβάλλεται σε μικρότερες πόλεις. Επρόκειτο για μια παραγωγή λιγότερο δαπανηρή και η μεταφορά του εξοπλισμού της ήταν πιο εύκολη. Ως το 1916, είτε το «Φωτόδραμα» είτε το «Δράμα Εύρηκα» είχε μεταφραστεί στην αρμενική, στη γαλλική, στη γερμανική, στη δανονορβηγική, στην ελληνική, στην ισπανική, στην ιταλική, στην πολωνική και στη σουηδική.

11, 12. Πώς επηρέασε το «Φωτόδραμα» έναν νεαρό, και τι παράδειγμα έθεσε αυτός;

¹¹ Η γαλλική έκδοση του «Φωτοδράματος» επηρέασε βαθιά τον 18χρονο Σαρλ Ρονέρ. Ο ίδιος αφηγείται: «Παρουσιάστηκε στη γενέτειρά μου, το Κολμάρ της Αλσατίας, στη Γαλλία. Ευθύς εξαρχής, με εντυπωσίασε η σαφής παρουσίαση της Γραφικής αλήθειας».

¹² Ως αποτέλεσμα, ο Σαρλ βαφτίστηκε και το 1922 άρχισε την ολοχρόνια υπηρεσία. Ένας από τους πρώτους διορισμούς του ήταν να βοηθάει στην παρουσίαση του «Φωτοδράματος» στη Γαλλία. Περιγράφοντας αυτή την εργασία, ο Σαρλ λέει: «Είχα αρκετούς διορισμούς​—βιολιστής, υπηρέτης λογαριασμών και υπηρέτης εντύπων. Επίσης φρόντιζα να κάνει ησυχία το ακροατήριο πριν από την έναρξη της προβολής. Στο διάλειμμα, προσφέραμε έντυπα. Αναθέταμε σε κάθε αδελφό ή αδελφή ένα τμήμα της αίθουσας. Ο καθένας τους κρατούσε μια αγκαλιά έντυπα και πλησίαζε κάθε άτομο στο τμήμα που του αναλογούσε. Επίσης, στην είσοδο είχαμε τραπέζια γεμάτα έντυπα». Το 1925, ο Σαρλ προσκλήθηκε να υπηρετήσει στο Μπέθελ του Μπρούκλιν στη Νέα Υόρκη. Εκεί του ανατέθηκε να διευθύνει την ορχήστρα για το ραδιοφωνικό σταθμό WBBR, που μόλις είχε ιδρυθεί. Αναλογιζόμενοι το παράδειγμά του, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: “Δέχομαι εγώ πρόθυμα οποιουσδήποτε διορισμούς μού ανατίθενται για τη διάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας;”​—Διαβάστε Ησαΐας 6:8.

13, 14. Πώς χρησιμοποιήθηκε το ραδιόφωνο για τη διάδοση των καλών νέων; (Βλέπε επίσης τα πλαίσια «Εκπομπές στον WBBR» και «Μια Μνημειώδης Συνέλευση».)

¹³ Ραδιόφωνο. Τη δεκαετία του 1920, το έργο που γινόταν με το «Φωτόδραμα» άρχισε να μειώνεται, και τη σκυτάλη στη διάδοση των καλών νέων της Βασιλείας πήρε δυναμικά το ραδιόφωνο. Στις 16 Απριλίου 1922, ο αδελφός Ρόδερφορντ έκανε μια ιστορική ραδιοφωνική εκπομπή από την Όπερα Μετροπόλιταν στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 50.000 άτομα άκουσαν την ομιλία «Εκατομμύρια Ζώντων Ήδη Ουδέποτε θα Αποθάνωσιν». Το 1923, έγινε η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση προγράμματος συνέλευσης. Εκτός από τη χρήση εμπορικών σταθμών, οι υπεύθυνοι αδελφοί αποφάσισαν ότι θα ήταν σοφή κίνηση να ιδρύσουμε δικό μας σταθμό, ο οποίος κατασκευάστηκε στο Στάτεν Άιλαντ της Νέας Υόρκης και καταχωρίστηκε με το όνομα WBBR. Η πρώτη εκπομπή βγήκε στον αέρα στις 24 Φεβρουαρίου 1924.

¹⁴ Εξηγώντας το σκοπό αυτού του σταθμού, Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1924 (15 Δεκεμβρίου 1924 στην ελληνική) ανέφερε: “Πιστεύουμε ότι το ραδιόφωνο είναι ο οικονομικότερος και αποτελεσματικότερος τρόπος που έχει χρησιμοποιηθεί ως τώρα για τη διάδοση του αγγέλματος της αλήθειας”. Επίσης πρόσθετε: “Αν ο Κύριος θεωρήσει σκόπιμη την ίδρυση και άλλων ραδιοφωνικών σταθμών για τη διάδοση της αλήθειας, θα προμηθεύσει και τα αναγκαία χρήματα με το δικό του καλό τρόπο”. (Ψαλμ. 127:1) Το 1926, ο λαός του Ιεχωβά διέθετε πλέον έξι σταθμούς. Δύο βρίσκονταν στις Ηνωμένες Πολιτείες​—ο WBBR στη Νέα Υόρκη και ο WORD κοντά στο Σικάγο. Οι άλλοι τέσσερις βρίσκονταν στον Καναδά, και συγκεκριμένα στην Αλμπέρτα, στη Βρετανική Κολομβία, στο Οντάριο και στο Σασκάτσιουαν.

15, 16. (α) Πώς αντέδρασε στις εκπομπές μας ο κλήρος στον Καναδά; (β) Πώς αλληλοσυμπληρώνονταν οι ραδιοφωνικές διαλέξεις και το έργο από σπίτι σε σπίτι;

¹⁵ Αυτή η ευρεία μετάδοση της Βιβλικής αλήθειας δεν πέρασε απαρατήρητη από τον κλήρο του Χριστιανικού κόσμου. Ο Άλμπερτ Χόφμαν, ο οποίος ήταν εξοικειωμένος με το έργο που γινόταν στο σταθμό του Σασκάτσιουαν, είπε: «Όλο και περισσότεροι άρχισαν να μαθαίνουν για τους Σπουδαστές της Γραφής [όπως λέγονταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά]. Δινόταν θαυμάσια μαρτυρία, όμως το 1928, έπειτα από πίεση του κλήρου στις αρχές, όλοι οι σταθμοί των Σπουδαστών της Γραφής στον Καναδά έχασαν τις άδειες λειτουργίας τους».

¹⁶ Παρότι έκλεισαν οι σταθμοί μας στον Καναδά, οι Βιβλικές διαλέξεις συνέχισαν να μεταδίδονται από εμπορικούς σταθμούς. (Ματθ. 10:23) Για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα αυτών των προγραμμάτων, Η Σκοπιά και Ο Χρυσούς Αιών (τώρα Ξύπνα!) περιείχαν κατάλογο των εμπορικών σταθμών που μετέδιδαν τη Γραφική αλήθεια έτσι ώστε οι ευαγγελιζόμενοι που πήγαιναν από πόρτα σε πόρτα να μπορούν να παροτρύνουν τους ανθρώπους να ακούν τις διαλέξεις στους τοπικούς σταθμούς. Το αποτέλεσμα; Το Δελτίο (Bulletin) του Ιανουαρίου 1931 λέει: «Το ραδιοφωνικό έργο έχει δώσει πραγματική ώθηση στο κήρυγμα από πόρτα σε πόρτα. Στο γραφείο λαβαίνουμε πολλές εκθέσεις για άτομα που δέχονται με μεγάλη προθυμία τα βιβλία μας επειδή άκουσαν τις διαλέξεις του αδελφού Ρόδερφορντ». Το Δελτίο χαρακτήρισε τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις και το έργο από σπίτι σε σπίτι ως «τα δύο μεγάλα εργαλεία της οργάνωσης του Κυρίου για την προώθηση του αγγέλματος».

17, 18. Αν και οι συνθήκες άλλαξαν, πώς συνέχισε το ραδιόφωνο να παίζει κάποιον ρόλο;

¹⁷ Τη δεκαετία του 1930, κλιμακώθηκε η εναντίωση και για τις εκπομπές που κάναμε από εμπορικούς σταθμούς. Στα τέλη, λοιπόν, του 1937, οι υπηρέτες του Ιεχωβά προσαρμόστηκαν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Αποτραβήχτηκαν από την εμπορική ραδιοφωνία και επικεντρώθηκαν ακόμα περισσότερο στη διακονία από σπίτι σε σπίτι.a Και πάλι, όμως, το ραδιόφωνο συνέχιζε να παίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε απομακρυσμένα μέρη ή σε χώρες πολιτικά απομονωμένες. Για παράδειγμα, από το 1951 ως το 1991, ένας σταθμός στο Δυτικό Βερολίνο μετέδιδε τακτικά Βιβλικές διαλέξεις, και έτσι οι κάτοικοι κάποιων περιοχών της τότε Ανατολικής Γερμανίας μπορούσαν να ακούσουν το άγγελμα. Από το 1961 και επί τρεις και πλέον δεκαετίες, ένας ραδιοφωνικός σταθμός πανεθνικής εμβέλειας στο Σουρινάμ της Νότιας Αμερικής μετέδιδε ένα εβδομαδιαίο 15λεπτο πρόγραμμα που παρουσίαζε Γραφικές αλήθειες. Από το 1969 ως το 1977, η οργάνωση παρήγαγε πάνω από 350 ηχογραφημένα προγράμματα για τη σειρά «Όλη η Γραφή Είναι Ωφέλιμη». Σε 48 πολιτείες των ΗΠΑ, 291 σταθμοί μετέδιδαν αυτά τα προγράμματα. Το 1996, ένας σταθμός στην Απία, την πρωτεύουσα της Σαμόα στο Νότιο Ειρηνικό, μετέδιδε σε εβδομαδιαία βάση το πρόγραμμα «Απαντήσεις στις Βιβλικές Ερωτήσεις Σας».

¹⁸ Καθώς ο 20ός αιώνας έγερνε στη δύση του, το ραδιόφωνο έπαψε να παίζει πρωτεύοντα ρόλο στη διάδοση των καλών νέων. Ωστόσο, ήρθε στο προσκήνιο ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα, χάρη στο οποίο το άγγελμα μπορούσε να φτάσει σε περισσότερους ανθρώπους από ποτέ.

19, 20. Γιατί δημιούργησε ο λαός του Ιεχωβά τον ιστότοπο jw.org, και πόσο αποτελεσματικός είναι; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «JW.ORG».)

¹⁹ Το Ίντερνετ. Το 2013, πάνω από 2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, σχεδόν το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, είχαν πρόσβαση στο Ίντερνετ. Υπολογίζεται ότι περίπου δύο δισεκατομμύρια μπαίνουν στο Ίντερνετ μέσω φορητών συσκευών, όπως έξυπνα τηλέφωνα και ταμπλέτες. Ο αριθμός αυτός συνεχίζει να αυξάνει παγκοσμίως, με τους πιο γοργούς ρυθμούς να παρατηρούνται επί του παρόντος στην Αφρική, όπου οι συνδρομές ασύρματης σύνδεσης ξεπερνούν τα 90 εκατομμύρια. Αυτές οι εξελίξεις έχουν αλλάξει εκ βάθρων τον τρόπο με τον οποίο πολλοί άνθρωποι λαβαίνουν πληροφορίες.

²⁰ Αρχίζοντας από το 1997, ο λαός του Ιεχωβά υιοθέτησε αυτή τη μέθοδο μαζικής επικοινωνίας. Το 2013, ο ιστότοπος jw.org έγινε διαθέσιμος σε περίπου 300 γλώσσες, ενώ Βιβλικές πληροφορίες έγιναν διαθέσιμες προς λήψη σε 520 και πλέον γλώσσες. Κάθε μέρα, ο ιστότοπος δέχεται πάνω από 750.000 διαφορετικές επισκέψεις. Κάθε μήνα, εκτός από τα βίντεο που παρακολουθούν, οι επισκέπτες κατεβάζουν πάνω από 3 εκατομμύρια ολόκληρα βιβλία, 4 εκατομμύρια ολόκληρα περιοδικά και 22 εκατομμύρια αρχεία ήχου.

21. Τι σας διδάσκει η εμπειρία του Σίνα;

²¹ Ο ιστότοπος έχει γίνει δυναμική μέθοδος διάδοσης των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού, ακόμα και σε χώρες όπου το έργο μας είναι υπό περιορισμό. Για παράδειγμα, στις αρχές του 2013, κάποιος άνθρωπος ονόματι Σίνα βρήκε τον ιστότοπο jw.org και τηλεφώνησε στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία στις Ηνωμένες Πολιτείες ζητώντας περισσότερες πληροφορίες για τη Γραφή. Τι το ιδιαίτερο είχε αυτό το τηλεφώνημα; Ο Σίνα έχει Μουσουλμανικό υπόβαθρο και ζει σε ένα απομακρυσμένο χωριό σε μια χώρα όπου το έργο μας είναι υπό αυστηρό περιορισμό. Έπειτα από το τηλεφώνημα, έγιναν διευθετήσεις ώστε να μελετάει τη Γραφή δύο φορές την εβδομάδα με έναν Μάρτυρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μελέτη διεξαγόταν με βιντεοκλήση μέσω Ίντερνετ.

Διδασκαλία σε Ατομικό Επίπεδο

22, 23. (α) Έχουν αντικαταστήσει οι μέθοδοι προσέγγισης μεγάλων ακροατηρίων τη διακονία από πόρτα σε πόρτα; (β) Πώς έχει ευλογήσει ο Βασιλιάς τις προσπάθειές μας;

²² Καμιά από τις μεθόδους που έχουμε χρησιμοποιήσει για να προσεγγίσουμε μεγάλα ακροατήρια, όπως οι εφημερίδες, το «Φωτόδραμα», οι ραδιοφωνικές εκπομπές και ο ιστότοπος, δεν προοριζόταν να αντικαταστήσει τη διακονία από πόρτα σε πόρτα. Γιατί; Επειδή ο λαός του Ιεχωβά έχει διδαχτεί από το παράδειγμα του Ιησού. Εκείνος δεν περιοριζόταν στο να κηρύττει σε μεγάλα ακροατήρια, αλλά επικεντρωνόταν στο να βοηθάει ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο. (Λουκ. 19:1-5) Ο Ιησούς εκπαίδευσε επίσης τους μαθητές του να κάνουν το ίδιο, και τους έδωσε ένα συγκεκριμένο άγγελμα να μεταδώσουν. (Διαβάστε Λουκάς 10:1, 8-11) Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 6, ανέκαθεν οι αδελφοί που ηγούνταν παρακινούσαν κάθε υπηρέτη του Ιεχωβά να μιλάει στους ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο.​—Πράξ. 5:42· 20:20.

²³ Εκατό χρόνια μετά τη γέννηση της Βασιλείας, πάνω από 7,9 εκατομμύρια ευαγγελιζόμενοι διδάσκουν δραστήρια άλλους για τους σκοπούς του Θεού. Αναμφίβολα, ο Βασιλιάς έχει ευλογήσει τις μεθόδους που έχουμε χρησιμοποιήσει για να διαφημίσουμε τη Βασιλεία. Όπως θα δείξει το επόμενο κεφάλαιο, μας έχει εφοδιάσει και με τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να διαδίδουμε τα καλά νέα σε κάθε έθνος, φυλή και γλώσσα.​—Αποκ. 14:6.

1, 2. (α) Τον πρώτο αιώνα, τι συνέβαλε στη διάδοση των καλών νέων σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία; (β) Ποιες αποδείξεις για την υποστήριξη του Ιεχωβά έχουμε στην εποχή μας; (Βλέπε το πλαίσιο «Καλά Νέα σε Πάνω από 670 Γλώσσες».)

ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ στην Ιερουσαλήμ δεν πίστευαν στα αφτιά τους. Γαλιλαίοι μιλούσαν με ευχέρεια ξένες γλώσσες, και το άγγελμά τους καθήλωνε τους ακροατές τους. Ήταν η Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., και οι μαθητές είχαν λάβει θαυματουργικά το χάρισμα της γλωσσολαλιάς​—απόδειξη ότι είχαν την υποστήριξη του Θεού. (Διαβάστε Πράξεις 2:1-8, 12, 15-17) Τα καλά νέα που κήρυξαν εκείνη την ημέρα άγγιξαν ανθρώπους με ποικίλο υπόβαθρο και έκτοτε εξαπλώθηκαν σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.​—Κολ. 1:23.

² Σήμερα, οι υπηρέτες του Θεού δεν μιλούν γλώσσες θαυματουργικά. Ωστόσο, μεταφράζουν το άγγελμα της Βασιλείας σε 670 και πλέον γλώσσες​—πολύ περισσότερες από αυτές που χρησιμοποιήθηκαν τον πρώτο αιώνα. (Πράξ. 2:9-11) Ο λαός του Θεού έχει παραγάγει έντυπα σε τόσο τεράστιες ποσότητες και σε τόσο πολλές γλώσσες ώστε το άγγελμα της Βασιλείας έχει φτάσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη.a Είναι και αυτή μια αδιάσειστη απόδειξη ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τον Βασιλιά Ιησού Χριστό για να κατευθύνει το έργο μας. (Ματθ. 28:19, 20) Καθώς θα αναφερόμαστε σε μερικά από τα εργαλεία που έχουμε χρησιμοποιήσει σε αυτό το έργο τα τελευταία 100 χρόνια, προσέξτε πώς ο Βασιλιάς μάς έχει εκπαιδεύσει προοδευτικά για να δείχνουμε ενδιαφέρον στους ανθρώπους ατομικά και πώς μας έχει ενθαρρύνει να είμαστε δάσκαλοι του Λόγου του Θεού.​—2 Τιμ. 2:2.

Ο Βασιλιάς Εξοπλίζει τους Υπηρέτες του για να Σπέρνουν τους Σπόρους της Αλήθειας

3. Γιατί χρησιμοποιούμε διάφορα εργαλεία στο έργο μας κηρύγματος;

³ Ο Ιησούς παρομοίασε «το λόγο της βασιλείας» με σπόρους και την καρδιά του ατόμου με χώμα. (Ματθ. 13:18, 19) Όπως ένας κηπουρός μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία για να μαλακώσει το χώμα και να το ετοιμάσει για τη σπορά, έτσι και ο λαός του Ιεχωβά έχει χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία για να προετοιμάσει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων ώστε να δεχτούν το άγγελμα της Βασιλείας. Κάποια από αυτά χρησίμευσαν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Άλλα, όπως τα βιβλία και τα περιοδικά, εξακολουθούν να κάνουν θαυμάσια δουλειά. Ανόμοια με τις περισσότερες μεθόδους μαζικής επικοινωνίας που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο κεφάλαιο, όλα τα εργαλεία με τα οποία θα ασχοληθούμε εδώ έχουν βοηθήσει τους ευαγγελιζομένους να πλησιάζουν τους ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο.​—Πράξ. 5:42· 17:2, 3.

4, 5. Πώς χρησιμοποιούνταν οι δίσκοι φωνογράφου, αλλά πού υστερούσαν;

⁴ Ηχογραφημένες ομιλίες. Τη δεκαετία του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940, οι ευαγγελιζόμενοι παρουσίαζαν ηχογραφημένες Γραφικές διαλέξεις με φορητούς φωνογράφους. Η κάθε ηχογράφηση διαρκούσε λιγότερο από πέντε λεπτά. Εκείνοι οι δίσκοι είχαν μερικές φορές σύντομους τίτλους, όπως «Τριάδα», «Καθαρτήριο» και «Βασιλεία». Πώς τους χρησιμοποιούσαν; Ο αδελφός Κλέιτον Γούντγουορθ ο νεότερος, ο οποίος βαφτίστηκε το 1930 στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε: «Είχα μαζί μου έναν μικρό φωνογράφο σαν βαλιτσάκι. Ήταν κουρδιστός και είχε έναν κινητό βραχίονα τον οποίο έπρεπε να τοποθετήσω ακριβώς στο σωστό σημείο στην άκρη του δίσκου για να παίξει κανονικά. Πλησίαζα μια πόρτα, άνοιγα το βαλιτσάκι, τοποθετούσα το βραχίονα στη θέση του και χτυπούσα το κουδούνι. Με το που άνοιγε ο οικοδεσπότης, του έλεγα: “Θα ήθελα να ακούσετε ένα σημαντικό άγγελμα”». Ποια ήταν η αντίδραση; Ο αδελφός συνέχισε: «Πολλές φορές, η αντίδραση ήταν θετική. Άλλες φορές, μου έκλειναν κατευθείαν την πόρτα. Υπήρχαν και κάποιοι που νόμιζαν ότι πουλούσα φωνογράφους».

⁵ Το 1940, ήταν πλέον διαθέσιμες πάνω από 90 ηχογραφημένες ομιλίες και είχαν παραχθεί ένα εκατομμύριο και πλέον δίσκοι. Ο Τζον Ε. Μπαρ, ο οποίος τότε έκανε σκαπανικό στη Βρετανία και αργότερα υπηρέτησε στο Κυβερνών Σώμα, είπε: «Από το 1936 ως το 1945, ο φωνογράφος ήταν ο αχώριστος σύντροφός μου. Μάλιστα, ένιωθα σαν χαμένος αν δεν τον είχα μαζί μου. Ήταν πολύ ενθαρρυντικό να ακούς τη φωνή του αδελφού Ρόδερφορντ στις πόρτες​—ένιωθες σαν να ήταν παρών αυτοπροσώπως. Βέβαια, το έργο φωνογράφου υστερούσε ως προς τη διδακτική πλευρά της διακονίας, την ικανότητα να αγγίζει καρδιές».

6, 7. (α) Ποια ήταν τα πλεονεκτήματα και ποιοι οι περιορισμοί των καρτών μαρτυρίας; (β) Με ποια έννοια έβαλε ο Ιεχωβά “λόγια στο στόμα μας”;

⁶ Κάρτες μαρτυρίας. Από το 1933, οι ευαγγελιζόμενοι παροτρύνονταν να χρησιμοποιούν κάρτες μαρτυρίας στη διακονία τους από πόρτα σε πόρτα. Η κάρτα μαρτυρίας είχε διαστάσεις περίπου 8 επί 13 εκατοστά. Περιείχε ένα σύντομο Γραφικό άγγελμα και μια περιγραφή των Γραφικών εντύπων που μπορούσε να προμηθευτεί ο οικοδεσπότης. Ο ευαγγελιζόμενος έδινε απλώς την κάρτα στον οικοδεσπότη και του ζητούσε να τη διαβάσει. «Ενθουσιάστηκα όταν αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε την κάρτα μαρτυρίας», είπε η Λίλιαν Κάμερουντ, η οποία αργότερα υπηρέτησε ως ιεραπόστολος στο Πόρτο Ρίκο και στην Αργεντινή. Γιατί ένιωθε έτσι; «Δεν μπορούσαμε όλοι να κάνουμε καλές παρουσιάσεις. Χάρη στην κάρτα, έμαθα να πλησιάζω τους ανθρώπους».

⁷ Ο αδελφός Ντέιβιντ Ρόις, ο οποίος βαφτίστηκε το 1918, σχολίασε: «Οι κάρτες μαρτυρίας βοήθησαν τους αδελφούς, γιατί ελάχιστοι ένιωθαν ότι ήξεραν τι να πουν». Βέβαια, αυτό το εργαλείο είχε και τους περιορισμούς του. Ο αδελφός Ρόις είπε: «Μερικές φορές, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε. Κατά μία έννοια, πολλοί από εμάς όντως δεν μπορούσαν να μιλήσουν. Αλλά ο Ιεχωβά μάς προετοίμαζε για να πλησιάζουμε τους ανθρώπους ως διάκονοί του. Σε λίγο θα έβαζε λόγια στο στόμα μας διδάσκοντάς μας να χρησιμοποιούμε τη Γραφή στην πόρτα. Αυτό επιτελέστηκε μέσω της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940».​—Διαβάστε Ιερεμίας 1:6-9.

8. Πώς θα αφήνετε τον Χριστό να σας εκπαιδεύει;

⁸ Βιβλία. Από το 1914, ο λαός του Ιεχωβά έχει εκδώσει πάνω από 100 βιβλία που πραγματεύονται Γραφικά θέματα. Μερικά σχεδιάστηκαν συγκεκριμένα για να εκπαιδεύσουν τους ευαγγελιζομένους ώστε να είναι αποτελεσματικοί διάκονοι. Η Άννα Λάρσεν από τη Δανία, η οποία είναι ευαγγελιζόμενη περίπου 70 χρόνια, λέει: «Ο Ιεχωβά μάς βοήθησε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί ευαγγελιζόμενοι μέσω της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας και των σχετικών βιβλίων. Θυμάμαι ότι το πρώτο από αυτά ήταν το Θεοκρατικό Βοήθημα για τους Διαγγελείς της Βασιλείας, το οποίο εκδόθηκε το 1945. Ακολούθησε το “Εξηρτισμένοι εις Παν Έργον Αγαθόν”, το 1946. Τώρα έχουμε το Ωφεληθείτε από την Εκπαίδευση της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας, που εκδόθηκε το 2001». Ασφαλώς, η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και τα σχετικά βιβλία έπαιξαν βασικό ρόλο καθώς ο Ιεχωβά «μάς έχει δώσει επαρκή προσόντα για να είμαστε διάκονοι». (2 Κορ. 3:5, 6) Έχετε γραφτεί εσείς στη Σχολή; Φέρνετε μαζί σας το βιβλίο Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας κάθε εβδομάδα και παρακολουθείτε όταν ο επίσκοπος σχολής αναφέρεται σε αυτό; Αν ναι, τότε αφήνετε τον Χριστό να σας εκπαιδεύει ώστε να γίνετε καλύτερος δάσκαλος.​—2 Κορ. 9:6· 2 Τιμ. 2:15.

9, 10. Ποιο ρόλο έχουν παίξει τα βιβλία στο φύτεμα και στο πότισμα των σπόρων της αλήθειας;

⁹ Ο Ιεχωβά μάς έχει επίσης βοηθήσει φροντίζοντας ώστε η οργάνωσή του να παρέχει βιβλία που καταρτίζουν τους ευαγγελιζομένους για να εξηγούν τις βασικές Γραφικές διδασκαλίες. Το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή υπήρξε ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Εκδόθηκε το 1968 και αμέσως έκανε πάταγο. Η Διακονία Μας της Βασιλείας του Νοεμβρίου 1968 δήλωσε: “Η ζήτηση για το βιβλίο Αλήθεια είναι τόσο μεγάλη ώστε το Σεπτέμβριο το εργοστάσιο της Εταιρίας στο Μπρούκλιν πρόσθεσε και ειδική νυχτερινή βάρδια”. Κατόπιν το άρθρο εξηγούσε: “Κάποια στιγμή τον Αύγουστο η ζήτηση ξεπέρασε τα αποθέματά μας κατά ενάμισι εκατομμύριο αντίτυπα!” Το 1982, είχαν ήδη τυπωθεί πάνω από 100 εκατομμύρια αντίτυπα του βιβλίου σε 116 γλώσσες. Στα 14 χρόνια από το 1968 ως το 1982, το βιβλίο Αλήθεια βοήθησε να προστεθούν στις τάξεις μας πάνω από ένα εκατομμύριο ευαγγελιζόμενοι.b

¹⁰ Το 2005, τέθηκε σε κυκλοφορία άλλο ένα εξαιρετικό βοήθημα μελέτης της Γραφής, το βιβλίο Τι Διδάσκει Πράγματι η Αγία Γραφή; Έκτοτε έχουν τυπωθεί γύρω στα 200 εκατομμύρια αντίτυπα σε 256 γλώσσες! Με ποιο αποτέλεσμα; Μέσα σε εφτά μόλις χρόνια, από το 2005 ως το 2012, περίπου 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν ευαγγελιζόμενοι. Την ίδια περίοδο, ο αριθμός εκείνων που μελετούσαν τη Γραφή μαζί μας εκτοξεύτηκε από 6 σε πάνω από 8,7 εκατομμύρια. Αναμφίβολα, ο Ιεχωβά ευλογεί τις προσπάθειές μας καθώς φυτεύουμε και ποτίζουμε τους σπόρους της αλήθειας της Βασιλείας.​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 3:6, 7.

11, 12. Σύμφωνα με τα εδάφια που αναφέρονται, σε ποιους είναι σχεδιασμένο να απευθύνεται το κάθε περιοδικό μας;

¹¹ Περιοδικά. Αρχικά, Η Σκοπιά απευθυνόταν πρωτίστως στο «μικρό ποίμνιο», τους μετόχους «της ουράνιας κλήσης». (Λουκ. 12:32· Εβρ. 3:1) Την 1η Οκτωβρίου 1919, η οργάνωση του Ιεχωβά έθεσε σε κυκλοφορία ένα άλλο περιοδικό, το οποίο στόχευε σε διαφορετικό ακροατήριο, το ευρύ κοινό. Αυτό το περιοδικό αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους Σπουδαστές της Γραφής και από το κοινό ώστε επί χρόνια η κυκλοφορία του ξεπερνούσε κατά πολύ την κυκλοφορία της Σκοπιάς. Αρχικά ονομάστηκε Ο Χρυσούς Αιών. Το 1937, το όνομά του άλλαξε σε Παρηγορία, και το 1946 έγινε γνωστό ως Ξύπνα!

¹² Στο διάβα των δεκαετιών, το ύφος και η μορφή της Σκοπιάς και του Ξύπνα! έχουν αλλάξει, αλλά ο σκοπός παραμένει ο ίδιος​—να διαφημίζουν τη Βασιλεία του Θεού και να οικοδομούν πίστη στη Γραφή. Σήμερα, Η Σκοπιά κυκλοφορεί σε μια έκδοση μελέτης και μια έκδοση για το κοινό. Η έκδοση μελέτης απευθύνεται στο «υπηρετικό προσωπικό»​—δηλαδή και στο «μικρό ποίμνιο» και στα «άλλα πρόβατα».c (Ματθ. 24:45· Ιωάν. 10:16) Η έκδοση για το κοινό προετοιμάζεται κυρίως για εκείνους που δεν γνωρίζουν ακόμα την αλήθεια αλλά σέβονται τη Γραφή και τον Θεό. (Πράξ. 13:16) Το Ξύπνα! εστιάζει σε εκείνους που γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για τη Γραφή και για τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά.​—Πράξ. 17:22, 23.

13. Τι σας κάνει εντύπωση σε σχέση με τα περιοδικά μας; (Σχολιάστε το διάγραμμα «Έντυπα που Σημείωσαν Παγκόσμια Ρεκόρ».)

¹³ Στις αρχές του 2014, κάθε μήνα τυπώνονταν πάνω από 44 εκατομμύρια αντίτυπα του Ξύπνα! και περίπου 46 εκατομμύρια αντίτυπα της Σκοπιάς. Το Ξύπνα! μεταφραζόταν σε σχεδόν 100 γλώσσες και Η Σκοπιά σε πάνω από 200​—με αποτέλεσμα να είναι τα πιο ευρέως μεταφρασμένα και διαδεδομένα περιοδικά στη γη! Αυτοί οι εκπληκτικοί αριθμοί δεν μας ξαφνιάζουν. Τα περιοδικά μας περιέχουν το άγγελμα που ο Ιησούς είπε ότι επρόκειτο να κηρυχτεί σε όλη την κατοικημένη γη.​—Ματθ. 24:14.

14. Τι έχουμε προωθήσει με ζήλο, και γιατί;

¹⁴ Η Αγία Γραφή. Το 1896, ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του άλλαξαν το όνομα του σωματείου που χρησιμοποιούσαν για να εκδίδουν έντυπα έτσι ώστε να περιέχει και αναφορά στην Αγία Γραφή, τη Βίβλο. Το σωματείο έγινε γνωστό ως «Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά». Αυτή η αλλαγή ήταν κατάλληλη επειδή η Γραφή ήταν ανέκαθεν το κυριότερο εργαλείο για τη διάδοση των καλών νέων της Βασιλείας. (Λουκ. 24:27) Σε αρμονία με το όνομα του νομικού σωματείου, οι υπηρέτες του Θεού έχουν προωθήσει με ζήλο τη διανομή και την ανάγνωση της Γραφής. Για παράδειγμα, το 1926 τυπώσαμε στα δικά μας πιεστήρια Το Εμφατικό Δίγλωττο (The Emphatic Diaglott), μια μετάφραση των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών από τον Μπέντζαμιν Γουίλσον. Αρχίζοντας από το 1942, τυπώσαμε και διανείμαμε γύρω στα 700.000 αντίτυπα ολόκληρης της Μετάφρασης Βασιλέως Ιακώβου (King James Version). Μόλις δύο χρόνια αργότερα, αρχίσαμε να τυπώνουμε την Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφραση (American Standard Version), η οποία χρησιμοποιεί το όνομα του Ιεχωβά σε 6.823 σημεία. Μέχρι το 1950, είχαμε διανείμει πάνω από 250.000 αντίτυπα.

15, 16. (α) Τι εκτιμάτε στη Μετάφραση Νέου Κόσμου; (Σχολιάστε το πλαίσιο «Επιτάχυνση της Μετάφρασης της Γραφής».) (β) Πώς μπορείτε να αφήνετε τον Ιεχωβά να αγγίζει την καρδιά σας;

¹⁵ Το 1950 τέθηκε σε κυκλοφορία η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών. Ολόκληρη η Μετάφραση Νέου Κόσμου εκδόθηκε σε έναν τόμο το 1961. Αυτή η μετάφραση τιμάει τον Ιεχωβά αποκαθιστώντας το όνομά του στα σημεία όπου εμφανιζόταν στο πρωτότυπο εβραϊκό κείμενο. Το θεϊκό όνομα εμφανίζεται επίσης 237 φορές στο κυρίως κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών στη Μετάφραση Νέου Κόσμου. Αυτή η μετάφραση έχει αναθεωρηθεί επανειλημμένα, με πιο πρόσφατη την αναθεώρηση του 2013, ώστε να διασφαλιστεί όσο το δυνατόν η ακρίβειά της αλλά και η καλή ροή στην ανάγνωση. Το 2013, η Μετάφραση Νέου Κόσμου είχε εκδοθεί ολόκληρη ή εν μέρει σε πάνω από 201 εκατομμύρια αντίτυπα και σε 121 γλώσσες.

¹⁶ Πώς αντέδρασαν κάποια άτομα όταν διάβασαν τη Μετάφραση Νέου Κόσμου στη γλώσσα τους; Ένας Νεπαλέζος είπε: «Πολλοί δυσκολεύονταν να καταλάβουν την παλιά μετάφραση στη νεπάλι, γιατί χρησιμοποιούσε αρχαΐζουσα γλώσσα. Τώρα όμως καταλαβαίνουμε τη Γραφή πολύ καλύτερα, επειδή χρησιμοποιεί καθημερινή γλώσσα». Όταν μια γυναίκα από την Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία άρχισε να διαβάζει τη μετάφραση στη γλώσσα σάνγκο, έβαλε τα κλάματα και είπε: «Αυτή είναι η γλώσσα της καρδιάς μου». Όπως αυτή η γυναίκα, όλοι μας μπορούμε να αφήνουμε τον Ιεχωβά να αγγίζει την καρδιά μας διαβάζοντας το Λόγο του κάθε μέρα.​—Ψαλμ. 1:2· Ματθ. 22:36, 37.

Ευγνώμονες για τα Εργαλεία και την Εκπαίδευση

17. Πώς μπορείτε να δείχνετε εκτίμηση για τα εργαλεία και την εκπαίδευση που λαβαίνετε, και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

¹⁷ Εκτιμάτε εσείς τα εργαλεία και την προοδευτική εκπαίδευση που μας έχει δώσει ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός; Βρίσκετε χρόνο για να διαβάζετε τα έντυπα που παράγει η οργάνωση του Θεού, και τα χρησιμοποιείτε για να βοηθάτε άλλους; Αν ναι, τότε ασφαλώς σας εκφράζουν τα λόγια της αδελφής Όπαλ Μπέτλερ, η οποία βαφτίστηκε στις 4 Οκτωβρίου 1914. Η Όπαλ αφηγήθηκε: «Στο διάβα των ετών, ο σύζυγός μου [ο Έντουαρντ] και εγώ χρησιμοποιήσαμε το φωνογράφο και τις κάρτες μαρτυρίας. Δίναμε μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι με βιβλία, βιβλιάρια και περιοδικά. Συμμετείχαμε σε εκστρατείες και πορείες μαρτυρίας και διανέμαμε τυπωμένες διακηρύξεις. Αργότερα εκπαιδευτήκαμε να κάνουμε επανεπισκέψεις και να διεξάγουμε Γραφικές μελέτες στα σπίτια των ενδιαφερομένων. Η ζωή μας ήταν γεμάτη και ευτυχισμένη». Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι η ζωή των υπηκόων του θα ήταν γεμάτη καθώς θα έσπερναν, θα θέριζαν και θα χαίρονταν μαζί. Εκατομμύρια άτομα όπως η Όπαλ μπορούν να πιστοποιήσουν ότι αυτή η υπόσχεση είναι αληθινή.​—Διαβάστε Ιωάννης 4:35, 36.

18. Ποιο προνόμιο έχουμε;

¹⁸ Πολλοί που δεν είναι ακόμα υπηρέτες του Βασιλιά ίσως θεωρούν ότι ο λαός του Θεού είναι άνθρωποι «αγράμματοι και συνηθισμένοι». (Πράξ. 4:13) Αλλά σκεφτείτε! Από αυτούς τους συνηθισμένους ανθρώπους, ο Βασιλιάς συγκρότησε έναν εκδοτικό κολοσσό, ο οποίος έχει παραγάγει μερικά από τα πιο πολυμεταφρασμένα και διαδεδομένα έντυπα στην ιστορία! Πάνω από όλα, μας έχει δώσει εκπαίδευση και ώθηση για να χρησιμοποιούμε αυτά τα εργαλεία διαδίδοντας τα καλά νέα σε ανθρώπους όλων των εθνών. Τι προνόμιο έχουμε να συνεργαζόμαστε με τον Χριστό στο φύτεμα των σπόρων της αλήθειας και στο θερισμό μαθητών!

1, 2. (α) Γιατί είναι προβληματισμένοι οι μαθητές; (β) Για τι είδους θερισμό μιλάει ο Ιησούς;

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ είναι προβληματισμένοι. Ο Ιησούς μόλις τους είπε: «Σηκώστε τα μάτια σας και δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό». Κοιτάζουν προς τα εκεί που τους δείχνει, μα οι αγροί που βλέπουν δεν είναι λευκοί, αλλά πράσινοι​—από το χρώμα του κριθαριού που μόλις έχει βλαστήσει. “Ποιος θερισμός;” πιθανότατα αναρωτιούνται. “Θέλει μήνες ακόμα”.​—Ιωάν. 4:35.

² Ο Ιησούς, όμως, δεν μιλάει για κυριολεκτικό θερισμό. Αντίθετα, χρησιμοποιεί αυτή την ευκαιρία για να διδάξει στους μαθητές του δύο σημαντικά μαθήματα για έναν πνευματικό θερισμό​—έναν θερισμό ανθρώπων. Ποια είναι αυτά τα μαθήματα; Για να πάρουμε την απάντηση, ας εξετάσουμε την αφήγηση πιο λεπτομερώς.

Κάλεσμα για Δράση και Υπόσχεση για Χαρά

3. (α) Τι ώθησε πιθανώς τον Ιησού να πει: “Οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”; (Βλέπε υποσημείωση.) (β) Πώς διευκρίνισε ο Ιησούς τι εννοούσε;

³ Ο συγκεκριμένος διάλογος του Ιησού με τους μαθητές του έλαβε χώρα στα τέλη του 30 Κ.Χ., κοντά στη σαμαρειτική πόλη Συχάρ. Ενώ οι μαθητές του μπήκαν στην πόλη, ο Ιησούς έμεινε πίσω. Εκεί, σε ένα πηγάδι, μετέδωσε πνευματικές αλήθειες σε μια γυναίκα η οποία αντιλήφθηκε αμέσως τη σπουδαιότητά τους. Όταν επέστρεψαν οι μαθητές, εκείνη έτρεξε στη Συχάρ για να πει στους συντοπίτες της τα εκπληκτικά πράγματα που είχε μάθει. Τα λόγια της προκάλεσαν αίσθηση, και πολλοί έσπευσαν στο πηγάδι για να συναντήσουν τον Ιησού. Ενδεχομένως εκείνη τη στιγμή​—καθώς ο Ιησούς κοίταξε πέρα από τους αγρούς και είδε ένα πλήθος Σαμαρειτών να πλησιάζει—​δήλωσε: «Δείτε τους αγρούς, ότι είναι λευκοί για θερισμό».a Έπειτα, για να διευκρινίσει ότι εννοούσε πνευματικό και όχι κυριολεκτικό θερισμό, πρόσθεσε: «Ο θεριστής . . . μαζεύει καρπό για αιώνια ζωή».​—Ιωάν. 4:5-30, 36.

4. (α) Ποια δύο μαθήματα σχετικά με το θερισμό δίδαξε ο Ιησούς; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

⁴ Ποια δύο σημαντικά μαθήματα σχετικά με τον πνευματικό θερισμό δίδαξε ο Ιησούς; Πρώτον, το έργο είναι επείγον. Η δήλωσή του ότι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό” ήταν ένα κάλεσμα προς τους ακολούθους του για δράση. Για να τους εντυπώσει το επείγον της κατάστασης, πρόσθεσε: «Ήδη ο θεριστής λαβαίνει μισθό». Ναι, ο θερισμός είχε ήδη αρχίσει​—δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο! Δεύτερον, οι εργάτες είναι χαρούμενοι. Σπορείς και θεριστές θα «χαίρονται μαζί», είπε ο Ιησούς. (Ιωάν. 4:35β, 36) Όπως και ο ίδιος ο Ιησούς προφανώς χάρηκε όταν είδε ότι «πολλοί Σαμαρείτες . . . έθεσαν πίστη σε αυτόν», έτσι και οι μαθητές του θα ένιωθαν βαθιά χαρά καθώς θα εργάζονταν ολόψυχα στο θερισμό. (Ιωάν. 4:39-42) Αυτή η αφήγηση του πρώτου αιώνα έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς επειδή σκιαγραφεί αυτό που συμβαίνει σήμερα στο μεγαλύτερο πνευματικό θερισμό όλων των εποχών. Πότε άρχισε αυτός ο σύγχρονος θερισμός; Ποιοι συμμετέχουν; Ποια είναι τα αποτελέσματα;

Ο Βασιλιάς μας Ηγείται στο Μεγαλύτερο Θερισμό Όλων των Εποχών

5. Ποιος ηγείται στον παγγήινο θερισμό, και πώς δείχνει το όραμα του Ιωάννη ότι το έργο είναι επείγον;

⁵ Σε ένα όραμα που δόθηκε στον απόστολο Ιωάννη, ο Ιεχωβά αποκαλύπτει ότι ανέθεσε στον Ιησού να ηγηθεί σε έναν παγγήινο θερισμό ανθρώπων. (Διαβάστε Αποκάλυψη 14:14-16) Σε αυτό το όραμα, ο Ιησούς απεικονίζεται με στέμμα και δρεπάνι. Το «χρυσό στέμμα στο κεφάλι του» επιβεβαιώνει τη θέση του ως ανάσσοντος Βασιλιά. Το «κοφτερό δρεπάνι στο χέρι του» πιστοποιεί το ρόλο του ως Θεριστή. Δηλώνοντας μέσω ενός αγγέλου ότι «ο θερισμός της γης είναι εντελώς ώριμος», ο Ιεχωβά τονίζει ότι το έργο είναι επείγον. Πράγματι, «ήρθε η ώρα για το θέρισμα»​—δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Ανταποκρινόμενος στην εντολή του Θεού «βάλε το δρεπάνι σου», ο Ιησούς βάζει με ορμή το δρεπάνι του και η γη θερίζεται​—δηλαδή θερίζονται οι άνθρωποι που κατοικούν στη γη. Αυτό το συναρπαστικό όραμα μας υπενθυμίζει ότι και πάλι “οι αγροί είναι λευκοί για θερισμό”. Μας βοηθάει άραγε να προσδιορίσουμε πότε άρχισε αυτός ο παγγήινος θερισμός; Ναι!

6. (α) Πότε άρχισε η «εποχή του θερισμού»; (β) Πότε άρχισε ο καθαυτό «θερισμός της γης»; Εξηγήστε.

⁶ Εφόσον στο όραμα του Ιωάννη στο 14ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης ο Ιησούς, ο Θεριστής, απεικονίζεται με στέμμα (εδάφιο 14), ο διορισμός του ως Βασιλιά το 1914 είχε ήδη λάβει χώρα. (Δαν. 7:13, 14) Κάποια στιγμή έπειτα από αυτό, δίνεται στον Ιησού η εντολή να αρχίσει το θερισμό (εδάφιο 15). Τα γεγονότα παρουσιάζονται με την ίδια σειρά στην παραβολή για το θερισμό του σιταριού, όπου ο Ιησούς δηλώνει: «Ο θερισμός είναι η τελική περίοδος ενός συστήματος πραγμάτων». Επομένως, η εποχή του θερισμού και η τελική περίοδος αυτού του συστήματος πραγμάτων άρχισαν τον ίδιο καιρό​—το 1914. Κάποια στιγμή αργότερα μέσα στην «εποχή του θερισμού», άρχισε ο καθαυτό θερισμός. (Ματθ. 13:30, 39) Καθώς βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση από άποψη χρόνου, κοιτάζοντας πίσω βλέπουμε ότι ο θερισμός ξεκίνησε μερικά χρόνια αφότου άρχισε ο Ιησούς να κυβερνάει ως Βασιλιάς. Πρώτα, από το 1914 ως τις αρχές του 1919, ο Ιησούς επιτέλεσε ένα έργο καθαρισμού μεταξύ των χρισμένων ακολούθων του. (Μαλ. 3:1-3· 1 Πέτρ. 4:17) Έπειτα, το 1919, άρχισε «ο θερισμός της γης». Χωρίς καθυστέρηση, ο Ιησούς χρησιμοποίησε τον νεοδιορισμένο πιστό δούλο για να βοηθήσει τους αδελφούς μας να αντιληφθούν τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου κηρύγματος. Δείτε τι συνέβη.

7. (α) Ποια ανάλυση βοήθησε τους αδελφούς μας να αντιληφθούν τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου; (β) Τι παροτρύνθηκαν να κάνουν οι αδελφοί μας;

⁷ Τον Ιούλιο του 1920, Η Σκοπιά δήλωσε: “Είναι καταφανές από την εξέταση των Γραφών ότι χορηγήθηκε μεγάλο προνόμιο στην εκκλησία για τη μετάδοση του αγγέλματος που αφορά τη Βασιλεία”. Για παράδειγμα, τα προφητικά λόγια του Ησαΐα βοήθησαν τους αδελφούς να αντιληφθούν ότι τα νέα της Βασιλείας έπρεπε να γνωστοποιηθούν παγκόσμια. (Ησ. 49:6· 52:7· 61:1-3) Δεν ήξεραν πώς θα μπορούσε να επιτελεστεί ένα τέτοιο έργο, αλλά ήταν βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα τους άνοιγε το δρόμο. (Διαβάστε Ησαΐας 59:1) Ως αποτέλεσμα αυτής της σαφέστερης άποψης για τον επείγοντα χαρακτήρα του έργου κηρύγματος, οι αδελφοί μας παροτρύνθηκαν να αυξήσουν τη δράση τους. Πώς ανταποκρίθηκαν;

8. Ποιες δύο αλήθειες για το έργο κηρύγματος αντιλήφθηκαν οι αδελφοί μας το 1921;

⁸ Το Δεκέμβριο του 1921, Η Σκοπιά ανακοίνωσε: “Αυτό υπήρξε το καλύτερο έτος από όλα. Περισσότεροι άνθρωποι άκουσαν το άγγελμα της αλήθειας στη διάρκεια του 1921 από οποιοδήποτε προηγούμενο έτος”. Επίσης πρόσθεσε: “Υπάρχει πολύ έργο ακόμα. . . . Ας το επιτελέσουμε με χαρούμενη καρδιά”. Προσέξτε ότι οι αδελφοί αντιλήφθηκαν τις ίδιες δύο σημαντικές αλήθειες για το έργο κηρύγματος τις οποίες είχε εντυπώσει ο Ιησούς στους αποστόλους του: Το έργο είναι επείγον και οι εργάτες χαρούμενοι.

