1, 2. Γιατί έχετε εμπιστοσύνη στα λόγια της Αγίας Γραφής;

«ΥΠΑΡΧΕΙ φίλος που προσκολλάται στενότερα από αδελφό». (Παρ. 18:24) Έχετε διαπιστώσει προσωπικά πόσο αληθινά είναι αυτά τα θεόπνευστα λόγια; Όταν σας μιλάει ένας αληθινός φίλος, ασφαλώς μπορείτε να βασιστείτε στα λεγόμενά του. Όταν σας λέει κάτι καλό ή εξηγεί τι θα κάνει, τον πιστεύετε. Αν φέρει στην προσοχή σας κάτι που χρειάζεται να διορθωθεί, πιθανότατα δέχεστε την υπόδειξή του και ενεργείτε ανάλογα. Άλλωστε, έχει αποδείξει σε βάθος χρόνου ότι θέλει το καλό σας, ακόμη και όταν σας δίνει συμβουλή. Θέλει να τα καταφέρετε, πράγμα που βεβαίως επιθυμείτε και εσείς για αυτόν, ώστε η φιλία σας να διαρκέσει.

² Οι άνθρωποι τους οποίους χρησιμοποίησε ο Θεός για να γράψουν τα βιβλία της Αγίας Γραφής είναι τέτοιοι φίλοι για εσάς από πολλές απόψεις. Μπορείτε να πιστέψετε τα όσα ακούτε από αυτούς. Είστε βέβαιοι πως ό,τι λένε είναι για το καλό σας. Έτσι θα έπρεπε να νιώθουν και οι αρχαίοι Ισραηλίτες για τους ανθρώπους που «μίλησαν από τον Θεό καθώς κατευθύνονταν από άγιο πνεύμα». (2 Πέτρ. 1:20, 21) Για τη συγγραφή του μεγαλύτερου σε μέγεθος προφητικού βιβλίου, ο Θεός χρησιμοποίησε τον Ιερεμία, ο οποίος έγραψε επίσης το βιβλίο Θρήνοι καθώς και άλλα δύο Γραφικά βιβλία.

3, 4. Πώς θεωρούν μερικοί τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι, αλλά γιατί είναι λανθασμένη αυτή η άποψη; Εξηγήστε.

³ Ίσως έχετε προσέξει, όμως, ότι μερικοί αναγνώστες της Αγίας Γραφής τείνουν να θεωρούν πως τα συγγράμματα του Ιερεμία “δεν είναι για αυτούς”. Ενδεχομένως φαντάζονται ότι τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι περιέχουν μόνο φοβερές προειδοποιήσεις και δυσοίωνες προβλέψεις.a Είναι όμως αυτή η άποψη ρεαλιστική;

⁴ Είναι αλήθεια ότι ο Ιερεμίας στα συγγράμματά του μιλάει για κάποια πράγματα χωρίς περιστροφές, αλλά και ένας φίλος ενίοτε το κάνει αυτό, όπως γνωρίζετε. Και ο Ιησούς επίσης δεν δίσταζε να μιλήσει όταν οι φίλοι του, οι απόστολοι, εκδήλωναν εσφαλμένη στάση. Τους διόρθωνε ευθέως. (Μάρκ. 9:33-37) Μολαταύτα, το κύριο άγγελμά του ήταν θετικό, διότι έδειχνε την οδό προς την επιδοκιμασία του Θεού και τη μελλοντική ευτυχία. (Ματθ. 5:3-10, 43-45) Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τα συγγράμματα του Ιερεμία, που αποτελούν μέρος “όλης της Γραφής” η οποία είναι ωφέλιμη για «τακτοποίηση ζητημάτων». (2 Τιμ. 3:16) Ο Ιερεμίας όντως δήλωσε σαφώς την άποψη του Ιεχωβά για εκείνους που ισχυρίζονταν ότι τον υπηρετούσαν αλλά άξιζαν να υποστούν τις συνέπειες της κακής τους πορείας. Εντούτοις, τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι περιέχουν ένα ελπιδοφόρο άγγελμα και δείχνουν πώς μπορεί το μέλλον μας να είναι ευλογημένο. Ο Ιερεμίας έγραψε επίσης προφητείες σχετικά με το πώς θα εξελισσόταν η πολιτεία του Θεού με το λαό Του, και εμείς σήμερα περιλαμβανόμαστε άμεσα στην εκπλήρωσή τους. Επιπρόσθετα, σε αυτά τα δύο βιβλία θα βρείτε θετικές και ενθαρρυντικές δηλώσεις.​—Διαβάστε Ιερεμίας 31:13, 33· 33:10, 11· Θρήνοι 3:22, 23.

5. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τα συγγράμματα του Ιερεμία;

⁵ Κάποια πράγματα που έγραψε ο Ιερεμίας συνδέονται τόσο με την τωρινή μας ευτυχία μέσα στο λαό του Θεού όσο και με τις προοπτικές μας για το μέλλον. Ένα σχετικό παράδειγμα είναι η ενωμένη αδελφότητά μας. Τα συγγράμματα του Ιερεμία μάς βοηθούν να ισχυροποιούμε τους δεσμούς αυτής της αδελφότητας και να εφαρμόζουμε την εξής συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Αδελφοί, να χαίρεστε, να διορθώνεστε, να παρηγορείστε, να σκέφτεστε το ίδιο, να ζείτε ειρηνικά· και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης θα είναι μαζί σας». (2 Κορ. 13:11) Τα συγγράμματα του Ιερεμία έχουν επίσης άμεση σχέση με το άγγελμα που κηρύττουμε. Παρότι μιλάμε στους ανθρώπους για τις τελευταίες ημέρες και τους προειδοποιούμε για το επικείμενο τέλος αυτού του συστήματος, το άγγελμά μας παραμένει θετικό, προσφέροντας βάση για ελπίδα. Επιπλέον, τα όσα έγραψε ο Ιερεμίας είναι πολύ χρήσιμα και από πρακτική άποψη. Η δική μας κατάσταση έχει πολλά παράλληλα με τη ζωή και το άγγελμά του. Για να το αντιληφθούμε αυτό, ας εξετάσουμε το υπόβαθρο και το διορισμό αυτού του υποδειγματικού προφήτη στον οποίο ο Θεός είπε: «Έβαλα τα λόγια μου στο στόμα σου».​—Ιερ. 1:9.

6, 7. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός ενδιαφερόταν για τον Ιερεμία, και ποιες συνθήκες επικρατούσαν όταν γεννήθηκε αυτός;

⁶ Ένας άντρας και μια γυναίκα που πρόκειται να γίνουν γονείς σκέφτονται συχνά πώς θα είναι το παιδί που θα αποκτήσουν και τι θα κάνει στη ζωή του. Ποια θα είναι τα ενδιαφέροντά του, η σταδιοδρομία του και τα επιτεύγματά του; Πιθανότατα και οι δικοί σας γονείς έκαναν τέτοιες σκέψεις. Κάτι παρόμοιο συνέβη λογικά και με τους γονείς του Ιερεμία. Ωστόσο, η δική του περίπτωση ήταν ξεχωριστή. Γιατί; Επειδή ο Δημιουργός του σύμπαντος ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη ζωή και τις δραστηριότητές του.​—Διαβάστε Ιερεμίας 1:5.

⁷ Προτού ακόμη γεννηθεί ο Ιερεμίας, ο Θεός χρησιμοποίησε την πρόγνωσή του. Έδειξε ξεχωριστό ενδιαφέρον για ένα αγόρι που επρόκειτο να γεννηθεί σε μια ιερατική οικογένεια η οποία ζούσε βόρεια της Ιερουσαλήμ. Αυτό συνέβη στα μέσα του έβδομου αιώνα Π.Κ.Χ., μια θλιβερή εποχή για τον Ιούδα λόγω της κακής διακυβέρνησης του Βασιλιά Μανασσή. (Βλέπε σελίδα 19.) Επί πολύ καιρό στη διάρκεια της 55χρονης βασιλείας του, αυτός έπραττε το κακό στα μάτια του Ιεχωβά. Έπειτα, ο γιος του ο Αμών ακολούθησε παρόμοια πορεία. (2 Βασ. 21:1-9, 19-26) Μια ριζική αλλαγή επήλθε με τον επόμενο βασιλιά του Ιούδα, τον Ιωσία, ο οποίος αναζητούσε τον Ιεχωβά. Το 18ο έτος της βασιλείας του, είχε ήδη καθαρίσει τη χώρα από την ειδωλολατρία. Αυτό πρέπει να χαροποίησε τους γονείς του Ιερεμία. Στα χρόνια εκείνου του βασιλιά ήταν που ο Θεός διόρισε το γιο τους προφήτη.​—2 Χρον. 34:3-8.

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΕΝΑΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ

8. Ποιο διορισμό έλαβε ο Ιερεμίας, και πώς αντέδρασε;

⁸ Δεν ξέρουμε πόσων χρονών ήταν ο Ιερεμίας όταν ο Θεός τού είπε: «Προφήτη στα έθνη σε κατέστησα». Ίσως κόντευε τα 25, την ηλικία κατά την οποία ένας ιερέας μπορούσε να αρχίσει την πρώτη φάση της υπηρεσίας του. (Αριθ. 8:24) Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Ιερεμίας απάντησε: «Αλίμονο, Υπέρτατε Κύριε Ιεχωβά! Μα εγώ δεν ξέρω πώς να μιλήσω, γιατί είμαι παιδί». (Ιερ. 1:6) Δίσταζε, ίσως επειδή νόμιζε ότι ήταν πολύ νέος ή ότι δεν είχε τα προσόντα για να επωμιστεί τις σοβαρές ευθύνες του προφήτη και για να μιλάει δημόσια όπως απαιτούσε το έργο αυτό.

9, 10. Υπό ποιες συνθήκες ανέλαβε ο Ιερεμίας το διορισμό του, αλλά γιατί αποδείχτηκε επικίνδυνη αυτή η αποστολή αργότερα;

⁹ Ο Ιερεμίας έλαβε το διορισμό του το διάστημα που ο Βασιλιάς Ιωσίας εξάλειφε την απεχθή ψευδή λατρεία και προήγε την αληθινή. Άσχετα με το αν ο Ιερεμίας είχε πολλές επαφές με τον Ιωσία ή όχι, το κλίμα ήταν σαφώς ευνοϊκό για έναν αληθινό προφήτη. Ο Σοφονίας και ο Ναούμ υπηρέτησαν επίσης στον Ιούδα στις αρχές της βασιλείας του Ιωσία.b Υπήρχε επίσης και η προφήτισσα Όλδα, η οποία όμως προείπε καιρούς συμφοράς. Ο Ιερεμίας είδε αυτούς τους καιρούς. (2 Βασ. 22:14) Υπήρξαν, μάλιστα, περιπτώσεις στις οποίες κάποιοι φίλοι του, όπως ο Αβδέ-μέλεχ και ο Βαρούχ, χρειάστηκε να τον σώσουν από βέβαιο θάνατο ή να τον προστατέψουν από εκδικητικούς εχθρούς.

¹⁰ Πώς θα νιώθατε εσείς αν ο Θεός έλεγε ότι έχετε ειδικό διορισμό ως προφήτης για να διακηρύξετε ένα ισχυρό άγγελμα; (Διαβάστε Ιερεμίας 1:10) Πάρτε για παράδειγμα ένα μόνο από τα αγγέλματα που χρειάστηκε να διακηρύξει ο Ιερεμίας. Το 609 Π.Κ.Χ., οι βαβυλωνιακές δυνάμεις κινούνταν προς την Ιερουσαλήμ. Ο Βασιλιάς Σεδεκίας επιθυμούσε να λάβει ένα ευνοϊκό άγγελμα από τον Θεό μέσω του Ιερεμία. Αλλά ο Θεός είχε κάτι άλλο υπόψη του για αυτόν το βασιλιά.​—Διαβάστε Ιερεμίας 21:4-7, 10.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΜΑΣ

11. Γιατί ίσως ήταν δύσκολο για τον Ιερεμία να εκπληρώσει το διορισμό του, αλλά ποια διαβεβαίωση του δόθηκε;

¹¹ Φανταστείτε ότι πρέπει να μεταδώσουμε καυστικά, καταδικαστικά αγγέλματα κρίσης εναντίον ασεβών βασιλιάδων, διεφθαρμένων ιερέων και ψευδοπροφητών. Αυτό έπρεπε να κάνει και ο Ιερεμίας. Ωστόσο, έχουμε την υποστήριξη του Θεού, όπως την είχε και εκείνος. (Ιερ. 1:7-9) Ο Θεός εμπιστεύτηκε τον νεαρό Ιερεμία και τον εμψύχωσε με τα λόγια: «Σε έκανα σήμερα οχυρωμένη πόλη και σιδερένιο στύλο και χάλκινα τείχη εναντίον όλου του τόπου, προς τους βασιλιάδες του Ιούδα, προς τους άρχοντές του, προς τους ιερείς του και προς το λαό του τόπου. Και είναι σίγουρο ότι θα σε πολεμήσουν, αλλά δεν θα υπερισχύσουν εναντίον σου, διότι “εγώ είμαι μαζί σου”, λέει ο Ιεχωβά, “για να σε ελευθερώνω”».​—Ιερ. 1:18, 19.

12. Ποιοι είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους μπορούμε να ταυτιστούμε με τον Ιερεμία;

¹² Ας μη φανταζόμαστε ότι ο Ιερεμίας διέθετε απίστευτες ικανότητες. Ήταν άνθρωπος σαν και εμάς. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και έζησε σε άλλη εποχή, αντιμετώπισε καταστάσεις παρόμοιες με αυτές που αντιμετωπίζουμε εμείς. Στην καθημερινή μας ζωή και στις εκκλησιαστικές μας δραστηριότητες, ερχόμαστε σε επαφή με διάφορους τύπους ανθρώπων, όπως και ο Ιερεμίας. Σε σχέση με όλα αυτά μπορούμε να διδαχτούμε από τον Ιερεμία, ο οποίος, σαν τον προφήτη Ηλία, ήταν «άνθρωπος με αισθήματα σαν τα δικά μας». (Ιακ. 5:17) Εξετάστε μερικά διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε.

13, 14. Γιατί μπορεί να αγγίζει μερικούς Χριστιανούς η εμπειρία του Ιερεμία με τον Πασχώρ, όπως απεικονίζεται στη σελίδα 10;

¹³ Δεν είναι αλήθεια ότι στο διάβα των ετών είχατε πότε καλές και πότε κακές στιγμές; Το ίδιο και ο Ιερεμίας. Κάποια φορά ο Πασχώρ, ένας επιφανής ιερέας, τον χτύπησε και διέταξε να τον βάλουν σε ξύλινα δεσμά. Επί ώρες ολόκληρες έμεινε περιορισμένος σε ένα ξύλινο πλαίσιο που ίσως έκλεινε τα πόδια, τα χέρια και το λαιμό του στρεβλώνοντας τη στάση του σώματος. Εκτός από τον πόνο, έπρεπε πιθανότατα να υπομείνει σωρεία εμπαιγμών από τους εναντιουμένους. Θα μπορούσατε εσείς να υπομείνετε κακεντρεχή εμπαιγμό ή και σωματική κακομεταχείριση;​—Ιερ. 20:1-4.

¹⁴ Δεδομένης της κατάστασής του, δεν είναι παράξενο που ο Ιερεμίας ένιωσε την ανάγκη να πει: «Καταραμένη να είναι η ημέρα που γεννήθηκα! . . . Γιατί βγήκα από τη μήτρα ώστε να βλέπω σκληρή εργασία και λύπη και να τελειώσουν οι ημέρες μου μέσα στην ντροπή;» (Ιερ. 20:14-18) Είναι σαφές ότι ήξερε τι θα πει απόγνωση. Έχετε νιώσει ποτέ εσείς τόση απελπισία ώστε να αμφιβάλλετε για την αξία σας, για τα όσα επιτελείτε ή για το αν έχει καν νόημα να συνεχίσετε τον αγώνα; Όλοι όσοι έχουν νιώσει έτσι μπορούν να ωφεληθούν αν κατανοήσουν καλύτερα τα όσα πέρασε ο Ιερεμίας, καθώς και το πώς εξελίχθηκαν τελικά τα πράγματα στη ζωή του.

15. Γιατί μπορούμε να ωφεληθούμε παρατηρώντας τις εναλλαγές στη διάθεση του Ιερεμία;

¹⁵ Οι εκφράσεις απόγνωσης που διαβάζουμε στα εδάφια Ιερεμίας 20:14-18 ακολουθούν αμέσως μετά τα λόγια του προφήτη για την απόδοση αίνου στον Ιεχωβά με ύμνους. (Διαβάστε Ιερεμίας 20:12, 13) Έχετε εσείς παρατηρήσει κατά καιρούς απότομες εναλλαγές στη διάθεσή σας; Εκεί που ήσασταν όλο χαρά, ξαφνικά αρχίσατε να νιώθετε αποθάρρυνση. Πιθανότατα όλοι μας μπορούμε να ωφεληθούμε αναλύοντας τις εμπειρίες του Ιερεμία. Είναι φανερό ότι είχε τα συνηθισμένα ανθρώπινα αισθήματα, όπως και εμείς. Προφανώς, λοιπόν, μπορούμε να ωφεληθούμε πολύ εξετάζοντας τις ενέργειες και τις αντιδράσεις αυτού του ανθρώπου, τον οποίο ο Δημιουργός χρησιμοποίησε δυναμικά ως εκπρόσωπο.​—2 Χρον. 36:12, 21, 22· Έσδρ. 1:1.

16. Ποιους μπορεί να ενδιαφέρει η οικογενειακή κατάσταση του Ιερεμία;

¹⁶ Ένας άλλος λόγος για τον οποίο μερικοί ταυτίζονται με τον Ιερεμία είναι η οικογενειακή του κατάσταση. Δηλαδή; Ο Ιεχωβά τού έδωσε μια ασυνήθιστη και πιθανώς δυσεφάρμοστη εντολή: Να μην παντρευτεί. (Διαβάστε Ιερεμίας 16:2) Γιατί του είπε κάτι τέτοιο, και πώς τον επηρέασε αυτό; Γιατί μπορεί αυτή η αφήγηση να έχει απήχηση στους αδελφούς και στις αδελφές που δεν έχουν σύντροφο, είτε λόγω επιλογής είτε λόγω περιστάσεων; Υπάρχει κάποιο στοιχείο στην εντολή που έδωσε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία το οποίο πρέπει να σκεφτούν σοβαρά οι έγγαμοι Χριστιανοί; Πώς μπορούν να ωφεληθούν τα αντρόγυνα που δεν έχουν «γιους και κόρες»; Πώς μπορεί η αφήγηση του Ιερεμία να βοηθήσει εσάς;

17. Σε ποιες σκέψεις μπορούν να μας υποκινήσουν τα λόγια του προφήτη στο εδάφιο Ιερεμίας 38:20;

¹⁷ Είναι ενδιαφέρον ότι κάποια στιγμή ο Ιερεμίας πρότρεψε το βασιλιά του Ιούδα: «Υπάκουσε, παρακαλώ, στη φωνή του Ιεχωβά σύμφωνα με αυτά που σου λέω, και τα πράγματα θα πάνε καλά για εσένα, και η ψυχή σου θα συνεχίσει να ζει». (Ιερ. 38:20) Αυτή η αφήγηση παρέχει άριστη καθοδηγία όσον αφορά τις σχέσεις μας με τους άλλους, περιλαμβανομένων και εκείνων που δεν περπατούν ακόμη στις οδούς του Ιεχωβά, αλλά τους οποίους ίσως μπορούμε να βοηθήσουμε. Επίσης, η συμπεριφορά του Ιερεμία προς εκείνους που υπάκουαν στον Θεό αποτελεί πρακτικό παράδειγμα για εμάς σήμερα. Πράγματι, έχουμε πολλά να μάθουμε από τον Ιερεμία.

ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ;

18, 19. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσαν να εξεταστούν τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι;

¹⁸ Αυτό το έντυπο θα σας βοηθήσει να εξετάσετε τα Γραφικά βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι και να διδαχτείτε από αυτά. Πώς; Υπό θεϊκή έμπνευση, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για τακτοποίηση ζητημάτων, για διαπαιδαγώγηση στη δικαιοσύνη». (2 Τιμ. 3:16) Αυτή η δήλωση περιλαμβάνει και τα προαναφερθέντα βιβλία.

¹⁹ Βέβαια, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για επωφελή ανάλυση αυτών των βιβλίων. Λόγου χάρη, μπορεί να τα μελετήσει κάποιος εδάφιο προς εδάφιο, προσπαθώντας να καταλάβει το γενικότερο πλαίσιο και τη σημασία του κάθε εδαφίου. Ή θα μπορούσε να επικεντρώσει την προσοχή του σε υπαρκτά παράλληλα​—να παραβάλει ή να αντιδιαστείλει άτομα και γεγονότα που περιγράφονται σε αυτά τα βιβλία με σύγχρονα αντίστοιχα ή εξελίξεις. (Παράβαλε Ιερεμίας 24:6, 7· 1 Κορινθίους 3:6) Ένας άλλος τρόπος ίσως είναι να μελετήσει το ιστορικό φόντο και τα γεγονότα που παρουσιάζονται σε αυτά τα δύο βιβλία. (Ιερ. 39:1-9) Σε κάποιον βαθμό μάλιστα, ορισμένες τέτοιες πληροφορίες είναι απαραίτητες προκειμένου να είναι αποδοτική οποιαδήποτε εξέταση των συγκεκριμένων Γραφικών βιβλίων. Γι’ αυτό και το Κεφάλαιο 2, «Υπηρεσία στο “Τελικό Διάστημα των Ημερών”», θα μας βοηθήσει να πάρουμε μια γενική εικόνα της ιστορικής περιόδου στην οποία έζησε ο Ιερεμίας καθώς και του ρόλου που έπαιξε το καθοδηγητικό χέρι του Θεού.

20. Πώς θα προσεγγίσουμε τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι σε αυτό το έντυπο;

²⁰ Εντούτοις, ο βασικός στόχος αυτού του εντύπου είναι άλλος. Θα προσεγγίσουμε τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι ως δώρα από τον Θεό τα οποία μας βοηθούν να ζούμε ως Χριστιανοί σήμερα. (Τίτο 2:12) Θα συνειδητοποιήσουμε περισσότερο από ποτέ ότι περιέχουν άφθονες πληροφορίες που είναι “ωφέλιμες για διδασκαλία”. Με τις πρακτικές συμβουλές και τα παραδείγματά τους, μπορούμε να αποκτήσουμε τις ικανότητες και τα εφόδια που χρειαζόμαστε καθώς αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της ζωής. Αυτό ισχύει για όλους μας​—άγαμους, παντρεμένους, πρεσβυτέρους, σκαπανείς, οικογενειάρχες, νοικοκυρές και μαθητές. Ο καθένας μας θα ανακαλύψει σε αυτά τα δύο θεόπνευστα βιβλία θεϊκή βοήθεια ώστε να είναι «εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο».​—2 Τιμ. 3:17.

21. Γιατί αποβλέπετε στο πρόγραμμα μελέτης που θα ακολουθήσει;

²¹ Καθώς εξετάζετε το κάθε κεφάλαιο αυτού του εντύπου, να αναζητάτε σημεία που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Αναμφίβολα, τα βιβλία αυτά θα επιβεβαιώσουν τη δήλωση του Παύλου: «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για τη διδασκαλία μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα».​—Ρωμ. 15:4.

1, 2. (α) Ποιο όραμα που είδε ο Ιερεμίας προσδιόρισε το βασικό θέμα των προφητικών του διακηρύξεων; (β) Γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρει το άγγελμα του Ιερεμία;

«ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ;» ρώτησε ο Θεός το νεοδιορισμένο προφήτη του. «Μια πλατύστομη χύτρα βλέπω, την οποία φυσούν», απάντησε ο νεαρός Ιερεμίας, «και το στόμιό της είναι στραμμένο αντίθετα από το βορρά». Αυτό το όραμα αποτελούσε μια πρώτη ένδειξη του τι είδους άγγελμα θα διακήρυττε ο Ιερεμίας. (Διαβάστε Ιερεμίας 1:13-16) Τη συμβολική αυτή χύτρα τη φυσούσαν, όχι για να κρυώσει, αλλά για να φουντώσουν οι φλόγες που έκαιγαν από κάτω. Ο Ιεχωβά προέλεγε ότι οι συμφορές θα χύνονταν από αυτή τη χύτρα σαν ζεματιστό υγρό στη γη του Ιούδα λόγω της απιστίας που επικρατούσε εκεί. Γιατί νομίζετε ότι το στόμιο της χύτρας ήταν στραμμένο προς το νότο; Αυτό σήμαινε ότι οι συμφορές θα έρχονταν από το βορρά​—από εκείνη την κατεύθυνση θα εισέβαλλε η Βαβυλώνα. Και όντως έτσι έγινε. Στη διάρκεια της προφητικής του δράσης, ο Ιερεμίας είδε να χύνονται επανειλημμένα συμφορές από αυτή τη χύτρα που έβραζε, με αποκορύφωμα την καταστροφή της Ιερουσαλήμ.

² Η Βαβυλώνα δεν υπάρχει πια, αλλά εσείς έχετε λόγους να ενδιαφέρεστε για τα προφητικά αγγέλματα του Ιερεμία. Γιατί; Επειδή ζείτε στο «τελικό διάστημα των ημερών» κατά το οποίο πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά ούτε αυτοί ούτε οι εκκλησίες τους έχουν την εύνοια του Θεού. (Ιερ. 23:20) Αντίθετα, εσείς και οι συλλάτρεις σας κηρύττετε, σαν τον Ιερεμία, ένα άγγελμα όχι μόνο κρίσης αλλά και ελπίδας.

3. (α) Πώς είναι ταξινομημένη η ύλη του Γραφικού βιβλίου Ιερεμίας; (β) Ποιος είναι ο σκοπός του Κεφαλαίου 2 αυτού του εντύπου;

³ Ο Ιερεμίας πιθανότατα υπαγόρευσε την αφήγησή του σε έναν γραμματέα προς το τέλος της προφητικής του σταδιοδρομίας αντί να καταγράφει τα γεγονότα ενόσω εξελίσσονταν. (Ιερ. 25:1-3· 36:1, 4, 32) Το βιβλίο δεν ακολουθεί χρονολογική σειρά επειδή ο Ιερεμίας ταξινόμησε πολλά τμήματά του κατά θέματα. Θα σας φανεί, λοιπόν, χρήσιμη μια επισκόπηση του ιστορικού πλαισίου των βιβλίων Ιερεμίας και Θρήνοι, καθώς και της σειράς με την οποία συνέβησαν τα γεγονότα. Δείτε τον πίνακα στη σελίδα 19. Γνωρίζοντας ποιος ήταν βασιλιάς του Ιούδα σε κάθε δεδομένη στιγμή και, ενίοτε, τι διαδραματιζόταν εντός και πέριξ του Ιούδα, θα μπορέσετε να κατανοήσετε καλύτερα τα όσα είπε και έκανε ο Ιερεμίας. Θα είστε δε σε καλύτερη θέση να ωφεληθείτε από τα αγγέλματα του Θεού προς το λαό Του τα οποία διακήρυξε ο Ιερεμίας.

Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟ

4-6. Ποια ήταν η κατάσταση του αρχαίου λαού του Θεού τις δεκαετίες που προηγήθηκαν της προφητικής σταδιοδρομίας του Ιερεμία;

⁴ Ο Ιερεμίας προφήτευσε σε μια ταραχώδη περίοδο αλλαγών, έναν καιρό ανταγωνισμού μεταξύ Ασσυρίας, Βαβυλώνας και Αιγύπτου. Κάπου 93 χρόνια πριν αρχίσει να προφητεύει, η Ασσυρία κατατρόπωσε το βόρειο δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ και εκτόπισε πολλούς από τους κατοίκους του. Σε εκείνη την ασσυριακή επίθεση, ο Ιεχωβά υπερασπίστηκε την Ιερουσαλήμ και τον πιστό της βασιλιά Εζεκία. Ασφαλώς θα θυμάστε πώς θανάτωσε θαυματουργικά ο Θεός 185.000 στρατιώτες του εχθρού. (2 Βασ. 19:32-36) Ένας από τους γιους του Εζεκία ήταν ο Μανασσής, ο δε Ιερεμίας γεννήθηκε προφανώς στη διάρκεια της 55χρονης βασιλείας του Μανασσή, σε μια εποχή κατά την οποία ο Ιούδας περιήλθε υπό τον πολιτικό έλεγχο της Ασσυρίας.​—2 Χρον. 33:10, 11.

⁵ Ο Ιερεμίας έγραψε τα βιβλία Πρώτο και Δεύτερο Βασιλέων στα οποία διαβάζουμε ότι ο Μανασσής ανοικοδόμησε τους υψηλούς τόπους που είχε καταστρέψει ο πατέρας του. Έστησε θυσιαστήρια για τον Βάαλ και για το στράτευμα των ουρανών, ακόμη και μέσα στον οίκο του Ιεχωβά. Έχυσε επίσης άφθονο αθώο αίμα, προσφέροντας μέχρι και τον ίδιο του το γιο ως ολοκαύτωμα σε έναν ψεύτικο θεό. Εν ολίγοις, «έπραξε σε μεγάλο βαθμό το κακό στα μάτια του Ιεχωβά». Εξαιτίας όλης αυτής της πονηρίας, ο Θεός αποφάσισε να επέλθει συμφορά στην Ιερουσαλήμ και στον Ιούδα, όπως είχε ήδη συμβεί στη Σαμάρεια και στον Ισραήλ. (2 Βασ. 21:1-6, 12-16) Μετά το θάνατο του Μανασσή, ο γιος του ο Αμών ακολούθησε την ίδια τακτική με τον πατέρα του όσον αφορά την ειδωλολατρία. Τα πράγματα, όμως, σύντομα θα άλλαζαν. Έπειτα από δύο χρόνια, ο Αμών δολοφονήθηκε και ο οχτάχρονος γιος του ο Ιωσίας ανέβηκε στο θρόνο το 659 Π.Κ.Χ.

⁶ Στη διάρκεια της βασιλείας του Ιωσία που διήρκεσε 31 χρόνια, η Βαβυλώνα άρχισε να υπερισχύει έναντι της Ασσυρίας. Ο Ιωσίας θεώρησε ότι αυτή η κατάσταση του έδινε την ευκαιρία να ανακτήσει την ανεξαρτησία του Ιούδα από την ξένη επικυριαρχία. Ανόμοια με τον πατέρα του και τον παππού του, ο Ιωσίας υπηρέτησε τον Ιεχωβά πιστά και πραγματοποίησε σημαντικές θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις. (2 Βασ. 21:19–22:2) Στο 12ο έτος της βασιλείας του, κατέστρεψε τους υψηλούς τόπους, τους ιερούς στύλους και τα είδωλα της ψεύτικης θρησκείας από άκρη σε άκρη στο βασίλειό του και στη συνέχεια πρόσταξε να επισκευαστεί ο ναός του Ιεχωβά. (Διαβάστε 2 Χρονικών 34:1-8) Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ιερεμίας διορίστηκε προφήτης του Θεού το 13ο έτος της βασιλείας του Ιωσία (647 Π.Κ.Χ.).

7, 8. (α) Πώς διέφερε η βασιλεία του Ιωσία από εκείνη των προκατόχων του, του Μανασσή και του Αμών; (β) Τι άνθρωπος ήταν ο Ιωσίας; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 20.)

⁷ Ενώ ο ναός επισκευαζόταν, κατά το 18ο έτος του καλού Βασιλιά Ιωσία, ο αρχιερέας βρήκε «το βιβλίο του νόμου». Ο βασιλιάς έβαλε το γραμματέα του να του το διαβάσει. Αναγνώρισε τα σφάλματα του λαού του, ζήτησε την καθοδηγία του Ιεχωβά μέσω της προφήτισσας Όλδας και πρότρεψε τους υπηκόους του να τηρούν τις εντολές του Θεού. Η Όλδα πληροφόρησε τον Ιωσία ότι ο Ιεχωβά θα έφερνε «συμφορά» στους κατοίκους του Ιούδα εξαιτίας της απιστίας τους. Ωστόσο, επειδή ο Ιωσίας είχε δείξει καλή στάση απέναντι στην αγνή λατρεία, η συμφορά αυτή δεν θα ερχόταν στη διάρκεια της ζωής του.​—2 Βασ. 22:8, 14-20.

⁸ Ο Βασιλιάς Ιωσίας άρχισε εκ νέου τις προσπάθειες για να εξαλείψει κάθε ίχνος ειδωλολατρίας. Ο ζήλος του αυτός τον οδήγησε μέχρι και στην πάλαι ποτέ επικράτεια του βόρειου βασιλείου του Ισραήλ για να γκρεμίσει τον υψηλό τόπο και το θυσιαστήριο της Βαιθήλ. Ο Ιωσίας έκανε επίσης διευθετήσεις για έναν λαμπρό εορτασμό του Πάσχα. (2 Βασ. 23:4-25) Φανταστείτε πόσο θα χάρηκε ο Ιερεμίας! Δεν ήταν όμως εύκολο να υποκινηθεί ο λαός να αλλάξει πορεία. Ο Μανασσής και ο Αμών τούς είχαν μυήσει στην έκφυλη λατρεία των ειδώλων, και ως εκ τούτου η πνευματικότητα είχε πέσει σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Παρά τις μεταρρυθμίσεις του Ιωσία, ο Θεός υποκίνησε τον Ιερεμία να επισημάνει ότι οι θεοί του Ιούδα ήταν τόσο πολλοί όσες ήταν και οι πόλεις του. Οι συμπατριώτες του προφήτη έμοιαζαν με άπιστη σύζυγο​—είχαν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά και εκπορνεύονταν με ψεύτικους θεούς. Ο Ιερεμίας δήλωσε: «Τοποθετήσατε για το επαίσχυντο πράγμα τόσο πολλά θυσιαστήρια όσοι είναι οι δρόμοι της Ιερουσαλήμ, θυσιαστήρια για να υψώνετε καπνό θυσίας στον Βάαλ».​—Διαβάστε Ιερεμίας 11:1-3, 13.

9. Από ποια διεθνή γεγονότα σημαδεύτηκαν τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Ιωσία;

⁹ Η διακήρυξη αυτών των αγγελμάτων από μέρους του Ιερεμία δεν άλλαξε τους Ιουδαίους, όπως δεν άλλαξε και το γεγονός ότι τα γύρω έθνη συνωθούνταν διεκδικώντας την υπεροχή. Το 632 Π.Κ.Χ., οι συνδυασμένες δυνάμεις των Βαβυλωνίων και των Μήδων κατέκτησαν τη Νινευή, την πρωτεύουσα της Ασσυρίας. Τρία χρόνια αργότερα, ο Φαραώ Νεχώ της Αιγύπτου οδήγησε το στρατό του προς τα βόρεια για να βοηθήσει τους Ασσυρίους οι οποίοι είχαν περιέλθει σε αδιέξοδο. Για κάποιους λόγους που δεν αναφέρονται στη Γραφή, ο Ιωσίας προσπάθησε να αναχαιτίσει τις αιγυπτιακές δυνάμεις στη Μεγιδδώ, αλλά τραυματίστηκε θανάσιμα. (2 Χρον. 35:20-24) Ποιες πολιτικές και θρησκευτικές αλλαγές θα επέφερε αυτό το θλιβερό γεγονός στον Ιούδα, και ποιες καινούριες δυσκολίες περίμεναν τον Ιερεμία;

ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΑΛΛΑΖΕΙ

10. (α) Με ποια έννοια ήταν η εποχή μετά το θάνατο του Ιωσία παρόμοια με τη δική μας; (β) Πώς μπορείτε να ωφεληθείτε εξετάζοντας την πορεία του Ιερεμία;

¹⁰ Φανταστείτε πώς ένιωσε ο Ιερεμίας όταν έμαθε για το θάνατο του Ιωσία! Συντετριμμένος, πένθησε το βασιλιά με θρηνωδίες. (2 Χρον. 35:25) Η κατάσταση ήταν ήδη ανησυχητική και η διεθνής αστάθεια πίεζε τον Ιούδα. Οι αντιμαχόμενες δυνάμεις​—η Αίγυπτος, η Ασσυρία και η Βαβυλώνα—​διαγκωνίζονταν για τον έλεγχο της περιοχής. Αλλά και το θρησκευτικό κλίμα στον Ιούδα είχε αλλάξει με το θάνατο του Ιωσία. Τερματίστηκε ένα καθεστώς κατ’ εξοχήν ευνοϊκό για τη δράση του Ιερεμία και εμφανίστηκε ένα άλλο το οποίο ήταν εχθρικό. Πολλοί αδελφοί μας στη σύγχρονη εποχή έχουν ζήσει παρόμοιες αλλαγές, καθώς από τη σχετική ελευθερία λατρείας βρέθηκαν αντιμέτωποι με διωγμούς και απαγορεύσεις. Κανείς δεν ξέρει πόσοι από εμάς μπορεί σύντομα να ζήσουν παρόμοιες αλλαγές. Πώς θα μπορούσε να μας επηρεάσει αυτό; Τι θα χρειαζόταν να κάνουμε για να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας; Έχοντας κατά νου αυτά τα ερωτήματα, θα ενθαρρυνθούμε αν εξετάσουμε τις δυσκολίες που ξεπέρασε ο Ιερεμίας.

11. Ποιες ήταν οι εξελίξεις στον Ιούδα μετά το θάνατο του Ιωσία;

¹¹ Οι κάτοικοι του Ιούδα ενθρόνισαν στην Ιερουσαλήμ το γιο του Ιωσία, τον Ιωάχαζ. Ο Ιωάχαζ, γνωστός και ως Σαλλούμ, βασίλεψε μόλις τρεις μήνες. Όταν ο Φαραώ Νεχώ κατευθύνθηκε και πάλι προς τα νότια αφού πολέμησε τους Βαβυλωνίους, εκθρόνισε το νέο βασιλιά και τον πήρε μαζί του στην Αίγυπτο, ενώ ο Ιερεμίας δήλωσε ότι ο Ιωάχαζ “δεν θα επέστρεφε ξανά”. (Ιερ. 22:10-12· 2 Χρον. 36:1-4) Στη θέση εκείνου, ο Νεχώ ενθρόνισε τον Ιωακείμ, επίσης γιο του Ιωσία. Ο Ιωακείμ δεν μιμήθηκε το καλό παράδειγμα του πατέρα του. Όχι μόνο δεν συνέχισε τις μεταρρυθμίσεις εκείνου, αλλά αντίθετα έγινε ειδωλολάτρης.​—Διαβάστε 2 Βασιλέων 23:36, 37.

12, 13. (α) Ποιο θρησκευτικό κλίμα επικρατούσε στην αρχή της βασιλείας του Ιωακείμ; (β) Πώς συμπεριφέρθηκαν στον Ιερεμία οι θρησκευτικοί ηγέτες του Ιούδα;

¹² Στην αρχή της βασιλείας του Ιωακείμ, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να πάει στο ναό και να καταδικάσει ευθέως τους κατοίκους του Ιούδα για την πονηρία τους. Αυτοί έβλεπαν το ναό του Ιεχωβά σαν φυλαχτό που θα τους προστάτευε. Ωστόσο, αν δεν έπαυαν “να κλέβουν, να δολοφονούν και να μοιχεύουν και να ορκίζονται ψευδώς και να υψώνουν καπνό θυσίας στον Βάαλ και να βαδίζουν ακολουθώντας άλλους θεούς”, ο Ιεχωβά θα εγκατέλειπε το ναό του. Το ίδιο θα έκανε και για τους υποκριτές που απέδιδαν λατρεία εκεί, όπως ακριβώς είχε εγκαταλείψει τη σκηνή στη Σηλώ την εποχή του Αρχιερέα Ηλεί. Η γη του Ιούδα “θα γινόταν ερημότοπος”. (Ιερ. 7:1-15, 34· 26:1-6)a Σκεφτείτε τι θάρρος χρειαζόταν ο Ιερεμίας για να διακηρύξει εκείνο το άγγελμα! Πιθανότατα, το έκανε αυτό δημοσίως ενώπιον επιφανών ανθρώπων που διέθεταν επιρροή. Παρόμοια και σήμερα, μερικοί αδελφοί και αδελφές νιώθουν ότι χρειάζονται θάρρος για να συμμετάσχουν στο έργο δρόμου ή για να πλησιάσουν πλούσιους ή σημαίνοντες ανθρώπους. Μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι για το εξής: Ο Θεός οπωσδήποτε θα μας υποστηρίξει, όπως υποστήριξε και τον Ιερεμία.​—Εβρ. 10:39· 13:6.

¹³ Δεδομένου του θρησκευτικού και του πολιτικού κλίματος που επικρατούσε στον Ιούδα, πώς θα αντιδρούσαν οι θρησκευτικοί ηγέτες στα λόγια του Ιερεμία; Σύμφωνα με την αφήγηση του ίδιου του προφήτη, «οι ιερείς και οι προφήτες και όλος ο λαός τον έπιασαν, λέγοντας: “Εξάπαντος θα πεθάνεις”». Φώναζαν έξαλλοι: «Σε αυτόν τον άνθρωπο αρμόζει η κρίση του θανάτου». (Διαβάστε Ιερεμίας 26:8-11) Ωστόσο, οι εχθροί του Ιερεμία δεν υπερίσχυσαν. Ο Ιεχωβά ήταν μαζί με τον προφήτη του για να τον ελευθερώνει. Όσο δε για τον ίδιο τον Ιερεμία, δεν επέτρεψε ούτε στην απειλητική όψη ούτε στον αριθμό των εχθρών του να τον τρομοκρατήσει. Το ίδιο θα πρέπει να κάνετε και εσείς.

«ΓΡΑΨΕ . . . ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ»

14, 15. (α) Ποιο έργο άρχισε ο Ιερεμίας και ο γραμματέας του, ο Βαρούχ, το τέταρτο έτος της βασιλείας του Ιωακείμ; (β) Τι άνθρωπος ήταν ο Ιωακείμ; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 25.)

¹⁴ Το τέταρτο έτος της βασιλείας του Ιωακείμ, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να καταγράψει όλα τα λόγια που του είχε πει από τις ημέρες του Ιωσία και έπειτα. Ο Ιερεμίας, λοιπόν, υπαγόρευσε στο γραμματέα του, τον Βαρούχ, όλα όσα του είχε πει ο Θεός τα προηγούμενα 23 χρόνια. Τα αγγέλματα κρίσης του αφορούσαν περίπου 20 βασιλιάδες και βασίλεια. Ο Ιερεμίας παρήγγειλε στον Βαρούχ να διαβάσει μεγαλόφωνα αυτόν το ρόλο στον οίκο του Ιεχωβά. Για ποιο σκοπό; Ο Ιεχωβά είπε: «Ίσως εκείνοι που είναι από τον οίκο του Ιούδα ακούσουν όλη τη συμφορά που σκέφτομαι να φέρω σε αυτούς, ώστε να επιστρέψουν ο καθένας από την κακή οδό του και να συγχωρήσω το σφάλμα τους και την αμαρτία τους».​—Ιερ. 25:1-3· 36:1-3.