9. (α) Τι δήλωσε Η Σκοπιά το 1954 για το έργο θερισμού, και γιατί; (β) Ποια παγκόσμια αύξηση έχει σημειωθεί στους ευαγγελιζομένους τα τελευταία 50 χρόνια; (Βλέπε το διάγραμμα «Παγκόσμια Αύξηση».)

⁹ Τη δεκαετία του 1930, όταν οι αδελφοί κατανόησαν ότι ένα μεγάλο πλήθος άλλων προβάτων θα ανταποκρινόταν στο άγγελμα της Βασιλείας, το έργο κηρύγματος εντάθηκε ακόμα περισσότερο. (Ησ. 55:5· Ιωάν. 10:16· Αποκ. 7:9) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Οι διαγγελείς της Βασιλείας αυξήθηκαν από 41.000 το 1934 σε 500.000 το 1953! Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1954 (1 Απριλίου 1955 στην ελληνική) συμπέρανε ορθά: “Το πνεύμα του Ιεχωβά και η δύναμη του Λόγου του είναι εκείνα που επιτέλεσαν αυτή τη μεγάλη παγκόσμια συγκομιδή”.b​—Ζαχ. 4:6.

Το Αποτέλεσμα του Θερισμού Προειπώθηκε με Γλαφυρές Λεκτικές Εικόνες

10, 11. Ποιες πτυχές της ανάπτυξης του σπόρου τονίζονται στην παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού;

¹⁰ Στις παραβολές του για τη Βασιλεία, ο Ιησούς προείπε με γλαφυρή γλώσσα το αποτέλεσμα του έργου θερισμού. Ας εξετάσουμε τις παραβολές για τον κόκκο του σιναπιού και για το προζύμι. Θα εστιάσουμε ιδιαίτερα στο πώς έχουν εκπληρωθεί στον καιρό του τέλους.

¹¹ Η παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού. Κάποιος φυτεύει έναν κόκκο σιναπιού. Έπειτα ο κόκκος αναπτύσσεται και γίνεται δέντρο στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο τα πουλιά. (Διαβάστε Ματθαίος 13:31, 32) Ποιες πτυχές της ανάπτυξης του σπόρου τονίζει αυτή η παραβολή; (1) Ο βαθμός της ανάπτυξης, ή αλλιώς της αύξησης, είναι εκπληκτικός. «Ο πιο μικροσκοπικός από όλους τους σπόρους» γίνεται δέντρο με «μεγάλα κλαδιά». (Μάρκ. 4:31, 32) (2) Η αύξηση είναι βέβαιη. «Αφού σπαρθεί [ο σπόρος], ψηλώνει». Ο Ιησούς δεν λέει «Ίσως ψηλώσει». Απεναντίας, λέει: «Ψηλώνει». Η ανάπτυξή του δεν μπορεί να παρεμποδιστεί. (3) Το δέντρο που αναπτύσσεται προσελκύει επισκέπτες και παρέχει καταφύγιο. «Τα πουλιά του ουρανού έρχονται» και «φωλιάζουν στη σκιά του». Πώς εφαρμόζονται αυτές οι τρεις πτυχές στον σύγχρονο πνευματικό θερισμό;

12. Πώς εφαρμόζεται η παραβολή για τον κόκκο του σιναπιού στο σημερινό θερισμό; (Βλέπε επίσης το διάγραμμα «Αύξηση των Γραφικών Μελετών».)

¹² (1) Ο βαθμός της αύξησης: Η παραβολή τονίζει την αύξηση του αγγέλματος της Βασιλείας και της Χριστιανικής εκκλησίας. Από το 1919, οι ζηλωτές εργάτες του θερισμού συγκεντρώνονται στην αποκαταστημένη Χριστιανική εκκλησία. Εκείνον τον καιρό οι εργάτες ήταν λίγοι, αλλά ο αριθμός τους αυξήθηκε ταχύτατα. Μάλιστα, η αύξηση από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα υπήρξε εξαιρετικά εντυπωσιακή. (Ησ. 60:22) (2) Βεβαιότητα: Τίποτα δεν μπόρεσε να παρεμποδίσει την αύξηση της Χριστιανικής εκκλησίας. Όσο σκληρά και αν προσπάθησαν οι εχθροί του Θεού να καταπνίξουν το μικροσκοπικό σπόρο, εκείνος συνέχισε να αναπτύσσεται​—παραμερίζοντας κάθε εμπόδιο. (Ησ. 54:17) (3) Καταφύγιο: «Τα πουλιά του ουρανού» που φωλιάζουν στο δέντρο αντιπροσωπεύουν τα πολλά εκατομμύρια άτομα με δίκαιη καρδιά από σχεδόν 240 χώρες που έχουν ανταποκριθεί στο άγγελμα της Βασιλείας με το να γίνουν μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ιεζ. 17:23) Εκεί λαβαίνουν πνευματική τροφή, αναζωογόνηση και προστασία.​—Ησ. 32:1, 2· 54:13.

13. Ποιες πτυχές της αύξησης τονίζει η παραβολή για το προζύμι;

¹³ Η παραβολή για το προζύμι. Κάποια γυναίκα προσθέτει λίγο προζύμι σε μια μάζα από αλεύρι, και το προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλη τη μάζα. (Διαβάστε Ματθαίος 13:33) Ποιες πτυχές της αύξησης τονίζονται σε αυτή την παραβολή; Ας εξετάσουμε δύο. (1) Η αύξηση προκαλεί μεταμόρφωση. Το προζύμι εξαπλώθηκε «μέχρι που προκλήθηκε ζύμωση σε όλη τη μάζα». (2) Η αύξηση είναι εκτεταμένη. Το προζύμι προκαλεί ζύμωση σε «τρία μεγάλα μέτρα αλεύρι»​—σε ολόκληρη τη μάζα. Πώς εφαρμόζονται αυτές οι δύο πτυχές στον σύγχρονο πνευματικό θερισμό;

14. Πώς εφαρμόζεται η παραβολή για το προζύμι στο σημερινό θερισμό;

¹⁴ (1) Μεταμόρφωση: Το προζύμι αντιπροσωπεύει το άγγελμα της Βασιλείας και η μάζα από αλεύρι συμβολίζει την ανθρωπότητα. Όπως το προζύμι προκαλεί αλλαγή στο αλεύρι όταν αναμειγνύεται μαζί του, έτσι και το άγγελμα της Βασιλείας προκαλεί μεταμόρφωση στις καρδιές των ανθρώπων όταν το δέχονται. (Ρωμ. 12:2) (2) Έκταση: Η εξάπλωση του προζυμιού αντιπροσωπεύει την εξάπλωση του αγγέλματος της Βασιλείας. Το προζύμι εισχωρεί σταδιακά στο ζυμάρι ώσπου εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη μάζα. Παρόμοια, το άγγελμα της Βασιλείας έχει εξαπλωθεί «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:8) Αυτή η πτυχή της παραβολής δείχνει επίσης ότι, ακόμα και σε χώρες όπου το έργο μας είναι υπό απαγόρευση, το άγγελμα της Βασιλείας εξαπλώνεται, παρότι η δράση μας σε αυτά τα μέρη της γης ίσως μένει ως επί το πλείστον αθέατη.

15. Πώς έχουν εκπληρωθεί τα εδάφια Ησαΐας 60:5, 22; (Βλέπε επίσης τα πλαίσια «Ο Ιεχωβά το Κατέστησε Δυνατό», στη σελίδα 93, και «Πώς “ο Λιγοστός” Έγινε “Κραταιό Έθνος”», στις σελίδες 96, 97.)

¹⁵ Περίπου 800 χρόνια προτού αφηγηθεί ο Ιησούς αυτές τις παραβολές, ο Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα προείπε με παραστατική γλώσσα το εύρος που θα είχε ο σύγχρονος πνευματικός θερισμός καθώς και τη χαρά που θα έφερνε.c Ο Ιεχωβά περιγράφει πώς άνθρωποι «από μακριά» συρρέουν στην οργάνωσή του. Απευθυνόμενος σε μια «γυναίκα» που σήμερα αντιπροσωπεύεται από το χρισμένο υπόλοιπο στη γη, δηλώνει: «Θα δεις και θα λάμψεις, και η καρδιά σου θα ριγήσει και θα πλατυνθεί· επειδή σε εσένα θα κατευθυνθούν τα άφθονα αγαθά της θάλασσας· τα πλούτη των εθνών θα έρθουν σε εσένα». (Ησ. 60:1, 4, 5, 9) Πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια! Σήμερα, οι παλιοί υπηρέτες του Ιεχωβά λάμπουν πραγματικά από χαρά καθώς βλέπουν πώς έχουν αυξηθεί στις χώρες τους οι διαγγελείς της Βασιλείας από ελάχιστοι σε πολλές χιλιάδες.

Γιατί Έχουν Όλοι οι Υπηρέτες του Ιεχωβά Λόγο να Χαίρονται

16, 17. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο “ο σπορέας και ο θεριστής χαίρονται μαζί”; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Δύο Φυλλάδια Άγγιξαν Δύο Καρδιές στον Αμαζόνιο».)

¹⁶ Θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Ο θεριστής . . . μαζεύει καρπό για αιώνια ζωή, ώστε ο σπορέας και ο θεριστής να χαίρονται μαζί». (Ιωάν. 4:36) Πώς “χαιρόμαστε μαζί” στον παγγήινο θερισμό; Με αρκετούς τρόπους. Ας εξετάσουμε τρεις.

¹⁷ Πρώτον, χαιρόμαστε βλέποντας το ρόλο του Ιεχωβά στο έργο. Όταν κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας, σπέρνουμε το σπόρο. (Ματθ. 13:18, 19) Όταν βοηθάμε κάποιον να γίνει μαθητής του Χριστού, θερίζουμε τον καρπό. Και όλοι χαιρόμαστε βαθιά καθώς παρατηρούμε με δέος πώς κάνει ο Ιεχωβά το σπόρο της Βασιλείας να “βλαστάνει και να ψηλώνει”. (Μάρκ. 4:27, 28) Μερικοί από τους σπόρους που σκορπίζουμε φυτρώνουν αργότερα και τους θερίζουν κάποιοι άλλοι. Ίσως να είχατε κάποια εμπειρία παρόμοια με της Τζόαν, μιας Χριστιανής αδελφής στη Βρετανία που βαφτίστηκε πριν από 60 χρόνια. Η Τζόαν είπε: «Έχω συναντήσει άτομα που μου είπαν ότι φύτεψα έναν σπόρο στην καρδιά τους όταν τους μίλησα για την αλήθεια πριν από χρόνια. Χωρίς να το ξέρω, άλλοι Μάρτυρες μελέτησαν αργότερα τη Γραφή μαζί τους και τους βοήθησαν να γίνουν υπηρέτες του Ιεχωβά. Χαίρομαι για το ότι ο σπόρος που φύτεψα μεγάλωσε και κάποιος τον θέρισε».​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 3:6, 7.

18. Ποιος λόγος για χαρά αναφέρεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 3:8;

¹⁸ Δεύτερον, παραμένουμε χαρωποί εργάτες αν θυμόμαστε τα λόγια του Παύλου: «Ο καθένας θα λάβει την ανταμοιβή του σύμφωνα με τον κόπο του». (1 Κορ. 3:8) Η ανταμοιβή δίνεται σύμφωνα με τον κόπο που καταβάλλουμε στο έργο, όχι σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτού του έργου. Τι ενθαρρυντική διαβεβαίωση για εκείνους που κηρύττουν σε τομείς με ελάχιστη ανταπόκριση! Στα μάτια του Θεού, ο κάθε Μάρτυρας που συμμετέχει ολόκαρδα στο έργο σποράς “κάνει πολύ καρπό” και, ως εκ τούτου, έχει λόγο να χαίρεται.​—Ιωάν. 15:8· Ματθ. 13:23.

19. (α) Πώς σχετίζεται με τη χαρά μας η προφητεία του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 24:14; (β) Τι πρέπει να θυμόμαστε ακόμα και αν δεν καταφέρνουμε προσωπικά να κάνουμε κάποιον μαθητή;

¹⁹ Τρίτον, χαιρόμαστε επειδή το έργο μας εκπληρώνει προφητεία. Προσέξτε πώς απάντησε ο Ιησούς όταν οι απόστολοι τον ρώτησαν: «Ποιο θα είναι το σημείο της παρουσίας σου και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων;» Τους είπε ότι μεταξύ των χαρακτηριστικών εκείνου του σημείου θα ήταν ένα παγκόσμιο έργο κηρύγματος. Μήπως εννοούσε το έργο μαθήτευσης; Όχι, επειδή είπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία». (Ματθ. 24:3, 14) Επομένως, το κήρυγμα για τη Βασιλεία​—η σπορά του σπόρου—​αποτελεί χαρακτηριστικό του σημείου. Καθώς, λοιπόν, κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας, θυμόμαστε ότι, ακόμα και αν δεν καταφέρνουμε να κάνουμε κάποιον μαθητή, καταφέρνουμε ωστόσο να δίνουμε «μαρτυρία».d Ναι, ανεξάρτητα από την ανταπόκριση των ανθρώπων, συμμετέχουμε στην εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού και έχουμε την τιμή να υπηρετούμε ως «συνεργάτες του Θεού». (1 Κορ. 3:9) Τι υπέροχος λόγος για χαρά!

«Από την Ανατολή του Ήλιου Μέχρι και τη Δύση Του»

20, 21. (α) Πώς εκπληρώνεται το εδάφιο Μαλαχίας 1:11; (β) Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε σε σχέση με το έργο θερισμού, και γιατί;

²⁰ Τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς βοήθησε τους αποστόλους του να αντιληφθούν ότι το έργο θερισμού έχει επείγοντα χαρακτήρα. Από το 1919 και μετά, έχει βοηθήσει τους σύγχρονους μαθητές του να κατανοήσουν την ίδια αλήθεια. Ο λαός του Θεού έχει ανταποκριθεί εντείνοντας τη δράση του. Μάλιστα, έχει αποδειχτεί ότι τίποτα δεν μπορεί να παρεμποδίσει το έργο θερισμού. Όπως προείπε ο προφήτης Μαλαχίας, το έργο κηρύγματος επιτελείται σήμερα «από την ανατολή του ήλιου μέχρι και τη δύση του». (Μαλ. 1:11) Ναι, από εκεί που ανατέλλει ο ήλιος μέχρι εκεί που δύει​—από την ανατολή ως τη δύση, όπου και αν βρίσκονται στη γη—​οι σπορείς και οι θεριστές εργάζονται και χαίρονται μαζί. Και από την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος μέχρι την ώρα που δύει​—από το πρωί ως το βράδυ, δηλαδή όλη μέρα—​εργαζόμαστε με το αίσθημα του επείγοντος.

²¹ Καθώς κοιτάζουμε πίσω στα τελευταία 100 χρόνια και βλέπουμε πώς μια μικρή ομάδα υπηρετών του Θεού αυξήθηκε και έγινε «κραταιό έθνος», η καρδιά μας όντως “ριγεί και πλατύνεται” από χαρά. (Ησ. 60:5, 22) Είθε αυτή η χαρά και η αγάπη μας για τον Ιεχωβά, «τον Κύριο του θερισμού», να υποκινούν όλους μας να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στην ολοκλήρωση του μεγαλύτερου θερισμού όλων των εποχών!​—Λουκ. 10:2.

1-3. Τι έκανε ο Ιησούς όταν διαπίστωσε ότι κάποιοι μόλυναν το ναό;

Ο ΙΗΣΟΥΣ είχε μεγάλο σεβασμό για το ναό στην Ιερουσαλήμ επειδή ήξερε τι αντιπροσώπευε. Ο ναός ήταν επί μακρόν το κέντρο της αληθινής λατρείας στη γη. Αλλά αυτή η λατρεία​—η λατρεία του άγιου Θεού Ιεχωβά—​πρέπει να είναι καθαρή και αγνή. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς ένιωσε ο Ιησούς όταν μπήκε στο ναό στις 10 Νισάν του 33 Κ.Χ. και διαπίστωσε ότι κάποιοι τον μόλυναν. Τι συνέβαινε;​—Διαβάστε Ματθαίος 21:12, 13.

² Στην Αυλή των Εθνικών, άπληστοι έμποροι και αργυραμοιβοί εκμεταλλεύονταν τους λάτρεις που έρχονταν για να φέρουν προσφορές στον Ιεχωβά.a Ο Ιησούς «έδιωξε όλους εκείνους που πουλούσαν και αγόραζαν στο ναό, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών». (Παράβαλε Νεεμίας 13:7-9) Κατέκρινε εκείνους τους ιδιοτελείς ανθρώπους επειδή είχαν μετατρέψει τον οίκο του Πατέρα του σε «σπηλιά ληστών». Με αυτόν τον τρόπο έδειξε το σεβασμό του για το ναό και για ό,τι αυτός αντιπροσώπευε. Η λατρεία του Πατέρα του έπρεπε να διατηρείται καθαρή!

³ Αιώνες αργότερα, αφού ενθρονίστηκε ως Μεσσιανικός Βασιλιάς, ο Ιησούς καθάρισε και πάλι έναν ναό​—κάποιον που αφορά όλους όσους θέλουν να λατρεύουν τον Ιεχωβά με αποδεκτό τρόπο σήμερα. Ποιο ναό καθάρισε σε αυτή την περίπτωση;

Καθαρίζει «τους Γιους του Λευί»

4, 5. (α) Πώς εξαγνίστηκαν και καθαρίστηκαν οι χρισμένοι ακόλουθοι του Ιησού από το 1914 ως τις αρχές του 1919; (β) Μήπως τελείωσε εκεί ο εξαγνισμός και ο καθαρισμός του λαού του Θεού; Εξηγήστε.

⁴ Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, μετά την ενθρόνισή του το 1914, ο Ιησούς ήρθε μαζί με τον Πατέρα του για να επιθεωρήσουν τον πνευματικό ναό​—τη διευθέτηση για αγνή λατρεία.b Από αυτή την επιθεώρηση, ο Βασιλιάς διαπίστωσε ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί, “οι γιοι του Λευί”, χρειάζονταν εξαγνισμό και καθαρισμό. (Μαλ. 3:1-3) Από το 1914 ως τις αρχές του 1919, ο Χωνευτής, ο Ιεχωβά, επέτρεψε να υποστεί ο λαός του διάφορες δοκιμασίες και κακουχίες οι οποίες τους βοήθησαν να εξαγνιστούν και να καθαριστούν. Η ευτυχής κατάληξη ήταν ότι οι χρισμένοι βγήκαν από εκείνες τις πύρινες δοκιμασίες καθαρότεροι και πρόθυμοι να δείξουν την υποστήριξή τους προς τον Μεσσιανικό Βασιλιά!

⁵ Μήπως τελείωσε εκεί ο εξαγνισμός και ο καθαρισμός του λαού του Θεού; Όχι. Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Ιεχωβά μέσω του Μεσσιανικού Βασιλιά συνεχίζει να βοηθάει τους ακολούθους του να είναι καθαροί ώστε να μπορούν να παραμείνουν στον πνευματικό ναό. Στα επόμενα δύο κεφάλαια, θα δούμε πώς τους εξάγνισε από ηθική και οργανωτική άποψη. Πρώτα, όμως, ας ασχοληθούμε με τον πνευματικό καθαρισμό. Ενισχύεται η πίστη μας καθώς εξετάζουμε τι έχει κάνει ο Ιησούς​—τόσο με σαφώς ευδιάκριτους τρόπους όσο και από τα παρασκήνια—​για να βοηθήσει τους ακολούθους του να είναι πνευματικά καθαροί.

«Κρατήστε τον Εαυτό σας Καθαρό»

6. Πώς μας βοηθούν οι εντολές του Ιεχωβά για τους Ιουδαίους εξορίστους να κατανοήσουμε τι περιλαμβάνει η πνευματική καθαρότητα;

⁶ Τι είναι η πνευματική καθαρότητα; Για να βρούμε την απάντηση, ας εξετάσουμε τα προφητικά λόγια τα οποία είπε ο Ιεχωβά σχετικά με τους Ιουδαίους εξορίστους που επρόκειτο να φύγουν από τη Βαβυλώνα τον έκτο αιώνα Π.Κ.Χ. (Διαβάστε Ησαΐας 52:11) Εκείνοι οι εξόριστοι επέστρεφαν στην πατρίδα τους, την Ιερουσαλήμ, πρωτίστως για να ανοικοδομήσουν το ναό και να αποκαταστήσουν την αληθινή λατρεία. (Έσδρ. 1:2-4) Ο Ιεχωβά ήθελε να αφήσει ο λαός του πίσω κάθε ίχνος της θρησκείας της Βαβυλώνας. Προσέξτε ότι τους έδωσε μια σειρά από εντολές: «Μην αγγίξετε τίποτα ακάθαρτο», «βγείτε από το μέσο της» και «κρατήστε τον εαυτό σας καθαρό». Η αγνή λατρεία του Ιεχωβά δεν πρέπει να κηλιδώνεται από την ψεύτικη λατρεία. Τι συμπεραίνουμε λοιπόν; Η πνευματική καθαρότητα περιλαμβάνει το να μένουμε απαλλαγμένοι από τις διδασκαλίες και τις συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας.

7. Μέσω ποιου αγωγού έχει βοηθήσει ο Ιησούς τους ακολούθους του να είναι πνευματικά καθαροί;

⁷ Λίγο μετά την ενθρόνισή του ως Βασιλιά, ο Ιησούς διόρισε έναν σαφώς ευδιάκριτο αγωγό μέσω του οποίου έχει βοηθήσει τους ακολούθους του να είναι πνευματικά καθαροί. Αυτός ο αγωγός είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίο ο Χριστός διόρισε το 1919. (Ματθ. 24:45) Εκείνο το έτος, οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν ήδη καθαριστεί από πολλές διδασκαλίες της ψεύτικης θρησκείας. Ωστόσο, χρειάζονταν περαιτέρω πνευματικό καθαρισμό. Μέσω του πιστού του δούλου, ο Χριστός έχει διαφωτίσει σταδιακά τους ακολούθους του σχετικά με διάφορες γιορτές και συνήθειες που έπρεπε να εγκαταλείψουν. (Παρ. 4:18) Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.

Είναι Σωστό να Γιορτάζουν οι Χριστιανοί τα Χριστούγεννα;

8. Τι είχαν αναγνωρίσει από καιρό οι Σπουδαστές της Γραφής σχετικά με τα Χριστούγεννα, αλλά τι δεν διέκριναν καθαρά;

⁸ Οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν αναγνωρίσει από καιρό ότι τα Χριστούγεννα έχουν ειδωλολατρικές ρίζες και ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου. Η Σκοπιά της Σιών του Δεκεμβρίου 1881 (στην αγγλική) δήλωσε: «Εκατομμύρια άνθρωποι εισήλθαν στην εκκλησία προερχόμενοι από την Ειδωλολατρία. Αλλά η αλλαγή ήταν κυρίως ονομαστική, επειδή οι ειδωλολάτρες ιερείς έγιναν χριστιανοί ιερείς και οι ειδωλολατρικές γιορτές απέκτησαν χριστιανικά ονόματα​—μεταξύ αυτών των γιορτών είναι και τα Χριστούγεννα». Το 1883, στο άρθρο με τίτλο «Πότε Γεννήθηκε ο Ιησούς;», Η Σκοπιά παρουσίασε επιχειρήματα για το ότι ο Ιησούς γεννήθηκε γύρω στις αρχές Οκτωβρίου.c Ωστόσο, οι Σπουδαστές της Γραφής εκείνον τον καιρό δεν διέκριναν καθαρά ότι έπρεπε να πάψουν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα. Ακόμα και τα μέλη της οικογένειας Μπέθελ στο Μπρούκλιν συνέχιζαν να τα γιορτάζουν. Μετά το 1926, όμως, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Γιατί;

9. Τι αντιλήφθηκαν τελικά οι Σπουδαστές της Γραφής σχετικά με τα Χριστούγεννα;

⁹ Κατόπιν ενδελεχούς και πιο προσεκτικής εξέτασης του ζητήματος, οι Σπουδαστές της Γραφής αντιλήφθηκαν τελικά ότι η προέλευση των Χριστουγέννων και τα συναφή έθιμα στην πραγματικότητα ατιμάζουν τον Θεό. Το άρθρο «Η Προέλευση των Χριστουγέννων», στο τεύχος 14 Δεκεμβρίου 1927 του Χρυσού Αιώνος (στην αγγλική), τόνιζε ότι η γιορτή των Χριστουγέννων έχει ειδωλολατρική προέλευση, εστιάζει στις απολαύσεις και περιλαμβάνει ειδωλολατρία. Το άρθρο ξεκαθάριζε ότι ο εν λόγω εορτασμός δεν αποτελεί εντολή του Χριστού και ολοκλήρωνε με την εξής απερίφραστη δήλωση σχετικά με τα Χριστούγεννα: «Το γεγονός ότι ο κόσμος, η σάρκα και ο Διάβολος είναι υπέρ της διαιώνισης και της τήρησής τους . . . αποτελεί καθοριστικό και ατράνταχτο επιχείρημα κατά του εορτασμού τους από εκείνους που είναι πλήρως αφιερωμένοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά». Διόλου περίεργο που η οικογένεια Μπέθελ δεν γιόρτασε Χριστούγεννα εκείνον το Δεκέμβριο​—αλλά και ποτέ ξανά!

10. (α) Πώς ξεσκεπάστηκαν ακόμα πληρέστερα τα Χριστούγεννα το Δεκέμβριο του 1928; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Προέλευση και Σκοπός των Χριστουγέννων».) (β) Πώς προειδοποιήθηκε ο λαός του Θεού για άλλες γιορτές που πρέπει να αποφεύγει; (Βλέπε το πλαίσιο «Αποκαλύπτεται η Αλήθεια και για Άλλες Γιορτές».)

¹⁰ Το επόμενο έτος, τα Χριστούγεννα ξεσκεπάστηκαν ακόμα πληρέστερα στα μάτια των Σπουδαστών της Γραφής. Στις 12 Δεκεμβρίου 1928, ο αδελφός Ρίτσαρντ Χ. Μπάρμπερ, μέλος του προσωπικού των κεντρικών γραφείων, εκφώνησε μια ραδιοφωνική ομιλία που εξέθεσε πλήρως την ακάθαρτη προέλευση αυτής της γιορτής. Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός του Θεού στη σαφή κατεύθυνση από τα κεντρικά γραφεία; Ενθυμούμενος τον καιρό που ο ίδιος και η οικογένειά του έπαψαν να γιορτάζουν Χριστούγεννα, ο αδελφός Τσαρλς Μπράντλαϊν είπε: «Μήπως μας πείραξε που αποβάλαμε αυτά τα ειδωλολατρικά πράγματα; Καθόλου! . . . Ήταν σαν να βγάζαμε ένα λερωμένο ρούχο και να το πετούσαμε». Με παρόμοιο πνεύμα, ο αδελφός Χένρι Α. Κάντγουελ, ο οποίος υπηρέτησε αργότερα ως περιοδεύων επίσκοπος, αφηγήθηκε: «Χαιρόμασταν που μπορούσαμε να θυσιάσουμε κάτι για να αποδείξουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά». Οι όσιοι ακόλουθοι του Χριστού ήταν πρόθυμοι να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές και να μην έχουν καμία σχέση με μια γιορτή που πήγαζε από την ακάθαρτη λατρεία.d—Ιωάν. 15:19· 17:14.

11. Πώς μπορούμε να δείχνουμε την υποστήριξή μας προς τον Μεσσιανικό Βασιλιά;

¹¹ Τι θαυμάσιο παράδειγμα μας άφησαν εκείνοι οι πιστοί Σπουδαστές της Γραφής! Καθώς το αναλογιζόμαστε, ας αναρωτηθούμε: “Πώς βλέπω εγώ την κατεύθυνση που λαβαίνουμε από τα κεντρικά γραφεία; Τη δέχομαι με ευγνωμοσύνη και εφαρμόζω ό,τι μαθαίνω;” Η πρόθυμη υπακοή μας δείχνει την υποστήριξή μας προς τον Μεσσιανικό Βασιλιά, ο οποίος χρησιμοποιεί τον πιστό δούλο για να διανέμει επίκαιρη πνευματική τροφή.​—Πράξ. 16:4, 5.

Είναι Σωστό να Χρησιμοποιούν οι Χριστιανοί το Σταυρό;

12. Πώς θεωρούσαν επί πολλά χρόνια το σταυρό οι Σπουδαστές της Γραφής;

¹² Επί πολλά χρόνια, οι Σπουδαστές της Γραφής θεωρούσαν το σταυρό αποδεκτό σύμβολο της Χριστιανοσύνης. Ασφαλώς, δεν πίστευαν ότι έπρεπε να τον λατρεύουν, επειδή κατανοούσαν ότι η ειδωλολατρία είναι εσφαλμένη. (1 Κορ. 10:14· 1 Ιωάν. 5:21) Από το 1883 κιόλας, Η Σκοπιά είχε δηλώσει ευθέως: “Κάθε ειδωλολατρία είναι βδέλυγμα για τον Θεό”. Στην αρχή, όμως, οι Σπουδαστές της Γραφής δεν έβλεπαν το λόγο να απορρίπτουν κάποιες κατάλληλες κατά τη γνώμη τους χρήσεις του σταυρού. Για παράδειγμα, φορούσαν με καμάρι μια καρφίτσα που απεικόνιζε έναν σταυρό και ένα στέμμα και την είχαν ως αναγνωριστικό τους έμβλημα. Στα μάτια τους, υποδήλωνε ότι αν αποδεικνύονταν πιστοί μέχρι θανάτου θα λάβαιναν το στεφάνι της ζωής. Από το 1891, το ίδιο έμβλημα με το σταυρό και το στέμμα άρχισε να εμφανίζεται στο εξώφυλλο της Σκοπιάς.

13. Πώς διαφωτίστηκαν οι ακόλουθοι του Χριστού όσον αφορά τη χρήση του σταυρού; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Προοδευτική Διαφώτιση για τη Χρήση του Σταυρού».)

¹³ Οι Σπουδαστές της Γραφής είχαν αγαπήσει αυτό το έμβλημα. Ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, οι ακόλουθοι του Χριστού άρχισαν προοδευτικά να διαφωτίζονται όσον αφορά τη χρήση του σταυρού. Ο αδελφός Γκραντ Σούτερ, ο οποίος υπηρέτησε αργότερα στο Κυβερνών Σώμα, θυμήθηκε τα εξής για τη συνέλευση που διεξάχθηκε το 1928 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, στις ΗΠΑ: «Στη συνέλευση καταδείχτηκε ότι τα εμβλήματα του σταυρού και του στέμματος ήταν όχι απλώς περιττά αλλά απαράδεκτα». Τα επόμενα λίγα χρόνια, το πνευματικό φως έγινε λαμπρότερο. Ήταν σαφές ότι ο σταυρός δεν έχει καμιά θέση στη λατρεία που είναι αγνή και πνευματικά καθαρή.

14. Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός του Θεού στην προοδευτική διαφώτιση που λάβαινε για το σταυρό;

¹⁴ Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός του Θεού στην προοδευτική διαφώτιση που λάβαινε για το σταυρό; Μήπως συνέχισαν να χρησιμοποιούν το έμβλημα με το σταυρό και το στέμμα, το οποίο τους ήταν τόσο αγαπητό; «Δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να το εγκαταλείψουμε όταν αντιληφθήκαμε τι αντιπροσώπευε», αφηγήθηκε η Λίλα Ρόμπερτς, που υπηρέτησε τον Ιεχωβά επί πολλά χρόνια. Μια άλλη πιστή αδελφή, η Ούρσουλα Σερένκο, εξέφρασε τα αισθήματα πολλών όταν είπε: «Τελικά συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό που άλλοτε αγαπούσαμε ως σύμβολο του θανάτου του Κυρίου μας καθώς και της Χριστιανικής μας αφοσίωσης ήταν στην πραγματικότητα ειδωλολατρικό σύμβολο. Σε αρμονία με το εδάφιο Παροιμίες 4:18, ήμασταν ευγνώμονες που το φως στο δρόμο μας γινόταν ολοένα και πιο λαμπρό». Οι όσιοι ακόλουθοι του Χριστού δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση με τις ακάθαρτες συνήθειες της ψεύτικης θρησκείας!

15, 16. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να διατηρούμε καθαρές τις επίγειες αυλές του πνευματικού ναού του Ιεχωβά;

¹⁵ Και εμείς σήμερα έχουμε πάρει την ίδια απόφαση. Αναγνωρίζουμε ότι ο Χριστός χρησιμοποιεί έναν σαφώς ευδιάκριτο αγωγό​—τον πιστό και φρόνιμο δούλο του—​για να βοηθάει το λαό του να παραμένει πνευματικά καθαρός. Ως εκ τούτου, όταν η πνευματική τροφή που λαβαίνουμε μας προειδοποιεί για γιορτές, συνήθειες ή έθιμα που είναι μολυσμένα από την ψεύτικη θρησκεία, ανταποκρινόμαστε και υπακούμε αμέσως. Όπως οι αδελφοί και οι αδελφές μας που έζησαν στις αρχές της παρουσίας του Χριστού, είμαστε αποφασισμένοι να διατηρούμε καθαρές τις επίγειες αυλές του πνευματικού ναού του Ιεχωβά.

¹⁶ Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Χριστός εργάζεται επίσης από τα παρασκήνια για να προστατέψει τις εκκλησίες του λαού του Ιεχωβά από άτομα που θα μπορούσαν να προξενήσουν πνευματική μόλυνση. Πώς το κάνει αυτό; Ας δούμε.

Ξεχωρίζονται “οι Πονηροί Ανάμεσα από τους Δίκαιους”

17, 18. Στην παραβολή για το συρόμενο δίχτυ, τι σημαίνει το ότι (α) το συρόμενο δίχτυ ρίχνεται στη θάλασσα, (β) μαζεύονται ψάρια κάθε είδους, (γ) τα καλά ψάρια μαζεύονται μέσα σε σκεύη και (δ) τα ακατάλληλα ψάρια πετιούνται;

¹⁷ Οι εκκλησίες του λαού του Θεού σε όλη τη γη βρίσκονται υπό το άγρυπνο μάτι του Βασιλιά Ιησού Χριστού. Με τρόπους τους οποίους αδυνατούμε να συλλάβουμε πλήρως, ο Χριστός και οι άγγελοι κάνουν ένα έργο διαχωρισμού. Ο Ιησούς περιέγραψε αυτό το έργο στην παραβολή του για το συρόμενο δίχτυ. (Διαβάστε Ματθαίος 13:47-50) Τι σημαίνει αυτή η παραβολή;

¹⁸ Το «συρόμενο δίχτυ . . . ρίχτηκε στη θάλασσα». Το συρόμενο δίχτυ αντιπροσωπεύει το κήρυγμα της Βασιλείας που λαβαίνει χώρα σε όλη τη θάλασσα της ανθρωπότητας. «Μάζεψε ψάρια κάθε είδους». Τα καλά νέα ελκύουν κάθε λογής ανθρώπους​—εκείνους που κάνουν βήματα για να γίνουν αληθινοί Χριστιανοί, καθώς και πολλούς άλλους που μπορεί αρχικά να δείξουν κάποιο ενδιαφέρον αλλά στην πραγματικότητα δεν τάσσονται υπέρ της αγνής λατρείας.e «Μάζεψαν τα καλά μέσα σε σκεύη». Τα ειλικρινή άτομα συγκεντρώνονται σε εκκλησίες που μοιάζουν με σκεύη, όπου μπορούν να αποδίδουν καθαρή λατρεία στον Ιεχωβά. «Τα ακατάλληλα τα πέταξαν». Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Χριστός και οι άγγελοι ξεχωρίζουν «τους πονηρούς ανάμεσα από τους δικαίους».f Ως αποτέλεσμα, δεν επιτρέπεται σε εκείνους που δεν έχουν τη σωστή κατάσταση καρδιάς​—που είναι ίσως απρόθυμοι να εγκαταλείψουν εσφαλμένες πεποιθήσεις ή συνήθειες—​να μολύνουν τις εκκλησίες.g

19. Πώς νιώθετε για όσα έχει κάνει ο Ιησούς προκειμένου να περιφρουρήσει την καθαρότητα του λαού του Θεού και την αγνότητα της αληθινής λατρείας;

¹⁹ Δεν νιώθουμε σιγουριά γνωρίζοντας ότι ο Βασιλιάς μας, ο Ιησούς Χριστός, προστατεύει εκείνους που βρίσκονται υπό τη φροντίδα του; Και δεν είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι ο ζήλος του για την αληθινή λατρεία​—και για τους αληθινούς λάτρεις—​είναι το ίδιο φλογερός σήμερα όπως ήταν όταν καθάρισε το ναό τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.; Πόσο ευγνώμονες είμαστε που ο Χριστός εργάζεται για να περιφρουρήσει την πνευματική καθαρότητα του λαού του Θεού και την αγνότητα της αληθινής λατρείας! Μπορούμε να δείχνουμε την υποστήριξή μας για τον Βασιλιά και τη Βασιλεία του αποφεύγοντας κάθε επαφή με την ψεύτικη θρησκεία.

1. Τι είδε ο Ιεζεκιήλ που μας γεμίζει δέος;

ΠΩΣ θα νιώθατε αν είχατε μια εμπειρία σαν αυτήν που έζησε ο προφήτης Ιεζεκιήλ πριν από περίπου 25 αιώνες; Φανταστείτε το εξής: Πλησιάζετε προς ένα πελώριο, απαστράπτον κτιριακό συγκρότημα​—έναν ναό. Κάποιος κραταιός άγγελος είναι εκεί για να σας ξεναγήσει σε αυτόν το μεγαλειώδη χώρο! Ανεβαίνετε τα εφτά σκαλοπάτια που οδηγούν σε μια από τις τρεις πύλες. Με το που βλέπετε αυτές τις εισόδους κυριεύεστε από δέος. Ορθώνονται σε ύψος 30 μέτρων. Μέσα από τις εισόδους παρατηρείτε ότι υπάρχουν δωμάτια για τους φύλακες. Στα υποστυλώματα υπάρχουν κομψές απεικονίσεις φοινίκων.​—Ιεζ. 40:1-4, 10, 14, 16, 22· 41:20.

2. (α) Τι αντιπροσωπεύει ο ναός του οράματος; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.) (β) Τι μαθαίνουμε από τα χαρακτηριστικά των εισόδων του ναού;

² Αυτό είναι ένα όραμα του πνευματικού ναού. Η περιγραφή του Ιεζεκιήλ είναι τόσο αναλυτική ώστε η αφήγησή του γεμίζει τα κεφάλαια 40 ως 48 του προφητικού του βιβλίου. Αυτός ο ναός αντιπροσωπεύει τη διευθέτηση του Ιεχωβά για αγνή λατρεία. Κάθε χαρακτηριστικό του έχει τη σημασία του για τη δική μας λατρεία σε αυτές τις τελευταίες ημέρες.a Τι υποδηλώνουν οι ψηλές πύλες; Μας υπενθυμίζουν ότι όσοι εισέρχονται στη διευθέτηση του Ιεχωβά για αγνή λατρεία πρέπει να ζουν σύμφωνα με τους υψηλούς και ευθείς κανόνες του. Ακόμα και οι λαξευτοί φοίνικες τονίζουν το ίδιο σημείο, καθώς αυτά τα δέντρα χρησιμοποιούνται μερικές φορές στη Γραφή ως σύμβολο ευθύτητας. (Ψαλμ. 92:12) Και τα δωμάτια των φυλάκων; Είναι σαφές ότι η είσοδος σε αυτή την όμορφη, ζωοσωτήρια οδό της αγνής λατρείας απαγορεύεται σε όσους δεν σέβονται τους θεϊκούς κανόνες.​—Ιεζ. 44:9.

3. Γιατί έχουν οι ακόλουθοι του Χριστού ανάγκη από συνεχή εξαγνισμό;

³ Πώς έχει εκπληρωθεί το όραμα του Ιεζεκιήλ; Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 2, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Χριστό για να υποβάλει το λαό του σε μια ειδική διαδικασία εξαγνισμού από το 1914 ως τις αρχές του 1919. Μήπως τελείωσε εκεί ο εξαγνισμός; Κάθε άλλο! Σε όλη τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα, ο Χριστός έχει εξακολουθήσει να υποστηρίζει τους άγιους κανόνες διαγωγής του Ιεχωβά. Ως εκ τούτου, οι ακόλουθοί του έχουν ανάγκη από συνεχή εξαγνισμό και εκλέπτυνση. Γιατί; Επειδή ο Χριστός τούς συγκεντρώνει μέσα από αυτόν το διεφθαρμένο κόσμο και ο Σατανάς δεν εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια να τους σύρει πίσω στο βούρκο της ανηθικότητας. (Διαβάστε 2 Πέτρου 2:20-22) Ας εξετάσουμε τρεις τομείς στους οποίους οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν υποστεί προοδευτικό εξαγνισμό. Πρώτα θα αναφερθούμε σε ορισμένες ηθικές εκλεπτύνσεις, έπειτα σε μια ζωτική διευθέτηση για τη διατήρηση της καθαρότητας της εκκλησίας και, τελικά, στο θεσμό της οικογένειας.

Ηθικές Εκλεπτύνσεις στο Διάβα των Ετών

4, 5. Ποια τακτική χρησιμοποιεί από παλιά ο Σατανάς, και πόση επιτυχία έχει σημειώσει;

⁴ Ο λαός του Ιεχωβά έδινε ανέκαθεν μεγάλη σημασία στην ηθική, ορθή διαγωγή. Ως εκ τούτου, υιοθέτησαν ακόμα σαφέστερη κατεύθυνση σε αυτό το ζήτημα. Προσέξτε μερικά παραδείγματα.

⁵ Σεξουαλική ανηθικότητα. Ο Ιεχωβά σχεδίασε τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ συζύγων ως κάτι το καθαρό και όμορφο. Ο Σατανάς ηδύνεται να αποσπά αυτό το πολύτιμο δώρο από την αρμόζουσα θέση του, διαστρεβλώνοντάς το σε κάτι βρώμικο και χρησιμοποιώντας το για να βάλει σε πειρασμό τους υπηρέτες του Ιεχωβά ώστε να χάσουν την εύνοιά Του. Ο Σατανάς εφάρμοσε την ίδια τακτική με τραγική επιτυχία τον καιρό του Βαλαάμ, και σε αυτές τις τελευταίες ημέρες τη χρησιμοποιεί περισσότερο από ποτέ.​—Αριθ. 25:1-3, 9· Αποκ. 2:14.

6. Ποια ευχή δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά, πώς χρησιμοποιούνταν, και γιατί έπαψε τελικά να χρησιμοποιείται; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

⁶ Για να αντικρούσει τις προσπάθειες του Σατανά, Η Σκοπιά 15 Ιουνίου 1908 (στην αγγλική) δημοσίευσε μια επίσημη ευχή που περιλάμβανε την εξής δέσμευση: «Πάντα και παντού, η διαγωγή μου προς το αντίθετο φύλο κατ’ ιδίαν θα είναι ακριβώς η ίδια με τη διαγωγή μου προς το αντίθετο φύλο δημόσια».b Παρότι δεν ήταν υποχρεωτικό, πολλοί υιοθετούσαν το περιεχόμενο αυτής της ευχής και υπέβαλλαν τα ονόματά τους για να δημοσιευτούν στη Σκοπιά της Σιών. Χρόνια αργότερα, έγινε αντιληπτό ότι, αν και αυτή η ευχή βοήθησε πολλούς την εποχή που συντάχθηκε, είχε πλέον αρχίσει να γίνεται απλή εθιμοτυπία. Γι’ αυτό, έπαψε να χρησιμοποιείται. Ωστόσο, οι αδελφοί εξακολουθούσαν πάντα να υποστηρίζουν τις υψηλές ηθικές αρχές που αντιπροσώπευε.

7. Σε ποιο πρόβλημα αναφέρθηκε Η Σκοπιά το 1935, και ποιον κανόνα επιβεβαίωσε;

⁷ Ο Σατανάς πέρασε πιο δυναμικά στην αντεπίθεση. Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1935 (15 Απριλίου 1935 στην ελληνική) αναφέρθηκε ευθέως σε ένα πρόβλημα που έπαιρνε διαστάσεις μέσα στο λαό του Θεού. Μερικοί προφανώς νόμιζαν ότι η συμμετοχή τους στη διακονία τούς απάλλασσε από την τήρηση των ηθικών κανόνων του Ιεχωβά στην ιδιωτική τους ζωή. Η Σκοπιά δήλωσε χωρίς περιστροφές: “Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το να ενασχολείται απλώς κάποιος στο έργο μαρτυρίας δεν είναι το μόνο που απαιτείται. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι εκπρόσωποί του, και τους βαρύνει η υποχρέωση να εκπροσωπούν πρεπόντως τον Ιεχωβά και τη βασιλεία του”. Το άρθρο στη συνέχεια έδινε σαφείς συμβουλές για το γάμο και τη σεξουαλική ηθική, βοηθώντας έτσι το λαό του Θεού να “φεύγει από την πορνεία”.​—1 Κορ. 6:18.

8. Γιατί έχει τονίσει επανειλημμένα Η Σκοπιά την πλήρη σημασία της λέξης πορνεία;

⁸ Τις πιο πρόσφατες δεκαετίες, Η Σκοπιά έχει τονίσει επανειλημμένα τον ορθό ορισμό της λέξης πορνεία, την οποία χρησιμοποιούν οι Ελληνικές Γραφές όταν αναφέρονται στη σεξουαλική ανηθικότητα. Η σημασία αυτής της λέξης δεν περιορίζεται μόνο σε αυτή καθαυτήν τη συνουσία. Απεναντίας, καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ανήθικων πράξεων, εμπερικλείοντας γενικά όλες τις χυδαίες πράξεις που γίνονται στους οίκους ανοχής. Έτσι λοιπόν, οι ακόλουθοι του Χριστού έχουν προστατευτεί από τη μάστιγα των σεξουαλικών διαστροφών στην οποία έχουν υποκύψει τόσο πολλοί άνθρωποι στο σημερινό κόσμο.​—Διαβάστε Εφεσίους 4:17-19.

9, 10. (α) Με ποιο ηθικό ζήτημα ασχολήθηκε Η Σκοπιά το 1935; (β) Ποια ισορροπημένη διδασκαλία παρουσιάζει η Γραφή για τη χρήση οινοπνευματωδών;

⁹ Κατάχρηση αλκοόλ. Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 1935 (15 Απριλίου 1935 στην ελληνική) έθεσε άλλο ένα ηθικό ζήτημα: “Έχει παρομοίως παρατηρηθεί ότι κάποιοι συμμετέχουν στην υπηρεσία αγρού και εκτελούν άλλα καθήκοντα στην οργάνωση ενώ βρίσκονται υπό την επήρεια οινοπνεύματος. Υπό ποιον όρο επιδοκιμάζεται στις Γραφές η χρήση του κρασιού; Είναι πρέπον να χρησιμοποιεί κάποιος κρασί μέχρι του σημείου να επηρεάζεται η υπηρεσία του στην οργάνωση του Κυρίου;”

¹⁰ Η απάντηση εξέταζε την ισορροπημένη άποψη που παρουσιάζει ο Λόγος του Θεού για τα οινοπνευματώδη. Η Γραφή δεν καταδικάζει τη μετριοπαθή χρήση κρασιού και άλλων οινοπνευματωδών ποτών, αλλά καταδικάζει έντονα τη μέθη. (Ψαλμ. 104:14, 15· 1 Κορ. 6:9, 10) Όσον αφορά την επιτέλεση ιερής υπηρεσίας υπό την επήρεια αλκοόλ, οι υπηρέτες του Θεού έχουν λάβει επανειλημμένα υπενθυμίσεις με βάση την αφήγηση για δύο από τους γιους του Ααρών. Αυτοί θανατώθηκαν από τον Θεό επειδή πρόσφεραν ανάρμοστη φωτιά στο θυσιαστήριό του. Λίγο παρακάτω, η αφήγηση αποκαλύπτει τι τους οδήγησε πιθανότατα σε μια τόσο απρεπή πράξη, διότι ο Θεός έδωσε έναν νόμο που απαγόρευε σε όλους τους ιερείς να πίνουν οινοπνευματώδη όταν επιτελούσαν τα ιερά τους καθήκοντα. (Λευιτ. 10:1, 2, 8-11) Εφαρμόζοντας την αρχή που υποδηλώνεται σε αυτό το περιστατικό, οι ακόλουθοι του Χριστού προσέχουν ώστε να μη βρίσκονται υπό την επήρεια αλκοόλ όταν συμμετέχουν στην ιερή τους υπηρεσία.

11. Γιατί αποδείχτηκε ευλογία για το λαό του Θεού η αυξημένη κατανόηση για τον αλκοολισμό;

¹¹ Τις πιο πρόσφατες δεκαετίες, οι ακόλουθοι του Χριστού έχουν ευλογηθεί περαιτέρω με αυξημένη κατανόηση για τον αλκοολισμό, μια κατάσταση η οποία περιλαμβάνει συνεχιζόμενη, εθιστική κατάχρηση αλκοόλ. Χάρη στην επίκαιρη πνευματική τροφή που λαβαίνουμε, πολλοί έχουν βοηθηθεί να αντιμετωπίσουν σωστά αυτή την κατάσταση και να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους. Πολύ περισσότεροι έχουν βοηθηθεί να αποφύγουν εντελώς αυτό το πρόβλημα. Κανείς δεν πρέπει να επιτρέπει στην κατάχρηση αλκοόλ να του στερεί την αξιοπρέπειά του, την οικογένειά του και, πάνω από όλα, το προνόμιο να συμμετέχει στην αγνή λατρεία του Ιεχωβά.

12. Πώς έβλεπαν οι υπηρέτες του Χριστού τη χρήση καπνού προτού ακόμα ξεκινήσουν οι τελευταίες ημέρες;

¹² Χρήση καπνού. Οι υπηρέτες του Χριστού άρχισαν να βλέπουν αρνητικά τη χρήση καπνού προτού ακόμα ξεκινήσουν οι τελευταίες ημέρες. Πριν από χρόνια, ένας ηλικιωμένος αδελφός, ο Τσαρλς Κέιπεν, θυμήθηκε την πρώτη φορά που είδε από κοντά τον Κάρολο Τέηζ Ρώσσελ στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο 13χρονος τότε Κέιπεν και τρία αδέλφια του κάθονταν στα σκαλιά του Βιβλικού Οίκου στο Αλεγκένι της Πενσυλβανίας. Καθώς ο Ρώσσελ πέρασε από μπροστά τους, τους ρώτησε: «Παιδιά, καπνίζετε; Μου μυρίζει τσιγάρο». Εκείνοι τον διαβεβαίωσαν ότι δεν κάπνιζαν. Είναι σίγουρο ότι δεν τους έμεινε καμία αμφιβολία ως προς τις απόψεις του για αυτό το ζήτημα. Στη Σκοπιά 1 Αυγούστου 1895 (στην αγγλική), ο αδελφός Ρώσσελ σχολίασε το εδάφιο 2 Κορινθίους 7:1, λέγοντας: «Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς το να χρησιμοποιεί ο Χριστιανός καπνό σε οποιαδήποτε μορφή θα μπορούσε να είναι προς δόξα του Θεού ή προς όφελος του ίδιου του ατόμου. . . . Αδυνατούμε να φανταστούμε τον Κύριό μας να αποπνέει μια δυσάρεστη μυρωδιά καπνού ή να βάζει στο στόμα του οτιδήποτε το ρυπαρό».

13. Ποια ηθική εκλέπτυνση ήρθε το 1973;

¹³ Το 1935, Η Σκοπιά αποκάλεσε τον καπνό “ρυπαρό βότανο” και τόνισε ότι κανείς ο οποίος επέλεγε να μασάει καπνό ή να καπνίζει δεν μπορούσε να παραμείνει μέλος της οικογένειας Μπέθελ ή να υπηρετεί ως εκπρόσωπος της οργάνωσης του Θεού στο έργο σκαπανέα ή στη διακονία περιοδεύοντα επισκόπου. Το 1973 ήρθε άλλη μια ηθική εκλέπτυνση. Η Σκοπιά 1 Ιουνίου (1 Σεπτεμβρίου στην ελληνική) εξήγησε ότι κανένας Μάρτυρας του Ιεχωβά δεν θα μπορούσε να διατηρήσει καλή υπόσταση στην εκκλησία ενόσω θα συνέχιζε αυτή τη θανατηφόρα, μολυσματική και άστοργη συνήθεια. Όσοι αρνούνταν να διακόψουν την κακή χρήση καπνού θα έπρεπε να αποκοπούν.c Ο Χριστός είχε κάνει άλλο ένα σημαντικό βήμα για τον εξαγνισμό των ακολούθων του.

14. Ποιος είναι ο κανόνας του Θεού σχετικά με το αίμα, και πώς έγιναν οι μεταγγίσεις αίματος κάτι το συνηθισμένο;

¹⁴ Κακή χρήση του αίματος. Την εποχή του Νώε, ο Θεός δήλωσε ότι είναι εσφαλμένο να τρώει κάποιος αίμα. Επιβεβαίωσε αυτή τη θέση στο Νόμο που έδωσε στο έθνος του Ισραήλ, και παρομοίως έδωσε εντολή στη Χριστιανική εκκλησία “να απέχει από αίμα”. (Πράξ. 15:20, 29· Γέν. 9:4· Λευιτ. 7:26) Διόλου περίεργο, λοιπόν, που ο Σατανάς στους σύγχρονους καιρούς βρήκε έναν τρόπο να κάνει πολλούς να αψηφούν αυτόν το θεϊκό κανόνα. Το 19ο αιώνα οι γιατροί ήδη πειραματίζονταν με τη μετάγγιση αίματος, αλλά όταν ανακαλύφτηκαν οι ομάδες αίματος, αυτή η πρακτική άρχισε να κερδίζει έδαφος. Το 1937 άρχισαν να συλλέγουν αίμα και να το αποθηκεύουν σε τράπεζες αίματος. Έπειτα, ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσε μεγάλη ώθηση στις μεταγγίσεις, οι οποίες έγιναν γρήγορα κάτι το συνηθισμένο σε όλο τον κόσμο.

15, 16. (α) Ποια στάση υιοθέτησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά όσον αφορά τη μετάγγιση αίματος; (β) Ποια υποστήριξη παρέχεται στους ακολούθους του Χριστού σε σχέση με τις μεταγγίσεις και την αναίμακτη περίθαλψη, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁵ Ήδη από το 1944, Η Σκοπιά είχε δείξει ότι η μετάγγιση αίματος είναι στην πραγματικότητα ένας άλλος τρόπος για να φάει κάποιος αίμα. Το επόμενο έτος, εκείνη η Γραφική θέση εδραιώθηκε και διασαφηνίστηκε. Το 1951, δημοσιεύτηκε μια σειρά ερωτήσεων και απαντήσεων για να βοηθηθεί ο λαός του Θεού στις επαφές του με τους γιατρούς. Σε όλο τον κόσμο, οι πιστοί ακόλουθοι του Χριστού έπαιρναν θαρραλέα στάση, όντας συχνά αντιμέτωποι με χλευασμό, εχθρότητα, ακόμα και απροκάλυπτο διωγμό. Ταυτόχρονα όμως, ο Χριστός συνέχιζε να υποκινεί την οργάνωσή του να παρέχει την αναγκαία υποστήριξη. Ως αποτέλεσμα, άρχισε να δημοσιεύεται λεπτομερής και εμπεριστατωμένη έντυπη ύλη.

¹⁶ Το 1979, κάποιοι πρεσβύτεροι άρχισαν να επισκέπτονται νοσοκομεία για να βοηθήσουν τους γιατρούς να κατανοήσουν καλύτερα τη θέση μας, τους Γραφικούς λόγους που την υπαγορεύουν, καθώς και την ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών αντί του αίματος. Το 1980, πρεσβύτεροι σε 39 πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών έλαβαν εξειδικευμένη εκπαίδευση σε αυτό το έργο. Αργότερα, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε τη συγκρότηση Επιτροπών Προσέγγισης Νοσοκομείων σε όλο τον κόσμο. Έχουν αποδώσει αυτές οι προσπάθειες στο διάβα των ετών; Σήμερα, πολλές δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου​—όπως γιατροί, χειρουργοί και αναισθησιολόγοι—​συνεργάζονται με Μάρτυρες ασθενείς, σεβόμενοι την επιλογή μας για αναίμακτη περίθαλψη. Όλο και περισσότερα νοσοκομεία προσφέρουν αναίμακτη περίθαλψη, και μερικοί μάλιστα τη θεωρούν ιατρική φροντίδα υψηλότατου επιπέδου. Δεν είναι συναρπαστικό να σκεφτόμαστε τους τρόπους με τους οποίους ο Ιησούς έχει προστατέψει τους ακολούθους του από τις προσπάθειες που κάνει ο Σατανάς για να τους μολύνει;​—Διαβάστε Εφεσίους 5:25-27.

17. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι εκτιμούμε τον τρόπο με τον οποίο εξαγνίζει ο Χριστός τους ακολούθους του;

¹⁷ Θα κάνουμε καλά να αναρωτηθούμε: “Εκτιμούμε τον τρόπο με τον οποίο έχει εξαγνίσει ο Χριστός τους ακολούθους του, εκπαιδεύοντάς μας ώστε να τηρούμε τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά;” Αν ναι, ας θυμόμαστε ότι ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να μας αποξενώσει από τον Ιεχωβά και τον Ιησού διαβρώνοντας το σεβασμό μας για τις θεϊκές ηθικές αρχές. Για να εξουδετερώσει την επιρροή του, η οργάνωση του Ιεχωβά μάς παρέχει τακτικά στοργικές προειδοποιήσεις και υπενθυμίσεις για τις ανήθικες οδούς αυτού του κόσμου. Ας παραμένουμε άγρυπνοι, δεκτικοί και υπάκουοι σε αυτές τις τόσο χρήσιμες συμβουλές.​—Παρ. 19:20.

Προστατεύεται η Ηθική Υπόληψη της Εκκλησίας

18. Ποια σαφή υπενθύμιση μας δίνει το όραμα του Ιεζεκιήλ για αυτούς που στασιάζουν εσκεμμένα ενάντια στους κανόνες του Θεού;

¹⁸ Ένας δεύτερος τομέας ηθικού εξαγνισμού περιλαμβάνει τα μέτρα που παίρνονται για να παραμένει η εκκλησία καθαρή. Δυστυχώς, μερικά από τα άτομα που αποδέχονται τους κανόνες διαγωγής του Ιεχωβά και αφιερώνονται σε αυτόν δεν μένουν πιστά στην απόφασή τους. Ορισμένοι αργότερα αλλάζουν στάση και στασιάζουν εσκεμμένα ενάντια σε αυτούς τους κανόνες. Τι πρέπει να γίνεται με τέτοια άτομα; Βρίσκουμε μια ένδειξη στο όραμα του Ιεζεκιήλ για τον πνευματικό ναό που εξετάστηκε στην αρχή αυτού του κεφαλαίου. Θυμηθείτε τις ψηλές πύλες. Μέσα σε κάθε είσοδο, υπήρχαν δωμάτια για τους φύλακες. Οι φύλακες προστάτευαν το ναό, προφανώς για να μην αφήσουν τους “απερίτμητους στην καρδιά” να μπουν. (Ιεζ. 44:9) Αυτό αποτελεί σαφή υπενθύμιση ότι η αγνή λατρεία είναι ένα προνόμιο που χορηγείται μόνο σε εκείνους οι οποίοι πασχίζουν να ζουν σύμφωνα με τους αγνούς κανόνες διαγωγής που θέτει ο Ιεχωβά. Παρόμοια και σήμερα, το προνόμιο της συναναστροφής με συγχριστιανούς για λατρεία δεν είναι ανοιχτό στον οποιονδήποτε.

19, 20. (α) Πώς βοήθησε ο Χριστός σταδιακά τους ακολούθους του να εκλεπτύνουν τον τρόπο χειρισμού της σοβαρής αδικοπραγίας; (β) Ποιοι είναι τρεις λόγοι για να αποκόπτονται οι αμετανόητοι παραβάτες;

¹⁹ Το 1892 κιόλας, Η Σκοπιά σχολίασε πως «είναι καθήκον μας να αποκόπτουμε τους Χριστιανούς εκείνους που, είτε άμεσα είτε έμμεσα, αρνούνται ότι ο Χριστός πρόσφερε τον εαυτό του ως λύτρο [αντίστοιχο τίμημα] για όλους». (Διαβάστε 2 Ιωάννη 10) Το 1904, το βιβλίο Η Νέα Κτίσις αναγνώρισε ότι εκείνοι που εμμένουν στην εσφαλμένη διαγωγή συνιστούν πραγματικό κίνδυνο ηθικής κατάπτωσης της εκκλησίας. Εκείνη την εποχή, ολόκληρη η εκκλησία συμμετείχε σε «εκκλησιαστικές δίκες» για να εξετάσει περιπτώσεις σοβαρής αδικοπραγίας. Ωστόσο, τέτοιες περιπτώσεις ήταν σπάνιες. Το 1944, Η Σκοπιά έδειξε ότι αυτού του είδους τα ζητήματα πρέπει να τα χειρίζονται μόνο υπεύθυνοι αδελφοί. Το 1952, δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά μια βασισμένη στη Γραφή διαδικασία για το χειρισμό δικαστικών ζητημάτων. Τονίστηκε ότι ένας βασικός λόγος για την αποκοπή των αμετανόητων ατόμων είναι για να διατηρείται η εκκλησία καθαρή.

²⁰ Στις μετέπειτα δεκαετίες, ο Χριστός βοήθησε τους ακολούθους του να διασαφηνίσουν και να εκλεπτύνουν τον τρόπο χειρισμού των υποθέσεων σοβαρής αδικοπραγίας. Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι εκπαιδεύονται επιμελώς ώστε να φροντίζουν για τα δικαστικά ζητήματα με τον τρόπο του Ιεχωβά, με κατάλληλη εξισορρόπηση δικαιοσύνης και ελέους. Σήμερα βλέπουμε καθαρά τουλάχιστον τρεις λόγους για να αποκοπεί ένας αμετανόητος παραβάτης από την εκκλησία: (1) για να παραμείνει το όνομα του Ιεχωβά απαλλαγμένο από μομφή, (2) για να προστατευτεί η εκκλησία από τη μολυσματική επίδραση της σοβαρής αμαρτίας και (3) για να υποκινηθεί ο παραβάτης να μετανοήσει αν είναι δυνατόν.

21. Πώς έχει αποδειχτεί ευλογία για το λαό του Θεού η διευθέτηση της αποκοπής;

²¹ Αντιλαμβάνεστε πώς έχει αποδειχτεί ευλογία για τους ακολούθους του Χριστού σήμερα η διευθέτηση της αποκοπής; Στον αρχαίο Ισραήλ, οι παραβάτες συχνά γίνονταν μολυσματική επιρροή για το έθνος, ενίοτε μάλιστα ξεπερνούσαν σε αριθμό εκείνους που αγαπούσαν τον Ιεχωβά και που προσπαθούσαν να κάνουν το σωστό. Ως αποτέλεσμα, το έθνος έφερνε συχνά μομφή στο όνομα του Ιεχωβά και έχανε την εύνοιά του. (Ιερ. 7:23-28) Σήμερα όμως, ο Ιεχωβά πολιτεύεται με μια κοινωνία πνευματικών αντρών και γυναικών. Επειδή οι πωρωμένοι παραβάτες απομακρύνονται από ανάμεσά μας, δεν τους επιτρέπεται να γίνουν όπλα στο χέρι του Σατανά ώστε να βλάψουν ακόμα περισσότερο την εκκλησία και την καθαρή της υπόσταση. Απεναντίας, η επιρροή τους περιορίζεται στο ελάχιστο. Ως ομάδα, διασφαλίζουμε έτσι ότι παραμένουμε στην εύνοια του Ιεχωβά. Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά υποσχέθηκε: «Οποιοδήποτε όπλο κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία». (Ησ. 54:17) Υποστηρίζουμε εμείς όσια τους πρεσβυτέρους, οι οποίοι σηκώνουν το βαρύ φορτίο του χειρισμού δικαστικών υποθέσεων;

Δοξάζουμε Αυτόν στον Οποίο Κάθε Οικογένεια Οφείλει το Όνομά Της

22, 23. Γιατί είμαστε ευγνώμονες στους συγχριστιανούς μας που έζησαν στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά τι δείχνει ότι υπήρχε ανάγκη για περισσότερη ισορροπία σε σχέση με την οικογένεια;

²² Ένας τρίτος τομέας στον οποίο οι ακόλουθοι του Χριστού έχουν ωφεληθεί από το συνεχή εξαγνισμό είναι ο γάμος και η οικογενειακή ζωή. Έχει εκλεπτυνθεί η άποψή μας για την οικογένεια στο διάβα των ετών; Ναι. Για παράδειγμα, όταν διαβάζουμε για τους υπηρέτες του Θεού στις αρχές του 20ού αιώνα, ασφαλώς εντυπωσιαζόμαστε τρομερά από το αυτοθυσιαστικό τους πνεύμα. Είμαστε βαθιά ευγνώμονες για το ότι έβαζαν την ιερή τους υπηρεσία πάνω από οτιδήποτε άλλο στη ζωή. Ταυτόχρονα, όμως, δεν δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε ότι υπήρχε ανάγκη για περισσότερη ισορροπία. Τι εννοούμε;

²³ Δεν ήταν ασυνήθιστο να λείπουν οι αδελφοί από το σπίτι τους για πολλούς μήνες κάθε φορά αναλαμβάνοντας διορισμούς στη διακονία ή στο έργο περιοδεύοντα επισκόπου. Ο γάμος ενίοτε αποθαρρυνόταν με μεγαλύτερο σθένος από ό,τι δικαιολογούν οι Γραφές, ενώ σχετικά λίγα πράγματα λέγονταν για το πώς οικοδομούνται ισχυροί Χριστιανικοί γάμοι. Επικρατεί σήμερα η ίδια κατάσταση μεταξύ των ακολούθων του Χριστού; Ασφαλώς όχι!

24. Πώς βοήθησε ο Χριστός τον πιστό λαό του να αποκτήσει πιο ισορροπημένη άποψη για το γάμο και την οικογένεια;

²⁴ Σήμερα, δεν επιτρέπεται να εκπληρώνει κάποιος τους θεοκρατικούς του διορισμούς σε βάρος των οικογενειακών του υποχρεώσεων. (Διαβάστε 1 Τιμόθεο 5:8) Επιπλέον, ο Χριστός έχει φροντίσει να λαβαίνουν οι πιστοί ακόλουθοί του στη γη μια σταθερή ροή χρήσιμων και ισορροπημένων Γραφικών συμβουλών για το γάμο και την οικογενειακή ζωή. (Εφεσ. 3:14, 15) Το 1978 εμφανίστηκε το βιβλίο Πώς να Κάνετε την Οικογενειακή σας Ζωή Ευτυχισμένη. Έπειτα από 18 χρόνια ήρθε το βιβλίο Το Μυστικό της Οικογενειακής Ευτυχίας. Επιπρόσθετα, Η Σκοπιά έχει δημοσιεύσει πάμπολλα άρθρα σχεδιασμένα για να βοηθήσουν τα αντρόγυνα να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στη σχέση τους.

25-27. Πώς έχει δοθεί αυξανόμενη προσοχή στις ανάγκες των παιδιών διαφόρων ηλικιών με το πέρασμα των ετών;

²⁵ Τι θα πούμε για τους νεαρούς; Με το πέρασμα των ετών, έχει δοθεί αυξανόμενη προσοχή στις ανάγκες τους. Η οργάνωση του Ιεχωβά παρέχει εδώ και πολύ καιρό ωφέλιμη ύλη για παιδιά διαφόρων ηλικιών, αλλά το ρυάκι του χθες έχει τώρα γίνει σωστός χείμαρρος. Για παράδειγμα, η σειρά άρθρων «Μελέτη της Αγίας Γραφής για Παιδιά» εμφανιζόταν στο περιοδικό Ο Χρυσούς Αιών από το 1919 ως το 1921. Ακολούθησε το βιβλιάριο Το Αλφαβητάρι του Χρυσού Αιώνα (The Golden Age ABC) το 1920 και το βιβλίο Τέκνα (Children) το 1941. Τη δεκαετία του 1970, εκδόθηκαν τα βιβλία Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο, Η Νεότης σας​—Επωφεληθήτε απ’ Αυτήν και Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες. Το 1982, άρχισε να εμφανίζεται στο περιοδικό Ξύπνα! η σειρά άρθρων «Οι Νεαροί Ρωτούν», που οδήγησε στην έκδοση του βιβλίου Οι Νεαροί Ρωτούν​—Αποτελεσματικές Απαντήσεις το 1989.

²⁶ Σήμερα, έχουμε δύο ενημερωμένους τόμους του βιβλίου Οι Νεαροί Ρωτούν, ενώ η σειρά άρθρων συνεχίζεται στον ιστότοπό μας jw.org. Έχουμε επίσης το βιβλίο Μάθε από τον Μεγάλο Δάσκαλο. Ο ιστότοπός μας διαθέτει πληθώρα ύλης για τους νέους, όπως κάρτες Βιβλικών προσώπων, δραστηριότητες μελέτης της Γραφής για μεγαλύτερα και μικρότερα παιδιά, κουίζ, βίντεο και εικονογραφημένες Βιβλικές ιστορίες, καθώς και Βιβλικά μαθήματα για παιδιά τριών ετών και κάτω. Είναι προφανές ότι η άποψη του Χριστού για τα νεαρά άτομα δεν έχει αλλάξει από τότε που έπαιρνε τα παιδάκια στην αγκαλιά του τον πρώτο αιώνα. (Μάρκ. 10:13-16) Θέλει να βρίσκουν αγάπη τα νεαρά άτομα μεταξύ μας, καθώς και να τρέφονται καλά από πνευματική άποψη.

²⁷ Ο Ιησούς θέλει επίσης να προστατεύονται τα παιδιά από το κακό. Καθώς αυτός ο διεφθαρμένος κόσμος έχει βυθιστεί ακόμα περισσότερο στην εξαχρείωση, η μάστιγα της παιδικής κακοποίησης έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Γι’ αυτό, έχει δημοσιευτεί ύλη που πραγματεύεται το συγκεκριμένο θέμα με σαφήνεια και αμεσότητα για να βοηθήσει τους γονείς να προστατέψουν τα παιδιά τους από αυτή τη διαστροφή.d

28. (α) Όπως δείχνει το όραμα του Ιεζεκιήλ για το ναό, τι απαιτείται προκειμένου να συμμετέχουμε στην αγνή λατρεία; (β) Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

²⁸ Δεν είναι συναρπαστικό να στοχαζόμαστε πώς έχει συνεχίσει ο Χριστός να εξαγνίζει τους ακολούθους του, εκπαιδεύοντάς τους να σέβονται τους υψηλούς ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά, να τους τηρούν και να ωφελούνται από αυτούς; Αναλογιστείτε ξανά το ναό που είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ. Θυμηθείτε τις ψηλές εισόδους. Είναι αλήθεια ότι πρόκειται, όχι για κυριολεκτικό, αλλά για πνευματικό τόπο. Ωστόσο, τον βλέπουμε εμείς ως κάτι το πραγματικό; Δεν μπαίνουμε σε αυτόν απλώς πηγαίνοντας σε μια Αίθουσα Βασιλείας ή ανοίγοντας μια Γραφή ή χτυπώντας ένα κουδούνι στο έργο. Αυτές είναι σωματικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν απτά πράγματα. Ένας υποκριτής θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά χωρίς ποτέ να μπει στο ναό του Ιεχωβά. Εντούτοις, αν κάνουμε αυτά τα πράγματα τηρώντας ταυτόχρονα τους εξυψωμένους ηθικούς κανόνες του Ιεχωβά και συμμετέχοντας στην αγνή λατρεία με τη σωστή διάθεση καρδιάς, έχουμε μπει και υπηρετούμε σε αυτόν τον πιο άγιο από όλους τους τόπους​—τη διευθέτηση για την αγνή λατρεία του Ιεχωβά Θεού! Ας εκτιμούμε πάντοτε αυτό το πολύτιμο προνόμιο. Και ας συνεχίσουμε να κάνουμε το καλύτερο για να αντανακλούμε την αγιότητα του Ιεχωβά υποστηρίζοντας τους δίκαιους κανόνες του!

1, 2. Ποια αλλαγή έγινε στη Σκοπιά της Σιών τον Ιανουάριο του 1895, και πώς αντέδρασαν οι αδελφοί;

ΟΤΑΝ ο ζηλωτής Σπουδαστής της Γραφής Τζον Α. Μπόνετ έλαβε τη Σκοπιά της Σιών του Ιανουαρίου 1895, ενθουσιάστηκε με αυτό που είδε. Το περιοδικό είχε ολοκαίνουριο εξώφυλλο, το οποίο απεικόνιζε έναν φάρο να ορθώνεται μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, στέλνοντας αχτίδες φωτός στο σκοτεινό ουρανό. Μέσα στο περιοδικό, η ανακοίνωση για την αλλαγή είχε τίτλο: «Η Νέα μας Εμφάνιση».

² Ο αδελφός Μπόνετ, εντυπωσιασμένος, έστειλε στον αδελφό Ρώσσελ μια επιστολή όπου έγραφε: «Χαίρομαι που βλέπω τη ΣΚΟΠΙΑ με τέτοια εξαιρετική εμφάνιση. Είναι όμορφη». Ένας άλλος πιστός Σπουδαστής της Γραφής, ο Τζον Χ. Μπράουν, έγραψε σχετικά με το εξώφυλλο: «Είναι πολύ εντυπωσιακό. Σε τι γερό θεμέλιο στέκει ο πύργος, ενώ τον σφυροκοπούν τα κύματα και οι θύελλες!» Το νέο εξώφυλλο ήταν η πρώτη αλλαγή που είδαν οι αδελφοί μας εκείνη τη χρονιά​—αλλά όχι και η τελευταία. Το Νοέμβριο έμαθαν για άλλη μια μεγάλη αλλαγή. Είναι ενδιαφέρον ότι και εκείνη αφορούσε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα.

3, 4. Ποιο πρόβλημα εξέθεσε Η Σκοπιά 15 Νοεμβρίου 1895, και ποια αλλαγή με μεγάλες προεκτάσεις ανήγγειλε;

³ Ένα εκτενές άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά 15 Νοεμβρίου 1895 (στην αγγλική) εξέθεσε ένα πρόβλημα: Μανιασμένα κύματα δυσάρεστων καταστάσεων διατάρασσαν την ειρήνη στην οργάνωση των Σπουδαστών της Γραφής. Οι αδελφοί εμπλέκονταν όλο και περισσότερο σε διαφωνίες για το ποιοι πρέπει να ηγούνται στις τοπικές εκκλησίες. Προκειμένου να βοηθήσει τους αδελφούς να αντιληφθούν τι χρειαζόταν για να διορθωθεί αυτό το διαιρετικό πνεύμα ανταγωνισμού, το άρθρο παρομοίασε την οργάνωση με πλοίο. Στη συνέχεια, παραδέχτηκε ειλικρινά ότι εκείνοι που ηγούνταν δεν είχαν προετοιμάσει το «πλοίο» της οργάνωσης για τις φουρτούνες. Τι έπρεπε να γίνει;

⁴ Το άρθρο τόνιζε πως ο καλός καπετάνιος διασφαλίζει ότι υπάρχουν σωσίβια και ότι το πλήρωμα είναι έτοιμο να κλείσει τις μπουκαπόρτες όταν πλησιάζει θύελλα. Παρόμοια, εκείνοι που ηγούνταν στην οργάνωση χρειαζόταν να διασφαλίζουν ότι όλες οι εκκλησίες ήταν έτοιμες να αντιμετωπίσουν θυελλώδεις καταστάσεις. Γι’ αυτόν το σκοπό, το άρθρο ανήγγειλε μια αλλαγή που θα είχε μεγάλες προεκτάσεις. Έδινε την οδηγία να αρχίσουν αμέσως «σε κάθε ομάδα να εκλέγονται πρεσβύτεροι» για να «“αναλάβουν την επίβλεψη” του ποιμνίου».​—Πράξ. 20:28.

5. (α) Γιατί αποτέλεσε η πρώτη διευθέτηση για πρεσβυτέρους ένα επίκαιρο βήμα προόδου; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

⁵ Εκείνη η πρώτη διευθέτηση για πρεσβυτέρους αποτέλεσε ένα επίκαιρο βήμα προόδου προς την εδραίωση μιας σταθερής εκκλησιαστικής δομής. Βοήθησε τους αδελφούς μας να πορευτούν μέσα στα αγριεμένα κύματα που ξεσήκωσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, περαιτέρω οργανωτικές βελτιώσεις βοήθησαν το λαό του Ιεχωβά να εξοπλιστεί ακόμα καλύτερα για να τον υπηρετεί. Ποια Γραφική προφητεία προείπε αυτή την εξέλιξη; Ποιες οργανωτικές αλλαγές έχετε ζήσει εσείς; Πώς σας έχουν ωφελήσει;

«Θα Διορίσω την Ειρήνη ως Επισκόπους Σου»

6, 7. (α) Ποιο είναι το νόημα του εδαφίου Ησαΐας 60:17; (β) Τι υποδηλώνει η αναφορά σε «επισκόπους» και «εργοδηγούς»;

⁶ Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 9, ο Ησαΐας προείπε ότι ο Ιεχωβά θα ευλογούσε το λαό του με αριθμητική αύξηση. (Ησ. 60:22) Εντούτοις, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε να κάνει ακόμα περισσότερα. Στην ίδια προφητεία δήλωσε: «Αντί για χαλκό θα φέρω χρυσάφι, και αντί για σίδερο θα φέρω ασήμι, και αντί για ξύλο, χαλκό, και αντί για πέτρες, σίδερο· και θα διορίσω την ειρήνη ως επισκόπους σου και τη δικαιοσύνη ως εργοδηγούς σου». (Ησ. 60:17) Τι σημαίνει αυτή η προφητεία; Πώς εφαρμόζεται σε εμάς σήμερα;

⁷ Η προφητεία του Ησαΐα δηλώνει ότι το ένα υλικό θα αντικαθίστατο από ένα άλλο. Προσέξτε, όμως, ότι αυτές οι αντικαταστάσεις είναι αλλαγές, όχι από το κακό στο καλό, αλλά από το καλό στο καλύτερο. Η αντικατάσταση του χαλκού με χρυσάφι αποτελεί βελτίωση, και το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα υλικά που αναφέρονται εδώ. Επομένως, με αυτή τη λεκτική εικόνα, ο Ιεχωβά προείπε ότι η κατάσταση του λαού του θα βελτιωνόταν βήμα βήμα. Σε τι είδους βελτίωση αναφέρεται η προφητεία; Μιλώντας για «επισκόπους» και «εργοδηγούς», ο Ιεχωβά υποδήλωσε ότι θα επέρχονταν σταδιακές βελτιώσεις στον τρόπο με τον οποίο ο λαός του λαβαίνει φροντίδα και είναι οργανωμένος.

8. (α) Ποιος πραγματοποιεί τις βελτιώσεις που αναφέρονται στην προφητεία του Ησαΐα; (β) Πώς ωφελούμαστε εμείς από τις βελτιώσεις; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Δέχτηκε Ταπεινά Διόρθωση».)

⁸ Ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή την οργανωτική πρόοδο; Ο Ιεχωβά δηλώνει: «Θα φέρω χρυσάφι, . . . θα φέρω ασήμι . . . και θα διορίσω την ειρήνη». Πράγματι, οι βελτιώσεις στην εκκλησιαστική οργάνωση έχουν πραγματοποιηθεί, όχι από ανθρώπινες προσπάθειες, αλλά από τον ίδιο τον Ιεχωβά. Από τότε δε που ενθρονίστηκε ως Βασιλιάς ο Ιησούς, ο Ιεχωβά φέρνει αυτές τις βελτιώσεις μέσω του Γιου του. Πώς ωφελούμαστε εμείς από τις αλλαγές; Το ίδιο εδάφιο λέει ότι αυτές οι βελτιώσεις θα έχουν ως αποτέλεσμα «ειρήνη» και «δικαιοσύνη». Καθώς δεχόμαστε την καθοδηγία του Θεού και κάνουμε προσαρμογές, επικρατεί ειρήνη ανάμεσά μας και η αγάπη για τη δικαιοσύνη μάς υποκινεί να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, τον οποίο ο απόστολος Παύλος αποκάλεσε “Θεό της ειρήνης”.​—Φιλιπ. 4:9.

9. Ποιο είναι το κατάλληλο θεμέλιο για την τάξη και την ενότητα στην εκκλησία, και γιατί;

⁹ Αναφορικά με τον Ιεχωβά, ο Παύλος έγραψε επίσης: «Ο Θεός είναι Θεός, όχι ακαταστασίας, αλλά ειρήνης». (1 Κορ. 14:33) Προσέξτε ότι ο Παύλος δεν αντιπαρέβαλε την ακαταστασία με την τάξη, αλλά με την ειρήνη. Γιατί; Σκεφτείτε το εξής: Η τάξη από μόνη της δεν οδηγεί πάντα σε ειρηνικές συνθήκες. Για παράδειγμα, μια ομάδα στρατιωτών μπορεί να βαδίζει με εύτακτο σχηματισμό προς το μέτωπο, αλλά η εύτακτη προέλασή τους οδηγεί σε πόλεμο, όχι σε ειρήνη. Συνεπώς, ως Χριστιανοί θέλουμε να έχουμε κατά νου το εξής καίριο σημείο: Οποιαδήποτε οργανωτική δομή δεν έχει ως βάση της την ειρήνη αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει. Από την άλλη πλευρά, η θεϊκή ειρήνη προάγει το είδος τάξης που διαρκεί. Πόσο ευγνώμονες είμαστε, λοιπόν, που η οργάνωσή μας καθοδηγείται και εξαγνίζεται από “τον Θεό που δίνει ειρήνη”! (Ρωμ. 15:33) Η θεόδοτη ειρήνη αποτελεί το θεμέλιο για την ωφέλιμη τάξη και την εγκάρδια ενότητα που απολαμβάνουμε και εκτιμούμε τόσο πολύ στις εκκλησίες μας παγκόσμια.​—Ψαλμ. 29:11.

10. (α) Ποιες βελτιώσεις έγιναν στην οργάνωσή μας τα πρώτα χρόνια; (Βλέπε το πλαίσιο «Πώς Βελτιώθηκε ο Τρόπος Επίβλεψης».) (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε τώρα;

¹⁰ Το πλαίσιο «Πώς Βελτιώθηκε ο Τρόπος Επίβλεψης» παρουσιάζει συνοπτικά τις ωφέλιμες και εύτακτες αλλαγές που έγιναν στην οργάνωσή μας τα πρώτα χρόνια. Αλλά ποιες αλλαγές “από χαλκό σε χρυσάφι” έχει φέρει πιο πρόσφατα ο Ιεχωβά μέσω του Βασιλιά μας; Πώς ενίσχυσαν την ειρήνη και την ενότητα των εκκλησιών παγκόσμια αυτές οι προσαρμογές στην επίβλεψη; Πώς έχουν βοηθήσει εσάς προσωπικά να υπηρετείτε “τον Θεό της ειρήνης”;

Πώς Οδηγεί ο Χριστός την Εκκλησία

11. (α) Σε ποια προσαρμογή της κατανόησής μας οδήγησε ένα πρόγραμμα μελέτης της Γραφής; (β) Τι ήταν αποφασισμένοι να κάνουν οι αδελφοί του κυβερνώντος σώματος;

¹¹ Από το 1964 έως το 1971, το κυβερνών σώμα επέβλεψε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα μελέτης της Γραφής το οποίο, μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων, εξέτασε το πώς λειτουργούσε η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα.a Ως προς την οργανωτική διάρθρωση, η έρευνα έδειξε ότι η επίβλεψη των εκκλησιών τότε ασκούνταν από ένα σώμα πρεσβυτέρων και όχι από έναν μόνο πρεσβύτερο ή επίσκοπο. (Διαβάστε Φιλιππησίους 1:1· 1 Τιμόθεο 4:14) Όταν κατανοήθηκε καλύτερα αυτό το σημείο, το κυβερνών σώμα αντιλήφθηκε ότι ο Βασιλιάς τους, ο Ιησούς, τους κατηύθυνε να κάνουν βελτιώσεις στην οργανωτική διάρθρωση του λαού του Θεού​—και οι αδελφοί του κυβερνώντος σώματος ήταν αποφασισμένοι να συμμορφωθούν με την κατεύθυνση του Βασιλιά. Έκαναν αμέσως προσαρμογές για να εναρμονίσουν πληρέστερα την οργάνωση με τη διευθέτηση για πρεσβυτέρους η οποία εκτίθεται στις Γραφές. Ποιες είναι μερικές προσαρμογές που έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του 1970;

12. (α) Ποια προσαρμογή έγινε στο ίδιο το κυβερνών σώμα; (β) Περιγράψτε πώς είναι οργανωμένο τώρα το Κυβερνών Σώμα. (Βλέπε το πλαίσιο «Πώς Φροντίζει το Κυβερνών Σώμα για τα Συμφέροντα της Βασιλείας».)

¹² Η πρώτη προσαρμογή αφορούσε το ίδιο το κυβερνών σώμα. Μέχρι τότε, εκείνη η ομάδα χρισμένων αδελφών αποτελούνταν από τα εφτά μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πενσυλβανίας. Το 1971, όμως, το κυβερνών σώμα διευρύνθηκε από 7 σε 11 μέλη και δεν ταυτιζόταν πλέον με το διοικητικό συμβούλιο. Τα μέλη θεωρούσαν ότι είναι ίσα μεταξύ τους και άρχισαν να εναλλάσσονται σε ετήσια βάση εκ περιτροπής στη θέση του εισηγητή με αλφαβητική σειρά.

13. (α) Ποια διευθέτηση ίσχυε επί 40 χρόνια; (β) Τι έκανε το Κυβερνών Σώμα το 1972;

¹³ Η επόμενη προσαρμογή επηρέασε κάθε εκκλησία. Με ποιον τρόπο; Από το 1932 ως το 1972, η επίβλεψη σε κάθε εκκλησία ασκούνταν κυρίως από έναν μόνο αδελφό. Μέχρι το 1936, αυτός ο διορισμένος αδελφός αποκαλούνταν διευθυντής υπηρεσίας. Κατόπιν, η ονομασία άλλαξε και έγινε υπηρέτης ομάδας, ύστερα υπηρέτης εκκλησίας και τελικά επίσκοπος εκκλησίας. Εκείνοι οι διορισμένοι αδελφοί φρόντιζαν με ζήλο για την πνευματική ευημερία του ποιμνίου. Ο επίσκοπος εκκλησίας συνήθως έπαιρνε αποφάσεις χωρίς να συμβουλεύεται τους υπόλοιπους υπηρέτες της εκκλησίας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του 1972, το Κυβερνών Σώμα ετοίμασε το δρόμο για μια ιστορική αλλαγή. Τι περιλάμβανε αυτή η αλλαγή;

14. (α) Ποια καινούρια διευθέτηση τέθηκε σε ισχύ την 1η Οκτωβρίου 1972; (β) Πώς εφαρμόζει ο συντονιστής ενός πρεσβυτερίου τη συμβουλή του εδαφίου Φιλιππησίους 2:3;

¹⁴ Αντί να υπηρετεί μόνο ένας αδελφός ως επίσκοπος σε κάθε εκκλησία, τώρα και άλλοι αδελφοί που διέθεταν τα Γραφικά προσόντα θα διορίζονταν θεοκρατικά για να υπηρετούν ως Χριστιανοί πρεσβύτεροι. Μαζί θα σχημάτιζαν ένα σώμα πρεσβυτέρων το οποίο θα επέβλεπε την τοπική εκκλησία. Αυτή η καινούρια διευθέτηση τέθηκε σε ισχύ την 1η Οκτωβρίου 1972. Σήμερα ο συντονιστής ενός πρεσβυτερίου βλέπει τον εαυτό του, όχι ως πρώτο μεταξύ ίσων, αλλά “ως μικρότερο”. (Λουκ. 9:48) Τι ευλογία αποτελούν τέτοιοι ταπεινοί αδελφοί για την παγκόσμια αδελφότητα!​—Φιλιπ. 2:3.

15. (α) Ποια οφέλη έχει φέρει η διευθέτηση να έχει η κάθε εκκλησία ένα σώμα πρεσβυτέρων; (β) Τι δείχνει ότι ο Βασιλιάς μας ενήργησε με προνοητικότητα;

¹⁵ Η διευθέτηση που προβλέπει τον καταμερισμό της εκκλησιαστικής ευθύνης στα μέλη των πρεσβυτερίων αποδείχτηκε μεγάλη βελτίωση. Σκεφτείτε τα εξής τρία πλεονεκτήματα: Πρώτον και κύριον, αυτή η διευθέτηση βοηθάει όλους τους πρεσβυτέρους​—όσο βαριές και αν είναι οι εκκλησιαστικές τους ευθύνες—​να έχουν πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι ο Ιησούς είναι η Κεφαλή της εκκλησίας. (Εφεσ. 5:23) Δεύτερον, όπως δηλώνει το εδάφιο Παροιμίες 15:22, «στο πλήθος των συμβούλων υπάρχει επιτυχία». Όταν οι πρεσβύτεροι συσκέπτονται για ζητήματα που επηρεάζουν την πνευματική ευημερία της εκκλησίας και λαβαίνουν υπόψη τις εισηγήσεις ο ένας του άλλου, αυτό τους βοηθάει να παίρνουν αποφάσεις σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές. (Παρ. 27:17) Ο Ιεχωβά ευλογεί τέτοιες αποφάσεις, και αυτές οδηγούν σε επιτυχία. Τρίτον, χάρη στο ότι περισσότεροι αδελφοί με τα κατάλληλα προσόντα υπηρετούν ως πρεσβύτεροι, η οργάνωση έχει καταφέρει να συμβαδίσει με την αυξανόμενη ανάγκη για επίβλεψη και ποίμανση μέσα στις εκκλησίες. (Ησ. 60:3-5) Σκεφτείτε​—οι εκκλησίες παγκόσμια αυξήθηκαν από 27.000 και πλέον το 1971 σε πάνω από 113.000 το 2013! Είναι σαφές ότι ο Βασιλιάς μας, δείχνοντας προνοητικότητα, προμήθευσε στους ακολούθους του τους αναγκαίους ποιμένες στον κατάλληλο καιρό.​—Μιχ. 5:5.

«Να Γίνεστε Παραδείγματα για το Ποίμνιο»

16. (α) Ποια ευθύνη έχουν οι πρεσβύτεροι; (β) Πώς έβλεπαν οι Σπουδαστές της Γραφής την εντολή του Ιησού για την ποίμανση των προβάτων;

¹⁶ Τον καιρό των πρώτων Σπουδαστών της Γραφής, οι πρεσβύτεροι ήδη κατανοούσαν ότι είχαν την ευθύνη να βοηθούν τους ομοπίστους τους να παραμένουν υπηρέτες του Θεού. (Διαβάστε Γαλάτες 6:10) Το 1908, ένα άρθρο στη Σκοπιά εξέταζε την εντολή του Ιησού: «Ποίμαινε τα προβατάκια μου». (Ιωάν. 21:15-17) Το άρθρο έλεγε στους πρεσβυτέρους: «Είναι πολύ σημαντικό να κατέχει εξέχουσα θέση στις καρδιές μας η εντολή του Κυρίου σε σχέση με το ποίμνιο και να δείχνουμε τη δέουσα εκτίμηση για το μεγάλο προνόμιο που έχουμε να τρέφουμε και να φροντίζουμε τους ακολούθους του Κυρίου». Το 1925, Η Σκοπιά τόνισε ξανά τη σπουδαιότητα της υπηρεσίας των ποιμένων υπενθυμίζοντας στους πρεσβυτέρους: “Η εκκλησία του Θεού ανήκει σε εκείνον, . . . και αυτός θα τους θεωρήσει όλους υπόλογους για το προνόμιο που έχουν να υπηρετούν τους αδελφούς τους”.

17. Πώς έχουν βοηθηθεί οι επίσκοποι να γίνουν ικανοί ποιμένες;

¹⁷ Πώς έχει βοηθήσει η οργάνωση του Ιεχωβά τους πρεσβυτέρους να μετατρέψουν τις ποιμαντικές τους ικανότητες από “σίδερο σε ασήμι”; Παρέχοντας εκπαίδευση. Το 1959, διεξάχθηκε η πρώτη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας για επισκόπους. Ένα από τα μαθήματα ασχολήθηκε με το θέμα «Να Δίνετε Προσωπική Προσοχή». Εκείνοι οι υπεύθυνοι αδελφοί παροτρύνθηκαν να “καταρτίσουν ένα πρόγραμμα για να επισκέπτονται τους ευαγγελιζομένους στα σπίτια τους”. Εκείνο το μάθημα παρουσίαζε διάφορους τρόπους με τους οποίους οι ποιμένες μπορούσαν να κάνουν αυτές τις επισκέψεις εποικοδομητικές. Το 1966, ξεκίνησε μια ανανεωμένη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας. Στα μαθήματα περιλαμβανόταν το θέμα «Η Σπουδαιότης του Ποιμαντικού Έργου». Ποια ήταν η κεντρική ιδέα εκείνου του μαθήματος; Οι αδελφοί που ηγούνται πρέπει “να συμμετέχουν στην παροχή στοργικής φροντίδας για το ποίμνιο του Θεού, και συγχρόνως να μην παραλείπουν να δίνουν τη δέουσα προσοχή στο σπιτικό τους και στη διακονία αγρού”. Τα πρόσφατα χρόνια, έχουν διεξαχθεί και άλλες σχολές για τους πρεσβυτέρους. Τι αποτελέσματα έχει αποφέρει η συνεχής εκπαίδευση που παρέχει η οργάνωση του Ιεχωβά; Σήμερα, η Χριστιανική εκκλησία διαθέτει χιλιάδες αδελφούς με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι υπηρετούν ως πνευματικοί ποιμένες.

18. (α) Ποια βαρυσήμαντη ευθύνη είναι εμπιστευμένη στους πρεσβυτέρους; (β) Γιατί νιώθουν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς στοργή για τους φιλόπονους πρεσβυτέρους;

¹⁸ Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι έχουν διοριστεί από τον Ιεχωβά μέσω του Βασιλιά μας, του Ιησού, για να επιτελέσουν ένα βαρυσήμαντο έργο. Ποιο είναι αυτό; Να οδηγήσουν τα πρόβατα του Θεού μέσα από την πιο κρίσιμη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. (Εφεσ. 4:11, 12· 2 Τιμ. 3:1) Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς νιώθουν βαθιά στοργή για τους φιλόπονους πρεσβυτέρους, επειδή αυτοί οι αδελφοί υπακούν στη Γραφική παραίνεση: «Ποιμάνετε το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα σας . . . με τη θέλησή σας . . . , πρόθυμα, . . . με το να γίνεστε παραδείγματα για το ποίμνιο». (1 Πέτρ. 5:2, 3) Ας εξετάσουμε δύο από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι Χριστιανοί ποιμένες είναι παραδείγματα για το ποίμνιο και συμβάλλουν σημαντικά στην ειρήνη και στη χαρά της εκκλησίας.