¹⁵ Όταν ένας αυλικός διάβασε το ρόλο στον Ιωακείμ, ο βασιλιάς κομμάτιασε το ρόλο και τον έκαψε. Έπειτα πρόσταξε να φέρουν ενώπιόν του τον Ιερεμία και τον Βαρούχ. «Αλλά ο Ιεχωβά τούς κρατούσε κρυμμένους». (Διαβάστε Ιερεμίας 36:21-26) Λόγω της κάκιστης στάσης του Ιωακείμ, ο Ιεχωβά διακήρυξε μέσω του προφήτη του ότι ο βασιλιάς θα είχε «ταφή γαϊδουριού». Επρόκειτο να «τον σύρουν και [να] τον πετάξουν πέρα από τις πύλες της Ιερουσαλήμ». (Ιερ. 22:13-19) Πιστεύετε ότι αυτή η παραστατική προφητεία θα μπορούσε να εκληφθεί ως υπερβολή από μέρους του Ιερεμία;

16. Ποιο θετικό άγγελμα κήρυξε ο Ιερεμίας;

¹⁶ Παρότι είχε να διαβιβάσει τέτοια αγγέλματα κρίσης, ο προφήτης Ιερεμίας δεν ήταν καταστροφολόγος. Μετέφερε επίσης ένα άγγελμα ελπίδας. Ο Ιεχωβά επρόκειτο να απελευθερώσει ένα υπόλοιπο Ισραηλιτών από τους εχθρούς τους και να τους αποκαταστήσει στη δική τους γη, όπου θα κατοικούσαν με ασφάλεια. Θα θέσπιζε με το λαό του «μια νέα διαθήκη» που “θα παρέμενε στον αιώνα”, και θα έγραφε το νόμο του στην καρδιά τους. Θα συγχωρούσε τα σφάλματά τους και δεν θα θυμόταν πια την αμαρτία τους. Επιπλέον, ένας απόγονος του Δαβίδ επρόκειτο να «εκτελέσει κρίση και δικαιοσύνη στη χώρα». (Ιερ. 31:7-9· 32:37-41· 33:15) Αυτές οι προφητείες θα είχαν εκπλήρωση στις δεκαετίες και στους αιώνες που θα ακολουθούσαν, μια εκπλήρωση που άπτεται και της δικής μας ζωής και μπορεί να λαμπρύνει το αιώνιο μέλλον μας. Ας επιστρέψουμε όμως τώρα στην εποχή του Ιερεμία κατά την οποία οι εχθροί του Ιούδα συνέχιζαν τους στρατηγικούς τους ελιγμούς.​—Διαβάστε Ιερεμίας 31:31, 33, 34· Εβραίους 8:7-9· 10:14-18.

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ

17, 18. Ποια διεθνή γεγονότα σημάδεψαν τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Ιωακείμ αλλά και την περίοδο της διακυβέρνησης του Σεδεκία;

¹⁷ Το 625 Π.Κ.Χ., οι Βαβυλώνιοι και οι Αιγύπτιοι έδωσαν μια αποφασιστική μάχη στη Χαρκεμίς, κοντά στον Ευφράτη Ποταμό, περίπου 600 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ. Ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ κατατρόπωσε τις δυνάμεις του Φαραώ Νεχώ, τερματίζοντας την αιγυπτιακή κυριαρχία στην περιοχή. (Ιερ. 46:2) Τώρα, κυρίαρχος του Ιούδα έγινε ο Ναβουχοδονόσορ, και ο Ιωακείμ εξαναγκάστηκε να γίνει υπηρέτης του. Έπειτα από τρία χρόνια υποτέλειας, όμως, ο Ιωακείμ στασίασε. (2 Βασ. 24:1, 2) Τότε ο Ναβουχοδονόσορ προέλασε με το στρατό του στον Ιούδα το 618 Π.Κ.Χ. και περικύκλωσε την Ιερουσαλήμ. Προσπαθήστε να οραματιστείτε πόσο ταραχώδης ήταν αυτή η περίοδος, ακόμη και για τον προφήτη του Θεού τον Ιερεμία. Ο Ιωακείμ προφανώς έχασε τη ζωή του στη διάρκεια της πολιορκίας.b Ο γιος του ο Ιωαχίν παραδόθηκε στους Βαβυλωνίους έχοντας μείνει στο θρόνο του Ιούδα μόλις τρεις μήνες. Ο Ναβουχοδονόσορ απογύμνωσε την Ιερουσαλήμ από τα πλούτη της και πήρε εξόριστους τον Ιωαχίν, τη βασιλική οικογένεια και τις οικογένειες των ευγενών του Ιούδα, τους κραταιούς άντρες του έθνους και τους τεχνίτες του. Μεταξύ των εξορίστων ήταν και ο Δανιήλ, ο Ανανίας, ο Μισαήλ και ο Αζαρίας.​—2 Βασ. 24:10-16· Δαν. 1:1-7.

¹⁸ Ο Ναβουχοδονόσορ κατέστησε τώρα βασιλιά του Ιούδα έναν άλλον γιο του Ιωσία, τον Σεδεκία. Αυτός επρόκειτο να είναι ο τελευταίος επίγειος βασιλιάς από τη γραμμή του Δαβίδ. Η βασιλεία του έληξε με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της το 607 Π.Κ.Χ. (2 Βασ. 24:17) Ωστόσο, τα 11 χρόνια της βασιλείας του σημαδεύτηκαν από μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις στον Ιούδα. Ασφαλώς, ο Ιερεμίας έπρεπε να εμπιστεύεται ανεπιφύλακτα σε Εκείνον που τον είχε διορίσει προφήτη.

19. Πώς αντέδρασαν οι σύγχρονοι του Ιερεμία στο άγγελμά του, και γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρει αυτό;

¹⁹ Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του Ιερεμία. Από την εποχή του Ιωσία, ο Ιερεμίας γινόταν μάρτυρας πολιτικής αναστάτωσης και πνευματικής παρακμής στο λαό του Θεού. Εντούτοις, ήξερε ότι τα πράγματα θα χειροτέρευαν και άλλο. Οι συντοπίτες του τού έλεγαν: «Δεν πρέπει να προφητεύεις στο όνομα του Ιεχωβά, για να μην πεθάνεις από τα χέρια μας». (Ιερ. 11:21) Ακόμη και όταν οι προφητείες του επαληθεύτηκαν, οι Ιουδαίοι είπαν: «Όσον αφορά το λόγο που μας είπες στο όνομα του Ιεχωβά, δεν θα σε ακούσουμε». (Ιερ. 44:16) Παρ’ όλα αυτά, διακυβεύονταν ανθρώπινες ζωές, όπως και σήμερα. Το άγγελμα που κηρύττετε εσείς είναι από τον Ιεχωβά, όπως ήταν και το άγγελμα του Ιερεμία. Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, μπορείτε να εντείνετε το ζήλο σας για τη διακονία εξετάζοντας το πώς προστάτεψε ο Ιεχωβά τον προφήτη του στην περίοδο πριν από την πτώση της Ιερουσαλήμ.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΙΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ

20. Γιατί ήταν ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος για τον Ιερεμία η βασιλεία του Σεδεκία; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 29.)

²⁰ Τα δυσκολότερα ίσως χρόνια της προφητικής σταδιοδρομίας του Ιερεμία ήταν το διάστημα της βασιλείας του Σεδεκία. Αυτός, όπως και πολλοί προκάτοχοί του, «έπραξε το κακό στα μάτια του Ιεχωβά». (Ιερ. 52:1, 2) Ήταν υποτελής στους Βαβυλωνίους, και ο Ναβουχοδονόσορ τον είχε βάλει να ορκιστεί εν ονόματι του Ιεχωβά ότι θα έμενε υποταγμένος στο βασιλιά της Βαβυλώνας. Εντούτοις, ο Σεδεκίας τελικά στασίασε. Εν τω μεταξύ, οι εχθροί του Ιερεμία τον πίεζαν έντονα να υποστηρίξει το στασιασμό.​—2 Χρον. 36:13· Ιεζ. 17:12, 13.

21-23. (α) Ποιες αντίπαλες παρατάξεις υπήρχαν στον Ιούδα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σεδεκία; (β) Τι μεταχείριση υπέστη ο Ιερεμίας λόγω της θέσης που κράτησε, και γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρει αυτό;

²¹ Προφανώς στις αρχές της βασιλείας του Σεδεκία ήρθαν στην Ιερουσαλήμ αγγελιοφόροι των βασιλιάδων του Εδώμ, του Μωάβ, του Αμμών, της Τύρου και της Σιδώνας. Στόχος τους ίσως ήταν να πείσουν τον Σεδεκία να συνασπιστεί μαζί τους εναντίον του Ναβουχοδονόσορα. Ο Ιερεμίας όμως πρότρεψε τον Σεδεκία να μείνει υποταγμένος στη Βαβυλώνα. Σε αρμονία με αυτό, έδωσε στους αγγελιοφόρους ζυγούς για να δείξει παραστατικά ότι και τα δικά τους έθνη έπρεπε να υπηρετήσουν τους Βαβυλωνίους. (Ιερ. 27:1-3, 14)c Αυτή η τοποθέτηση δεν ήταν δημοφιλής, ο δε ρόλος του Ιερεμία ως κήρυκα ενός αντιδημοφιλούς αγγέλματος γινόταν ακόμη πιο δύσκολος εξαιτίας του Ανανία. Αυτός ήταν ένας ψευδοπροφήτης ο οποίος διατεινόταν δημόσια εν ονόματι του Θεού ότι ο βαβυλωνιακός ζυγός επρόκειτο να συντριφτεί. Αλλά ο λόγος του Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία ήταν ότι μέσα σε έναν χρόνο ο απατεώνας Ανανίας θα πέθαινε. Αυτό και συνέβη.​—Ιερ. 28:1-3, 16, 17.

²² Ο Ιούδας είχε χωριστεί τώρα σε δύο αντίπαλες παρατάξεις​—εκείνους που ήταν υπέρ της υποταγής στη Βαβυλώνα και εκείνους που ήθελαν το στασιασμό. Το 609 Π.Κ.Χ. ο Σεδεκίας στασίασε ζητώντας στρατιωτική βοήθεια από την Αίγυπτο. Ο Ιερεμίας είχε τώρα να αντιμετωπίσει την εθνικιστική υστερία όσων υποστήριζαν το στασιασμό. (Ιερ. 52:3· Ιεζ. 17:15) Ο Ναβουχοδονόσορ και τα στρατεύματά του επανήλθαν στον Ιούδα για να καταστείλουν την εξέγερση, κατακτώντας όλες τις πόλεις του Ιούδα και πολιορκώντας εκ νέου την Ιερουσαλήμ. Το άγγελμα του Ιερεμία προς τον Σεδεκία και τους υπηκόους του την κρίσιμη εκείνη ώρα ήταν ότι η Ιερουσαλήμ θα έπεφτε. Όσοι θα παρέμεναν στην πόλη θα έβρισκαν βέβαιο θάνατο, ενώ όσοι θα έβγαιναν και θα προσχωρούσαν στους Χαλδαίους θα επιζούσαν.​—Διαβάστε Ιερεμίας 21:8-10· 52:4.

²³ Οι άρχοντες του Ιούδα ισχυρίστηκαν ότι ο Ιερεμίας ετοιμαζόταν να προσχωρήσει στους Βαβυλωνίους. Όταν εκείνος είπε την αλήθεια, οι άρχοντες τον χτύπησαν και τον έβαλαν στο δεσμωτήριο. (Ιερ. 37:13-15) Και πάλι όμως, ο Ιερεμίας δεν ήταν διατεθειμένος να νερώσει το άγγελμα του Ιεχωβά. Γι’ αυτό λοιπόν, οι άρχοντες έπεισαν τον Σεδεκία να τον θανατώσει. Τον έβαλαν σε μια άδεια στέρνα όπου θα μπορούσε να είχε πεθάνει μέσα στο βαθύ βούρκο. Ωστόσο, ο Αβδέ-μέλεχ, ένας Αιθίοπας που υπηρετούσε στον οίκο του βασιλιά, τον έσωσε. (Ιερ. 38:4-13) Πόσες και πόσες φορές δεν έχουν κινδυνέψει οι υπηρέτες του Ιεχωβά στους σύγχρονους καιρούς επειδή αρνούνται για λόγους συνείδησης να αναμειχθούν σε πολιτικές διαμάχες! Ασφαλώς, οι εμπειρίες του Ιερεμία μπορούν να σας ενισχύσουν ώστε να μείνετε σταθεροί στις δοκιμασίες και να τις ξεπεράσετε.

24. Περιγράψτε τα γεγονότα που συνέβησαν το 607 Π.Κ.Χ.

²⁴ Το 607 Π.Κ.Χ., οι Βαβυλώνιοι άνοιξαν τελικά ρήγμα στα τείχη της Ιερουσαλήμ, και η πόλη έπεσε. Οι δυνάμεις του Ναβουχοδονόσορα πυρπόλησαν το ναό του Ιεχωβά, γκρέμισαν τα τείχη της πόλης και έσφαξαν τους ευγενείς του Ιούδα. Ο Σεδεκίας επιχείρησε να διαφύγει, αλλά συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του κατακτητή. Οι γιοι του σφαγιάστηκαν μπροστά στα μάτια του, και έπειτα ο Ναβουχοδονόσορ πρόσταξε να τον τυφλώσουν, να τον δέσουν και να τον μεταφέρουν στη Βαβυλώνα. (Ιερ. 39:1-7) Τα λόγια του Ιερεμία σχετικά με τον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ βγήκαν όντως αληθινά. Αντί να χαρεί ο προφήτης του Θεού, πένθησε για τη συμφορά του λαού του. Στο Γραφικό βιβλίο Θρήνοι διαβάζουμε πώς ένιωσε. Η ανάγνωση αυτού του βιβλίου θα πρέπει να μας αγγίζει βαθιά.

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

25, 26. (α) Ποια γεγονότα ακολούθησαν την πτώση της Ιερουσαλήμ; (β) Πώς αντέδρασαν οι σύγχρονοι του Ιερεμία στο άγγελμά του μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ;

²⁵ Τι συνέβαινε στον Ιερεμία καθώς εκτυλίσσονταν αυτά τα δραματικά γεγονότα; Οι άρχοντες της Ιερουσαλήμ τον είχαν φυλακίσει, αλλά οι Βαβυλώνιοι κατακτητές τού φέρθηκαν με καλοσύνη και τον απελευθέρωσαν. Αργότερα, βρέθηκε ανάμεσα σε κάποιους Ιουδαίους οι οποίοι οδηγούνταν σε αιχμαλωσία, αλλά αφέθηκε ελεύθερος. Είχε να κάνει και άλλα πράγματα στην υπηρεσία του Θεού, περαιτέρω έργο μεταξύ των επιζώντων. Ο Ναβουχοδονόσορ υποσχέθηκε στους εναπομείναντες Ιουδαίους ειρήνη αν τον υπηρετούσαν, και διόρισε τον Γεδαλία κυβερνήτη της κατακτημένης χώρας. Εντούτοις, μερικοί δυσαρεστημένοι Ιουδαίοι δολοφόνησαν τον Γεδαλία. (Ιερ. 39:13, 14· 40:1-7· 41:2) Ο Ιερεμίας πρότρεψε το υπόλοιπο των Ιουδαίων να εξακολουθήσει να κατοικεί στη γη του και να μη φοβάται το βασιλιά της Βαβυλώνας. Οι ηγέτες τους, όμως, αποκάλεσαν τον Ιερεμία ψεύτη και έφυγαν στην Αίγυπτο, παίρνοντας διά της βίας μαζί τους τον ίδιο και τον Βαρούχ. Παρ’ όλα αυτά, ο Ιερεμίας προφήτευσε ότι ο Ναβουχοδονόσορ θα εισέβαλλε και σε εκείνη τη χώρα και θα την καθυπέτασσε, φέρνοντας συμφορά στους Ιουδαίους πρόσφυγες.​—Ιερ. 42:9-11· 43:1-11· 44:11-13.

²⁶ Για άλλη μια φορά, η αντίδραση των συμπατριωτών του Ιερεμία ήταν να μην ακούσουν τον αληθινό προφήτη του Θεού. Γιατί; Το σκεπτικό τους ήταν: «Από τότε που πάψαμε να υψώνουμε καπνό θυσίας στη “βασίλισσα των ουρανών” και να κάνουμε σπονδές σε αυτήν μας έλειψαν τα πάντα, και από σπαθί και από πείνα φτάσαμε στο τέλος μας». (Ιερ. 44:16, 18) Τι θλιβερή εικόνα της πνευματικής κατάστασης των συγχρόνων του Ιερεμία! Από την άλλη πλευρά, πόσο πρέπει να ενθαρρυνόμαστε γνωρίζοντας ότι ένας ατελής άνθρωπος μπορεί να παραμείνει πιστός στον Ιεχωβά ακόμη και αν βρίσκεται εν μέσω απίστων!

27. Τι γνωρίζουμε για τα τελευταία χρόνια της προφητικής σταδιοδρομίας του Ιερεμία;

²⁷ Το τελευταίο περιστατικό που κατέγραψε ο Ιερεμίας​—η αποφυλάκιση του Ιωαχίν από τον Εβίλ-μερωδάχ, το διάδοχο του Ναβουχοδονόσορα—​τοποθετείται στο 580 Π.Κ.Χ. (Ιερ. 52:31-34) Τότε ο Ιερεμίας πρέπει να ήταν γύρω στα 90. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για το τέλος της ζωής του. Πιθανώς έζησε τα τελευταία χρόνια του στην Αίγυπτο και πέθανε πιστός εκεί έχοντας πίσω του 67 περίπου χρόνια ειδικής υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά. Υπηρέτησε τόσο σε χρόνια κατά τα οποία προωθούνταν η αληθινή λατρεία όσο και στη διάρκεια πολλών ετών κατά τα οποία τον περιστοίχιζε η αποστατική λατρεία. Υπήρξαν θεοφοβούμενοι άνθρωποι που τον άκουσαν. Αλλά η πλειονότητα απέρριψε τα αγγέλματά του, δείχνοντας μάλιστα απροκάλυπτη εχθρότητα. Μήπως σημαίνει αυτό ότι ο Ιερεμίας απέτυχε; Ούτε κατά διάνοια! Ευθύς εξαρχής ο Ιεχωβά τού είχε πει: «Είναι σίγουρο ότι θα σε πολεμήσουν, αλλά δεν θα υπερισχύσουν εναντίον σου, διότι “εγώ είμαι μαζί σου”». (Ιερ. 1:19) Η αποστολή που έχουμε εμείς σήμερα ως Μάρτυρες του Ιεχωβά μοιάζει με του Ιερεμία. Μπορούμε, λοιπόν, να αναμένουμε ότι και η αντιμετώπιση θα είναι παρόμοια. (Διαβάστε Ματθαίος 10:16-22) Συνεπώς, ποια μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από τον Ιερεμία, και πώς πρέπει να προσεγγίζουμε τη διακονία μας; Ας εξετάσουμε αυτά τα ερωτήματα.

1. (α) Από ποιες απόψεις έμοιαζαν ο Ιησούς και ο Ιερεμίας; (β) Γιατί πρέπει να μιμούμαστε τον Ιερεμία στη διακονία μας;

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είναι το κορυφαίο υπόδειγμα που ακολουθούμε καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα. Είναι, όμως, ενδιαφέρον πως, όταν οι άνθρωποι τον πρώτο αιώνα παρατηρούσαν τον Ιησού, μερικές φορές τους ερχόταν στο νου ο προφήτης Ιερεμίας. (Ματθ. 16:13, 14) Όπως ο Ιησούς, έτσι και ο Ιερεμίας έλαβε θεϊκή εντολή να κηρύξει. Για παράδειγμα, κάποτε ο Θεός τού είπε: «Πρέπει να τους πεις τον εξής λόγο: “Αυτό είπε ο Ιεχωβά”». (Ιερ. 13:12, 13· Ιωάν. 12:49) Επίσης, ο Ιερεμίας εκδήλωσε στη διακονία του ιδιότητες παρόμοιες με του Ιησού.

2. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι σήμερα έχουν παρόμοιες ανάγκες με τους Ιουδαίους της εποχής του Ιερεμία;

² Εντούτοις, ορισμένοι αδελφοί ίσως πουν: “Το δικό μας έργο κηρύγματος διαφέρει από του Ιερεμία. Εκείνος ήταν εκπρόσωπος του Θεού σε ένα έθνος αφιερωμένο σε Αυτόν, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι στους οποίους κηρύττουμε εμείς δεν γνωρίζουν τον Ιεχωβά”. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά την εποχή του Ιερεμία, οι περισσότεροι Ιουδαίοι είχαν γίνει “άσοφοι” και είχαν εγκαταλείψει τον αληθινό Θεό. (Διαβάστε Ιερεμίας 5:20-22) Έπρεπε να αλλάξουν προκειμένου να λατρεύουν τον Ιεχωβά με αποδεκτό τρόπο. Παρόμοια, οι άνθρωποι σήμερα​—είτε ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί είτε όχι—​χρειάζεται να μάθουν να φοβούνται τον Ιεχωβά και να ασκούν την αληθινή λατρεία. Ας δούμε πώς μπορούμε να υπηρετούμε τον αληθινό Θεό και να βοηθούμε τους ανθρώπους μιμούμενοι τον Ιερεμία.

“Ο ΙΕΧΩΒΑ ΑΓΓΙΞΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ”

3. Ποια βαρυσήμαντη χειρονομία έκανε ο Θεός προς τον Ιερεμία στην αρχή του έργου του, και πώς ένιωσε ο προφήτης;

³ Θυμηθείτε ότι στην αρχή της προφητικής του διακονίας, ο Ιερεμίας άκουσε τα εξής λόγια: «Σε όλους όσους σε στείλω πρέπει να πας· και οτιδήποτε σε διατάξω πρέπει να το πεις. Μη φοβηθείς εξαιτίας του προσώπου τους, γιατί “εγώ είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω”, λέει ο Ιεχωβά». (Ιερ. 1:7, 8) Έπειτα ο Θεός έκανε μια αναπάντεχη χειρονομία. Ο Ιερεμίας μάς λέει: «Ο Ιεχωβά άπλωσε το χέρι του και άγγιξε το στόμα μου. Κατόπιν ο Ιεχωβά μού είπε: “Εγώ έβαλα τα λόγια μου στο στόμα σου. Δες! Σε διόρισα αυτή την ημέρα”». (Ιερ. 1:9, 10) Έκτοτε, ο Ιερεμίας ήξερε ότι μιλούσε εκ μέρους του Παντοδύναμου Θεού.a Με την πλήρη υποστήριξη Εκείνου, ο ζήλος του Ιερεμία για την ιερή υπηρεσία αυξανόταν.​—Ησ. 6:5-8.

4. Ποια παραδείγματα εξαιρετικού ζήλου στο κήρυγμα μπορείτε να αναφέρετε;

⁴ Σήμερα, ο Ιεχωβά δεν αγγίζει τους υπηρέτες του κυριολεκτικά. Ωστόσο, μέσω του πνεύματός του, τους δημιουργεί τη σφοδρή επιθυμία να κηρύττουν τα καλά νέα. Πολλοί από αυτούς φλέγονται από ζήλο. Πάρτε για παράδειγμα τη Μαρούχα από την Ισπανία. Επί 40 και πλέον χρόνια, τα χέρια και τα πόδια της είναι παράλυτα. Επειδή της είναι δύσκολο να κηρύττει από πόρτα σε πόρτα, βρίσκει άλλους τρόπους να παραμένει δραστήρια στη διακονία. Ένας τρόπος είναι οι επιστολές. Η Μαρούχα υπαγορεύει και η κόρη της γράφει. Στη διάρκεια μιας εκστρατείας που κράτησε έναν μήνα, η Μαρούχα και η «γραμματέας» της έστειλαν πάνω από 150 επιστολές, εσωκλείοντας ένα φυλλάδιο σε κάθε φάκελο. Χάρη στις προσπάθειές τους, τα καλά νέα έφτασαν στα περισσότερα σπίτια ενός κοντινού χωριού. Η Μαρούχα είπε στην κόρη της: «Αν μια από τις επιστολές μας βρεθεί στα χέρια ενός ατόμου που έχει δίκαιη καρδιά, ο Ιεχωβά θα μας ευλογήσει με μια Γραφική μελέτη». Ένας τοπικός πρεσβύτερος γράφει: «Ευχαριστώ τον Ιεχωβά για αδελφές σαν τη Μαρούχα, οι οποίες μαθαίνουν στους άλλους να εκτιμούν ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό».

5. (α) Πώς διατήρησε ο Ιερεμίας το ζήλο του παρά την απάθεια που συναντούσε; (β) Πώς μπορείτε εσείς να διατηρείτε το ζήλο σας για το κήρυγμα των καλών νέων;

⁵ Την εποχή του Ιερεμία, οι περισσότεροι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ δεν “έβρισκαν ευχαρίστηση” στην αλήθεια του Θεού. Μήπως ο προφήτης έπαψε να κηρύττει επειδή τόσο πολλοί έδειχναν απάθεια για το άγγελμα; Κάθε άλλο! Ο Ιερεμίας είπε: «Από την οργή του Ιεχωβά έχω γεμίσει. Έχω αποκάμει να την κρατώ μέσα μου». (Ιερ. 6:10, 11) Πώς μπορείτε να διατηρήσετε και εσείς τέτοιον ζήλο; Ένας τρόπος είναι να στοχάζεστε το ασύγκριτο προνόμιο που έχετε να εκπροσωπείτε τον αληθινό Θεό. Ξέρετε ότι εξέχοντες άνθρωποι αυτού του κόσμου έχουν ονειδίσει το όνομα του αληθινού Θεού. Σκεφτείτε, επίσης, πώς έχουν εξαπατήσει οι θρησκευτικοί ηγέτες τους ανθρώπους του τομέα σας, όπως έκαναν και οι ιερείς στις ημέρες του Ιερεμία. (Διαβάστε Ιερεμίας 2:8, 26, 27) Αντιθέτως, τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού τα οποία διαγγέλλετε εσείς αποτελούν πραγματικά έκφραση της εύνοιας του Θεού προς την ανθρωπότητα. (Θρ. 3:31, 32) Ναι, οι σκέψεις γύρω από αυτό το γεγονός θα σας βοηθούν να διατηρείτε το ζήλο σας για τη διακήρυξη των καλών νέων και την παροχή βοήθειας στα προβατοειδή άτομα.

6. Ποια αποκαρδιωτικά προβλήματα αντιμετώπισε ο Ιερεμίας;

⁶ Πιθανότατα θα συμφωνήσετε ότι δεν είναι πάντα εύκολο να διατηρούμε το ζήλο μας στη Χριστιανική διακονία. Και ο Ιερεμίας, καθώς υπηρετούσε τον Ιεχωβά, αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα, περιλαμβανομένων και ψευδοπροφητών. Μπορείτε να διαβάσετε για μια τέτοια περίπτωση στο 28ο κεφάλαιο του Ιερεμία. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έδιναν προσοχή στο άγγελμά του, και μερικές φορές ένιωθε κάπως απομονωμένος. (Ιερ. 6:16, 17· 15:17) Επιπρόσθετα, κάποιες φορές είχε να αντιμετωπίσει εχθρούς που απειλούσαν τη ζωή του.​—Ιερ. 26:11.

«ΜΕ ΞΕΓΕΛΑΣΕΣ, ΙΕΧΩΒΑ»

7, 8. Πώς “ξεγέλασε” ο Θεός τον Ιερεμία με την καλή έννοια;

⁷ Σε μια περίοδο κατά την οποία ο Ιερεμίας υφίστατο χλευασμό και προσβολές τη μία ημέρα μετά την άλλη, εξέφρασε τα αισθήματά του στον Θεό. Με ποια έννοια θα μπορούσατε να πείτε ότι ο Ιεχωβά “ξεγέλασε” τον πιστό του προφήτη, όπως αναφέρεται στα εδάφια Ιερεμίας 20:7, 8;​—Διαβάστε.

⁸ Ο Ιεχωβά επ’ ουδενί δεν εξαπάτησε ούτε παραπλάνησε τον Ιερεμία χρησιμοποιώντας κάποιο πανούργο ή ύπουλο τέχνασμα εναντίον του. Απεναντίας, ο Θεός “ξεγέλασε” τον προφήτη του με θετική, καλή έννοια. Ο Ιερεμίας ένιωθε ότι η εναντίωση ήταν πολύ μεγάλη, ότι μόνος του δεν μπορούσε πλέον να εκπληρώνει το θεόδοτο διορισμό του. Τελικά όμως τον εκπλήρωσε, με την υποστήριξη και τη βοήθεια του Παντοδυνάμου. Επομένως, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Ιεχωβά τού επιβλήθηκε, αποδεικνύοντας έτσι ότι ήταν πολύ ισχυρότερος από τον Ιερεμία και τις ανθρώπινες τάσεις του. Όταν αυτός ο άνθρωπος του Θεού νόμιζε ότι είχε φτάσει στα όρια της αντοχής του και ότι αδυνατούσε να συνεχίσει, ο Ιεχωβά άσκησε πάνω του πειστική επίδραση με αποτέλεσμα ο Ιερεμίας να ξεγελαστεί, σαν να λέγαμε. Ο Θεός αποδείχτηκε ισχυρότερος από τις αδυναμίες του προφήτη. Παρά το γεγονός ότι αντιμετώπιζε απάθεια, απόρριψη και βία, ο Ιερεμίας κατάφερε να συνεχίσει να κηρύττει.

9. Γιατί μπορείτε να πάρετε θάρρος από τα λόγια του εδαφίου Ιερεμίας 20:11;

⁹ Ο Ιεχωβά στάθηκε σαν «κάποιος . . . τρομερός και κραταιός» στο πλευρό του Ιερεμία, υποστηρίζοντάς τον. (Ιερ. 20:11) Ο Θεός θα ενισχύσει και εσάς προκειμένου να διατηρήσετε το ζήλο σας για την αληθινή λατρεία και να συνεχίσετε παρά τα σοβαρά προβλήματα. Σκεφτείτε αυτή την προοπτική όπως εκφράζεται σε μια άλλη μετάφραση​—ο Ιεχωβά θα είναι «ισχυρός πολεμιστής» στο πλάι σας.​—Η Αγία Γραφή σε Νεοελληνική Μεταφορά, Σπύρου Φίλου.

10. Τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε όταν αντιμετωπίζετε εναντίωση;

¹⁰ Ο απόστολος Παύλος τόνισε αυτό το σημείο όταν ενθάρρυνε κάποιους Χριστιανούς που αντιμετώπιζαν εναντίωση, γράφοντας τα εξής: «Να συμπεριφέρεστε με τρόπο αντάξιο προς τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό, ώστε . . . να ακούω . . . ότι μένετε σταθεροί με ένα πνεύμα, καθώς αγωνίζεστε με μία ψυχή ώμο προς ώμο για την πίστη των καλών νέων, και χωρίς να σας φοβίζουν από καμιά άποψη οι ενάντιοί σας». (Φιλιπ. 1:27, 28) Όπως ο Ιερεμίας και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, έτσι και εσείς μπορείτε και πρέπει να στηρίζεστε στον Παντοδύναμο Θεό καθώς επιτελείτε τη διακονία σας. Αν υποστείτε χλευασμό ή επιθέσεις, να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά είναι στο πλευρό σας και θα σας γεμίσει δύναμη. Το έκανε αυτό για τον Ιερεμία καθώς και για πολλούς αδελφούς σας, οπότε θα το κάνει και για εσάς. Να τον ικετεύετε για βοήθεια και να έχετε την πεποίθηση ότι θα απαντήσει στην προσευχή σας. Μπορεί και εσείς να νιώσετε ότι “έχετε ξεγελαστεί” καθώς ο Θεός θα σας δίνει δύναμη ώστε να αντιμετωπίζετε τα εμπόδια επιτυχώς, με τόλμη και όχι με φόβο. Ναι, μπορεί να καταφέρετε πολύ περισσότερα από όσα θα φανταζόσασταν ποτέ.​—Διαβάστε Πράξεις 4:29-31.

11, 12. (α) Ποιες προσαρμογές θα μπορούσατε να κάνετε ώστε να μιλάτε με περισσότερους ανθρώπους στη διακονία σας; (β) Ποιες τοπικές δυνατότητες υποδηλώνει η φωτογραφία στη σελίδα 39;

¹¹ Αυτά που διαβάζουμε σχετικά με την υπηρεσία του Ιερεμία μπορούν να μας βοηθήσουν ποικιλοτρόπως ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί διάκονοι των καλών νέων. Αφού είχε υπηρετήσει ως προφήτης του Ιεχωβά πάνω από 20 χρόνια, ο Ιερεμίας ήταν σε θέση να πει: «Σας μιλούσα συνεχώς, εγειρόμενος νωρίς και μιλώντας, αλλά εσείς δεν ακούσατε». (Ιερ. 25:3) Ναι, άρχιζε την ημέρα του νωρίς. Μπορούμε να πάρουμε κάποιο πρακτικό δίδαγμα από το παράδειγμά του; Σε πολλές εκκλησίες, υπάρχουν ευαγγελιζόμενοι οι οποίοι σηκώνονται νωρίς για να μιλήσουν με τους ανθρώπους σε στάσεις λεωφορείων και σιδηροδρομικούς σταθμούς. Σε αγροτικές περιοχές, πολλοί Μάρτυρες αξιοποιούν τις πρώτες ώρες της ημέρας για να επισκεφτούν αγρότες και άλλους που είναι επί ποδός εκείνη την ώρα. Σας έρχονται στο νου άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε εσείς προσωπικά να εφαρμόσετε αυτό το δίδαγμα από την πιστή διακονία του Ιερεμία; Μια ιδέα είναι να σηκώνεστε αρκετά νωρίς για να είστε από την αρχή παρόντες σε κάποια προγραμματισμένη συνάθροιση για υπηρεσία αγρού.

¹² Εκτός αυτού, όμως, σε πολλές περιοχές είναι συχνά πολύ παραγωγικό το έργο από πόρτα σε πόρτα το απόγευμα, καθώς και νωρίς το βράδυ. Μάλιστα μερικοί ευαγγελιζόμενοι κηρύττουν και τη νύχτα, επισκεπτόμενοι τους εργαζομένους σε πρατήρια βενζίνης, εστιατόρια και άλλες επιχειρήσεις που είναι ανοιχτές όλο το 24ωρο. Μήπως μπορείτε να προσαρμόσετε το πρόγραμμά σας ώστε να κηρύττετε όταν είναι πιθανότερο να βρείτε ανθρώπους στο σπίτι τους ή αλλού;

13, 14. (α) Ποια εφαρμογή έχει το παράδειγμα του Ιερεμία στο έργο επανεπισκέψεων; (β) Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι χρειάζεται να είστε συνεπείς όσον αφορά τις επανεπισκέψεις;

¹³ Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιερεμία να διακηρύξει κάποια προφητικά αγγέλματα ενώ στεκόταν στις πύλες του ναού ή της Ιερουσαλήμ. (Ιερ. 7:2· 17:19, 20) Κάνοντας τέτοιες εξαγγελίες στις πύλες, ο Ιερεμίας μετέφερε το λόγο του Ιεχωβά σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Και εφόσον πολλοί, όπως οι προύχοντες της πόλης, οι έμποροι και οι επιχειρηματίες, χρησιμοποιούσαν κατά συνήθεια την ίδια πύλη, ο Ιερεμίας ίσως μίλησε επανειλημμένα σε μερικούς προσπαθώντας να τους βοηθήσει να καταλάβουν πράγματα που είχαν ακούσει στο παρελθόν. Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό όσον αφορά τις επανεπισκέψεις στα άτομα που έχουν δείξει ενδιαφέρον;

¹⁴ Ο Ιερεμίας ήξερε ότι από το έργο που έκανε ως προφήτης του Θεού εξαρτόνταν ζωές. Κάποια φορά, όταν δεν μπορούσε να εκτελέσει τις θεϊκές οδηγίες που είχε λάβει για να μιλήσει στο λαό, έστειλε το φίλο του τον Βαρούχ στη θέση του. (Διαβάστε Ιερεμίας 36:5-8) Πώς μπορούμε να μιμηθούμε τον Ιερεμία σε σχέση με αυτό; Όταν λέμε σε έναν οικοδεσπότη ότι θα ξαναπάμε, κρατάμε το λόγο μας; Αν έχουμε κανονίσει μια επανεπίσκεψη ή οικιακή Γραφική μελέτη αλλά δεν μπορούμε να πάμε, φροντίζουμε να μας αντικαταστήσει κάποιος; Ο Ιησούς είπε: «Το Ναι το οποίο λέτε ας σημαίνει Ναι». (Ματθ. 5:37) Το να κρατάμε το λόγο μας είναι ουσιώδες, διότι εκπροσωπούμε τον Θεό της αλήθειας και της τάξης.​—1 Κορ. 14:33, 40.

15, 16. (α) Πώς έχουν ακολουθήσει πολλοί το παράδειγμα του Ιερεμία διευρύνοντας τη διακονία τους; (β) Ποιο δίδαγμα διακρίνετε στην εμπειρία από τη Χιλή, η οποία απεικονίζεται στη σελίδα 40;

¹⁵ Ο Ιερεμίας ενθάρρυνε τους Ιουδαίους στη Βαβυλώνα γράφοντάς τους μια επιστολή σχετικά με τον “καλό λόγο” του Ιεχωβά περί αποκατάστασης. (Ιερ. 29:1-4, 10) Σήμερα, ο “καλός λόγος” για αυτά που θα κάνει σύντομα ο Ιεχωβά μπορεί επίσης να μεταδοθεί αποτελεσματικά μέσω επιστολών και τηλεφώνου. Μήπως μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις μεθόδους για να βοηθήσετε συγγενείς σας ή άλλους που βρίσκονται σε μακρινά μέρη ή που είναι δύσκολο να έρθετε σε επαφή μαζί τους;

¹⁶ Μιμούμενοι το παράδειγμα που έθεσε ο Ιερεμίας επιτελώντας πλήρως τη διακονία του, οι διαγγελείς της Βασιλείας σήμερα έχουν πολλές φορές θετικά αποτελέσματα. Μια αδελφή μας στη Χιλή πλησίασε κάποια κυρία που έβγαινε από έναν σταθμό του μετρό. Εκείνη ενθουσιάστηκε με το άγγελμα της Αγίας Γραφής και δέχτηκε να κάνουν περαιτέρω συζήτηση στο σπίτι της. Η αδελφή, όμως, δεν σημείωσε τη διεύθυνσή της. Κατόπιν, αντιλαμβανόμενη πόσο σημαντικό ήταν να καλλιεργήσει το ενδιαφέρον εκείνης της κυρίας για την αλήθεια, προσευχήθηκε ζητώντας από τον Ιεχωβά να τη βοηθήσει. Την επομένη, ξαναπήγε στο σταθμό του μετρό την ίδια ώρα. Συνάντησε και πάλι εκείνη την κυρία. Αυτή τη φορά, φρόντισε να σημειώσει τη διεύθυνσή της και αργότερα την επισκέφτηκε στο σπίτι της για να τη βοηθήσει να κατανοήσει τις Γραφές. Οι κρίσεις του Θεού θα επέλθουν σύντομα στον κόσμο του Σατανά. Αλλά υπάρχει ελπίδα για όσους μετανοούν και θέτουν πίστη στα καλά νέα. (Διαβάστε Θρήνοι 3:31-33) Συνεπώς, ας ενεργούμε σε αρμονία με αυτό το γεγονός, καλλιεργώντας ευσυνείδητα τον τομέα μας.

«ΙΣΩΣ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ»

17. Στον τομέα σας, πώς μπορείτε να μιμηθείτε τον τρόπο προσέγγισης του Ιερεμία;

¹⁷ Ο Ιεχωβά δεν ήθελε να χάσουν οι άνθρωποι τη ζωή τους. Γύρω στα δέκα χρόνια πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, χρησιμοποίησε τον Ιερεμία για να παρουσιάσει ένα ελπιδοφόρο άγγελμα για τους εξορίστους στη Βαβυλώνα. Σχετικά με αυτό διαβάζουμε: «Θα στρέψω το μάτι μου πάνω τους με καλή διάθεση, και θα τους κάνω να επιστρέψουν σε αυτή τη γη. Και θα τους οικοδομήσω και δεν θα κατεδαφίσω· και θα τους φυτέψω και δεν θα ξεριζώσω». Ο Ιερεμίας μπορούσε να πει σε αυτούς: «Υπάρχει ελπίδα για το μέλλον σου». (Ιερ. 24:6· 26:3· 31:17) Ο ίδιος υιοθέτησε την άποψη του Θεού για τους ανθρώπους. Επιτελούσε τη διακονία του με γνήσιο ενδιαφέρον, μεταδίδοντας τις προτροπές του Ιεχωβά: «Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του, και κάντε τις ενέργειές σας καλές». (Ιερ. 35:15) Μπορείτε να σκεφτείτε και άλλους τρόπους για να δείχνετε βαθύ προσωπικό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους στον τομέα σας;

18, 19. (α) Ποια άποψη πρέπει να απορρίπτουμε καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα; (β) Ποια στάση που εκδήλωνε ο Ιερεμίας πρέπει να υιοθετήσουμε;

¹⁸ Η βαθιά αγάπη του Ιερεμία για τους ανθρώπους δεν ψυχράνθηκε ποτέ. Όταν καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ, εκείνος εξακολούθησε να νιώθει συμπόνια για αυτούς. (Διαβάστε Θρήνοι 2:11) Οι Ιουδαίοι έφταιγαν οι ίδιοι για τη συμφορά που τους βρήκε. Ο Ιερεμίας, όμως, δεν έλεγε: “Εγώ σας το είχα πει”. Απεναντίας, ένιωθε έντονη θλίψη για αυτό που τους είχε συμβεί. Παρόμοια, εμείς δεν πρέπει να επιτελούμε τη διακονία μας τυπικά, από υποχρέωση και μόνο. Οι προσπάθειες που καταβάλλουμε για να δώσουμε μαρτυρία πρέπει να αποδεικνύουν πόσο αγαπάμε τον υπέροχο Θεό μας καθώς και τους ανθρώπους που είναι πλασμένοι κατά την εικόνα του.

¹⁹ Κανένα προνόμιο ή θέση σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να ξεπεράσει το προνόμιο που έχουμε να δίνουμε μαρτυρία εξ ονόματος του αληθινού Θεού. Έτσι ένιωθε ο Ιερεμίας, ο οποίος έγραψε: «Τα λόγια σου βρέθηκαν, και εγώ τα έφαγα· και ο λόγος σου γίνεται για εμένα η αγαλλίαση και η χαρά της καρδιάς μου· διότι το όνομά σου κλήθηκε πάνω μου, Ιεχωβά». (Ιερ. 15:16) Καθώς κηρύττουμε τα καλά νέα, μπορεί πολλοί ακόμη να γνωρίσουν και να αγαπήσουν Εκείνον στον οποίο οφείλουν τη ζωή τους. Υπηρετώντας με ζήλο και αγάπη, κατά το υπόδειγμα του Ιερεμία, θα συμβάλουμε σε αυτό.

1, 2. Γιατί είναι δύσκολο να γνωρίζουμε την πραγματική κατάσταση της συμβολικής μας καρδιάς;

ΥΠΟΘΕΣΤΕ ότι νωρίς κάποιο πρωί, ενώ είστε ακόμη στο κρεβάτι, νιώθετε στο μέσο του στήθους σας έναν οξύ πόνο που σας κόβει την αναπνοή. Πιθανώς θα σκεφτείτε: “Λες να είναι καρδιακή προσβολή;” Το να αρνηθείτε ότι υπάρχει πρόβλημα δεν θα βοηθήσει. Το σωστό είναι να ενεργήσετε αμέσως. Πιθανώς, λοιπόν, θα καλέσετε ασθενοφόρο για να λάβετε εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη, και ένας γιατρός θα σας εξετάσει προσεκτικά, ίσως κάνοντάς σας καρδιογράφημα. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση μπορεί να είναι θέμα ζωής ή θανάτου.