Πώς Ποιμαίνουν το Ποίμνιο του Θεού οι Πρεσβύτεροι Σήμερα

19. Πώς νιώθουμε για τους πρεσβυτέρους που μας συνοδεύουν στη διακονία;

¹⁹ Πρώτον, οι πρεσβύτεροι συνεργάζονται με τα μέλη της εκκλησίας. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς δήλωσε σχετικά με τον Ιησού: «Άρχισε να ταξιδεύει από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας και αναγγέλλοντας τα καλά νέα της βασιλείας του Θεού. Και οι δώδεκα ήταν μαζί του». (Λουκ. 8:1) Όπως ο Ιησούς κήρυττε μαζί με τους αποστόλους του, έτσι και οι υποδειγματικοί πρεσβύτεροι σήμερα εργάζονται στο πλευρό των ομοπίστων τους στο έργο κηρύγματος. Αντιλαμβάνονται ότι κάνοντάς το αυτό συμβάλλουν πολύ στο υγιές πνεύμα της εκκλησίας. Πώς νιώθουν τα μέλη της εκκλησίας για τέτοιους πρεσβυτέρους; Η Ζανίν, μια αδελφή που κοντεύει τα 90, σχολιάζει: «Η συνεργασία με έναν πρεσβύτερο στην υπηρεσία αγρού είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να συζητήσω μαζί του και να τον γνωρίσω καλύτερα». Ο Στίβεν, ένας αδελφός γύρω στα 35, λέει: «Όταν ένας πρεσβύτερος συνεργάζεται μαζί μου στο έργο από πόρτα σε πόρτα, νιώθω ότι θέλει να με βοηθήσει. Αυτή η βοήθεια με γεμίζει χαρά».

20, 21. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τον ποιμένα της παραβολής του Ιησού; Δώστε παράδειγμα. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Καρποφόρες Εβδομαδιαίες Επισκέψεις».)

²⁰ Δεύτερον, η οργάνωση του Ιεχωβά έχει εκπαιδεύσει τους πρεσβυτέρους να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για όσους έχουν χάσει την επαφή τους με την εκκλησία. (Εβρ. 12:12) Γιατί πρέπει οι πρεσβύτεροι να βοηθούν τους πνευματικά αδύναμους, και με ποιον τρόπο πρέπει να το κάνουν αυτό; Η παραβολή του Ιησού για τον ποιμένα και το χαμένο πρόβατο δίνει τις απαντήσεις. (Διαβάστε Λουκάς 15:4-7) Όταν ο ποιμένας της παραβολής αντιλαμβάνεται ότι ένα πρόβατο λείπει, ψάχνει να το βρει σαν να είναι το μοναδικό του. Πώς μιμούνται οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι σήμερα το παράδειγμα εκείνου του ποιμένα; Όπως το χαμένο πρόβατο παραμένει πολύτιμο στα μάτια του ποιμένα, έτσι και όσοι έχουν χάσει την επαφή με το λαό του Θεού παραμένουν πολύτιμοι στα μάτια των πρεσβυτέρων. Αυτοί θεωρούν το πνευματικά αδύναμο άτομο χαμένο πρόβατο​—όχι χαμένη υπόθεση. Επιπλέον, όπως ο ποιμένας αποφασίζει να «πάει για το χαμένο μέχρι να το βρει», έτσι και οι πρεσβύτεροι παίρνουν την πρωτοβουλία να βρουν και να βοηθήσουν τους αδύναμους.

²¹ Τι κάνει ο ποιμένας της παραβολής όταν βρίσκει το πρόβατο; Το σηκώνει με τρυφερότητα, «το βάζει πάνω στους ώμους του» και το φέρνει πίσω στο ποίμνιο. Παρόμοια, οι εγκάρδιες εκφράσεις του ενδιαφέροντος ενός πρεσβυτέρου μπορεί να ανορθώσουν τρυφερά ένα πνευματικά αδύναμο άτομο και να το βοηθήσουν να επιστρέψει στην εκκλησία. Αυτό συνέβη στον Βίκτορ, έναν αδελφό στην Αφρική ο οποίος σταμάτησε να συναναστρέφεται με την εκκλησία. Ο ίδιος αφηγείται: «Τα οχτώ χρόνια που ήμουν αδρανής, οι πρεσβύτεροι προσπαθούσαν συνέχεια να με βοηθήσουν». Τι τον άγγιξε περισσότερο; «Μια μέρα, ο Τζον, ένας πρεσβύτερος που είχαμε περάσει μαζί τη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα, διέθεσε χρόνο για να με επισκεφτεί και μου έδειξε κάποιες φωτογραφίες μας από τη σχολή. Οι φωτογραφίες μού ξύπνησαν τόσες θαυμάσιες αναμνήσεις ώστε άρχισα να λαχταράω τη χαρά που ένιωθα όταν υπηρετούσα τον Ιεχωβά». Λίγο μετά την επίσκεψη του Τζον, ο Βίκτορ επέστρεψε στην εκκλησία. Σήμερα υπηρετεί ξανά ως σκαπανέας. Πράγματι, οι στοργικοί Χριστιανοί πρεσβύτεροι συμβάλλουν σημαντικά στη χαρά μας.​—2 Κορ. 1:24.b

Η Βελτιωμένη Επίβλεψη Ενισχύει την Ενότητα στο Λαό του Θεού

22. Πώς θωρακίζουν την ενότητα της Χριστιανικής εκκλησίας η δικαιοσύνη και η ειρήνη; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Μείναμε Κατάπληκτοι».)

²² Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, ο Ιεχωβά προείπε ότι η δικαιοσύνη και η ειρήνη θα αυξάνονταν σταθερά ανάμεσα στο λαό του Θεού. (Ησ. 60:17) Και οι δύο αυτές ιδιότητες θωρακίζουν την ενότητα των εκκλησιών. Με ποιους τρόπους; Όσον αφορά τη δικαιοσύνη, «ο Θεός μας είναι ένας Ιεχωβά». (Δευτ. 6:4) Οι δίκαιοι κανόνες του δεν διαφέρουν από τις εκκλησίες μιας χώρας στις εκκλησίες κάποιας άλλης. Απεναντίας, οι κανόνες του για το καλό και το κακό είναι ενιαίοι, και ισχύουν το ίδιο για «όλες τις εκκλησίες των αγίων». (1 Κορ. 14:33) Επομένως, μια εκκλησία θα ακμάζει μόνο όταν εφαρμόζονται οι κανόνες του Θεού. Όσον αφορά την ειρήνη, ο Βασιλιάς μας θέλει, όχι μόνο να απολαμβάνουμε ειρήνη στην εκκλησία, αλλά να είμαστε και «ειρηνοποιοί». (Ματθ. 5:9) Ως εκ τούτου, «επιδιώκουμε τα πράγματα που συμβάλλουν στην ειρήνη». Παίρνουμε την πρωτοβουλία να λύνουμε τις διαφορές που ίσως ανακύπτουν ενίοτε ανάμεσά μας. (Ρωμ. 14:19) Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουμε τόσο στην ειρήνη όσο και στην ενότητα της εκκλησίας μας.​—Ησ. 60:18.

23. Τι απολαμβάνουμε σήμερα ως υπηρέτες του Ιεχωβά;

²³ Το Νοέμβριο του 1895, όταν Η Σκοπιά ανακοίνωσε την πρώτη διευθέτηση για πρεσβυτέρους, οι υπεύθυνοι αδελφοί εξέφρασαν και μια ολόκαρδη επιθυμία. Ποια ήταν αυτή; Επιθυμούσαν και προσεύχονταν να βοηθήσει αυτή η νέα οργανωτική διευθέτηση το λαό του Θεού να «φτάσει γοργά στην ενότητα της πίστης». Ανατρέχοντας στις περασμένες δεκαετίες, είμαστε ευγνώμονες καθώς βλέπουμε ότι οι σταδιακές εκλεπτύνσεις στην επίβλεψη τις οποίες επέφερε ο Ιεχωβά μέσω του Βασιλιά μας έχουν όντως θωρακίσει την ενότητα της λατρείας μας. (Ψαλμ. 99:4) Ως αποτέλεσμα, σήμερα όλος ο λαός του Ιεχωβά παγκόσμια χαίρεται καθώς περπατάμε «με το ίδιο πνεύμα», ακολουθούμε τα «ίδια ίχνη» και υπηρετούμε τον “Θεό της ειρήνης” «ώμο προς ώμο».​—2 Κορ. 12:18· διαβάστε Σοφονίας 3:9.

1, 2. (α) Τι πέτυχαν οι θρησκευτικοί ηγέτες σε σχέση με το έργο κηρύγματος, αλλά πώς αντέδρασαν οι απόστολοι; (β) Γιατί δεν υπάκουσαν οι απόστολοι στην απαγόρευση του κηρύγματος;

ΕΙΝΑΙ λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Η Χριστιανική εκκλησία στην Ιερουσαλήμ μετράει λίγες μόνο εβδομάδες ζωής. Είναι ολοφάνερο ότι ο Σατανάς βλέπει πως αυτή είναι η ιδανική στιγμή για να δράσει. Θέλει να αφανίσει την εκκλησία προτού δυναμώσει. Κινεί γρήγορα τα νήματα έτσι ώστε οι θρησκευτικοί ηγέτες να απαγορεύσουν το έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Οι απόστολοι, όμως, συνεχίζουν με θάρρος να κηρύττουν, και πολλοί άντρες και γυναίκες γίνονται «πιστοί στον Κύριο».​—Πράξ. 4:18, 33· 5:14.

² Έξαλλοι, οι ενάντιοι ξαναχτυπούν​—αυτή τη φορά φυλακίζοντας όλους τους αποστόλους. Στη διάρκεια της νύχτας, όμως, ένας άγγελος του Ιεχωβά ανοίγει τις πόρτες της φυλακής, και τα χαράματα οι απόστολοι είναι και πάλι έξω και κηρύττουν! Συλλαμβάνονται ξανά και οδηγούνται ενώπιον των αρχόντων, οι οποίοι τους κατηγορούν ότι παραβίασαν την απαγόρευση του κηρύγματος. Οι απόστολοι απαντούν με τόλμη: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». Οι άρχοντες είναι τόσο εξοργισμένοι ώστε θέλουν «να τους σκοτώσουν». Αλλά την κρίσιμη εκείνη στιγμή, ο ευυπόληπτος νομοδιδάσκαλος Γαμαλιήλ παίρνει το λόγο και τους προειδοποιεί: «Προσέχετε . . . Μην ανακατεύεστε με αυτούς τους ανθρώπους, αλλά αφήστε τους». Παραδόξως, εκείνοι ακούν τη συμβουλή του και αφήνουν τους αποστόλους να φύγουν. Τι κάνουν τώρα αυτοί οι πιστοί άντρες; Απτόητοι, συνεχίζουν «αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύττουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού».​—Πράξ. 5:17-21, 27-42· Παρ. 21:1, 30.

3, 4. (α) Ποια διαχρονική μέθοδο χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να επιτίθεται στο λαό του Θεού; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο καθώς και στα δύο επόμενα;

³ Εκείνη η δικαστική υπόθεση το 33 Κ.Χ. ήταν το πρώτο περιστατικό επίσημης εναντίωσης στη Χριστιανική εκκλησία, αλλά σε καμία περίπτωση το τελευταίο. (Πράξ. 4:5-8· 16:20· 17:6, 7) Στην εποχή μας, ο Σατανάς εξακολουθεί να επηρεάζει τους εχθρούς της αληθινής λατρείας ώστε να υποκινούν τις αρχές να θέσουν το έργο μας υπό απαγόρευση. Οι ενάντιοι έχουν διατυπώσει ποικίλες κατηγορίες κατά του λαού του Θεού. Μία από αυτές είναι ότι διαταράσσουμε τη δημόσια τάξη​—ότι είμαστε ταραχοποιοί. Μια άλλη κατηγορία είναι ότι είμαστε ανατρεπτικά στοιχεία, στασιαστές. Σύμφωνα δε με μια άλλη είμαστε έμποροι, πλασιέ. Σε κατάλληλες στιγμές, οι αδελφοί μας έχουν προσφύγει στα δικαστήρια για να αποδείξουν ότι αυτές οι κατηγορίες είναι ψευδείς. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτών των υποθέσεων; Πώς επηρεάζουν σήμερα εσάς προσωπικά δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν πριν από δεκαετίες; Ας εξετάσουμε μερικές δικαστικές υποθέσεις για να δούμε με ποιους τρόπους έχουν συμβάλει «στην υπεράσπιση και νομική εδραίωση των καλών νέων».​—Φιλιπ. 1:7.

⁴ Σε αυτό το κεφάλαιο θα εστιάσουμε στο πώς έχουμε υπερασπιστεί το δικαίωμά μας να κηρύττουμε ελεύθερα. Στα επόμενα δύο κεφάλαια θα εξετάσουμε μερικές από τις νομικές μάχες που έχουμε δώσει καθώς πασχίζουμε να μην είμαστε μέρος του κόσμου και να ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες της Βασιλείας.

Ταραχοποιοί​—Ή Όσιοι Υποστηρικτές της Βασιλείας του Θεού;

5. Γιατί συλλαμβάνονταν οι κήρυκες της Βασιλείας στα τέλη της δεκαετίας του 1930, και ποιο ενδεχόμενο εξέτασαν οι υπεύθυνοι αδελφοί;

⁵ Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, δημοτικές και πολιτειακές αρχές σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προσπαθούσαν να αναγκάσουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να βγάλουν επίσημη άδεια για να επιτελούν τη διακονία τους. Αλλά οι αδελφοί μας δεν υπέβαλαν αιτήσεις για τέτοιες άδειες. Μια άδεια μπορεί να ανακληθεί, και εκείνοι πίστευαν ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει την εξουσία να παρέμβει στην εντολή που έδωσε ο Ιησούς στους Χριστιανούς να κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας. (Μάρκ. 13:10) Κατά συνέπεια, εκατοντάδες κήρυκες της Βασιλείας συνελήφθησαν. Τότε οι αδελφοί που ηγούνταν στην οργάνωση εξέτασαν το ενδεχόμενο να προσφύγουν στα δικαστήρια. Έλπιζαν να καταδείξουν ότι το Κράτος είχε επιβάλει παράνομους περιορισμούς στο δικαίωμα των Μαρτύρων να ασκούν τη θρησκεία τους ελεύθερα. Και το 1938 έλαβε χώρα ένα περιστατικό που οδήγησε σε μια ιστορική δικαστική απόφαση. Τι συνέβη;

6, 7. Τι συνέβη στην οικογένεια Κάντγουελ;

⁶ Το πρωί της Τρίτης 26 Απριλίου 1938, ο 60χρονος Νιούτον Κάντγουελ, η σύζυγός του Έστερ και οι γιοι τους Χένρι, Ράσελ και Τζέσε​—όλοι τους ειδικοί σκαπανείς—​ξεκίνησαν για μια ημέρα κηρύγματος στην πόλη Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ. Βέβαια, ήταν προετοιμασμένοι να λείψουν πάνω από μία ημέρα. Γιατί; Επειδή είχαν ήδη συλληφθεί αρκετές φορές και γνώριζαν ότι κάλλιστα θα μπορούσαν να συλληφθούν και πάλι. Αλλά παρά το ενδεχόμενο της σύλληψης, η επιθυμία τους να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας παρέμενε αμείωτη. Έφτασαν στο Νιου Χέιβεν με δύο αυτοκίνητα. Ο Νιούτον οδηγούσε το αυτοκίνητο της οικογένειας φορτωμένο με Βιβλικά έντυπα και φορητούς φωνογράφους, ενώ ο 22χρονος Χένρι οδηγούσε ένα αυτοκίνητο με μεγάφωνα. Πράγματι, όπως το περίμεναν, σε λίγες ώρες τούς σταμάτησε η αστυνομία.

⁷ Συνελήφθη πρώτα ο 18χρονος Ράσελ και έπειτα ο Νιούτον και η Έστερ. Ο 16χρονος Τζέσε κοίταζε από μακριά καθώς η αστυνομία έπαιρνε τους γονείς του και τον αδελφό του. Ο Χένρι κήρυττε σε ένα άλλο μέρος της πόλης, οπότε ο νεαρός Τζέσε έμεινε μόνος του. Ωστόσο, πήρε το φωνογράφο του και συνέχισε να κηρύττει. Δύο Καθολικοί τού επέτρεψαν να παίξει έναν δίσκο με την ομιλία του αδελφού Ρόδερφορντ που είχε τον τίτλο «Εχθροί». Καθώς όμως άκουγαν την ομιλία, θύμωσαν τόσο πολύ ώστε λίγο έλειψε να δείρουν τον Τζέσε. Εκείνος απομακρύνθηκε ήρεμα, αλλά σε λίγο τον σταμάτησε ένας αστυνομικός. Έτσι βρέθηκε και αυτός υπό κράτηση. Η αστυνομία δεν απήγγειλε κατηγορίες στην αδελφή Κάντγουελ, το έκανε όμως για τον αδελφό Κάντγουελ και τους γιους του. Εντούτοις, την ίδια ημέρα αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση.

8. Γιατί καταδικάστηκε ο Τζέσε Κάντγουελ ως ταραχοποιός;

⁸ Μερικούς μήνες αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1938, η οικογένεια Κάντγουελ παρουσιάστηκε στο δικαστήριο στο Νιου Χέιβεν. Ο Νιούτον, ο Ράσελ και ο Τζέσε καταδικάστηκαν με την κατηγορία ότι ζητούσαν δωρεές χωρίς άδεια. Παρότι ασκήθηκαν εφέσεις στο Ανώτατο Δικαστήριο του Κονέκτικατ, ο Τζέσε κρίθηκε ένοχος για διατάραξη της ειρήνης​—θεωρήθηκε ταραχοποιός. Γιατί; Επειδή οι δύο Καθολικοί που είχαν ακούσει την ηχογράφηση κατέθεσαν στο δικαστήριο ότι η ομιλία πρόσβαλε τη θρησκεία τους και τους προκάλεσε. Με σκοπό να αναιρέσουν τις καταδίκες, οι υπεύθυνοι αδελφοί προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.

9, 10. (α) Τι αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ στην υπόθεση της οικογένειας Κάντγουελ; (β) Πώς συνεχίζουμε να ωφελούμαστε από αυτή την απόφαση;

⁹ Αρχίζοντας στις 29 Μαρτίου 1940, ο πρόεδρος του δικαστηρίου Τσαρλς Ε. Χιουζ και οχτώ δικαστές άκουσαν τα επιχειρήματα που παρουσίασε ο αδελφός Χέιντεν Κάβινγκτον, δικηγόρος των Μαρτύρων του Ιεχωβά.a Όταν ο συνήγορος της πολιτείας του Κονέκτικατ παρουσίασε τα επιχειρήματά του προσπαθώντας να αποδείξει ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ταραχοποιοί, ένας δικαστής ρώτησε: «Δεν αληθεύει ότι το άγγελμα που κήρυττε ο Χριστός Ιησούς ήταν αντιδημοφιλές στην εποχή του;» Ο συνήγορος της πολιτείας απάντησε: «Ναι, ήταν, και αν θυμάμαι καλά, η Γραφή λέει και τι έπαθε ο Ιησούς επειδή κήρυττε αυτό το άγγελμα». Πώς εκτέθηκε ο συνήγορος! Άθελά του, ταύτισε τους Μάρτυρες με τον Ιησού και την πολιτεία με αυτούς που τον καταδίκασαν. Στις 20 Μαΐου 1940, το δικαστήριο αποφάνθηκε ομόφωνα υπέρ των Μαρτύρων.

¹⁰ Τι ακριβώς σήμανε η απόφαση του δικαστηρίου; Διεύρυνε την προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας έτσι ώστε καμία ομοσπονδιακή, πολιτειακή ή τοπική αρχή να μην μπορεί να την περιορίσει νόμιμα. Επιπρόσθετα, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η διαγωγή του Τζέσε «δεν αποτελούσε . . . απειλή για τη δημόσια ειρήνη και τάξη». Επομένως, η απόφαση ξεκαθάρισε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν διαταράσσουν τη δημόσια τάξη. Τι καθοριστική νομική νίκη για τους υπηρέτες του Θεού! Πώς συνεχίζουμε να ωφελούμαστε από αυτήν; Ένας δικηγόρος που είναι Μάρτυρας τονίζει: «Το δικαίωμα να ασκούμε τη θρησκεία μας ελεύθερα, χωρίς το φόβο άδικων περιορισμών, μας επιτρέπει σήμερα να μεταδίδουμε ως Μάρτυρες ένα άγγελμα ελπίδας στις τοπικές μας κοινωνίες».

Ανατρεπτικά Στοιχεία​—Ή Διαγγελείς της Αλήθειας;

11. Ποια εκστρατεία διοργάνωσαν οι αδελφοί μας στον Καναδά, και γιατί;

¹¹ Κατά τη δεκαετία του 1940, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Καναδά αντιμετώπισαν σφοδρή εναντίωση. Προκειμένου, λοιπόν, να γνωστοποιήσουν στο κοινό την περιφρόνηση του Κράτους για το δικαίωμα της ελευθερίας λατρείας, το 1946 οι αδελφοί μας εκεί διοργάνωσαν μια 16ήμερη εκστρατεία στην οποία διένειμαν ένα φυλλάδιο με τίτλο Το Φλογερό Μίσος του Κεμπέκ Ενάντια στον Θεό και στον Χριστό και στην Ελευθερία Είναι Ντροπή για Όλο τον Καναδά (Quebec’s Burning Hate for God and Christ and Freedom Is the Shame of All Canada). Αυτό το τετρασέλιδο φυλλάδιο εξέθετε λεπτομερώς τις οχλαγωγίες που υποκινούσε ο κλήρος, την αστυνομική βαρβαρότητα και την οχλοκρατική βία σε βάρος των αδελφών μας στην επαρχία του Κεμπέκ. «Οι παράνομες συλλήψεις μαρτύρων του Ιεχωβά συνεχίζονται», δήλωνε το φυλλάδιο. «Έχουν απαγγελθεί περί τις 800 κατηγορίες κατά μαρτύρων του Ιεχωβά στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ».

12. (α) Πώς αντέδρασαν οι εναντιούμενοι στην εκστρατεία με το φυλλάδιο; (β) Για ποιο αδίκημα κατηγορήθηκαν οι αδελφοί μας; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹² Ο πρωθυπουργός του Κεμπέκ Μορίς Ντιπλεσί, συνεργαζόμενος στενά με τον Ρωμαιοκαθολικό Καρδινάλιο Βιλνέβ, αντέδρασε στο φυλλάδιο κηρύττοντας «ανήλεο πόλεμο» εναντίον των Μαρτύρων. Οι ποινικές διώξεις σύντομα διπλασιάστηκαν από 800 σε 1.600. «Η αστυνομία μάς συνέλαβε τόσο πολλές φορές ώστε χάσαμε το λογαριασμό», είπε μια σκαπάνισσα. Όσοι Μάρτυρες συλλαμβάνονταν να διανέμουν το φυλλάδιο κατηγορούνταν για το αδίκημα της «ανατρεπτικής δυσφήμησης».b

13. Ποιοι ήταν οι πρώτοι που δικάστηκαν με την κατηγορία της ανατρεπτικής δράσης, και ποια ήταν η απόφαση του δικαστηρίου;

¹³ Το 1947, ο αδελφός Εμέ Μπουσέ και οι κόρες του Ζιζέλ και Λουσίλ, 18 και 11 ετών, ήταν οι πρώτοι που καταδικάστηκαν με την κατηγορία της ανατρεπτικής δράσης. Είχαν διανείμει το φυλλάδιο Το Φλογερό Μίσος του Κεμπέκ κοντά στο αγρόκτημά τους στους λόφους νότια της Πόλης του Κεμπέκ, αλλά ήταν δύσκολο να τους φανταστεί κανείς ως ταραξίες. Ο αδελφός Μπουσέ ήταν ένας ταπεινός και πράος άνθρωπος ο οποίος φρόντιζε ήσυχα το μικρό αγρόκτημά του και πήγαινε περιστασιακά στην πόλη με το κάρο. Και όμως, η οικογένειά του υπήρξε θύμα μερικών από τα συγκεκριμένα περιστατικά κακομεταχείρισης που αναφέρονταν στο φυλλάδιο. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, ο οποίος μισούσε τους Μάρτυρες, απέρριψε τα στοιχεία που αποδείκνυαν την αθωότητα της οικογένειας Μπουσέ. Αντίθετα, δέχτηκε τη θέση της εισαγγελίας ότι το φυλλάδιο ξεσήκωνε εχθρότητα και άρα οι Μπουσέ έπρεπε να κριθούν ένοχοι. Η άποψη του δικαστή ήταν ουσιαστικά η εξής: Είναι αδίκημα να λες την αλήθεια! Ο Εμέ και η Ζιζέλ καταδικάστηκαν για ανατρεπτική δυσφήμηση, ενώ ακόμα και η μικρή Λουσίλ έμεινε δύο μέρες κλεισμένη στη φυλακή. Οι αδελφοί προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά, το οποίο δέχτηκε να εκδικάσει την υπόθεση.

14. Πώς αντέδρασαν οι αδελφοί μας στο Κεμπέκ στα χρόνια του διωγμού;

¹⁴ Εν τω μεταξύ, οι θαρραλέοι αδελφοί και αδελφές μας στο Κεμπέκ συνέχισαν να κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας παρά τις αδιάκοπες και βίαιες επιθέσεις​—και τα αποτελέσματα ήταν συχνά εκπληκτικά. Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της εκστρατείας του φυλλαδίου το 1946, οι Μάρτυρες στο Κεμπέκ είχαν αυξηθεί από 300 σε 1.000!c

15, 16. (α) Ποια ήταν η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Καναδά στην υπόθεση της οικογένειας Μπουσέ; (β) Πώς επηρέασε αυτή η νίκη τους αδελφούς μας και άλλους;

¹⁵ Τον Ιούνιο του 1950, η ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου του Καναδά, αποτελούμενη από εννιά δικαστές, προχώρησε σε ακρόαση της υπόθεσης Εμέ Μπουσέ. Έξι μήνες αργότερα, στις 18 Δεκεμβρίου 1950, το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ μας. Γιατί; Ο αδελφός Γκλεν Χάου, δικηγόρος των Μαρτύρων, εξήγησε ότι το δικαστήριο συμφώνησε με το επιχείρημα της υπεράσπισης ότι η «ανατρεπτική δράση» προϋποθέτει την υποδαύλιση βιαιοτήτων ή την εξέγερση εναντίον της κυβέρνησης. Το φυλλάδιο, όμως, «δεν περιείχε τέτοιες προτροπές και κατά συνέπεια αποτελούσε νόμιμη έκφραση της ελευθερίας του λόγου». Ο αδελφός Χάου πρόσθεσε: «Είδα από κοντά πώς ο Ιεχωβά χάρισε τη νίκη».d

¹⁶ Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν πράγματι μια αδιαμφισβήτητη νίκη της Βασιλείας του Θεού. Απάλειψε τη βάση για όλες τις 122 εκκρεμούσες υποθέσεις στις οποίες Μάρτυρες στο Κεμπέκ είχαν κατηγορηθεί για ανατρεπτική δυσφήμηση. Επιπρόσθετα, η απόφαση του δικαστηρίου σήμαινε ότι οι πολίτες του Καναδά και της υπόλοιπης Βρετανικής Κοινοπολιτείας είχαν πλέον την ελευθερία να εκφράζουν τις ανησυχίες τους για τη διακυβέρνηση της χώρας τους. Επίσης, αυτή η νίκη ανέκοψε την επίθεση Εκκλησίας και Κράτους κατά των ελευθεριών των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Κεμπέκ.e

Πλασιέ​—Ή Ζηλωτές Κήρυκες της Βασιλείας του Θεού;

17. Πώς προσπαθούν μερικές κυβερνήσεις να ελέγξουν τη δράση μας στο κήρυγμα;

¹⁷ Όπως οι πρώτοι Χριστιανοί, έτσι και οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα “δεν εμπορεύονται το λόγο του Θεού”. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 2:17) Ωστόσο, κάποιες κυβερνήσεις προσπαθούν να ελέγξουν τη δράση μας στη διακονία μέσω των νόμων που ρυθμίζουν το εμπόριο. Ας εξετάσουμε δύο δικαστικές υποθέσεις που αποφάνθηκαν για το αν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι πλασιέ ή διάκονοι.

18, 19. Πώς προσπάθησαν οι αρχές στη Δανία να περιορίσουν το έργο κηρύγματος;

¹⁸ Δανία. Την 1η Οκτωβρίου 1932, τέθηκε σε ισχύ ένας νόμος που κατέστησε παράνομη την πώληση έντυπης ύλης χωρίς άδεια μικροπωλητή. Οι αδελφοί μας, όμως, δεν υπέβαλαν αίτηση για τέτοια άδεια. Την επομένη, πέντε ευαγγελιζόμενοι πέρασαν τη μέρα τους κηρύττοντας στο Ρόσκιλε, μια πόλη περίπου 30 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας, της Κοπεγχάγης. Στο τέλος της ημέρας, ένας από τους ευαγγελιζομένους, ο Αούγκουστ Λέιμαν, έλειπε. Είχε συλληφθεί με την κατηγορία ότι πουλούσε χωρίς άδεια.

¹⁹ Στις 19 Δεκεμβρίου 1932, ο Αούγκουστ Λέιμαν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο. Κατέθεσε ότι είχε επισκεφτεί ανθρώπους για να τους προσφέρει Βιβλικά έντυπα, αλλά αρνήθηκε ότι έκανε εμπόριο. Το δικαστήριο συμφώνησε μαζί του και δήλωσε: «Ο κατηγορούμενος . . . είναι σε θέση να συντηρεί τον εαυτό του και δεν αποκόμισε οικονομικό όφελος ούτε είχε τέτοια πρόθεση, απεναντίας η δραστηριότητά του τον επιβάρυνε οικονομικά». Παίρνοντας το μέρος των Μαρτύρων, το δικαστήριο αποφάσισε ότι η δραστηριότητα του Λέιμαν δεν μπορούσε «να χαρακτηριστεί εμπόριο». Οι ενάντιοι του λαού του Θεού, όμως, ήταν αποφασισμένοι να περιορίσουν το έργο κηρύγματος σε όλη τη χώρα. (Ψαλμ. 94:20) Ο εισαγγελέας έφτασε την υπόθεση μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Πώς αντέδρασαν οι αδελφοί μας;

20. Τι αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο της Δανίας, και πώς αντέδρασαν οι αδελφοί μας;

²⁰ Την εβδομάδα που προηγήθηκε της ακροαματικής διαδικασίας στο Ανώτατο Δικαστήριο, οι Μάρτυρες σε όλη τη Δανία ενέτειναν τη δράση τους στο κήρυγμα. Την Τρίτη 3 Οκτωβρίου 1933, το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφασή του. Συμφώνησε με την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου ότι ο Αούγκουστ Λέιμαν δεν είχε παραβεί το νόμο. Αυτή η απόφαση σήμαινε ότι οι Μάρτυρες μπορούσαν να συνεχίσουν να κηρύττουν ελεύθερα. Ως έκφραση της ευγνωμοσύνης τους στον Ιεχωβά για αυτή τη νομική νίκη, οι αδελφοί και οι αδελφές αύξησαν ακόμα πιο πολύ τη δράση τους στο κήρυγμα. Από τότε που εκδόθηκε αυτή η δικαστική απόφαση, οι αδελφοί μας στη Δανία μπορούν να επιτελούν τη διακονία τους χωρίς παρεμπόδιση από τις αρχές.

21, 22. Ποια ήταν η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ στην υπόθεση του αδελφού Μέρντοκ;

²¹ Ηνωμένες Πολιτείες. Την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 1940, ο σκαπανέας Ρόμπερτ Μέρντοκ και άλλοι εφτά Μάρτυρες συνελήφθησαν ενώ κήρυτταν στην Τζανέτ, μια πόλη κοντά στο Πίτσμπουργκ, στην πολιτεία της Πενσυλβανίας. Καταδικάστηκαν επειδή δεν είχαν προμηθευτεί άδεια για να προσφέρουν έντυπα. Έγινε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο δέχτηκε να εκδικάσει την υπόθεση.

²² Στις 3 Μαΐου 1943, το Ανώτατο Δικαστήριο ανακοίνωσε την απόφασή του, η οποία ήταν υπέρ των Μαρτύρων. Το δικαστήριο εξέφρασε την αντίθεσή του στην απαίτηση για έκδοση άδειας, επειδή αυτή η απαίτηση επέβαλλε «χρέωση για την άσκηση ενός δικαιώματος κατοχυρωμένου από το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα». Το δικαστήριο ακύρωσε τον κανονισμό της πόλης χαρακτηρίζοντάς τον «περιορισμό της ελευθερίας του τύπου και της ελεύθερης άσκησης της θρησκείας». Ανακοινώνοντας την απόφαση που έλαβε κατά πλειοψηφία το δικαστήριο, ο δικαστής Γουίλιαμ Ο. Ντάγκλας δήλωσε ότι η δράση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «δεν είναι απλώς κήρυγμα· δεν είναι απλώς διανομή θρησκευτικών εντύπων. Είναι ένας συνδυασμός και των δύο αυτών». Κατόπιν πρόσθεσε: «Αυτή η μορφή θρησκευτικής δραστηριότητας κατέχει . . . την ίδια ευυπόληπτη θέση που κατέχει η λατρεία στους ναούς και το κήρυγμα από τους άμβωνες».

23. Γιατί είναι σημαντικές για εμάς σήμερα οι δικαστικές νίκες του 1943;

²³ Αυτή η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου αποτέλεσε μεγάλη νομική νίκη για το λαό του Θεού. Επιβεβαίωσε αυτό που είμαστε πραγματικά​—Χριστιανοί διάκονοι, όχι πλανόδιοι έμποροι. Εκείνη την αξιομνημόνευτη ημέρα του 1943, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κέρδισαν 12 από τις 13 υποθέσεις τους στο Ανώτατο Δικαστήριο, περιλαμβανομένης και της υπόθεσης Μέρντοκ. Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις έχουν αποτελέσει ισχυρό προηγούμενο σε πιο πρόσφατες υποθέσεις στις οποίες οι εναντιούμενοι έχουν και πάλι αμφισβητήσει το δικαίωμά μας να κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας δημόσια και από σπίτι σε σπίτι.

«Πρέπει να Υπακούμε στον Θεό ως Άρχοντα Μάλλον Παρά στους Ανθρώπους»

24. Πώς αντιδρούμε όταν μια κυβέρνηση θέτει υπό απαγόρευση το έργο μας κηρύγματος;

²⁴ Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, το εκτιμούμε βαθιά όταν οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν ότι έχουμε το νόμιμο δικαίωμα να κηρύττουμε το άγγελμα της Βασιλείας ελεύθερα. Ωστόσο, όταν μια κυβέρνηση απαγορεύει το έργο κηρύγματός μας, εμείς απλώς προσαρμόζουμε τις μεθόδους μας, συνεχίζοντας το έργο μας με όποιον τρόπο μπορούμε. Όπως οι απόστολοι, έτσι και εμείς «πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». (Πράξ. 5:29· Ματθ. 28:19, 20) Ταυτόχρονα, προσφεύγουμε στα δικαστήρια για να αρθεί η απαγόρευση των δραστηριοτήτων μας. Εξετάστε δύο παραδείγματα.

25, 26. Ποια γεγονότα στη Νικαράγουα οδήγησαν τους αδελφούς στο Ανώτατο Δικαστήριο, και ποια ήταν η έκβαση;

²⁵ Νικαράγουα. Στις 19 Νοεμβρίου 1952, ο ιεραπόστολος και υπηρέτης τμήματος Ντόνοβαν Μάνστερμαν πήγε στην Υπηρεσία Μετανάστευσης στην πρωτεύουσα, τη Μανάγκουα. Είχε διαταχθεί να παρουσιαστεί στον λοχαγό Αρνόλντο Γκαρσία, τον επικεφαλής της υπηρεσίας. Ο λοχαγός είπε στον Ντόνοβαν ότι σε όλους τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Νικαράγουα «απαγορεύτηκε να κηρύττουν τις δοξασίες τους και να προάγουν τις θρησκευτικές τους δραστηριότητες». Όταν ρωτήθηκε το γιατί, εξήγησε ότι οι Μάρτυρες δεν είχαν άδεια από τον υπουργό προεδρίας για να επιτελούν τη διακονία τους και ότι κατηγορούνταν πως ήταν κομμουνιστές. Ποιοι μας κατηγορούσαν; Ο Ρωμαιοκαθολικός κλήρος.

²⁶ Ο αδελφός Μάνστερμαν προσέφυγε αμέσως στο Υπουργείο Προεδρίας και Θρησκευμάτων, καθώς και στον Πρόεδρο Αναστάσιο Σομόσα Γκαρσία, αλλά μάταια. Έτσι λοιπόν, οι αδελφοί προσάρμοσαν τις μεθόδους τους. Έκλεισαν την Αίθουσα Βασιλείας, συναθροίζονταν σε μικρότερους ομίλους και σταμάτησαν το έργο δρόμου, αλλά συνέχισαν να κηρύττουν το άγγελμα της Βασιλείας. Ταυτόχρονα, υπέβαλαν αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα στο Ανώτατο Δικαστήριο της Νικαράγουας, ζητώντας την ακύρωση της απαγόρευσης. Οι εφημερίδες έδωσαν ευρεία δημοσιότητα στην απαγόρευση και στα περιεχόμενα της αίτησης, και το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε να εκδικάσει την υπόθεση. Ποια ήταν η έκβαση; Στις 19 Ιουνίου 1953, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την ομόφωνη απόφασή του υπέρ των Μαρτύρων. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι η απαγόρευση παραβίαζε τις συνταγματικές εγγυήσεις της ελευθερίας έκφρασης, συνείδησης και εκδήλωσης των πεποιθήσεων. Επίσης, διέταξε να αποκατασταθούν οι σχέσεις κυβέρνησης και Μαρτύρων στην πρότερη κατάστασή τους.

27. Γιατί έμεινε έκπληκτος ο λαός της Νικαράγουας με την απόφαση του δικαστηρίου, και πώς είδαν οι αδελφοί αυτή τη νίκη;

²⁷ Ο λαός της Νικαράγουας έμεινε έκπληκτος όταν το Ανώτατο Δικαστήριο υπερασπίστηκε τους Μάρτυρες. Μέχρι τότε, η επιρροή του κλήρου ήταν τόσο ισχυρή ώστε το δικαστήριο απέφευγε τις συγκρούσεις μαζί του. Επίσης, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διέθεταν τόση δύναμη ώστε το δικαστήριο σπάνια εναντιωνόταν στις αποφάσεις τους. Οι αδελφοί μας ήταν βέβαιοι ότι κέρδισαν αυτή τη νίκη επειδή είχαν την προστασία του Βασιλιά τους και είχαν συνεχίσει να κηρύττουν.​—Πράξ. 1:8.

28, 29. Ποια τροπή έλαβαν τα γεγονότα στο Ζαΐρ στα μέσα της δεκαετίας του 1980;

²⁸ Ζαΐρ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, υπήρχαν περίπου 35.000 Μάρτυρες στο Ζαΐρ, που τώρα λέγεται Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Προκειμένου να ανταποκριθεί στη σταθερή αύξηση των δραστηριοτήτων της Βασιλείας, το γραφείο τμήματος κατασκεύαζε καινούριες εγκαταστάσεις. Το Δεκέμβριο του 1985, διεξάχθηκε διεθνής συνέλευση στην πρωτεύουσα, την Κινσάσα, και 32.000 εκπρόσωποι από πολλά μέρη του κόσμου γέμισαν το στάδιο της πόλης. Έπειτα, όμως, οι συνθήκες για τους υπηρέτες του Ιεχωβά άρχισαν να αλλάζουν. Τι συνέβη;

²⁹ Ο αδελφός Μαρσέλ Φιλτό, ιεραπόστολος από το Κεμπέκ του Καναδά ο οποίος είχε ζήσει το διωγμό του καθεστώτος Ντιπλεσί, υπηρετούσε στο Ζαΐρ εκείνη την περίοδο. Ο ίδιος αφηγήθηκε τι συνέβη: «Στις 12 Μαρτίου 1986, οι υπεύθυνοι αδελφοί έλαβαν μια επιστολή που δήλωνε ότι ο σύλλογος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζαΐρ ήταν παράνομος». Η απαγόρευση έφερε την υπογραφή του προέδρου της χώρας, του Μομπούτου Σέσε Σέκο.

30. Ποια βαρυσήμαντη απόφαση έπρεπε να πάρει η Επιτροπή του Τμήματος, και τι αποφάσισαν τελικά να κάνουν;

³⁰ Την επομένη, το κρατικό ραδιόφωνο ανακοίνωσε: «Δεν θα ακούσουμε ποτέ ξανά για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο [Ζαΐρ]». Αμέσως ξέσπασε διωγμός. Αίθουσες Βασιλείας καταστράφηκαν, ενώ αδελφοί μας υπέστησαν ληστείες, συλλήψεις, φυλακίσεις και ξυλοδαρμούς. Ακόμα και παιδιά Μαρτύρων φυλακίστηκαν. Στις 12 Οκτωβρίου 1988, η κυβέρνηση κατέσχεσε την περιουσία της οργάνωσής μας, ενώ η Πολιτοφυλακή, μια στρατιωτική μονάδα, κατέλαβε τις εγκαταστάσεις του γραφείου τμήματος. Οι υπεύθυνοι αδελφοί υπέβαλαν προσφυγή στον Πρόεδρο Μομπούτου, αλλά δεν έλαβαν απάντηση. Εκείνη τη στιγμή, η Επιτροπή του Τμήματος έπρεπε να πάρει μια βαρυσήμαντη απόφαση: «Να προσφύγουμε στο Ανώτατο Δικαστήριο ή να περιμένουμε;» Ο Τίμοθι Χολμς, ο οποίος ήταν ιεραπόστολος και συντονιστής της Επιτροπής του Τμήματος τότε, θυμάται: «Στραφήκαμε στον Ιεχωβά για σοφία και κατεύθυνση». Η επιτροπή εξέτασε το θέμα με προσευχή και έκρινε ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για νομικές ενέργειες. Αντί για αυτό, επικεντρώθηκαν στη φροντίδα της αδελφότητας και στην ανεύρεση τρόπων για να συνεχιστεί το έργο κηρύγματος.

31, 32. Ποια εντυπωσιακή απόφαση πήρε το Ανώτατο Δικαστήριο του Ζαΐρ, και πώς επηρέασε αυτή τους αδελφούς μας;

³¹ Πέρασαν αρκετά χρόνια. Η πίεση στους Μάρτυρες μειώθηκε, ενώ ο σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα αυξήθηκε στη χώρα. Η Επιτροπή του Τμήματος συμπέρανε ότι είχε έρθει ο κατάλληλος καιρός να επιδιώξουν την άρση της απαγόρευσης προσφεύγοντας στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ζαΐρ. Παραδόξως, το Ανώτατο Δικαστήριο δέχτηκε να εκδικάσει την υπόθεση. Τελικά, στις 8 Ιανουαρίου 1993, σχεδόν εφτά χρόνια μετά το προεδρικό διάταγμα της απαγόρευσης, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η ενέργεια της κυβέρνησης εναντίον των Μαρτύρων ήταν παράνομη, και η απαγόρευση άρθηκε. Σκεφτείτε τι σήμαινε αυτό! Διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή, οι δικαστές είχαν ακυρώσει μια απόφαση του προέδρου της χώρας! Ο αδελφός Χολμς λέει: «Κατά τη διάρκεια εκείνου του δικαστικού αγώνα, είδαμε πώς μπορεί ο Ιεχωβά να αλλάξει τα πράγματα». (Δαν. 2:21) Αυτή η νίκη ενίσχυσε την πίστη των αδελφών μας. Ένιωσαν ότι ο Βασιλιάς, ο Ιησούς, είχε βοηθήσει το λαό του να διακρίνει πότε και πώς να ενεργήσει.

³² Η άρση της απαγόρευσης επέτρεψε στο γραφείο τμήματος να φέρει ιεραποστόλους, να οικοδομήσει καινούριο Μπέθελ και να αρχίσει να εισάγει Βιβλικά έντυπα.f Πόσο χαίρονται οι υπηρέτες του Θεού σε όλο τον κόσμο όταν βλέπουν πώς προστατεύει ο Ιεχωβά την πνευματική ευημερία του λαού του!​—Ησ. 52:10.

«Ο Ιεχωβά Είναι Βοηθός Μου»

33. Τι μαθαίνουμε από αυτή τη σύντομη ανασκόπηση μερικών δικαστικών υποθέσεων;

³³ Αυτή η ανασκόπηση μερικών από τις νομικές μας μάχες αποδεικνύει ότι ο Ιησούς έχει κρατήσει την υπόσχεσή του: «Θα σας δώσω στόμα και σοφία, στην οποία όλοι μαζί οι εναντιούμενοί σας δεν θα μπορούν να αντισταθούν ούτε να την αντικρούσουν». (Διαβάστε Λουκάς 21:12-15) Κατά καιρούς, ο Ιεχωβά έχει προφανώς εγείρει σύγχρονους Γαμαλιήλ για να προστατέψουν το λαό του ή έχει υποκινήσει θαρραλέους δικαστές και δικηγόρους να υπερασπιστούν τη δικαιοσύνη. Ο Ιεχωβά έχει αχρηστέψει τα όπλα των εναντίων μας. (Διαβάστε Ησαΐας 54:17) Η εναντίωση δεν μπορεί να σταματήσει το έργο του Θεού.

34. Γιατί είναι τόσο αξιοσημείωτες οι νομικές μας νίκες, και τι αποδεικνύουν; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Αξιοσημείωτες Νίκες σε Ανώτατα Δικαστήρια που Προώθησαν το Κήρυγμα της Βασιλείας».)

³⁴ Γιατί είναι τόσο αξιοσημείωτες οι νομικές μας νίκες; Σκεφτείτε: Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν κατέχουν εξέχουσα θέση στην κοινωνία ούτε διαθέτουν επιρροή. Δεν ψηφίζουμε, δεν υποστηρίζουμε πολιτικές εκστρατείες ούτε ασκούμε πίεση σε πολιτικούς. Επιπλέον, οι υποθέσεις που φτάνουν στα ανώτατα δικαστήρια αφορούν συνήθως αδελφούς μας που θεωρούνται «αγράμματοι και συνηθισμένοι». (Πράξ. 4:13) Άρα, από ανθρώπινη άποψη τα δικαστήρια δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο για να αποφανθούν εναντίον των ισχυρών θρησκευτικών και πολιτικών εναντιουμένων μας και να βοηθήσουν εμάς. Παρ’ όλα αυτά, έχουν επανειλημμένα αποφανθεί υπέρ μας! Οι νομικές μας νίκες αποδεικνύουν ότι βαδίζουμε «κάτω από το βλέμμα του Θεού, μαζί με τον Χριστό». (2 Κορ. 2:17) Επομένως, λέμε και εμείς όπως ο απόστολος Παύλος: «Ο Ιεχωβά είναι βοηθός μου· δεν θα φοβηθώ».​—Εβρ. 13:6.

1, 2. (α) Ποια αρχή καθοδηγεί τους ακολούθους του Ιησού μέχρι σήμερα; (β) Πώς έχουν προσπαθήσει οι εχθροί να μας νικήσουν, και με ποιο αποτέλεσμα;

Ο ΙΗΣΟΥΣ στάθηκε μπροστά στον Πιλάτο, τον πιο ισχυρό κοσμικό δικαστή του Ιουδαϊκού έθνους, και διατύπωσε μια αρχή η οποία καθοδηγεί τους γνήσιους ακολούθους Του μέχρι σήμερα: «Η βασιλεία μου δεν είναι μέρος αυτού του κόσμου. Αν η βασιλεία μου ήταν μέρος αυτού του κόσμου, οι υπηρέτες μου θα είχαν αγωνιστεί για να μην παραδοθώ στους Ιουδαίους. Τώρα όμως, η βασιλεία μου δεν έχει αυτή την προέλευση». (Ιωάν. 18:36) Ο Πιλάτος διέταξε την εκτέλεση του Ιησού, αλλά η νίκη ήταν πρόσκαιρη. Ο Ιησούς αναστήθηκε. Αυτοκράτορες της κραταιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επιχείρησαν να συντρίψουν τους ακολούθους του Χριστού, αλλά οι προσπάθειές τους απέβησαν άκαρπες. Οι Χριστιανοί διέδωσαν το άγγελμα της Βασιλείας σε όλο τον αρχαίο κόσμο.​—Κολ. 1:23.

² Μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας το 1914, μερικές από τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην ιστορία επιχείρησαν να εξαλείψουν το λαό του Θεού. Αλλά καμιά δεν κατάφερε να μας νικήσει. Πολλές κυβερνήσεις και πολιτικές παρατάξεις προσπάθησαν να μας εξαναγκάσουν να πάρουμε θέση στις συγκρούσεις τους. Δεν κατάφεραν να μας διαιρέσουν. Σήμερα, υπάρχουν υπήκοοι της Βασιλείας σχεδόν σε κάθε κράτος της γης. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε ενωμένοι σε μια αληθινή παγκόσμια αδελφότητα, παραμένοντας αυστηρά ουδέτεροι ως προς τις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου. Η ενότητά μας αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει και ότι ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός συνεχίζει να κατευθύνει, να εξαγνίζει και να προστατεύει τους υπηκόους του. Εξετάστε πώς το έχει κάνει αυτό και προσέξτε μερικές μόνο από τις ενισχυτικές για την πίστη νομικές νίκες που μας έχει χαρίσει καθώς συνεχίζουμε να “μην είμαστε μέρος του κόσμου”.​—Ιωάν. 17:14.

Ένα Ζήτημα Φέρνεται στο Προσκήνιο

3, 4. (α) Ποια γεγονότα έλαβαν χώρα κατά τη γέννηση της Βασιλείας; (β) Είχε ανέκαθεν ο λαός του Θεού πλήρη κατανόηση για το ζήτημα της ουδετερότητας; Εξηγήστε.

³ Μετά τη γέννηση της Βασιλείας, ξέσπασε πόλεμος στον ουρανό και έπειτα ο Σατανάς ρίχτηκε στη γη. (Διαβάστε Αποκάλυψη 12:7-10, 12) Αλλά και στη γη ξέσπασε ένας πόλεμος, ο οποίος έθεσε σε δοκιμή τη σταθερότητα του λαού του Θεού. Ήταν αποφασισμένοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού και να μην είναι μέρος του κόσμου. Αρχικά, όμως, δεν κατανοούσαν πλήρως σε τι βαθμό θα έπρεπε να απέχουν από όλα τα πολιτικά ζητήματα.

⁴ Για παράδειγμα, ο Τόμος ΣΤ΄ της σειράς Χαραυγή της Χιλιετηρίδος,a ο οποίος εκδόθηκε το 1904, παρότρυνε τους Χριστιανούς να αποφεύγουν τη συμμετοχή στον πόλεμο. Ωστόσο, περιείχε το συλλογισμό ότι, αν ένας Χριστιανός καλούνταν στο στρατό, θα έπρεπε να επιδιώξει κάποια μορφή άοπλης υπηρεσίας. Αν δεν τα κατάφερνε και τον έστελναν στη μάχη, έπρεπε να προσέξει να μη διαπράξει φόνο. Σχολιάζοντας την κατάσταση που επικρατούσε τότε, ο Χέρμπερτ Σίνιορ, ο οποίος ζούσε στη Βρετανία και βαφτίστηκε το 1905, είπε: «Υπήρχε μεγάλη σύγχυση μεταξύ των αδελφών και δεν είχαμε σαφείς οδηγίες για το αν θα ήταν σωστό να καταταχθούμε μεν στο στρατό αλλά μόνο για άοπλη υπηρεσία».

5. Πώς άρχισε Η Σκοπιά 1 Σεπτεμβρίου 1915 να εκλεπτύνει την κατανόησή μας;

⁵ Ωστόσο, Η Σκοπιά 1 Σεπτεμβρίου 1915 (στην αγγλική) άρχισε να εκλεπτύνει την κατανόησή μας για αυτό το ζήτημα. Αναφορικά με τις υποδείξεις που έκανε ο τόμος των Γραφικών Μελετών, έλεγε: «Αναρωτιόμαστε αν μια τέτοια πορεία θα ισοδυναμούσε με συμβιβασμό». Αλλά τι θα έκανε ένας Χριστιανός αν τον απειλούσαν με εκτέλεση επειδή αρνείται τη στολή και τη στρατιωτική υπηρεσία; Το άρθρο έκανε το συλλογισμό: «Τι θα ήταν χειρότερο​—να θανατωθούμε λόγω της οσιότητάς μας στον Άρχοντα Ειρήνης και της άρνησής μας να παρακούσουμε την εντολή Του ή να θανατωθούμε ενώ βρισκόμαστε υπό το λάβαρο αυτών των επίγειων βασιλιάδων προφανώς υποστηρίζοντάς τους και, τουλάχιστον φαινομενικά, συμβιβάζοντας τις διδασκαλίες του Ουράνιου Βασιλιά μας; Από τους δύο θανάτους θα προτιμούσαμε τον πρώτο​—να πεθάνουμε λόγω της πιστότητάς μας στον Ουράνιο Βασιλιά μας». Παρά τη δυναμική αυτή δήλωση, το άρθρο κατέληγε: «Δεν επιβάλλουμε αυτή την πορεία. Απλώς την εισηγούμαστε».

6. Τι μάθατε από το παράδειγμα του αδελφού Χέρμπερτ Σίνιορ;

⁶ Μερικοί αδελφοί διέκριναν το ζήτημα καθαρά και κράτησαν σταθερή θέση. Ο Χέρμπερτ Σίνιορ είπε: «Προσωπικά, δεν έβλεπα καμιά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο να ξεφορτώνω οβίδες από ένα πλοίο [άοπλη υπηρεσία] και στο να βάζω αυτές τις οβίδες στο πυροβόλο για να χρησιμοποιηθούν». (Λουκ. 16:10) Επειδή ο αδελφός Σίνιορ αρνήθηκε τη στρατιωτική υπηρεσία για λόγους συνείδησης, φυλακίστηκε. Αυτός και άλλοι 4 αδελφοί ανήκαν σε μια ομάδα 16 αντιρρησιών συνείδησης, μεταξύ των οποίων ήταν και άντρες από άλλα θρησκεύματα, που εξέτισαν μέρος της ποινής τους στη φυλακή του Ρίτσμοντ στη Βρετανία. Αργότερα έγιναν γνωστοί ως οι 16 του Ρίτσμοντ. Κάποια στιγμή, ο Χέρμπερτ και άλλοι μεταφέρθηκαν κρυφά στο μέτωπο στη Γαλλία. Εκεί καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τους έστησαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα αλλά δεν τους εκτέλεσαν. Αντί για αυτό, η ποινή τους μετατράπηκε σε δεκαετή φυλάκιση.

7. Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, τι είχε πλέον αντιληφθεί ο λαός του Θεού;

⁷ Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο λαός του Ιεχωβά ως σύνολο είχε πλέον αντιληφθεί πιο ξεκάθαρα τι σημαίνει η ουδετερότητα και τι απαιτούνταν προκειμένου να ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού. (Ματθ. 26:51-53· Ιωάν. 17:14-16· 1 Πέτρ. 2:21) Για παράδειγμα, Η Σκοπιά 1 Νοεμβρίου 1939 (1 Δεκεμβρίου 1939 στην ελληνική) περιείχε το ιστορικό άρθρο «Ουδετερότης», το οποίο δήλωνε: “Ο κανόνας από τον οποίο πρέπει τώρα να διέπεται ο λαός της διαθήκης του Ιεχωβά είναι η αυστηρή ουδετερότητα ανάμεσα στα εμπόλεμα έθνη”. Ο Σάιμον Κρέικερ, ο οποίος αργότερα υπηρέτησε στα κεντρικά γραφεία στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ανέφερε σχετικά με αυτό το άρθρο: «Κατανόησα ότι ο λαός του Θεού πρέπει να έχει ειρήνη με όλους, ακόμα και εν μέσω απειλών πολέμου». Εκείνη η πνευματική τροφή έγινε διαθέσιμη στον κατάλληλο καιρό και βοήθησε το λαό του Θεού να ετοιμαστεί για μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της οσιότητάς του στη Βασιλεία.

Απειλούνται από έναν «Ποταμό» Εναντίωσης

8, 9. Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του αποστόλου Ιωάννη;

⁸ Ο απόστολος Ιωάννης προφήτευσε ότι, μετά τη γέννηση της Βασιλείας το 1914, ο δράκοντας, δηλαδή ο Σατανάς ο Διάβολος, θα επιχειρούσε να εξαλείψει τους υποστηρικτές της εκτοξεύοντας έναν συμβολικό ποταμό από το στόμα του.b (Διαβάστε Αποκάλυψη 12:9, 15) Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιωάννη; Από το 1920 και μετά, υπήρξε μια έξαρση της εναντίωσης κατά του λαού του Θεού. Όπως και πολλοί άλλοι αδελφοί στη Βόρεια Αμερική κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αδελφός Κρέικερ φυλακίστηκε λόγω της οσιότητάς του στη Βασιλεία του Θεού. Μάλιστα, στη διάρκεια του πολέμου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούσαν πάνω από τα δύο τρίτα των θρησκευτικών αντιρρησιών συνείδησης που κρατούνταν σε ομοσπονδιακές φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών.

⁹ Ο Διάβολος και τα υποχείριά του είχαν βάλει σκοπό να διαρρήξουν την ακεραιότητα των υπηκόων της Βασιλείας όπου και αν ζούσαν. Σε όλη την Αφρική, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες τούς έσυραν μπροστά σε δικαστήρια και επιτροπές αναστολών. Επειδή ήταν ακλόνητα αποφασισμένοι να παραμείνουν ουδέτεροι, υπέστησαν φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς και σωματική βλάβη. Στη Γερμανία, οι υπηρέτες του Θεού αντιμετώπισαν τεράστια πίεση επειδή αρνούνταν να πουν «Χάιλ Χίτλερ» και να υποστηρίξουν την πολεμική προσπάθεια. Υπολογίζεται ότι περίπου 6.000 φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη ναζιστική εποχή, ενώ 1.600 και πλέον Μάρτυρες, Γερμανοί και άλλοι, πέθαναν στα χέρια των βασανιστών τους. Παρ’ όλα αυτά, ο Διάβολος δεν κατάφερε να προξενήσει μόνιμη βλάβη στο λαό του Θεού.​—Μάρκ. 8:34, 35.

«Η Γη» Καταπίνει «τον Ποταμό»

10. Τι συμβολίζει «η γη», και πώς παρενέβη υπέρ του λαού του Θεού;

¹⁰ Η προφητεία που κατέγραψε ο απόστολος Ιωάννης αποκάλυψε ότι «η γη»​—κάποια στοιχεία αυτού του συστήματος που είναι πιο λογικά—​θα κατάπινε «τον ποταμό» του διωγμού, προστρέχοντας σε βοήθεια του λαού του Θεού. Πώς έχει εκπληρωθεί αυτό το μέρος της προφητείας; Στις δεκαετίες που ακολούθησαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, «η γη» παρενέβη επανειλημμένα υπέρ των πιστών υποστηρικτών της Μεσσιανικής Βασιλείας. (Διαβάστε Αποκάλυψη 12:16) Για παράδειγμα, διάφορα δικαστήρια με σημαντική επιρροή έχουν προστατέψει το δικαίωμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά να αρνούνται τη στρατιωτική υπηρεσία καθώς και το δικαίωμά τους να μη συμμετέχουν σε εθνικιστικές τελετές. Ας εξετάσουμε πρώτα μερικές από τις κυριότερες νίκες που έχει χαρίσει ο Ιεχωβά στο λαό του στο ζήτημα της στρατιωτικής υπηρεσίας.​—Ψαλμ. 68:20.

11, 12. Ποια ζητήματα αντιμετώπισαν οι αδελφοί Σικουρέλα και Θλιμμένος, και ποια ήταν η έκβαση;

¹¹ Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Άντονι Σικουρέλα ήταν ένα από τα έξι παιδιά μιας οικογένειας Μαρτύρων. Βαφτίστηκε στα 15 του. Όταν έκλεισε τα 21, καταχωρίστηκε στη στρατολογία ως θρησκευτικός διάκονος. Δύο χρόνια αργότερα, το 1950, έκανε αίτηση για να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης. Παρότι το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) δεν βρήκε τίποτα εις βάρος του, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απέρριψε το αίτημά του. Έπειτα από αρκετές δίκες, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ εκδίκασε την υπόθεση του αδελφού Σικουρέλα και ανέτρεψε την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου δικαιώνοντας τον αδελφό μας. Αυτή η απόφαση συνέβαλε στο να δημιουργηθεί νομικό προηγούμενο για άλλους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών που θα αρνούνταν τη στρατιωτική υπηρεσία για λόγους συνείδησης.

¹² Ελλάδα. Το 1983, ο Ιάκωβος Θλιμμένος καταδικάστηκε για ανυπακοή και φυλακίστηκε επειδή αρνήθηκε να φορέσει στρατιωτική στολή. Μετά την αποφυλάκισή του, έκανε αίτηση για να διοριστεί ορκωτός λογιστής, αλλά η αίτησή του απορρίφθηκε επειδή δεν είχε λευκό ποινικό μητρώο. Απευθύνθηκε στη δικαιοσύνη, αλλά αφού έχασε στα ελληνικά δικαστήρια προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Το 2000, το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του ΕΔΔΑ, το οποίο αποτελείται από 17 δικαστές, αποφάνθηκε υπέρ του, θέτοντας προηγούμενο εναντίον των διακρίσεων. Πριν από αυτή την απόφαση, πάνω από 3.500 αδελφοί στην Ελλάδα είχαν βεβαρημένο ποινικό μητρώο επειδή είχαν φυλακιστεί για την ουδέτερη στάση τους. Έπειτα από αυτή την ευνοϊκή απόφαση, η Ελλάδα θέσπισε έναν νόμο βάσει του οποίου οι αδελφοί μπορούσαν να καθαρίσουν το ποινικό τους μητρώο. Επίσης, ο νόμος που δίνει στους Έλληνες πολίτες το δικαίωμα να προσφέρουν εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία, ο οποίος είχε θεσπιστεί λίγα χρόνια νωρίτερα, κατοχυρώθηκε κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος.

13, 14. Τι πιστεύετε ότι μπορούμε να μάθουμε από τις υποθέσεις των Ιβάιλο Στεφάνοφ και Βαχάν Μπαγιατιάν;

¹³ Βουλγαρία. Το 1994, όταν ο Ιβάιλο Στεφάνοφ ήταν 19 χρονών, κλήθηκε για στρατιωτική υπηρεσία. Αρνήθηκε να καταταχθεί στο στρατό καθώς και να προσφέρει άοπλη υπηρεσία υπό την εποπτεία του στρατού. Καταδικάστηκε σε 18μηνη φυλάκιση αλλά άσκησε έφεση βάσει των δικαιωμάτων του ως αντιρρησία συνείδησης. Τελικά η υπόθεσή του παραπέμφθηκε στο ΕΔΔΑ. Το 2001, προτού εκδικαστεί η υπόθεση, διευθετήθηκε φιλικός διακανονισμός με τον αδελφό Στεφάνοφ. Η βουλγαρική κυβέρνηση έδωσε αμνηστία, όχι μόνο σε εκείνον, αλλά και σε όλους τους Βούλγαρους πολίτες που θα ήταν πρόθυμοι να προσφέρουν εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία.c

¹⁴ Αρμενία. Ο Βαχάν Μπαγιατιάν κλήθηκε στο στρατό το 2001.d Αρνήθηκε τη στράτευση για λόγους συνείδησης, αλλά όλες οι προσφυγές του στα δικαστήρια της χώρας απέτυχαν. Το Σεπτέμβριο του 2002, άρχισε να εκτίει ποινή φυλάκισης δυόμισι ετών, αλλά αποφυλακίστηκε ύστερα από δέκα μήνες και μισό. Εκείνο το διάστημα, προσέφυγε στο ΕΔΔΑ, το οποίο εκδίκασε την υπόθεσή του. Ωστόσο, στις 27 Οκτωβρίου 2009, και εκείνο το δικαστήριο αποφάνθηκε εναντίον του. Η ετυμηγορία φαινόταν συντριπτικό πλήγμα για τους αδελφούς στην Αρμενία που ήταν αντιμέτωποι με αυτό το ζήτημα. Εντούτοις, το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του ΕΔΔΑ επανεξέτασε την απόφαση. Στις 7 Ιουλίου 2011, αποφάνθηκε υπέρ του Βαχάν Μπαγιατιάν. Ήταν η πρώτη φορά που το ΕΔΔΑ αναγνώριζε ότι η άρνηση της στράτευσης για λόγους θρησκευτικής συνείδησης πρέπει να προστατεύεται στα πλαίσια του δικαιώματος της ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Αυτή η απόφαση προστατεύει τα δικαιώματα, όχι μόνο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων στις χώρες που είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.e

Το Ζήτημα των Εθνικιστικών Τελετών

15. Γιατί αρνείται ο λαός του Ιεχωβά να συμμετέχει σε εθνικιστικές τελετές;

¹⁵ Ο λαός του Ιεχωβά παραμένει όσιος στη Μεσσιανική Βασιλεία, όχι μόνο με το να αρνείται τη στρατιωτική υπηρεσία, αλλά και με το να απέχει με σεβασμό από τις εθνικιστικές τελετές. Ιδίως μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ένα κύμα εθνικιστικού πυρετού έχει σαρώσει όλη τη γη. Σε πολλές χώρες, απαιτείται από τους πολίτες να δηλώνουν την αφοσίωσή τους στην πατρίδα τους απαγγέλλοντας έναν όρκο, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο ή αποδίδοντας χαιρετισμό στη σημαία. Εμείς, όμως, δίνουμε την αποκλειστική μας αφοσίωση στον Ιεχωβά. (Έξοδ. 20:4, 5) Ως αποτέλεσμα, έχουμε υποστεί έναν χείμαρρο διώξεων. Εντούτοις, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε και πάλι τη «γη», η οποία κατάπιε μέρος αυτής της εναντίωσης. Προσέξτε μερικές μόνο από τις αξιοσημείωτες νίκες που μας έχει χαρίσει ο Ιεχωβά μέσω του Χριστού σε σχέση με αυτό το ζήτημα.​—Ψαλμ. 3:8.

16, 17. Ποιο ζήτημα αντιμετώπισαν η Λίλιαν και ο Γουίλιαμ Γκομπάιτας, και τι μάθατε από την υπόθεσή τους;

¹⁶ Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1940, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ με ψήφους 8 προς 1 αποφάνθηκε εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην υπόθεση που είναι γνωστή ως Σχολική Περιφέρεια του Μάινερσβιλ κατά Γκομπάιτις. Η 12χρονη Λίλιαν Γκομπάιταςf και ο 10χρονος αδελφός της Γουίλιαμ ήθελαν να μείνουν όσιοι στον Ιεχωβά, γι’ αυτό αρνούνταν να χαιρετίσουν τη σημαία και να απαγγείλουν τον όρκο πίστης και υποταγής. Ως αποτέλεσμα, αποβλήθηκαν από το σχολείο. Η υπόθεσή τους έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο συμπέρανε ότι οι ενέργειες του σχολείου ήταν σε αρμονία με το σύνταγμα επειδή αποσκοπούσαν στη διατήρηση της «εθνικής ενότητας». Η ετυμηγορία πυροδότησε μια λαίλαπα διωγμού. Αποβλήθηκαν και άλλα παιδιά Μαρτύρων από τα σχολεία, ενήλικοι Μάρτυρες έχασαν τις δουλειές τους, ενώ αρκετοί υπέστησαν βάναυσες επιθέσεις από όχλους. Το βιβλίο Το Επίχρισμα της Χώρας Μας (The Lustre of Our Country) δηλώνει ότι ο «διωγμός των Μαρτύρων από το 1941 ως το 1943 αποτέλεσε τη μεγαλύτερη έκρηξη θρησκευτικής μισαλλοδοξίας στην Αμερική του εικοστού αιώνα».

¹⁷ Η νίκη των εχθρών του Θεού ήταν πρόσκαιρη. Το 1943, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέτασε μια άλλη υπόθεση παρόμοια με την υπόθεση Γκομπάιτις, γνωστή ως Σχολική Επιθεώρηση της Πολιτείας της Δυτικής Βιρτζίνια κατά Μπαρνέτ. Αυτή τη φορά το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε τη νίκη στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ήταν η πρώτη φορά που το Ανώτατο Δικαστήριο αναίρεσε δική του απόφαση σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Έπειτα από αυτή την απόφαση, ο απροκάλυπτος διωγμός κατά του λαού του Θεού μειώθηκε κατακόρυφα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα, ισχυροποιήθηκαν τα δικαιώματα όλων των πολιτών εκείνης της χώρας.

18, 19. Τι είπε ο Πάμπλο Μπάρος ότι τον βοήθησε να μείνει ισχυρός, και πώς μπορούν να μιμηθούν το παράδειγμά του άλλοι υπηρέτες του Ιεχωβά;

¹⁸ Αργεντινή. Ο Πάμπλο και ο Ούγκο Μπάρος, οχτώ και εφτά ετών, αποβλήθηκαν από το σχολείο το 1976 επειδή δεν συμμετείχαν σε μια τελετή έπαρσης της σημαίας. Σε κάποια περίπτωση, η διευθύντρια έσπρωξε τον Πάμπλο και τον χτύπησε στο κεφάλι. Κράτησε και τα δύο παιδιά στο σχολείο μία ώρα μετά το σχόλασμα, προσπαθώντας να τα εξαναγκάσει να συμμετάσχουν σε πατριωτικές τελετές. Ο Πάμπλο θυμάται αυτή τη δοκιμασία και λέει: «Χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά, δεν θα είχα καταφέρει να διακρατήσω την ακεραιότητά μου μπροστά στην πίεση».

¹⁹ Όταν η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο, ο δικαστής υποστήριξε την απόφαση του σχολείου να αποβάλει τον Πάμπλο και τον Ούγκο. Ωστόσο, η υπόθεσή τους έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αργεντινής, το οποίο το 1979 ανέτρεψε την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου δηλώνοντας: «Η εν λόγω τιμωρία [αποβολή] αντίκειται στο συνταγματικό δικαίωμα της μάθησης (Άρθρο 14) και στο καθήκον της Πολιτείας να εξασφαλίζει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση (Άρθρο 5)». Αυτή η νίκη ωφέλησε περίπου 1.000 παιδιά Μαρτύρων. Μερικά κατάφεραν να αποφύγουν την αποβολή ενώ άλλα, όπως ο Πάμπλο και ο Ούγκο, έγιναν ξανά δεκτά στα δημόσια σχολεία.

20, 21. Πώς ενισχύει την πίστη σας η υπόθεση του Ροέλ και της Έμιλι Εμπραλινάγκ;

²⁰ Φιλιππίνες. Το 1990, ο 9χρονος Ροέλ Εμπραλινάγκ και η 10χρονη αδελφή του, η Έμιλι, καθώς και 66 άλλοι Μάρτυρες μαθητές, αποβλήθηκαν από το σχολείο επειδή δεν χαιρετούσαν τη σημαία. Ο πατέρας του Ροέλ και της Έμιλι, ο Λεονάρντο, προσπάθησε να λογικέψει τις σχολικές αρχές, αλλά μάταια. Καθώς το πρόβλημα εντεινόταν, ο Λεονάρντο υπέβαλε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Δεν είχε ούτε χρήματα ούτε δικηγόρο να τον εκπροσωπήσει. Η οικογένεια προσευχήθηκε ένθερμα στον Ιεχωβά για κατεύθυνση. Στο μεταξύ, τα παιδιά είχαν γίνει αντικείμενο γελοιοποίησης και χλευασμού. Ο Λεονάρντο πίστευε ότι δεν είχε πιθανότητες να κερδίσει τη δίκη αφού δεν διέθετε καμιά νομική κατάρτιση.

²¹ Τελικά, την οικογένεια εκπροσώπησε ο Φελίνο Γκανάλ, δικηγόρος που μέχρι πρότινος εργαζόταν σε ένα από τα πιο ευυπόληπτα δικηγορικά γραφεία της χώρας. Εκείνο το διάστημα, ο αδελφός Γκανάλ είχε πάψει να εργάζεται εκεί και είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο, η απόφαση ήταν ομόφωνη υπέρ των Μαρτύρων και οι αποβολές ακυρώθηκαν. Για μια ακόμα φορά, εκείνοι που προσπάθησαν να διαρρήξουν την ακεραιότητα του λαού του Θεού απέτυχαν.

Η Ουδετερότητα Φέρνει Ενότητα

22, 23. (α) Γιατί έχουμε κερδίσει τόσο πολλές ιστορικές νομικές νίκες; (β) Τι αποδεικνύει η παγκόσμια, ειρηνική αδελφότητά μας;

²² Γιατί έχει κερδίσει ο λαός του Ιεχωβά τόσο πολλές ιστορικές νομικές νίκες; Δεν διαθέτουμε πολιτική επιρροή. Ωστόσο, στη μια χώρα μετά την άλλη και στο ένα δικαστήριο μετά το άλλο, αμερόληπτοι δικαστές μάς έχουν προστατέψει από τις επιθέσεις αδιάλλακτων εναντιουμένων και παράλληλα έχουν δημιουργήσει προηγούμενα στο συνταγματικό δίκαιο. Χωρίς αμφιβολία, ο Χριστός υποστήριξε τις προσπάθειες που καταβάλαμε για να κερδίσουμε αυτές τις νίκες. (Διαβάστε Αποκάλυψη 6:2) Γιατί δίνουμε τέτοιες νομικές μάχες; Σκοπός μας δεν είναι να μεταρρυθμίσουμε το νομικό σύστημα. Ο στόχος μας είναι να μπορούμε να υπηρετούμε ανεμπόδιστα τον Βασιλιά μας, τον Ιησού Χριστό.​—Πράξ. 4:29.

²³ Μέσα σε έναν κόσμο διαιρεμένο από πολιτικές συγκρούσεις και παραμορφωμένο από το βαθιά ριζωμένο μίσος, ο ανάσσων Βασιλιάς μας, ο Ιησούς Χριστός, έχει ευλογήσει τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι ακόλουθοί του παγκόσμια για να διατηρούν την ουδέτερη στάση τους. Ο Σατανάς δεν κατάφερε να εφαρμόσει την τακτική τού «διαίρει και βασίλευε» σε εμάς. Η Βασιλεία έχει συγκεντρώσει εκατομμύρια ανθρώπους που αρνούνται να «μάθουν πια τον πόλεμο». Η ίδια η ύπαρξη της παγκόσμιας, ειρηνικής αδελφότητάς μας είναι ένα θαύμα​—αποδεικνύει αδιάσειστα ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει!​—Ησ. 2:4.

1, 2. (α) Τι αποδεικνύει ότι είστε πολίτης της Βασιλείας του Θεού; (β) Γιατί έχει χρειαστεί κατά καιρούς να αγωνιστούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για τη θρησκευτική τους ελευθερία;

ΕΙΣΤΕ πολίτης της Βασιλείας του Θεού; Ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, ασφαλώς είστε! Ποια είναι η απόδειξη της υπηκοότητάς σας; Όχι ένα διαβατήριο ή κάποιο άλλο κρατικό έγγραφο. Απεναντίας, η απόδειξη έγκειται στον τρόπο με τον οποίο λατρεύετε τον Ιεχωβά Θεό. Η αληθινή λατρεία περιλαμβάνει περισσότερα από τις πεποιθήσεις σας. Περιλαμβάνει τις ενέργειές σας​—την υπακοή σας στους νόμους της Βασιλείας του Θεού. Για όλους εμάς, η λατρεία μας αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής μας, μεταξύ άλλων τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε ορισμένα ζητήματα υγείας.

² Ωστόσο, ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν σέβεται πάντοτε αυτή την τόσο σημαντική για εμάς υπηκοότητα και τις απαιτήσεις της. Μερικές κυβερνήσεις έχουν επιχειρήσει να περιορίσουν τη λατρεία μας ή και να την εξαλείψουν εντελώς. Κατά καιρούς, οι υπήκοοι του Χριστού έχει χρειαστεί να αγωνιστούν για να είναι ελεύθεροι να ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Μεσσιανικού Βασιλιά. Μας προκαλεί έκπληξη αυτό; Όχι. Ο λαός του Ιεχωβά στους Βιβλικούς χρόνους χρειάστηκε επανειλημμένα να αγωνιστεί για να λατρεύει τον Ιεχωβά ελεύθερα.

3. Ποιον αγώνα χρειάστηκε να κάνει ο λαός του Θεού στις ημέρες της Βασίλισσας Εσθήρ;

³ Στις ημέρες της Βασίλισσας Εσθήρ, για παράδειγμα, ο λαός του Θεού χρειάστηκε να δώσει μάχη για την ίδια του την ύπαρξη. Γιατί; Ο μοχθηρός Πρωθυπουργός Αμάν συνέστησε στον Πέρση Βασιλιά Ασσουήρη να θανατωθούν όλοι οι Ιουδαίοι στην επικράτειά του επειδή “οι νόμοι τους διέφεραν από όλων των άλλων λαών”. (Εσθήρ 3:8, 9, 13) Εγκατέλειψε ο Ιεχωβά τους υπηρέτες του; Όχι, ευλόγησε τις προσπάθειες της Εσθήρ και του Μαροδοχαίου όταν έκαναν έκκληση στον Πέρση βασιλιά να προστατέψει το λαό του Θεού.​—Εσθήρ 9:20-22.

4. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

⁴ Τι θα πούμε για την εποχή μας; Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, οι κοσμικές εξουσίες έχουν κατά καιρούς εναντιωθεί στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σε αυτό το κεφάλαιο, θα εξετάσουμε μερικούς τρόπους με τους οποίους αυτές οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να περιορίσουν τον τρόπο λατρείας μας. Θα ασχοληθούμε με τρεις γενικούς τομείς: (1) το δικαίωμά μας να υπάρχουμε ως οργάνωση και να αποδίδουμε λατρεία όπως επιλέγουμε, (2) την ελευθερία να επιλέγουμε ιατρική περίθαλψη σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές και (3) το δικαίωμα των γονέων να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τους κανόνες του Ιεχωβά. Σε κάθε τομέα, θα δούμε πώς οι όσιοι πολίτες της Μεσσιανικής Βασιλείας έχουν αγωνιστεί γενναία για να περιφρουρήσουν την πολύτιμη υπηκοότητά τους και πώς έχουν ευλογηθεί οι προσπάθειές τους.

Αγώνας για Νομική Αναγνώριση και Βασικές Ελευθερίες

5. Ποια πλεονεκτήματα προσφέρει η νομική αναγνώριση στους αληθινούς Χριστιανούς;

⁵ Χρειαζόμαστε νομική αναγνώριση από τις ανθρώπινες κυβερνήσεις για να λατρεύουμε τον Ιεχωβά; Όχι, αλλά έτσι διευκολύνεται η λατρεία μας​—για παράδειγμα, μπορούμε να συναθροιζόμαστε ελεύθερα σε δικές μας Αίθουσες Βασιλείας και Αίθουσες Συνελεύσεων, να τυπώνουμε και να εισάγουμε Γραφικά έντυπα, καθώς και να μεταδίδουμε τα καλά νέα στους συνανθρώπους μας ανοιχτά, ανεμπόδιστα. Σε πολλές χώρες, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι καταχωρισμένοι νομικά και απολαμβάνουν την ίδια ελευθερία λατρείας με τους οπαδούς των άλλων νομικά αναγνωρισμένων θρησκειών. Τι συνέβη, όμως, στις περιπτώσεις όπου οι κυβερνήσεις μάς αρνήθηκαν τη νομική αναγνώριση ή επιχείρησαν να περιορίσουν τις βασικές μας ελευθερίες;

6. Ποια δυσκολία αντιμετώπισαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Αυστραλία στις αρχές της δεκαετίας του 1940;

⁶ Αυστραλία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ο γενικός κυβερνήτης της Αυστραλίας έκρινε τις πεποιθήσεις μας «επιζήμιες» για την πολεμική προσπάθεια. Επιβλήθηκε απαγόρευση. Οι Μάρτυρες δεν μπορούσαν να συναθροίζονται και να κηρύττουν ανοιχτά, οι εργασίες στο Μπέθελ διακόπηκαν και οι Αίθουσες Βασιλείας κατασχέθηκαν. Απαγορευόταν ακόμα και η κατοχή των Γραφικών μας εντύπων. Αφού έδρασαν υπό την επιφάνεια μερικά χρόνια, οι Αυστραλοί Μάρτυρες ανέκτησαν επιτέλους την ελευθερία τους. Στις 14 Ιουνίου 1943, το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας αναίρεσε την απαγόρευση.

7, 8. Περιγράψτε τον αγώνα για ελευθερία λατρείας που έχουν κάνει οι αδελφοί μας στη Ρωσία στο διάβα των ετών.

⁷ Ρωσία. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκονταν υπό κομμουνιστική απαγόρευση δεκαετίες ολόκληρες, αλλά τελικά καταχωρίστηκαν νομικά το 1991. Μετά την κατάρρευση της τότε Σοβιετικής Ένωσης, μας δόθηκε νομική αναγνώριση στη Ρωσική Ομοσπονδία το 1992. Δεν πέρασε καιρός, όμως, και κάποιοι εναντιούμενοι​—ιδίως εκείνοι που σχετίζονταν με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία—​θορυβήθηκαν από τη ραγδαία μας αύξηση. Μεταξύ του 1995 και του 1998, υπέβαλαν πέντε μηνύσεις κατά των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κάθε φορά, ο εισαγγελέας δεν έβρισκε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Απτόητοι, οι εναντιούμενοι άσκησαν αγωγή το 1998. Αρχικά, οι Μάρτυρες κέρδισαν την υπόθεση αλλά οι εναντιούμενοι στράφηκαν κατά της απόφασης και οι Μάρτυρες έχασαν στο εφετείο το Μάιο του 2001. Η επανεκδίκαση άρχισε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Το 2004, εκδόθηκε η απόφαση να διαλυθεί το επίσημα καταχωρισμένο νομικό πρόσωπο που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες στη Μόσχα και να απαγορευτούν οι δραστηριότητές του.

⁸ Ακολούθησε ένα κύμα διωγμού. (Διαβάστε 2 Τιμόθεο 3:12) Οι Μάρτυρες υφίσταντο παρενόχληση και επιθέσεις, τα θρησκευτικά τους έντυπα κατάσχονταν, ενώ η ενοικίαση και η οικοδόμηση οίκων λατρείας περιορίστηκαν δραστικά. Φανταστείτε πώς ένιωθαν οι αδελφοί και οι αδελφές μας καθώς αντιμετώπιζαν αυτές τις δυσκολίες! Οι Μάρτυρες είχαν ήδη προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) το 2001, και υπέβαλαν επιπρόσθετες πληροφορίες στο δικαστήριο το 2004. Το 2010, το ΕΔΔΑ εξέδωσε την απόφασή του. Διέκρινε ξεκάθαρα ότι η απαγόρευση των Μαρτύρων στη Ρωσία ήταν απόρροια μισαλλοδοξίας και έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος να υποστηρίξει τις αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων, εφόσον δεν είχαν προκύψει ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος οποιουδήποτε Μάρτυρα. Επισήμανε επίσης ότι η απαγόρευση είχε στόχο να στερήσει από τους Μάρτυρες τα νόμιμα δικαιώματά τους. Η απόφαση του δικαστηρίου υποστήριξε το δικαίωμα των Μαρτύρων για θρησκευτική ελευθερία. Αν και διάφορες ρωσικές αρχές δεν έχουν συμμορφωθεί με την απόφαση του ΕΔΔΑ, ο λαός του Θεού σε εκείνη τη χώρα έχει αντλήσει μεγάλο θάρρος από αυτές τις νίκες.

9-11. Πώς έχει παλέψει ο λαός του Ιεχωβά στην Ελλάδα για την ελευθερία να συναθροίζεται για λατρεία, και ποια είναι τα αποτελέσματα;

⁹ Ελλάδα. Το 1983, ο Τίτος Μανουσάκης νοίκιασε έναν χώρο στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου θα συναθροιζόταν για λατρεία μια μικρή ομάδα Μαρτύρων του Ιεχωβά. (Εβρ. 10:24, 25) Λίγο αργότερα, όμως, ένας Ορθόδοξος ιερέας υπέβαλε καταγγελία στις αρχές, διαμαρτυρόμενος για το ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούσαν εκείνον το χώρο για λατρεία. Γιατί το έκανε αυτό; Απλώς επειδή οι πεποιθήσεις των Μαρτύρων διαφέρουν από αυτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας! Οι αρχές άσκησαν ποινική δίωξη εναντίον του Τίτου Μανουσάκη και τριών άλλων ντόπιων Μαρτύρων. Τους επιβλήθηκε πρόστιμο και ποινή φυλάκισης δύο μηνών. Όντας όσιοι πολίτες της Βασιλείας του Θεού, οι Μάρτυρες εξέλαβαν την απόφαση του δικαστηρίου ως παραβίαση της ελευθερίας λατρείας τους. Έτσι λοιπόν, προσπάθησαν να δικαιωθούν στα δικαστήρια της χώρας και εν τέλει η υπόθεσή τους έφτασε στο ΕΔΔΑ.

¹⁰ Τελικά, το 1996, το ΕΔΔΑ έδωσε ένα δυνατό χαστούκι στους εναντίους της αγνής λατρείας. Το δικαστήριο επισήμανε ότι «το θρήσκευμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στην ελληνική έννομη τάξη, πληροί τις προϋποθέσεις της “γνωστής θρησκείας”» και ότι οι αποφάσεις των κατώτερων δικαστηρίων προσέβαλαν «άμεσα τη θρησκευτική ελευθερία των προσφευγόντων». Το δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι το ελληνικό κράτος δεν είχε τη δικαιοδοσία να κάνει κάποια εκτίμηση «για τη νομιμότητα των θρησκευτικών πεποιθήσεων ή για τους τρόπους έκφρασής τους». Οι καταδίκες των Μαρτύρων αναιρέθηκαν, και η ελευθερία λατρείας τους προστατεύτηκε!

¹¹ Τακτοποίησε εκείνη η νίκη το ζήτημα στην Ελλάδα; Δυστυχώς όχι. Μια παρόμοια υπόθεση προέκυψε αργότερα στην Κασσάνδρα της Χαλκιδικής και τακτοποιήθηκε τελικά το 2012, έπειτα από μια νομική μάχη σχεδόν 12 ετών. Σε αυτή την περίπτωση, η εναντίωση προκλήθηκε από έναν Ορθόδοξο μητροπολίτη. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της Ελλάδας, αποφάνθηκε υπέρ του λαού του Θεού. Η απόφαση παρέπεμψε στην εγγύηση της θρησκευτικής ελευθερίας που παρέχει το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδας και αντέκρουσε τη χιλιοειπωμένη κατηγορία ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι γνωστή θρησκεία. Το δικαστήριο δήλωσε: «Οι δοξασίες των “Μαρτύρων του Ιεχωβά” δεν είναι κρύφιες και, κατά συνέπεια, αυτοί πρεσβεύουν θρησκεία γνωστή». Οι αδελφοί στη μικρή εκκλησία της Κασσάνδρας είναι πανευτυχείς που μπορούν τώρα να συναθροίζονται για λατρεία στη δική τους Αίθουσα Βασιλείας.

12, 13. Πώς προσπάθησαν οι εναντιούμενοι να “μηχανευτούν προβλήματα μέσω διατάγματος” στη Γαλλία, και με ποιο αποτέλεσμα;

¹² Γαλλία. Ορισμένοι ενάντιοι του λαού του Θεού έχουν καταφύγει στην τακτική τού να “μηχανεύονται προβλήματα μέσω διατάγματος”. (Διαβάστε Ψαλμός 94:20) Για παράδειγμα, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι φορολογικές αρχές στη Γαλλία άρχισαν έναν λογιστικό έλεγχο στο Σωματείο των Μαρτύρων του Ιεχωβά (Association Les Témoins de Jéhovah), ένα από τα νομικά πρόσωπα που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία. Ο υπουργός οικονομικών αποκάλυψε τον πραγματικό σκοπό του ελέγχου όταν δήλωσε: «Ο λογιστικός έλεγχος θα μπορούσε να οδηγήσει στη δικαστική διάλυση του σωματείου ή σε ποινική δίωξη . . . , πράγμα που πιθανότατα θα αποσταθεροποιήσει τη λειτουργία του σωματείου ή θα το αναγκάσει να τερματίσει τη δράση του στην επικράτειά μας». Παρότι ο λογιστικός έλεγχος δεν εντόπισε καμία παρατυπία, οι φορολογικές αρχές επέβαλαν έναν εξοντωτικό φόρο στο σωματείο μας. Αν αυτό το σχέδιο πετύχαινε, οι αδελφοί δεν θα είχαν άλλη επιλογή παρά να κλείσουν το γραφείο τμήματος και να πουλήσουν τα κτίρια για να καταβάλουν τον υπέρογκο φόρο. Το πλήγμα ήταν βαρύτατο, αλλά ο λαός του Θεού δεν κατέθεσε τα όπλα. Οι αδελφοί διαμαρτυρήθηκαν σθεναρά για αυτή την άδικη μεταχείριση και τελικά προσέφυγαν στο ΕΔΔΑ το 2005.

¹³ Το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στις 30 Ιουνίου 2011. Το σκεπτικό ήταν ότι, με εξαίρεση ακραίες περιπτώσεις, το δικαίωμα της ελευθερίας θρησκείας είναι ασύμβατο με οποιαδήποτε κρατική παρέμβαση για την αξιολόγηση της νομιμότητας των θρησκευτικών πεποιθήσεων ή του τρόπου έκφρασής τους. Επιπρόσθετα, το δικαστήριο δήλωσε: «Η φορολόγηση . . . θα στερούσε από το σωματείο τους απαραίτητους πόρους του, εμποδίζοντάς το να διασφαλίζει στους οπαδούς του την ελεύθερη άσκηση των λατρευτικών πρακτικών τους». Το δικαστήριο αποφάνθηκε ομόφωνα υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά! Προς μεγάλη χαρά του λαού του Ιεχωβά, η γαλλική κυβέρνηση επέστρεψε με τόκο το φόρο που είχε πάρει από το σωματείο μας και, σύμφωνα με την εντολή του δικαστηρίου, αποδέσμευσε τα περιουσιακά στοιχεία του γραφείου τμήματος.

14. Πώς μπορείτε να συμμετάσχετε στον αγώνα για ελευθερία λατρείας;

¹⁴ Όπως η Εσθήρ και ο Μαροδοχαίος στην αρχαιότητα, έτσι και ο λαός του Ιεχωβά σήμερα αγωνίζεται για να τον λατρεύει ελεύθερα με τον τρόπο που έχει προστάξει Εκείνος. (Εσθήρ 4:13-16) Μπορείτε εσείς να συμμετάσχετε σε αυτόν τον αγώνα; Ναι. Μπορείτε να προσεύχεστε τακτικά για τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές σας που υποφέρουν εξαιτίας νομικών αδικιών. Τέτοιες προσευχές μπορούν να αποτελέσουν ισχυρή βοήθεια για τους αδελφούς και τις αδελφές μας που υφίστανται κακουχίες και διωγμό. (Διαβάστε Ιακώβου 5:16) Ενεργεί ο Ιεχωβά σύμφωνα με αυτές τις προσευχές; Και βέβαια, όπως δείχνουν οι δικαστικές μας νίκες!​—Εβρ. 13:18, 19.

Ελευθερία για Επιλογή Ιατρικής Περίθαλψης σε Αρμονία με τις Πεποιθήσεις Μας

15. Ποιους παράγοντες λαβαίνει υπόψη ο λαός του Θεού όσον αφορά τη χρήση του αίματος;

¹⁵ Όπως είδαμε στο Κεφάλαιο 11, οι πολίτες της Βασιλείας του Θεού έχουν λάβει τη σαφή Γραφική οδηγία να αποφεύγουν την κακή χρήση του αίματος, η οποία είναι τόσο διαδεδομένη σήμερα. (Γέν. 9:5, 6· Λευιτ. 17:11· διαβάστε Πράξεις 15:28, 29) Αν και δεν δεχόμαστε μεταγγίσεις αίματος, επιθυμούμε την καλύτερη δυνατή ιατρική περίθαλψη για εμάς και τους αγαπημένους μας, αρκεί να μη συγκρούεται αυτή με τους νόμους του Θεού. Τα ανώτατα δικαστήρια πολλών κρατών έχουν αναγνωρίσει ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν ή να αρνούνται ιατρική περίθαλψη ανάλογα με τη συνείδηση και τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Σε ορισμένα μέρη, όμως, ο λαός του Θεού έχει αντιμετωπίσει τρομακτικές δυσκολίες σε αυτόν τον τομέα. Δείτε μερικά παραδείγματα.

16, 17. Ποια οδυνηρή εμπειρία είχε μια αδελφή στην Ιαπωνία, και πώς απαντήθηκαν οι προσευχές της;

¹⁶ Ιαπωνία. Η Μισάε Τακέντα, μια 63χρονη νοικοκυρά από την Ιαπωνία, έπρεπε να υποβληθεί σε μια σοβαρή εγχείρηση. Ως όσια υπήκοος της Βασιλείας του Θεού, ξεκαθάρισε στο γιατρό της ότι ήθελε αναίμακτη θεραπεία. Εντούτοις, μερικούς μήνες αργότερα, συγκλονίστηκε όταν έμαθε ότι της είχαν κάνει μετάγγιση αίματος στη διάρκεια της εγχείρησης. Νιώθοντας θύμα κακοποίησης και απάτης, η αδελφή Τακέντα κατέθεσε αγωγή κατά των γιατρών και του νοσοκομείου τον Ιούνιο του 1993. Αυτή η συνεσταλμένη, γλυκομίλητη γυναίκα είχε ακλόνητη πίστη. Έδωσε μαρτυρία με τόλμη μέσα σε μια κατάμεστη αίθουσα δικαστηρίου και έμεινε στο έδρανο των μαρτύρων πάνω από μία ώρα παρότι ήταν πολύ εξασθενημένη. Παρουσιάστηκε για τελευταία φορά στο δικαστήριο μόλις έναν μήνα προτού πεθάνει. Δεν θαυμάζουμε το θάρρος και την πίστη της; Η ίδια είπε ότι ικέτευε διαρκώς τον Ιεχωβά να ευλογήσει τον αγώνα της. Ήταν βέβαιη πως οι προσευχές της θα εισακούονταν. Είχε δίκιο;

¹⁷ Τρία χρόνια μετά το θάνατό της, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας αποφάνθηκε υπέρ της​—συμφωνώντας ότι ήταν λάθος να της κάνουν μετάγγιση αίματος παρά τη ρητή επιθυμία της. Η απόφαση που εκδόθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2000 δήλωνε ότι «το δικαίωμα της απόφασης» σε τέτοιες περιπτώσεις «πρέπει να γίνεται σεβαστό ως ατομικό δικαίωμα». Η αδελφή Τακέντα αγωνίστηκε σθεναρά για την ελευθερία να επιλέγει ιατρική περίθαλψη σε αρμονία με τη Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή της. Χάρη στον αγώνα της, οι Μάρτυρες στην Ιαπωνία μπορούν τώρα να λαβαίνουν ιατρική περίθαλψη χωρίς το φόβο της εξαναγκαστικής μετάγγισης αίματος.