² Τι γίνεται με τη συμβολική μας καρδιά; Μπορεί να μην είναι εύκολο να γνωρίζουμε την πραγματική της κατάσταση. Γιατί; Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε: «Η καρδιά είναι πιο δόλια από οτιδήποτε άλλο και βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Ποιος μπορεί να τη γνωρίσει;» (Ιερ. 17:9) Επομένως, η καρδιά μας είναι δυνατόν να μας εξαπατήσει, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε πραγματικό πνευματικό πρόβλημα, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως βλέπουν προειδοποιητικά σημάδια και ανησυχούν. Γιατί μπορεί να εξαπατηθούμε; Επειδή οι αμαρτωλές μας τάσεις μπορεί να λειτουργήσουν εις βάρος μας, καθώς ο Σατανάς και αυτό το σύστημα πραγμάτων «καμουφλάρουν» την πραγματική μας κατάσταση. Σε σχέση με την εξέταση της καρδιάς μας, αντλούμε κάποια διδάγματα από τον Ιερεμία και το λαό του Ιούδα στην εποχή του.

3. Τι έχουν θεοποιήσει πολλοί άνθρωποι;

³ Οι περισσότεροι κάτοικοι του Ιούδα είχαν δείξει ότι η καρδιά τους ήταν ελαττωματική από πνευματική άποψη. Εγκατέλειψαν τον μόνο αληθινό Θεό και άρχισαν να λατρεύουν χαναανιτικούς θεούς, χωρίς καθόλου τύψεις. Ο Ιεχωβά προκάλεσε εκείνον το λαό με τα λόγια: «Πού είναι οι θεοί σου τους οποίους έκανες για τον εαυτό σου; Ας εγερθούν, αν μπορούν να σε σώσουν στον καιρό της συμφοράς σου. Διότι όσος είναι ο αριθμός των πόλεών σου έχουν γίνει οι θεοί σου». (Ιερ. 2:28) Εμείς ασφαλώς δεν θεωρούμε τον εαυτό μας λάτρη ειδωλολατρικών θεών. Ωστόσο, ένα λεξικό δίνει μεταξύ άλλων και τον εξής ορισμό στη λέξη «θεός»: «Πρόσωπο ή πράγμα στο οποίο αποδίδεται υπέρτατη αξία». Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο βάζουν τη σταδιοδρομία τους, την υγεία τους, την οικογένειά τους, ακόμη και τα κατοικίδιά τους πάνω από όλα στη ζωή. Άλλοι αποδίδουν υπέρτατη αξία στον αθλητισμό, στις διασημότητες, στην τεχνολογία, στα ταξίδια ή στις παραδόσεις τους. Πολλοί απορροφούνται σε τέτοια πράγματα εις βάρος της σχέσης τους με τον Δημιουργό. Θα μπορούσαν οι αληθινοί Χριστιανοί να επηρεαστούν, όπως είχαν επηρεαστεί και οι κάτοικοι του Ιούδα στις ημέρες του Ιερεμία;

Η ΔΟΛΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ

4. Πόσο ειλικρινείς ήταν εκείνοι που έλεγαν: «Πού είναι ο λόγος του Ιεχωβά; Ας έρθει, παρακαλούμε»;

⁴ Πιθανότατα θα βρείτε ενδιαφέροντα τα συμφραζόμενα της δήλωσης του Ιερεμία ότι η καρδιά βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Ο Ιερεμίας άκουγε τους ανθρώπους να λένε: «Πού είναι ο λόγος του Ιεχωβά; Ας έρθει, παρακαλούμε». (Ιερ. 17:15) Αλλά ήταν ειλικρινείς; Το συγκεκριμένο κεφάλαιο του Ιερεμία ξεκινάει με τα λόγια: «Η αμαρτία του Ιούδα είναι καταγραμμένη με σιδερένια γραφίδα. Με διαμαντένια ακίδα είναι χαραγμένη στην πλάκα της καρδιάς τους». Ένα βασικό πρόβλημα ήταν ότι εκείνοι οι Ιουδαίοι “έθεταν την εμπιστοσύνη τους σε χωματένιο άνθρωπο και έκαναν τη σάρκα βραχίονά τους και η καρδιά τους απομακρυνόταν από τον Ιεχωβά”. Σε αντίθεση με αυτούς, υπήρχε μια μειονότητα Ιουδαίων που εμπιστευόταν στον Θεό, αποβλέποντας σε εκείνον για καθοδηγία και ευλογίες.​—Ιερ. 17:1, 5, 7.

5. Πώς αντέδρασαν οι συμπατριώτες του Ιερεμία στην κατεύθυνση που έδωσε ο Ιεχωβά;

⁵ Η κατάσταση της καρδιάς των περισσοτέρων φάνηκε από την αντίδρασή τους στα λόγια του Θεού. (Διαβάστε Ιερεμίας 17:21, 22) Για παράδειγμα, το Σάββατο προοριζόταν να αποτελεί χρόνο ανάπαυσης από την καθημερινή εργασία, καθώς και ευκαιρία για συμμετοχή σε πνευματικές δραστηριότητες. Οι συμπατριώτες του Ιερεμία δεν έπρεπε να ασχολούνται με επαγγελματικές δραστηριότητες ούτε με διάφορες μικροδουλειές το Σάββατο. Αλλά η αντίδρασή τους φανέρωσε την κατάσταση της καρδιάς τους. «Δεν άκουσαν ούτε έκλιναν το αφτί τους, και σκλήρυναν τον τράχηλό τους για να μην ακούσουν και για να μη δεχτούν διαπαιδαγώγηση». Παρότι γνώριζαν το νόμο του Θεού, είχαν δική τους άποψη​—εκείνοι είχαν δουλειές το Σάββατο.​—Ιερ. 17:23· Ησ. 58:13.

6, 7. (α) Ποιο συλλογισμό μπορεί να κάνει άσοφα ένας Χριστιανός, παρά τις συμβουλές που δίνει η τάξη του πιστού δούλου σήμερα; (β) Πώς θα μπορούσαμε να επηρεαστούμε όσον αφορά την παρακολούθηση των συναθροίσεων;

⁶ Ο νόμος του Σαββάτου δεν ισχύει για εμάς σήμερα. Εντούτοις, η αντίδραση εκείνων των ανθρώπων, η οποία φανέρωσε την κατάσταση της καρδιάς τους, εμπεριέχει ένα προειδοποιητικό δίδαγμα. (Κολ. 2:16) Εμείς, για να κάνουμε το θέλημα του Θεού, έχουμε παραμερίσει τις ιδιοτελείς ή ανούσιες επιδιώξεις μας. Αντιλαμβανόμαστε πόσο ανόητο θα ήταν το να επιλέξουμε έναν τρόπο που βολεύει εμάς για να ευαρεστούμε τον Θεό. Επίσης, έχουμε πιθανότατα γνωρίσει πολλά άτομα που είναι αφοσιωμένα στην επιτέλεση του θελήματος του Θεού και έχουν όντως διαπιστώσει ότι αυτό προσφέρει αναζωογόνηση και γαλήνη. Τότε λοιπόν, πώς θα μπορούσαμε να παροδηγηθούμε;

⁷ Ένας Χριστιανός μπορεί να κάνει το λάθος να νομίζει ότι η καρδιά του δεν θα μπορούσε ποτέ να τον εξαπατήσει, όπως συνέβη σε πολλούς στις ημέρες του Ιερεμία. Για παράδειγμα, ένας άντρας μπορεί να κάνει το συλλογισμό: “Πρέπει να έχω μια εργασία για να συντηρώ την οικογένειά μου”, πράγμα κατανοητό. Τι γίνεται, όμως, αν αυτό τον κάνει να σκεφτεί: “Χρειάζομαι περισσότερη εκπαίδευση για να βρω ή να κρατήσω μια αξιοπρεπή εργασία”; Μπορεί και αυτό να φαίνεται λογικό, οδηγώντας τον στο συμπέρασμα: “Οι καιροί έχουν αλλάξει, και για να επιβιώσεις σήμερα πρέπει να έχεις εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου προκειμένου να μη χάσεις τη θέση σου”. Πόσο εύκολα μπορεί κάποιος να αρχίσει να μικροποιεί τις σοφές, ισορροπημένες συμβουλές της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου σχετικά με την επιπρόσθετη εκπαίδευση και να αρχίσει να χάνει συναθροίσεις! Σε αυτόν τον τομέα, μερικοί έχουν διαπλαστεί σταδιακά από τις εκλογικεύσεις και τις απόψεις του κόσμου. (Εφεσ. 2:2, 3) Η Γραφή μάς προειδοποιεί εύστοχα: «Μην αφήνετε τον κόσμο γύρω σας να σας βάζει στο δικό του καλούπι».​—Ρωμ. 12:2, Φίλιπς (Phillips).a

8. (α) Για ποιο πράγμα μπορεί ένας Χριστιανός να νιώθει κάποια περηφάνια; (β) Γιατί χρειάζεται κάτι περισσότερο από το να γνωρίζουμε κάποια στοιχεία για τον Θεό και την πολιτεία του;

⁸ Είναι αλήθεια ότι μερικοί Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα διέθεταν πλούτη και ίσως κάποια εξοχότητα στον κόσμο. Αυτό ισχύει και για ορισμένους Χριστιανούς στην εποχή μας. Πώς πρέπει να νιώθουν αυτοί για τα επιτεύγματά τους, και πώς πρέπει να τους θεωρούμε εμείς; Ο Ιεχωβά έδωσε την απάντηση μέσω του Ιερεμία. (Διαβάστε Ιερεμίας 9:23, 24) Αντί κάποιος να καυχιέται για ανθρώπινα επιτεύγματα, είναι σοφό να αντιλαμβάνεται ότι αυτό που έχει υπέρτατη αξία είναι το να γνωρίζει τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο. (1 Κορ. 1:31) Τι σημαίνει, όμως, να έχουμε ενόραση και γνώση για τον Ιεχωβά; Αναλογιστείτε ότι ο λαός στις ημέρες του Ιερεμία γνώριζε το όνομα του Θεού. Ήξεραν επίσης τι είχε κάνει ο Θεός όταν έσωσε τους προπάτορές τους στην Ερυθρά Θάλασσα, όταν μπήκαν στην Υποσχεμένη Γη, όταν έδρασαν οι Κριτές, καθώς και όταν κυβερνούσαν πιστοί βασιλιάδες. Παρ’ όλα αυτά, δεν γνώριζαν πραγματικά τον Ιεχωβά ούτε ασκούσαν γνήσια πίστη σε αυτόν. Εντούτοις, έλεγαν: “Παραμείναμε αθώοι. Ασφαλώς ο θυμός του [Θεού] έχει απομακρυνθεί από εμάς”.​—Ιερ. 2:35.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΑΣ ΔΙΑΠΛΑΘΕΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ

9. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι είναι εφικτό να αλλάξει η κατάσταση της καρδιάς, και πώς μπορεί να γίνει αυτό;

⁹ Οι Ιουδαίοι στους οποίους ο Ιερεμίας μετέδωσε το άγγελμα του Θεού χρειαζόταν να αλλάξουν την κατάσταση της καρδιάς τους. Αυτό ήταν εφικτό, διότι ο Θεός είπε σχετικά με εκείνους που θα επέστρεφαν από την εξορία: «Θα τους δώσω καρδιά για να με γνωρίζουν, ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και θα γίνουν λαός μου και εγώ θα γίνω Θεός τους, γιατί θα επιστρέψουν σε εμένα». (Ιερ. 24:7) Μια παρόμοια αλλαγή είναι εφικτή και σήμερα. Επιπρόσθετα, οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση της πνευματικής μας καρδιάς. Τρία πράγματα είναι ζωτικά: σοβαρή προσωπική μελέτη του Λόγου του Θεού, ενόραση στο πώς ενεργεί ο Θεός στη ζωή μας και εφαρμογή των όσων έχουμε μάθει για Αυτόν. Ανόμοια με τους συγχρόνους του Ιερεμία, πρέπει να θέλουμε να επιθεωρεί την καρδιά μας ο Μεγάλος Εξεταστής καρδιών. Μπορούμε επίσης να εξετάζουμε οι ίδιοι την καρδιά μας τόσο στο φως της Γραφής όσο και παρατηρώντας πώς έχει ενεργήσει ο Ιεχωβά για χάρη μας. (Ψαλμ. 17:3) Πόσο σοφό είναι αυτό!

10, 11. (α) Γιατί πήγε ο Ιερεμίας να δει έναν αγγειοπλάστη; (β) Τι καθορίζει το πώς διαπλάθει ο Ιεχωβά τους ανθρώπους;

¹⁰ Ο Σατανάς θέλει να διαμορφώσει τους ανθρώπους βάζοντάς τους όλους σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, αλλά ο Θεός διαπλάθει δίνοντας προσοχή στον καθένα ατομικά. Αυτό το βλέπουμε παραστατικά σε μια εμπειρία που είχε ο Ιερεμίας. Κάποια μέρα, ο Θεός τού είπε να πάει στο σπίτι ενός αγγειοπλάστη. Ο αγγειοπλάστης εργαζόταν στον τροχό του, αλλά όταν το σκεύος που έπλαθε χάλασε, εκείνος απλώς έφτιαξε ένα διαφορετικό σκεύος με τον ίδιο πηλό, ο οποίος ήταν ακόμη νωπός. (Διαβάστε Ιερεμίας 18:1-4) Γιατί δόθηκε στον Ιερεμία η οδηγία να παρακολουθήσει αυτή τη σκηνή, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από την εμπειρία του;

¹¹ Ο Ιεχωβά ήθελε να δείξει στον Ιερεμία και στον Ισραήλ ότι έχει την εξουσία να διαπλάθει τους λαούς και τα έθνη όπως ο ίδιος θέλει. Πώς χειρίζεται ο Θεός τον πηλό; Ανόμοια με τους ανθρώπινους αγγειοπλάστες, ο Ιεχωβά δεν κάνει λάθη, ούτε καταστρέφει τα έργα των χεριών του από παρόρμηση. Το τι κάνει σε σχέση με τους ανθρώπους καθορίζεται από το πώς αντιδρούν εκείνοι όταν τους διαπλάθει.​—Διαβάστε Ιερεμίας 18:6-10.

12. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιωακείμ στις προσπάθειες που κατέβαλε ο Ιεχωβά για να τον διαπλάσει; (β) Ποιο δίδαγμα διακρίνετε στην αφήγηση σχετικά με τον Ιωακείμ;

¹² Πώς, λοιπόν, διαπλάθει ο Ιεχωβά τους ανθρώπους; Σήμερα χρησιμοποιεί κυρίως την Αγία Γραφή. Καθώς ένα άτομο διαβάζει το Λόγο του Θεού και ανταποκρίνεται σε αυτόν, αποκαλύπτει τι είδους άτομο είναι, και ο Θεός μπορεί να το διαπλάσει. Ας εξετάσουμε τώρα το παράδειγμα του Βασιλιά Ιωακείμ για να δούμε πώς θα μπορούσαν να είχαν διαπλαστεί οι άνθρωποι των ημερών του Ιερεμία όσον αφορά ζητήματα της καθημερινής ζωής. Ο Νόμος όριζε ότι κανείς “δεν έπρεπε να διαπράξει απάτη σε βάρος μισθωτού εργάτη”, και όμως ο βασιλιάς έκανε αυτό ακριβώς όταν εκμεταλλεύτηκε τους συμπατριώτες του χρησιμοποιώντας τους ως φτηνά εργατικά χέρια για να χτίσει «μια ευρύχωρη κατοικία». (Δευτ. 24:14· Ιερ. 22:13, 14, 17) Ο Θεός προσπάθησε να διαπλάσει τον Ιωακείμ μέσω του λόγου Του, ο οποίος αναγγέλθηκε από τους προφήτες. Εντούτοις, ο βασιλιάς ακολούθησε την τάση της δόλιας καρδιάς του. Είπε: «Δεν θα υπακούσω», και συνέχισε την πορεία που είχε διαλέξει από τα νιάτα του. Γι’ αυτό, ο Θεός δήλωσε: «Με ταφή γαϊδουριού θα ταφεί [ο Ιωακείμ], εφόσον θα τον σύρουν και θα τον πετάξουν». (Ιερ. 22:19, 21) Πόσο ανόητο θα ήταν αν και εμείς αντιδρούσαμε λέγοντας: “Έτσι είμαι εγώ”! Αν και ο Θεός σήμερα δεν στέλνει προφήτες σαν τον Ιερεμία, δεν παύει ωστόσο να παρέχει καθοδηγία. Η τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου μάς βοηθάει να διακρίνουμε και να εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές. Αυτές μπορεί να θίγουν πτυχές της καθημερινής ζωής, όπως είναι το ντύσιμο και η εμφάνισή μας ή η μουσική και ο χορός σε έναν γάμο ή σε κάποια άλλη κοινωνική εκδήλωση. Θα αφήσουμε τον εαυτό μας να διαπλαστεί από το Λόγο του Θεού;

13, 14. (α) Γιατί συμφώνησαν οι δουλοκτήτες στην Ιερουσαλήμ να απελευθερώσουν τους Εβραίους δούλους τους; (β) Τι αποκάλυψε την πραγματική κατάσταση της καρδιάς των δουλοκτητών;

¹³ Αναλογιστείτε ένα άλλο παράδειγμα. Οι Βαβυλώνιοι τοποθέτησαν τον Σεδεκία στο θρόνο του Ιούδα ως υποτελή βασιλιά. Κατόπιν, σε αντίθεση με τη συμβουλή που του έδωσε ο Θεός μέσω του Ιερεμία, ο Σεδεκίας στασίασε. (Ιερ. 27:8, 12) Ως αποτέλεσμα, οι Βαβυλώνιοι πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ. Ο βασιλιάς και οι άρχοντές του θεώρησαν ότι έπρεπε να συμμορφωθούν κάπως με το Νόμο προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του Θεού. Γνωρίζοντας ότι οι Εβραίοι δούλοι έπρεπε να απελευθερώνονται το έβδομο έτος της δουλείας τους, ο Σεδεκίας σύναψε διαθήκη για την απελευθέρωση τέτοιων δούλων. (Έξοδ. 21:2· Ιερ. 34:14) Με το που βρέθηκε η Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από εχθρούς, ξαφνικά φάνηκε ενδεδειγμένο να ελευθερώσουν τους δούλους τους!​—Διαβάστε Ιερεμίας 34:8-10.

¹⁴ Αργότερα, μια αιγυπτιακή στρατιωτική δύναμη ήρθε να βοηθήσει την Ιερουσαλήμ, κάνοντας τους Βαβυλωνίους να άρουν την πολιορκία. (Ιερ. 37:5) Τι θα έκαναν όσοι είχαν ελευθερώσει τους δούλους τους; Εξανάγκασαν εκείνους που είχαν αφήσει ελεύθερους να γίνουν δούλοι τους και πάλι. (Ιερ. 34:11) Η ουσία είναι πως, όταν οι Ιουδαίοι κινδύνεψαν, φάνηκε να τηρούν κάποια θεϊκά διατάγματα, λες και αυτό μπορούσε να αντισταθμίσει την προηγούμενη διαγωγή τους. Αλλά όταν ο κίνδυνος πέρασε, επέστρεψαν στα παλιά. Αν και προσποιήθηκαν ότι αποδέχονται το πνεύμα του Νόμου, οι μετέπειτα πράξεις τους αποκάλυψαν πως δεν ήθελαν με την καρδιά τους να συμμορφωθούν με την κατεύθυνση που δίνει ο Λόγος του Θεού και να διαπλαστούν από αυτόν.

ΝΑ ΔΕΧΕΣΤΕ ΤΗ ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

15. Σε ποιο βαθμό θέλετε να διαπλαστείτε από τον Ιεχωβά; Δώστε παράδειγμα.

¹⁵ Μέσω της παγκόσμιας εκκλησίας του Ιεχωβά, μαθαίνουμε Γραφικές αρχές οι οποίες ίσως αφορούν κάποιον συγκεκριμένο τομέα. Λόγου χάρη, ίσως ξέρουμε πώς πρέπει να αντιδράσουμε αν ένας αδελφός μάς εκνευρίζει. (Εφεσ. 4:32) Ίσως παραδεχόμαστε ότι οι συμβουλές της Γραφής είναι ορθές και σοφές. Αλλά τι είδους πηλός θα αποδειχτούμε; Θα ανταποκριθούμε ουσιαστικά στη διάπλαση του Ιεχωβά; Αν η καρδιά μας είναι εύπλαστη, θα γίνουμε καλύτεροι. Ο Μεγάλος Αγγειοπλάστης θα μας διαπλάσει ώστε να γίνουμε σκεύη πιο κατάλληλα για να μας χρησιμοποιεί. (Διαβάστε Ρωμαίους 9:20, 21· 2 Τιμόθεο 2:20, 21) Αντί να δείχνουμε διάθεση καρδιάς σαν του Ιωακείμ ή σαν των δουλοκτητών στις ημέρες του Σεδεκία, πρέπει να διαπλαθόμαστε πρόθυμα από τον Ιεχωβά για αξιότιμο σκοπό.

16. Ποια σημαντική αλήθεια γνώριζε ο Ιερεμίας;

¹⁶ Ακόμη και ο Ιερεμίας διαπλάστηκε από τον Θεό. Ποια στάση κράτησε; Ο ίδιος παραδέχτηκε: «Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». Κατόπιν ικέτευσε: «Διόρθωσέ με, Ιεχωβά». (Ιερ. 10:23, 24) Νεαροί, θα μιμηθείτε τον Ιερεμία; Πιθανότατα θα χρειαστεί να πάρετε πολλές αποφάσεις στη ζωή σας. Μερικοί νεαροί θέλουν να “κατευθύνουν το βήμα τους” μόνοι τους. Θα αναζητάτε εσείς την καθοδηγία του Θεού όταν παίρνετε αποφάσεις; Σαν τον Ιερεμία, θα παραδεχτείτε και εσείς ταπεινά ότι οι άνθρωποι έχουν αποδειχτεί ανίκανοι να κατευθύνουν τα βήματά τους μόνοι τους; Να θυμάστε πως, αν επιζητείτε την κατεύθυνση του Θεού, εκείνος θα σας διαπλάθει.

17-19. (α) Γιατί έκανε ο Ιερεμίας το μακρύ ταξίδι ως τον Ευφράτη; (β) Πώς θα μπορούσε ίσως να δοκιμαστεί η υπακοή του Ιερεμία; (γ) Τι επιτελέστηκε με τις ενέργειες του Ιερεμία αναφορικά με τη ζώνη;

¹⁷ Ο διορισμός του Ιερεμία προϋπέθετε υπακοή στην κατεύθυνση του Θεού. Αν ήσασταν ο Ιερεμίας, θα δεχόσασταν οποιεσδήποτε οδηγίες σάς έδινε Εκείνος; Κάποτε, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να προμηθευτεί μια λινή ζώνη και να τη φορέσει. Κατόπιν, τον πρόσταξε να πάει στον Ευφράτη. Αν ανατρέξετε σε έναν χάρτη, θα δείτε ότι επρόκειτο για ταξίδι 500 περίπου χιλιομέτρων. Όταν θα έφτανε εκεί, ο Ιερεμίας έπρεπε να κρύψει τη ζώνη στη σχισμή ενός απόκρημνου βράχου και μετά να κάνει άλλο τόσο ταξίδι επιστρέφοντας στην Ιερουσαλήμ. Αργότερα ο Θεός τού είπε να ξαναπάει στον Ευφράτη και να πάρει τη ζώνη. (Διαβάστε Ιερεμίας 13:1-9) Συνολικά, ο Ιερεμίας θα διένυε γύρω στα 2.000 χιλιόμετρα. Κάποιοι κριτικοί της Αγίας Γραφής αδυνατούν να πιστέψουν ότι διένυσε τέτοια απόσταση, περπατώντας επί μήνες.b (Έσδρ. 7:9) Ωστόσο, αυτό είπε ο Θεός και αυτό έκανε ο Ιερεμίας.

¹⁸ Οραματιστείτε τον προφήτη να οδοιπορεί στα βουνά της Ιουδαίας και κατόπιν, ανάλογα με την πορεία που ακολούθησε, να μπαίνει σε μια έρημο κατευθυνόμενος στον Ευφράτη. Και όλα αυτά μόνο και μόνο για να κρύψει μια λινή ζώνη! Η μακρά απουσία του πρέπει να κίνησε την περιέργεια των γειτόνων του. Όταν επέστρεψε, δεν είχε πάνω του τη λινή ζώνη. Κατόπιν ο Θεός τού είπε να ξανακάνει το μακρύ ταξίδι για να πάρει τη ζώνη, η οποία είχε πλέον σαπίσει και «δεν ήταν κατάλληλη για τίποτα». Φανταστείτε πόσο εύκολο θα ήταν να σκεφτεί ο Ιερεμίας: “Αυτό πάει πολύ. Είναι εντελώς άσκοπο”. Έχοντας, όμως, διαπλαστεί από τον Θεό, δεν αντέδρασε έτσι. Αντί να παραπονεθεί, ενήργησε σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε λάβει!

¹⁹ Μόνο αφού έκανε και το δεύτερο ταξίδι τού εξήγησε τελικά ο Θεός τι νόημα είχαν όλα αυτά. Οι ενέργειες του Ιερεμία προετοίμασαν το έδαφος για την εξαγγελία ενός δυναμικού αγγέλματος: «Αυτός ο κακός λαός που αρνείται να υπακούσει στα λόγια μου, που περπατάει σύμφωνα με το πείσμα της καρδιάς του και που συνεχίζει να περπατάει ακολουθώντας άλλους θεούς για να τους υπηρετεί και να τους προσκυνάει, θα γίνει και αυτός όπως αυτή η ζώνη που δεν είναι κατάλληλη για τίποτα». (Ιερ. 13:10) Με πόσο εντυπωσιακό τρόπο δίδαξε ο Ιεχωβά το λαό του! Η ολόκαρδη υπακοή του Ιερεμία στον Ιεχωβά σε σχέση με κάτι το οποίο ίσως φαινόταν επουσιώδες έπαιξε ρόλο στις προσπάθειες που έκανε ο Θεός να αγγίξει την καρδιά του λαού.​—Ιερ. 13:11.

20. Γιατί μπορεί κάποιοι να απορούν με την υπακοή σας, αλλά για ποιο πράγμα μπορείτε να είστε βέβαιοι;

²⁰ Από τους Χριστιανούς σήμερα δεν ζητείται να περπατήσουν εκατοντάδες χιλιόμετρα προκειμένου να μεταδοθεί κάποιο θεϊκό δίδαγμα. Θα μπορούσε, όμως, η Χριστιανική πορεία που ακολουθείτε να κάνει τους γείτονες ή τους γνωστούς σας να απορούν ή και να σας επικρίνουν; Το ζήτημα θα μπορούσε να αφορά το ντύσιμο και την εμφάνισή σας, την εκπαίδευση που επιλέγετε, το τι είδους σταδιοδρομία προτιμάτε ή ακόμη και την άποψή σας για τα οινοπνευματώδη ποτά. Θα είστε εξίσου αποφασισμένοι με τον Ιερεμία να συμμορφωθείτε με την καθοδηγία του Θεού; Αν αφήνετε την καρδιά σας να διαπλάθεται από τον Θεό, θα κάνετε επιλογές που μπορεί να οδηγήσουν σε θαυμάσια μαρτυρία. Σε κάθε περίπτωση, η υπακοή στην κατεύθυνση που δίνει ο Ιεχωβά μέσω του Λόγου του και η αποδοχή της καθοδηγίας που παρέχεται μέσω της τάξης του πιστού δούλου είναι για το διαρκές όφελός σας. Αντί να οδηγείστε από μια δόλια καρδιά, μπορείτε να είστε σαν τον Ιερεμία. Γι’ αυτό, να είστε αποφασισμένοι να διαπλάθεστε από τον Θεό. Αφήστε τον να σας διαμορφώσει σε αξιότιμο σκεύος ώστε να σας χρησιμοποιεί για πάντα.

1, 2. (α) Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί στον τομέα των συναναστροφών; (β) Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι επιλογές του Ιερεμία όσον αφορά τους φίλους;

ΤΙ ΘΑ κάνατε αν κάποιοι συνάδελφοι, γείτονες ή συμμαθητές σάς προσκαλούσαν σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι; Ή αν ο εργοδότης σας σάς ζητούσε να πείτε ψέματα ή να κάνετε κάτι παράνομο; Ή αν οι κυβερνητικές αρχές απαιτούσαν να συμμετάσχετε σε δραστηριότητες που παραβιάζουν την ουδετερότητά σας; Πιθανότατα η συνείδησή σας θα σας υπαγόρευε να μην κάνετε τίποτα από αυτά, ακόμη και αν η άρνησή σας ενδεχομένως θα οδηγούσε σε χλευασμό ή και σε χειρότερη μεταχείριση.

² Όπως θα δούμε, ο Ιερεμίας βρισκόταν συχνά αντιμέτωπος με παρόμοιες προκλήσεις. Αναμφίβολα θα ωφεληθείτε αν μάθετε για κάποιους ανθρώπους και ομάδες ανθρώπων με τους οποίους ήρθε σε επαφή ο Ιερεμίας τα χρόνια που υπηρέτησε ως προφήτης. Μερικοί προσπάθησαν να τον αποθαρρύνουν ώστε να μην εκπληρώσει την αποστολή του. Ο Ιερεμίας είχε αναγκαστικά κάποια στενή επαφή μαζί τους, αλλά ασφαλώς δεν διάλεξε αυτά τα άτομα για φίλους του. Από την άλλη πλευρά, θα αποκομίσετε πολλά αν μάθετε ποιους όντως διάλεξε για φίλους. Ήταν άνθρωποι που τον στήριζαν και τον ενθάρρυναν να παραμείνει πιστός. Μπορούμε πραγματικά να διδαχτούμε από τις αποφάσεις του Ιερεμία στον τομέα των συναναστροφών.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΦΙΛΙΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ;

3. Τι ήθελε ο Σεδεκίας από τον Ιερεμία, και πώς αντέδρασε εκείνος;

³ Ο Βασιλιάς Σεδεκίας συμβουλεύτηκε τον Ιερεμία αρκετές φορές πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Γιατί; Έλπιζε να λάβει καθησυχαστικές απαντήσεις στα ερωτήματά του σχετικά με το μέλλον του βασιλείου του. Ήθελε να αναγγείλει ο Ιερεμίας ότι ο Ιούδας θα σωζόταν από τους εχθρούς του χάρη στη θεϊκή παρέμβαση. Μέσω απεσταλμένων, τον ικέτευσε: «Ρώτησε, σε παρακαλούμε, εκ μέρους μας τον Ιεχωβά, επειδή ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλιάς της Βαβυλώνας, κάνει πόλεμο εναντίον μας. Ίσως ο Ιεχωβά ενεργήσει προς εμάς σύμφωνα με όλα τα θαυμαστά του έργα, ώστε [ο Ναβουχοδονόσορ] να αποσυρθεί από εμάς». (Ιερ. 21:2) Ο Βασιλιάς Σεδεκίας δεν ήθελε να ακολουθήσει την οδηγία που έδωσε ο Θεός να παραδοθούν στη Βαβυλώνα. Κάποιος λόγιος τον παρομοίασε με «ασθενή που πηγαίνει ξανά και ξανά στο γιατρό για να ακούσει καθησυχαστικά λόγια, αλλά αρνείται να πάρει τα φάρμακα που του γράφει». Τι έκανε όμως ο Ιερεμίας; Θα μπορούσε να γίνει αρεστός στον Σεδεκία λέγοντάς του αυτό που εκείνος ήθελε να ακούσει. Τότε γιατί δεν άλλαξε το άγγελμά του ώστε να κάνει τη ζωή του ευκολότερη; Αρνήθηκε να το κάνει αυτό επειδή ο Ιεχωβά τον είχε προστάξει να διακηρύξει ότι η Ιερουσαλήμ επρόκειτο να πέσει.​—Διαβάστε Ιερεμίας 32:1-5.

4. Ποιες αποφάσεις χρειάζεται να παίρνουμε όσον αφορά τις φιλίες, λόγου χάρη στον εργασιακό μας χώρο;

⁴ Από ορισμένες απόψεις, η κατάστασή σας μοιάζει με του Ιερεμία. Αναμφίβολα έρχεστε και εσείς σε επαφή με γείτονες, συνεργάτες ή συμμαθητές με τους οποίους έχετε κάποια οικεία σχέση. Θα προχωρούσατε, όμως, πιο πέρα, δημιουργώντας φιλίες μαζί τους, παρότι έχουν δείξει ότι δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν ή να ακολουθήσουν την κατεύθυνση που δίνει ο Θεός; Ο Ιερεμίας δεν μπορούσε να αποφύγει εντελώς τον Σεδεκία. Εκείνος δεν έπαυε να είναι ο βασιλιάς, ακόμη και όταν αρνούνταν να ακολουθήσει τις συμβουλές του Θεού. Ωστόσο, ο Ιερεμίας δεν ήταν υποχρεωμένος να υιοθετήσει την παροδηγημένη νοοτροπία του βασιλιά ούτε να προσπαθήσει να αποσπάσει την εύνοιά του. Ομολογουμένως, αν είχε συμμορφωθεί με τις επιθυμίες του βασιλιά, εκείνος θα τον είχε κατακλύσει με δώρα και προνόμια. Μολαταύτα, αρνήθηκε να ενδώσει σε οποιαδήποτε πίεση ή πειρασμό να συνδεθεί στενά μαζί του. Γιατί; Επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αλλάξει τη στάση που ο Ιεχωβά τού είχε πει να κρατήσει. Το παράδειγμά του πρέπει να μας υποκινεί να εξετάσουμε αν οι φίλοι που διαλέγουμε μας ωθούν να είμαστε όσιοι στον Θεό. Δεν μπορείτε να αποφύγετε κάθε επαφή με τους ανθρώπους που δεν υπηρετούν τον Θεό​—στην εργασία, στο σχολείο ή στη γειτονιά σας. (1 Κορ. 5:9, 10) Αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι αν επιλέγετε τέτοια άτομα για φίλους σας, μπορεί κάλλιστα να θέσετε σε κίνδυνο τη φιλία σας με τον Θεό.

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟ;

5, 6. Τι έκαναν κάποιοι επιχειρώντας να κατασιωπήσουν τον Ιερεμία;

⁵ Ο Σεδεκίας δεν ήταν ο μόνος που προσπάθησε να επηρεάσει αρνητικά τον Ιερεμία. Κάποιος ιερέας ονόματι Πασχώρ «χτύπησε» τον Ιερεμία, ίσως διατάζοντας να τον δείρουν με 39 χτυπήματα. (Ιερ. 20:2· Δευτ. 25:3) Μερικοί άρχοντες του Ιούδα έκαναν κάτι παρόμοιο και κατόπιν φυλάκισαν τον Ιερεμία «στο οίκημα των δεσμών». Τον έριξαν σε ένα μπουντρούμι όπου οι συνθήκες ήταν τόσο άθλιες ώστε, έπειτα από πολλές ημέρες, άρχισε να φοβάται πως θα πεθάνει εκεί. (Διαβάστε Ιερεμίας 37:3, 15, 16) Κατόπιν, αφού ο Ιερεμίας αφέθηκε ελεύθερος για λίγο, άλλοι άρχοντες παρακίνησαν τον Σεδεκία να τον εκτελέσει. Κατά την άποψή τους, ο Ιερεμίας υπονόμευε το ηθικό του στρατού του Ιούδα. Έτσι λοιπόν, τον έριξαν σε μια στέρνα με βούρκο για να πεθάνει. (Ιερ. 38:1-4) Όπως έχετε διαβάσει, ο Ιερεμίας σώθηκε από εκείνον το φρικτό θάνατο. Εντούτοις, αυτά τα γεγονότα δείχνουν παραστατικά ότι κάποιοι άνθρωποι, αν και όφειλαν να γνωρίζουν το σωστό, αντιμετώπισαν με σκεπτικιστική διάθεση τα όσα έλεγε ο προφήτης του Θεού και στράφηκαν εναντίον του.

⁶ Ο Ιερεμίας δεν είχε εχθρούς μόνο στους κυβερνητικούς κύκλους. Σε μια άλλη περίπτωση, μερικοί άντρες από τη γενέτειρά του, την Αναθώθ​—οι γείτονές του, με άλλα λόγια—​απείλησαν να τον σκοτώσουν αν δεν σταματούσε να προφητεύει. (Ιερ. 11:21) Δεν τους άρεσαν όσα έλεγε και γι’ αυτό τον απειλούσαν. Εκείνος, όμως, προτίμησε τη φιλία του Ιεχωβά και όχι των γειτόνων. Άλλοι πάλι δεν έμειναν στα λόγια. Όταν ο Ιερεμίας χρησιμοποίησε έναν ζυγό για να προτρέψει παραστατικά τους Ιουδαίους να φέρουν τον τράχηλό τους κάτω από το ζυγό του βασιλιά της Βαβυλώνας ώστε να εξακολουθήσουν να ζουν, ο Ανανίας έβγαλε τον ξύλινο ζυγό από τον τράχηλο του Ιερεμία και τον έσπασε. Εκείνος ο ψευδοπροφήτης ισχυρίστηκε πως ο Ιεχωβά είχε πει: «Θα σπάσω το ζυγό του βασιλιά της Βαβυλώνας». Ο Ανανίας όμως πέθανε το ίδιο εκείνο έτος, και είναι βεβαίως γνωστό ποιος προφήτης αποδείχτηκε αξιόπιστος. (Ιερ. 28:1-11, 17) Όταν η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε όπως είχε προειδοποιήσει ο Ιερεμίας, ο Ιωανάν και άλλοι στρατιωτικοί αρχηγοί αρνήθηκαν να υπακούσουν στην προσταγή του Θεού να παραμείνουν στη γη του Ιούδα. «Ψεύδη είναι αυτά που λες», είπαν στον Ιερεμία. «Δεν σε έστειλε ο Ιεχωβά ο Θεός μας, λέγοντας: “Μην πάτε στην Αίγυπτο για να κατοικήσετε εκεί”». Αυτοί αψήφησαν ακόμη περισσότερο τον Ιεχωβά παίρνοντας τον Ιερεμία και τον Βαρούχ μαζί τους στην Αίγυπτο.​—Ιερ. 42:1–43:7.

7. Ποια πρόκληση που άπτεται της πιστότητας στον Ιεχωβά αντιμετωπίζετε εσείς;

⁷ Χρόνια ολόκληρα, ο Ιερεμίας περιστοιχιζόταν από άτομα που είχαν σκεπτικιστική διάθεση καθώς και από εναντιουμένους. Αναλογιστείτε την πορεία της ζωής του. Θα μπορούσε εύκολα να θεωρήσει αποδεκτούς κάποιους ανθρώπους που δεν είχαν ιδιαίτερο σεβασμό για τον Θεό ή για το Λόγο του, σκεπτόμενος ότι δεν γινόταν αλλιώς. Άλλωστε, τέτοια άτομα βρίσκονταν παντού γύρω του. Ποια είναι η δική σας κατάσταση; Πιθανότατα έχετε και εσείς κάποιες επαφές με ανθρώπους σαν εκείνους που περιέβαλλαν τον Ιερεμία. Είτε εναντιώνονται σφοδρά σε εσάς και στον Θεό σας είτε φαίνονται αρκετά ευχάριστοι άνθρωποι, θα τους διαλέξετε για φίλους σας; Θα ήταν σοφό να κάνετε παρέα με άτομα που δεν παίρνουν στα σοβαρά τις προφητείες του Θεού; Αν ο Ιερεμίας ήταν στη θέση σας, θα διάλεγε για φίλους του άτομα που με τον τρόπο της ζωής τους αρνούνται την αλήθεια του Λόγου του Θεού ή που θέτουν την εμπιστοσύνη τους σε ανθρώπους; (2 Χρον. 19:2) Ο Θεός δεν άφησε τον Ιερεμία να αναρωτιέται τι συμβαίνει όταν κάποιος εμπιστεύεται στους ανθρώπους και όχι στον Θεό. (Διαβάστε Ιερεμίας 17:5, 6) Πώς βλέπετε εσείς αυτό το θέμα;

8. Δείξτε με παραδείγματα τι προκλήσεις ενδεχομένως αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί στην περιοχή σας.

⁸ Μερικοί Χριστιανοί έχουν την εντύπωση ότι θα μπορούσαν να προωθήσουν την επιχείρηση ή τη σταδιοδρομία τους επιλέγοντας να βγάζουν έξω για διασκέδαση κοσμικούς πελάτες. Μήπως, όμως, μια τέτοια πορεία θα εξέθετε αυτούς τους Χριστιανούς σε φθοροποιές συναναστροφές και σε κινδύνους όπως η βρώμικη γλώσσα ή το υπερβολικό ποτό; Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, γιατί πολλοί Χριστιανοί οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτή την απόφαση επιλέγουν να αποφύγουν τις κακές συναναστροφές, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα θυσιάσουν πιθανά κέρδη ή ευκαιρίες για να πάνε μπροστά από κοσμική άποψη. Παρόμοια, ένας εργοδότης ή κάποιοι συνεργάτες ίσως δεν διστάζουν να φερθούν ανέντιμα στους πελάτες. Εντούτοις, οι αληθινοί Χριστιανοί δεν επηρεάζονται από τους γύρω τους. Ενίοτε, η λήψη τέτοιων αποφάσεων ίσως δεν είναι εύκολη. Είμαστε ευγνώμονες για το παράδειγμα που έθεσαν άτομα όπως ο Ιερεμίας, ο οποίος προσκολλήθηκε σε μια πορεία ζωής που του επέτρεπε να έχει αγαθή συνείδηση και, κυρίως, καλή σχέση με τον Θεό.

9. Ποιος κίνδυνος υπάρχει όταν κάποιος επιθυμεί να είναι δημοφιλής;

⁹ Η θέση και οι πεποιθήσεις του Ιερεμία τον έκαναν αντικείμενο του χλευασμού μερικών συμπατριωτών του. (Ιερ. 18:18) Εκείνος, όμως, ήταν διατεθειμένος να ξεχωρίζει από τους συγχρόνους του οι οποίοι ακολουθούσαν τη «δημοφιλή πορεία». (Ιερ. 8:5, 6) Ήταν μάλιστα διατεθειμένος να μένει μόνος κατά καιρούς, να “κάθεται ολομόναχος”. Προτιμούσε τη μοναξιά από τις κακές παρέες, από τη φιλία με ανθρώπους που θα τον επηρέαζαν αρνητικά. (Διαβάστε Ιερεμίας 9:4, 5· 15:17) Κάνετε εσείς το ίδιο; Όπως στην εποχή του Ιερεμία, έτσι και σήμερα η απιστία στον Θεό είναι η δημοφιλής πορεία. Οι υπηρέτες του Ιεχωβά έπρεπε ανέκαθεν να διαλέγουν τους φίλους τους προσεκτικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ιερεμίας δεν είχε φίλους. Υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που τον υπερασπίζονταν και τον στήριζαν. Ποιοι ήταν αυτοί; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα σας ωφελήσει πολύ.

ΤΙ ΦΙΛΟΥΣ ΔΙΑΛΕΓΕ Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ;

10, 11. (α) Ποιες αρχές καθόριζαν το τι φίλους διάλεγε ο Ιερεμίας; (β) Ποιοι ήταν μερικοί φίλοι του Ιερεμία, και ποια ερωτήματα εγείρονται σχετικά με αυτούς;

¹⁰ Τίνων τη φιλία επιζητούσε ο Ιερεμίας; Υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά, καταδίκασε επανειλημμένα εκείνους που ήταν πονηροί, ανέντιμοι, άδικοι, βίαιοι, άστοργοι και ανήθικοι​—εκείνους που εγκατέλειψαν την αγνή λατρεία για χάρη της ειδωλολατρίας, εκπορνευόμενοι έτσι πνευματικά. Ο Ιερεμίας παρότρυνε τους συμπατριώτες του: «Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του, και κάντε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας καλές». (Ιερ. 18:11) Ακόμη και μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, εγκωμίασε τις «εκδηλώσεις της στοργικής καλοσύνης» του Θεού, «τα ελέη» του και την «πιστότητά» του. (Θρ. 3:22-24) Ήθελε για φίλους του μόνο πιστούς υπηρέτες του Ιεχωβά.​—Διαβάστε Ιερεμίας 17:7.