18-20. (α) Πώς υποστήριξε ένα εφετείο στην Αργεντινή το δικαίωμα του ατόμου να αρνηθεί τις μεταγγίσεις αίματος μέσω μιας δήλωσης για ζητήματα νοσηλείας; (β) Πώς μπορούμε να δείχνουμε υποταγή στην ηγεσία του Χριστού όσον αφορά την κακή χρήση του αίματος;

¹⁸ Αργεντινή. Ενίοτε πρέπει να παρθεί μια ιατρική απόφαση ενώ το άτομο δεν έχει τις αισθήσεις του. Πώς μπορούν οι πολίτες της Βασιλείας να προετοιμαστούν για αυτό το ενδεχόμενο; Μπορούμε να έχουμε πάντα μαζί μας ένα ιατρικό έγγραφο το οποίο θα μιλήσει εκ μέρους μας, όπως έκανε ο Πάμπλο Αλμπαρασίνι. Το Μάιο του 2012, έπεσε τυχαία θύμα μιας απόπειρας ληστείας και δέχτηκε αρκετούς πυροβολισμούς. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αναίσθητος και έτσι δεν μπορούσε να εξηγήσει τη στάση του όσον αφορά τις μεταγγίσεις αίματος. Ωστόσο, είχε μαζί του μια επικυρωμένη δήλωση για ζητήματα νοσηλείας την οποία είχε υπογράψει πάνω από τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Παρότι η κατάστασή του ήταν κρίσιμη και ορισμένοι γιατροί θεωρούσαν ότι η μετάγγιση ήταν επιβεβλημένη για να σωθεί η ζωή του, το ιατρικό προσωπικό ήταν πρόθυμο να σεβαστεί τις επιθυμίες του. Εντούτοις, ο πατέρας του Πάμπλο, ο οποίος δεν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά, πήρε δικαστική εντολή για να παραβιάσει τις επιθυμίες του γιου του.

¹⁹ Ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε τη σύζυγο του Πάμπλο άσκησε αμέσως έφεση. Μέσα σε λίγες ώρες, το εφετείο αναίρεσε την εντολή του κατώτερου δικαστηρίου και διέταξε να γίνουν σεβαστές οι επιθυμίες του ασθενούς όπως εκφράζονταν στη δήλωση για ιατρική περίθαλψη. Ο πατέρας του Πάμπλο προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αργεντινής. Το Ανώτατο Δικαστήριο, όμως, δεν βρήκε «κανέναν λόγο να αμφιβάλλει για το ότι [η δήλωση του Πάμπλο με την οποία αρνούνταν τη μετάγγιση αίματος] συντάχθηκε συνειδητά, σκόπιμα και ελεύθερα». Το δικαστήριο δήλωσε: «Κάθε ικανός για δικαιοπραξία ενήλικος έχει τη δυνατότητα να δίνει εκ των προτέρων οδηγίες για την υγεία του, και μπορεί να δέχεται ή να απορρίπτει ορισμένες θεραπείες . . . Αυτές οι οδηγίες πρέπει να γίνονται αποδεκτές από τον υπεύθυνο γιατρό».

²⁰ Ο αδελφός Αλμπαρασίνι έχει πια αναρρώσει πλήρως. Αυτός και η σύζυγός του χαίρονται που είχε συμπληρώσει δήλωση για ζητήματα νοσηλείας. Κάνοντας αυτό το απλό αλλά σημαντικό βήμα, ο αδελφός έδειξε την υποταγή του στη διακυβέρνηση του Χριστού μέσω της Βασιλείας του Θεού. Εσείς και η οικογένειά σας έχετε λάβει παρόμοια μέτρα;

21-24. (α) Ποια αξιοσημείωτη απόφαση εξέδωσε το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά αναφορικά με τους ανηλίκους και τη χρήση του αίματος; (β) Πώς μπορεί αυτή η υπόθεση να ενθαρρύνει τους νεαρούς υπηρέτες του Ιεχωβά;

²¹ Καναδάς. Γενικά, τα δικαστήρια αναγνωρίζουν το δικαίωμα των γονέων να αποφασίζουν ποια είναι η καλύτερη ιατρική περίθαλψη για τα παιδιά τους. Κάποιες φορές μάλιστα, τα δικαστήρια έχουν αποφανθεί ότι οι επιλογές ενός ώριμου ανηλίκου όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη θα πρέπει να γίνονται σεβαστές. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Έιπριλ Κάντορεθ. Ήταν 14 ετών όταν εισάχθηκε στο νοσοκομείο με σοβαρή εσωτερική αιμορραγία. Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε συμπληρώσει μια κάρτα «Δήλωση-Διορισμός Αντιπροσώπου για Ζητήματα Νοσηλείας» με τη γραπτή οδηγία να μην της γίνουν μεταγγίσεις αίματος ακόμα και σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ο θεράπων γιατρός επέλεξε να αγνοήσει τις ρητές επιθυμίες της και ζήτησε δικαστική εντολή για να της βάλει αίμα. Της έβαλαν διά της βίας τρεις μονάδες συμπυκνωμένων ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η Έιπριλ παρομοίασε αργότερα την εμπειρία με βιασμό.

²² Η Έιπριλ και οι γονείς της κατέφυγαν στη δικαιοσύνη. Έπειτα από δύο χρόνια, η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά. Αν και τυπικά η Έιπριλ έχασε, καθώς ο νόμος τον οποίο προσέβαλε δεν κρίθηκε αντισυνταγματικός, το δικαστήριο της επιδίκασε τα δικαστικά έξοδα και αποφάνθηκε υπέρ της ίδιας και άλλων ώριμων ανηλίκων που θέλουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους να επιλέγουν οι ίδιοι την ιατρική τους περίθαλψη. Το δικαστήριο δήλωσε: «Όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη, θα πρέπει να επιτρέπεται σε νεαρά άτομα κάτω των 16 ετών να προσπαθήσουν να αποδείξουν ότι οι απόψεις τους για μια συγκεκριμένη θεραπεία φανερώνουν επαρκή βαθμό ανεξάρτητης σκέψης και ωριμότητας».

²³ Η σημασία αυτής της υπόθεσης έγκειται στο ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ασχολήθηκε με τα συνταγματικά δικαιώματα των ώριμων ανηλίκων. Πριν από αυτή την απόφαση, ένα καναδικό δικαστήριο μπορούσε να επιβάλει μια συγκεκριμένη θεραπεία σε ένα παιδί κάτω των 16 αν θεωρούσε ότι αυτή η θεραπεία θα ήταν για το καλό του. Αλλά έπειτα από αυτή την απόφαση, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να επιβάλει οποιαδήποτε θεραπεία ενάντια στη θέληση νεαρών κάτω των 16 χωρίς να τους δώσει πρώτα την ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι αρκετά ώριμοι ώστε να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις.

²⁴ Άξιζε τον κόπο αυτή η τριετής μάχη; «Ναι!» λέει η Έιπριλ, η οποία υπηρετεί τώρα ως τακτική σκαπάνισσα και έχει καλή υγεία. Η ίδια εξηγεί: «Το ότι είχα μια μικρή συμμετοχή στην προσπάθεια να δοξαστεί το όνομα του Θεού και να αποδειχτεί ο Σατανάς ψεύτης με έχει κάνει αληθινά ευτυχισμένη». Η εμπειρία της Έιπριλ δείχνει ότι οι νεαροί μας μπορούν να κρατούν θαρραλέα στάση, αποδεικνύοντας ότι είναι γνήσιοι πολίτες της Βασιλείας του Θεού.​—Ματθ. 21:16.

Ελευθερία για να Ανατρέφουμε τα Παιδιά μας Σύμφωνα με τους Κανόνες του Ιεχωβά

25, 26. Ποια κατάσταση προκύπτει μερικές φορές έπειτα από ένα διαζύγιο;

²⁵ Ο Ιεχωβά έχει εμπιστευτεί στους γονείς την ευθύνη να ανατρέφουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τους κανόνες του. (Δευτ. 6:6-8· Εφεσ. 6:4) Πρόκειται για απαιτητικό διορισμό, αλλά μπορεί να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο σε περίπτωση διαζυγίου. Οι απόψεις για την ανατροφή των παιδιών μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Για παράδειγμα, ένας γονέας που είναι Μάρτυρας πιστεύει ακράδαντα ότι το παιδί πρέπει να ανατραφεί σύμφωνα με τους Χριστιανικούς κανόνες, αλλά ο γονέας που δεν είναι Μάρτυρας ίσως διαφωνεί. Φυσικά, ο Μάρτυρας οφείλει να αναγνωρίζει με σεβασμό ότι, ενώ το διαζύγιο τερματίζει τη συζυγική σχέση, η σχέση γονέα-παιδιού παραμένει άθικτη.

²⁶ Ο γονέας που δεν είναι Μάρτυρας ίσως ζητήσει από το δικαστήριο την επιμέλεια του παιδιού ή των παιδιών για να μπορεί να ελέγξει τη θρησκευτική τους ανατροφή. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι επιβλαβές για το παιδί να ανατραφεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Ίσως διατείνονται ότι τα παιδιά θα στερηθούν τα γενέθλια, τις γιορτές και, σε περίπτωση επείγοντος ιατρικού περιστατικού, μια «ζωοσωτήρια» μετάγγιση αίματος. Ευτυχώς, τα περισσότερα δικαστήρια εξετάζουν ποια θα είναι η καλύτερη επιλογή για το παιδί αντί να βασίζουν τις αποφάσεις τους στο αν θεωρούν επιβλαβή τη θρησκεία του ενός γονέα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.

27, 28. Πώς αντιμετώπισε το Ανώτατο Δικαστήριο του Οχάιο την κατηγορία ότι είναι επιβλαβές για ένα παιδί να ανατραφεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά;

²⁷ Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1992, το Ανώτατο Δικαστήριο του Οχάιο εκδίκασε μια υπόθεση στην οποία ο πατέρας που δεν ήταν Μάρτυρας ισχυριζόταν ότι θα ήταν επιβλαβές για το μικρό γιο του να ανατραφεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Το κατώτερο δικαστήριο είχε συμφωνήσει και του είχε δώσει την επιμέλεια. Στη μητέρα, την Τζένιφερ Πέιτερ, παραχωρήθηκε το δικαίωμα επικοινωνίας, αλλά με την προϋπόθεση ότι δεν θα «διδάσκει στο παιδί τις πεποιθήσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά ούτε θα το εκθέτει σε αυτές καθ’ οιονδήποτε τρόπο». Αυτή η απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου επιδεχόταν τόσο ευρεία ερμηνεία ώστε θα μπορούσε να σημαίνει ότι δεν θα επιτρεπόταν στην αδελφή Πέιτερ ούτε καν να μιλάει στο γιο της, τον Μπόμπι, για τη Γραφή και τους ηθικούς κανόνες της! Φαντάζεστε πώς ένιωσε η αδελφή μας; Είχε γίνει ράκος, αλλά λέει πως έμαθε να κάνει υπομονή και να περιμένει τον Ιεχωβά να ενεργήσει. Η ίδια θυμάται: «Ο Ιεχωβά ήταν πάντα δίπλα μου». Η δικηγόρος της, με τη βοήθεια της οργάνωσης του Ιεχωβά, προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Οχάιο.

²⁸ Το δικαστήριο διαφώνησε με την απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου, δηλώνοντας ότι «οι γονείς έχουν το θεμελιώδες δικαίωμα να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, πράγμα που περιλαμβάνει και το δικαίωμα να τους μεταδίδουν τις ηθικές και τις θρησκευτικές αξίες τους». Δήλωσε επίσης ότι, αν δεν αποδεικνυόταν ότι οι θρησκευτικές αξίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά θα έβλαπταν το παιδί σωματικά και ψυχικά, το δικαστήριο δεν είχε το δικαίωμα να περιορίσει τα δικαιώματα του γονέα στην επιμέλεια λόγω θρησκείας. Το δικαστήριο δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των Μαρτύρων θα επηρέαζαν αρνητικά την ψυχική ή τη σωματική υγεία του παιδιού.

29-31. Γιατί έχασε μια αδελφή στη Δανία την επιμέλεια της κόρης της, και πώς έκρινε το ζήτημα το Ανώτατο Δικαστήριο της Δανίας;

²⁹ Δανία. Η Ανίτα Χάνσεν αντιμετώπισε μια παρόμοια δυσκολία όταν ο πρώην σύζυγός της ζήτησε από το δικαστήριο την επιμέλεια της εφτάχρονης Αμάντα. Παρότι το περιφερειακό δικαστήριο έδωσε την επιμέλεια στην αδελφή Χάνσεν το 2000, ο πατέρας της Αμάντα προσέφυγε στο εφετείο, το οποίο ανέτρεψε την απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου και έδωσε την επιμέλεια σε εκείνον. Το σκεπτικό του εφετείου ήταν ότι, επειδή οι γονείς είχαν συγκρουόμενες απόψεις για τη ζωή λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, ο πατέρας θα ήταν σε καλύτερη θέση να χειριστεί αυτές τις διαφορές. Στην ουσία, η αδελφή Χάνσεν έχασε την επιμέλεια της Αμάντα επειδή ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά!

³⁰ Κατά τη διάρκεια αυτής της οδυνηρής δοκιμασίας, η αδελφή Χάνσεν ένιωθε μερικές φορές τέτοια απελπισία ώστε δεν ήξερε τι να πει στην προσευχή της. «Αλλά οι σκέψεις των εδαφίων Ρωμαίους 8:26 και 27 μου έδιναν μεγάλη παρηγοριά», θυμάται. «Πάντα ένιωθα ότι ο Ιεχωβά καταλάβαινε τι εννοούσα. Είχε το μάτι του στραμμένο πάνω μου και ήταν πάντα μαζί μου».​—Διαβάστε Ψαλμός 32:8· Ησαΐας 41:10.

³¹ Η αδελφή Χάνσεν προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Δανίας. Η απόφαση του δικαστηρίου δήλωνε: «Το ζήτημα της επιμέλειας θα κριθεί βάσει συγκεκριμένης αξιολόγησης του τι θα είναι πιο ωφέλιμο για το παιδί». Επιπρόσθετα, το δικαστήριο υποστήριξε ότι η απόφαση για την επιμέλεια θα πρέπει να βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις συγκρούσεις ο κάθε γονέας, και όχι να λαβαίνεται με βάση τις «δοξασίες και τις θέσεις» των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Προς μεγάλη ανακούφιση της αδελφής Χάνσεν, το δικαστήριο αναγνώρισε την καταλληλότητά της ως μητέρας και της επέστρεψε την επιμέλεια της Αμάντα.

32. Πώς έχει προστατέψει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τους Μάρτυρες γονείς από τις διακρίσεις;

³² Διάφορες χώρες της Ευρώπης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι νομικές διαμάχες για την επιμέλεια παιδιών έχουν φτάσει πέρα από τα ανώτατα δικαστήρια μεμονωμένων κρατών. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έχει ασχοληθεί και με αυτό το ζήτημα. Σε δύο υποθέσεις, το ΕΔΔΑ αναγνώρισε ότι τα κατώτερα, εθνικά δικαστήρια είχαν επιφυλάξει διαφορετική μεταχείριση σε Μάρτυρες και μη Μάρτυρες γονείς απλώς με βάση τη θρησκεία. Χαρακτηρίζοντας αυτή τη μεταχείριση μεροληπτική, το ΕΔΔΑ έχει αποφανθεί ότι «η διάκριση που ουσιαστικά βασίζεται στη διαφορά θρησκείας και μόνο δεν είναι αποδεκτή». Μια μητέρα που είναι Μάρτυρας και ωφελήθηκε από μια τέτοια απόφαση εξέφρασε την ανακούφισή της και δήλωσε: «Υπέφερα πάρα πολύ διότι με κατηγόρησαν πως έβλαπτα τα παιδιά μου, ενώ το μόνο που προσπαθούσα να κάνω εγώ ήταν να τους δώσω αυτό που πίστευα ότι ήταν το καλύτερο για εκείνα​—Χριστιανική ανατροφή».

33. Πώς μπορούν οι Μάρτυρες γονείς να εφαρμόζουν την αρχή του εδαφίου Φιλιππησίους 4:5;

³³ Βέβαια, οι Μάρτυρες γονείς που βλέπουν να αμφισβητείται νομικά το δικαίωμά τους να ενσταλάζουν τους Γραφικούς κανόνες στην καρδιά των παιδιών τους προσπαθούν να δείχνουν λογικότητα. (Διαβάστε Φιλιππησίους 4:5) Όπως εκτιμούν το δικό τους δικαίωμα να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους στην οδό του Θεού, έτσι αναγνωρίζουν και ότι ο μη Μάρτυρας γονέας έχει τη δική του γονική ευθύνη αν το επιλέξει. Πόσο σοβαρά παίρνει ένας Μάρτυρας γονέας την ευθύνη να εκπαιδεύσει το παιδί του;

34. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί γονείς σήμερα να ωφεληθούν από το παράδειγμα των Ιουδαίων στις ημέρες του Νεεμία;

³⁴ Ένα παράδειγμα από τις ημέρες του Νεεμία είναι πολύ διδακτικό. Οι Ιουδαίοι εργάζονταν σκληρά για να επισκευάσουν και να ανοικοδομήσουν τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Ήξεραν ότι αυτό θα προστάτευε τους ίδιους και τις οικογένειές τους από τα εχθρικά γύρω έθνη. Γι’ αυτόν το λόγο, ο Νεεμίας τούς πρότρεψε: «Πολεμήστε για τους αδελφούς σας, τους γιους σας και τις κόρες σας, τις συζύγους σας και τα σπίτια σας». (Νεεμ. 4:14) Για εκείνους τους Ιουδαίους, ο αγώνας άξιζε κάθε προσπάθεια. Παρόμοια και σήμερα, οι γονείς που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά εργάζονται σκληρά για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στην οδό της αλήθειας. Ξέρουν ότι τα παιδιά τους βομβαρδίζονται από βλαβερές επιρροές στο σχολείο και στη γειτονιά. Τέτοιες επιρροές μπορούν να διεισδύσουν ακόμα και στο περιβάλλον του σπιτιού από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Γονείς, ποτέ μην ξεχνάτε ότι αξίζει να πολεμήσετε για τους γιους και τις κόρες σας, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να τους παράσχετε ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο θα ευημερούν πνευματικά.

Να Είστε Βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά Υποστηρίζει την Αληθινή Λατρεία

35, 36. Ποια οφέλη έχουμε αποκομίσει ως Μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς αγωνιζόμαστε για τα νόμιμα δικαιώματά μας, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

³⁵ Ο Ιεχωβά έχει ασφαλώς ευλογήσει τις προσπάθειες που καταβάλλει η σύγχρονη οργάνωσή του στον αγώνα για το δικαίωμα της ελευθερίας λατρείας. Στα πλαίσια αυτών των νομικών αγώνων, ο λαός του Θεού έχει δώσει επανειλημμένα δυναμική μαρτυρία σε δικαστήρια και στο ευρύ κοινό. (Ρωμ. 1:8) Ένα παράλληλο όφελος από τις πολλές νομικές τους νίκες είναι ότι έχουν εδραιωθεί τα ατομικά δικαιώματα πολλών άλλων ανθρώπων που δεν είναι Μάρτυρες. Ωστόσο, ως λαός του Θεού, δεν είμαστε κοινωνικοί μεταρρυθμιστές ούτε μας ενδιαφέρει η ατομική μας δικαίωση. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διεκδικήσει τα νόμιμα δικαιώματά τους στα δικαστήρια πρωτίστως για να εδραιώσουν και να προωθήσουν την αγνή λατρεία.​—Διαβάστε Φιλιππησίους 1:7.

³⁶ Ας μη θεωρήσουμε ποτέ δεδομένα τα μαθήματα πίστης που μπορούμε να πάρουμε από εκείνους που έχουν αγωνιστεί για την ελευθερία να λατρεύουν τον Ιεχωβά! Ας παραμένουμε και εμείς πιστοί, βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά υποστηρίζει το έργο μας και συνεχίζει να μας δίνει τη δύναμη να κάνουμε το θέλημά του.​—Ησ. 54:17.

1. Ποια βοήθεια έλαβαν οι μαθητές όταν συγκεντρώθηκαν, και γιατί τη χρειάζονταν;

ΛΙΓΟ καιρό μετά την ανάσταση του Ιησού, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν για να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον. Κλείδωσαν, όμως, τις πόρτες επειδή φοβούνταν τους εχθρούς τους. Αλλά ο φόβος τους σίγουρα θα διαλύθηκε όταν εμφανίστηκε ανάμεσά τους ο Ιησούς και τους είπε: «Λάβετε άγιο πνεύμα»! (Διαβάστε Ιωάννης 20:19-22) Αργότερα, οι μαθητές συγκεντρώθηκαν ξανά, και ο Ιεχωβά εξέχυσε πάνω τους άγιο πνεύμα. Πόσο ενισχύθηκαν για το έργο κηρύγματος που είχαν μπροστά τους!​—Πράξ. 2:1-7.

2. (α) Πώς μας δίνει δύναμη ο Ιεχωβά, και γιατί τη χρειαζόμαστε; (β) Γιατί είναι τόσο σημαντική η διευθέτηση της Οικογενειακής Λατρείας; (Βλέπε την υποσημείωση και το πλαίσιο «Οικογενειακή Λατρεία».)

² Εμείς αντιμετωπίζουμε δυσκολίες παρόμοιες με αυτές που αντιμετώπιζαν οι αδελφοί μας τον πρώτο αιώνα. (1 Πέτρ. 5:9) Μερικές φορές, κάποιοι από εμάς ίσως καταλαμβάνονται από το φόβο του ανθρώπου. Επίσης, χρειαζόμαστε τη δύναμη που δίνει ο Ιεχωβά προκειμένου να εμμείνουμε στο έργο κηρύγματος. (Εφεσ. 6:10) Ο Ιεχωβά παρέχει πολλή από αυτή τη δύναμη μέσω των συναθροίσεών μας. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε δύο διδακτικές εβδομαδιαίες συναθροίσεις​—τη Δημόσια Συνάθροιση και τη Μελέτη Σκοπιάς, καθώς και τη μεσοβδόμαδη συνάθροιση Χριστιανική Ζωή και Διακονία.a Απολαμβάνουμε επίσης τέσσερις ετήσιες συνάξεις​—μια περιφερειακή συνέλευση, δύο συνελεύσεις περιοχής και την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Γιατί είναι ζωτικό να παρακολουθούμε όλες αυτές τις συνάξεις; Πώς εξελίχθηκαν οι συναθροίσεις μας στη σύγχρονη εποχή; Και τι αποκαλύπτει σχετικά με εμάς η στάση που έχουμε απέναντι στις συναθροίσεις;

Γιατί να Συναθροιζόμαστε;

3, 4. Τι αναμένει ο Ιεχωβά από το λαό του; Δώστε παραδείγματα.

³ Ο Ιεχωβά ανέμενε από παλιά να συναθροίζεται ο λαός του για να τον λατρεύει. Για παράδειγμα, το 1513 Π.Κ.Χ., ο Ιεχωβά έδωσε το Νόμο του στο έθνος του Ισραήλ, και αυτός ο Νόμος περιλάμβανε ένα εβδομαδιαίο Σάββατο ώστε κάθε οικογένεια να μπορεί να τον λατρεύει και να διδάσκεται το Νόμο. (Δευτ. 5:12· 6:4-9) Όταν οι Ισραηλίτες τηρούσαν αυτή την εντολή, οι οικογένειες ενισχύονταν και το έθνος ως σύνολο παρέμενε πνευματικά καθαρό και ισχυρό. Όταν το έθνος δεν τηρούσε το Νόμο, παραμελώντας απαιτήσεις όπως οι τακτικές συνάξεις για τη λατρεία του Ιεχωβά, έχανε την εύνοιά Του.​—Λευιτ. 10:11· 26:31-35· 2 Χρον. 36:20, 21.

⁴ Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς, ο οποίος είχε τη συνήθεια να πηγαίνει στη συναγωγή κάθε Σάββατο. (Λουκ. 4:16) Μετά το θάνατο και την ανάστασή του, οι μαθητές του διατήρησαν τη συνήθεια να συναθροίζονται τακτικά παρότι δεν βρίσκονταν πλέον υπό το νόμο του Σαββάτου. (Πράξ. 1:6, 12-14· 2:1-4· Ρωμ. 14:5· Κολ. 2:13, 14) Σε εκείνες τις συναθροίσεις, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, όχι μόνο λάβαιναν εκπαίδευση και ενθάρρυνση, αλλά πρόσφεραν και θυσίες αίνου στον Θεό με τις προσευχές, τα σχόλια και την υμνολογία τους.​—Κολ. 3:16· Εβρ. 13:15.

5. Γιατί παρακολουθούμε εβδομαδιαίες συναθροίσεις και ετήσιες συνελεύσεις; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Ετήσιες Συνάξεις που Ενώνουν το Λαό του Θεού».)

⁵ Έτσι και εμείς, όταν παρακολουθούμε τις εβδομαδιαίες συναθροίσεις και τις ετήσιες συνελεύσεις μας, δείχνουμε την υποστήριξή μας για τη Βασιλεία του Θεού, λαβαίνουμε δύναμη από το άγιο πνεύμα και ενθαρρύνουμε άλλους με τις εκφράσεις της πίστης μας. Το σημαντικότερο είναι ότι έχουμε την ευκαιρία να αποδίδουμε λατρεία στον Ιεχωβά με τις προσευχές, τα σχόλια και την υμνολογία μας. Οι συνάξεις μας μπορεί να έχουν διαφορετική δομή από εκείνες που παρακολουθούσαν οι Ισραηλίτες και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, αλλά είναι εξίσου σημαντικές. Πώς εξελίχθηκαν οι σύγχρονες συναθροίσεις μας;

Εβδομαδιαίες Συναθροίσεις που Παρακινούν σε «Αγάπη και Καλά Έργα»

6, 7. (α) Ποιος είναι ο σκοπός των συναθροίσεών μας; (β) Πώς ποίκιλλαν οι συναθροίσεις στους διάφορους ομίλους;

⁶ Όταν ο αδελφός Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ άρχισε να αναζητάει την αλήθεια από το Λόγο του Θεού, διέκρινε την ανάγκη να συναθροίζεται με άλλα άτομα που είχαν τον ίδιο στόχο. Το 1879, έγραψε: «Μαζί με άλλους στο Πίτσμπουργκ, οργάνωσα και έχω διατηρήσει μια βιβλική τάξη για έρευνα στις Γραφές, η οποία συναθροίζεται κάθε Κυριακή». Οι αναγνώστες της Σκοπιάς της Σιών παροτρύνονταν να συναθροίζονται, και ήδη το 1881 διεξάγονταν συναθροίσεις στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβανίας κάθε Κυριακή και Τετάρτη. Η Σκοπιά του Νοεμβρίου 1895 (στην αγγλική) έλεγε ότι σκοπός αυτών των συναθροίσεων ήταν να καλλιεργούν «Χριστιανική συναναστροφή, αγάπη και επικοινωνία» και να δίνουν στους παρευρισκομένους την ευκαιρία να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.​—Διαβάστε Εβραίους 10:24, 25.

⁷ Για πολλά χρόνια, η δομή και η συχνότητα των συναθροίσεων ποίκιλλαν στους διάφορους ομίλους των Σπουδαστών της Γραφής. Για παράδειγμα, μια επιστολή από έναν όμιλο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία δημοσιεύτηκε το 1911, έλεγε: «Διεξάγουμε τουλάχιστον πέντε συναθροίσεις την εβδομάδα». Διεξήγαν αυτές τις συναθροίσεις τη Δευτέρα, την Τετάρτη, την Παρασκευή και δύο φορές την Κυριακή. Μια άλλη επιστολή από έναν όμιλο στην Αφρική, η οποία δημοσιεύτηκε το 1914, έλεγε: «Διεξάγουμε συναθροίσεις δύο φορές το μήνα, αρχίζοντας από την Παρασκευή και συνεχίζοντας ως την Κυριακή». Με τον καιρό, όμως, διαμορφώθηκε το σημερινό πρόγραμμα των συναθροίσεών μας. Δείτε εν συντομία την ιστορία κάθε συνάθροισης.

8. Ποια ήταν μερικά θέματα των πρώτων δημοσίων διαλέξεων;

⁸ Δημόσια Συνάθροιση. Το 1880, έναν χρόνο αφότου ο αδελφός Ρώσσελ άρχισε να εκδίδει τη Σκοπιά της Σιών, ακολούθησε το παράδειγμα του Ιησού και ξεκίνησε μια περιοδεία κηρύγματος. (Λουκ. 4:43) Στη διάρκειά της, έθεσε το πρότυπο για τη σημερινή μας Δημόσια Συνάθροιση. Ανακοινώνοντας το ταξίδι του, Η Σκοπιά ανέφερε ότι ο Ρώσσελ «θα χαιρόταν να μιλήσει σε δημόσιες συναθροίσεις για “πράγματα που αφορούν τη βασιλεία του Θεού”». Το 1911, όταν είχαν πλέον ιδρυθεί τάξεις, δηλαδή εκκλησίες, σε αρκετές χώρες, δόθηκε σε κάθε τάξη η παρότρυνση να στείλει κατάλληλους ομιλητές στις γειτονικές περιοχές για να εκφωνήσουν μια σειρά έξι διαλέξεων γύρω από θέματα όπως η θεϊκή κρίση και το λύτρο. Στο τέλος της κάθε ομιλίας, ανακοινωνόταν ο ομιλητής και η ομιλία της επόμενης εβδομάδας.

9. Πώς άλλαξε η Δημόσια Συνάθροιση στο διάβα των ετών, και πώς μπορείτε να υποστηρίζετε αυτή τη συνάθροιση;

⁹ Το 1945, Η Σκοπιά ανήγγειλε την έναρξη μιας παγκόσμιας εκστρατείας Δημοσίων Συναθροίσεων η οποία περιλάμβανε μια σειρά οχτώ Γραφικών διαλέξεων σχετικά με «φλέγοντα προβλήματα των καιρών». Για πολλές δεκαετίες, οι διορισμένοι ομιλητές δεν χρησιμοποιούσαν μόνο τα θέματα που παρείχε ο πιστός δούλος αλλά εκφωνούσαν και ομιλίες που είχαν ετοιμάσει οι ίδιοι. Το 1981, όμως, δόθηκε σε όλους τους ομιλητές η οδηγία να βασίζουν τις ομιλίες τους στα σχέδια που παρέχονται στις εκκλησίες.b Μέχρι το 1990, μερικά σχέδια δημοσίων ομιλιών περιλάμβαναν συμμετοχή του ακροατηρίου ή επιδείξεις. Αλλά εκείνο το έτος οι οδηγίες τροποποιήθηκαν, και έκτοτε οι δημόσιες διαλέξεις παρουσιάζονται μόνο με τη μορφή ομιλίας. Μια ακόμα προσαρμογή έγινε το 2008, όταν η διάρκειά τους μειώθηκε από 45 σε 30 λεπτά. Παρότι έχουν γίνει αλλαγές στη μορφή της Δημόσιας Συνάθροισης, οι καλά προετοιμασμένες ομιλίες εξακολουθούν να οικοδομούν πίστη στο Λόγο του Θεού και να μας εκπαιδεύουν σχετικά με διάφορες πτυχές της Βασιλείας του Θεού. (1 Τιμ. 4:13, 16) Προσκαλείτε εσείς με ενθουσιασμό τα άτομα που επισκέπτεστε και άλλους που δεν είναι Μάρτυρες για να ακούν αυτές τις σημαντικές διαλέξεις οι οποίες βασίζονται στη Γραφή;

10-12. (α) Ποιες αλλαγές έχουν γίνει στη μορφή της Μελέτης Σκοπιάς; (β) Ποια ερωτήματα είναι καλό να αναλογιστείτε;

¹⁰ Μελέτη Σκοπιάς. Το 1922, αδελφοί που ήταν γνωστοί ως πίλγκριμ​—διάκονοι που αποστέλλονταν από την Εταιρία Σκοπιά για να εκφωνούν ομιλίες στις εκκλησίες και να ηγούνται στο έργο κηρύγματος—​σύστησαν να αφιερώνεται μια τακτική συνάθροιση στη μελέτη της Σκοπιάς. Η εισήγηση έγινε δεκτή, και αρχικά οι μελέτες Σκοπιάς διεξάγονταν είτε μεσοβδόμαδα είτε την Κυριακή.

¹¹ Η Σκοπιά 15 Ιουνίου 1932 (15 Αυγούστου 1932 στην ελληνική) έδωσε περαιτέρω κατεύθυνση. Χρησιμοποιώντας ως πρότυπο τη μελέτη που διεξαγόταν στον Οίκο Μπέθελ, το άρθρο δήλωνε ότι ένας αδελφός θα έπρεπε να οδηγεί τη συνάθροιση. Τρεις αδελφοί θα κάθονταν μπροστά και θα διάβαζαν τις παραγράφους εκ περιτροπής. Εκείνη την εποχή τα άρθρα δεν περιείχαν ερωτήσεις, οπότε ο οδηγός θα ζητούσε από το ακροατήριο να θέσει ερωτήματα γύρω από την εξεταζόμενη ύλη. Έπειτα, θα καλούσε άτομα από το ακροατήριο να απαντήσουν σε αυτά τα ερωτήματα. Αν χρειάζονταν περαιτέρω διευκρινίσεις, ο οδηγός θα έπρεπε να δώσει μια “σύντομη και περιεκτική” εξήγηση.

¹² Αρχικά, επιτρεπόταν σε κάθε εκκλησία να επιλέγει το τεύχος που ήθελε να μελετήσει η πλειονότητα. Εντούτοις, Η Σκοπιά 15 Απριλίου 1933 (15 Μαΐου 1933 στην ελληνική) εισηγήθηκε να χρησιμοποιούν όλες οι εκκλησίες το τρέχον τεύχος. Το 1937, δόθηκε η κατεύθυνση να διεξάγεται η μελέτη την Κυριακή. Στη Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1942 (στην αγγλική) δημοσιεύτηκαν περαιτέρω εκλεπτύνσεις, οι οποίες έδωσαν σε αυτή τη συνάθροιση τη σημερινή της μορφή. Κατ’ αρχάς, το περιοδικό ανακοίνωσε ότι στο κάτω μέρος κάθε σελίδας των άρθρων μελέτης θα εμφανίζονταν ερωτήσεις οι οποίες θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται. Έπειτα δήλωνε ότι η συνάθροιση θα έπρεπε να διαρκεί μία ώρα. Πρότρεπε επίσης όσους έδιναν απαντήσεις να εκφράζονται «με δικά τους λόγια» αντί να διαβάζουν αποσπάσματα της παραγράφου. Η Μελέτη Σκοπιάς εξακολουθεί να είναι η κύρια συνάθροιση μέσω της οποίας ο πιστός δούλος παρέχει πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό. (Ματθ. 24:45) Ο καθένας μας ας αναρωτηθεί: “Προετοιμάζομαι για τη μελέτη της Σκοπιάς κάθε εβδομάδα; Και προσπαθώ να δίνω απαντήσεις αν μπορώ;”

13, 14. Ποια είναι η ιστορία της Εκκλησιαστικής Γραφικής Μελέτης, και τι σας αρέσει σε αυτή τη συνάθροιση;

¹³ Εκκλησιαστική Γραφική Μελέτη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1890, αφού είχαν ήδη εκδοθεί αρκετοί από τους τόμους της Χαραυγής της Χιλιετηρίδος, ο αδελφός Χ. Ν. Ραν, Σπουδαστής της Γραφής που ζούσε στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ στις ΗΠΑ, πρότεινε να διεξάγονται «Κύκλοι της Χαραυγής» για Γραφική μελέτη. Στην αρχή, αυτές οι συναθροίσεις, οι οποίες γίνονταν συνήθως σε σπίτια, βρίσκονταν σε πειραματικό στάδιο. Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 1895, οι Κύκλοι της Χαραυγής διεξάγονταν ήδη με επιτυχία σε αρκετές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Γι’ αυτό, Η Σκοπιά εκείνου του μήνα εισηγήθηκε να κάνουν αυτές τις συναθροίσεις όλοι οι σπουδαστές της αλήθειας. Συνέστησε να οδηγεί τη μελέτη κάποιος που είναι καλός αναγνώστης. Αυτός θα έπρεπε να διαβάζει μια πρόταση και κατόπιν να περιμένει σχόλια από τους παρευρισκομένους. Μετά την ανάγνωση και την ανάλυση καθεμιάς από τις προτάσεις της παραγράφου, ο οδηγός θα έβρισκε και θα διάβαζε τα αναφερόμενα εδάφια. Στο τέλος του κεφαλαίου, καθένας από τους παρευρισκομένους θα έκανε μια σύντομη περίληψη της ύλης.

¹⁴ Η ονομασία αυτής της συνάθροισης άλλαξε αρκετές φορές. Έγινε γνωστή ως «Βεροιακοί Κύκλοι για Μελέτη της Γραφής», παραπέμποντας στους Βεροιείς του πρώτου αιώνα οι οποίοι εξέταζαν προσεκτικά τις Γραφές. (Πράξ. 17:11) Αργότερα, ονομάστηκε «Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας». Τώρα λέγεται «Εκκλησιαστική Γραφική Μελέτη», και όλη μαζί η εκκλησία συναθροίζεται στην Αίθουσα Βασιλείας αντί σε ομίλους στα σπίτια. Στο διάβα των δεκαετιών, διάφορα βιβλία, βιβλιάρια, ακόμα και άρθρα της Σκοπιάς έχουν χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελέτη. Από την αρχή κιόλας, όλοι οι παρευρισκόμενοι προτρέπονταν να συμμετέχουν. Αυτή η συνάθροιση μας έχει βοηθήσει πολύ να βαθύνουμε τη γνώση μας για τη Γραφή. Προετοιμάζεστε εσείς κάθε φορά και συμμετέχετε όσο καλύτερα μπορείτε;

15. Σε τι αποσκοπούσε η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας;

¹⁵ Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. «Το βράδυ της Δευτέρας 16 Φεβρουαρίου 1942», αφηγήθηκε ο Κάρεϊ Μπάρμπερ που υπηρετούσε τότε στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία, «όλα τα άρρενα μέλη της οικογένειας Μπέθελ στο Μπρούκλιν προσκλήθηκαν να εγγραφούν στο πρόγραμμα που αργότερα έγινε γνωστό ως Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας». Ο αδελφός Μπάρμπερ, ο οποίος πολύ αργότερα έγινε μέλος του Κυβερνώντος Σώματος, χαρακτήρισε τη σχολή «μια από τις σπουδαιότερες εξελίξεις στην πολιτεία του Ιεχωβά με το λαό του στους σύγχρονους καιρούς». Το πρόγραμμα σημείωσε μεγάλη επιτυχία βοηθώντας τους αδελφούς να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στη διδασκαλία και στο κήρυγμα. Γι’ αυτό, από το 1943, το βιβλιάριο Σειρά Μαθημάτων εν τη Θεοκρατική Διακονία έγινε σταδιακά διαθέσιμο στις εκκλησίες παγκόσμια. Η Σκοπιά 1 Ιουνίου 1943 (στην αγγλική) έλεγε ότι η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας σχεδιάστηκε για να βοηθήσει το λαό του Θεού «να εκπαιδευτούν ώστε να είναι καλύτεροι μάρτυρες στη διακήρυξη της Βασιλείας».​—2 Τιμ. 2:15.

16, 17. Μήπως η Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας έδινε μόνο τεχνικές δεξιότητες; Εξηγήστε.

¹⁶ Αρχικά, το να μιλήσουν μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο ήταν τρομακτική εμπειρία για πολλούς. Ο Κλέιτον Γούντγουορθ ο νεότερος, του οποίου ο πατέρας είχε φυλακιστεί άδικα μαζί με τον αδελφό Ρόδερφορντ και άλλους το 1918, περιέγραψε τις πρώτες του εντυπώσεις από τη σχολή το 1943: «Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να κάνω ομιλίες. Μου φαινόταν ότι η γλώσσα μου μάκραινε, το στόμα μου στέγνωνε εντελώς και η φωνή μου γινόταν κάτι ανάμεσα σε μουγκρητό και στριγκλιά». Καθώς, όμως, οι ικανότητές του βελτιώνονταν, ο Κλέιτον έλαβε πολλά προνόμια ως δημόσιος ομιλητής. Η σχολή τού πρόσφερε πολύ περισσότερα από τεχνικές δεξιότητες. Του δίδαξε την αξία της ταπεινοφροσύνης και τη σπουδαιότητα της εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά. Ο ίδιος εξήγησε: «Κατάλαβα ότι ο ομιλητής ως άτομο δεν είναι κάτι σημαντικό. Αν, όμως, προετοιμάζεται καλά και θέτει όλη του την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, τότε θα ακούγεται ευχάριστα και οι ακροατές θα μαθαίνουν κάτι».

¹⁷ Το 1959, προσκλήθηκαν και οι αδελφές να εγγραφούν στη σχολή. Η αδελφή Έντνα Μπάουερ θυμάται την ανακοίνωση που έγινε στη συνέλευση: «Θυμάμαι πόσο είχαν ενθουσιαστεί οι αδελφές. Τώρα ανοίγονταν μπροστά τους και άλλες ευκαιρίες». Στο διάβα των ετών, πολλοί αδελφοί και αδελφές άδραξαν την ευκαιρία να εγγραφούν στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας και να διδαχτούν από τον Ιεχωβά. Σήμερα, εξακολουθούμε να λαβαίνουμε τέτοια εκπαίδευση στη μεσοβδόμαδη συνάθροισή μας.​—Διαβάστε Ησαΐας 54:13.

18, 19. (α) Πώς λαβαίνουμε τώρα καθοδηγία για την επιτέλεση της διακονίας μας; (β) Γιατί ψάλλουμε στις συναθροίσεις μας; (Βλέπε το πλαίσιο «Η Υμνολογία».)

¹⁸ Συνάθροιση Υπηρεσίας. Ήδη από το 1919, διεξάγονταν συναθροίσεις για την οργάνωση της υπηρεσίας αγρού. Εκείνη την εποχή, δεν παρακολουθούσε όλη η εκκλησία αυτές τις συναθροίσεις, παρά μόνο όσοι συμμετείχαν άμεσα στη διανομή εντύπων. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του 1923, διεξαγόταν μια μηνιαία Συνάθροιση Υπηρεσίας την οποία έπρεπε να παρακολουθεί όλη η τάξη, δηλαδή η εκκλησία. Το 1928, οι εκκλησίες παροτρύνθηκαν να διεξάγουν τη Συνάθροιση Υπηρεσίας κάθε εβδομάδα, και το 1935 Η Σκοπιά πρότρεψε όλες τις εκκλησίες να βασίζουν τη Συνάθροιση Υπηρεσίας στις πληροφορίες που δημοσιεύονταν στο Διευθυντή (αργότερα ονομάστηκε Πληροφορητής και κατόπιν Η Διακονία Μας της Βασιλείας). Αυτή η συνάθροιση εντάχθηκε σύντομα στο τακτικό πρόγραμμα κάθε εκκλησίας.

¹⁹ Σήμερα λαβαίνουμε πρακτική καθοδηγία για την επιτέλεση της διακονίας μας στη μεσοβδόμαδη συνάθροισή μας. (Ματθ. 10:5-13) Αν έχετε τα προσόντα να λαβαίνετε προσωπικό αντίτυπο του φυλλαδίου εργασίας, το μελετάτε και εφαρμόζετε τις εισηγήσεις του στη διακονία;

Η Σημαντικότερη Συνάθροιση του Έτους

20-22. (α) Γιατί τηρούμε την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού; (β) Πώς ωφελείστε παρακολουθώντας την Ανάμνηση κάθε χρόνο;

²⁰ Στους ακολούθους του Ιησού ειπώθηκε να τηρούν την ανάμνηση του θανάτου του ώσπου εκείνος να έρθει. Όπως ο εορτασμός του Πάσχα, έτσι και η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού είναι ετήσια εκδήλωση. (1 Κορ. 11:23-26) Αυτή η συνάθροιση προσελκύει εκατομμύρια άτομα κάθε χρόνο. Υπενθυμίζει στους χρισμένους το προνόμιο που έχουν να είναι συγκληρονόμοι της Βασιλείας. (Ρωμ. 8:17) Στα δε άλλα πρόβατα, καλλιεργεί βαθύ σεβασμό για τον Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού και οσιότητα σε αυτόν.​—Ιωάν. 10:16.

²¹ Ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του αναγνώριζαν πόσο σημαντικό ήταν να τηρούν το Δείπνο του Κυρίου και ήξεραν ότι πρέπει να τηρείται μόνο μία φορά το χρόνο. Η Σκοπιά του Απριλίου 1880 (στην αγγλική) ανέφερε: «Επί αρκετά χρόνια πολλοί από εμάς εδώ στο Πίτσμπουργκ έχουμε τη συνήθεια να . . . θυμόμαστε το Πάσχα [Ανάμνηση] και να τρώμε τα εμβλήματα του σώματος και του αίματος του Κυρίου μας». Λίγο αργότερα, οι συνελεύσεις διεξάγονταν σε συνδυασμό με την Ανάμνηση. Η πρώτη φορά που καταγράφηκαν στοιχεία για μια τέτοια περίσταση ήταν το 1889, όταν παρευρέθηκαν 225 άτομα και βαφτίστηκαν 22.

²² Σήμερα δεν τηρούμε πλέον την Ανάμνηση στα πλαίσια κάποιας συνέλευσης, αλλά προσκαλούμε όλους στην τοπική μας κοινωνία να παρευρεθούν μαζί μας σε κάποια Αίθουσα Βασιλείας της περιοχής μας ή σε κάποιον νοικιασμένο χώρο. Το 2013, πάνω από 19 εκατομμύρια άτομα τήρησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού. Είναι μεγάλο προνόμιο για εμάς, όχι μόνο να παρευρισκόμαστε στην Ανάμνηση, αλλά και να προσκαλούμε και άλλους σε αυτή την ιερότατη βραδιά! Προσκαλείτε εσείς με ενθουσιασμό όσο το δυνατόν περισσότερους στην Ανάμνηση κάθε χρόνο;

Τι Αποκαλύπτει η Στάση Μας

23. Πώς βλέπετε τις συναθροίσεις μας;

²³ Οι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά δεν θεωρούν βάρος την εντολή να συναθροίζονται. (Εβρ. 10:24, 25· 1 Ιωάν. 5:3) Για παράδειγμα, ο Βασιλιάς Δαβίδ ήθελε πολύ να πηγαίνει στον οίκο του Ιεχωβά για λατρεία. (Ψαλμ. 27:4) Χαιρόταν ιδιαίτερα να πηγαίνει εκεί μαζί με άλλα άτομα που αγαπούσαν τον Θεό. (Ψαλμ. 35:18) Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα του Ιησού. Ακόμα και όταν ήταν μικρός, ένιωθε τη βαθιά επιθυμία να βρίσκεται στον οίκο λατρείας του Πατέρα του.​—Λουκ. 2:41-49.

24. Ποιες ευκαιρίες έχουμε όταν παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις;

²⁴ Όταν παρευρισκόμαστε στις συναθροίσεις, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά και την επιθυμία μας να εποικοδομούμε τους ομοπίστους μας. Δείχνουμε επίσης πόσο πολύ θέλουμε να μάθουμε να ζούμε ως υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού, διότι αυτή την εκπαίδευση τη λαβαίνουμε πρωτίστως στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις μας. Επιπρόσθετα, οι συναθροίσεις μας μάς εξαρτίζουν και μας ενισχύουν ώστε να εμμείνουμε σε μια από τις σημαντικότερες δραστηριότητες που επιτελεί η Βασιλεία του Θεού σήμερα​—να κάνουμε μαθητές του Βασιλιά Ιησού Χριστού και να τους εκπαιδεύουμε. (Διαβάστε Ματθαίος 28:19, 20) Χωρίς αμφιβολία, το βάθος της επιθυμίας που έχουμε να συναθροιζόμαστε αποκαλύπτει πόσο πραγματική είναι η Βασιλεία του Θεού για εμάς προσωπικά. Είθε να εκτιμούμε πάντα τις συναθροίσεις μας!