¹¹ Όσον αφορά αυτούς που διάλεξε ο Ιερεμίας για φίλους ή στενούς συνεργάτες του, έχουμε στη διάθεσή μας κάποιες πληροφορίες. Αρκετά άτομα ήταν σαφώς υποστηρικτές του​—ο Αβδέ-μέλεχ, ο Βαρούχ, ο Σεραΐας και οι γιοι του Σαφάν. Ίσως αναρωτιόμαστε: “Τι άνθρωποι ήταν αυτοί; Τι τους συνέδεε με τον Ιερεμία; Με ποια έννοια ήταν καλοί του φίλοι; Και πώς τον βοήθησαν να κρατήσει την ακεραιότητά του;” Ας δούμε, έχοντας κατά νου τις δικές μας περιστάσεις.

12. (α) Τι συνέδεε τον Ιερεμία και τον Βαρούχ, οι οποίοι απεικονίζονται στη σελίδα 58; (β) Ποιος ήταν ο Σεραΐας, και τι γνωρίζουμε για αυτόν;

¹² Από ό,τι φαίνεται, ο στενότερος φίλος του προφήτη ήταν ο Βαρούχ, ο γιος του Νηρία. Ο Ιερεμίας τού εμπιστεύτηκε ανεπιφύλακτα την ευθύνη να καταγράψει τις εξαγγελίες του Ιεχωβά, τις οποίες και του υπαγόρευσε, και κατόπιν να διαβάσει εκείνον το ρόλο, πρώτα δημοσίως και μετά στους άρχοντες του Ιούδα. (Ιερ. 36:4-8, 14, 15) Ο Βαρούχ συμμεριζόταν την πίστη και την πεποίθηση του Ιερεμία πως ό,τι προείπε ο Θεός θα γινόταν. Τα τελευταία 18 ταραχώδη χρόνια του Ιούδα, οι δυο τους έζησαν παρόμοιες εμπειρίες. Συνεργάστηκαν πολύ καιρό στον ίδιο διορισμό πνευματικής φύσης. Αμφότεροι αντιμετώπισαν δυσκολίες και χρειάστηκε να κρυφτούν από εχθρούς. Επίσης, έλαβαν και οι δύο προσωπική ενθάρρυνση από τον Ιεχωβά. Ο Βαρούχ ανήκε προφανώς σε μια επιφανή οικογένεια γραφέων στον Ιούδα. Οι Γραφές τον αποκαλούν «γραμματέα», ενώ ο αδελφός του ο Σεραΐας ήταν εξέχων κρατικός λειτουργός. Όπως ο Βαρούχ, έτσι και ο Σεραΐας συνεργάστηκε αργότερα με τον Ιερεμία για τη μετάδοση προφητικών εξαγγελιών του Ιεχωβά. (Ιερ. 36:32· 51:59-64) Η προθυμία αυτών των δύο γιων του Νηρία να συνεργαστούν με τον Ιερεμία σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς πρέπει να ενίσχυσε και να ενθάρρυνε τον προφήτη. Μπορείτε και εσείς να λάβετε δύναμη και ενθάρρυνση από εκείνους που υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά μαζί σας.

13. Όπως απεικονίζεται στη σελίδα 63, πώς αποδείχτηκε ο Αβδέ-μέλεχ καλός φίλος για τον Ιερεμία;

¹³ Κάποιος άλλος που υποστήριξε πολύ τον Ιερεμία ήταν ο Αβδέ-μέλεχ. Όταν μερικοί εξοργισμένοι άρχοντες έριξαν τον Ιερεμία σε μια άδεια στέρνα για να πεθάνει, αυτός που τόλμησε να τον υπερασπιστεί ήταν ένας αλλοεθνής, ο Αιθίοπας Αβδέ-μέλεχ. Αυτός ήταν ευνούχος, δηλαδή αξιωματούχος, στον οίκο του βασιλιά. Πλησίασε δημοσίως τον Σεδεκία, ο οποίος καθόταν στην πύλη του Βενιαμίν, και του ζήτησε θαρρετά την άδεια να βγάλει τον Ιερεμία από το βούρκο της στέρνας. Για να το κάνει αυτό, πήρε μαζί του 30 άντρες, πράγμα που υποδηλώνει ότι ίσως ανέμενε αντίσταση από τους εχθρούς του Ιερεμία. (Ιερ. 38:7-13) Δεν ξέρουμε πόσο συνδέθηκε ο Αβδέ-μέλεχ με τον Ιερεμία. Δεδομένης της φιλίας τους με τον Ιεχωβά, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ήταν καλοί φίλοι οι δυο τους. Ο Αβδέ-μέλεχ γνώριζε ότι ο Ιερεμίας ήταν προφήτης του Ιεχωβά. Χαρακτήρισε τις πράξεις των αρχόντων “κακές” και ήταν διατεθειμένος να διακινδυνεύσει τη θέση του προκειμένου να κάνει το σωστό. Ήταν τόσο καλός άνθρωπος ώστε ο ίδιος ο Ιεχωβά τον διαβεβαίωσε: «Θα σε διασώσω [την ημέρα της συμφοράς της Ιερουσαλήμ] . . . επειδή εμπιστεύτηκες σε εμένα». (Διαβάστε Ιερεμίας 39:15-18) Τι έπαινος ήταν αυτός! Τέτοιους φίλους δεν θέλετε να έχετε και εσείς;

14. Τι γνωρίζουμε για την οικογένεια του Σαφάν και τις επαφές της με τον Ιερεμία;

¹⁴ Μεταξύ των φίλων του Ιερεμία ήταν επίσης τρεις γιοι καθώς και ένας εγγονός του Σαφάν. Αυτοί ανήκαν σε μια οικογένεια υψηλά ιστάμενων προσώπων, καθώς ο Σαφάν είχε διατελέσει παλιότερα γραμματέας του Βασιλιά Ιωσία. Την πρώτη φορά που οι εχθροί θέλησαν να σκοτώσουν τον Ιερεμία, «το χέρι του Αχικάμ, γιου του Σαφάν, ήταν μαζί με τον Ιερεμία, για να μην τον δώσουν στο χέρι του λαού». (Ιερ. 26:24) Ο Αχικάμ είχε έναν αδελφό που λεγόταν Γεμαρίας. Όταν ο Βαρούχ διάβασε δημόσια τις θεϊκές κρίσεις, τον άκουσε ο Μιχαΐας, ο γιος του Γεμαρία, και ειδοποίησε τον πατέρα του και άλλους άρχοντες. Ανησυχώντας για την αντίδραση του Ιωακείμ, εκείνοι συμβούλεψαν τον Ιερεμία και τον Βαρούχ να κρυφτούν. Όταν δε ο βασιλιάς απέρριψε το θεϊκό άγγελμα, ο Γεμαρίας ήταν μεταξύ αυτών που τον ικέτευσαν να μην κάψει το ρόλο. (Ιερ. 36:9-25) Σε έναν άλλον γιο του Σαφάν, τον Ελασά, ο Ιερεμίας εμπιστεύτηκε μια προφητική επιστολή προς τους Ιουδαίους που είχαν εξοριστεί στη Βαβυλώνα. (Ιερ. 29:1-3) Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τρεις γιοι και ένας εγγονός του Σαφάν υποστήριξαν όλοι τον προφήτη του Θεού. Σκεφτείτε πόσο θα εκτιμούσε ο Ιερεμίας αυτούς τους ανθρώπους! Ήταν φίλοι, όχι επειδή είχαν παρόμοια γούστα στο φαγητό και στο ποτό ή επειδή τους άρεσαν παρόμοιες μορφές αναψυχής ή χόμπι. Η φιλία τους βασιζόταν σε κάτι πολύ πιο σημαντικό.

ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ ΣΟΦΑ

15. Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ιερεμίας όσον αφορά την επιλογή φίλων;

¹⁵ Μπορείτε να διδαχτείτε από τις επαφές του Ιερεμία με τους συγχρόνους του, τόσο τους κακούς όσο και τους καλούς. Ο βασιλιάς, πολλοί άρχοντες, οι ψευδοπροφήτες και οι αρχηγοί του στρατού τον πίεζαν να αλλάξει το άγγελμά του. Ο Ιερεμίας, όμως, ήταν ανένδοτος. Αυτή η στάση δεν τον έκανε και πολύ αγαπητό σε εκείνους τους ανθρώπους, αλλά το ζητούμενο για τον Ιερεμία δεν ήταν η φιλία τους. Ο καλύτερός του φίλος ήταν πάντα ο Ιεχωβά. Αν το τίμημα για την πιστότητά του στον Θεό του ήταν η εχθρότητα ορισμένων, τότε ο Ιερεμίας ήταν διατεθειμένος να το πληρώσει. (Διαβάστε Θρήνοι 3:52-59) Όπως είδαμε, όμως, ο Ιερεμίας δεν ήταν μόνος καθώς υπηρετούσε ακλόνητα τον Ιεχωβά.

16, 17. (α) Τι βοήθεια μπορούν να λάβουν οι υπηρέτες του Ιεχωβά από καλούς φίλους; (β) Σε όποια χώρα και αν ζείτε, πού μπορείτε να βρείτε τους καλύτερους φίλους;

¹⁶ Ο Αβδέ-μέλεχ ήταν καλός φίλος λόγω της πίστης του και της εμπιστοσύνης του στον Ιεχωβά. Είχε το θάρρος να δράσει αποφασιστικά, σώζοντας τη ζωή του Ιερεμία. Ο Βαρούχ δαπάνησε πρόθυμα πολύ χρόνο με τον Ιερεμία και τον βοήθησε να μεταδώσει τα αγγέλματα του Ιεχωβά. Στη Χριστιανική εκκλησία σήμερα, οι καλοί φίλοι μπορούν να αποδειχτούν εξίσου πολύτιμοι με εκείνους τους άντρες. Η Κάμερον, μια 20χρονη σκαπάνισσα, νιώθει εκτίμηση για την καλή επιρροή που άσκησε πάνω της η Κάρα, επίσης σκαπάνισσα. Η Κάμερον λέει: «Η Κάρα, τόσο με το παράδειγμά της όσο και με τα λόγια της, με υποκινούσε να κρατάω τον Ιεχωβά στην πρώτη θέση στη ζωή μου». Αν και οι δύο αδελφές δεν έμεναν πολύ κοντά, η Κάρα τηλεφωνούσε ή έγραφε τακτικά στη φίλη της για να βεβαιώνεται ότι είναι καλά καθώς και για ανταλλαγή ενθάρρυνσης. «Ήξερε τα πάντα για τις οικογενειακές μου περιστάσεις», θυμάται η Κάμερον. «Ήξερε τι συνέβαινε με την αδελφή μου και πόσο πόνεσα εγώ όταν εκείνη επαναστάτησε και έφυγε από την αλήθεια. Η Κάρα στάθηκε δίπλα μου σε όλα αυτά, και δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τη θετική της επιρροή και τη βοήθειά της. Με στήριξε αφάνταστα».

¹⁷ Στη Χριστιανική εκκλησία μπορείτε να βρείτε καλούς φίλους, είτε είναι στην ηλικία σας είτε όχι. Οι αδελφοί και οι αδελφές σας συμμερίζονται την πίστη σας, τις αξίες σας, την αγάπη σας για τον Ιεχωβά, τις ελπίδες σας, ενώ ίσως σας συνδέουν και παρόμοιες δοκιμασίες. Μπορείτε να συνεργάζεστε μαζί τους στη Χριστιανική διακονία. Αυτοί θα είναι σε θέση να ενθαρρύνουν εσάς στις δυσκολίες, και εσείς εκείνους. Θα χαίρονται μαζί σας όταν έχετε ωραίες εμπειρίες στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, αυτές οι φιλίες μπορούν να έχουν αιώνιο μέλλον.​—Παρ. 17:17· 18:24· 27:9.

18. Τι σας διδάσκουν οι επιλογές του Ιερεμία όσον αφορά τους φίλους;

¹⁸ Το δίδαγμα που αντλούμε από τις επιλογές του Ιερεμία όσον αφορά τους φίλους είναι σαφέστατο. Να θυμάστε αυτή την αδιαμφισβήτητη αλήθεια: Δεν είναι δυνατόν να επιδιώκετε τη συντροφιά ατόμων των οποίων τα πιστεύω συγκρούονται με τις Γραφικές διδασκαλίες και ταυτόχρονα να παραμείνετε πιστοί στις πεποιθήσεις σας. Το να ενεργούμε σε αρμονία με αυτό το γεγονός είναι τόσο σημαντικό σήμερα όσο ήταν και τον καιρό του Ιερεμία. Προκειμένου να επιτελέσει το διορισμό του πιστά και με την ευλογία του Ιεχωβά, ο Ιερεμίας ήταν διατεθειμένος να διαφέρει από την πλειονότητα των συγχρόνων του. Δεν ισχύει το ίδιο και για εσάς; Ο Ιερεμίας επέλεξε φίλους που συμμερίζονταν την πίστη του και τον στήριζαν καθώς επιτελούσε το διορισμό του. Κάθε πιστός Χριστιανός σήμερα μπορεί πραγματικά να διδαχτεί από τον Ιερεμία όσον αφορά τη σοφή επιλογή φίλων!​—Παρ. 13:20· 22:17.

1, 2. Ποια στάση έχουν συνήθως όσοι ακολουθούν τη «δημοφιλή πορεία», και γιατί πρέπει εσείς να διαφέρετε;

Η ΥΠΑΚΟΗ δεν είναι της μόδας στο σημερινό κόσμο. Πολλοί δεν βασίζουν τις αποφάσεις τους ούτε καν σε κάποια γενική αρχή, όπως “Κάνε το σωστό”. Απεναντίας, το σκεπτικό τους ίσως συνοψίζεται στις φράσεις “Κάνε ό,τι σου αρέσει” ή “Κάνε ό,τι θέλεις αν μπορείς να γλιτώσεις τις συνέπειες”. Αυτό το βλέπετε όταν οδηγοί παραβιάζουν τα σήματα της τροχαίας, επενδυτές καταπατούν τους κανονισμούς των οικονομικών συναλλαγών και ανώτεροι αξιωματούχοι καταστρατηγούν νόμους στη θέσπιση των οποίων ίσως συμμετείχαν και οι ίδιοι. Αυτή η ασυγκράτητη εφόρμηση στη «δημοφιλή πορεία», παρότι πρόκειται για κάτι εσφαλμένο και επιβλαβές, συνηθιζόταν και στις ημέρες του Ιερεμία.​—Ιερ. 8:6.

² Είναι, βεβαίως, ευνόητο ότι όσοι επιθυμούν την εύνοια του Παντοδύναμου Θεού δεν πρέπει να ακολουθούν τη «δημοφιλή πορεία». Προσέξτε ότι ο Ιερεμίας περιέγραψε την αντίθεση ανάμεσα σε εκείνους που “δεν υπάκουσαν στη φωνή του Ιεχωβά” και σε εκείνους που ήθελαν να τον υπακούν. (Ιερ. 3:25· 7:28· 26:13· 38:20· 43:4, 7) Ο καθένας μας προσωπικά πρέπει να αναλύσει ποια είναι η θέση του σε αυτό το ζήτημα. Γιατί; Διότι οι επιθέσεις του Σατανά στην ακεραιότητα όσων ασκούν την αληθινή λατρεία έχουν γίνει ιδιαίτερα λυσσαλέες. Αυτός μοιάζει με φίδι που παραμονεύει αθόρυβα το θύμα του και επιτίθεται ξαφνικά με ένα δάγκωμα το οποίο μπορεί να αποβεί θανατηφόρο. Η αποφασιστικότητά μας να υπακούμε στη φωνή του Ιεχωβά μάς βοηθάει να αποφεύγουμε τα φαρμακερά δόντια αυτού του φιδιού. Αλλά πώς μπορούμε να ενισχύσουμε τη θέλησή μας για υπακοή στον Ιεχωβά; Τα συγγράμματα του Ιερεμία μπορούν να μας βοηθήσουν.

ΑΥΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΥΠΑΚΟΗ

3. Γιατί αξίζει ο Ιεχωβά την υπακοή μας;

³ Γιατί αξίζει ο Ιεχωβά την απαρέγκλιτη υπακοή μας; Ο Ιερεμίας αποκαλύπτει έναν λόγο δηλώνοντας ότι Εκείνος είναι «ο Δημιουργός της γης, την οποία έφτιαξε μέσω της δύναμής του, Αυτός που στερέωσε τα παραγωγικά εδάφη μέσω της σοφίας του». (Ιερ. 10:12) Ο Ιεχωβά είναι ο Κυρίαρχος του σύμπαντος. Πρέπει να τον φοβόμαστε περισσότερο από όλους τους άλλους άρχοντες. Έχει το απόλυτο δικαίωμα να απαιτεί τη συμμόρφωσή μας με τις σοφές του εντολές, οι οποίες είναι πραγματικά για το αιώνιο καλό μας.​—Ιερ. 10:6, 7.

4, 5. (α) Ποια αλήθεια έμαθαν οι Ιουδαίοι σε περιόδους ξηρασίας; (β) Πώς σπαταλούσαν οι κάτοικοι του Ιούδα το “ζωντανό νερό” από τον Ιεχωβά; (γ) Πώς μπορείτε εσείς να πίνετε το “ζωντανό νερό” που παρέχει ο Θεός;

⁴ Ο Ιεχωβά, όμως, εκτός από Παγκόσμιος Άρχοντας είναι και ο Συντηρητής της ζωής​—της δικής μας ζωής. Οι Ιουδαίοι της εποχής του Ιερεμία το διαπίστωσαν αυτό με δραματικό τρόπο. Η γη της Αιγύπτου εξαρτόταν κατά πολύ από τα νερά ενός ποταμού, του Νείλου, αλλά στην Υποσχεμένη Γη η κατάσταση διέφερε. Ο λαός του Θεού εξαρτόταν σε μεγάλο βαθμό από τις εποχικές βροχές, ενώ συχνά αποθήκευαν το βρόχινο νερό σε υπόγειες στέρνες. (Δευτ. 11:13-17) Μόνο ο Ιεχωβά μπορούσε να στείλει βροχή για να διαποτίσει το χώμα ώστε να γίνει παραγωγικό. Από την άλλη πλευρά, μπορούσε και να κατακρατήσει την αναγκαία βροχή. Ως εκ τούτου, οι ανυπάκουοι Ιουδαίοι στις ημέρες του Ιερεμία έζησαν μια σειρά από ερημωτικές περιόδους ξηρασίας που άφηναν τα χωράφια και τα αμπέλια τους διψασμένα, τα πηγάδια και τις στέρνες τους κατάξερα.​—Ιερ. 3:3· 5:24· 12:4· 14:1-4, 22· 23:10.

⁵ Μολονότι εκείνοι οι Ιουδαίοι θεωρούσαν πολύτιμο το φυσικό νερό, απέρριπταν το “ζωντανό νερό” που τους πρόσφερε απλόχερα ο Ιεχωβά. Το έκαναν αυτό παρακούοντας εσκεμμένα το Νόμο του Θεού και στηριζόμενοι σε συμμαχίες με τα γύρω έθνη. Βέβαια, υπέστησαν τις συνέπειες των πράξεών τους, όπως κάποιος που σε περίοδο λειψυδρίας μαζεύει νερό σε ραγισμένη στέρνα η οποία δεν μπορεί να το κρατήσει. (Διαβάστε Ιερεμίας 2:13· 17:13) Εμείς δεν θέλουμε επ’ ουδενί λόγω να επιφέρουμε συμφορά στον εαυτό μας ακολουθώντας παρόμοια πορεία. Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να μας παρέχει αφειδώς καθοδηγία βασισμένη στο Λόγο του. Προφανώς, αυτό το “ζωντανό νερό” μάς ωφελεί μόνο αν το μελετάμε τακτικά και πασχίζουμε να ζούμε σύμφωνα με αυτό.

6. (α) Περιγράψτε τη στάση του Βασιλιά Σεδεκία όσον αφορά την υπακοή στον Ιεχωβά. (β) Γιατί πιστεύετε ότι ο βασιλιάς ήταν άσοφος;

⁶ Καθώς πλησίαζε η ημέρα που θα λογαριαζόταν ο Θεός με τον Ιούδα, η υπακοή αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Αν κάποιοι Ιουδαίοι ήθελαν να λάβουν την εύνοια και την προστασία του Ιεχωβά, έπρεπε να μετανοήσουν και να αρχίσουν να τον υπακούν. Ο Βασιλιάς Σεδεκίας βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Δεν ήταν σταθερά αποφασισμένος να κάνει το σωστό. Όταν οι επιτελείς του τού είπαν ότι ήθελαν να θανατώσουν τον Ιερεμία, δεν είχε την πυγμή να τους αντισταθεί. Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, ο προφήτης γλίτωσε από εκείνη την απόπειρα κατά της ζωής του με τη βοήθεια του Αβδέ-μέλεχ, και αργότερα παρότρυνε τον Σεδεκία: «Υπάκουσε, παρακαλώ, στη φωνή του Ιεχωβά». (Διαβάστε Ιερεμίας 38:4-6, 20) Είναι σαφές ότι, για το δικό του καλό, ο βασιλιάς έπρεπε να πάρει μια απόφαση: Θα υπάκουε στον Θεό;

Η ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΑΝΑΒΟΛΗ

7. Ποιες είναι μερικές καταστάσεις στις οποίες ενδέχεται να δοκιμαστεί η υπακοή σας;

⁷ Η υπακοή σήμερα είναι τόσο σημαντική όσο ήταν και στις ημέρες του Ιερεμία. Πόσο ισχυρή είναι η δική σας θέληση να υπακούτε στον Ιεχωβά; Αν βρισκόσασταν τυχαία σε μια πορνογραφική ιστοσελίδα, θα συνεχίζατε να την κοιτάτε ή θα αντιστεκόσασταν στον πειρασμό και θα την κλείνατε; Τι θα κάνατε αν ένα μη ομόπιστο άτομο στην εργασία σας ή στο σχολείο σάς ζητούσε να βγείτε ραντεβού; Θα είχατε τη δύναμη να αρνηθείτε; Τι θα σας προκαλούσαν τα έντυπα και οι ιστοσελίδες των αποστατών​—περιέργεια ή απέχθεια; Σε αυτές και σε άλλες περιπτώσεις, να θυμάστε τα λόγια του εδαφίου Ιερεμίας 38:20.

8, 9. (α) Γιατί είναι σοφό να ακούτε τους πρεσβυτέρους όταν προσπαθούν να σας βοηθήσουν; (β) Πώς πρέπει να βλέπετε τις επανειλημμένες συμβουλές των πρεσβυτέρων;

⁸ Ο Ιεχωβά έστειλε επανειλημμένα τον Ιερεμία στο λαό του με προτροπές όπως: «Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του, και κάντε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας καλές». (Ιερ. 7:3· 18:11· 25:5· διαβάστε Ιερεμίας 35:15) Αντίστοιχα, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να βοηθούν τους ομοπίστους τους που διατρέχουν πνευματικό κίνδυνο. Αν κάποια στιγμή οι πρεσβύτεροι σας δώσουν συμβουλή σχετικά με την αποφυγή μιας άσοφης ή εσφαλμένης πορείας, ακούστε τους. Έχουν τον ίδιο στόχο με τον Ιερεμία.

⁹ Οι πρεσβύτεροι ενδέχεται να σας υπενθυμίσουν Γραφικές αρχές που έχουν ήδη φέρει στην προσοχή σας. Λάβετε υπόψη σας ότι η επανάληψη της συμβουλής δεν είναι ποτέ εύκολη υπόθεση, γίνεται δε ακόμη δυσκολότερη αν το άτομο που χρειάζεται βοήθεια συμπεριφέρεται όπως πολλοί από τους Ιουδαίους ακροατές του Ιερεμία. Προσπαθήστε να δείτε τις επανειλημμένες προσπάθειες που κάνουν οι πρεσβύτεροι για να σας βοηθήσουν ως εκφράσεις της αγάπης του Ιεχωβά. Σκεφτείτε επίσης ότι ο Ιερεμίας δεν θα χρειαζόταν να επαναλάβει τις προειδοποιήσεις του αν υπήρχε η δέουσα ανταπόκριση. Το μυστικό για να αποφύγει κανείς την επανάληψη μιας συμβουλής είναι να την εφαρμόσει αμέσως.

Η ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ​—ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΗ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΥΤΟΜΑΤΗ

10. Γιατί δεν συγχωρεί ο Ιεχωβά τις αμαρτίες αυτομάτως;

¹⁰ Σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, δεν μπορούμε να υπακούμε τέλεια στον Ιεχωβά, όσο σκληρά και αν προσπαθούμε. Γι’ αυτό, του είμαστε ευγνώμονες που είναι πρόθυμος να συγχωρεί τις αστοχίες μας. Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν συγχωρεί τις αμαρτίες αυτομάτως. Γιατί; Επειδή αποστρέφεται την αμαρτία. (Ησ. 59:2) Συνεπώς, θέλει να είναι βέβαιος ότι αξίζουμε τη συγχώρησή του.

11. Γιατί είναι αδύνατον να αποφύγουμε τις συνέπειες μιας κρυφής αμαρτίας;

¹¹ Όπως παρατηρήσαμε, πολλοί Ιουδαίοι στην εποχή του Ιερεμία παρήκουαν κατά συνήθεια τον Θεό, κάνοντας έτσι κατάχρηση της υπομονής και του ελέους του. Θα μπορούσε κάποιος υπηρέτης του Θεού σήμερα να αναπτύξει μια παρόμοια τάση; Ναι, αν αψηφά τις υπενθυμίσεις του Ιεχωβά και αρχίσει να πράττει την αμαρτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό γίνεται απροκάλυπτα, όπως παραδείγματος χάρη όταν κάποιος συνάπτει μοιχικό γάμο. Αλλά ακόμη και αν μια αμαρτία μένει κρυμμένη από τους άλλους ανθρώπους, αυτός που παρακούει τον Ιεχωβά ακολουθεί επικίνδυνη πορεία. Το άτομο που ζει διπλή ζωή ίσως σκέφτεται: “Κανείς δεν θα το μάθει”. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ο Θεός διαβάζει διάνοιες και καρδιές και βλέπει τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. (Διαβάστε Ιερεμίας 32:19) Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει αν κάποιος έχει όντως παρακούσει τον Θεό;

12. Τι πρέπει να κάνουν μερικές φορές οι πρεσβύτεροι για να προστατέψουν την εκκλησία;

¹² Πολλοί Ιουδαίοι καταφρονούσαν τη βοήθεια που πρόσφερε επανειλημμένα ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία. Παρόμοια, κάποιος που είναι ένοχος σοβαρής αμαρτίας σήμερα μπορεί να είναι αμετανόητος και να απορρίπτει τη βοήθεια των πρεσβυτέρων. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι πρεσβύτεροι πρέπει να ακολουθήσουν τη Γραφική οδηγία και να προστατέψουν την εκκλησία αποκόπτοντας τον παραβάτη. (1 Κορ. 5:11-13· βλέπε το πλαίσιο «Ζωή Χωρίς Νόμο», στη σελίδα 73.) Σημαίνει, όμως, αυτό ότι έχει χαθεί οριστικά κάθε ελπίδα για αυτό το άτομο, ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκατασταθεί στην εύνοια του Ιεχωβά; Όχι. Οι Ισραηλίτες υπήρξαν στασιαστικοί επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ο Θεός είπε: «Επιστρέψτε, ανυπότακτοι γιοι. Την ανυποταξία σας εγώ θα τη γιατρέψω». (Ιερ. 3:22)a Ο Ιεχωβά καλεί τους παραβάτες να επιστρέψουν σε εκείνον. Μάλιστα, τους δίνει την οδηγία να το κάνουν αυτό.

ΔΕΙΞΤΕ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ

13. Αν κάποιος θέλει να επιστρέψει στον Ιεχωβά, τι πρέπει να καταλάβει;

¹³ Όπως έδειξε ο Ιερεμίας, για να επιστρέψει κάποιος στον Θεό πρέπει να αναρωτηθεί: “Τι έκανα;” Έπειτα, υπό το φως των Γραφικών αρχών, πρέπει να αποδεχτεί την ειλικρινή απάντηση. Οι αμετανόητοι Ιουδαίοι της εποχής του Ιερεμία απέφευγαν αυτό το ερώτημα. Αρνούνταν να παραδεχτούν το μέγεθος της αμαρτίας τους, οπότε ο Ιεχωβά δεν τους συγχώρησε​—δεν μπορούσε να τους συγχωρήσει. (Διαβάστε Ιερεμίας 8:6) Αντιθέτως, ο μετανοημένος αμαρτωλός αναγνωρίζει ότι, με την ανυπακοή του στον Ιεχωβά, έφερε όνειδος στο όνομα του Θεού και στη Χριστιανική εκκλησία. Αυτός που μετανοεί αληθινά θλίβεται επίσης βαθιά για το κακό που ίσως έκανε σε αθώους ανθρώπους. Πρέπει να καταλάβει ότι μόνο αν αναγνωρίσει όλες τις επιπτώσεις των κακών του πράξεων θα έχει βαρύτητα για τον Ιεχωβά το αίτημά του για συγχώρηση. Εντούτοις, η αποκατάσταση στην εύνοια του Ιεχωβά περιλαμβάνει περισσότερα πράγματα.

14. Πώς μπορεί ένα άτομο να “επιστρέψει στον Ιεχωβά”; (Να συμπεριλάβετε το πλαίσιο «Τι Είναι η Μετάνοια;»)

¹⁴ Το αληθινά μετανοημένο άτομο εξιχνιάζει τα κίνητρα, τις επιθυμίες και τις συνήθειές του. (Διαβάστε Θρήνοι 3:40, 41) Θα εξετάσει τομείς της ζωής του στους οποίους φανερώνει αδυναμία, όπως είναι οι φιλίες του με το αντίθετο φύλο, η χρήση οινοπνευματωδών και καπνού, η χρήση του Ιντερνέτ ή οι επαγγελματικές του δοσοληψίες. Όπως μια νοικοκυρά τρίβει ακόμη και τις κρυφές γωνιές της κουζίνας της για να διασφαλίσει την καθαριότητα και την υγιεινή του σπιτιού της, έτσι και ένα μετανοημένο άτομο πρέπει να προσπαθήσει σκληρά να καθαρίσει τις σκέψεις του και τις πράξεις που κάνει κατ’ ιδίαν. Πρέπει να “επιστρέψει στον Ιεχωβά” ανταποκρινόμενο στις απαιτήσεις Του και τηρώντας τους κανόνες Του. Μερικοί Ιουδαίοι στην εποχή του Ιερεμία επέστρεψαν στον Ιεχωβά «ψευδώς». Προσποιήθηκαν μεταμέλεια, αλλά δεν άλλαξαν ποτέ την καρδιά τους ή τη ζωή τους. (Ιερ. 3:10) Ανόμοια με αυτούς, κάποιος που ζητάει ειλικρινά συγχώρηση δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τον Ιεχωβά και την εκκλησία Του. Αντί να επιθυμεί απλώς να σώσει την υπόληψή του ή να αποκαταστήσει τις επαφές του με συγγενείς ή άλλους που βρίσκονται στην αλήθεια, θέλει να στρέψει εντελώς τα νώτα στις παραβάσεις που διέπραξε και να φανεί αντάξιος της συγχώρησης και της εύνοιας του Θεού.

15. Τι είδους προσευχές αναπέμπει στον Θεό το αληθινά μετανοημένο άτομο;

¹⁵ Η προσευχή αποτελεί ζωτικό μέρος της μετάνοιας. Στους αρχαίους καιρούς, ήταν σύνηθες να προσεύχονται με τα χέρια υψωμένα προς τον ουρανό. Σήμερα, όταν ένα αληθινά μετανοημένο άτομο προσεύχεται, “υψώνει την καρδιά του μαζί με τις παλάμες του προς τον Θεό”, όπως το εξέφρασε ο Ιερεμίας. (Θρ. 3:41, 42) Τα αισθήματα μεταμέλειας υποκινούν τον μετανοημένο αμαρτωλό να εναρμονίσει τη διαγωγή του με την παράκλησή του για συγχώρηση. Οι προσευχές του είναι ειλικρινείς, πηγάζουν από την καρδιά του.

16. Γιατί είναι λογικό να επιστρέψει κάποιος στον Θεό;

¹⁶ Αναμφίβολα αντιλαμβάνεστε ότι ο αμαρτωλός που παραδέχεται πραγματικά τα σφάλματά του θα χρειαστεί ίσως να ξεπεράσει την υπερηφάνειά του. Αλλά το σημαντικό είναι ότι ο Ιεχωβά θέλει να επιστρέψουν οι αμαρτωλοί σε αυτόν. Όταν ο Θεός βλέπει γνήσια συντριβή μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου, η δική του καρδιά ανταποκρίνεται. Τα τρυφερά του αισθήματα «θορυβούν» μέσα του, επειδή επιθυμεί να συγχωρήσει όλους όσους μετανοούν για τις αμαρτίες τους, όπως ακριβώς έκανε για τους Ισραηλίτες που επέστρεψαν από την εξορία. (Ιερ. 31:20) Πόσο καθησυχαστικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Θεός προσφέρει ειρήνη και ελπίδα σε εκείνους που τον υπακούν! (Ιερ. 29:11-14) Αυτοί μπορούν και πάλι να συγκαταλεχθούν στους αφοσιωμένους υπηρέτες Του.

Η ΥΠΑΚΟΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ

17, 18. (α) Ποιοι ήταν οι Ρηχαβίτες; (β) Όπως απεικονίζεται στη σελίδα 77, για ποιο πράγμα είναι γνωστοί;

¹⁷ Η απαρέγκλιτη υπακοή στον Ιεχωβά είναι η ασφαλής πορεία. Αυτό φαίνεται από το παράδειγμα των Ρηχαβιτών στις ημέρες του Ιερεμία. Πάνω από δύο αιώνες νωρίτερα, ο Κεναίος προπάτοράς τους Ιωναδάβ, ο οποίος τάχθηκε όσια υπέρ του Ιηού, τους είχε δώσει κάποιες περιοριστικές εντολές. Μια από αυτές ήταν να μην πίνουν κρασί. Ο Ιωναδάβ είχε πεθάνει προ πολλού, αλλά οι Ρηχαβίτες συνέχιζαν να υπακούν σε αυτόν. Θέλοντας να τους δοκιμάσει, ο Ιερεμίας τούς πήγε σε μια τραπεζαρία του ναού και έβαλε μπροστά τους κρασί, παροτρύνοντάς τους να πιουν. Εκείνοι, όμως, του είπαν: «Δεν θα πιούμε κρασί».​—Ιερ. 35:1-10.

¹⁸ Η υπακοή στον προ πολλού εκλιπόντα προπάτορά τους ήταν σημαντική για τους Ρηχαβίτες. Οι αληθινοί λάτρεις πρέπει να υπακούν στις εντολές του ζωντανού Θεού με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο. Η ακλόνητη υπακοή των Ρηχαβιτών εντυπωσίασε τον Ιεχωβά, και ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με την ανυπακοή των Ιουδαίων. Ο Θεός υποσχέθηκε στους Ρηχαβίτες προστασία από την επερχόμενη συμφορά. Εφαρμόζοντας αυτό το δίδαγμα σήμερα, δεν προκύπτει λογικά ότι μόνο όσοι υπακούν απαρέγκλιτα στον Ιεχωβά θα έχουν την προστασία του κατά τη μεγάλη θλίψη;​—Διαβάστε Ιερεμίας 35:19.

ΟΣΟΙ ΥΠΑΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ

19. Τι είδους προστασία είναι σε θέση να σας παράσχει ο Θεός αν υπακούτε σε αυτόν;

¹⁹ Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι η προστατευτική φροντίδα του Θεού για το λαό του ανήκει στο παρελθόν. Και σήμερα ο Ιεχωβά προστατεύει τα υπάκουα άτομα από τον πνευματικό κίνδυνο. Όπως τα ψηλά τείχη προστάτευαν τις αρχαίες πόλεις από επιθέσεις, έτσι και ο νόμος του Θεού προστατεύει όσους τον μελετούν και τον εφαρμόζουν διαρκώς. Θα μείνετε εσείς εντός των προστατευτικών τειχών που σχηματίζουν οι ηθικοί κανόνες του Θεού; Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι, αν το κάνετε αυτό, τα πράγματα θα πάνε καλά για εσάς. (Ιερ. 7:23) Πολλές εμπειρίες το πιστοποιούν αυτό.​—Βλέπε το πλαίσιο «Η Υπακοή στον Ιεχωβά Παρέχει Προστασία», στη σελίδα 78.

20, 21. (α) Ποια βεβαιότητα μπορείτε να έχετε καθώς υπηρετείτε τον Ιεχωβά; (β) Πώς αντέδρασε ο Βασιλιάς Ιωακείμ στο άγγελμα που έλαβε από τον Θεό μέσω του Ιερεμία;

²⁰ Οι εναντιούμενοι, είτε βρίσκονται στην οικογένειά σας είτε στην εργασία σας είτε στο σχολείο είτε μεταξύ των τοπικών αρχών, μπορεί να σας δημιουργήσουν δυσκολίες καθώς υπηρετείτε τον Θεό. Μπορείτε, όμως, να είστε βέβαιοι ότι, αν υπακούτε απαρέγκλιτα στον Ιεχωβά σε κάθε περίπτωση, εκείνος θα σας στηρίζει ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Μην ξεχνάτε πως ο Θεός υποσχέθηκε ότι θα υποστήριζε τον Ιερεμία στη σφοδρή εναντίωση που επρόκειτο να αντιμετωπίσει, και αυτό ακριβώς έκανε. (Διαβάστε Ιερεμίας 1:17-19) Ένα περιστατικό κατά το οποίο φάνηκε η υποστήριξη του Θεού συνέβη στις ημέρες του Βασιλιά Ιωακείμ.

²¹ Λίγοι άρχοντες του Ισραήλ εναντιώθηκαν στους εκπροσώπους του Θεού με τόσο μένος όσο ο Ιωακείμ. Αυτό το διαπιστώνουμε από την περίπτωση του προφήτη Ουριγία, ο οποίος ήταν σύγχρονος του Ιερεμία. Ο πονηρός Βασιλιάς Ιωακείμ ήταν διατεθειμένος να τον καταδιώξει ακόμη και εκτός συνόρων. Όταν έφεραν πίσω τον Ουριγία, ο βασιλιάς θανάτωσε εκείνον τον προφήτη του Ιεχωβά. (Ιερ. 26:20-23) Το τέταρτο έτος της βασιλείας του Ιωακείμ, ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιερεμία να καταγράψει όλα τα λόγια που Εκείνος είχε πει μέχρι τότε και κατόπιν να τα διαβάσει μεγαλόφωνα στο ναό. Ο ρόλος του Ιερεμία έφτασε στα χέρια του Ιωακείμ, ο οποίος έβαλε έναν αυλικό να του τον διαβάσει. Καθώς προχωρούσε η ανάγνωση, ο βασιλιάς έσκιζε το έγγραφο και το έριχνε στη φωτιά κομμάτι κομμάτι, παρότι κάποιοι από τους άρχοντες του έλεγαν να μην το κάνει αυτό. Έπειτα έστειλε να συλλάβουν τον Ιερεμία και τον Βαρούχ. Τι έγινε τελικά; «Ο Ιεχωβά τούς κρατούσε κρυμμένους». (Ιερ. 36:1-6· διαβάστε Ιερεμίας 36:21-26) Ο Ιεχωβά δεν επέτρεψε στον Ιωακείμ να κάνει κακό σε εκείνους τους δύο πιστούς ανθρώπους.

22, 23. Τι δείχνει σχετικά με την υποστήριξη του Θεού η εμπειρία μιας αδελφής από την κεντρική Ασία;

²² Αν ο Ιεχωβά το κρίνει κατάλληλο, μπορεί να προφυλάξει και τους σύγχρονους υπηρέτες του από τον κίνδυνο. Αλλά τις περισσότερες φορές, τους δίνει το θάρρος και τη σοφία που χρειάζονται για να υπακούν σε αυτόν και να συνεχίσουν να κηρύττουν τα καλά νέα. Μια μεμονωμένη μητέρα την οποία θα ονομάσουμε Γκιουλιστάν έχει τέσσερα παιδιά. Αυτή έχει νιώσει την υποστήριξη του Ιεχωβά. Επί κάποιο χρονικό διάστημα, ήταν η μόνη Μάρτυρας του Ιεχωβά σε μια εκτεταμένη περιοχή της κεντρικής Ασίας όπου οι αρχές εναντιώνονται στο κήρυγμα της Βασιλείας. Η πλησιέστερη εκκλησία απέχει πάνω από 400 χιλιόμετρα, οπότε η Γκιουλιστάν σπάνια απολαμβάνει τη συντροφιά ώριμων Χριστιανών. Παρά την εναντίωση και άλλα προβλήματα, κηρύττει από σπίτι σε σπίτι και βρίσκει πολλά άτομα που δείχνουν ενδιαφέρον. Σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση, διεξάγει Γραφικές μελέτες με 20 περίπου άτομα και φροντίζει για έναν αυξανόμενο όμιλο προβάτων του Ιεχωβά.

²³ Όπως ο Θεός βοήθησε τον Ιερεμία καθώς και Μάρτυρες σαν την Γκιουλιστάν, είναι πρόθυμος να βοηθήσει και εσάς αλλά και τους υπόλοιπους υπάκουους υπηρέτες του. Να είστε αποφασισμένοι να υπακούτε σε αυτόν ως Άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους. Αν ενεργείτε έτσι, ούτε η εναντίωση ούτε άλλες δυσκολίες θα σας εμποδίζουν να αινείτε δημόσια τον μόνο αληθινό Θεό ενώπιον των ανθρώπων στον τομέα σας.​—Ιερ. 15:20, 21.

24. Ποια οφέλη σάς φέρνει τώρα η υπακοή;

²⁴ Είναι αδύνατον να έχουμε αληθινή χαρά και ικανοποίηση αν ζούμε ανεξάρτητα από τον Δημιουργό μας. (Ιερ. 10:23) Έχοντας μελετήσει τα όσα έγραψε ο Ιερεμίας περί υπακοής, διακρίνετε εσείς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να αφήσετε τον Ιεχωβά να κατευθύνει τα βήματά σας πληρέστερα; Οι εντολές του αποτελούν το μοναδικό εγχειρίδιο ζωής που οδηγεί σε απόλυτη ευτυχία και επιτυχία. «Υπακούστε στη φωνή μου», προτρέπει ο Ιεχωβά, «ώστε να πηγαίνουν καλά τα πράγματα για εσάς».​—Ιερ. 7:23.

1. Σε ποια ευλογία του νέου κόσμου αποβλέπετε εσείς ιδιαίτερα;

«Ο ΝΕΟΣ κόσμος». Οραματίζεστε στο άκουσμα αυτής της φράσης τις προειπωμένες ορατές ευλογίες, για παράδειγμα ένα τέλειο σώμα, άφθονη υγιεινή τροφή, ήμερα ζώα, ασφαλή κατοικία; Πιθανότατα μπορείτε να παραθέσετε εδάφια στα οποία βασίζετε αυτές τις προσδοκίες. Ωστόσο, μην παραβλέπετε και την εξής ευλογία​—την καλή πνευματική και συναισθηματική υγεία. Χωρίς αυτήν, όλες οι άλλες χαρές θα ξεθώριαζαν σύντομα.

2, 3. Ποια ειδική ευλογία μάς βοηθούν τα συγγράμματα του Ιερεμία να αναμένουμε;

² Όταν ο Θεός ενέπνευσε τον Ιερεμία να προείπει την επιστροφή των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα, αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο πώς θα ένιωθαν αυτοί: «Πάλι θα στολιστείς με τα ντέφια σου και θα βγεις στο χορό εκείνων που γελούν». (Διαβάστε Ιερεμίας 30:18, 19· 31:4, 12-14) Ο Θεός πρόσθεσε κάτι που ίσως σας συγκινήσει: «Θα εμποτίσω την κουρασμένη ψυχή, και κάθε ψυχή που μαραζώνει θα τη χορτάσω». Η Νέα Αγγλική Μετάφραση (NET Bible) αποδίδει ως εξής αυτή τη θεϊκή υπόσχεση: «Θα ικανοποιήσω πλήρως τις ανάγκες των αποκαμωμένων και θα αναζωογονήσω πλήρως τις ψυχές των εξαντλημένων».​—Ιερ. 31:25.

³ Τι υπέροχη προοπτική! Ο Ιεχωβά είπε ότι θα χόρταινε, δηλαδή θα αναζωογονούσε πλήρως, τον “μαραζωμένο” και τον αποθαρρυμένο. Ασφαλώς, ο Θεός πραγματοποιεί ό,τι υπόσχεται. Τα συγγράμματα του Ιερεμία μάς διαβεβαιώνουν ότι και εμείς θα αναζωογονηθούμε. Επίσης, μας βοηθούν να διακρίνουμε πώς μπορούμε να ενθαρρυνθούμε και να είμαστε αισιόδοξοι ακόμη και τώρα. Επιπρόσθετα, παρουσιάζουν πρακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ενθαρρύνουμε άλλους, βοηθώντας τους να αναζωογονήσουν τις “μαραζωμένες τους ψυχές”.

4. Γιατί μπορούμε να ταυτιστούμε με τα αισθήματα του Ιερεμία;

⁴ Ο Ιερεμίας παρηγορήθηκε χάρη σε αυτή την υπόσχεση. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε εμάς. Γιατί; Θυμηθείτε ότι, όπως αναφέρθηκε στο πρώτο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου, ο Ιερεμίας ήταν «άνθρωπος με αισθήματα σαν τα δικά μας», όπως και ο Ηλίας. (Ιακ. 5:17) Εξετάστε τώρα μερικούς μόνο λόγους για τους οποίους ο Ιερεμίας μπορεί να είχε κατά καιρούς αισθήματα αποθάρρυνσης ή ακόμη και κατάθλιψης. Κάνοντάς το αυτό, σκεφτείτε πώς θα νιώθατε εσείς σε παρόμοιες καταστάσεις, καθώς και γιατί ίσως σας αποθαρρύνουν κάποιες δικές σας περιστάσεις.​—Ρωμ. 15:4.

5. Τι ίσως αποθάρρυνε τον Ιερεμία;

⁵ Η αποθάρρυνση του Ιερεμία ίσως οφειλόταν εν μέρει στους ανθρώπους της γενέτειράς του, της Αναθώθ. Η Αναθώθ ήταν μια Λευιτική πόλη, μερικά χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ιερουσαλήμ. Ο προφήτης θα είχε γνωστούς, ίσως και συγγενείς εκεί. Ο Ιησούς είπε ότι ο προφήτης δεν απολαμβάνει τιμή στον τόπο του, και αυτό αλήθευε για τον Ιερεμία. (Ιωάν. 4:44) Οι συντοπίτες του δεν έδειχναν απλώς αδιαφορία ή έλλειψη σεβασμού προς τον Ιερεμία. Σε κάποια περίπτωση, ο Θεός είπε ότι “οι άντρες της Αναθώθ ζητούσαν την ψυχή του [Ιερεμία]”. Του είπαν εχθρικά: «Δεν πρέπει να προφητεύεις στο όνομα του Ιεχωβά, για να μην πεθάνεις από τα χέρια μας». Τι φοβερή απειλή από γείτονες, πιθανόν και από συγγενείς, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι στο πλευρό του!​—Ιερ. 1:1· 11:21.

6. Αν σας εναντιώνονται συνεργάτες ή άλλα άτομα, πώς μπορείτε να ωφεληθείτε από τα όσα πέρασε ο Ιερεμίας από τους «άντρες της Αναθώθ»;

⁶ Αν σας πιέζουν γείτονες, συμμαθητές, συνεργάτες ή ακόμη και συγγενείς, πάρτε κουράγιο από το πώς χειρίστηκε ο Ιεχωβά την κατάσταση του Ιερεμία. Ο Θεός είπε τότε ότι θα “έστρεφε την προσοχή του” στους κατοίκους της Αναθώθ που εναντιώνονταν στον προφήτη του. (Διαβάστε Ιερεμίας 11:22, 23) Ασφαλώς, η θεϊκή διαβεβαίωση βοήθησε τον Ιερεμία να ξεπεράσει οποιαδήποτε αποθάρρυνση του προκαλούσε η εναντίωσή τους. Αργότερα, η προσοχή του Θεού θα είχε ως αποτέλεσμα να έρθει «συμφορά πάνω στους άντρες της Αναθώθ», όπως και έγινε. Να είστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά παρατηρεί και τη δική σας κατάσταση, δίνει προσοχή. (Ψαλμ. 11:4· 66:7) Αν “μένετε” στις Γραφικές διδασκαλίες και κάνετε το σωστό, αυτό μπορεί να βοηθήσει και μερικούς εναντιουμένους να αποφύγουν τη συμφορά που διαφορετικά θα υφίσταντο.​—1 Τιμ. 4:16.

ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΟΥΝ

7, 8. Τι είδους κακομεταχείριση υπέστη ο Ιερεμίας, και πώς τον επηρέασε αυτή;

⁷ Ο Ιερεμίας αντιμετώπισε πολύ περισσότερα από τις προφορικές απειλές των κατοίκων της Αναθώθ. Κάποτε, για παράδειγμα, του εναντιώθηκε ένας επιφανής άντρας της Ιερουσαλήμ, ο ιερέας Πασχώρ.a Όταν αυτός άκουσε μια θεϊκή προφητεία, «χτύπησε τον Ιερεμία τον προφήτη και τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά». (Ιερ. 20:1, 2) Προφανώς, δεν επρόκειτο απλώς για ένα χαστούκι. Μερικοί συμπεραίνουν ότι ο Πασχώρ διέταξε να δώσουν στον Ιερεμία μέχρι και 40 χτυπήματα. (Δευτ. 25:3) Ενόσω ο Ιερεμίας υπέφερε σωματικά, οι άλλοι γύρω του μπορεί να τον χλεύαζαν και να τον εξύβριζαν ωρυόμενοι, ίσως δε και να τον έφτυναν. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Πασχώρ έβαλε τον Ιερεμία για ένα βράδυ «στα ξύλινα δεσμά». Η αντίστοιχη εβραϊκή λέξη υποδηλώνει ότι μέσα σε εκείνα τα δεσμά το σώμα του κρατουμένου ήταν στρεβλωμένο και λυγισμένο. Ο Ιερεμίας εξαναγκάστηκε βάναυσα να περάσει μια οδυνηρή νύχτα, προφανώς καθηλωμένος σε ένα ξύλινο πλαίσιο.

⁸ Πώς επηρέασε τον Ιερεμία αυτή η μεταχείριση; Ο προφήτης είπε στον Θεό: «Έγινα αντικείμενο γέλιου όλη την ημέρα». (Ιερ. 20:3-7) Του πέρασε μάλιστα η ιδέα να σταματήσει να μιλάει στο όνομα του Θεού. Γνωρίζετε, όμως, ότι του ήταν αδύνατον να το κάνει αυτό, και δεν το έκανε. Απεναντίας, το θεϊκό άγγελμα που είχε διοριστεί να μεταφέρει ήταν «σαν φωτιά που καίει, κλεισμένη μέσα στα κόκαλά [του]». Δεν μπορούσε να μη μιλάει εκ μέρους του Ιεχωβά.​—Διαβάστε Ιερεμίας 20:8, 9.

9. Γιατί μας είναι χρήσιμο να συλλογιζόμαστε τις εμπειρίες του Ιερεμία;

⁹ Η αφήγηση αυτή μπορεί να μας βοηθήσει αν αντιμετωπίζουμε κακεντρεχή χλευασμό από το περιβάλλον μας​—από συγγενείς, γείτονες, συνεργάτες ή συμμαθητές. Δεν πρέπει να παραξενευόμαστε αν κατά καιρούς αυτή η εναντίωση μας αποθαρρύνει κάπως. Κάτι τέτοιο μπορεί επίσης να συμβεί αν υποστούμε σωματική κακομεταχείριση επειδή ασκούμε την αληθινή λατρεία. Ο ατελής Ιερεμίας επηρεάστηκε από αυτές τις καταστάσεις, και εμείς έχουμε τα ίδια ανθρώπινα αισθήματα με εκείνον. Εντούτοις, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τη βοήθεια του Θεού ο Ιερεμίας ξαναβρήκε τη χαρά και την αυτοπεποίθησή του. Η αποθάρρυνσή του δεν ήταν μόνιμη, όπως δεν πρέπει να είναι και η δική μας.​—2 Κορ. 4:16-18.

10. Τι αποκαλύπτει η Γραφή σχετικά με τη διάθεση του Ιερεμία;

¹⁰ Μερικές φορές η διάθεση του Ιερεμία άλλαζε, και μάλιστα σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Μήπως έχετε αντιμετωπίσει και εσείς κάτι παρόμοιο​—άλλοτε η διάθεσή σας να είναι αισιόδοξη και θετική και άλλοτε πεσμένη και μελαγχολική; Σχετικά με την πρώτη κατάσταση, προσέξτε τα εδάφια Ιερεμίας 20:12, 13. (Διαβάστε) Ύστερα από όσα του έκανε ο Πασχώρ, ο Ιερεμίας χάρηκε επειδή ένιωσε σαν τους φτωχούς που ελευθερώνονται «από το χέρι εκείνων που πράττουν το κακό». Πιθανότατα και εσείς κάποιες φορές νιώσατε ότι πετούσατε από τη χαρά σας και θέλατε να ψάλετε στον Ιεχωβά, είτε όταν ελευθερωθήκατε από κάποια δυσάρεστη κατάσταση είτε έπειτα από μια αίσια εξέλιξη στη ζωή σας ή στη Χριστιανική σας υπηρεσία. Πόσο υπέροχο είναι αυτό το αίσθημα!​—Πράξ. 16:25, 26.

11. Αν έχουμε συχνά αλλαγές στη διάθεσή μας, τι πρέπει να θυμόμαστε σε σχέση με τον Ιερεμία;

¹¹ Ωστόσο, επειδή είμαστε ατελείς, η διάθεσή μας μπορεί να αλλάζει, όπως και του Ιερεμία. Αφού αναφώνησε «ψάλλετε στον Ιεχωβά», ο προφήτης ένιωσε βαθιά απόγνωση, ίσως μάλιστα να έκλαψε. (Διαβάστε Ιερεμίας 20:14-16) Η θλίψη του ήταν τόσο μεγάλη που αναρωτήθηκε για ποιο λόγο ήρθε στον κόσμο! Μέσα στη μελαγχολία του, είπε ότι ο άνθρωπος που ανήγγειλε τη γέννησή του ήταν εξίσου επικατάρατος με τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Το σημαντικό, όμως, είναι: Συνέχισε να νιώθει απόγνωση; Μήπως παραιτήθηκε, αποδεχόμενος την αποθάρρυνση ως μόνιμη κατάσταση; Όχι. Αντιθέτως, προσπάθησε να την ξεπεράσει, και τα κατάφερε. Εξετάστε τι αναφέρεται κατόπιν σύμφωνα με τη σειρά που ακολουθεί το βιβλίο του. Ο άλλος Πασχώρ, ο άρχοντας, τον ρώτησε εκ μέρους του Βασιλιά Σεδεκία πώς θα εξελισσόταν η πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους. Ο Ιερεμίας στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, διακηρύττοντας θαρραλέα την κρίση του Ιεχωβά, καθώς και ποια θα ήταν η κατάληξη. (Ιερ. 21:1-7) Είναι ολοφάνερο ότι συνέχισε δραστήρια το προφητικό του έργο!

12, 13. Τι μπορούμε να κάνουμε για να τα βγάλουμε πέρα αν αντιμετωπίζουμε μεγάλες αλλαγές στη διάθεσή μας;

¹² Οι αλλαγές στη διάθεση ορισμένων υπηρετών του Θεού σήμερα μπορεί να οφείλονται σε οργανικά αίτια, ίσως ορμονική ή βιοχημική ανισορροπία. Σε μια τέτοια περίπτωση, ένας καλός γιατρός ίσως συστήσει τρόπους για να περιοριστούν αυτές οι συναισθηματικές μεταπτώσεις. (Λουκ. 5:31) Για τους περισσότερους από εμάς, όμως, η ευθυμία ή η κακοκεφιά που νιώθουμε κατά καιρούς δεν είναι ούτε ακραία ούτε αφύσικη. Τα περισσότερα αρνητικά αισθήματα είναι πιθανότατα μέρος της ατελούς ανθρώπινης ζωής. Ενδέχεται να οφείλονται στην κούραση ή στην απώλεια κάποιου προσφιλούς. Σε τέτοιες καταστάσεις, μπορούμε να θυμόμαστε ότι, αν και ο Ιερεμίας είχε αλλαγές στη διάθεσή του, παρέμεινε στην εύνοια του Θεού. Για να τα βγάλουμε πέρα, ίσως χρειάζεται να προσαρμόσουμε το πρόγραμμά μας ώστε να αναπαυόμαστε περισσότερο ή να δώσουμε στον εαυτό μας το χρόνο που χρειάζεται για να παρηγορηθεί έπειτα από μια οδυνηρή απώλεια. Εντούτοις, είναι ζωτικής σημασίας να μην πάψουμε να παρακολουθούμε τις συναθροίσεις και να συμμετέχουμε τακτικά σε θεοκρατικές δραστηριότητες. Αυτά τα δύο πράγματα είναι βασικά για να διατηρούμε την ισορροπία μας και να έχουμε χαρά στην υπηρεσία του Θεού.​—Ματθ. 5:3· Ρωμ. 12:10-12.

¹³ Είτε το αίσθημα της απογοήτευσης που νιώθετε είναι ένα μεμονωμένο, σπάνιο γεγονός είτε μέρος επαναλαμβανόμενων συναισθηματικών μεταπτώσεων, η εμπειρία του Ιερεμία μπορεί να σας παρηγορήσει. Όπως αναφέρθηκε, και η δική του διάθεση έπεφτε κατά καιρούς. Παρ’ όλα αυτά, δεν επέτρεψε στην αποθάρρυνση να τον απομακρύνει από τον Θεό τον οποίο αγαπούσε και υπηρετούσε πιστά. Όταν οι εχθροί του ανταπέδιδαν με κακό το καλό που τους είχε κάνει, εκείνος στρεφόταν στον Ιεχωβά και τον εμπιστευόταν. (Ιερ. 18:19, 20, 23) Να είστε αποφασισμένοι να μιμείστε το παράδειγμά του.​—Θρ. 3:55-57.

ΘΑ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ “ΜΑΡΑΖΩΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ”;

14. Ποια ιδιαίτερη ενθάρρυνση έλαβε ο Ιερεμίας;

¹⁴ Είναι καλό να προσέξουμε πώς ενθαρρύνθηκε ο ίδιος ο Ιερεμίας, αλλά και πώς ενθάρρυνε εκείνος τις “μαραζωμένες ψυχές”. (Ιερ. 31:25) Ο προφήτης έλαβε ιδιαίτερη ενθάρρυνση από τον Ιεχωβά. Σκεφτείτε πόση δύναμη θα παίρνατε εσείς αν ακούγατε τον Ιεχωβά να σας λέει: «Εγώ . . . σε έκανα σήμερα οχυρωμένη πόλη . . . Είναι σίγουρο ότι θα σε πολεμήσουν, αλλά δεν θα υπερισχύσουν εναντίον σου, διότι “εγώ είμαι μαζί σου”, λέει ο Ιεχωβά, “για να σε ελευθερώνω”». (Ιερ. 1:18, 19) Εύλογα, ο Ιερεμίας χαρακτήρισε τον Ιεχωβά “ισχύ του και οχυρό του, και τόπο της καταφυγής του την ημέρα της στενοχώριας”.​—Ιερ. 16:19.

15, 16. Τι μπορούμε να κάνουμε για να ενθαρρύνουμε κάποιον έχοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο ενθάρρυνε ο Ιεχωβά τον Ιερεμία;

¹⁵ Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία: «Εγώ είμαι μαζί σου». Διακρίνετε σε αυτά τα λόγια τι μπορείτε να κάνετε όταν κάποιος που γνωρίζετε χρειάζεται ενθάρρυνση; Άλλο είναι να ξέρει κανείς ότι ένας Χριστιανός αδελφός ή αδελφή ή κάποιος συγγενής του έχει μια τέτοια ανάγκη και άλλο είναι να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε αυτήν. Σε πολλές περιπτώσεις, το καλύτερο είναι να κάνετε ό,τι έκανε ο Θεός για τον Ιερεμία​—απλώς να είστε μαζί με το άτομο που υποφέρει. Κάποια στιγμή πείτε του λόγια ενθάρρυνσης, αλλά μην τον κατακλύσετε με έναν χείμαρρο πολυλογίας. Πιθανότατα θα τον βοηθήσετε περισσότερο με λιγότερα λόγια, αν αυτά είναι καλοδιαλεγμένα έτσι ώστε να τον καθησυχάσουν και να τον ενισχύσουν. Δεν χρειάζονται εξεζητημένες εκφράσεις. Χρησιμοποιήστε απλά λόγια που απηχούν ενδιαφέρον, έγνοια και Χριστιανική στοργή. Τέτοια λόγια μπορούν να κάνουν πολύ καλό.​—Διαβάστε Παροιμίες 25:11.

¹⁶ Ο Ιερεμίας παρακάλεσε: «Θυμήσου με, Ιεχωβά, και στρέψε την προσοχή σου πάνω μου». Τι έγινε κατόπιν; Ο προφήτης αφηγείται: «Τα λόγια σου βρέθηκαν, και εγώ τα έφαγα· και ο λόγος σου γίνεται για εμένα η αγαλλίαση και η χαρά της καρδιάς μου». (Ιερ. 15:15, 16) Το άτομο που θέλετε να ενθαρρύνετε μπορεί παρόμοια να χρειάζεται καλοσυνάτη προσοχή. Φυσικά, τα λόγια σας δεν είναι εφάμιλλα των λόγων του Ιεχωβά. Μπορείτε, όμως, να συμπεριλάβετε μερικά από τα λόγια του Θεού σε αυτά που θα πείτε. Τέτοιες ειλικρινείς, εγκάρδιες, Γραφικές εκφράσεις μπορούν πράγματι να χαροποιήσουν την καρδιά του αποθαρρυμένου ατόμου.​—Διαβάστε Ιερεμίας 17:7, 8.

17. Ποιο σημαντικό μάθημα αντλούμε από το πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιερεμίας στον Σεδεκία και στον Ιωανάν;

¹⁷ Λάβετε επίσης υπόψη ότι ο Ιερεμίας, εκτός από το ότι ενθαρρύνθηκε ο ίδιος από τον Θεό, ενθάρρυνε και εκείνος άλλους. Πώς; Κάποτε ο Βασιλιάς Σεδεκίας είπε στον Ιερεμία ότι φοβόταν τους Ιουδαίους που είχαν προσχωρήσει στους Βαβυλωνίους. Ο προφήτης τον ενθάρρυνε και τον πρότρεψε να υπακούσει στον Ιεχωβά, πράγμα που θα οδηγούσε σε ευνοϊκή έκβαση. (Ιερ. 38:19, 20) Όταν η Ιερουσαλήμ έπεσε και ένα μικρό υπόλοιπο Ιουδαίων απέμεινε στη χώρα, ο Ιωανάν, ο στρατιωτικός αρχηγός τους, σκέφτηκε να τους οδηγήσει στην Αίγυπτο. Πρώτα, όμως, ρώτησε τον Ιερεμία. Εκείνος τον άκουσε και έπειτα προσευχήθηκε στον Ιεχωβά. Ύστερα μετέφερε στον Ιωανάν την ενθαρρυντική απάντηση του Ιεχωβά, αναφέροντας το καλό που θα προέκυπτε αν ακολουθούσαν τη θεϊκή οδηγία να μείνουν στη χώρα. (Ιερ. 42:1-12) Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ιερεμίας άκουσε προτού μιλήσει. Για να ενθαρρύνουμε λοιπόν κάποιον, είναι άκρως απαραίτητο να τον ακούσουμε. Αφήστε το άτομο που υποφέρει να ανοίξει την καρδιά του. Ακούστε τις ανησυχίες και τους φόβους του. Όταν είναι κατάλληλο, μιλήστε του ενθαρρυντικά. Αν και δεν θα έχετε να του προσφέρετε κάποια θεϊκή αποκάλυψη, μπορείτε ωστόσο να πείτε μερικές θετικές σκέψεις από το Λόγο του Θεού σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον.​—Ιερ. 31:7-14.

18, 19. Ποιο υπόδειγμα ενθάρρυνσης βρίσκουμε στις αφηγήσεις για τους Ρηχαβίτες και τον Αβδέ-μέλεχ;

¹⁸ Ούτε ο Σεδεκίας ούτε ο Ιωανάν δέχτηκαν τις ενθαρρυντικές συμβουλές που τους μετέφερε ο Ιερεμίας, όπως και σήμερα μερικοί ίσως δεν ανταποκρίνονται στις δικές σας συμβουλές. Μην αποθαρρύνεστε όμως. Κάποιοι άλλοι ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά στα ενθαρρυντικά λόγια του Ιερεμία, και πιθανότατα πολλοί θα ανταποκριθούν και στα δικά σας. Σκεφτείτε τους Ρηχαβίτες, μια ομάδα Κεναίων οι οποίοι είχαν συνδεθεί με τους Ιουδαίους πριν από πολλά χρόνια. Μία από τις εντολές που τους είχε δώσει ο προπάτοράς τους, ο Ιωναδάβ, ήταν να μην πίνουν κρασί επειδή ήταν πάροικοι. Τον καιρό της επίθεσης των Βαβυλωνίων, ο Ιερεμίας έφερε τους Ρηχαβίτες σε μια τραπεζαρία του ναού. Κατ’ εντολήν του Θεού, τους έδωσε να πιουν κρασί. Εκείνοι, όμως, από σεβασμό στον προπάτορά τους και σε αντίθεση με την ανυπακοή του Ισραήλ, έδειξαν υπακοή και αρνήθηκαν να πιουν. (Ιερ. 35:3-10) Ο Ιερεμίας τούς επαίνεσε εκ μέρους του Ιεχωβά και τους ανήγγειλε τη θεϊκή υπόσχεση για το μέλλον τους. (Διαβάστε Ιερεμίας 35:14, 17-19) Και εσείς μπορείτε να ακολουθείτε αυτό το υπόδειγμα όταν ενθαρρύνετε κάποιον: Να δίνετε ειλικρινή έπαινο όταν αυτό είναι δυνατόν.

¹⁹ Ο Ιερεμίας έκανε το ίδιο και με τον Αβδέ-μέλεχ, έναν Αιθίοπα που προφανώς ήταν αξιωματούχος στην αυλή του Βασιλιά Σεδεκία. Κάποιοι άρχοντες του Ιούδα έριξαν άδικα τον Ιερεμία στο βούρκο μιας στέρνας και τον άφησαν εκεί για να πεθάνει. Ο Αβδέ-μέλεχ έκανε έκκληση στον Βασιλιά Σεδεκία, ο οποίος τον εξουσιοδότησε να σώσει τον προφήτη. Εκείνος ο αλλοεθνής το έκανε αυτό, παρά τον κίνδυνο βίαιης εναντίωσης. (Ιερ. 38:7-13) Ωστόσο, επειδή είχε διαχωρίσει τη θέση του από τους εν λόγω άρχοντες του Ιούδα, ίσως ανησυχούσε για το μέλλον του. Ο Ιερεμίας δεν έμεινε σιωπηλός, ελπίζοντας απλώς ότι εκείνος θα ξεπερνούσε την ανησυχία του. Του μίλησε, γνωστοποιώντας του με ενθαρρυντικά λόγια τις ευλογίες που του επιφύλασσε ο Θεός.​—Ιερ. 39:15-18.

20. Τι πρέπει να θέλουμε να κάνουμε για τους αδελφούς μας, μικρούς και μεγάλους;

²⁰ Πράγματι, στο βιβλίο του Ιερεμία συναντούμε υπέροχα παραδείγματα σχετικά με το πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε εμείς προσωπικά την προτροπή του αποστόλου Παύλου προς τους αδελφούς μας στη Θεσσαλονίκη: «Να παρηγορείτε ο ένας τον άλλον και να εποικοδομείτε ο ένας τον άλλον . . . Η παρ’ αξία καλοσύνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ας είναι μαζί σας».​—1 Θεσ. 5:11, 28.

1, 2. Γιατί είναι λογικό να μας απασχολεί τόσο η ατομική μας πορεία όσο και η οικογένειά μας;

ΑΦΟΥ ο Ιησούς του Ναυή πρότρεψε τους Ισραηλίτες να διαλέξουν ποιον θα υπηρετούσαν, είπε: «Όσο για εμένα και το σπιτικό μου, εμείς θα υπηρετούμε τον Ιεχωβά». (Ιησ. Ναυή 24:15) Ο Ιησούς του Ναυή ήταν αποφασισμένος να παραμείνει όσιος στον Θεό και είχε τη βεβαιότητα ότι και η οικογένειά του θα παρέμενε όσια. Πολύ αργότερα, καθώς πλησίαζε η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας είπε στον Βασιλιά Σεδεκία ότι, αν παραδινόταν στους Βαβυλωνίους, “αυτός και το σπιτικό του θα εξακολουθούσαν να ζουν”. (Ιερ. 38:17) Η κακή επιλογή του βασιλιά επηρέασε τον ίδιο, τις συζύγους του και τους γιους του. Είδε τους γιους του να θανατώνονται, και στη συνέχεια τον τύφλωσαν και τον πήραν αιχμάλωτο στη Βαβυλώνα.​—Ιερ. 38:18-23· 39:6, 7.

² Η καθεμιά από τις δύο παραπάνω φράσεις με τα πλάγια γράμματα περιλαμβάνει άμεσα ένα μόνο άτομο. Γίνεται λόγος όμως και για την οικογένειά του. Αυτό είναι λογικό. Ο κάθε ενήλικος είναι υπόλογος ατομικά στον Θεό. Ωστόσο, οι περισσότεροι Ισραηλίτες είχαν οικογένεια. Και για τους Χριστιανούς επίσης ο θεσμός της οικογένειας έχει μεγάλη σημασία. Το διαπιστώνουμε αυτό από όσα διαβάζουμε στη Γραφή και από όσα εξετάζουμε στις συναθροίσεις σχετικά με το γάμο, την ανατροφή των παιδιών και το σεβασμό για τα μέλη της οικογένειάς μας.​—1 Κορ. 7:36-39· 1 Τιμ. 5:8.

ΜΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΕΝΤΟΛΗ

3, 4. Πώς διέφερε η κατάσταση του Ιερεμία από των περισσοτέρων, και πώς ωφελήθηκε αυτός;

³ Ο Ιερεμίας ήταν ένας από αυτούς που “εξακολούθησαν να ζουν” εκείνη την εποχή. Επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, παρότι η προσωπική του κατάσταση διέφερε από των περισσοτέρων. (Ιερ. 21:9· 40:1-4) Ο Θεός τού είπε να μην παντρευτεί, να μην αποκτήσει παιδιά και να απέχει από κάποιες άλλες πτυχές της καθημερινής ζωής των Ιουδαίων εκείνου του καιρού.​—Διαβάστε Ιερεμίας 16:1-4.

⁴ Στην εποχή και στον πολιτισμό του Ιερεμία, ο γάμος και η τεκνοποίηση αποτελούσαν το φυσιολογικό τρόπο ζωής. Αυτό έκαναν οι περισσότεροι Ιουδαίοι άρρενες, και έτσι η προγονική τους γη παρέμενε στη φυλή και στην οικογένειά τους.a (Δευτ. 7:14) Γιατί θα έπρεπε ο Ιερεμίας να αποτελέσει εξαίρεση; Λόγω των όσων επρόκειτο να συμβούν, ο Θεός τού είπε να μη συμμετέχει στις συνηθισμένες περιστάσεις θλίψης ή χαράς. Δεν έπρεπε να παρηγορεί πενθούντες ούτε να τρώει μαζί τους μετά την κηδεία ούτε και να συμμετέχει στην ευθυμία των Ιουδαϊκών γάμων. Αυτά τα συμπόσια και οι χαρές θα τελείωναν σύντομα για όλους. (Ιερ. 7:33· 16:5-9) Η πορεία ζωής του Ιερεμία έκανε το άγγελμά του πιο πιστευτό και τόνιζε πόσο βαριά θα ήταν η επερχόμενη κρίση. Τελικά αυτή η συμφορά ήρθε. Φαντάζεστε πώς ένιωθαν όσοι έφτασαν στο σημείο να γίνουν κανίβαλοι ή όσοι έβλεπαν τα πτώματα προσφιλών τους να σαπίζουν στο δρόμο; (Διαβάστε Ιερεμίας 14:16· Θρ. 2:20) Επομένως, ο ανύπαντρος Ιερεμίας δεν ήταν αξιολύπητος. Μολονότι η 18μηνη πολιορκία και το μακελειό της θα ξεκλήριζαν οικογένειες, ο Ιερεμίας δεν θα υφίστατο την απώλεια συζύγου ή παιδιών.

5. Επηρεάζουν τους Χριστιανούς οι οδηγίες των εδαφίων Ιερεμίας 16:5-9;

⁵ Μήπως τα εδάφια Ιερεμίας 16:5-9 ισχύουν και για εμάς; Όχι. Οι Χριστιανοί προτρέπονται “να παρηγορούν εκείνους που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης” αλλά και “να χαίρονται με όσους χαίρονται”. (2 Κορ. 1:4· Ρωμ. 12:15) Ο Ιησούς παρευρέθηκε σε έναν γάμο και συνέβαλε στη χαρά της περίστασης. Εντούτοις, σε αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων πρόκειται να συμβούν σοβαρά γεγονότα. Οι Χριστιανοί μπορεί μάλιστα να υποστούν κακουχίες και στερήσεις. Ο Ιησούς τόνισε ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί προκειμένου να υπομείνουμε και να διατηρήσουμε την πίστη μας, όπως οι αδελφοί μας που έφυγαν από την Ιουδαία τον πρώτο αιώνα. Συνεπώς, η αγαμία, ο γάμος και η τεκνοποίηση είναι ζητήματα που αξίζουν σοβαρή σκέψη.​—Διαβάστε Ματθαίος 24:17, 18.

6. Ποιοι μπορούν να ωφεληθούν από την οδηγία που έδωσε ο Θεός στον Ιερεμία;

⁶ Τι μαθαίνουμε εμείς από την εντολή που δόθηκε στον Ιερεμία να μην παντρευτεί και να μην κάνει παιδιά; Σήμερα, μερικοί όσιοι Χριστιανοί δεν είναι παντρεμένοι ή δεν έχουν παιδιά. Τι μπορούν να διδαχτούν αυτοί από την περίπτωση του Ιερεμία; Και γιατί πρέπει να προσέξουν αυτό το χαρακτηριστικό της ζωής του Ιερεμία ακόμη και οι Χριστιανοί που είναι παντρεμένοι και έχουν παιδιά;

7. Τι αξίζει να εξετάσουμε σήμερα όσον αφορά το γεγονός ότι ο Ιερεμίας έπρεπε να παραμείνει άτεκνος;

⁷ Ας εξετάσουμε πρώτα το γεγονός ότι ο Ιερεμίας έπρεπε να παραμείνει άτεκνος. Ο Ιησούς δεν παρήγγειλε στους ακολούθους του να μην τεκνοποιούν. Ωστόσο, αξίζει να επισημανθεί ότι εξήγγειλε «αλίμονο» για τις γυναίκες που θα ήταν έγκυες ή θα θήλαζαν στη διάρκεια της θλίψης η οποία επήλθε στην Ιερουσαλήμ το 66-70 Κ.Χ. Εκείνος ο καιρός θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολος για αυτές λόγω της κατάστασής τους. (Ματθ. 24:19) Σήμερα αναμένουμε μια μεγαλύτερη θλίψη. Αυτό αποτελεί επιπρόσθετη παράμετρο που πρέπει να λάβουν υπόψη οι έγγαμοι Χριστιανοί προκειμένου να αποφασίσουν αν θα κάνουν παιδιά ή όχι. Δεν συμφωνείτε ότι είναι ολοένα και πιο δύσκολο να αντιμετωπίσει κανείς αυτούς τους κρίσιμους καιρούς; Αρκετά ζευγάρια ομολογούν ότι είναι πολύ δύσκολο να αναθρέψει κανείς παιδιά που “θα εξακολουθήσουν να ζουν” μετά το τέλος του παρόντος συστήματος. Παρότι η απόφαση για το αν θα κάνει παιδιά ένα ζευγάρι εναπόκειται στους δυο τους, ασφαλώς αξίζει να εξετάσουν την περίπτωση του Ιερεμία. Τι μαθαίνουμε, όμως, από την εντολή που έδωσε ο Θεός στον Ιερεμία να μην παντρευτεί καν;

ΤΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΜΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΑ

8. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι ο γάμος δεν αποτελεί απαίτηση για να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό;

⁸ Όταν ο Θεός είπε στον Ιερεμία να μην παντρευτεί, δεν έθεσε έναν κανόνα για όλους τους υπηρέτες του. Ο γάμος είναι καλός θεσμός. Ο Ιεχωβά τον θέσπισε για να κατοικηθεί η γη και για να αντλούν από αυτόν οι άνθρωποι μεγάλη ικανοποίηση και ευχαρίστηση. (Παρ. 5:18) Εντούτοις, στις ημέρες του Ιερεμία δεν ήταν όλοι παντρεμένοι. Την εποχή που προφήτευε εκείνος, ίσως υπήρχαν κάποιοι ευνούχοι που είχαν συνδεθεί με το λαό του Θεού.b Και ασφαλώς υπήρχαν επίσης άτομα σε κατάσταση χηρείας. Επομένως, ο Ιερεμίας δεν ήταν ο μόνος αληθινός λάτρης που δεν είχε σύντροφο. Φυσικά, είχε λόγο που δεν παντρεύτηκε, όπως και μερικοί Χριστιανοί σήμερα.

9. Ποια θεόπνευστη συμβουλή για το γάμο πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά;

⁹ Πολλοί Χριστιανοί παντρεύονται, αλλά όχι όλοι. Όπως γνωρίζετε, ο Ιησούς δεν παντρεύτηκε, και επιπλέον είπε ότι μερικοί μαθητές του θα είχαν το χάρισμα να “αφήσουν χώρο” στη διάνοια και στην καρδιά τους για την αγαμία. Πρότρεψε όσους μπορούσαν να το κάνουν αυτό να ενεργήσουν ανάλογα. (Διαβάστε Ματθαίος 19:11, 12) Συνεπώς, το σωστό είναι να λέμε επαινετικά, και όχι πειραχτικά, λόγια σε κάποιο άτομο που μένει άγαμο για να κάνει περισσότερα στην υπηρεσία του Θεού. Φυσικά, μερικοί Χριστιανοί είναι άγαμοι, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, λόγω περιστάσεων. Για παράδειγμα, ίσως δεν έχουν βρει έναν κατάλληλο Χριστιανό σύντροφο και είναι αποφασισμένοι να τηρήσουν τον κανόνα που έχει θέσει ο Θεός να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω», πράγμα αξιέπαινο. (1 Κορ. 7:39) Υπάρχουν δε και υπηρέτες του Θεού που έχουν χηρέψει και ως εκ τούτου ζουν μόνοι.c Αυτοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν το ενδιαφέρον που εκδηλώνει από αρχαιοτάτων χρόνων ο Θεός, καθώς και ο Ιησούς, για τα μεμονωμένα άτομα.​—Ιερ. 22:3· διαβάστε 1 Κορινθίους 7:8, 9.

10, 11. (α) Τι βοήθησε τον Ιερεμία να επιτύχει ως άγαμος; (β) Πώς δείχνουν σύγχρονες εμπειρίες ότι όσοι είναι ανύπαντροι μπορούν να έχουν ανταμειφτική ζωή;

¹⁰ Γι’ αυτό λοιπόν, καθώς ο Ιερεμίας παρέμενε άγαμος, μπορούσε να βασίζεται στον Θεό για ενίσχυση. Πώς; Θυμηθείτε ότι έβρισκε ευχαρίστηση στο λόγο του Ιεχωβά. Αυτό θα του έδινε δύναμη και σιγουριά καθώς τη μια δεκαετία μετά την άλλη έμενε προσηλωμένος στη θεόδοτη διακονία του. Επιπλέον, ο Ιερεμίας απέφευγε επιμελώς τη συντροφιά εκείνων που θα μπορούσαν να τον χλευάσουν επειδή ήταν άγαμος. Ήταν διατεθειμένος να “κάθεται ολομόναχος” παρά να συναναστρέφεται άτομα με τέτοιες τάσεις.​—Διαβάστε Ιερεμίας 15:17.

¹¹ Πολλοί άγαμοι Χριστιανοί​—άντρες και γυναίκες, είτε νεαροί είτε μεγαλύτεροι—​ακολουθούν το καλό παράδειγμα του Ιερεμία. Αρκετές εμπειρίες δείχνουν πόσο ωφέλιμο είναι να παραμένει κανείς απορροφημένος στην υπηρεσία του Θεού, να έχει μεγάλη συμμετοχή σε ουσιαστικές πνευματικές δραστηριότητες. Λόγου χάρη, μια αδελφή που υπηρετεί σε κινεζόφωνη εκκλησία λέει: «Το σκαπανικό δίνει κατεύθυνση στη ζωή μου. Ως άγαμη, έχω πολυάσχολη, δραστήρια ζωή, κάτι που με βοηθάει να αποφεύγω τη μοναξιά. Νιώθω ικανοποίηση στο τέλος της κάθε μέρας επειδή αντιλαμβάνομαι ότι η διακονία μου βοηθάει πραγματικά τους ανθρώπους. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά». Μια 38χρονη σκαπάνισσα αναφέρει: «Νομίζω ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι να μπορείς να απολαμβάνεις τις θετικές πλευρές της όποιας κατάστασης». Μια ανύπαντρη Χριστιανή από τη νότια Ευρώπη είπε με ειλικρίνεια: «Μπορεί η ζωή μου να μην έχει εξελιχθεί όπως ακριβώς τη σχεδίαζα, αλλά είμαι ευτυχισμένη και θα συνεχίσω να είμαι».

12, 13. (α) Ποια είναι η ρεαλιστική άποψη για την αγαμία και το γάμο; (β) Τι καταδεικνύουν σχετικά με την αγαμία η ζωή και οι συμβουλές του Παύλου;

¹² Άραγε σκέφτηκε ποτέ και ο Ιερεμίας ότι η ζωή του δεν εξελίχθηκε όπως τη σχεδίαζε καθώς μεγάλωνε; Πιθανόν, όμως, να διέκρινε σοφά ότι το ίδιο αληθεύει και για πολλούς που παντρεύονται και κάνουν παιδιά. Μια σκαπάνισσα από την Ισπανία έκανε την εξής διαπίστωση: «Ξέρω παντρεμένους που είναι ευτυχισμένοι και άλλους που είναι δυστυχισμένοι. Αυτό το γεγονός με πείθει ότι η ευτυχία μου δεν εξαρτάται από το αν θα παντρευτώ στο μέλλον ή όχι». Αναμφίβολα, η περίπτωση του Ιερεμία​—μαζί με χιλιάδες άλλες—​αποδεικνύει ότι ένα άγαμο άτομο είναι δυνατόν να ζει πλήρη, ανταμειφτική, ευτυχισμένη ζωή. Περαιτέρω επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος μάς δίνει ο απόστολος Παύλος, ο οποίος έγραψε: «Λέω . . . στα ανύπαντρα άτομα και στις χήρες ότι είναι καλό για αυτούς να παραμείνουν όπως είμαι και εγώ». (1 Κορ. 7:8) Ο Παύλος ίσως να ήταν χήρος. Είτε ισχύει αυτό, όμως, είτε όχι, τον καιρό που έκανε τόσο πολλά στην ιεραποστολική υπηρεσία δεν ήταν παντρεμένος. (1 Κορ. 9:5) Δεν είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι η αγαμία του αποτελούσε πλεονέκτημα; Στην περίπτωσή του, σήμαινε «συνεχή υπηρεσία προς τον Κύριο χωρίς περισπασμούς», μέσω της οποίας επιτέλεσε πολύ και ωφέλιμο έργο.​—1 Κορ. 7:35.

¹³ Ο Θεός ενέπνευσε τον Παύλο να προσθέσει και κάτι ακόμη: «Εκείνοι που παντρεύονται θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους». Τον κατηύθυνε επίσης να συμπεριλάβει την εξής βαθιά αλήθεια: «Αν κανείς . . . στέκεται σταθερός στην καρδιά του . . . να κρατήσει τη δική του παρθενία, θα κάνει καλά. Συνεπώς, και αυτός που δίνει την παρθενία του σε γάμο κάνει καλά, αλλά αυτός που δεν τη δίνει σε γάμο θα κάνει καλύτερα». (1 Κορ. 7:28, 37, 38) Ο Ιερεμίας δεν είχε υπόψη του αυτά τα λόγια, αλλά η πορεία που διακράτησε επί δεκαετίες αποδεικνύει ότι η αγαμία δεν χρειάζεται να αποτελεί εμπόδιο για μια ικανοποιητική ζωή στην υπηρεσία του Θεού. Στην πραγματικότητα, μπορεί να συμβάλει πάρα πολύ σε μια ζωή γεμάτη νόημα, επικεντρωμένη στην αληθινή λατρεία. Αν και ο Βασιλιάς Σεδεκίας ήταν παντρεμένος, δεν άκουσε τη συμβουλή του Ιερεμία ώστε να “εξακολουθήσει να ζει”, ενώ ο ανύπαντρος προφήτης ακολούθησε μια πορεία που του επέτρεψε να το κάνει αυτό.

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΤΕ ΚΑΙ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΘΕΙΤΕ

14. Τι τονίζει η σχέση που υπήρχε μεταξύ της οικογένειας του Ακύλα και του Παύλου;

¹⁴ Όπως προαναφέρθηκε, οι περισσότεροι άνθρωποι στην εποχή του Ιερεμία παντρεύονταν και είχαν δικό τους σπιτικό. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε και στην εποχή του Παύλου. Προφανώς, οι περισσότεροι Χριστιανοί που είχαν οικογένεια δεν ήταν σε θέση να υπηρετήσουν σε άλλες χώρες όπως ο Παύλος, αλλά είχαν πολλά να κάνουν στον τόπο τους. Μεταξύ άλλων μπορούσαν να αποτελούν ευλογία για τους ανύπαντρους αδελφούς και αδελφές. Θυμηθείτε πως, όταν ο Παύλος πήγε στην Κόρινθο, ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα τον καλοδέχτηκαν στο σπίτι τους και συνεργάστηκαν μαζί του στο κοινό τους επάγγελμα. Αλλά δεν έκαναν μόνο αυτό. Η φιλία που του πρόσφεραν ως οικογένεια ήταν αναμφίβολα αναζωογονητική. Σκεφτείτε τα ευχάριστα γεύματα καθώς και τις άλλες περιστάσεις στις οποίες απολάμβαναν θερμή συναναστροφή. Ωφελούνταν άραγε και ο Ιερεμίας από παρόμοιες συντροφιές; Παρότι χρησιμοποιούσε την αγαμία του στην υπηρεσία του Θεού, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι ήταν ερημίτης. Πιθανώς είχε εγκάρδιες σχέσεις με οικογένειες αφοσιωμένων υπηρετών του Θεού, ίσως με την οικογένεια του Βαρούχ, του Αβδέ-μέλεχ και άλλων.​—Ρωμ. 16:3· διαβάστε Πράξεις 18:1-3.