1-3. Πώς επέκτεινε ο Ιησούς το έργο κηρύγματος, και ποιες ερωτήσεις προκύπτουν;

ΕΠΙ δύο χρόνια, ο Ιησούς κήρυττε σε όλη τη Γαλιλαία. (Διαβάστε Ματθαίος 9:35-38) Επισκέφτηκε πολλές πόλεις και χωριά, διδάσκοντας στις συναγωγές και κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας. Οπουδήποτε κήρυττε, πλήθη συνέρρεαν κοντά του. Ο Ιησούς παρατήρησε ότι “ο θερισμός ήταν πολύς”, οπότε χρειάζονταν και άλλοι εργάτες.

² Ο Ιησούς έκανε διευθετήσεις για την επέκταση του έργου κηρύγματος. Πώς; Στέλνοντας τους 12 αποστόλους του «να κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού». (Λουκ. 9:1, 2) Οι απόστολοι ίσως είχαν κάποιες απορίες για το πώς θα επιτελούσαν αυτό το έργο. Προτού τους αποστείλει, ο Ιησούς τούς έδωσε στοργικά κάτι που είχε δώσει και σε εκείνον ο ουράνιος Πατέρας του​—εκπαίδευση.

³ Τώρα προκύπτουν κάποιες ερωτήσεις: Τι εκπαίδευση έλαβε ο Ιησούς από τον Πατέρα του; Τι εκπαίδευση έδωσε ο Ιησούς στους αποστόλους του; Και τι συμβαίνει σήμερα​—εκπαιδεύει ο Μεσσιανικός Βασιλιάς τους ακολούθους του για να επιτελέσουν τη διακονία τους; Αν ναι, πώς;

«Όπως με Δίδαξε ο Πατέρας Λέω Αυτά τα Πράγματα»

4. Πότε και πού διδάχτηκε ο Ιησούς από τον Πατέρα του;

⁴ Ο Ιησούς δεν έκρυβε το γεγονός ότι είχε διδαχτεί από τον Πατέρα του. Στη διάρκεια της διακονίας του, είπε: «Όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα». (Ιωάν. 8:28) Πότε και πού διδάχτηκε; Η εκπαίδευσή του προφανώς ξεκίνησε λίγο μετά τη δημιουργία του ως πρωτότοκου Γιου του Θεού. (Κολ. 1:15) Στο πλευρό του Πατέρα του στους ουρανούς, ο Γιος πέρασε αμέτρητους αιώνες ακούγοντας και παρατηρώντας τον «Μεγάλο Εκπαιδευτή». (Ησ. 30:20) Ως αποτέλεσμα, έλαβε απαράμιλλη εκπαίδευση όσον αφορά τις ιδιότητες, τα έργα και τους σκοπούς του Πατέρα του.

5. Τι εκπαίδευση έδωσε ο Πατέρας στον Γιο για τη διακονία που θα επιτελούσε στη γη;

⁵ Στον ορισμένο καιρό, ο Ιεχωβά εκπαίδευσε τον Γιο του για τη διακονία που θα επιτελούσε στη γη. Εξετάστε μια προφητεία που περιγράφει τη σχέση του Μεγάλου Εκπαιδευτή με τον πρωτότοκο Γιο του. (Διαβάστε Ησαΐας 50:4, 5) Ο Ιεχωβά αφύπνιζε τον Γιο του «κάθε πρωί», λέει η προφητεία. Αυτή η λεκτική εικόνα μεταδίδει την ιδέα ενός δασκάλου που ξυπνάει το μαθητή του νωρίς το πρωί για να τον διδάξει. Ένα Βιβλικό σύγγραμμα δηλώνει: «Ο Ιεχωβά . . . τον οδηγεί στο σχολείο σαν μαθητή, και τον διδάσκει τι και πώς να κηρύξει». Σε εκείνο το ουράνιο «σχολείο», ο Ιεχωβά δίδαξε τον Γιο του “τι να πει και σχετικά με τι να μιλήσει”. (Ιωάν. 12:49) Ο Πατέρας έμαθε επίσης στον Γιο του πώς να διδάσκει.a Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, αξιοποίησε την εκπαίδευσή του, όχι μόνο επιτελώντας τη δική του διακονία, αλλά επίσης εκπαιδεύοντας τους ακολούθους του να επιτελέσουν τη δική τους.

6, 7. (α) Τι εκπαίδευση έδωσε ο Ιησούς στους αποστόλους του, και για ποιο έργο τούς εξόπλισε αυτή; (β) Τι είδους εκπαίδευση έχει φροντίσει ο Ιησούς να λαβαίνουν οι ακόλουθοί του σήμερα;

⁶ Τι εκπαίδευση έδωσε ο Ιησούς στους αποστόλους του, όπως αναφέρθηκε στην αρχή; Σύμφωνα με το 10ο κεφάλαιο του Ματθαίου, τους έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες για τη διακονία, όπως οι ακόλουθες: πού να κηρύξουν (εδάφια 5, 6), ποιο άγγελμα να μεταδώσουν (εδάφιο 7), την ανάγκη να εμπιστεύονται στον Ιεχωβά (εδάφια 9, 10), πώς να πλησιάζουν τους οικοδεσπότες (εδάφια 11-13), πώς να διαχειρίζονται την απόρριψη (εδάφια 14, 15) και πώς να αντιδρούν όταν διώκονται (εδάφια 16-23).b Η σαφής εκπαίδευση που έδωσε ο Ιησούς στους αποστόλους του τους εξόπλισε για να πρωτοστατήσουν στο έργο κηρύγματος των καλών νέων τον πρώτο αιώνα Κ.Χ.

⁷ Τι συμβαίνει στην εποχή μας; Ο Ιησούς, ο Βασιλιάς της Βασιλείας του Θεού, έδωσε στους ακολούθους του τον πιο βαρυσήμαντο διορισμό, να κηρύξουν «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας . . . σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη». (Ματθ. 24:14) Μας έχει εκπαιδεύσει ο Βασιλιάς για αυτό το σπουδαιότατο έργο; Βεβαίως! Από τον ουρανό, έχει φροντίσει να λαβαίνουν οι ακόλουθοί του εκπαίδευση για το πώς να κηρύττουν έξω από το περιβάλλον της εκκλησίας αλλά και πώς να χειρίζονται ιδιαίτερες ευθύνες εντός της εκκλησίας.

Διάκονοι Εκπαιδεύονται για να Είναι Ευαγγελιστές

8, 9. (α) Ποιος ήταν ο κύριος σκοπός της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας; (β) Πώς σας έχει βοηθήσει η μεσοβδόμαδη συνάθροιση να γίνετε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία σας;

⁸ Η οργάνωση του Ιεχωβά χρησιμοποιεί από παλιά συνελεύσεις και συναθροίσεις​—όπως τη Συνάθροιση Υπηρεσίας—​για να εκπαιδεύει το λαό του Θεού στη διακονία. Από τη δεκαετία του 1940, όμως, οι υπεύθυνοι αδελφοί στα κεντρικά γραφεία άρχισαν να κάνουν διευθετήσεις για εκπαίδευση μέσω διαφόρων σχολών.

⁹ Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, αυτή η σχολή άρχισε να διεξάγεται το 1943. Μήπως ο σκοπός της περιοριζόταν στο να εκπαιδεύει τους σπουδαστές για να εκφωνούν καλές ομιλίες στις συναθροίσεις; Όχι. Ο κύριος σκοπός της σχολής ήταν να εκπαιδεύει το λαό του Θεού ώστε να χρησιμοποιούν το δώρο της ομιλίας για να αινούν τον Ιεχωβά στη διακονία. (Ψαλμ. 150:6) Η σχολή εξόπλιζε όλους όσους ήταν εγγεγραμμένοι σε αυτήν, αδελφούς και αδελφές, να είναι πιο αποτελεσματικοί διάκονοι της Βασιλείας. Τώρα, αυτή η εκπαίδευση παρέχεται μέσω της μεσοβδόμαδης συνάθροισης.

10, 11. Ποιοι μπορούν τώρα να εγγραφούν στη Σχολή Γαλαάδ, και ποιος είναι ο σκοπός της σειράς των μαθημάτων της;

¹⁰ Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς. Η Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς, όπως λέγεται τώρα, ξεκίνησε τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 1943. Αρχικά είχε σχεδιαστεί για να εκπαιδεύει σκαπανείς και άλλους ολοχρόνιους υπηρέτες για ιεραποστολική υπηρεσία κάπου στον παγκόσμιο αγρό. Αλλά από τον Οκτώβριο του 2011, εγγράφονται πλέον μόνο άτομα που βρίσκονται ήδη σε κάποια μορφή ειδικής ολοχρόνιας υπηρεσίας​—ειδικοί σκαπανείς, περιοδεύοντες επίσκοποι και οι σύζυγοί τους, Μπεθελίτες, καθώς και ιεραπόστολοι που υπηρετούν στον αγρό αλλά δεν έχουν παρακολουθήσει ακόμα τη σχολή.

¹¹ Ποιος είναι ο σκοπός της σειράς μαθημάτων της Σχολής Γαλαάδ; Ένας αδελφός που έχει υπηρετήσει πολλά χρόνια ως εκπαιδευτής απαντάει: «Να ενισχύσει την πίστη των σπουδαστών μέσω ενδελεχούς μελέτης του Λόγου του Θεού και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν τις αναγκαίες πνευματικές ιδιότητες για να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις των διορισμών τους. Ένας άλλος θεμελιώδης σκοπός των μαθημάτων είναι να ενσταλάξουν στους σπουδαστές πιο έντονη επιθυμία για το ευαγγελιστικό έργο».​—Εφεσ. 4:11.

12, 13. Πώς έχει επηρεάσει η Σχολή Γαλαάδ το παγκόσμιο έργο κηρύγματος; Δώστε παράδειγμα.

¹² Πώς έχει επηρεάσει η Σχολή Γαλαάδ το παγκόσμιο έργο κηρύγματος; Από το 1943, πάνω από 8.500 άτομα έχουν εκπαιδευτεί στη σχολή,c και ιεραπόστολοι εκπαιδευμένοι στη Γαλαάδ έχουν υπηρετήσει σε 170 και πλέον χώρες παγκόσμια. Οι ιεραπόστολοι έχουν αξιοποιήσει την εκπαίδευσή τους, θέτοντας παράδειγμα ζήλου στη διακονία και εκπαιδεύοντας άλλους να κάνουν το ίδιο. Σε πολλές περιπτώσεις, έχουν πρωτοστατήσει στο έργο σε περιοχές με ελάχιστους ή καθόλου ευαγγελιζομένους.

¹³ Δείτε τι συνέβη στην Ιαπωνία, όπου το οργανωμένο δημόσιο κήρυγμα είχε ουσιαστικά σταματήσει κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τον Αύγουστο του 1949, οι ντόπιοι ευαγγελιζόμενοι δεν ήταν ούτε δέκα. Στα τέλη εκείνου του έτους, όμως, 13 ιεραπόστολοι από τη Γαλαάδ κήρυτταν ήδη δραστήρια στην Ιαπωνία. Ακολούθησαν πολλοί ακόμα. Στην αρχή επικέντρωναν τις προσπάθειές τους στις μεγαλύτερες πόλεις, ενώ αργότερα συνέχισαν και σε άλλες. Οι ιεραπόστολοι παρότρυναν ένθερμα τους σπουδαστές τους και άλλους να αναλάβουν τη διακονία σκαπανέα. Οι προσπάθειες που κατέβαλαν με τόσο ζήλο απέδωσαν πλούσιους καρπούς. Τώρα υπάρχουν πάνω από 216.000 διαγγελείς της Βασιλείας στην Ιαπωνία, και σχεδόν το 40% είναι σκαπανείς!d

14. Τι αποδεικνύουν δυναμικά οι θεοκρατικές σχολές; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Σχολές που Εκπαιδεύουν τους Διακόνους της Βασιλείας».)

¹⁴ Άλλες θεοκρατικές σχολές. Η Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα, η Βιβλική Σχολή για Αντρόγυνα Χριστιανών και η Βιβλική Σχολή για Άγαμους Αδελφούς έχουν βοηθήσει τους σπουδαστές τους να αναπτυχθούν πνευματικά και να πρωτοστατήσουν με ζήλο στο ευαγγελιστικό έργο.e Όλες αυτές οι θεοκρατικές σχολές αποτελούν δυναμική απόδειξη ότι ο Βασιλιάς μας έχει εξοπλίσει πλήρως τους ακολούθους του για τη διακονία τους.​—2 Τιμ. 4:5.

Αδελφοί Εκπαιδεύονται για να Χειρίζονται Ιδιαίτερες Ευθύνες

15. Με ποιους τρόπους θέλουν να μιμούνται τον Ιησού οι άντρες που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης;

¹⁵ Θυμηθείτε την προφητεία του Ησαΐα η οποία αναφέρει ότι ο Ιησούς διδάχτηκε από τον Θεό. Σε εκείνο το ουράνιο «σχολείο», ο Γιος έμαθε “με ποιο λόγο να απαντήσει στον κουρασμένο”. (Ησ. 50:4) Ο Ιησούς αξιοποίησε εκείνη την εκπαίδευση. Ενόσω βρισκόταν στη γη, αναζωογονούσε αυτούς “που μοχθούσαν και ήταν καταφορτωμένοι”. (Ματθ. 11:28-30) Μιμούμενοι τον Ιησού, οι άντρες που υπηρετούν σε θέσεις ευθύνης θέλουν να αποτελούν πηγή αναζωογόνησης για τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Γι’ αυτόν το σκοπό, έχουν ιδρυθεί διάφορες σχολές ώστε να βοηθούν τους διορισμένους αδελφούς να υπηρετούν πιο αποτελεσματικά τους ομοπίστους τους.

16, 17. Ποιος είναι ο σκοπός της Σχολής Διακονίας της Βασιλείας; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹⁶ Σχολή Διακονίας της Βασιλείας. Η πρώτη τάξη αυτής της σχολής ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου 1959 στο Σάουθ Λάνσινγκ της Νέας Υόρκης. Περιοδεύοντες επίσκοποι καθώς και υπηρέτες εκκλησίας προσκλήθηκαν να παρακολουθήσουν μια σειρά μαθημάτων διάρκειας ενός μήνα. Αργότερα η ύλη της σχολής μεταφράστηκε από τα αγγλικά σε άλλες γλώσσες, και άρχισαν σταδιακά να εκπαιδεύονται αδελφοί σε όλο τον κόσμο.f

¹⁷ Αναφορικά με το σκοπό της Σχολής Διακονίας της Βασιλείας, το Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1962 (στην αγγλική) δήλωσε: «Σε αυτόν τον τρομερά πολυάσχολο κόσμο, ένας επίσκοπος στην εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά πρέπει να είναι σε θέση να οργανώσει τη ζωή του έτσι ώστε να δίνει τη δέουσα προσοχή σε όλους στην εκκλησία και να αποτελεί ευλογία για αυτούς. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να παραβλέπει τη δική του οικογένεια για χάρη της εκκλησίας, αλλά πρέπει να εκδηλώνει πνεύμα σωφροσύνης. Τι θαυμάσια ευκαιρία έχει δοθεί στους υπηρέτες εκκλησίας σε όλο τον κόσμο να συναχθούν στη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας για να λάβουν εκπαίδευση η οποία θα τους βοηθήσει να κάνουν αυτό ακριβώς που ορίζει η Γραφή για τους επισκόπους!»​—1 Τιμ. 3:1-7· Τίτο 1:5-9.

18. Πώς ωφελείται όλος ο λαός του Θεού από τη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας;

¹⁸ Όλος ο λαός του Θεού έχει ωφεληθεί από τη Σχολή Διακονίας της Βασιλείας. Πώς; Όταν οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες εφαρμόζουν όσα έχουν μάθει στη σχολή, αποτελούν πηγή ενθάρρυνσης για τους ομοπίστους τους όπως αποτελούσε και ο Ιησούς. Δεν εκτιμάτε έναν καλοσυνάτο λόγο, ένα ευήκοο αφτί ή μια ενθαρρυντική επίσκεψη από κάποιον στοργικό πρεσβύτερο ή διακονικό υπηρέτη; (1 Θεσ. 5:11) Τέτοιοι εκπαιδευμένοι άντρες είναι πραγματική ευλογία για τις εκκλησίες τους!

19. Ποιες άλλες σχολές επιβλέπει η Επιτροπή Διδασκαλίας, και για ποιο σκοπό είναι σχεδιασμένες;

¹⁹ Άλλες θεοκρατικές σχολές. Η Επιτροπή Διδασκαλίας του Κυβερνώντος Σώματος επιβλέπει και άλλες σχολές που παρέχουν εκπαίδευση σε αδελφούς οι οποίοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης μέσα στην οργάνωση. Αυτές οι σχολές έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν τους υπεύθυνους αδελφούς​—πρεσβυτέρους, περιοδεύοντες επισκόπους και μέλη Επιτροπών Τμήματος—​να φροντίζουν πιο αποτελεσματικά για τις πολλές ευθύνες τους. Τα μαθήματα, τα οποία βασίζονται στη Γραφή, παρακινούν τους αδελφούς να διατηρούν τη δική τους πνευματικότητα και να εφαρμόζουν τις Γραφικές αρχές στις σχέσεις τους με τα πολύτιμα πρόβατα που έχει εμπιστευτεί στη φροντίδα τους ο Ιεχωβά.​—1 Πέτρ. 5:1-3.

20. Γιατί μπορούσε ο Ιησούς να πει ότι όλοι “διδασκόμαστε από τον Ιεχωβά”, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

²⁰ Είναι ολοφάνερο ότι ο Μεσσιανικός Βασιλιάς έχει φροντίσει να είναι καλά εκπαιδευμένοι οι ακόλουθοί του. Όλη η εκπαίδευση έχει έρθει από πάνω: Ο Ιεχωβά εκπαίδευσε τον Γιο του και ο Γιος εκπαιδεύει τους ακολούθους του. Ως εκ τούτου, ο Ιησούς μπορούσε να πει ότι όλοι “διδασκόμαστε από τον Ιεχωβά”. (Ιωάν. 6:45· Ησ. 54:13) Ας είμαστε αποφασισμένοι να επωφελούμαστε πλήρως από την εκπαίδευση που μας έχει κάνει διαθέσιμη ο Βασιλιάς μας. Και ας θυμόμαστε ότι ο κύριος σκοπός όλης αυτής της εκπαίδευσης είναι να μας κρατάει πνευματικά ισχυρούς ώστε να επιτελούμε πλήρως τη διακονία μας.

1, 2. (α) Πώς απάντησε ο αδελφός Ρώσσελ σε έναν ιερέα που ήθελε να μάθει πώς χρηματοδοτούνταν οι δραστηριότητες των Σπουδαστών της Γραφής; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

ΚΑΠΟΙΑ φορά, ένας ιερέας της Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας πλησίασε τον αδελφό Ρώσσελ και τον ρώτησε πώς χρηματοδοτούνται οι δραστηριότητες των Σπουδαστών της Γραφής.

«Ποτέ δεν περιφέρουμε δίσκο», εξήγησε ο αδελφός Ρώσσελ.

«Πώς βρίσκετε χρήματα;» ρώτησε ο ιερέας.

Ο Ρώσσελ απάντησε: «Αν σας πω αυτό που είναι η πιο απλή αλήθεια, μόλις και μετά βίας θα μπορέσετε να το πιστέψετε. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να ενδιαφέρονται για αυτή την οδό, δεν βρίσκουν κανέναν δίσκο κάτω από τη μύτη τους. Βλέπουν όμως ότι υπάρχουν έξοδα. Λένε στον εαυτό τους: “Αυτή η αίθουσα έχει έξοδα . . . Πώς μπορώ να συνεισφέρω λίγα χρήματα για αυτόν το σκοπό;”»

Ο ιερέας κοίταξε τον αδελφό Ρώσσελ με δυσπιστία.

«Σας λέω την καθαρή αλήθεια», συνέχισε ο Ρώσσελ. «Μου κάνουν αυτήν ακριβώς την ερώτηση: “Πώς μπορώ να συνεισφέρω λίγα χρήματα για αυτόν το σκοπό;” Όταν κανείς λαβαίνει μια ευλογία και έχει κάποιους πόρους, θέλει να τους χρησιμοποιήσει για τον Κύριο. Αν δεν έχει πόρους, γιατί θα έπρεπε να τον σπρώξουμε να το κάνει;»a

² Ο αδελφός Ρώσσελ έλεγε πράγματι την «καθαρή αλήθεια». Ο λαός του Θεού έχει μακρά ιστορία προαιρετικών συνεισφορών για την υποστήριξη της αληθινής λατρείας. Σε αυτό το κεφάλαιο, θα δούμε μερικά τέτοια παραδείγματα από τη Γραφή αλλά και μερικά από τη σύγχρονη ιστορία μας. Καθώς θα εξετάζουμε το πώς υποστηρίζονται οικονομικά οι δραστηριότητες της Βασιλείας σήμερα, ο καθένας μας είναι καλό να αναρωτηθεί: “Πώς μπορώ εγώ να δείξω την υποστήριξή μου στη Βασιλεία;”

“Ο Καθένας που Έχει Πρόθυμη Καρδιά ας Φέρει Συνεισφορά”

3, 4. (α) Για ποιο πράγμα έχει εμπιστοσύνη ο Ιεχωβά στους λάτρεις του; (β) Πώς έδειξαν οι Ισραηλίτες την υποστήριξή τους για την κατασκευή της σκηνής της μαρτυρίας;

³ Ο Ιεχωβά έχει εμπιστοσύνη στους αληθινούς λάτρεις του. Γνωρίζει ότι, αν τους δοθεί η ευκαιρία, θα δείξουν μετά χαράς την αφοσίωσή τους με τις προαιρετικές συνεισφορές τους. Εξετάστε δύο παραδείγματα από την ιστορία του Ισραήλ.

⁴ Αφού έβγαλε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, ο Ιεχωβά τούς είπε να κατασκευάσουν μια φορητή σκηνή, τη σκηνή της μαρτυρίας, για λατρεία. Η κατασκευή και ο εξοπλισμός θα απαιτούσαν σημαντικούς πόρους. Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Μωυσή να δώσει την ευκαιρία στο λαό να υποστηρίξει το εγχείρημα καλώντας τον καθένα που είχε πρόθυμη καρδιά να φέρει συνεισφορά για τον Ιεχωβά. (Έξοδ. 35:5) Πώς ανταποκρίθηκε ο λαός, ο οποίος μέχρι πρότινος μοχθούσε «με κάθε μορφή δουλείας . . . υπό τυραννία»; (Έξοδ. 1:14) Πρόσφεραν ανεπιφύλακτη υποστήριξη, χαρίζοντας πρόθυμα χρυσάφι, ασήμι και άλλα πολύτιμα υλικά, τα περισσότερα από τα οποία τα είχαν πιθανότατα πάρει από τους πρώην δυνάστες τους, τους Αιγυπτίους. (Έξοδ. 12:35, 36) Οι Ισραηλίτες πρόσφεραν πολύ περισσότερα από ό,τι ήταν αναγκαίο και χρειάστηκε να “εμποδιστούν να φέρουν” άλλα.​—Έξοδ. 36:4-7.

5. Πώς ανταποκρίθηκαν οι Ισραηλίτες όταν ο Δαβίδ τούς έδωσε την ευκαιρία να συνεισφέρουν για την οικοδόμηση του ναού;

⁵ Περίπου 475 χρόνια αργότερα, ο Δαβίδ συνεισέφερε από την «ιδιαίτερη περιουσία» του για να χρηματοδοτήσει την οικοδόμηση του ναού, του πρώτου μόνιμου κέντρου της αληθινής λατρείας στη γη. Κατόπιν έδωσε στους ομοεθνείς του την ευκαιρία να προσφέρουν και αυτοί, ρωτώντας τους: «Ποιος προσφέρεται εθελοντικά να γεμίσει το χέρι του σήμερα με κάποιο δώρο για τον Ιεχωβά;» Ο λαός ανταποκρίθηκε κάνοντας «με πλήρη καρδιά . . . εθελοντικές προσφορές στον Ιεχωβά». (1 Χρον. 29:3-9) Αναγνωρίζοντας την αληθινή πηγή των συνεισφορών, ο Δαβίδ είπε προσευχόμενος στον Ιεχωβά: «Τα πάντα είναι από εσένα, και από το δικό σου χέρι δώσαμε σε εσένα».​—1 Χρον. 29:14.

6. Γιατί χρειάζονται χρήματα για την επιτέλεση του έργου της Βασιλείας σήμερα, και ποια ερωτήματα προκύπτουν;

⁶ Ούτε ο Μωυσής ούτε ο Δαβίδ χρειάστηκε να πιέσουν το λαό του Θεού να δώσει. Απεναντίας, ο λαός έδωσε με πρόθυμη καρδιά. Τι θα λεχθεί για σήμερα; Ξέρουμε πολύ καλά ότι για το έργο που επιτελεί η Βασιλεία του Θεού απαιτούνται χρήματα. Η έκδοση και η διανομή Αγίων Γραφών και Γραφικών εντύπων, η οικοδόμηση και η συντήρηση χώρων συναθροίσεων και γραφείων τμήματος, καθώς και η παροχή έκτακτης βοήθειας σε ομοπίστους μας που έχουν πληγεί από καταστροφές απαιτούν υπολογίσιμους πόρους. Εγείρονται, λοιπόν, μερικά σημαντικά ερωτήματα: Πού βρίσκουμε τα αναγκαία χρήματα; Μήπως χρειάζεται να πιέζει κάποιος τους ακολούθους του Βασιλιά για να δίνουν;

«Ποτέ Δεν θα Παρακαλέσει Ούτε θα Ζητήσει Υποστήριξη από Ανθρώπους»

7, 8. Γιατί ο λαός του Ιεχωβά δεν παρακαλεί ούτε ζητάει από άλλους χρήματα;

⁷ Ο αδελφός Ρώσσελ και οι συνεργάτες του αρνήθηκαν να μιμηθούν τις μεθόδους συγκέντρωσης χρημάτων που είναι τόσο διαδεδομένες στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Στο δεύτερο τεύχος της Σκοπιάς, κάτω από τον υπότιτλο «Θέλετε τη “Σκοπιά της Σιών”;», ο αδελφός Ρώσσελ δήλωσε: «Πιστεύουμε ότι η “Σκοπιά της Σιών” έχει τον ΙΕΧΩΒΑ ως υποστηρικτή της και, ενόσω θα συμβαίνει αυτό, ποτέ δεν θα παρακαλέσει ούτε θα ζητήσει υποστήριξη από ανθρώπους. Όταν Αυτός που λέει “Όλος ο χρυσός και ο άργυρος των ορέων είναι δικός μου” σταματήσει να προμηθεύει τα αναγκαία κεφάλαια, θα καταλάβουμε ότι είναι καιρός να διακόψουμε την έκδοση». (Αγγ. 2:7-9) Πάνω από 130 χρόνια αργότερα, Η Σκοπιά και η οργάνωση που την εκδίδει συνεχίζουν με αμείωτο σθένος!

⁸ Ο λαός του Ιεχωβά δεν παρακαλεί για χρήματα. Δεν περιφέρουν δίσκο ούτε κάνουν εράνους. Επίσης, δεν καταφεύγουν σε παζάρια ή σε λαχειοφόρους αγορές για να μαζέψουν χρήματα. Μένουν προσκολλημένοι σε αυτό που δήλωσε πριν από πολύ καιρό Η Σκοπιά: «Ποτέ δεν το θεωρήσαμε κατάλληλο να ζητήσουμε χρήματα για την υπόθεση του Κυρίου κατά τη συνήθη τακτική . . . Κατά τη γνώμη μας, τα χρήματα που συγκεντρώνονται μέσω διαφόρων παρακλητικών μεθόδων στο όνομα του Κυρίου μας εκείνος τα θεωρεί προσβλητικά και απαράδεκτα, και δεν φέρνουν την ευλογία του ούτε σε εκείνους οι οποίοι τα δίνουν ούτε στο έργο που επιτελείται».b

«Ο Καθένας ας Ενεργήσει Ακριβώς Όπως Έχει Αποφασίσει στην Καρδιά Του»

9, 10. Ποιος είναι ένας λόγος για τον οποίο κάνουμε προαιρετικές συνεισφορές;

⁹ Ως υπήκοοι της Βασιλείας σήμερα, δεν χρειαζόμαστε εξαναγκασμό για να προσφέρουμε. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς χρησιμοποιούμε μετά χαράς τα χρήματα και τους άλλους πόρους μας για να υποστηρίζουμε τις δραστηριότητες της Βασιλείας. Γιατί είμαστε τόσο πρόθυμοι να δίνουμε; Εξετάστε τρεις λόγους.

¹⁰ Πρώτον, κάνουμε προαιρετικές συνεισφορές επειδή αγαπάμε τον Ιεχωβά και θέλουμε να πράττουμε «αυτά που είναι αρεστά στα μάτια του». (1 Ιωάν. 3:22) Ο Ιεχωβά πράγματι ευαρεστείται με έναν λάτρη ο οποίος δίνει ανεπιφύλακτα από την καρδιά του. Ας εξετάσουμε τι είπε ο απόστολος Παύλος για το πώς πρέπει να δίνουν οι Χριστιανοί. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 9:7) Ο αληθινός Χριστιανός δεν δίνει με μισή καρδιά ή από υποχρέωση. Αντιθέτως, δίνει επειδή το «έχει αποφασίσει στην καρδιά του».c Δηλαδή δίνει αφού έχει σκεφτεί μια ανάγκη και το πώς μπορεί να την καλύψει. Ένας τέτοιος δότης είναι αγαπητός στον Ιεχωβά γιατί «ο Θεός αγαπάει το χαρωπό δότη». Μια άλλη μετάφραση λέει: «Ο Θεός αγαπά εκείνον, που δίνει με ευχαρίστηση και αγάπη».

11. Τι μας υποκινεί να δίνουμε στον Ιεχωβά το καλύτερο δώρο που μπορούμε;

¹¹ Δεύτερον, κάνουμε υλικές συνεισφορές για να πούμε «Ευχαριστώ» στον Ιεχωβά για τις πολλές ευλογίες μας. Προσέξτε μια αρχή του Μωσαϊκού Νόμου δοσμένη για να υποκινεί άτομα να εξετάσουν την καρδιά τους. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 16:16, 17) Όταν παρευρισκόταν στις τρεις ετήσιες γιορτές, κάθε άρρενας Ισραηλίτης έπρεπε να προσφέρει ένα δώρο “ανάλογο με την ευλογία που του είχε δώσει ο Ιεχωβά”. Επομένως, προτού παρευρεθεί στη γιορτή, κάθε άντρας έπρεπε να αναλογιστεί τις ευλογίες του και να ψάξει στην καρδιά του για να αποφασίσει ποιο θα ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να προσφέρει. Παρόμοια και εμείς, όταν συλλογιζόμαστε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μας έχει ευλογήσει ο Ιεχωβά, υποκινούμαστε να του δίνουμε το καλύτερο δώρο που μπορούμε. Το ολόκαρδο δώρο μας, το οποίο περιλαμβάνει και τις υλικές μας συνεισφορές, αντανακλά το βάθος της εκτίμησής μας για τις ευλογίες με τις οποίες μας κατακλύζει ο Ιεχωβά.​—2 Κορ. 8:12-15.

12, 13. Πώς δείχνουν οι προαιρετικές μας συνεισφορές την αγάπη μας για τον Βασιλιά, και πόσο δίνει ο καθένας;

¹² Τρίτον, με τις προαιρετικές μας συνεισφορές, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Βασιλιά Ιησού Χριστό. Πώς γίνεται αυτό; Προσέξτε τι είπε ο Ιησούς στους μαθητές του την τελευταία νύχτα της επίγειας ζωής του. (Διαβάστε Ιωάννης 14:23) «Αν κανείς με αγαπάει», είπε, «θα τηρεί το λόγο μου». Ο “λόγος” του Ιησού περιλαμβάνει και την εντολή του να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλη τη γη. (Ματθ. 24:14· 28:19, 20) Τηρούμε το «λόγο» του κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι μας​—χρησιμοποιώντας το χρόνο μας, τις δυνάμεις μας και τους υλικούς μας πόρους—​για να προωθούμε το έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Ενεργώντας έτσι, δείχνουμε την αγάπη μας για τον Μεσσιανικό Βασιλιά.

¹³ Ναι, ως όσιοι υπήκοοι της Βασιλείας, επιθυμούμε με όλη μας την καρδιά να δείχνουμε την υποστήριξή μας για τη Βασιλεία κάνοντας υλικές συνεισφορές. Με ποιον τρόπο; Αυτό αποτελεί προσωπική απόφαση. Ο καθένας δίνει το καλύτερο που μπορεί. Πολλοί από τους ομοπίστους μας, όμως, έχουν ελάχιστα από τα αγαθά αυτού του κόσμου. (Ματθ. 19:23, 24· Ιακ. 2:5) Ωστόσο, είναι παρηγορητικό να γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά και ο Γιος του θεωρούν πολύτιμες ακόμα και τις μικρές συνεισφορές που γίνονται από μια πρόθυμη καρδιά.​—Μάρκ. 12:41-44.

Από Πού Προέρχονται τα Χρήματα;

14. Επί πολλά χρόνια, πώς πρόσφεραν τα έντυπά τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹⁴ Επί πολλά χρόνια, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πρόσφεραν Γραφικά έντυπα αντί κάποιας συγκεκριμένης συνεισφοράς. Η προτεινόμενη συνεισφορά ήταν η μικρότερη δυνατή ώστε ακόμα και άνθρωποι με περιορισμένους πόρους να μπορούν να τα αποκτήσουν. Βέβαια, αν ένας οικοδεσπότης έδειχνε ενδιαφέρον αλλά δεν είχε τη δυνατότητα να συνεισφέρει, οι ευαγγελιζόμενοι ήταν πρόθυμοι και με το παραπάνω να του δώσουν τα έντυπα. Η εγκάρδια επιθυμία τους ήταν να φτάσουν τα έντυπα στα χέρια ειλικρινών ανθρώπων οι οποίοι θα τα διάβαζαν και θα ωφελούνταν.

15, 16. (α) Αρχίζοντας από το 1990, ποια προσαρμογή έκανε το Κυβερνών Σώμα στον τρόπο με τον οποίο προσφέρουμε τα έντυπά μας; (β) Πώς γίνονται οι προαιρετικές συνεισφορές; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Πού Πηγαίνουν οι Συνεισφορές Μας;»)

¹⁵ Το 1990, το Κυβερνών Σώμα άρχισε να προσαρμόζει τον τρόπο με τον οποίο προσφέρουμε τα έντυπά μας. Εκείνο το έτος, στις Ηνωμένες Πολιτείες όλα τα έντυπα άρχισαν να προσφέρονται αποκλειστικά αντί προαιρετικής συνεισφοράς. Μια επιστολή προς όλες τις εκκλησίες σε εκείνη τη χώρα εξηγούσε: «Τα περιοδικά και τα έντυπα θα προσφέρονται στους ευαγγελιζομένους και στα ενδιαφερόμενα άτομα χωρίς να ζητάμε, ή και να προτείνουμε ακόμα, να μας δώσουν κάποια συγκεκριμένη συνεισφορά ως προϋπόθεση για να τα αποκτήσουν. . . . Οποιοσδήποτε επιθυμεί να συνεισφέρει για να καλυφτούν τα έξοδα του εκπαιδευτικού μας έργου μπορεί να το κάνει αυτό, αλλά η καταβολή κάποιας συνεισφοράς δεν αποτελεί προϋπόθεση για να αποκτήσει κάποιος τα έντυπα». Εκείνη η διευθέτηση βοήθησε να διευκρινιστεί ο εθελοντικός και θρησκευτικός χαρακτήρας του έργου μας και να γίνει σαφές ότι «δεν εμπορευόμαστε το λόγο του Θεού». (2 Κορ. 2:17) Με τον καιρό, η διευθέτηση περί προαιρετικών συνεισφορών εφαρμόστηκε από γραφεία τμήματος σε όλο τον κόσμο.

¹⁶ Πώς γίνονται οι προαιρετικές συνεισφορές; Στις Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά, είναι διακριτικά τοποθετημένα κάποια κουτιά συνεισφορών. Τα άτομα μπορούν να ρίξουν τις συνεισφορές τους στα κουτιά ή να τις στείλουν κατευθείαν σε ένα από τα νομικά πρόσωπα που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Κάθε χρόνο, ένα άρθρο στη Σκοπιά περιγράφει πώς μπορούν να γίνονται αυτές οι εθελούσιες συνεισφορές.

Πώς Χρησιμοποιούνται τα Χρήματα;

17-19. Εξηγήστε πώς χρησιμοποιούνται οι συνεισφορές για (α) το παγκόσμιο έργο, (β) την οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας παγκόσμια και (γ) τα έξοδα της τοπικής εκκλησίας.

¹⁷ Παγκόσμιο έργο. Κάποια ποσά χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των εξόδων που προκύπτουν καθώς επιτελείται το παγκόσμιο έργο κηρύγματος. Αυτά τα έξοδα περιλαμβάνουν το κόστος της παραγωγής εντύπων για παγκόσμια διανομή, της οικοδόμησης και της συντήρησης γραφείων τμήματος και οίκων Μπέθελ, καθώς και της λειτουργίας διαφόρων θεοκρατικών σχολών. Επίσης, χρησιμοποιούνται κάποια ποσά για τη φροντίδα των ιεραποστόλων, των περιοδευόντων επισκόπων και των ειδικών σκαπανέων. Οι συνεισφορές μας χρησιμοποιούνται επίσης για την παροχή έκτακτης βοήθειας στους ομοπίστους μας σε καιρούς καταστροφών.d

¹⁸ Οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας παγκόσμια. Κάποια ποσά χρησιμοποιούνται για να βοηθηθούν εκκλησίες να χτίσουν ή να ανακαινίσουν μια Αίθουσα Βασιλείας. Χάρη στις συνεισφορές που συγκεντρώνονται, υπάρχει η δυνατότητα να βοηθούνται και άλλες εκκλησίες.e

¹⁹ Έξοδα της τοπικής εκκλησίας. Κάποια ποσά χρησιμοποιούνται για την κάλυψη των εξόδων λειτουργίας και συντήρησης της Αίθουσας Βασιλείας. Οι πρεσβύτεροι ίσως προτείνουν να σταλούν κάποια χρήματα στο τοπικό γραφείο τμήματος για να χρησιμοποιηθούν στην επέκταση του παγκόσμιου έργου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι πρεσβύτεροι παρουσιάζουν μια απόφαση στην εκκλησία. Αν η απόφαση εγκριθεί, το προτεινόμενο ποσό μπορεί να σταλεί. Κάθε μήνα, ο αδελφός που φροντίζει για τους λογαριασμούς της εκκλησίας προετοιμάζει μια έκθεση λογαριασμών, η οποία διαβάζεται στην εκκλησία.

20. Πώς μπορείτε να τιμάτε τον Ιεχωβά με τα «πολύτιμα πράγματά» σας;

²⁰ Καθώς συλλογιζόμαστε όλα όσα περιλαμβάνονται στην επιτέλεση του έργου κηρύγματος της Βασιλείας και του έργου μαθήτευσης παγκοσμίως, υποκινούμαστε να “τιμούμε τον Ιεχωβά με τα πολύτιμα πράγματά μας”. (Παρ. 3:9, 10) Τα πολύτιμα πράγματά μας περιλαμβάνουν τις σωματικές, τις διανοητικές και τις πνευματικές μας δυνατότητες. Ασφαλώς θέλουμε να τις αξιοποιούμε πλήρως στο έργο της Βασιλείας. Να θυμάστε, όμως, ότι τα πολύτιμα πράγματά μας περιλαμβάνουν και τις υλικές μας δυνατότητες. Ας είμαστε αποφασισμένοι να δίνουμε ό,τι μπορούμε, όταν μπορούμε. Οι προαιρετικές μας συνεισφορές τιμούν τον Ιεχωβά και δείχνουν την υποστήριξή μας για τη Μεσσιανική Βασιλεία.

1, 2. (α) Τι χαίρονταν να κάνουν από παλιά οι υπηρέτες του Ιεχωβά; (β) Τι θεωρεί ο Ιεχωβά πολύτιμο;

ΟΙ ΟΣΙΟΙ υπηρέτες του Ιεχωβά από πολύ παλιά χαίρονταν να οικοδομούν κτίρια που φέρνουν αίνο στο όνομά του. Οι Ισραηλίτες, για παράδειγμα, συμμετείχαν με ενθουσιασμό στην κατασκευή της σκηνής της μαρτυρίας και πρόσφεραν με γενναιοδωρία τα υλικά που χρειάζονταν.​—Έξοδ. 35:30-35· 36:1, 4-7.

² Ο Ιεχωβά δεν θεωρεί ότι αυτά καθαυτά τα οικοδομικά υλικά είναι εκείνα που του φέρνουν πρωτίστως τιμή, ούτε θεωρεί ότι έχουν τη μεγαλύτερη αξία. (Ματθ. 23:16, 17) Αυτό που ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμο, το δώρο που τον τιμάει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η λατρεία που του αποδίδουν οι υπηρέτες του, συμπεριλαμβανομένου του πρόθυμου πνεύματός τους και του γεμάτου ζήλο έργου τους. (Έξοδ. 35:21· Μάρκ. 12:41-44· 1 Τιμ. 6:17-19) Αυτή είναι μια σημαντική αλήθεια. Γιατί; Επειδή τα κτίρια έρχονται και παρέρχονται. Για παράδειγμα, η σκηνή της μαρτυρίας και ο ναός δεν υπάρχουν πια. Αυτές οι κατασκευές μπορεί μεν να έχουν παρέλθει, αλλά ο Ιεχωβά δεν έχει ξεχάσει τη γενναιοδωρία και τον κόπο των όσιων υπηρετών του οι οποίοι υποστήριξαν εκείνα τα έργα.​—Διαβάστε 1 Κορινθίους 15:58· Εβραίους 6:10.

3. Τι θα ανασκοπήσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

³ Οι σύγχρονοι υπηρέτες του Ιεχωβά εργάζονται και αυτοί σκληρά για να οικοδομούν χώρους λατρείας. Αυτά που έχουμε επιτελέσει υπό την κατεύθυνση του Βασιλιά μας Ιησού Χριστού είναι πράγματι αξιοθαύμαστα! Σαφώς, ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει τις προσπάθειές μας. (Ψαλμ. 127:1) Σε αυτό το κεφάλαιο, θα ανασκοπήσουμε ένα μικρό μόνο μέρος από το έργο που έχει γίνει καθώς και το πώς αυτό έχει φέρει τιμή στον Ιεχωβά. Θα δούμε επίσης τα σχόλια ορισμένων που συμμετείχαν στην επίτευξη αυτού του έργου.

Οικοδομούν Αίθουσες Βασιλείας

4. (α) Γιατί χρειαζόμαστε περισσότερους χώρους λατρείας; (β) Γιατί έχουν συγχωνευτεί διάφορα γραφεία τμήματος; (Βλέπε το πλαίσιο «Οικοδόμηση Γραφείων Τμήματος​—Προσαρμογή στις Νέες Ανάγκες».)

⁴ Όπως εξετάσαμε στο Κεφάλαιο 16, ο Ιεχωβά απαιτεί να συναθροιζόμαστε για λατρεία. (Εβρ. 10:25) Οι συναθροίσεις μας, όχι μόνο ενισχύουν την πίστη μας, αλλά αυξάνουν και τον ενθουσιασμό μας για το έργο κηρύγματος. Καθώς προχωρούμε πιο βαθιά στις τελευταίες ημέρες, ο Ιεχωβά εξακολουθεί να επιταχύνει αυτό το έργο. Σε ανταπόκριση, εκατοντάδες χιλιάδες άτομα εισρέουν στην οργάνωσή του κάθε χρόνο. (Ησ. 60:22) Όσο αυξάνονται οι υπήκοοι της Βασιλείας τόσο μεγαλώνει η ανάγκη για εκτυπωτικές εγκαταστάσεις παραγωγής Γραφικών εντύπων. Επίσης, χρειαζόμαστε περισσότερους χώρους λατρείας.

5. Γιατί είναι κατάλληλο το όνομα Αίθουσα Βασιλείας; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Η Εκκλησία του Νέου Φωτός».)

⁵ Από νωρίς στη σύγχρονη ιστορία του λαού του Ιεχωβά, οι Σπουδαστές της Γραφής διέκριναν την ανάγκη να έχουν τους δικούς τους τόπους συναθροίσεων. Από όσα γνωρίζουμε, ένας από τους πρώτους χώρους λατρείας που κατασκευάστηκε ήταν στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ το 1890. Τη δεκαετία του 1930, ο λαός του Ιεχωβά είχε ήδη οικοδομήσει ή ανακαινίσει αρκετές αίθουσες, αλλά δεν χρησιμοποιούσαν ακόμα κάποιο χαρακτηριστικό όνομα για αυτές. Το 1935, όμως, ο αδελφός Ρόδερφορντ επισκέφτηκε τη Χαβάη, όπου χτιζόταν μια αίθουσα σε συνδυασμό με το νέο γραφείο τμήματος. Όταν κάποιος τον ρώτησε πώς θα έπρεπε να ονομαστεί αυτό το κτίριο, εκείνος απάντησε: «Δεν νομίζεις ότι πρέπει να το ονομάσουμε “Αίθουσα Βασιλείας”, εφόσον αυτό κάνουμε, δηλαδή το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας;» (Ματθ. 24:14) Αυτό το κατάλληλο όνομα επρόκειτο σύντομα να δοθεί, όχι μόνο στο συγκεκριμένο κτίριο, αλλά στην πλειονότητα των τόπων συναθροίσεων που χρησιμοποιούν οι εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά παγκόσμια.

6, 7. Για ποιο πράγμα έδωσαν το έναυσμα οι Αίθουσες Βασιλείας ταχείας ανέγερσης;

⁶ Τη δεκαετία του 1970, μεγάλωνε ταχύτατα η ανάγκη για Αίθουσες Βασιλείας. Για να ανταποκριθούν, οι αδελφοί στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν μια αποτελεσματική μέθοδο με την οποία μπορούσαν να οικοδομούνται ελκυστικές και λειτουργικές αίθουσες σε λίγες μόνο μέρες. Μέχρι το 1983, είχαν ανεγερθεί 200 τέτοιες Αίθουσες Βασιλείας στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά. Για την επίτευξη αυτού του έργου, οι αδελφοί άρχισαν να σχηματίζουν περιφερειακές επιτροπές οικοδόμησης. Αυτή η μέθοδος ήταν τόσο αποτελεσματική ώστε το 1986 το Κυβερνών Σώμα επισημοποίησε τη διευθέτηση, και μέχρι το 1987 είχαν συσταθεί 60 Περιφερειακές Επιτροπές Οικοδόμησης στις ΗΠΑ.a Ως το 1992, είχαν επίσης δημιουργηθεί τέτοιες επιτροπές στην Αργεντινή, στην Αυστραλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιαπωνία, στην Ισπανία, στο Μεξικό και στη Νότια Αφρική. Οι σκληρά εργαζόμενοι αδελφοί που οικοδομούν Αίθουσες Βασιλείας και Αίθουσες Συνελεύσεων αξίζουν βεβαίως την υποστήριξή μας, καθώς το έργο τους αποτελεί ιερή υπηρεσία.