15. Πώς μπορούν οι Χριστιανικές οικογένειες να βοηθήσουν πολύ τους ανύπαντρους Χριστιανούς;

¹⁵ Και σήμερα οι άγαμοι Χριστιανοί ωφελούνται από θερμή συναναστροφή παρόμοια με εκείνη που πρόσφερε στον Παύλο η οικογένεια του Ακύλα. Αν εσείς έχετε οικογένεια, φροντίζετε να κάνετε παρέα με ανύπαντρα άτομα; Μια αδελφή εξέφρασε τα αισθήματά της ως εξής: «Έχω βγει από τον κόσμο και δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Παρ’ όλα αυτά, έχω ακόμη την ανάγκη να με φροντίζουν και να με αγαπούν. Προσεύχομαι να προμηθεύει ο Ιεχωβά επιπρόσθετη πνευματική τροφή και ενθάρρυνση για εμάς τους άγαμους Χριστιανούς. Δεν είμαστε αόρατοι, και δεν έχουμε όλοι τη διακαή επιθυμία να παντρευτούμε. Ωστόσο, φαίνεται ότι κατά κάποιον τρόπο έχουμε αφεθεί να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Φυσικά, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να στραφούμε στον Ιεχωβά, αλλά όταν χρειάζεται να μιλήσουμε σε έναν άνθρωπο, μπορούμε να υπολογίζουμε στην πνευματική μας οικογένεια;» Χιλιάδες άγαμοι αδελφοί και αδελφές μπορούν να απαντήσουν ειλικρινά ναι. Απολαμβάνουν όντως τέτοια ανθρώπινη επικοινωνία στην εκκλησία τους. Ο κύκλος των φίλων τους δεν περιορίζεται σε άτομα της ηλικίας τους. Επειδή ενδιαφέρονται για τους άλλους, κάνουν φιλίες με άτομα διαφόρων ηλικιών, μεταξύ αυτών με ηλικιωμένους καθώς και νεαρούς από τις Χριστιανικές οικογένειες της περιοχής τους.

16. Ποια απλά πράγματα μπορείτε να κάνετε για να αναζωογονήσετε τους ανύπαντρους Χριστιανούς της εκκλησίας σας;

¹⁶ Με λίγο προγραμματισμό, μπορείτε να είστε πηγή αναζωογόνησης για τους άγαμους, περιλαμβάνοντάς τους μερικές φορές στις οικογενειακές σας δραστηριότητες, όπως στη βραδιά Οικογενειακής Λατρείας. Καλώντας κάποιον ανύπαντρο αδελφό ή αδελφή σε ένα οικογενειακό γεύμα, του προσφέρετε πολύ περισσότερα από ένα πιάτο καλό φαγητό. Μήπως μπορείτε να πάρετε την πρωτοβουλία να συνεργαστείτε στη διακονία; Ή να καλέσετε ένα άγαμο άτομο να συμμετάσχει με την οικογένειά σας σε εργασίες συντήρησης της Αίθουσας Βασιλείας ή ίσως να πάτε κάποια φορά για ψώνια μαζί; Μερικές οικογένειες προσκαλούν χήρους, χήρες ή άγαμους σκαπανείς να συνταξιδέψουν σε μια συνέλευση ή να πάνε μαζί κάποια εκδρομή. Τέτοια συναναστροφή αποδεδειγμένα προσφέρει αμοιβαία αναζωογόνηση.

17-19. (α) Γιατί χρειάζεται να εκδηλώνουν ισορροπία και αγάπη όσοι κάνουν διευθετήσεις για τη φροντίδα των ηλικιωμένων ή ανήμπορων γονέων τους; (β) Ποιο πρακτικό δίδαγμα αντλούμε από ό,τι έκανε ο Ιησούς για τη φροντίδα της μητέρας του;

¹⁷ Ένας άλλος τομέας που πρέπει να εξετάσουμε όσον αφορά τους ανύπαντρους αδελφούς και αδελφές είναι η φροντίδα των ηλικιωμένων γονέων. Την εποχή του Ιησού, μερικοί επιφανείς Ιουδαίοι απέφευγαν με πανουργία τη φροντίδα των γονέων τους. Ισχυρίζονταν ότι οι θρησκευτικές υποχρεώσεις που επέβαλλαν οι ίδιοι στον εαυτό τους προηγούνταν από τις θεόδοτες υποχρεώσεις προς τους γονείς τους. (Μάρκ. 7:9-13) Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβαίνει στις Χριστιανικές οικογένειες.​—1 Τιμ. 5:3-8.

¹⁸ Τι γίνεται, όμως, όταν οι ηλικιωμένοι γονείς έχουν περισσότερα από ένα παιδιά στην αλήθεια; Αν κάποιο από αυτά είναι ανύπαντρο, πρέπει αναπόφευκτα να επωμιστεί το μεγαλύτερο μέρος της φροντίδας τους; Μια αδελφή από την Ιαπωνία γράφει: «Θα ήθελα να παντρευτώ, αλλά δεν μπορώ επειδή έχω την ευθύνη της φροντίδας των γονέων μου. Είμαι βέβαιη ότι ο Ιεχωβά καταλαβαίνει την πίεση που προκαλεί αυτή η φροντίδα, καθώς και το συναισθηματικό πόνο των άγαμων ατόμων». Μήπως αυτή η αδελφή έχει παντρεμένα αδέλφια τα οποία έχουν αποφασίσει ερήμην της ότι εκείνη πρέπει να φροντίσει τους γονείς; Τέτοιες περιπτώσεις μάς θυμίζουν ότι και ο Ιερεμίας είχε αδέλφια που δεν του συμπεριφέρθηκαν δίκαια.​—Διαβάστε Ιερεμίας 12:6.

¹⁹ Ο Ιεχωβά καταλαβαίνει τα άγαμα άτομα και συμπονάει όσους βιώνουν πιεστικές καταστάσεις. (Ψαλμ. 103:11-14) Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι ή οι ανήμποροι γονείς είναι γονείς όλων των παιδιών τους, όχι μόνο των ανύπαντρων. Βέβαια, μερικά από τα παιδιά τους μπορεί να είναι παντρεμένα και να έχουν δικά τους παιδιά. Αυτό, όμως, δεν καταργεί τους δεσμούς στοργής με τους γονείς τους ούτε τα απαλλάσσει από το Χριστιανικό καθήκον που έχουν να τους βοηθούν όταν χρειάζονται φροντίδα. Θυμόμαστε ότι ο Ιησούς, ακόμη και την ώρα που πέθαινε πάνω στο ξύλο, είχε συναίσθηση του καθήκοντός του και έκανε διευθετήσεις για τη φροντίδα της μητέρας του. (Ιωάν. 19:25-27) Η Γραφή δεν μας δίνει λεπτομερείς κανόνες για το πώς πρέπει να μοιράζεται η φροντίδα των ηλικιωμένων ή ανήμπορων γονέων, ούτε και υποδηλώνει ότι τα ανύπαντρα παιδιά έχουν αυτομάτως μεγαλύτερη ευθύνη για τη φροντίδα τους. Οι λεπτομέρειες σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα πρέπει να διευθετηθούν με λογικότητα και αλληλοκατανόηση εκ μέρους όλων όσων περιλαμβάνονται, οι οποίοι πρέπει να λάβουν υπόψη τους το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς φροντίζοντας για τη μητέρα του.

20. Πώς βλέπετε εσείς τη συναναστροφή με τα ανύπαντρα άτομα της εκκλησίας σας;

²⁰ Υπό θεϊκή έμπνευση, ο Ιερεμίας προείπε ότι τα μέλη του λαού του Ιεχωβά θα έβρισκαν συντροφιά μεταξύ τους και ότι θα συνδέονταν με δεσμούς αδελφοσύνης. (Ιερ. 31:34) Μπορούμε να πούμε ότι απολαμβάνουμε ήδη τέτοια εξαίρετη συντροφιά στη Χριστιανική εκκλησία, περιλαμβανομένης και της συντροφιάς με τους άγαμους αδελφούς και αδελφές μας. Οπωσδήποτε, όλοι θέλουμε να αναζωογονούμε αυτούς τους αδελφούς και να μας αναζωογονούν και εκείνοι, καθώς και να τους δούμε να “εξακολουθήσουν να ζουν”.

1, 2. (α) Ποιο πρόβλημα αντιμετώπισε ο Βαρούχ το τέταρτο έτος του Ιωακείμ; (β) Πώς βοήθησε ο Ιεχωβά τον Βαρούχ;

Ο ΒΑΡΟΥΧ, ο πιστός γραμματέας του Ιερεμία, είχε αποκάμει. Ήταν το τέταρτο έτος της διακυβέρνησης του πονηρού Βασιλιά Ιωακείμ, δηλαδή περίπου το 625 Π.Κ.Χ. Ο Ιερεμίας είπε στο γραμματέα να καταγράψει σε έναν ρόλο βιβλίου όλα τα λόγια που είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του προφήτη σχετικά με την Ιερουσαλήμ και τον Ιούδα στη διάρκεια των 23 ετών που είχε υπηρετήσει ως τότε ο Ιερεμίας. (Ιερ. 25:1-3· 36:1, 2) Ο Βαρούχ δεν διάβασε τότε τα περιεχόμενα του ρόλου στους Ιουδαίους. Επρόκειτο να το κάνει αυτό το επόμενο έτος. (Ιερ. 36:9, 10) Αλλά μήπως υπήρχε κάτι που τον στενοχωρούσε;

² «Αλίμονο, τώρα, σε εμένα», παραπονέθηκε ο Βαρούχ, «γιατί ο Ιεχωβά πρόσθεσε λύπη στον πόνο μου! Απέκαμα από το στεναγμό μου». Πιθανώς και εσείς έχετε παραπονεθεί κάποιες φορές, είτε προφορικά είτε ενδόμυχα, επειδή νιώσατε αποκαμωμένοι. Όπως και αν παραπονέθηκε ο Βαρούχ, ο Ιεχωβά τον άκουσε. Αυτός που εξετάζει τις ανθρώπινες καρδιές ήξερε τι είχε αναστατώσει τον Βαρούχ, και μέσω του Ιερεμία τον διόρθωσε με καλοσύνη. (Διαβάστε Ιερεμίας 45:1-5) Ίσως, όμως, αναρωτιέστε γιατί ένιωθε ο Βαρούχ τόσο αποκαμωμένος. Οφειλόταν αυτό στο διορισμό που είχε λάβει ή ίσως στις συνθήκες υπό τις οποίες έπρεπε να τον εκπληρώσει; Στην ουσία, τα αισθήματά του ανάβλυζαν από την καρδιά του. Βλέπετε, ο Βαρούχ “ζητούσε μεγάλα πράγματα”. Ποια ήταν αυτά; Τι τον διαβεβαίωσε ο Ιεχωβά ότι θα συνέβαινε αν δεχόταν τις συμβουλές και την κατεύθυνσή Του; Και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από την εμπειρία του Βαρούχ;

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ «ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»;

3. Ποια ήταν η ρίζα του πνευματικού προβλήματος του Βαρούχ;

³ Ο Βαρούχ πρέπει να γνώριζε ποια ήταν εκείνα τα «μεγάλα πράγματα». Αντιλαμβανόταν ότι «τα μάτια του [Θεού] είναι στραμμένα πάνω στις οδούς του ανθρώπου, και βλέπει όλα τα βήματά του». (Ιώβ 34:21) Ο λόγος για τον οποίο ο Βαρούχ ένιωθε ότι δεν είχε «τόπο ανάπαυσης» καθώς κατέγραφε τις προφητικές εξαγγελίες του Ιερεμία δεν ήταν αυτός καθαυτός ο διορισμός. Ήταν η άποψή του για το ποια πράγματα ήταν «μεγάλα»​—αυτό που είχε στην καρδιά του. Όντας απορροφημένος στην αναζήτηση “μεγάλων πραγμάτων” για τον εαυτό του, ο Βαρούχ έπαψε να διακρίνει τα πιο σπουδαία πράγματα, εκείνα που σχετίζονται με την επιτέλεση του θεϊκού θελήματος. (Φιλιπ. 1:10) Ο ρηματικός τύπος του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου που αποδίδεται «ζητάς» υποδηλώνει ότι δεν επρόκειτο για μια στιγμιαία, φευγαλέα σκέψη. Ο Βαρούχ ήδη ζητούσε «μεγάλα πράγματα» όταν ο Ιεχωβά τον συμβούλεψε να σταματήσει. Αν και ο πιστός γραμματέας του Ιερεμία συμμετείχε στην επιτέλεση του θελήματος του Θεού, ταυτόχρονα λαχταρούσε «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό του.

4, 5. Γιατί μπορεί τα «μεγάλα πράγματα» του Βαρούχ να σχετίζονταν με τη φήμη και το γόητρο, και γιατί ήταν εύστοχη η προειδοποίηση του Ιεχωβά;

⁴ Μία πιθανότητα είναι να απασχολούσε τον Βαρούχ η φήμη και το γόητρο. Παρότι ο Βαρούχ υπηρέτησε ως γραμματέας του Ιερεμία, ίσως δεν ήταν μόνο προσωπικός του γραμματέας. Στο εδάφιο Ιερεμίας 36:32, ο Βαρούχ αναφέρεται ως “ο γραμματέας”. Αρχαιολογικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι ήταν υψηλά ιστάμενος βασιλικός αξιωματούχος. Μάλιστα, ο ίδιος τίτλος χρησιμοποιείται για τον “Ελισαμά το γραμματέα”, ο οποίος κατονομάζεται μεταξύ των αρχόντων του Ιούδα. Αυτό υποδηλώνει ότι και ο Βαρούχ είχε πρόσβαση στην «τραπεζαρία του γραμματέα» που βρισκόταν στην «κατοικία του βασιλιά» ως συνάδελφος του Ελισαμά. (Ιερ. 36:11, 12, 14) Επομένως, ο Βαρούχ πρέπει να ήταν ένας μορφωμένος αξιωματούχος στο βασιλικό οίκο. Ο αδελφός του ο Σεραΐας ήταν φροντιστής του στρατού του Βασιλιά Σεδεκία και συνόδευσε το βασιλιά σε μια σημαντική αποστολή στη Βαβυλώνα. (Διαβάστε Ιερεμίας 51:59) Ως φροντιστής του στρατού, ο Σεραΐας ήταν πιθανότατα υπεύθυνος για τον ανεφοδιασμό και τη διαμονή του βασιλιά όταν αυτός ταξίδευε, θέση πραγματικά πολύ υψηλή.

⁵ Αντιλαμβάνεστε ότι ένα άτομο συνηθισμένο σε υψηλή θέση θα μπορούσε να αποκάμει αν κατέγραφε αγγέλματα κατάκρισης για τον Ιούδα το ένα μετά το άλλο. Στην πραγματικότητα, το γεγονός ότι ο Βαρούχ υποστήριζε τον προφήτη του Θεού ίσως έθετε σε κίνδυνο τη θέση και τη σταδιοδρομία του. Σκεφτείτε επίσης ποιες θα ήταν οι συνέπειες όταν ο Ιεχωβά θα κατεδάφιζε εκείνο που είχε οικοδομήσει, όπως διαβάζουμε στο εδάφιο Ιερεμίας 45:4. Τα «μεγάλα πράγματα» που είχε κατά νου ο Βαρούχ​—είτε η απόκτηση επιπρόσθετης τιμής στη βασιλική αυλή είτε η υλική ευημερία—​θα αποδεικνύονταν μάταια. Αν ο Βαρούχ επιζητούσε εξασφάλιση στο καταδικασμένο Ιουδαϊκό σύστημα της εποχής, ο Θεός είχε βάσιμους λόγους να τον συγκρατήσει από αυτή την τάση.

6, 7. Αν τα «μεγάλα πράγματα» του Βαρούχ αφορούσαν κυρίως τα υλικά αποκτήματα, ποια παράλληλα θα μπορούσαμε να εξετάσουμε;

⁶ Από την άλλη πλευρά, τα «μεγάλα πράγματα» του Βαρούχ ίσως σχετίζονταν με την υλική ευημερία. Τα έθνη γύρω από τον Ιούδα στηρίζονταν πολύ στα αποκτήματα και στον πλούτο. Ο Μωάβ εμπιστευόταν “στα έργα του και στους θησαυρούς του”, όπως και ο Αμμών. Η δε Βαβυλώνα, όπως είπε ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία, είχε «άφθονους θησαυρούς». (Ιερ. 48:1, 7· 49:1, 4· 51:1, 13) Αλλά ο Θεός καταδίκασε εκείνα τα έθνη.

⁷ Συνεπώς, αν ο Βαρούχ επιζητούσε περιουσία και πλούτη, καταλαβαίνετε γιατί ο Ιεχωβά τον συμβούλεψε να μην το κάνει αυτό. Όταν ο Θεός θα “άπλωνε το χέρι του εναντίον” των Ιουδαίων, τα σπίτια και οι αγροί τους θα παραδίδονταν στους εχθρούς τους. (Ιερ. 6:12· 20:5) Φανταστείτε ότι ζείτε στην Ιερουσαλήμ την εποχή του Βαρούχ. Οι περισσότεροι συμπατριώτες σας​—μεταξύ αυτών οι άρχοντες, οι ιερείς και ο ίδιος ο βασιλιάς—​πιστεύουν ότι πρέπει να πολεμήσουν τους Βαβυλώνιους εισβολείς. Εσείς, όμως, μαθαίνετε το άγγελμα του Ιερεμία: «Υπηρετήστε το βασιλιά της Βαβυλώνας και θα εξακολουθήσετε να ζείτε». (Ιερ. 27:12, 17) Αν είχατε πολλά αποκτήματα στην πόλη, θα σας ήταν άραγε πιο εύκολο να υπακούσετε στη θεϊκή οδηγία; Πώς θα σας επηρέαζαν τα αισθήματά σας για αυτά τα αποκτήματα​—θα σας ωθούσαν να προσέξετε την προειδοποίηση του Ιερεμία ή θα σας έκαναν να ακολουθήσετε την πορεία της πλειονότητας; Το γεγονός είναι ότι όλα τα πολύτιμα πράγματα στον Ιούδα και στην Ιερουσαλήμ, περιλαμβανομένων και όσων υπήρχαν στο ναό, λεηλατήθηκαν και πάρθηκαν στη Βαβυλώνα. Ως εκ τούτου, η επιδίωξη υλικών απολαβών θα αποδεικνυόταν άσκοπη. (Ιερ. 27:21, 22) Μπορούμε να πάρουμε κάποιο δίδαγμα από αυτό;

«ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΩΣ ΛΑΦΥΡΟ»

8, 9. Γιατί θα χαρακτηρίζατε σημαντικό το ότι ο Βαρούχ έλαβε την ψυχή του ως λάφυρο;

⁸ Αναλογιστείτε τώρα το εξής: Τι θα λάβαινε ο Βαρούχ ως ανταμοιβή για την υπακοή του στην εντολή του Θεού; Την ψυχή του! Αυτήν του εγγυήθηκε ο Θεός ότι θα λάβαινε «ως λάφυρο». (Διαβάστε Ιερεμίας 45:5) Σχετικά λίγοι άνθρωποι γλίτωσαν. Ποιοι; Εκείνοι που υπάκουσαν στη θεϊκή κατεύθυνση να προσχωρήσουν, δηλαδή να παραδοθούν, στους Χαλδαίους. (Ιερ. 21:9· 38:2) Μερικοί ίσως αναρωτιούνται: “Αυτή ήταν όλη και όλη η ανταμοιβή για την υπακοή τους;”

⁹ Φανταστείτε, όμως, την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Ιερουσαλήμ κατά την πολιορκία της από τους Βαβυλωνίους. Η πόλη αργοπέθαινε μέσα στον ασφυκτικό κλοιό αυτής της πολιορκίας. Σε αντίθεση με την Ιερουσαλήμ, τα Σόδομα καταστράφηκαν σε μια στιγμή, σαν να λέγαμε. Κατά μία έννοια, μπορεί να ειπωθεί ότι η καταστροφή των Σοδόμων ήταν πιο υποφερτή. (Θρ. 4:6) Ο Βαρούχ κατέγραψε την προφητεία που έλεγε ότι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ θα πέθαιναν από σπαθί, από πείνα ή από επιδημία. Κατόπιν πρέπει να είδε και την εκπλήρωση της προφητείας. Τα αποθέματα τροφής στην Ιερουσαλήμ εξαντλήθηκαν. Τι συγκλονιστική εμπειρία θα ήταν να βρίσκεται κανείς σε μια πόλη όπου οι μητέρες, οι οποίες είναι εκ φύσεως “συμπονετικές”, μαγείρεψαν και έφαγαν τα ίδια τους τα παιδιά! (Θρ. 2:20· 4:10· Ιερ. 19:9) Εντούτοις, ο Βαρούχ επέζησε. Πραγματικά, μέσα σε τέτοιον αναβρασμό, η ίδια η ζωή ήταν λάφυρο, όπως αυτά που αποκόμιζαν οι νικητές μιας μάχης. Είναι σαφές ότι ο Βαρούχ δέχτηκε και εφάρμοσε τη θεϊκή συμβουλή να μη ζητάει «μεγάλα πράγματα». Ως εκ τούτου, κέρδισε την εύνοια του Ιεχωβά, όπως πιστοποιεί το γεγονός ότι επέζησε.​—Ιερ. 43:5-7.

ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ «ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»;

10, 11. Πώς σχετίζεται η αφήγηση για τον Βαρούχ με την εποχή μας και με εμάς προσωπικά;

¹⁰ Παρότι ο Βαρούχ επιτελούσε δραστήρια το θέλημα του Θεού, για κάποιο διάστημα πάλευε με την επιθυμία να αποκτήσει «μεγάλα πράγματα». Ο Ιεχωβά τον προειδοποίησε για τον κίνδυνο, και ο Βαρούχ σώθηκε από την πνευματική συμφορά και από κυριολεκτικό θάνατο. Θα μπορούσαμε εμείς, όπως ο Βαρούχ, να μπούμε σε πειρασμό ή και να κυριευτούμε από επιθυμίες που βρίσκονται βαθιά μέσα στην καρδιά μας, ακόμη και ενόσω είμαστε δραστήριοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά;

¹¹ Για τον Βαρούχ, η προοπτική να κάνει όνομα για τον εαυτό του ίσως ήταν πραγματικός πειρασμός. Τον φαντάζεστε να αναρωτιέται: “Θα καταφέρω να κρατήσω τη θέση του «γραμματέα»; Μήπως θα μπορούσα να αποκτήσω υψηλότερο αξίωμα;” Ας έρθουμε τώρα στη δική μας εποχή. Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Μήπως έχω «φιλοδοξίες», ίσως επιμελώς κρυμμένες στην καρδιά μου, να επιτύχω σε κάποια κοσμική σταδιοδρομία τώρα ή στο κοντινό μέλλον;” Μερικοί νεαροί Χριστιανοί θα ήταν καλό να σκεφτούν το ερώτημα: “Θα μπορούσε η προοπτική να αποκτήσω γόητρο και οικονομική εξασφάλιση μέσω ακαδημαϊκών επιδόσεων να με δελεάσει να ζητήσω «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό μου;”

12. Πώς ζήτησε ένας αδελφός μεγάλα πράγματα για τον Ιεχωβά, και τι γνώμη έχετε εσείς για την επιλογή του;

¹² Ένας αδελφός που υπηρετεί τώρα στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία ήταν 15 χρονών όταν του προσφέρθηκε υποτροφία σε κάποιο πανεπιστήμιο. Προς απογοήτευση των καθηγητών του, δεν δέχτηκε αυτή την προσφορά και προτίμησε να σταδιοδρομήσει ως σκαπανέας. Ωστόσο, ποτέ δεν έπαψε να αγαπάει τη μάθηση. Υπηρέτησε ως ιεραπόστολος σε ένα μακρινό νησί. Εκεί χρειάστηκε να μάθει μια γλώσσα την οποία μιλούν περίπου 10.000 άνθρωποι. Δεν υπήρχε λεξικό εκείνης της γλώσσας, οπότε ο αδελφός συνέταξε ένα δικό του γλωσσάριο. Τελικά έμαθε καλά τη γλώσσα και του ανατέθηκε να μεταφράσει κάποια από τα Χριστιανικά μας έντυπα. Αργότερα, το γλωσσάριο που συνέταξε χρησιμοποιήθηκε ως βάση για το πρώτο λεξικό εκείνης της γλώσσας. Κάποτε ο αδελφός είπε τα εξής σε μια μεγάλη συνέλευση περιφερείας: «Αν είχα δεχτεί την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, θα λάβαινα εγώ τη δόξα για τα όποια ακαδημαϊκά μου επιτεύγματα. Τώρα, όμως, δεν έχω κανέναν κοσμικό τίτλο σπουδών. Συνεπώς, δεν λαβαίνω εγώ την τιμή για ό,τι έχω κάνει. Όλη η τιμή πηγαίνει στον Ιεχωβά». (Παρ. 25:27) Τι γνώμη έχετε για την επιλογή που έκανε αυτός ο αδελφός στα 15 του; Στο διάβα των ετών, απόλαυσε πολλά προνόμια στο λαό του Θεού. Εσείς πώς θέλετε να χρησιμοποιήσετε τα ταλέντα σας; Αντί να ζητάτε τη δική σας δόξα, είστε αποφασισμένοι να τα χρησιμοποιήσετε προς αίνο του Ιεχωβά;

13. Γιατί πρέπει μερικοί γονείς να κάνουν σκέψεις γύρω από την πρόκληση που αντιμετώπισε ο Βαρούχ;

¹³ Υπάρχει και ένας συναφής κίνδυνος: να ζητάμε «μεγάλα πράγματα» για άτομα που αγαπούμε και ίσως επηρεάζουμε ή να τα ζητάμε μέσω αυτών των ατόμων. Πιθανότατα έχετε δει κοσμικούς γονείς να κατευθύνουν τα πράγματα έτσι ώστε το παιδί τους να πετύχει περισσότερα στη ζωή από ό,τι οι ίδιοι ή να γίνει κάποιος για τον οποίο θα καυχιούνται. Ίσως έχετε ακούσει σχόλια όπως: «Δεν θέλω να δουλέψει το παιδί μου τόσο σκληρά όσο εγώ» ή «Θέλω να πάει στο πανεπιστήμιο για να έχει καλύτερη ζωή». Μερικοί Χριστιανοί γονείς ίσως έχουν παρόμοια αισθήματα. Βέβαια, κάποιος μπορεί να λέει: “Εγώ δεν ζητάω μεγάλα πράγματα για τον εαυτό μου”. Μήπως, όμως, το κάνει αυτό δι’ αντιπροσώπου, δηλαδή μέσω του γιου ή της κόρης του; Όπως ο Βαρούχ μπορεί να μπήκε στον πειρασμό να ζητήσει εξοχότητα μέσω της θέσης ή της σταδιοδρομίας του, έτσι και ένας γονέας μπορεί να ζητάει ενδόμυχα κάτι τέτοιο μέσω των επιτευγμάτων των παιδιών του. Δεν θα το διέκρινε, όμως, αυτό εκείνος «που εξετάζει καρδιές», όπως το διέκρινε στην περίπτωση του Βαρούχ; (Παρ. 17:3) Δεν θα πρέπει να ζητάμε από τον Θεό να εξετάζει τις μύχιες σκέψεις μας, όπως ο Δαβίδ; (Διαβάστε Ψαλμός 26:2· Ιερεμίας 17:9, 10) Ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους, όπως αυτή την ανάλυση της εμπειρίας του Βαρούχ, για να μας επισημάνει πόσο επικίνδυνο είναι το να ζητάμε «μεγάλα πράγματα».

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ “ΠΟΛΥΤΙΜΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ”

14, 15. Πώς μπορούν τα πλούτη να αποτελέσουν «μεγάλα πράγματα» στη δική μας περίπτωση;

¹⁴ Εξετάστε την πιθανότητα να ήταν τα «μεγάλα πράγματα» που ζητούσε ο Βαρούχ υλικά πλούτη. Όπως προαναφέρθηκε, αν ο Βαρούχ ήταν βαθιά προσκολλημένος στα υπάρχοντά του και στην περιουσία που είχε στον Ιούδα, πιθανότατα θα του ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να υπακούσει στη θεϊκή εντολή και να παραδοθεί στους Χαλδαίους. Ίσως έχετε διαπιστώσει ότι ο πλούσιος άνθρωπος στηρίζεται συνήθως στα «πολύτιμα πράγματά» του, αλλά η Γραφή διαβεβαιώνει ότι η προστασία που παρέχουν αυτά τα πράγματα είναι «στη φαντασία του». (Παρ. 18:11) Όλοι οι υπηρέτες του Ιεχωβά ωφελούνται αν υπενθυμίζουν στον εαυτό τους την ισορροπημένη άποψη για τα υλικά πράγματα που εκφράζεται στο Λόγο του. (Διαβάστε Παροιμίες 11:4) Ωστόσο, ορισμένοι ίσως σκέφτονται: “Γιατί να μην απολαύσω και κάτι από όσα προσφέρει ο κόσμος;”

¹⁵ Η προσκόλληση στα υλικά αποκτήματα μπορεί να κάνει έναν Χριστιανό να λαχταράει πράγματα που ανήκουν σε ένα σύστημα το οποίο παρέρχεται. Ο Ιερεμίας και ο Βαρούχ το απέφυγαν αυτό. Χρόνια αργότερα, ο Ιησούς έδωσε μια προειδοποίηση για όσους θα ζούσαν όταν επρόκειτο να «αποκαλυφτεί ο Γιος του ανθρώπου». Ο Ιησούς είπε: «Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ». Μια ανάλογη προτροπή για τους Χριστιανούς θα ήταν: “Να θυμάστε τον Ιερεμία και τον Βαρούχ”. (Λουκ. 17:30-33) Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να αναπτύξει αισθήματα προσκόλλησης στα υλικά πράγματα, ίσως δυσκολευτούμε να εφαρμόσουμε τα λόγια του Ιησού. Αλλά μην ξεχνάτε​—ο Βαρούχ πήρε στα σοβαρά την προειδοποίηση του Θεού και ως αποτέλεσμα επέζησε.

16. Αναφέρετε μια κατάσταση στην οποία οι υπηρέτες του Θεού κράτησαν τα υλικά πράγματα στη σωστή τους θέση.

¹⁶ Αναλογιστείτε την κατάσταση των αδελφών στη Ρουμανία υπό το κομμουνιστικό καθεστώς. Όταν οι κυβερνητικοί πράκτορες έκαναν εφόδους στα σπίτια των Μαρτύρων, μερικές φορές άρπαζαν προσωπικά τους αντικείμενα, ιδίως πράγματα που μπορούσαν να πουλήσουν. (Θρ. 5:2) Πολλοί αδελφοί και αδελφές υπό εκείνο το καθεστώς ήταν διατεθειμένοι να χάσουν τα υπάρχοντά τους. Μερικοί αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα αποκτήματά τους και την περιουσία τους όταν τους εκτόπιζαν. Παρ’ όλα αυτά, κράτησαν την ακεραιότητά τους στον Ιεχωβά. Αν εσείς αντιμετωπίσετε μια τέτοια δοκιμασία, θα επιτρέψετε στην προσκόλληση στα υλικά πράγματα να σας εμποδίσει να μείνετε όσιοι στον Θεό;​—2 Τιμ. 3:11.

17. Πώς βοήθησαν ίσως τον Ιερεμία και τον Βαρούχ κάποιοι από τους συγχρόνους τους;

¹⁷ Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ιερεμίας και ο Βαρούχ έλαβαν υποστήριξη από ορισμένους συγχρόνους τους. Ο Σοφονίας προφήτευσε στη διάρκεια της βασιλείας του Ιωσία, τον καιρό που και ο Ιερεμίας υπηρετούσε ως προφήτης. Πώς φάνηκαν άραγε στον Ιερεμία τα λόγια που διαβάζουμε στο εδάφιο Σοφονίας 1:18; (Διαβάστε) Δεν νομίζετε ότι ο Ιερεμίας θα συζήτησε αυτά τα θεόπνευστα λόγια με τον Βαρούχ; Σύγχρονός τους ήταν και ο Ιεζεκιήλ, ο οποίος πάρθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα το 617 Π.Κ.Χ. Μερικές από τις δραστηριότητες και τις διακηρύξεις του αφορούσαν άμεσα τους Ιουδαίους που είχαν μείνει πίσω στην πατρίδα τους, οπότε ο Ιερεμίας πιθανότατα μάθαινε τι έλεγε και έκανε ο Ιεζεκιήλ, και το αντίστροφο. Μεταξύ αυτών των διακηρύξεων ήταν και τα λόγια του εδαφίου Ιεζεκιήλ 7:19. (Διαβάστε) Όπως ο Ιερεμίας και ο Βαρούχ μπορούσαν να ωφεληθούν από εκείνα τα θεόπνευστα λόγια, έτσι μπορούμε και εμείς. Όταν έρθει η ημέρα του Ιεχωβά, οι άνθρωποι θα επικαλούνται τους θεούς τους για να τους σώσουν. Αλλά ούτε οι θεοί τους ούτε τα πλούτη τους θα το καταφέρουν αυτό.​—Ιερ. 2:28.

ΘΑ ΛΑΒΕΤΕ ΕΣΕΙΣ “ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΩΣ ΛΑΦΥΡΟ”;

18. Τίνος την «ψυχή» πρέπει να θέλουμε να λάβουμε ως λάφυρο, και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

¹⁸ Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι αυτό που έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά να μας δώσει ως λάφυρο είναι η «ψυχή» μας. Ακόμη και αν μερικοί υπηρέτες του πεθάνουν στο διωγμό που μπορεί να επέλθει στη διάρκεια “της μεγάλης θλίψης”, όταν τα πολιτικά κέρατα του θηρίου στραφούν εναντίον της θρησκείας, εκείνοι οι πιστοί δεν θα πάθουν μόνιμη βλάβη. Είναι εγγυημένο ότι η «ψυχή» τους θα ξαναζήσει για να χαρεί «την πραγματική ζωή» στο νέο κόσμο. (Αποκ. 7:14, 15· 1 Τιμ. 6:19) Μπορούμε, όμως, να είμαστε βέβαιοι ότι οι περισσότεροι υπηρέτες του Θεού που θα αποδειχτούν πιστοί εκείνον τον καιρό θα επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη. Να είστε βέβαιοι πως όταν ο Θεός φέρει συμφορά στα έθνη, κανένας από τους πιστούς δεν θα είναι ανάμεσα σε εκείνους που «θα θανατωθούν από τον Ιεχωβά».​—Ιερ. 25:32, 33.

19. Πώς ενίσχυσε η εξέταση του παραδείγματος του Ιερεμία και του Βαρούχ την απόφαση που έχετε πάρει να μη ζητάτε «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό σας;

¹⁹ Μερικοί ίσως προβληματίζονται με τη σκέψη ότι μπορεί να επιζήσουν έχοντας μόνο την «ψυχή» τους ως λάφυρο, αλλά αυτή η προοπτική δεν πρέπει να μας απογοητεύει καθόλου. Θυμηθείτε ότι, ενώ ο λαός της Ιερουσαλήμ πέθαινε από την πείνα, ο Ιεχωβά διατήρησε τον Ιερεμία στη ζωή. Πώς; Ο Βασιλιάς Σεδεκίας έθεσε τον Ιερεμία υπό κράτηση στην Αυλή της Φρουράς και του παρείχε «ένα στρογγυλό ψωμί καθημερινά από το δρόμο των αρτοποιών, ώσπου εξαντλήθηκε όλο το ψωμί από την πόλη». (Ιερ. 37:21) Ως αποτέλεσμα, ο Ιερεμίας επέζησε! Ο Ιεχωβά είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο επιλέξει για να συντηρήσει το λαό του. Και θα τον συντηρήσει οπωσδήποτε, διότι η προοπτική της αιώνιας ζωής είναι εγγυημένη για αυτούς. Ο Βαρούχ επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ με το να μη “ζητάει μεγάλα πράγματα”. Αντίστοιχα, εμείς μπορούμε να αναμένουμε ότι θα επιζήσουμε από τον Αρμαγεδδώνα για να αινούμε τον Ιεχωβά, έχοντας λάβει την «ψυχή» μας ως λάφυρο το οποίο θα μπορούμε να χαιρόμαστε αιώνια.

1, 2. (α) Ποια ήταν η πνευματική κατάσταση των Ιουδαίων την εποχή του Ιερεμία; (β) Τι έπρεπε να κάνουν οι Ιουδαίοι για την κατάστασή τους;

ΤΑ ΜΑΤΙΑ του Ιερεμία είχαν γεμίσει δάκρυα. Τον στενοχωρούσε και η τρέχουσα κατάσταση του λαού του και αυτά που ο Θεός τον είχε προστάξει να προείπει για το μέλλον τους. Ευχόταν να ήταν το κεφάλι του νερά και τα μάτια του πηγή για να μπορεί να κλαίει ασταμάτητα. Είχε λόγο να θλίβεται για την κατάσταση του έθνους. (Ιερ. 9:1-3· διαβάστε Ιερεμίας 8:20, 21) Οι Ιουδαίοι απέρριπταν συνεχώς το θεϊκό νόμο και δεν υπάκουαν στη φωνή του Ιεχωβά, γι’ αυτό επρόκειτο να έρθει συμφορά.​—Ιερ. 6:19· 9:13.

² Ωστόσο, οι κάτοικοι του Ιούδα, οι οποίοι αρέσκονταν στις συνεχείς διαβεβαιώσεις των θρησκευτικών τους ηγετών ότι όλα πήγαιναν καλά, δεν ενδιαφέρονταν αληθινά για το πώς έβλεπε ο Ιεχωβά τη διαγωγή τους. (Ιερ. 5:31· 6:14) Έμοιαζαν με ασθενείς που ψάχνουν έναν γιατρό ο οποίος θα τους καθησυχάσει αλλά θα αγνοήσει τα σοβαρά συμπτώματα. Αν εσείς είχατε αρρωστήσει βαριά, δεν θα επιθυμούσατε ακριβή διάγνωση ώστε να λάβετε την αναγκαία περίθαλψη εγκαίρως; Έτσι και οι Ιουδαίοι των ημερών του Ιερεμία έπρεπε να επιζητήσουν μια ειλικρινή αξιολόγηση της πνευματικής τους κατάστασης. Όφειλαν να ρωτήσουν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;»​—Ιερ. 2:6, 8.

3. (α) Τι χρειαζόταν να κάνουν οι Ιουδαίοι για να απαντήσουν στην ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» (β) Ποιος ήταν ένας τρόπος για να εκζητήσουν οι Ιουδαίοι τον Ιεχωβά;

³ Για τους Ιουδαίους, το ότι έπρεπε να ρωτούν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» σήμαινε ότι χρειαζόταν να εκζητούν τη θεϊκή καθοδηγία στις αποφάσεις τους, μεγάλες και μικρές. Οι Ιουδαίοι τότε δεν το έκαναν αυτό. Αλλά μετά την ερήμωση της Ιερουσαλήμ και την επιστροφή τους από τη Βαβυλώνα, επρόκειτο να “εκζητήσουν τον Ιεχωβά” και να “τον αναζητήσουν”. Ενεργώντας έτσι, θα είχαν τη δυνατότητα να τον βρουν και να γνωρίσουν τις οδούς του. (Διαβάστε Ιερεμίας 29:13, 14) Πώς θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό; Ένας τρόπος ήταν να πλησιάσουν τον Θεό με ειλικρινή προσευχή, ζητώντας την κατεύθυνσή του. Τέτοια στάση είχε ο Βασιλιάς Δαβίδ, ο οποίος παρακάλεσε τον Θεό: «Μάθε μου τις οδούς σου, Ιεχωβά· δίδαξέ με τους δρόμους σου». (Ψαλμ. 25:4) Προσέξτε την πρόσκληση που απηύθυνε μέσω του Ιερεμία Αυτός που ακούει προσευχή κατά το δέκατο έτος του Βασιλιά Σεδεκία. «Κάλεσέ με και θα σου απαντήσω, και πρόθυμα θα σου πω μεγάλα και ακατανόητα πράγματα τα οποία δεν έχεις γνωρίσει». (Ιερ. 33:3) Αν ο βασιλιάς και το ανυπότακτο έθνος επικαλούνταν τον Θεό, Εκείνος θα αποκάλυπτε πράγματα «ακατανόητα» για αυτούς, όπως η ερήμωση της Ιερουσαλήμ και η αποκατάστασή της έπειτα από 70 χρόνια.

4, 5. Με ποιους άλλους τρόπους θα μπορούσε ο λαός του Θεού να εκζητήσει τον Ιεχωβά;

⁴ Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι Ιουδαίοι να εκζητήσουν τον Ιεχωβά ήταν να ερευνήσουν την ιστορία και να εξετάσουν την πολιτεία του με το λαό του. Αυτό θα τους θύμιζε τι είχε φέρει την επιδοκιμασία του Θεού και τι είχε επισύρει την οργή του. Είχαν στη διάθεσή τους τα συγγράμματα του Μωυσή και αρκετά θεόπνευστα ιστορικά αρχεία, καθώς και τα χρονικά των βασιλιάδων του Ισραήλ και του Ιούδα. Στοχαζόμενοι γύρω από αυτά και δίνοντας προσοχή στους αληθινούς προφήτες του Θεού, θα μπορούσαν να βρουν την απάντηση στην ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;»

⁵ Ένας τρίτος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι Ιουδαίοι να εκζητήσουν τον Ιεχωβά ήταν να διδαχτούν από εμπειρίες δικές τους και άλλων. Όχι ότι θα έπρεπε να μάθουν τα πάντα με πειραματισμούς, αλλά θα μπορούσαν να ωφεληθούν εξετάζοντας τις προηγούμενες ενέργειές τους και την άποψη του Ιεχωβά για αυτές. Αν ήταν παρατηρητικοί, θα κατανοούσαν πώς έβλεπε ο Θεός τη διαγωγή τους.​—Παρ. 17:10.

6. Ποια ενθάρρυνση μπορείτε να πάρετε από το παράδειγμα του Ιώβ;

⁶ Ας έρθουμε όμως τώρα στην εποχή μας. Ρωτάτε εσείς τακτικά: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» όταν παίρνετε αποφάσεις και επιλέγετε πώς θα ενεργήσετε; Μερικοί ίσως αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι όσο θα έπρεπε επιμελείς σε αυτό. Αν κατά κάποιον τρόπο αληθεύει το ίδιο και για εσάς, μην αποκαρδιώνεστε. Ακόμη και ο πιστός πατριάρχης Ιώβ χρειάστηκε να προσπαθήσει σκληρά σε αυτόν τον τομέα. Όταν βρέθηκε υπό πίεση, προσήλωσε την προσοχή του στον εαυτό του. Χρειάστηκε να του υπενθυμίσει ο Ελιού την κοινή τάση των ανθρώπων: «Κανείς δεν είπε: “Πού είναι ο Θεός, ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μου;”» (Ιώβ 35:10) Ο Ελιού τον πρότρεψε: «Δώσε προσοχή στα θαυμαστά έργα του Θεού». (Ιώβ 37:14) Ο Ιώβ έπρεπε να παρατηρήσει τα δυναμικά έργα του Ιεχωβά στη δημιουργία γύρω του καθώς και στην πολιτεία του Θεού με τους ανθρώπους. Τελικά, κατανόησε τις οδούς του Ιεχωβά εκ πείρας. Αφού υπέμεινε την οδυνηρή δοκιμασία του και είδε πώς χειρίστηκε ο Ιεχωβά το ζήτημα, είπε: «Μίλησα, λοιπόν, αλλά δεν κατανοούσα πράγματα υπερβολικά θαυμαστά για εμένα, τα οποία δεν γνωρίζω. Από λόγια άλλων έχω ακούσει για εσένα, αλλά τώρα σε βλέπουν τα ίδια μου τα μάτια».​—Ιώβ 42:3, 5.

7. Τι θα εξετάσουμε κατόπιν, σύμφωνα με την απεικόνιση στη σελίδα 116;

⁷ Όσον αφορά τον ίδιο τον Ιερεμία, εκείνος συνέχισε να εκζητεί τον Ιεχωβά και κατάφερνε να τον βρίσκει. Ανόμοια με τους συμπατριώτες του, στις δεκαετίες της πιστής του υπηρεσίας ρωτούσε συνεχώς: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Σε αυτό το κεφάλαιο, θα δούμε από το παράδειγμα του Ιερεμία πώς μπορούμε να εκζητούμε τον Ιεχωβά και να τον βρίσκουμε μέσω προσευχής, μελέτης και προσωπικών εμπειριών.​—1 Χρον. 28:9.

Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

8. Υπό ποιες συνθήκες πλησίαζε ο Ιερεμίας τον Θεό με προσευχή;

⁸ Τα χρόνια που υπηρετούσε ως εκπρόσωπος του Θεού στο έθνος του Ιούδα, ο Ιερεμίας εκζητούσε τον Ιεχωβά μέσω εγκάρδιων προσευχών. Στρεφόταν στον Θεό για υποστήριξη όταν έπρεπε να διακηρύξει αντιδημοφιλή αγγέλματα, όταν ένιωθε ανήμπορος να συνεχίσει και όταν απορούσε γιατί συνέβαιναν ορισμένα πράγματα. Ο Θεός τού απαντούσε και τον κατηύθυνε ως προς το πώς να συνεχίσει. Αναλογιστείτε μερικά παραδείγματα.

9. (α) Πώς εκφράστηκε ο προφήτης στα εδάφια Ιερεμίας 15:15, 16, και πώς απάντησε ο Ιεχωβά; (β) Γιατί πιστεύετε ότι είναι σημαντικό να εκφράζετε τα αισθήματά σας με προσευχή;

⁹ Κάποτε που του ανατέθηκε να διακηρύξει ένα καταδικαστικό άγγελμα, ο Ιερεμίας ένιωσε πως όλοι τον καταριούνταν. Ζήτησε, λοιπόν, από τον Ιεχωβά να τον θυμηθεί. Εξετάστε την προσευχή του, όπως καταγράφεται στα εδάφια Ιερεμίας 15:15, 16, στην οποία λέει πώς ένιωσε με τη θεϊκή απάντηση. (Διαβάστε) Σε εκείνη την προσευχή, ο Ιερεμίας εξέφρασε την οδύνη του. Εντούτοις, όταν βρήκε τα λόγια του Θεού και τα έβαλε μεταφορικά στο στόμα του, αισθάνθηκε μεγάλη χαρά! Ο Ιεχωβά τον βοήθησε να εκτιμήσει το προνόμιο που είχε να φέρει το θεϊκό όνομα και να διακηρύξει ένα θεϊκό άγγελμα. Ο Ιερεμίας διέκρινε σαφώς πού ήταν ο Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα. Ποιο δίδαγμα παίρνουμε εμείς;

10. Πώς απάντησε ο Θεός όταν ο προφήτης είπε ότι δεν θα μιλούσε πια στο όνομά Του;

¹⁰ Σε μια άλλη περίπτωση, όταν τον χτύπησε ο ιερέας Πασχώρ, ο γιος του Ιμμήρ, ο Ιερεμίας είπε ότι δεν θα μιλούσε πια στο όνομα του Ιεχωβά. Πώς απάντησε ο Θεός στην προσευχή του; (Διαβάστε Ιερεμίας 20:8, 9) Η Γραφή δεν μας λέει ότι ο Θεός απάντησε μιλώντας του από τον ουρανό. Αλλά ο Λόγος Του έγινε σαν φωτιά που έκαιγε, κλεισμένη μέσα στα κόκαλα του Ιερεμία, και εκείνος ένιωσε πως του ήταν αδύνατον να μην τον διακηρύξει. Ανοίγοντας την καρδιά του στον Θεό και αφήνοντας τον εαυτό του να υποκινηθεί από όσα ήξερε για το θέλημά Του, απέκτησε το κίνητρο να κάνει ό,τι ήθελε Εκείνος.

11, 12. Πώς απαντήθηκε το ερώτημα του Ιερεμία για τη φαινομενική επιτυχία των πονηρών;

¹¹ Καθώς ο Ιερεμίας έβλεπε τους πονηρούς να πετυχαίνουν, γεννήθηκε μέσα του ένα βασανιστικό ερώτημα. (Διαβάστε Ιερεμίας 12:1, 3) Μολονότι δεν αμφισβήτησε καθόλου τη δικαιοσύνη του Ιεχωβά, ζήτησε απάντηση στο «παράπονό» του. Η αμεσότητα με την οποία εκφράστηκε φανέρωνε σαφώς ισχυρό δεσμό με τον Θεό, πολύ παρόμοιο με αυτόν που έχει ένα παιδί με τον αγαπημένο του πατέρα. Ο Ιερεμίας απλώς δεν καταλάβαινε γιατί πολλοί Ιουδαίοι ευημερούσαν παρότι ήταν πονηροί. Πήρε ικανοποιητική απάντηση; Ο Ιεχωβά τον διαβεβαίωσε ότι θα ξερίζωνε τους πονηρούς. (Ιερ. 12:14) Καθώς ο Ιερεμίας έβλεπε την έκβαση των ζητημάτων για τα οποία είχε προσευχηθεί, η πεποίθησή του στη θεϊκή δικαιοσύνη πιθανότατα ισχυροποιούνταν. Ασφαλώς, αυτό θα τον έκανε να στρέφεται ακόμη πιο πολύ στον Θεό με προσευχή, ανοίγοντας την καρδιά του στον Πατέρα του.

¹² Προς το τέλος της βασιλείας του Σεδεκία, ενώ οι Βαβυλώνιοι πολιορκούσαν την Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας είπε για τον Ιεχωβά: «Τα μάτια σου είναι ανοιχτά προς όλες τις οδούς των γιων των ανθρώπων, για να δώσεις στον καθένα σύμφωνα με τις οδούς του και σύμφωνα με τους καρπούς των ενεργειών του». (Ιερ. 32:19) Ο Ιερεμίας μπορούσε να διακρίνει τη θέση του Ιεχωβά στο ζήτημα της δικαιοσύνης, ότι ο Θεός παρατηρεί τι κάνει ο καθένας και ακούει τις ένθερμες προσευχές των υπηρετών του. Με τη σειρά τους, εκείνοι θα έβλεπαν όλο και περισσότερες αποδείξεις για το ότι ο Θεός δίνει «στον καθένα σύμφωνα με τις οδούς του και σύμφωνα με τους καρπούς των ενεργειών του».

13. Γιατί είστε πεπεισμένοι ότι το θέλημα του Θεού θα επιτελεστεί;

¹³ Ίσως εμείς να μη νιώθουμε ότι έχουμε κάποια αμφιβολία για τη δικαιοσύνη του Θεού και τη σοφία με την οποία εκείνος επιτελεί και πρόκειται να επιτελέσει περαιτέρω το θέλημά του. Ωστόσο, ωφελούμαστε αν αναλογιζόμαστε τι πέρασε ο Ιερεμίας και αναφέρουμε στις προσευχές μας τα αισθήματα της καρδιάς μας. Αν εκφραζόμαστε έτσι στον Ιεχωβά, ενισχύεται η πεποίθησή μας σε εκείνον, αναφορικά με το ότι το θέλημά του οπωσδήποτε θα επιτελεστεί. Ακόμη και αν προς το παρόν δεν καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί τα πράγματα γίνονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο ή γιατί το θέλημα του Θεού εξελίσσεται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό, μπορούμε να του εκφράζουμε με προσευχή την πεποίθησή μας ότι εκείνος έχει τον πλήρη έλεγχο. Το θέλημά του θα γίνει με τον τρόπο και το ρυθμό που εκείνος ξέρει ότι είναι ο καλύτερος. Αυτό είναι εγγυημένο. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να αμφιβάλλουμε. Εμείς θα συνεχίσουμε να ρωτάμε: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» με την έννοια ότι θα επιζητούμε με προσευχή να κατανοούμε το θέλημά του και να βλέπουμε αποδείξεις της επιτέλεσής του.​—Ιώβ 36:5-7, 26.

Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΕΤΡΕΦΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΓΝΩΣΗ

14. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιερεμίας έκανε έρευνα στην ιστορία του λαού του Θεού;

¹⁴ Σχετικά με την ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», ο Ιερεμίας ήξερε καλά πόσο αναγκαίο ήταν να “έχει γνώση για τον Ιεχωβά”. (Ιερ. 9:24) Ασφαλώς είχε μελετήσει την ιστορία του λαού του Θεού καθώς συνέτασσε τα βιβλία που είναι σήμερα γνωστά ως Πρώτο και Δεύτερο Βασιλέων. Αναφέρθηκε συγκεκριμένα «στο βιβλίο των υποθέσεων του Σολομώντα», «στο βιβλίο των υποθέσεων των ημερών των βασιλιάδων του Ισραήλ» και «στο βιβλίο των υποθέσεων των ημερών των βασιλιάδων του Ιούδα». (1 Βασ. 11:41· 14:19· 15:7) Συνεπώς, είχε κατανοήσει πώς χειρίστηκε ο Ιεχωβά διάφορες καταστάσεις. Μπορούσε να διακρίνει τι Τον ευαρεστούσε και πώς έβλεπε τις αποφάσεις των ανθρώπων. Μπορούσε επίσης να συμβουλεύεται θεόπνευστα συγγράμματα που ήταν διαθέσιμα τότε, όπως του Μωυσή, του Ιησού του Ναυή, του Σαμουήλ, του Δαβίδ και του Σολομώντα. Αναμφίβολα, είχε βαθιά γνώση για τους παλιότερους προφήτες καθώς και για τους συγχρόνους του. Πώς τον ωφέλησε η προσωπική του μελέτη;

15. Πώς μπορεί να ωφελήθηκε ο Ιερεμίας από την έρευνά του για την προφητεία του Ηλία;

¹⁵ Ο Ιερεμίας κατέγραψε την αφήγηση σχετικά με την Ιεζάβελ, την ασεβή σύζυγο του Βασιλιά Αχαάβ της Σαμάρειας. Η αφήγησή του περιλάμβανε τη διακήρυξη του Ηλία ότι οι σκύλοι θα έτρωγαν την Ιεζάβελ στο χωράφι της Ιεζραέλ. (1 Βασ. 21:23) Σε αρμονία με αυτό, γνωρίζετε τι συνέβη στην Ιεζάβελ 18 χρόνια αργότερα: την έριξαν από το παράθυρο, την ποδοπάτησε το άλογο του Ιηού και την έφαγαν οι σκύλοι. (2 Βασ. 9:31-37) Η έρευνα που έκανε ο Ιερεμίας για την προφητεία του Ηλία και την εκπλήρωσή της, ακόμη και στις λεπτομέρειές της, πρέπει να ενίσχυσε την πίστη του στο λόγο του Θεού. Πράγματι, ο Ιερεμίας ενέμενε στο προφητικό του έργο χάρη στην πίστη του, την οποία είχε εποικοδομήσει μέσω μελέτης των προγενέστερων πράξεων του Ιεχωβά.

16, 17. Γιατί πιστεύετε ότι μπόρεσε ο Ιερεμίας να εμμείνει στο έργο προειδοποίησης των πονηρών βασιλιάδων της εποχής του;

¹⁶ Ας εξετάσουμε ένα άλλο παράδειγμα. Τι πιστεύετε ότι ικάνωσε τον Ιερεμία να συνεχίσει να προειδοποιεί πονηρούς βασιλιάδες όπως ο Ιωακείμ και ο Σεδεκίας παρά το διωγμό; Ένας κύριος παράγοντας ήταν το ότι ο Ιεχωβά τον έκανε «οχυρωμένη πόλη και σιδερένιο στύλο και χάλκινα τείχη» προς τους βασιλιάδες του Ιούδα. (Ιερ. 1:18, 19) Αλλά ας μην παραβλέπουμε και την εκτεταμένη έρευνα που είχε κάνει ο Ιερεμίας για τους προηγούμενους βασιλιάδες του Ιούδα και του Ισραήλ. Είχε καταγράψει το γεγονός ότι ο Μανασσής είχε χτίσει «θυσιαστήρια για όλο το στράτευμα των ουρανών σε δύο αυλές του οίκου του Ιεχωβά», είχε θυσιάσει τον ίδιο του το γιο μέσα στη φωτιά και είχε χύσει πάρα πολύ αθώο αίμα. (2 Βασ. 21:1-7, 16· διαβάστε Ιερεμίας 15:4) Εντούτοις, ο Ιερεμίας πρέπει να ήξερε πως, όταν ο Μανασσής ταπείνωσε τον εαυτό του και προσευχήθηκε επανειλημμένα στον Ιεχωβά, «Εκείνος δέχτηκε να ακούσει την ικεσία του» και τον αποκατέστησε στη θέση του.​—Διαβάστε 2 Χρονικών 33:12, 13.

¹⁷ Ο Ιερεμίας δεν ανέφερε στα συγγράμματά του ότι ο Ιεχωβά έδειξε έλεος στον Μανασσή. Αλλά ο Μανασσής πέθανε μόλις 15 περίπου χρόνια προτού ξεκινήσει ο Ιερεμίας την προφητική του σταδιοδρομία. Επομένως, ο προφήτης πρέπει να είχε ακούσει τι συνέβη όταν ο βασιλιάς μετανόησε για την πρότερη ασέβειά του. Η έρευνα γύρω από την απαίσια διαγωγή του Μανασσή και το τελικό αποτέλεσμα πρέπει να βοήθησε τον Ιερεμία να αντιληφθεί ότι άξιζε τον κόπο να προτρέπει βασιλιάδες όπως ο Σεδεκίας να εκζητήσουν το έλεος και τη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά. Ακόμη και ένας βασιλιάς διαβόητος για ειδωλολατρία και αιματοχυσία μπορούσε να μετανοήσει και να λάβει συγχώρηση. Αν ήσασταν εσείς στη θέση του Ιερεμία, θα σας είχε ενθαρρύνει η ιστορία του Μανασσή, δίνοντάς σας λόγους για να εμμείνετε στο έργο σας κατά τη διακυβέρνηση άλλων κακών βασιλιάδων;

ΔΙΔΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

18. Τι μπορεί να διδάχτηκε ο Ιερεμίας από το παράδειγμα του Ουριγία, και γιατί απαντάτε έτσι;

¹⁸ Στη διάρκεια της προφητικής του σταδιοδρομίας, ο Ιερεμίας ασφαλώς διδασκόταν βλέποντας πώς ενεργούσαν οι σύγχρονοί του σε ορισμένες καταστάσεις. Ένας από αυτούς ήταν ο προφήτης Ουριγίας, ο οποίος προφήτευσε εναντίον της Ιερουσαλήμ και του Ιούδα κατά τη βασιλεία του Ιωακείμ. Ωστόσο, φοβούμενος τον Ιωακείμ, ο Ουριγίας διέφυγε στην Αίγυπτο. Έπειτα, ο βασιλιάς έστειλε άντρες να τον φέρουν πίσω και τον θανάτωσε. (Ιερ. 26:20-23) Πιστεύετε ότι ο Ιερεμίας διδάχτηκε από την εμπειρία του Ουριγία; Το γεγονός ότι συνέχισε να προειδοποιεί τους Ιουδαίους για την επικείμενη συμφορά​—ακόμη και στην περιοχή του ναού—​αποδεικνύει ότι πρέπει να διδάχτηκε. Διατήρησε το θάρρος του, και ο Ιεχωβά δεν τον εγκατέλειψε. Προφανώς, υποκίνησε τον Αχικάμ, το γιο του Σαφάν, να προστατέψει τη ζωή του θαρραλέου Ιερεμία.​—Ιερ. 26:24.

19. Τι μπόρεσε να αντιληφθεί ο Ιερεμίας από το ότι ο Ιεχωβά συνέχισε να στέλνει προφήτες στο λαό Του;

¹⁹ Ο Ιερεμίας διδάχτηκε και από τις εμπειρίες που είχε ο ίδιος καθώς τον χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά για να προειδοποιεί το λαό Του. Το τέταρτο έτος του Βασιλιά Ιωακείμ, ο Ιεχωβά είπε στον Ιερεμία να καταγράψει όλα τα λόγια που είχε πει Εκείνος από τις ημέρες του Ιωσία μέχρι τότε. Γιατί δόθηκε αυτή η θεϊκή οδηγία; Προκειμένου να παρακινηθεί ο καθένας να πάψει να πράττει το κακό και να λάβει συγχώρηση. (Διαβάστε Ιερεμίας 36:1-3) Ο Ιερεμίας, ο οποίος εγειρόταν νωρίς το πρωί για να μεταδίδει τα προειδοποιητικά αγγέλματα του Θεού, παρακαλούσε μάλιστα το λαό να εγκαταλείψει τις απεχθείς του πράξεις. (Ιερ. 44:4) Δεν είναι σαφές ότι πρέπει να αντιλήφθηκε εκ πείρας πως ο Θεός έστελνε τους προφήτες από συμπόνια για το λαό Του; Και δεν θα δημιούργησε αυτό αισθήματα συμπόνιας και στον ίδιο; (2 Χρον. 36:15) Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, γιατί όταν επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, μπορούσε να πει: «Είναι εκδηλώσεις της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά το ότι δεν φτάσαμε στο τέλος μας, επειδή τα ελέη του δεν πρόκειται να τελειώσουν. Αυτά είναι καινούρια κάθε πρωί».​—Θρ. 3:22, 23.

ΡΩΤΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ: «ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ;»

20. Πώς μπορείτε να μιμείστε τον Ιερεμία εκζητώντας τον Ιεχωβά;

²⁰ Ζητάτε εσείς στις καθημερινές σας αποφάσεις να μάθετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, δηλαδή ρωτάτε: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» (Ιερ. 2:6-8) Ανόμοια με τους Ιουδαίους της εποχής του, ο Ιερεμίας απέβλεπε διαρκώς στον Παντοδύναμο για να τον βοηθήσει να διακρίνει ποια πορεία έπρεπε να ακολουθήσει. Το να μιμούμαστε τον Ιερεμία ζητώντας καθημερινά να μάθουμε την άποψη του Ιεχωβά είναι αναμφίβολα η σοφή πορεία για τον καθένα μας όταν παίρνουμε αποφάσεις.

21. Τι είδους προσευχή μπορεί να σας βοηθήσει στη διακονία σας, όταν για παράδειγμα κάποιος σας φέρεται σκληρά;

²¹ Μια τέτοια απόφαση δεν είναι απαραίτητο να αφορά ένα σημαντικό ζήτημα ή κάποιο σημείο στροφής στη ζωή σας. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είναι το αν θα βγείτε στη διακονία αγρού την ημέρα που προγραμματίσατε. Ας πούμε ότι σηκώνεστε εκείνο το πρωί και βλέπετε τον ουρανό συννεφιασμένο, πράγμα που δεν σας προδιαθέτει θετικά. Ο τομέας στον οποίο έχετε κανονίσει να πάτε ίσως έχει καλυφτεί επανειλημμένα. Ίσως θυμάστε ότι κάποιοι σας έδιωξαν με προσποιητή ευγένεια ή με απροκάλυπτη αγένεια. Μήπως εκείνη τη στιγμή, στην αρχή της ημέρας, θα μπορούσατε να ρωτήσετε με προσευχή: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Αυτό ίσως σας βοηθήσει να σκεφτείτε πόσο όμορφο είναι το άγγελμα που θα μεταδώσετε και να συναισθανθείτε βαθύτερα ότι είναι θέλημα του Θεού να το διακηρύξετε. Ίσως τότε νιώσετε το λόγο του Ιεχωβά να γίνεται πηγή χαράς και αγαλλίασης για εσάς, όπως έγινε για τον Ιερεμία. (Ιερ. 15:16, 20) Αν αργότερα, ενόσω βρίσκεστε στη διακονία, συναντήσετε κάποιον που φέρεται πολύ σκληρά ή και απειλητικά, μπορείτε και πάλι να εκφράσετε τα αισθήματά σας στον Θεό με προσευχή. Θα το κάνετε αυτό; Μην ξεχνάτε ότι εκείνος είναι σε θέση να σας δώσει άγιο πνεύμα ώστε να αντιδράσετε σωστά, και η επιθυμία που έχετε να μεταδώσετε το άγγελμα του Θεού θα υπερνικήσει τα αρνητικά αισθήματα.​—Λουκ. 12:11, 12.

22. Γιατί μπορεί να παρεμποδιστούν κάποιες προσευχές;

²² Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι κάποιες προσευχές είναι δυνατόν να παρεμποδιστούν ώστε να αποκλειστεί η πρόσβαση στον Θεό. (Διαβάστε Θρήνοι 3:44) Ο Ιεχωβά δεν άκουγε τις προσευχές των στασιαστικών Ιουδαίων επειδή “απομάκρυναν το αφτί τους από εκείνον” και ενέμεναν στην ανομία. (Παρ. 28:9) Το δίδαγμα πρέπει να ήταν σαφές για τον Ιερεμία, όπως πρέπει να είναι και για εμάς: Αν κάποιος δεν ενεργεί σε αρμονία με τις προσευχές του, αυτό θα απογοητεύσει τον Θεό, ο οποίος μπορεί να πάψει να τις ακούει. Ασφαλώς, αυτό πρέπει να το αποφύγουμε πάση θυσία.

23, 24. (α) Τι είναι ουσιώδες προκειμένου να εξακριβώνουμε το θέλημα του Ιεχωβά; (β) Πώς μπορείτε να αποκομίζετε περισσότερα από την προσωπική σας μελέτη;

²³ Εκτός από το να προσευχόμαστε ειλικρινά για την κατεύθυνση του Ιεχωβά, χρειάζεται να εμμένουμε στην προσωπική μελέτη, βασικό μέσο για να εξακριβώνουμε το θέλημα του Ιεχωβά. Σε αυτόν τον τομέα, διαθέτουμε ένα πλεονέκτημα έναντι του Ιερεμία. Έχουμε ολόκληρη την Αγία Γραφή. Όπως ο Ιερεμίας, ο οποίος έκανε βαθιά έρευνα για να συντάξει τη θεόπνευστη ιστορική του αφήγηση, έτσι και εσείς μπορείτε να περιτρέχετε στις σελίδες του Λόγου του Θεού και να αναζητάτε τη θεϊκή καθοδηγία, ρωτώντας: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Επιζητώντας να μάθετε το θέλημα του Θεού, εμπιστεύεστε σε αυτόν, και τότε θα γίνετε «σαν δέντρο φυτεμένο δίπλα στα νερά, που απλώνει τις ρίζες του δίπλα στο ρυάκι».​—Διαβάστε Ιερεμίας 17:5-8.

²⁴ Καθώς διαβάζετε τις Άγιες Γραφές και κάνετε στοχασμούς, προσπαθήστε να διακρίνετε πώς θέλει ο Ιεχωβά να ενεργείτε σε διάφορες καταστάσεις. Αναζητήστε αρχές που θέλετε να θυμάστε και να εφαρμόζετε στη ζωή σας. Διαβάζοντας ιστορικές αφηγήσεις, θεϊκές εντολές και αρχές, καθώς και σοφές ρήσεις στο Λόγο του Θεού, αναλογιστείτε πώς πρέπει να επηρεάζουν αυτά τις καθημερινές σας αποφάσεις. Απαντώντας στην ερώτησή σας: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», εκείνος μπορεί να σας αποκαλύψει μέσω του γραπτού του Λόγου πώς να χειριστείτε ακόμη και τρομερά δύσκολες καταστάσεις. Ίσως μάλιστα βρείτε στη Γραφή “ακατανόητα πράγματα τα οποία δεν είχατε γνωρίσει” ή δεν είχατε αντιληφθεί από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία!​—Ιερ. 33:3.

25, 26. Γιατί μπορούν να μας ωφελήσουν οι εμπειρίες;

²⁵ Επιπρόσθετα, μπορείτε να συλλογίζεστε εμπειρίες δικές σας και άλλων. Φερ’ ειπείν, ίσως βλέπετε ότι μερικοί παύουν να στηρίζονται στον Ιεχωβά, όπως συνέβη με τον Ουριγία. (2 Τιμ. 4:10) Μπορείτε να διδαχτείτε από την πορεία τους και να αποφύγετε την ίδια ολέθρια κατάληξη. Να αναλογίζεστε συχνά τη στοργική καλοσύνη που σας έχει δείξει ως τώρα ο Ιεχωβά, ενθυμούμενοι ότι και ο Ιερεμίας εκτιμούσε τα ελέη και τη συμπόνια του Θεού. Όσο απελπιστική και αν είναι η κατάστασή σας, μη σκεφτείτε ότι ο Ύψιστος δεν νοιάζεται για εσάς. Νοιάζεται, όπως νοιαζόταν και για τον Ιερεμία.

²⁶ Καθώς στοχάζεστε το πώς πολιτεύεται ο Ιεχωβά με διάφορα άτομα σήμερα, θα αντιληφθείτε ότι παρέχει καθοδηγία καθημερινά με ποικίλους τρόπους. Η Άκι, μια νεαρή αδελφή από την Ιαπωνία, ένιωθε ανάξια να είναι Χριστιανή. Κάποια μέρα που ήταν στο έργο με τη σύζυγο του επισκόπου περιοχής, εκφράστηκε ως εξής: «Νιώθω ότι ο Ιεχωβά είναι έτοιμος να με εξεμέσει, αλλά προσπαθώ να κρατηθώ από τα χείλη του, ζητώντας του λίγο χρόνο ακόμη». Η αδελφή την κοίταξε κατάματα και είπε: «Ποτέ δεν μου φάνηκες χλιαρή Χριστιανή!» Η Άκι σκέφτηκε ξανά και ξανά αυτά τα καθησυχαστικά λόγια. Άλλωστε, δεν είχε καμιά χειροπιαστή απόδειξη ότι ο Ιεχωβά την είχε θεωρήσει ποτέ χλιαρή. Έτσι λοιπόν, προσευχήθηκε και του είπε: «Στείλε με όπου επιθυμείς. Θα κάνω ό,τι θέλεις». Εκείνον περίπου τον καιρό, επισκέφτηκε μια άλλη χώρα όπου υπήρχε ένας μικρός ιαπωνικός όμιλος, ο οποίος χρειαζόταν κάποιον που να μιλάει τη γλώσσα και να μπορεί να μείνει εκεί για να υπηρετήσει μαζί τους. Η Άκι είχε γεννηθεί σε εκείνη τη χώρα, γι’ αυτό και της ήταν εύκολο να μετακομίσει εκεί για να βοηθήσει. Αλλά πού θα έμενε; Μια αδελφή, της οποίας η κόρη είχε μόλις φύγει από το σπίτι, της πρόσφερε δωμάτιο. «Ήταν σαν να έμπαιναν τα κομμάτια ενός παζλ στη θέση τους. Ο Ιεχωβά μού άνοιγε το δρόμο», συμπέρανε η Άκι.

27. Γιατί πρέπει η ερώτηση: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» να βρίσκεται πίσω από κάθε μας πράξη;

²⁷ Πολλοί αδελφοί και αδελφές μπορούν να αφηγηθούν περιπτώσεις στις οποίες ένιωσαν προσωπικά την καθοδηγία του Θεού, ίσως στην ανάγνωση της Γραφής ή στην προσωπική τους μελέτη. Μπορεί και εσείς να έχετε παρόμοιες εμπειρίες. Αυτές πρέπει να ενισχύουν τη σχέση σας με τον Ιεχωβά και να σας ωθούν να τον πλησιάζετε με προσευχή ακόμη πιο συχνά και ένθερμα. Ας είμαστε βέβαιοι ότι καθώς ρωτάμε καθημερινά: «Πού είναι ο Ιεχωβά;», εκείνος θα μας δείχνει την οδό του.​—Ησ. 30:21.

1, 2. (α) Τι μπορεί να συμβεί αν ένα ποίμνιο μείνει απροστάτευτο; (β) Τι περιλάμβανε η εργασία του ποιμένα στους Βιβλικούς χρόνους;

Ο ΧΙΡΟΓΙΑΣΟΥ από την Ιαπωνία ήταν μικρό παιδάκι όταν η μητέρα του αγόρασε ένα κριάρι και μια προβατίνα. Ο Χιρογιάσου τα φρόντιζε και η προβατίνα γεννούσε δύο αρνιά το χρόνο, οπότε το κοπάδι άρχισε να μεγαλώνει. Όταν εκείνος έγινε 12 χρονών, είχε ήδη 12 με 13 πρόβατα. «Νωρίς κάποιο πρωί, ενώ ήμουν ακόμη στο κρεβάτι», θυμάται, «τα άκουσα να βελάζουν. Δεν βγήκα έξω αμέσως. Όταν τελικά βγήκα, είδα μια αγέλη από άγρια σκυλιά να φεύγουν τρέχοντας και τα αρνιά μου να κείτονται με τις κοιλιές σκισμένες. Αλλόφρων, έψαξα να βρω τη μητέρα τους. Τη βρήκα να αναπνέει ακόμη μέσα σε μια λίμνη αίματος. Μόνο το κριάρι έζησε. Ήμουν απαρηγόρητος. Έπρεπε να είχα βγει να δω τι συμβαίνει αμέσως μόλις τα άκουσα να βελάζουν. Ήταν ανυπεράσπιστα μπροστά στα σκυλιά».

² Στους Βιβλικούς χρόνους, σχεδόν όλοι ήταν εξοικειωμένοι με την εργασία του ποιμένα. Η δουλειά του περιλάμβανε το να πηγαίνει το ποίμνιο στα βοσκοτόπια και να διασφαλίζει ότι τα ζώα που είχε υπό τη φροντίδα του θα τρέφονταν καλά. Επιπλέον, τα προστάτευε από τα αρπακτικά και έψαχνε να βρει όσα είχαν ξεστρατίσει. (1 Σαμ. 17:34-36) Τα έβαζε να ξαπλώσουν για να αναπαυτούν ανενόχλητα. Επίσης, βοηθούσε στη γέννα των αρνιών και φρόντιζε τα νεογέννητα. Πολλοί Βιβλικοί συγγραφείς, περιλαμβανομένου και του Ιερεμία, χρησιμοποίησαν την εικόνα του ποιμένα για να περιγράψουν μεταφορικά τον άντρα στον οποίο έχει ανατεθεί να φροντίζει ανθρώπους, είτε κυβερνώντας τους είτε ασκώντας πνευματική επίβλεψη.

3. Σε τι αναφερόταν ο Ιερεμίας χρησιμοποιώντας τους όρους «ποιμένας» και «ποιμαίνω»;

³ Μερικοί στη Χριστιανική εκκλησία μπορεί να θεωρούν τους πρεσβυτέρους ποιμένες μόνο όταν αυτοί επισκέπτονται τους αδελφούς τους για να τους βοηθήσουν και να τους ενθαρρύνουν. Ωστόσο, από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε ο Ιερεμίας τους όρους «ποιμένας» και «ποιμαίνω», αντιλαμβανόμαστε ότι τους εφάρμοσε σε όλες τις πτυχές της σχέσης που είχαν οι επιβλέποντες του Ιούδα με το λαό. Ο Θεός καταδίκασε επανειλημμένα τους άρχοντες, τους προφήτες και τους ιερείς του Ιούδα ως κακούς ποιμένες επειδή δεν φρόντιζαν για το συμφέρον του κοινού λαού. (Ιερ. 2:8) Κακομεταχειρίζονταν, παροδηγούσαν και παραμελούσαν τα «πρόβατά» τους επιδιώκοντας ιδιοτελώς το δικό τους συμφέρον. Ο λαός του Θεού βρισκόταν σε οικτρή κατάσταση πνευματικής παραμέλησης. Ο Ιεχωβά εξήγγειλε «αλίμονο» για εκείνους τους ψευδοποιμένες και διαβεβαίωσε το λαό του ότι θα του έδινε ποιμένες οι οποίοι θα φρόντιζαν, θα πρόσεχαν και θα προστάτευαν πραγματικά το ποίμνιο.​—Διαβάστε Ιερεμίας 3:15· 23:1-4.

4. Ποιοι φροντίζουν το ποίμνιο του Θεού σήμερα, και με ποιο πνεύμα;

⁴ Η υπόσχεση του Θεού είχε την κύρια εκπλήρωσή της στο πρόσωπο του Αρχιποιμένα των προβάτων του Ιεχωβά, του Ιησού, ο οποίος έγινε η Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο Ιησούς είπε ότι ο ίδιος ήταν «ο καλός ποιμένας», που έδειχνε πραγματική συμπόνια για εκείνους που τον ακολουθούσαν. (Ιωάν. 10:11-15) Σήμερα, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί υποποιμένες για να φροντίζουν το επίγειο ποίμνιό του, τόσο χρισμένους αδελφούς από την τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου όσο και ευσυνείδητους πρεσβυτέρους από το «μεγάλο πλήθος». (Αποκ. 7:9) Αυτοί αγωνίζονται να αντανακλούν το αυτοθυσιαστικό πνεύμα του Ιησού. Θέλουν να τρέφουν και να περιθάλπουν την εκκλησία μιμούμενοι τον Χριστό. Αλίμονο σε όσους παραμελούν ή καταδυναστεύουν τους αδελφούς τους ή υιοθετούν σκληρή ή αλαζονική στάση απέναντί τους! (Ματθ. 20:25-27· 1 Πέτρ. 5:2, 3) Τι αναζητάει ο Ιεχωβά στους Χριστιανούς ποιμένες σήμερα; Τι μαθαίνουμε από τα συγγράμματα του Ιερεμία για τη στάση και τα κίνητρα που οφείλουν να έχουν οι πρεσβύτεροι ενώ εκτελούν τα καθήκοντά τους; Ας εξετάσουμε το ρόλο των πρεσβυτέρων στην παροχή βοήθειας και προστατευτικής φροντίδας, το ρόλο τους ως δασκάλων εντός και εκτός της εκκλησίας, καθώς και το ρόλο τους ως κριτών.

ΠΑΡΟΧΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ

5-7. (α) Με ποιον τρόπο αναμένει ο Ιεχωβά να λαβαίνουν φροντίδα τα πρόβατά του, και γιατί; (β) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν πραγματική αγάπη για τους αδελφούς τους, περιλαμβανομένων και όσων έχουν ξεστρατίσει;

⁵ Ο απόστολος Πέτρος αποκάλεσε τον Ιεχωβά «ποιμένα και επίσκοπο των ψυχών» μας. (1 Πέτρ. 2:25) Ποια στάση εκδηλώνει ο Θεός απέναντι στα «πρόβατά» του; Μια αναδρομή στην εποχή του Ιερεμία μάς δίνει την απάντηση. Αφού επέκρινε τους κακούς ποιμένες, που διασκόρπιζαν και παραμελούσαν το ποίμνιο, ο Ιεχωβά είπε ότι επρόκειτο να “συνάξει” τα πρόβατά του και να τα επαναφέρει στο βοσκότοπό τους. Υποσχέθηκε ότι θα διόριζε σε αυτά καλούς ποιμένες “που θα τα ποίμαιναν” και θα φρόντιζαν για την προστασία τους από άρπαγες εχθρούς. (Ιερ. 23:3, 4) Ναι, τα πρόβατα του Ιεχωβά ήταν πολύτιμα για αυτόν. Το ίδιο πολύτιμα είναι και σήμερα. Εκείνος κατέβαλε υψηλό τίμημα για την αιώνια ευημερία τους.​—1 Πέτρ. 1:18, 19.

⁶ Όπως οι κατά γράμμα ποιμένες, έτσι και οι Χριστιανοί επίσκοποι δεν πρέπει να παραμελούν τη φροντίδα της εκκλησίας. Αν εσείς υπηρετείτε ως πρεσβύτερος, επαγρυπνείτε για τυχόν ενδείξεις ότι οι αδελφοί σας υποφέρουν, και είστε πρόθυμος να τους βοηθήσετε αμέσως; Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Πρέπει να γνωρίζεις με βεβαιότητα ποια είναι η εμφάνιση του ποιμνίου σου. Προσήλωνε την καρδιά σου στα κοπάδια σου». (Παρ. 27:23) Αυτό το εδάφιο εξαίρει την εργατικότητα των κατά γράμμα ποιμένων, αλλά ως αρχή μπορεί να εφαρμοστεί και στη φροντίδα που παρέχουν οι πνευματικοί ποιμένες στην εκκλησία. Αν υπηρετείτε ως πρεσβύτερος, καταπολεμάτε συνειδητά οποιαδήποτε τάση να κατακυριεύετε τους άλλους; Το γεγονός και μόνο ότι ο Πέτρος έκανε λόγο για “καταδυνάστευση εκείνων που είναι κληρονομιά του Θεού” αποδεικνύει ότι η πιθανότητα να το κάνει αυτό ένας πρεσβύτερος είναι σαφώς υπαρκτή. Πώς μπορείτε να συμβάλετε εσείς στην εκπλήρωση του εδαφίου Ιερεμίας 33:12; (Διαβάστε) Οι μεμονωμένοι γονείς, οι χήρες, οι θετές οικογένειες, οι ηλικιωμένοι και οι νεαροί μπορεί να έχουν ιδιαίτερη ανάγκη προσοχής και βοήθειας.

⁷ Όπως ο κατά γράμμα ποιμένας, έτσι και ένας ποιμένας στην εκκλησία χρειάζεται ενίοτε να αναζητήσει και να βοηθήσει άτομα τα οποία για τον έναν ή τον άλλον λόγο έχουν ξεστρατίσει από το ποίμνιο. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει αυτοθυσία και ταπεινοφροσύνη. Ο ποιμένας αφιερώνει με υπομονή χρόνο ώστε να φροντίζει για τις ανάγκες όσων είναι εμπιστευμένοι στην επίβλεψή του. Οι πρεσβύτεροι θα ήταν καλό να ρωτήσουν ειλικρινά τον εαυτό τους: “Σε ποιο βαθμό αγωνίζομαι εγώ να ενθαρρύνω και να εποικοδομώ αντί να καταδικάζω ή να επικρίνω; Θέλω αληθινά να βελτιωθώ;” Μερικές φορές ίσως απαιτηθούν επανειλημμένες προσπάθειες για να βοηθηθεί ένα άτομο να δει τα πράγματα από την άποψη του Θεού. Αν κάποιος αδελφός ή αδελφή διστάζει να δεχτεί μια Γραφική συμβουλή (όχι απλώς μια προσωπική άποψη), να θυμάστε τον Υπέρτατο Ποιμένα και Επίσκοπο, τον Ιεχωβά. Με υπομονή, αυτός “μιλούσε συνεχώς” στον πείσμονα λαό του και αγωνιζόταν να τον βοηθήσει. (Ιερ. 25:3-6) Η πλειονότητα του λαού του Θεού σήμερα δεν πράττει κατά συνήθεια το κακό, αλλά όταν απαιτείται συμβουλή, ο πρεσβύτερος οφείλει να τη δώσει όπως ο Ιεχωβά.

8. Πώς μπορούν οι πνευματικοί ποιμένες να μιμούνται το παράδειγμα του Ιερεμία;

⁸ Ενόσω υπήρχε ακόμη ελπίδα να επιστρέψουν οι συμπατριώτες του Ιερεμία στον Ιεχωβά, εκείνος προσευχόταν για αυτούς: «Θυμήσου ότι στάθηκα ενώπιόν σου για να πω καλά λόγια για αυτούς, για να απομακρύνω την οργή σου από αυτούς». (Ιερ. 18:20) Από τα λόγια του Ιερεμία αντιλαμβάνεστε ότι αναζητούσε το καλό στους αδελφούς του, δεν σκεφτόταν αρνητικά για αυτούς. Σήμερα, οι Χριστιανοί επίσκοποι πρέπει να μιμούνται τη στάση του Ιερεμία μέχρις ότου αποδειχτεί σαφώς ότι κάποιο άτομο έχει προσηλώσει αμετανόητα την καρδιά του στο να κάνει το κακό. Ένα θετικό βήμα είναι να επαινούν τους άλλους για ό,τι καλό κάνουν και να προσεύχονται για αυτούς και μαζί με αυτούς.​—Ματθ. 25:21.

«ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΣΚΗΣΟΥΝ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΡΑΣΗ»

9, 10. Γιατί το να είναι κάποιος καλός ποιμένας (πρεσβύτερος) σημαίνει να είναι δάσκαλος;

⁹ Σε αρμονία με το εδάφιο Ιερεμίας 3:15, οι Χριστιανοί ποιμένες πρέπει να “βόσκουν [τους άλλους] με γνώση και ενόραση”, δηλαδή να υπηρετούν ως δάσκαλοι. (1 Τιμ. 3:2· 5:17) Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στο λαό του ότι οι καλοί ποιμένες θα το έκαναν αυτό. Πρότρεψε δε τους Ιουδαίους να δεχτούν τη διδασκαλία του προφήτη του, του Ιερεμία, η οποία αποσκοπούσε στη διόρθωσή τους. (Διαβάστε Ιερεμίας 6:8) Για να είναι υγιή τα πρόβατα, χρειάζονται τροφή. Αντίστοιχα, για να παραμείνει ο λαός του Θεού πνευματικά υγιής, χρειάζεται τροφή και καθοδηγία από τις Γραφές.

¹⁰ Στον τομέα της διδασκαλίας, οι πρεσβύτεροι έχουν δίπτυχο ρόλο​—να βοηθούν όσους είναι ήδη στην εκκλησία αλλά και όσους δεν είναι ακόμη αληθινοί Χριστιανοί. Σχετικά με τη δεύτερη πτυχή, να θυμάστε: Ένας βασικός λόγος ύπαρξης της Χριστιανικής εκκλησίας είναι για να κηρύττει τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Συνεπώς, οι πρεσβύτεροι πρέπει να είναι ζηλωτές ευαγγελιστές. (Ιερ. 1:7-10) Κάνοντάς το αυτό, όχι μόνο εκπληρώνουν το καθήκον τους απέναντι στον Θεό, αλλά και θέτουν εξαιρετικό παράδειγμα για τους αδελφούς τους. Αν είστε πρεσβύτερος, δεν διαπιστώνετε ότι κηρύττοντας τακτικά με διάφορους αδελφούς και αδελφές έχετε την ευκαιρία να τους βοηθάτε να εκλεπτύνουν τις διδακτικές τους ικανότητες και συγχρόνως να εκλεπτύνετε και εσείς τις δικές σας; Όταν ηγείστε με ζήλο στο ευαγγελιστικό έργο, παρέχετε ζωτική ενθάρρυνση, η οποία συμβάλλει στην πρόοδο ολόκληρης της εκκλησίας.