⁷ Αυτές οι Αίθουσες Βασιλείας ταχείας ανέγερσης έδωσαν το έναυσμα για θαυμάσια μαρτυρία στις περιοχές όπου χτίστηκαν. Μια εφημερίδα στην Ισπανία, για παράδειγμα, έφερε τον τίτλο «Η Πίστη Μετακινεί Βουνά». Σχολιάζοντας την οικοδόμηση μιας τέτοιας Αίθουσας Βασιλείας στην πόλη Μάρτος, η εφημερίδα ρωτούσε: «Πώς είναι δυνατόν, στον παρόντα κόσμο που βασίζεται στην ιδιοτέλεια, εθελοντές από διάφορες περιοχές [της Ισπανίας] να ταξιδεύουν με ανιδιοτέλεια στη Μάρτος προκειμένου να ανεγείρουν ένα κτίριο το οποίο έσπασε όλα τα ρεκόρ ταχύτητας, αρτιότητας και οργάνωσης;» Το άρθρο απαντούσε παραθέτοντας τα λόγια ενός εθελοντή Μάρτυρα: «Το επίτευγμα οφείλεται απλώς στο γεγονός ότι είμαστε ένας λαός που διδάσκεται από τον Ιεχωβά».

Οικοδομούν σε Χώρες με Περιορισμένους Πόρους

8. Ποιο νέο πρόγραμμα ενέκρινε το Κυβερνών Σώμα το 1999, και γιατί;

⁸ Καθώς ο 20ός αιώνας πλησίαζε στο τέλος του, πλήθη συνέρρεαν στην οργάνωση του Ιεχωβά σε χώρες όπου οι αδελφοί έχουν περιορισμένους πόρους. Οι τοπικές εκκλησίες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να οικοδομήσουν τόπους συναθροίσεων. Αλλά σε ορισμένες χώρες, αντιμετώπιζαν χλευασμό και προκατάληψη επειδή οι τοπικές Αίθουσες Βασιλείας ήταν εντελώς πρωτόγονες σε σύγκριση με άλλους χώρους λατρείας. Αρχίζοντας από το 1999, όμως, το Κυβερνών Σώμα ενέκρινε ένα πρόγραμμα για την επιτάχυνση της οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας σε αναπτυσσόμενες χώρες. Χρήματα από πιο εύπορες χώρες έγιναν διαθέσιμα ώστε να υπάρξει «εξισορρόπηση». (Διαβάστε 2 Κορινθίους 8:13-15) Επίσης, αδελφοί και αδελφές από άλλες χώρες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν στο έργο.

9. Ποιο εγχείρημα φαινόταν ακατόρθωτο, αλλά τι επιτελέστηκε;

⁹ Αρχικά, το εγχείρημα φαινόταν ακατόρθωτο. Μια έκθεση το 2001 έδειξε ότι χρειάζονταν πάνω από 18.300 Αίθουσες Βασιλείας σε 88 αναπτυσσόμενες χώρες. Κανένα όμως εγχείρημα δεν είναι αδύνατον όταν μας υποστηρίζει το πνεύμα του Θεού και ο Βασιλιάς μας, ο Ιησούς Χριστός. (Ματθ. 19:26) Μέσα σε διάστημα 15 περίπου ετών, από το 1999 ως το 2013, ο λαός του Θεού είχε οικοδομήσει 26.849 Αίθουσες Βασιλείας στα πλαίσια αυτού του προγράμματος.b Ο Ιεχωβά συνεχίζει να ευλογεί το έργο κηρύγματος, οπότε το 2013 χρειάζονταν άλλες 6.500 Αίθουσες Βασιλείας σε εκείνες τις χώρες, και κάθε χρόνο προκύπτει ανάγκη για εκατοντάδες ακόμα.

10-12. Πώς έχει φέρει τιμή στο όνομα του Ιεχωβά η οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας;

¹⁰ Πώς έχει φέρει τιμή στο όνομα του Ιεχωβά η οικοδόμηση εκείνων των καινούριων Αιθουσών Βασιλείας; Μια έκθεση από το γραφείο τμήματος στη Ζιμπάμπουε ανέφερε: «Μέσα σε έναν μήνα αφότου χτίζεται μια καινούρια Αίθουσα Βασιλείας, οι παρόντες στις συναθροίσεις συνήθως διπλασιάζονται». Σε πολλές χώρες, φαίνεται ότι οι άνθρωποι διστάζουν να συνταυτιστούν μαζί μας όταν δεν υπάρχει ένας κατάλληλος χώρος λατρείας. Όταν όμως χτιστεί μια Αίθουσα Βασιλείας, σύντομα γεμίζει και μετά χρειάζεται και άλλη. Εντούτοις, αυτό που ελκύει τους ανθρώπους στον Ιεχωβά δεν είναι απλώς και μόνο η όψη των κτιρίων. Η γνήσια Χριστιανική αγάπη την οποία εκδηλώνουν εκείνοι που χτίζουν τις αίθουσες επηρεάζει και αυτή τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι άνθρωποι την οργάνωσή Του. Δείτε μερικά παραδείγματα.

¹¹ Ινδονησία. Όταν ένα άτομο που παρατηρούσε την οικοδόμηση μιας Αίθουσας Βασιλείας διαπίστωσε ότι όλοι οι εργάτες ήταν εθελοντές, είπε: «Είστε πραγματικά εκπληκτικοί! Σας βλέπω όλους σας να δουλεύετε ολόκαρδα και χαρούμενα, παρότι δεν πληρώνεστε. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλη θρησκευτική οργάνωση σαν τη δική σας!»

¹² Ουκρανία. Μια γυναίκα που περνούσε καθημερινά έξω από το εργοτάξιο μιας Αίθουσας Βασιλείας συμπέρανε ότι οι εργάτες ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά και ότι το κτίριο ήταν Αίθουσα Βασιλείας. Η ίδια είπε: «Είχα ακούσει για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από την αδελφή μου που έγινε και η ίδια Μάρτυρας. Παρατηρώντας το οικοδομικό τους έργο, αποφάσισα ότι ήθελα και εγώ να ανήκω σε αυτή την πνευματική οικογένεια. Εδώ είδα αγάπη στην πράξη». Αυτή η γυναίκα δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη και το 2010 βαφτίστηκε.

13, 14. (α) Τι μαθαίνετε από την αντίδραση ενός αντρογύνου όταν παρατήρησε τη δραστηριότητα στο εργοτάξιο μιας Αίθουσας Βασιλείας; (β) Τι μπορείτε να κάνετε ώστε να διασφαλίζετε ότι ο χώρος λατρείας σας φέρνει τιμή στο όνομα του Ιεχωβά;

¹³ Αργεντινή. Κάποιο αντρόγυνο πλησίασε τον αδελφό που επέβλεπε το εργοτάξιο μιας Αίθουσας Βασιλείας. Ο σύζυγος είπε: «Σας παρατηρούμε από κοντά καθώς χτίζετε την αίθουσά σας, και . . . αποφασίσαμε ότι θέλουμε να μάθουμε για τον Θεό σε αυτόν το χώρο». Στη συνέχεια ρώτησε: «Τι πρέπει να κάνουμε για να μπορούμε και εμείς να παρακολουθούμε τις συναθροίσεις εδώ;» Το αντρόγυνο δέχτηκε την προσφορά για Γραφική μελέτη, αλλά έθεσε τον όρο ότι θα συμμετέχει όλη η οικογένεια. Οι αδελφοί δέχτηκαν μετά χαράς αυτόν τον όρο.

¹⁴ Ίσως να μην είχατε το προνόμιο να βοηθήσετε στην οικοδόμηση της Αίθουσας Βασιλείας στην οποία συναθροίζεστε, ωστόσο υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε ώστε ο χώρος λατρείας σας να φέρνει τιμή στο όνομα του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, μπορείτε να προσκαλείτε με ενθουσιασμό τα άτομα με τα οποία μελετάτε, τις επανεπισκέψεις σας, καθώς και άλλους να παρακολουθούν τις συναθροίσεις μαζί σας στην Αίθουσα Βασιλείας. Έχετε επίσης την ευκαιρία να βοηθάτε στην καθαριότητα και στη συντήρηση του χώρου λατρείας σας. Με καλό προγραμματισμό, ίσως είστε σε θέση να συνεισφέρετε για τη φροντίδα της Αίθουσας Βασιλείας σας ή για την οικοδόμηση τέτοιων χώρων λατρείας σε άλλα μέρη του κόσμου. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 16:2) Όλες αυτές οι δραστηριότητες συμβάλλουν στον αίνο του ονόματος του Ιεχωβά.

Εργάτες που “Προσφέρουν Πρόθυμα τον Εαυτό Τους”

15-17. (α) Ποιοι επιτελούν μεγάλο μέρος του έργου οικοδόμησης; (β) Τι μαθαίνετε από τα σχόλια αντρογύνων που έχουν εργαστεί σε διεθνή προγράμματα οικοδόμησης;

¹⁵ Μεγάλο μέρος του έργου που γίνεται στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, Αιθουσών Συνελεύσεων και γραφείων τμήματος επιτελείται από τοπικούς αδελφούς και αδελφές. Συχνά, όμως, αυτοί λαβαίνουν βοήθεια από αδελφούς και αδελφές άλλων χωρών οι οποίοι έχουν πείρα στην οικοδόμηση. Μερικοί από αυτούς τους εθελοντές έχουν τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις τους έτσι ώστε να μπορούν να εργαστούν σε κάποιο οικοδομικό έργο στο εξωτερικό για αρκετές εβδομάδες. Άλλοι είναι σε θέση να εργαστούν για πολλά χρόνια, μετακινούμενοι από τον έναν διορισμό οικοδόμησης στον επόμενο.

¹⁶ Το διεθνές έργο οικοδόμησης παρουσιάζει ιδιαίτερες προκλήσεις αλλά προσφέρει και πλούσιες ανταμοιβές. Ο Τίμο και η Λίνα, για παράδειγμα, έχουν ταξιδέψει σε χώρες της Ασίας, της Ευρώπης και της Νότιας Αμερικής για να εργαστούν στην οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας, Αιθουσών Συνελεύσεων και γραφείων τμήματος. Ο Τίμο λέει: «Τα τελευταία 30 χρόνια, αλλάζω διορισμό κατά μέσο όρο κάθε δύο χρόνια». Η Λίνα, που παντρεύτηκε τον Τίμο πριν από 25 χρόνια, λέει: «Έχω υπηρετήσει με το σύζυγό μου σε δέκα διαφορετικές χώρες. Χρειάζεται πολλή προσπάθεια και χρόνος για να προσαρμοστείς στα καινούρια φαγητά, στο καινούριο κλίμα, στην καινούρια γλώσσα, στον καινούριο τομέα κηρύγματος, καθώς επίσης και για να κάνεις καινούριους φίλους».c Άξιζε η προσπάθεια; Η Λίνα απαντάει: «Αυτές οι προκλήσεις έχουν οδηγήσει στις μεγαλύτερες ευλογίες μας. Έχουμε γευτεί Χριστιανική αγάπη και φιλοξενία και έχουμε νιώσει τη στοργική φροντίδα του Ιεχωβά. Έχουμε επίσης δει την εκπλήρωση της υπόσχεσης που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του και είναι καταγραμμένη στα εδάφια Μάρκος 10:29, 30. Έχουμε λάβει εκατονταπλάσια​—πνευματικούς αδελφούς, αδελφές και μητέρες». Ο Τίμο προσθέτει: «Μας φέρνει βαθιά ικανοποίηση το να χρησιμοποιούμε τις ικανότητές μας για τον πιο ευγενή από όλους τους σκοπούς, συμμετέχοντας στην επέκταση των υπαρχόντων του Κυρίου».

¹⁷ Ο Ντάρεν και η Σάρα, οι οποίοι έχουν βοηθήσει σε προγράμματα οικοδόμησης στην Αφρική, στην Ασία, στην Κεντρική Αμερική, στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική και στο Νότιο Ειρηνικό, νιώθουν ότι έχουν αποκομίσει περισσότερα από όσα έχουν δώσει. Παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν, ο Ντάρεν λέει: «Ήταν προνόμιό μου να συνεργαστώ με αδελφούς από διάφορα μέρη της γης. Έχω δει ότι η κοινή μας αγάπη για τον Ιεχωβά είναι σαν νήμα που τυλίγει όλη τη γη και μας ενώνει». Η Σάρα λέει: «Έχω διδαχτεί τόσο πολλά από αδελφούς και αδελφές διαφόρων πολιτισμών! Παρατηρώντας τις θυσίες που κάνουν για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά, υποκινούμαι και εγώ να συνεχίσω να δίνω το καλύτερο που μπορώ».

18. Πώς εκπληρώνεται η προφητεία των εδαφίων Ψαλμός 110:1-3;

¹⁸ Ο Βασιλιάς Δαβίδ προφήτευσε ότι, αν και οι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού θα αντιμετώπιζαν προκλήσεις, θα “πρόσφεραν πρόθυμα τον εαυτό τους” στην υπηρεσία των συμφερόντων της Βασιλείας. (Διαβάστε Ψαλμός 110:1-3) Όλοι όσοι περιλαμβάνονται σε δραστηριότητες που υποστηρίζουν τη Βασιλεία συμμετέχουν στην εκπλήρωση αυτών των προφητικών λόγων. (1 Κορ. 3:9) Τα δεκάδες γραφεία τμήματος, οι εκατοντάδες Αίθουσες Συνελεύσεων και οι δεκάδες χιλιάδες Αίθουσες Βασιλείας ανά τον κόσμο αποτελούν απτή απόδειξη ότι η Βασιλεία του Θεού είναι πραγματική και ότι τώρα κυβερνάει. Τι προνόμιο είναι για εμάς να υπηρετούμε τον Βασιλιά Ιησού Χριστό σε ένα έργο που δίνει στον Ιεχωβά την τιμή που τόσο αξίζει!

1, 2. (α) Ποιες κακουχίες αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί στην Ιουδαία; (β) Ποια πράξη αγάπης γεύτηκαν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί;

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ περίπου στο 46 Κ.Χ., και η Ιουδαία μαστίζεται από πείνα. Καθώς το απόθεμα των σιτηρών ολοένα και λιγοστεύει, οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη και οι Ιουδαίοι μαθητές του Χριστού που ζουν εκεί αδυνατούν να αγοράσουν τρόφιμα. Η κατάστασή τους είναι απελπιστική καθώς τους ζώνει η πείνα. Σε λίγο, όμως, θα νιώσουν το προστατευτικό χέρι του Ιεχωβά με τρόπο με τον οποίο δεν το έχει νιώσει κανένας άλλος μαθητής του Χριστού μέχρι τότε. Τι πρόκειται να συμβεί;

² Μαθαίνοντας για τα βάσανα των Ιουδαίων Χριστιανών στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία, Ιουδαίοι και Εθνικοί Χριστιανοί στην Αντιόχεια της Συρίας υποκινούνται να συγκεντρώσουν χρήματα για τους ομοπίστους τους. Κατόπιν, διαλέγουν δύο υπεύθυνους αδελφούς από ανάμεσά τους, τον Βαρνάβα και τον Σαύλο, για να μεταφέρουν αυτή τη βοήθεια στους πρεσβυτέρους της Ιερουσαλήμ. (Διαβάστε Πράξεις 11:27-30· 12:25) Φανταστείτε πόσο θα συγκινήθηκαν οι ταλαιπωρημένοι αδελφοί στην Ιουδαία με αυτή την πράξη αγάπης από τους αδελφούς τους στην Αντιόχεια!

3. (α) Πώς ακολουθεί ο λαός του Θεού σήμερα το υπόδειγμα που έθεσαν οι πρώτοι Χριστιανοί στην Αντιόχεια; Δώστε παράδειγμα. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Η Πρώτη μας Μεγάλη Επιχείρηση Παροχής Βοήθειας στους Σύγχρονους Καιρούς».) (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε σε αυτό το κεφάλαιο;

³ Αυτό το περιστατικό που συνέβη τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. είναι η πρώτη καταγραμμένη περίπτωση Χριστιανών που έστειλαν βοήθεια σε αδελφούς τους οι οποίοι ζούσαν σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου. Σήμερα, ακολουθούμε το υπόδειγμα που έθεσαν οι αδελφοί μας στην Αντιόχεια. Όταν μαθαίνουμε ότι οι ομόπιστοί μας σε κάποιον άλλον τόπο αντιμετωπίζουν καταστροφές ή δοκιμασίες, σπεύδουμε σε βοήθειά τους.a Για να αντιληφθούμε πώς σχετίζονται οι προσπάθειές μας για παροχή βοήθειας με τις άλλες δραστηριότητες της διακονίας μας, ας εξετάσουμε τρία ερωτήματα για τη διακονία παροχής βοήθειας: Γιατί θεωρούμε την παροχή βοήθειας διακονία; Πού στοχεύουν οι προσπάθειές μας; Πώς ωφελούμαστε εμείς από τη διακονία παροχής βοήθειας;

Γιατί Αποτελεί «Ιερή Υπηρεσία» η Παροχή Βοήθειας

4. Τι είπε ο Παύλος στους Κορινθίους για τη Χριστιανική διακονία;

⁴ Στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους, ο Παύλος εξήγησε ότι οι Χριστιανοί έχουν μια διπλή διακονία. Αν και η επιστολή του απευθυνόταν σε χρισμένους Χριστιανούς, σήμερα τα λόγια του ισχύουν και για τα «άλλα πρόβατα» του Χριστού. (Ιωάν. 10:16) Το ένα κομμάτι της διακονίας μας είναι η «διακονία της συμφιλίωσης», δηλαδή το έργο μας κηρύγματος και διδασκαλίας. (2 Κορ. 5:18-20· 1 Τιμ. 2:3-6) Το άλλο κομμάτι περιλαμβάνει μια διακονία που επιτελούμε για χάρη των ομοπίστων μας. Συγκεκριμένα, ο Παύλος αναφέρθηκε σε μια «διακονία που προορίζεται για τους αγίους». (2 Κορ. 8:4) Παρατηρήστε ότι και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιείται η λέξη διακονία. Γιατί είναι σημαντικό αυτό;

5. Γιατί είναι σημαντικό το ότι ο Παύλος αποκάλεσε το έργο παροχής βοήθειας «διακονία»;

⁵ Χρησιμοποιώντας την ίδια λέξη και για τις δύο δραστηριότητες, ο Παύλος κατέταξε το έργο παροχής βοήθειας μαζί με τις άλλες μορφές διακονίας που επιτελούνταν στη Χριστιανική εκκλησία. Νωρίτερα είχε δηλώσει: «Υπάρχουν ποικιλίες διακονιών, εντούτοις ο Κύριος είναι ο ίδιος· και υπάρχουν ποικιλίες ενεργειών . . . Όμως αυτές . . . τις εκτελεί το ένα και το αυτό πνεύμα». (1 Κορ. 12:4-6, 11) Στην πραγματικότητα, ο Παύλος συνέδεσε τις διάφορες εκκλησιαστικές διακονίες με την «ιερή υπηρεσία».b (Ρωμ. 12:1, 6-8) Δεν μας εκπλήσσει, λοιπόν, που ένιωθε ότι ήταν κατάλληλο να δίνει μέρος του χρόνου του για “να διακονήσει τους αγίους”!​—Ρωμ. 15:25, 26.

6. (α) Όπως εξήγησε ο Παύλος, γιατί το έργο παροχής βοήθειας αποτελεί μέρος της λατρείας μας; (β) Περιγράψτε πώς επιτελούμε σήμερα το έργο παροχής βοήθειας παγκόσμια. (Βλέπε το πλαίσιο «Όταν Ξεσπάει Καταστροφή!».)

⁶ Ο Παύλος βοήθησε τους Κορινθίους να διακρίνουν γιατί το έργο παροχής βοήθειας αποτελούσε μέρος της διακονίας τους και της λατρείας τους προς τον Ιεχωβά. Δείτε το σκεπτικό του: Οι Χριστιανοί που προσφέρουν βοήθεια το κάνουν αυτό επειδή είναι «υποτακτικοί στα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό». (2 Κορ. 9:13) Επομένως, υποκινούμενοι από την επιθυμία τους να θέσουν σε εφαρμογή τις διδασκαλίες του Χριστού, βοηθούν τους ομοπίστους τους. Οι πράξεις καλοσύνης που κάνουν για χάρη των αδελφών τους, δήλωσε ο Παύλος, είναι στην ουσία εκφράσεις «της υπερέχουσας παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού». (2 Κορ. 9:14· 1 Πέτρ. 4:10) Σε αυτό το πνεύμα, Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1975 (1 Μαρτίου 1976 στην ελληνική) έκανε ένα εύστοχο σχόλιο για την υπηρεσία μας προς τους αδελφούς που βρίσκονται σε ανάγκη, κάτι που περιλαμβάνει και την παροχή βοήθειας: “Ποτέ δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Γιος του ο Ιησούς Χριστός δίνουν πραγματική σπουδαιότητα σε αυτό το είδος υπηρεσίας”. Ναι, το έργο παροχής βοήθειας αποτελεί μια πολύτιμη μορφή ιερής υπηρεσίας.​—Ρωμ. 12:1, 7· 2 Κορ. 8:7· Εβρ. 13:16.

Έργο Παροχής Βοήθειας με Ξεκάθαρους Στόχους

7, 8. Ποιος είναι ο πρώτος στόχος της διακονίας μας παροχής βοήθειας; Εξηγήστε.

⁷ Ποιοι είναι οι στόχοι της διακονίας παροχής βοήθειας που επιτελούμε; Ο Παύλος δίνει την απάντηση στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 9:11-15) Σε αυτά τα εδάφια, ο Παύλος τονίζει τρεις κύριους στόχους που επιτυγχάνουμε συμμετέχοντας στη «διακονία αυτής της δημόσιας υπηρεσίας», δηλαδή στο έργο παροχής βοήθειας. Ας τους δούμε έναν έναν.

⁸ Πρώτον, η διακονία παροχής βοήθειας δοξάζει τον Ιεχωβά. Δείτε πόσες φορές στρέφει ο Παύλος την προσοχή των αδελφών του στον Ιεχωβά Θεό στα παραπάνω πέντε εδάφια. Ο απόστολος κάνει λόγο για μια «ευχαριστία προς τον Θεό» καθώς και για “πολλές ευχαριστίες προς τον Θεό”. (Εδάφια 11, 12) Αναφέρει πώς οι Χριστιανοί «δοξάζουν τον Θεό» και αινούν την “υπερέχουσα παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού” με τις προσπάθειές τους για παροχή βοήθειας. (Εδάφια 13, 14) Και ολοκληρώνει αυτή την ανάλυση διακηρύττοντας: «Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό».​—Εδάφιο 15· 1 Πέτρ. 4:11.

9. Πώς μπορεί να αλλάξει τη νοοτροπία κάποιων το έργο παροχής βοήθειας; Δώστε παράδειγμα.

⁹ Όπως ο Παύλος, έτσι και οι υπηρέτες του Θεού σήμερα θεωρούν τις προσπάθειες παροχής βοήθειας ευκαιρίες για να δοξάζουν τον Ιεχωβά και να στολίζουν τις διδασκαλίες του. (1 Κορ. 10:31· Τίτο 2:10) Μάλιστα, αυτό το έργο συχνά παίζει σημαντικό ρόλο στο να αλλάξει η αρνητική άποψη που έχουν κάποιοι για τον Ιεχωβά και τους Μάρτυρές του. Δείτε ένα παράδειγμα: Κάποια γυναίκα που ζούσε σε μια περιοχή που είχε πληγεί από τυφώνα είχε βάλει στην πόρτα της την εξής ταμπέλα: «Μάρτυρες του Ιεχωβά​—Μη μου Χτυπάτε την Πόρτα». Μια μέρα, είδε απέναντι από το σπίτι της ένα συνεργείο να επισκευάζει κάποιο σπίτι που είχε υποστεί ζημιές. Παρατηρούσε επί μέρες αυτούς τους φιλικούς ανθρώπους ώσπου κάποια στιγμή αποφάσισε να πάει και να ρωτήσει ποιοι ήταν. Όταν έμαθε ότι αυτοί οι εθελοντές ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, είπε εντυπωσιασμένη: «Σας είχα παρεξηγήσει». Το αποτέλεσμα; Κατέβασε την ταμπέλα από την πόρτα της.

10, 11. (α) Ποια παραδείγματα δείχνουν ότι επιτυγχάνουμε το δεύτερο στόχο του έργου παροχής βοήθειας; (β) Ποιο έντυπο έχουν στα χέρια τους οι εθελοντές που παρέχουν βοήθεια; (Βλέπε το πλαίσιο «Ένα Επιπρόσθετο Εργαλείο για τους Εθελοντές Παροχής Βοήθειας».)

¹⁰ Δεύτερον, “χορηγούμε άφθονα για τις ανάγκες” των ομοπίστων μας. (2 Κορ. 9:12α) Είμαστε πρόθυμοι να καλύπτουμε τις άμεσες ανάγκες των αδελφών μας και να απαλύνουμε τον πόνο τους. Γιατί; Επειδή τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας απαρτίζουν «ένα σώμα», και «αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα μέλη υποφέρουν μαζί του». (1 Κορ. 12:20, 26) Επομένως, η αδελφική στοργή και η συμπόνια υποκινούν τόσους και τόσους αδελφούς και αδελφές σήμερα να αφήνουν στη μέση τις δουλειές τους, να μαζεύουν τα σύνεργά τους και να φεύγουν για τις πληγείσες περιοχές προκειμένου να βοηθήσουν τους ομοπίστους τους. (Ιακ. 2:15, 16) Για παράδειγμα, όταν ένα τσουνάμι έπληξε την Ιαπωνία το 2011, το γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών έστειλε μια επιστολή στις Περιφερειακές Επιτροπές Οικοδόμησης των ΗΠΑ ρωτώντας αν ήταν διαθέσιμοι «μερικοί αδελφοί με τα κατάλληλα προσόντα» για να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας στην Ιαπωνία. Ποια ήταν η ανταπόκριση; Μέσα σε λίγες εβδομάδες, έκαναν αίτηση σχεδόν 600 εθελοντές​—και συμφώνησαν να ταξιδέψουν με δικά τους έξοδα! «Έχουμε μείνει άφωνοι με την ανταπόκριση», ανέφερε το γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών. Όταν κάποιος αδελφός στην Ιαπωνία ρώτησε έναν εθελοντή από το εξωτερικό γιατί είχε έρθει να βοηθήσει, πήρε την εξής απάντηση: «Οι αδελφοί μας στην Ιαπωνία είναι μέρος του “σώματός μας”. Νιώθουμε μέσα μας τον πόνο τους και τα βάσανά τους». Υποκινούμενοι από αυτοθυσιαστική αγάπη, αυτοί που συμμετέχουν στο έργο παροχής βοήθειας έχουν μερικές φορές διακινδυνεύσει ακόμα και τη ζωή τους για να βοηθήσουν ομοπίστους τους.c​—1 Ιωάν. 3:16.

¹¹ Ακόμα και άτομα που δεν είναι Μάρτυρες εκφράζουν εκτίμηση για αυτό το έργο. Για παράδειγμα, έπειτα από μια καταστροφή στην πολιτεία του Αρκάνσας των ΗΠΑ το 2013, μια εφημερίδα σχολίασε την ταχύτατη ανταπόκριση των εθελοντών Μαρτύρων ως εξής: «Η οργανωτική δομή των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει αναγάγει σε τέχνη την εθελοντική υπηρεσία ανταπόκρισης στις καταστροφές». Πράγματι, όπως δήλωσε ο απόστολος Παύλος, “χορηγούμε άφθονα” για τους αδελφούς μας που βρίσκονται σε ανάγκη.

12-14. (α) Γιατί είναι τόσο σημαντική η επίτευξη του τρίτου στόχου του έργου μας παροχής βοήθειας; (β) Ποιες εκφράσεις τονίζουν πόσο σπουδαίο είναι να συνεχίζονται οι πνευματικές δραστηριότητες;

¹² Τρίτον, βοηθάμε τα θύματα των καταστροφών να επανέλθουν στο πνευματικό τους πρόγραμμα. Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Ο Παύλος δηλώνει ότι αυτοί που γίνονται αποδέκτες βοήθειας υποκινούνται να προσφέρουν “πολλές ευχαριστίες προς τον Θεό”. (2 Κορ. 9:12β) Ποιος καλύτερος τρόπος θα μπορούσε να υπάρξει για να εκφράσουν οι πληγέντες τις ευχαριστίες τους στον Ιεχωβά από το να επιστρέψουν στο πνευματικό τους πρόγραμμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα; (Φιλιπ. 1:10) Η Σκοπιά δήλωσε το 1945: «Ο Παύλος επιδοκίμασε . . . τη συγκέντρωση συνεισφορών επειδή αυτό θα έδινε . . . στους Χριστιανούς αδελφούς που βρίσκονταν σε ένδεια κάποια υλική ανακούφιση και συνεπώς θα τους χορηγούσε μεγαλύτερη ελευθερία και ενεργητικότητα για το έργο μαρτυρίας του Ιεχωβά». Ο στόχος μας σήμερα δεν έχει αλλάξει. Καθώς οι αδελφοί μας ξαναρχίζουν το έργο κηρύγματος, ενισχύουν όχι μόνο τους δυστυχισμένους συνανθρώπους τους αλλά και τον εαυτό τους.​—Διαβάστε 2 Κορινθίους 1:3, 4.

¹³ Δείτε πώς εκφράστηκαν μερικοί που έλαβαν αυτή την πολυπόθητη βοήθεια, ξανάρχισαν να συμμετέχουν στη διακονία και ως αποτέλεσμα ενισχύθηκαν. «Η υπηρεσία αγρού αποδείχτηκε ευλογία για την οικογένειά μας», ανέφερε ένας αδελφός. «Καθώς προσπαθούσαμε να παρηγορήσουμε άλλους, παίρναμε μια ανάσα από τις δικές μας ανησυχίες». Μια αδελφή είπε: «Όταν επικεντρώθηκα στην πνευματική δραστηριότητα, το μυαλό μου ξέφυγε από την καταστροφή που βίωνα. Αυτό μου έδωσε ένα αίσθημα ασφάλειας». Μια άλλη αδελφή παρατήρησε: «Εν μέσω τόσων πραγμάτων που βρίσκονταν πέρα από τον έλεγχό μας, η διακονία έδωσε κατεύθυνση στην οικογένειά μου. Καθώς μιλούσαμε σε άλλους για την ελπίδα του νέου κόσμου, ενισχυόταν η δική μας πεποίθηση ότι τα πάντα θα γίνουν νέα».

¹⁴ Η παρακολούθηση των συναθροίσεων είναι άλλη μια πνευματική δραστηριότητα στην οποία πρέπει να επιστρέψουν όσο το δυνατόν συντομότερα οι αδελφοί μας που έχουν πέσει θύματα καταστροφών. Δείτε τι συνέβη στην Κιγιόκο, μια αδελφή κοντά στα 60. Έχοντας χάσει τα πάντα από ένα τσουνάμι και έχοντας μείνει μόνο με τα ρούχα και τα σανδάλια που φορούσε, δεν είχε ιδέα πώς θα κατάφερνε να επιβιώσει. Τότε ένας πρεσβύτερος της είπε ότι θα έκαναν τη συνάθροιση εκείνης της εβδομάδας στο αυτοκίνητό του. Η Κιγιόκο αφηγείται: «Ένας πρεσβύτερος, η σύζυγός του, μια ακόμα αδελφή και εγώ καθήσαμε στο αυτοκίνητο. Η συνάθροιση ήταν απλή, αλλά ως εκ θαύματος οι μνήμες από το τσουνάμι εξαφανίστηκαν. Ένιωσα ειρήνη διάνοιας. Εκείνη η συνάθροιση μου έδειξε τη δύναμη της Χριστιανικής συναναστροφής». Μιλώντας για τις συναθροίσεις που παρακολούθησε έπειτα από μια καταστροφή, κάποια άλλη αδελφή είπε: «Ήταν η σανίδα σωτηρίας μου!»​—Ρωμ. 1:11, 12· 12:12.

Η Διακονία Παροχής Βοήθειας Φέρνει Διαρκή Οφέλη

15, 16. (α) Ποιο όφελος θα αποκόμιζαν οι Χριστιανοί στην Κόρινθο και αλλού αν υποστήριζαν τις προσπάθειες παροχής βοήθειας; (β) Πώς ωφελούμαστε παρόμοια και εμείς σήμερα από το έργο παροχής βοήθειας;

¹⁵ Στην ανάλυση που έκανε για τη διακονία παροχής βοήθειας, ο Παύλος εξήγησε επίσης στους Κορινθίους ποια οφέλη θα αποκόμιζαν οι ίδιοι και άλλοι Χριστιανοί από τη συμμετοχή τους σε αυτό το έργο. Δήλωσε: «Με δέηση για εσάς, [οι Ιουδαίοι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ που έλαβαν αυτή τη βοήθεια] σας λαχταρούν λόγω της υπερέχουσας παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού που είναι πάνω σας». (2 Κορ. 9:14) Ναι, η γενναιοδωρία των Κορινθίων θα υποκινούσε τους Ιουδαίους Χριστιανούς να προσεύχονται για χάρη των αδελφών τους στην Κόρινθο, περιλαμβανομένων και των Εθνικών, και θα βάθαινε τη στοργή τους για αυτούς.

¹⁶ Εφαρμόζοντας στην εποχή μας τα λόγια του Παύλου για τα οφέλη του έργου παροχής βοήθειας, Η Σκοπιά 1 Δεκεμβρίου 1945 (στην αγγλική) δήλωσε: «Σκεφτείτε πόσο πολύ ενώνεται ο καθιερωμένος λαός του Θεού όταν ένα τμήμα του συνεισφέρει για τις ανάγκες ενός άλλου τμήματός του!» Οι αδελφοί που παρέχουν βοήθεια σήμερα το ζουν αυτό από πρώτο χέρι. «Το έργο παροχής βοήθειας με έκανε να νιώσω τόσο κοντά στους αδελφούς μου όσο ποτέ προηγουμένως», λέει ένας πρεσβύτερος που βοήθησε τους πληγέντες από κάποια πλημμύρα. Μια αδελφή που έλαβε βοήθεια λέει με ευγνωμοσύνη: «Η αδελφότητά μας είναι ό,τι πιο κοντινό στον Παράδεισο».​—Διαβάστε Παροιμίες 17:17.

17. (α) Πώς εφαρμόζονται στο έργο παροχής βοήθειας τα λόγια του εδαφίου Ησαΐας 41:13; (β) Αναφέρετε μερικά παραδείγματα που δείχνουν πώς το έργο παροχής βοήθειας τιμάει τον Ιεχωβά και ενισχύει το δεσμό ενότητάς μας. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Εθελοντές σε Όλο τον Κόσμο Παρέχουν Βοήθεια».)

¹⁷ Όταν οι ομάδες παροχής βοήθειας φτάνουν στην πληγείσα περιοχή, οι αδελφοί που έχουν βιώσει την καταστροφή γεύονται με πολύ ιδιαίτερο τρόπο πόσο αληθινή είναι η υπόσχεση του Θεού: «Εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σου, πιάνω σφιχτά το δεξί σου χέρι, και σου λέω: “Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε βοηθήσω”». (Ησ. 41:13) Κάποια αδελφή που επέζησε από μια καταστροφή είπε: «Όταν είδα το μέγεθος της συμφοράς, με έπιασε απελπισία, αλλά ο Ιεχωβά μού άπλωσε το χέρι. Δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω πόσο με βοήθησαν οι αδελφοί». Όταν ένας σεισμός ισοπέδωσε την περιοχή τους, δύο πρεσβύτεροι έγραψαν εκ μέρους των εκκλησιών τους: «Ο σεισμός μάς έφερε μεγάλο πόνο, αλλά νιώσαμε τη βοήθεια που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω των αδελφών μας. Είχαμε διαβάσει για το έργο παροχής βοήθειας, αλλά τώρα το βλέπαμε με τα ίδια μας τα μάτια».

Μπορείτε να Συμμετάσχετε και Εσείς;

18. Τι μπορείτε να κάνετε αν θέλετε να συμμετάσχετε στο έργο παροχής βοήθειας; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Διαμόρφωσε την Πορεία της Ζωής Του».)

¹⁸ Θέλετε να γευτείτε και εσείς τη χαρά που φέρνει αυτό το έργο; Αν ναι, είναι καλό να ξέρετε ότι εκείνοι που συμμετέχουν επιλέγονται συνήθως ανάμεσα από αυτούς που εργάζονται σε προγράμματα οικοδόμησης Αιθουσών Βασιλείας. Πείτε, λοιπόν, στους πρεσβυτέρους σας ότι θα θέλατε να συμπληρώσετε μια αίτηση. Ένας πρεσβύτερος με μεγάλη πείρα στο έργο παροχής βοήθειας επισημαίνει: «Ταξιδέψτε στην πληγείσα περιοχή μόνο αν λάβετε επίσημη πρόσκληση από την Επιτροπή Παροχής Βοήθειας». Με αυτόν τον τρόπο, η όλη προσπάθεια θα προχωρεί εύτακτα.

19. Πώς συμβάλλουν όσοι συμμετέχουν στο έργο παροχής βοήθειας στο να καταδειχτεί ότι είμαστε πραγματικά μαθητές του Χριστού;

¹⁹ Το έργο παροχής βοήθειας είναι όντως ένας εκπληκτικός τρόπος με τον οποίο υπακούμε στην εντολή του Χριστού να “αγαπάμε ο ένας τον άλλον”. Εκδηλώνοντας τέτοια αγάπη, δείχνουμε ότι είμαστε πραγματικά μαθητές του Χριστού. (Ιωάν. 13:34, 35) Τι ευλογία είναι να έχουμε τόσους πρόθυμους εργάτες οι οποίοι φέρνουν δόξα στον Ιεχωβά παρέχοντας την αναγκαία βοήθεια στους όσιους υποστηρικτές της Βασιλείας του Θεού!

ΒΛΕΠΕΤΕ τα μάτια του σπουδαστή σας να λάμπουν καθώς συλλαμβάνει το νόημα του εδαφίου που μόλις διαβάσατε μαζί. Αργά αργά, λέει: «Δηλαδή η Γραφή διδάσκει ότι μπορούμε να ζούμε στον Παράδεισο για πάντα​—και μάλιστα εδώ στη γη;» Ο συνεργάτης σας απαντάει χαμογελώντας: «Αυτό δεν είδες στη Γραφή;» Συγκλονισμένος, ο σπουδαστής κουνάει το κεφάλι με δέος και λέει: «Δεν το πιστεύω ότι τόσο καιρό δεν μου το είχε πει κανείς αυτό!» Θυμάστε πως κάτι ανάλογο είπε πριν από λίγες εβδομάδες, όταν έμαθε ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά.

Έχετε ζήσει αυτή την εμπειρία; Πολλά μέλη του λαού του Θεού την έχουν ζήσει. Λίγα πράγματα μπορούν να μας θυμίσουν τόσο έντονα το πολύτιμο δώρο που μας έχει δοθεί​—τη γνώση της αλήθειας! Αλλά σκεφτείτε: Πώς λάβατε αυτό το δώρο; Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο ερώτημα. Ο τρόπος με τον οποίο ο λαός του Θεού έχει λάβει προοδευτικά πνευματική διαφώτιση αποτελεί ζωντανή απόδειξη ότι η Βασιλεία του Θεού είναι πραγματική. Εδώ και έναν αιώνα, ο Βασιλιάς της, ο Ιησούς Χριστός, διασφαλίζει ενεργά ότι ο λαός του Θεού διδάσκεται την αλήθεια.

ΣΗΜΕΡΑ δεν δουλεύετε και ετοιμάζεστε πρωί πρωί για το έργο. Για μια στιγμή κοντοστέκεστε και σκέφτεστε την κούραση που νιώθετε. Η ιδέα να μείνετε μέσα και να χαλαρώσετε είναι μεγάλος πειρασμός! Κάνετε όμως μια προσευχή και αποφασίζετε να πάτε. Συνεργάζεστε με μια πιστή ηλικιωμένη αδελφή, και συγκινείστε από την υπομονή και την καλοσύνη της. Καθώς μεταδίδετε το άγγελμα της αλήθειας από σπίτι σε σπίτι, σκέφτεστε ότι σε ολόκληρο τον κόσμο οι αδελφοί και οι αδελφές σας μεταδίδουν το ίδιο άγγελμα, χρησιμοποιούν τα ίδια έντυπα και ωφελούνται όλοι τους από την ίδια εκπαίδευση. Όταν τελικά επιστρέφετε, νιώθετε να πετάτε. Τι καλά που δεν μείνατε σπίτι!

Στις μέρες μας, η Χριστιανική διακονία είναι το κύριο έργο της Βασιλείας του Θεού. Ο Ιησούς προείπε ότι το έργο κηρύγματος θα έπαιρνε εκπληκτικές διαστάσεις στη διάρκεια των τελευταίων ημερών. (Ματθ. 24:14) Πώς έχει εκπληρωθεί η προφητεία του; Σε αυτή την ενότητα, θα ασχοληθούμε με τους ανθρώπους, τις μεθόδους και τα εργαλεία που έχουν παίξει τόσο σημαντικό ρόλο στη Χριστιανική διακονία, η οποία βοηθάει εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο να βλέπουν τη Βασιλεία του Θεού ως πραγματικότητα.

ΧΑΙΡΕΤΑΤΕ το γείτονά σας καθώς περνάτε. Τώρα τελευταία έχετε προσέξει ότι παρατηρεί εσάς και την οικογένειά σας. Εκείνος ανταποδίδει το χαιρετισμό και σας κάνει νόημα να πλησιάσετε. «Να σας ρωτήσω κάτι;» λέει. «Γιατί εσείς είστε τόσο διαφορετικοί;» «Τι εννοείτε;» τον ρωτάτε. «Αν δεν κάνω λάθος, είστε Μάρτυρες του Ιεχωβά», συνεχίζει εκείνος. «Δεν είστε σαν όλους τους άλλους. Δεν μοιάζετε με τις άλλες θρησκείες​—δεν γιορτάζετε, δεν ανακατεύεστε στην πολιτική, δεν πηγαίνετε στον πόλεμο. Κανείς σας δεν καπνίζει. Και η οικογένειά σας φαίνεται ότι έχει υψηλές ηθικές αρχές. Τι σας κάνει τόσο διαφορετικούς;»

Εσείς ξέρετε ότι η απάντηση έγκειται ουσιαστικά σε ένα πράγμα: Ζούμε υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού. Ως Βασιλιάς, ο Ιησούς μάς εξαγνίζει διαρκώς. Μας βοηθάει να βαδίζουμε στα ίχνη του και έτσι να ξεχωρίζουμε ως διαφορετικοί μέσα στον κακό κόσμο που μας περιβάλλει. Σε αυτή την ενότητα, θα δούμε πώς η Μεσσιανική Βασιλεία έχει εξαγνίσει το λαό του Θεού πνευματικά, ηθικά και οργανωτικά​—πάντα για τη δόξα του Ιεχωβά.

ΚΑΘΩΣ κηρύττετε από σπίτι σε σπίτι, ακούτε στο βάθος μια σειρήνα. Σταδιακά δυναμώνει. Μόλις αρχίζετε να μιλάτε στον επόμενο οικοδεσπότη, ο συνεργάτης σας γυρίζει και βλέπει ένα περιπολικό που σταματάει δίπλα σας. Ένας αστυνομικός βγαίνει, σας πλησιάζει και ρωτάει: «Εσείς οι δύο είστε που χτυπάτε τις πόρτες και μιλάτε για τη Γραφή; Μας έκαναν παράπονα για εσάς!» Αποκρίνεστε με σεβασμό και εξηγείτε ότι είστε Μάρτυρες του Ιεχωβά. Τι θα επακολουθήσει;

Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιστορία. Πώς έχει αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της χώρας σας τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο διάβα των ετών; Υπάρχει κάποια στοιχειώδης θρησκευτική ελευθερία; Αν ναι, τότε σε αυτό πιθανότατα έχουν συντελέσει πολύ οι σκληρές προσπάθειες που κατέβαλλαν επί δεκαετίες οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές σας για την «υπεράσπιση και νομική εδραίωση των καλών νέων». (Φιλιπ. 1:7) Όπου και αν ζείτε, ο στοχασμός γύρω από τις νομικές νίκες που έχουν κερδίσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορεί να ενισχύσει πολύ την πίστη σας. Σε αυτή την ενότητα, θα εξετάσουμε ένα μέρος από αυτό το αξιοθαύμαστο ιστορικό. Οι νίκες μας αποδεικνύουν με συγκλονιστικό τρόπο ότι η Βασιλεία είναι μια πραγματικότητα, διότι δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πετύχουμε τόσο πολλά μόνοι μας!

ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ενθαρρυντικά στον ομιλητή που είναι πάνω στο βήμα. Είναι ένας νεαρός αδελφός από την εκκλησία σας, και έχει για πρώτη φορά μέρος σε συνέλευση. Καθώς απολαμβάνετε την ομιλία του, νιώθετε θαυμασμό για την εκπαίδευση που λαβαίνει ο λαός του Θεού. Θυμάστε τις πρώτες προσπάθειες αυτού του νεαρού στο βήμα​—και να τι πρόοδο έχει κάνει! Σημείωσε θαυμάσια πρόοδο όταν παρακολούθησε τη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα. Πιο πρόσφατα, μαζί με τη σύζυγό του είχαν τη χαρά να παρακολουθήσουν τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας. Καθώς χειροκροτείτε για την εξαιρετική ομιλία του, κοιτάζετε γύρω σας και συλλογίζεστε την εκπαίδευση που λαβαίνουν όλοι στο λαό του Θεού.

Η Γραφή προείπε έναν καιρό κατά τον οποίο όλοι στο λαό του Θεού θα «διδάσκονται από τον Ιεχωβά». (Ησ. 54:13) Σήμερα ζούμε σε αυτόν τον καιρό. Λαβαίνουμε εκπαίδευση, όχι μόνο μέσω των εντύπων μας, αλλά και στις συναθροίσεις, στις συνελεύσεις και στις διάφορες σχολές που είναι σχεδιασμένες να μας προετοιμάζουν για συγκεκριμένους διορισμούς στην οργάνωση του Ιεχωβά. Σε αυτή την ενότητα, θα δούμε πώς όλη αυτή η εκπαίδευση αποτελεί ακράδαντη απόδειξη ότι η Βασιλεία του Θεού κυβερνάει σήμερα.

ΜΠΑΙΝΕΤΕ στην Αίθουσα Βασιλείας σας και τη βρίσκετε αγνώριστη. Ανέκαθεν καμαρώνατε για αυτό το κτίριο. Μπορεί μάλιστα να έχετε ευχάριστες αναμνήσεις από τη συμμετοχή σας στην οικοδόμησή του πριν από μερικά χρόνια. Αλλά τώρα, κατά μία έννοια, καμαρώνετε ακόμα περισσότερο, γιατί η Αίθουσα Βασιλείας έχει μετατραπεί προσωρινά σε κέντρο παροχής βοήθειας. Μια θύελλα προκάλεσε πλημμύρες και καταστροφές στην περιοχή σας, αλλά η Επιτροπή του Τμήματος οργάνωσε γρήγορα την παροχή τροφίμων, ρουχισμού, καθαρού νερού και άλλων εφοδίων στους πληγέντες. Οι προμήθειες που έχουν δωρηθεί είναι εύτακτα τοποθετημένες. Οι αδελφοί και οι αδελφές μπαίνουν με τη σειρά, παίρνουν ό,τι χρειάζονται και, σε πολλές περιπτώσεις, σκουπίζουν δάκρυα χαράς από τα μάτια τους.

Ο Ιησούς είχε πει ότι το εξέχον χαρακτηριστικό γνώρισμα του λαού του θα ήταν η αγάπη μεταξύ τους. (Ιωάν. 13:34, 35) Σε αυτή την ενότητα, θα δούμε πώς εκδηλώνεται Χριστιανική αγάπη στα οικοδομικά έργα και στις προσπάθειες για παροχή βοήθειας που οργανώνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Όλη αυτή η αγάπη αποτελεί δυναμική απόδειξη ότι ζούμε υπό τη Βασιλική διακυβέρνηση του Ιησού.