11, 12. Τι πρέπει να προσέχει ένας πρεσβύτερος που θέλει να είναι καλός ποιμένας;

¹¹ Τα όσα μεταδίδουν οι πρεσβύτεροι στην εκκλησία πρέπει να βασίζονται στη Γραφή. Τότε θα είναι αυτά ωφέλιμη πνευματική τροφή. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι για να διδάσκουν αποτελεσματικά οι ποιμένες της εκκλησίας πρέπει να είναι ζηλωτές σπουδαστές του Λόγου του Θεού. Αντιπαραβάλετέ το αυτό με το λόγο που επισήμανε ο Ιερεμίας για την αποτυχία των ηγετών του λαού του: «Οι ποιμένες συμπεριφέρθηκαν παράλογα και δεν αναζήτησαν τον Ιεχωβά. Να γιατί δεν ενήργησαν με ενόραση και όλα τα ζώα της βοσκής τους διασκορπίστηκαν». (Ιερ. 10:21) Εκείνοι που θα έπρεπε να είναι δάσκαλοι δεν ακολουθούσαν τις Γραφικές αρχές και δεν αναζητούσαν τον Θεό. Ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να φέρονται με αληθινή σοφία. Ο Ιερεμίας διακήρυξε ένα ακόμη πιο ισχυρό άγγελμα καταδίκης για τους δήθεν προφήτες.​—Διαβάστε Ιερεμίας 14:14, 15.

¹² Ανόμοια με εκείνους τους ψευδοποιμένες, οι Χριστιανοί επίσκοποι μελετούν και μιμούνται το παράδειγμα του Ιησού. Με αυτόν τον τρόπο, είναι σε θέση να υπηρετούν ως σοφοί ποιμένες του ποιμνίου. Μπορεί να τους είναι δύσκολο να έχουν ένα τακτικό πρόγραμμα τέτοιας μελέτης, δεδομένων των πολλών και διαφόρων ευθυνών που διεκδικούν το χρόνο και την προσοχή τους. Ωστόσο, αν υπηρετείτε ως πρεσβύτερος, είστε εσείς ακλόνητα πεπεισμένος ότι η διδασκαλία σας θα είναι ωφέλιμη και αληθινή, αντανακλώντας γνώση και ενόραση, μόνο αν τη βασίζετε στο Λόγο του Θεού και στην κατεύθυνση της τάξης του πιστού και φρόνιμου δούλου; Αν βλέπετε ότι δεν τηρείτε το πρόγραμμα της προσωπικής σας μελέτης τόσο επιμελώς όσο παλιότερα, τι θα κάνετε ώστε να εξακολουθήσετε να διαφέρετε από τους ψευδοποιμένες της εποχής του Ιερεμία;

13. Τι βοήθησε τον Ιερεμία να είναι καλός δάσκαλος, και τι μαθαίνουν από αυτόν οι Χριστιανοί ποιμένες σήμερα;

¹³ Κάτι που έκανε τον Ιερεμία ιδιαίτερα αποτελεσματικό ως δάσκαλο ήταν η χρήση παραδειγμάτων. Φυσικά, σε αυτό τον καθοδηγούσε ο Ιεχωβά. Τι αλησμόνητη εμπειρία θα ήταν να τον βλέπει κανείς να ρίχνει κάτω ένα πήλινο σκεύος συντρίβοντάς το και να διακηρύττει ότι η Ιερουσαλήμ και ο λαός της θα συντρίβονταν με τον ίδιο τρόπο! (Ιερ. 19:1, 10, 11) Σε μια άλλη περίπτωση, έφτιαξε και φόρεσε έναν ξύλινο ζυγό για να υποδηλώσει τη βαριά υποδούλωση του λαού του στη Βαβυλώνα. (Ιερ., κεφ. 27, 28) Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας σας δεν έχουν λάβει οδηγίες από τον Θεό να κάνουν τέτοια θεαματικά πράγματα για να τονίσουν κάποια σημεία. Ωστόσο, δεν το εκτιμάτε όταν διανθίζουν τη διδασκαλία τους με κατάλληλα παραδείγματα και εμπειρίες; Οι καλομελετημένες και κατάλληλες λεκτικές εικόνες και παραδείγματα έχουν δύναμη και υποκινούν.

14. (α) Σε τι βασιζόταν η αναφορά του Ιερεμία στο «βάλσαμο της Γαλαάδ»; (β) Με ποιους τρόπους μπορούν οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι να προάγουν την πνευματική υγεία των αδελφών τους;

¹⁴ Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε για τη διδασκαλία των Χριστιανών ποιμένων! Ο Ιερεμίας, στην εποχή του, διέκρινε ότι ο λαός του χρειαζόταν πνευματική θεραπεία. Ρώτησε λοιπόν: «Δεν υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ; Και δεν υπάρχει θεραπευτής εκεί;» (Ιερ. 8:22) Στη Γαλαάδ, την περιοχή του Ισραήλ ανατολικά του Ιορδάνη, υπήρχε κατά γράμμα βάλσαμο. Αυτό το αρωματικό φυτικό έλαιο ήταν ξακουστό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες και χρησιμοποιούνταν συχνά για να καταπραΰνει και να θεραπεύει πληγές. Εντούτοις, δεν υπήρχε πνευματική θεραπεία. Γιατί; Ο Ιερεμίας παρατήρησε: «Οι προφήτες προφητεύουν με ψεύδη· οι δε ιερείς καταδυναστεύουν με τη δύναμη που έχουν. Και στο λαό μου αρέσει αυτό». (Ιερ. 5:31) Ποια είναι η κατάσταση σήμερα; Δεν συμφωνείτε ότι υπάρχει όντως «βάλσαμο στη Γαλαάδ», στη δική σας εκκλησία; Μπορούμε να παρομοιάσουμε το καταπραϋντικό βάλσαμο με την παρηγοριά των στοργικών Χριστιανών ποιμένων, καθώς αυτοί κατευθύνουν με αγάπη τους αδελφούς στις Γραφικές αρχές, τους εποικοδομούν και προσεύχονται για αυτούς και μαζί με αυτούς.​—Ιακ. 5:14, 15.

«ΑΥΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΙΕΧΩΒΑ»

15, 16. Γιατί χρειάζονται φροντίδα τόσο τα κατά γράμμα όσο και τα πνευματικά ποίμνια;

¹⁵ Φανταστείτε τη χαρά ενός κατά γράμμα ποιμένα όταν γεννιούνται υγιή αρνάκια και έτσι ανταμείβεται η σκληρή και πολύωρη εργασία του! Γνωρίζει όμως ότι αυτά τα αρνάκια χρειάζονται φροντίδα για να ευημερήσουν. Πρέπει να διασφαλίζει ότι τρέφονται σωστά. Τα αρνιά γεννιούνται με μακριές ουρές που μπορεί να μαζεύουν κοπριές και χώματα. Εφόσον ο ποιμένας θέλει να είναι τα ζώα του καθαρά και υγιή, μπορεί να κοντύνει τις ουρές τους, αλλά το κάνει αυτό επιδέξια για να μην τους προκαλέσει περιττό πόνο. Και οι πνευματικοί ποιμένες επίσης φροντίζουν στοργικά τα πρόβατα, τα μέλη της εκκλησίας τους. (Ιωάν. 21:16, 17) Οι πρεσβύτεροι χαίρονται επίσης πολύ όταν βλέπουν ενδιαφερομένους να κάνουν βήματα για να γίνουν αληθινοί Χριστιανοί. Οι Χριστιανοί επίσκοποι θέλουν να είναι υγιή και καλοθρεμμένα όλα τα πρόβατα, μικρά και μεγάλα, γι’ αυτό και δεν σταματούν να τα φροντίζουν, παρεμβαίνοντας όταν χρειάζεται. Αυτό το έργο ασφαλώς περιλαμβάνει το να υπενθυμίζουν στους αδελφούς τους “τι είπε ο Ιεχωβά”, δηλαδή τι διδάσκουν οι Γραφές.​—Ιερ. 2:2, 5· 7:5-7· 10:2· Τίτο 1:9.

¹⁶ Ο Ιερεμίας χρειαζόταν τόλμη για να διακηρύξει το άγγελμα του Θεού. Το ίδιο και οι επίσκοποι, ιδίως όταν πρέπει να μιλήσουν ανοιχτά για να προστατέψουν τους αδελφούς τους. Ας υποθέσουμε πως ένας πνευματικός ποιμένας διακρίνει ότι χρειάζεται να παρέμβει για να εμποδίσει ένα “νεογέννητο αρνί” ή ακόμη και ένα μεγαλύτερο “πρόβατο” να μολυνθεί από τη βρωμιά του κόσμου του Σατανά. Το άτομο που κινδυνεύει ίσως να μη ζητάει καν συμβουλή. Θα μπορούσε όμως ένας ευσυνείδητος ποιμένας να κάθεται με σταυρωμένα χέρια όταν κάποιο μέλος του ποιμνίου του πάει γυρεύοντας για προβλήματα; Όχι βέβαια! Ούτε θα έπαιρνε στα ελαφρά μια τέτοια κατάσταση, προσποιούμενος ότι όλα πάνε καλά όταν σαφώς συμβαίνει το αντίθετο και ένας συνυπηρέτης του κινδυνεύει να χάσει την ειρήνη του με τον Ιεχωβά.​—Ιερ. 8:11.

17. Πότε και πώς θα χρειαζόταν να παράσχει ένας ποιμένας ιδιαίτερη φροντίδα σε κάποια πρόβατα ατομικά;

¹⁷ Αν ένα ανυποψίαστο πρόβατο παρασυρόταν ώστε να απομακρυνθεί από το ποίμνιο, ο άγρυπνος ποιμένας θα έσπευδε να το επαναφέρει σε ασφαλές μέρος. (Διαβάστε Ιερεμίας 50:6, 7) Παρόμοια, μερικές φορές ο επίσκοπος μπορεί να χρειαστεί να λογικέψει σταθερά αλλά στοργικά κάποιους που παίζουν με τη φωτιά. Για παράδειγμα, μπορεί να αντιληφθεί ότι ένα αρραβωνιασμένο ζευγάρι μένει μόνο του χωρίς συνοδό σε μέρη όπου ενδέχεται να τους κυριεύσει το πάθος. Ο στοργικός και συμπονετικός πρεσβύτερος θα μπορούσε να τους βοηθήσει να αποφεύγουν τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις. Αν και θα προσέξει να μην τους κατηγορήσει, θα μπορούσε να επισημάνει περιπτώσεις στις οποίες ενδέχεται να υποπέσουν σε διαγωγή που μισεί ο Ιεχωβά. Όπως ο Ιερεμίας, έτσι και οι πιστοί πρεσβύτεροι καταδικάζουν ό,τι και ο Θεός. Σε αυτό μιμούνται τον Ιεχωβά, ο οποίος αφενός δεν ήταν σκληρός και αφετέρου έκανε έκκληση στο λαό του μέσω του προφήτη του: «Μην κάνετε, παρακαλώ, αυτό το απεχθές πράγμα το οποίο έχω μισήσει». (Ιερ. 5:7· 25:4, 5· 35:15· 44:4) Δεν εκτιμάτε εσείς πραγματικά το ενδιαφέρον που δείχνουν οι στοργικοί ποιμένες για το ποίμνιο;

18. Ποια ενθαρρυντικά αποτελέσματα προκύπτουν από τις προσπάθειες των πνευματικών ποιμένων;

¹⁸ Φυσικά, δεν έδωσαν προσοχή στον Ιερεμία όλοι όσοι έλαβαν συμβουλή από αυτόν. Μερικοί όμως έδωσαν. Λόγου χάρη, όταν ο Βαρούχ, φίλος και γραμματέας του, χρειάστηκε έντονη συμβουλή, ο Ιερεμίας τον συμβούλεψε πρόθυμα. (Ιερ. 45:5) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Βαρούχ βρήκε εύνοια στα μάτια του Θεού και επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Παρόμοια σήμερα, τα θετικά αποτελέσματα της παροχής βοήθειας σε ομοπίστους ενθαρρύνουν τους πρεσβυτέρους να συνεχίσουν να “επιδίδονται” στη ζωοσωτήρια “προτροπή και διδασκαλία”.​—1 Τιμ. 4:13, 16.

ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ «ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΒΑΘΜΟ»

19, 20. Ποια ευθύνη έχουν οι πρεσβύτεροι όσον αφορά τους αδικοπραγούντες;

¹⁹ Ένας άλλος ρόλος των επισκόπων σήμερα είναι αυτός των πνευματικών κριτών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι πρεσβύτεροι ίσως πρέπει να ασχοληθούν με άτομα που αμαρτάνουν εκούσια, επιθυμώντας να τα οδηγήσουν σε μετάνοια. Ο Ιεχωβά παρότρυνε με καλοσύνη αλλά και ευθέως τους αδικοπραγούντες να εγκαταλείψουν τις κακές οδούς τους. (Ιερ. 4:14) Εντούτοις, αν κάποιος μέσα στην εκκλησία δεν εγκαταλείπει μια αμαρτωλή πορεία, οι επίσκοποι πρέπει να δράσουν για να προστατέψουν το ποίμνιο από μια ενδεχομένως φθοροποιά επιρροή. Ίσως χρειαστεί, όπως υπαγορεύουν οι Γραφές, να αποβάλουν τον αδικοπραγούντα. Ο Ιεχωβά αναμένει από τους πρεσβυτέρους να υποστηρίξουν τη θεϊκή δικαιοσύνη σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο καλός Βασιλιάς Ιωσίας ήταν υποδειγματικός ως προς αυτό. «Υπεράσπιζε τη νομική αξίωση του ταλαιπωρημένου και του φτωχού». Μιμούνταν την αγάπη του Θεού για τη δικαιοσύνη. Εύλογα, ο Ιεχωβά ρώτησε για τις πράξεις του: «Δεν ήταν αυτή μια περίπτωση όπου υπήρχε γνώση για εμένα;» Επειδή ο Ιωσίας εκτελούσε κρίση και δικαιοσύνη, «τα πράγματα πήγαιναν καλά για αυτόν». Δεν νιώθετε εσείς πιο ασφαλείς όταν οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας σας αγωνίζονται να μιμούνται το παράδειγμα του Ιωσία;​—Ιερ. 22:11, 15, 16.

²⁰ Να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά διαπαιδαγωγεί τους αδικοπραγούντες «στον κατάλληλο βαθμό». (Ιερ. 46:28) Συνεπώς, ανάλογα με τις περιστάσεις και τη στάση που εκδηλώνει κάποιος ομόπιστος, οι πρεσβύτεροι μπορεί να χρειαστεί να τον συμβουλέψουν, να τον προτρέψουν ή να τον ελέγξουν. Ίσως μάλιστα είναι αναγκαίο να αποκόψουν έναν αμετανόητο αδικοπραγούντα. Στην περίπτωση αυτή, οι πρεσβύτεροι δεν προσεύχονται δημόσια για το άτομο που έχει αποβληθεί και ακολουθεί αμαρτωλή πορεία. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε νόημα.a (Ιερ. 7:9, 16) Ωστόσο, θα μιμηθούν τον Θεό υποδεικνύοντας στο αποκομμένο άτομο πώς μπορεί να επιστρέψει στην εύνοια του Θεού. (Διαβάστε Ιερεμίας 33:6-8) Αν και η αποκοπή μπορεί να είναι οδυνηρή, είμαστε βέβαιοι ότι οι κανόνες του Θεού είναι δίκαιοι, ορθοί και η καλύτερη οδός για όλους.​—Θρ. 1:18.

21. Ποια πρέπει να είναι η κατάσταση του ποιμνίου του Θεού, και πώς μπορείτε εσείς να συμβάλλετε σε αυτήν;

²¹ Όταν οι ποιμένες της εκκλησίας εντοπίζουν και εφαρμόζουν τους θεόπνευστους κανόνες, το ποίμνιο θα τρέφεται, θα είναι υγιές και θα προστατεύεται καλά. (Ψαλμ. 23:1-6) Τα όσα μας λέει ο Ιερεμίας περί στάσης και κινήτρων, ορθών και εσφαλμένων, μπορούν να φανούν χρήσιμα στους Χριστιανούς επισκόπους καθώς αυτοί εκπληρώνουν τη σοβαρή ευθύνη της φροντίδας των προβάτων του Θεού. Συνεπώς, ο καθένας από εμάς μπορεί να ρωτήσει: “Θα εξακολουθήσω εγώ να δείχνω εκτίμηση για τη διευθέτηση που έχει ο Ιεχωβά να διδάσκει, να οδηγεί και να προστατεύει το λαό του με το να υποστηρίζω τους ποιμένες που «ποιμαίνουν» το ποίμνιο «με γνώση και ενόραση»;”​—Ιερ. 3:15· 23:4.

1, 2. Γιατί ήταν άσοφο να ξεκινήσει ο Ιωακείμ το οικοδομικό του έργο;

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΩΑΚΕΙΜ έχτιζε μια μεγαλοπρεπή κατοικία. Τα σχέδια προέβλεπαν ευρύχωρα δωμάτια και τουλάχιστον δύο ορόφους. Τα μεγάλα της παράθυρα θα την έκαναν ευήλια και ευάερη, εξασφαλίζοντας ευχάριστη ατμόσφαιρα για το βασιλιά και την οικογένειά του. Οι τοίχοι θα επενδύονταν με αρωματικό κέδρο του Λιβάνου. Το κιννάβαρι, μια εισαγόμενη βαφή, θα έδινε στο εσωτερικό του κτιρίου τη βαθυκόκκινη απόχρωση που ήταν περιζήτητη μεταξύ των υψηλά ιστάμενων σε άλλες χώρες.​—Ιερ. 22:13, 14.

² Το κόστος του έργου δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητο. Εκείνο το διάστημα, οι αμυντικές δαπάνες του έθνους και οι απαιτήσεις της Αιγύπτου για φόρο υποτελείας είχαν προφανώς αδειάσει το θησαυροφυλάκιο. (2 Βασ. 23:33-35) Αλλά ο Ιωακείμ βρήκε τον τρόπο να πληρώσει για το νέο του ανάκτορο. Κατακράτησε τους μισθούς των εργατών! Τους μεταχειρίστηκε σαν δούλους, χρησιμοποιώντας τον ιδρώτα και το μόχθο τους ως συνεισφορά για τη μοναρχία του.

3. Ποια διαφορά υπήρχε μεταξύ του Ιωακείμ και του πατέρα του, και γιατί;

³ Μέσω του Ιερεμία, ο Θεός καταδίκασε τον Ιωακείμ για την ιδιοτέλειά του.a Υπενθύμισε στο βασιλιά ότι ο πατέρας του, ο Βασιλιάς Ιωσίας, έδειχνε εξαιρετική καλοσύνη και γενναιοδωρία προς την εργατική τάξη και τους φτωχούς. Μάλιστα υπεράσπιζε τις νομικές τους υποθέσεις στο δικαστήριο. Θυμίζοντας στον Ιωακείμ το στοχαστικό ενδιαφέρον του Ιωσία για τους ασήμαντους, ο Ιεχωβά ρώτησε: «Δεν ήταν αυτή μια περίπτωση όπου υπήρχε γνώση για εμένα;»​—Διαβάστε Ιερεμίας 22:15, 16.

4. Γιατί πρέπει να θεωρείτε σημαντική τη γνώση για τον Ιεχωβά;

⁴ Καθώς οι συνθήκες στον κόσμο του Σατανά επιδεινώνονται, χρειαζόμαστε τη βοήθεια και την προστασία που δίνει ο Ιεχωβά σε όσους τον γνωρίζουν καλά. Γι’ αυτό, πρέπει να πλησιάζουμε τον Θεό ολοένα και περισσότερο. Χρειάζεται επίσης να αντανακλούμε τις εξαίρετες ιδιότητές του προκειμένου να έχουμε επιτυχία στο κήρυγμα των καλών νέων. Ίσως, όμως, αναρωτιέστε: “Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να γνωρίσει τον Ιεχωβά τόσο καλά όσο και ο Βασιλιάς Ιωσίας;”

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

5, 6. (α) Πώς επηρεάζει τα παιδιά του ένας καλός πατέρας; (β) Σε αντίθεση με τον Ιωακείμ, πώς πρέπει να βλέπουμε εμείς την απόκτηση γνώσης για τις οδούς του Ιεχωβά;

⁵ Σκεφτείτε τους τρόπους με τους οποίους επηρεάζει ένας καλός πατέρας τη ζωή των παιδιών του. Για παράδειγμα, όταν τον βλέπουν να δίνει σε άλλους που έχουν λιγότερο ευνοϊκές περιστάσεις, πιθανότατα υποκινούνται να είναι γενναιόδωρα. Βλέποντάς τον να φέρεται στη μητέρα τους με αγάπη και σεβασμό, προφανώς μαθαίνουν να είναι ευγενικά με τα άτομα του αντίθετου φύλου. Ακούγοντας ότι ο πατέρας τους είναι γνωστός για την εντιμότητά του στα χρηματικά ζητήματα, λογικά υποκινούνται να είναι και αυτά έντιμα. Ναι, επειδή έχουν γνωρίσει τη συμπεριφορά και τις ιδιότητες του πατέρα τους, πιθανότατα θα μεγαλώσουν με την επιθυμία να φέρονται στους άλλους όπως εκείνος.

⁶ Παρόμοια, ένας Χριστιανός που γνωρίζει τον Ιεχωβά όπως τον γνώριζε ο Ιωσίας δεν Τον αναγνωρίζει απλώς ως Παγκόσμιο Κυρίαρχο. Διαβάζοντας την Αγία Γραφή, μαθαίνει πώς φέρεται ο Θεός στους άλλους και έπειτα θέλει να μιμείται τον ουράνιο Πατέρα του. Η αγάπη του για τον Ιεχωβά βαθαίνει καθώς μέρα με τη μέρα αντανακλά με τις ενέργειές του τις αρέσκειες και τις απαρέσκειες του Θεού. Αντιθέτως, κάποιος που αψηφά τους νόμους και τις υπενθυμίσεις του Θεού, απορρίπτοντας έτσι κάθε θεϊκή επιρροή στη ζωή του, δεν καταφέρνει να γνωρίσει τον αληθινό Θεό. Μοιάζει με τον Ιωακείμ, ο οποίος έριξε στη φωτιά το λόγο του Ιεχωβά που μετέδωσε ο Ιερεμίας.​—Διαβάστε Ιερεμίας 36:21-24.

7. Γιατί πρέπει να θέλετε να γνωρίσετε τον Ιεχωβά όπως ο Βασιλιάς Ιωσίας;

⁷ Η επιτυχία μας στην ιερή υπηρεσία και οι προοπτικές μας για ζωή στο νέο κόσμο εξαρτώνται από το αν γνωρίζουμε πραγματικά τον Ιεχωβά. (Ιερ. 9:24) Ας δούμε μερικές ιδιότητές Του όπως αποκαλύπτονται στα συγγράμματα του Ιερεμία. Στα πλαίσια αυτής της μελέτης της προσωπικότητας του Θεού, σκεφτείτε με ποιους τρόπους μπορείτε εσείς ατομικά να τον γνωρίσετε αλλά και να τον μιμείστε, όπως ο Βασιλιάς Ιωσίας.

«ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΣΤΟΡΓΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΣΥΝΗ!»

8. Τι είναι η στοργική καλοσύνη;

⁸ Σε πολλές γλώσσες, η πτυχή της προσωπικότητας του Θεού που είναι γνωστή ως στοργική καλοσύνη, ή όσια αγάπη, δεν μπορεί να οριστεί επακριβώς. Σύμφωνα με κάποιο λεξικό της Αγίας Γραφής, ο εβραϊκός όρος περιγράφει έναν συνδυασμό δύναμης, σταθερότητας και αγάπης. Το ίδιο λεξικό συνεχίζει: «Οποιοσδήποτε ορισμός της λέξης δεν εμπερικλείει και τα τρία αυτά στοιχεία αφαιρεί αναπόφευκτα από τον εννοιολογικό της πλούτο». Συνεπώς, κάποιος που εκδηλώνει στοργική καλοσύνη δεν είναι απλώς ένας ευγενικός άνθρωπος. Με βαθύ ενδιαφέρον, κάνει το καλύτερο που μπορεί για να συνδράμει τους άλλους στις ανάγκες τους, ιδίως στις πνευματικές. Ο κύριος λόγος για τον οποίο ενεργεί τόσο ανιδιοτελώς είναι το ότι επιθυμεί να ευαρεστεί τον Παντοδύναμο Θεό.

9. Τι απέδειξε ο τρόπος με τον οποίο φέρθηκε ο Ιεχωβά στον Ισραήλ;

⁹ Ο καλύτερος τρόπος για να συλλάβουμε την ουσία της Γραφικής έκφρασης «στοργική καλοσύνη» είναι να μελετήσουμε το πώς έχει φερθεί ο Θεός στους αληθινούς λάτρεις του στο διάβα των αιώνων. Ο Ιεχωβά προστάτευε και έτρεφε τους Ισραηλίτες κατά τη 40χρονη παραμονή τους στην έρημο. Στην Υποσχεμένη Γη, τους έδωσε κριτές για να τους σώσουν από τους εχθρούς τους και να τους επαναφέρουν στην αληθινή λατρεία. Επειδή ο Ιεχωβά έμεινε κοντά τους σε καλούς και σε κακούς καιρούς όλους εκείνους τους αιώνες, ήταν σε θέση να πει στο έθνος: «Με αιώνια αγάπη σε αγάπησα. Να γιατί σε έλκυσα με στοργική καλοσύνη».​—Ιερ. 31:3.b

10. Με βάση το παράδειγμα των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα, πώς εκδηλώνει ο Ιεχωβά στοργική καλοσύνη ακούγοντας τις προσευχές;

¹⁰ Σήμερα, ο Θεός εξακολουθεί να δείχνει στοργική καλοσύνη με τρόπους που ωφελούν άμεσα τους λάτρεις του. Αναλογιστείτε το ζήτημα της προσευχής. Ο Ιεχωβά λαμβάνει υπόψη όλες τις ειλικρινείς προσευχές, αλλά δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις προσευχές των αφιερωμένων υπηρετών του. Ακόμη και αν προσευχόμαστε επί σειρά ετών για τα ίδια χρόνια προβλήματα, εκείνος δεν χάνει την υπομονή του μαζί μας, ούτε κουράζεται να ακούει τις προσευχές μας. Κάποτε, ο Ιεχωβά κατηύθυνε τον Ιερεμία να στείλει ένα μήνυμα σε μια ομάδα Ιουδαίων που ήταν ήδη αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. Αυτοί βρίσκονταν σε απόσταση 800 και πλέον χιλιομέτρων από το ναό, μακριά από τις οικογένειές τους και τους φίλους τους στον Ιούδα. Ωστόσο, αυτή η απόσταση από το ναό δεν εμπόδιζε τον Ιεχωβά να ακούει τα αιτήματά τους για εύνοια και τις εκφράσεις του αίνου τους. Έχοντας κατά νου τις δικές σας ειλικρινείς προσευχές, σκεφτείτε πόσο παρηγορήθηκαν οι Ιουδαίοι ακούγοντας τα λόγια του Θεού που βρίσκονται στα εδάφια Ιερεμίας 29:10-12.​—Διαβάστε.

11, 12. (α) Τι εξήγγειλε ο Ιεχωβά για το λαό της Ιερουσαλήμ; (β) Ποια βοήθεια είναι διαθέσιμη σε κάποιον που έχει λάβει απαραίτητη διαπαιδαγώγηση;

¹¹ Άλλη μια απόδειξη της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά εντοπίζεται στη θετική του στάση. Καθώς η πτώση της Ιερουσαλήμ πλησίαζε και οι κάτοικοί της συνέχιζαν το στασιασμό τους, ο οποίος ισοδυναμούσε με στασιασμό κατά του Θεού, τι τους επιφύλασσε το μέλλον; Μήπως θάνατο από πείνα ή από το σπαθί των Βαβυλωνίων; Στην καλύτερη περίπτωση, θα ζούσαν πολλά χρόνια ως εξόριστοι και θα πέθαιναν σε ξένη χώρα. Ωστόσο, ο Ιεχωβά εξήγγειλε έναν “καλό λόγο” για εκείνους που θα μετανοούσαν και θα άλλαζαν τη ζωή τους. Υποσχέθηκε ότι “θα έστρεφε την προσοχή του” σε αυτούς. Θα τους “επανέφερε” στην πατρίδα τους από τη μακρινή Βαβυλώνα. (Ιερ. 27:22) Ως εκ τούτου, εκείνοι θα κραύγαζαν: «Εξυμνείτε τον Ιεχωβά των στρατευμάτων, διότι ο Ιεχωβά είναι αγαθός· διότι στον αιώνα παραμένει η στοργική του καλοσύνη!»​—Ιερ. 33:10, 11.

¹² Χάρη στη στοργική του καλοσύνη, ο Ιεχωβά είναι Πηγή ενθάρρυνσης για όσους βρίσκονται σε καταστάσεις αδιέξοδες από ανθρώπινη άποψη. Υπάρχουν μερικοί σήμερα οι οποίοι στο παρελθόν ανήκαν στη Χριστιανική εκκλησία αλλά κάποια στιγμή έλαβαν απαραίτητη και ορθή διαπαιδαγώγηση. Ίσως τώρα νιώθουν συντετριμμένοι από το βάρος της ενοχής και διστάζουν να επανασυνδεθούν με το λαό του Θεού. Ίσως αναρωτιούνται αν θα μπορούσε ποτέ ο Ιεχωβά να τους συγχωρήσει και να τους ξαναδεχτεί. Για όλους αυτούς, ο Παντοδύναμος Θεός έχει έναν “καλό λόγο”. Αυτοί μπορούν να λάβουν στοργική βοήθεια για να κάνουν οποιεσδήποτε αλλαγές χρειάζεται στον τρόπο σκέψης και στις πράξεις τους. Τα όσα διαβάσαμε στην προηγούμενη παράγραφο μπορούν με ευρύτερη έννοια να εφαρμοστούν στην περίπτωσή τους​—ο Ιεχωβά θα τους “αποκαταστήσει στον τόπο τους” ανάμεσα στον ευτυχισμένο λαό του.​—Ιερ. 31:18-20.

13. Γιατί πρέπει να σας ενθαρρύνει η υποστήριξη που πρόσφερε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία;

¹³ Ως ο Θεός της στοργικής καλοσύνης, ο Ιεχωβά επίσης υποστηρίζει όσια τους πιστούς υπηρέτες του. Σε αυτές τις τελευταίες ημέρες του κόσμου του Σατανά, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα στηρίζει και θα προστατεύει όλους όσους επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία του. Θυμηθείτε ότι, στις τελευταίες ημέρες της Ιερουσαλήμ, ο Ιερεμίας εξαρτόταν από τον Ιεχωβά για τροφή και προστασία, και Εκείνος δεν τον απογοήτευσε ποτέ. (Ιερ. 15:15· διαβάστε Θρήνοι 3:55-57) Αν αντιμετωπίζετε σφοδρή πίεση οποιουδήποτε είδους, να είστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θυμάται τις πράξεις που δείχνουν την οσιότητά σας. Λόγω της στοργικής του καλοσύνης, επιθυμεί να σας στηρίζει ώστε να μη “φτάσετε στο τέλος σας”.​—Θρ. 3:22.

«ΟΣΟ ΒΕΒΑΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ . . . ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!»

14. Ποιες αδικίες έχετε δει εσείς πρόσφατα;

¹⁴ Μερικοί άνθρωποι περνούν χρόνια στη φυλακή για εγκλήματα που δεν διέπραξαν. Υπήρξαν μάλιστα περιπτώσεις στις οποίες κάποιος καταδικάστηκε σε θάνατο και η αθωότητά του αποδείχτηκε μετά την εκτέλεσή του. Σε ορισμένες χώρες, απελπισμένοι γονείς φτάνουν στο σημείο να πουλήσουν τα παιδιά τους ως δούλους για να έχει η οικογένεια κάτι να φάει. Πώς νιώθετε όταν ακούτε για τέτοιες αδικίες σήμερα; Πώς νομίζετε ότι νιώθει ο Ιεχωβά; Η Γραφή δείχνει καθαρά ότι εκείνος θέλει να εξαλείψει καθετί που κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν. Είναι ο Μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό. Επομένως, οι φτωχοί και οι αθώοι που υποφέρουν σήμερα μπορούν να αναθαρρήσουν. Ο Ιεχωβά, ο Θεός της δικαιοσύνης, κάνει ενέργειες για να τους σώσει από την τωρινή τους δυστυχία.​—Ιερ. 23:5, 6.

15, 16. (α) Ποια πραγματικότητα σχετικά με τον Ιεχωβά εξήρε ο Ιερεμίας; (β) Γιατί μπορείτε να εμπιστεύεστε τους νόμους και τις υποσχέσεις του Θεού;

¹⁵ Την εποχή του Ιερεμία, μερικοί είχαν επίγνωση της υπέρτατης δικαιοσύνης του Θεού. Λόγου χάρη, ο προφήτης αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο που υπήρχε να μετανοήσει ο Ισραήλ για τις αμαρτίες του και με αυτή την αλλαγή στάσης να κάνει, σαν να λέγαμε, την εξής δήλωση: «Όσο βέβαιο είναι ότι ζει ο Ιεχωβά με αλήθεια, με κρίση και με δικαιοσύνη!» (Ιερ. 4:1, 2) Αυτό συμβαίνει επειδή η αδικία δεν έχει καμία θέση στο σκοπό του Ιεχωβά. Αλλά υπάρχουν και άλλες αποδείξεις τού ότι ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη.

¹⁶ Ο Θεός αναντίρρητα κρατάει το λόγο του και δεν είναι υποκριτής. Ενώ πολλοί άνθρωποι αθετούν τις υποσχέσεις τους, ο Ιεχωβά δεν το κάνει αυτό. Ακόμη και οι νόμοι της φύσης, τους οποίους εκείνος θέσπισε και από τους οποίους ωφελούμαστε εμείς, είναι απαράβατοι. (Ιερ. 31:35, 36) Μπορούμε επίσης να βασιζόμαστε στις υποσχέσεις και στις δικαστικές αποφάσεις του, διότι είναι πάντοτε καλές.​—Διαβάστε Θρήνοι 3:37, 38.

17. (α) Τι κάνει ο Ιεχωβά όταν κρίνει ένα ζήτημα; (β) Γιατί μπορείτε να εμπιστεύεστε τους χειρισμούς των πρεσβυτέρων σε προβλήματα που εγείρονται στην εκκλησία; (Βλέπε το πλαίσιο «Κρίνουν για τον Ιεχωβά», στη σελίδα 148.)

¹⁷ Όταν ο Ιεχωβά κρίνει, δεν ικανοποιείται ποτέ μόνο με την εξωτερική εικόνα ενός ζητήματος. Βλέπει πέρα από το προφανές για να συλλέξει όλα τα στοιχεία. Αξιολογεί επίσης τα κίνητρα των εμπλεκομένων. Οι γιατροί σήμερα μπορούν να χρησιμοποιήσουν εξειδικευμένο εξοπλισμό και τεχνικές για να εξετάσουν την καρδιά ενός ασθενούς καθώς πάλλεται, αποκομίζοντας έτσι πληροφορίες για την κατάστασή της. Ή μπορούν να εξετάσουν τα νεφρά, τα οποία φιλτράρουν το αίμα. Ο Ιεχωβά μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα. Εξετάζει τη συμβολική καρδιά και αξιολογεί τα κίνητρα και τα συμβολικά νεφρά ενός ατόμου, τα οποία αντιπροσωπεύουν τα ενδόμυχα αισθήματά του. Μπορεί έτσι να εξακριβώσει τι υποκίνησε το άτομο να ενεργήσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο καθώς και πώς νιώθει για τις πράξεις του. Επίσης, ο Παντοδύναμος δεν σαστίζει μπροστά στην πληθώρα των λεπτομερειών που αποκαλύπτει η επισταμένη εξέτασή του. Καλύτερα και από τον πιο διορατικό ανθρώπινο δικαστή, χρησιμοποιεί όλες αυτές τις πληροφορίες ορθά και ισορροπημένα ώστε να πάρει αποφάσεις για το μέλλον μας.​—Διαβάστε Ιερεμίας 12:1α· 20:12.

18, 19. Πώς μπορεί να μας επηρεάσει η γνώση για τη θεϊκή ιδιότητα της δικαιοσύνης;

¹⁸ Συνεπώς, έχετε στερεή βάση για να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά, ακόμη και αν ενίοτε νιώθετε τύψεις συνείδησης για παλιά σφάλματα. Ποτέ μην ξεχνάτε ότι ο Ιεχωβά δεν είναι ένας άτεγκτος εισαγγελέας που ψάχνει λόγο για να τιμωρήσει, αλλά ένας συμπονετικός Κριτής που θέλει να βοηθήσει. Αν δεν μπορείτε να βρείτε εσωτερική γαλήνη λόγω της προηγούμενης πορείας σας ή κάποιου ζητήματος που περιλαμβάνει ένα άλλο άτομο, ζητήστε από τον Ιεχωβά να αναλάβει εκείνος «τους αγώνες» σας, δηλαδή τη συναισθηματική σας πάλη, ώστε να πάψετε να ασχολείστε με αυτό το θέμα.c Με τη βοήθειά του, θα διακρίνετε πόσο πολύ εκτιμάει ο Θεός το ότι συνεχίζετε να συμμετέχετε στην ιερή υπηρεσία.​—Διαβάστε Θρήνοι 3:58, 59.

¹⁹ Εύλογα, ο Θεός της τέλειας δικαιοσύνης αναμένει από αυτούς που εκζητούν την επιδοκιμασία του να πράττουν και οι ίδιοι τη δικαιοσύνη. (Ιερ. 7:5-7· 22:3) Ένας σημαντικός τρόπος για να εκδηλώνουμε τη θεϊκή δικαιοσύνη είναι να κηρύττουμε τα καλά νέα χωρίς προκαταλήψεις. Όταν κάνετε επανεπισκέψεις και διεξάγετε Γραφικές μελέτες με ευσυνειδησία, αντανακλάτε το υπέρτατο πρότυπο δικαιοσύνης του Θεού με αληθινά ωφέλιμο τρόπο. Πώς; Εκείνος επιθυμεί να μάθουν για αυτόν κάθε είδους άνθρωποι και να σωθούν. (Θρ. 3:25, 26) Τι προνόμιο έχετε να είστε συνεργάτες του Θεού, αντανακλώντας τη δικαιοσύνη του σε αυτό το ζωοσωτήριο έργο!

«ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ»

20. (α) Ποια πτυχή της πολιτείας του Θεού με τους ανθρώπους εξήρε ο Ιερεμίας; (β) Πώς συνδέεται η “μεταμέλεια” με τη συγχώρηση του Ιεχωβά; (Βλέπε το πλαίσιο «Με Ποια Έννοια “Μεταμελείται” ο Ιεχωβά;»)

²⁰ Πολλοί θεωρούν ότι τα βιβλία Ιερεμίας και Θρήνοι περιορίζονται απλώς στο να καταδικάζουν την κακία. Αυτή η άποψη αγνοεί τις συγκινητικές εκφράσεις με τις οποίες ο Ιεχωβά κάλεσε το λαό του να λάβει συγχώρηση, όπως καταγράφονται στα εν λόγω βιβλία. Ο Ιεχωβά πρότρεψε τους Ιουδαίους: «Επιστρέψτε, παρακαλώ, ο καθένας από την κακή οδό του, και κάντε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας καλές». Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιερεμίας τούς παρότρυνε: «Κάντε τις οδούς σας και τις ενέργειές σας καλές και υπακούστε στη φωνή του Ιεχωβά του Θεού σας, και ο Ιεχωβά θα μεταμεληθεί για τη συμφορά την οποία ανήγγειλε εναντίον σας». (Ιερ. 18:11· 26:13) Στην εποχή μας, ο Ιεχωβά εξακολουθεί να συγχωρεί όλους όσους μετανοούν ειλικρινά και εγκαταλείπουν τις εσφαλμένες πράξεις.

21. Τι επιδιώκει ο Ιεχωβά όταν συγχωρεί κάποιον;

²¹ Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν μιλάει απλώς για συγχώρηση, αλλά και ενεργεί αναλόγως. Χρησιμοποίησε τον Ιερεμία για να απευθύνει την προτροπή: «Επίστρεψε, ανυπότακτε Ισραήλ . . . Δεν θα κάνω να πέσει θυμωμένα πάνω σας το πρόσωπό μου . . . Δεν θα παραμένω αγανακτισμένος στον αιώνα». (Ιερ. 3:12) Ο Θεός δεν συνεχίζει να τρέφει θυμό ή πικρία απέναντι σε οποιοδήποτε μέλος του λαού του που το έχει συγχωρήσει. Αντιθέτως, παρότι έχει διαπραχθεί αδίκημα, ο Ιεχωβά θέλει να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη σχέση. Παρά τις αμαρτίες που ίσως έχει διαπράξει κάποιος, αν αυτός μετανοήσει αληθινά και εκζητήσει τη συγχώρηση του Ιεχωβά, Εκείνος θα τον “επαναφέρει” στην εύνοια και στην ευλογία Του. (Ιερ. 15:19) Αυτή η διαβεβαίωση πρέπει να ωθήσει οποιονδήποτε είναι τώρα αποξενωμένος από τον αληθινό Θεό να επιστρέψει σε αυτόν. Δεν συμφωνείτε ότι η συγχωρητικότητα του Ιεχωβά μάς ελκύει κοντά του;​—Διαβάστε Θρήνοι 5:21.

22, 23. Καθώς μιμείστε τον Ιεχωβά στο ζήτημα της συγχωρητικότητας, ποιος πρέπει να είναι ο στόχος σας;

²² Αν κάποιος σας προσβάλει με απερίσκεπτα λόγια και πράξεις, θα μιμηθείτε τον Ιεχωβά; Αναφορικά με τους αρχαίους Ιουδαίους, ο Θεός είπε ότι θα “εξάγνιζε” όσους θα συγχωρούσε. (Διαβάστε Ιερεμίας 33:8) Είναι σε θέση να εξαγνίσει, να καθαρίσει, τους μετανοημένους με την έννοια ότι παύει να ασχολείται με τα σφάλματά τους, επιτρέποντάς τους να κάνουν μια νέα αρχή στην υπηρεσία Του. Ασφαλώς, το ότι κάποιος λαμβάνει τη συγχώρηση του Θεού δεν σημαίνει ότι εξαγνίζεται από την κληρονομημένη ατέλεια και είναι τώρα τέλειος, αναμάρτητος. Αντλούμε, όμως, ένα δίδαγμα από τα όσα είπε ο Θεός σχετικά με τον εξαγνισμό. Μπορούμε να αγωνιστούμε ώστε να πάψουμε να ασχολούμαστε με το σφάλμα, ή την προσβολή, του άλλου ατόμου. Με αυτόν τον τρόπο, εξαγνίζουμε μεταφορικά την εικόνα που έχουμε μέσα μας για αυτό το άτομο. Πώς;

²³ Φανταστείτε ότι σας κάνουν δώρο ένα βάζο που αποτελεί κειμήλιο. Αν αυτό λερωνόταν ή αποκτούσε κάποια κηλίδα, θα σπεύδατε να το πετάξετε; Μάλλον όχι. Πιθανότατα θα προσπαθούσατε να το καθαρίσετε προσεκτικά, αφαιρώντας κάθε σημάδι ή βρωμιά και εξαλείφοντας ίσως την κηλίδα. Θέλετε να βλέπετε πόσο όμορφο είναι, πώς λάμπει στο φως του ήλιου. Παρόμοια, μπορείτε να εργαστείτε σκληρά για να απαλλαχτείτε από οποιαδήποτε πικρία ή εκνευρισμό συνεχίζει να υπάρχει μέσα σας για τον αδελφό ή την αδελφή που σας πρόσβαλε. Καταπολεμήστε την τάση να φέρνετε στο νου σας ξανά και ξανά τα λόγια ή τις πράξεις που σας πλήγωσαν. Παύοντας να ασχολείστε με το ζήτημα, εξαγνίζετε την εικόνα και τις αναμνήσεις που έχετε μέσα σας για το άτομο που συγχωρήσατε. Με την καρδιά σας απαλλαγμένη από αρνητικές σκέψεις για αυτόν, έχετε περισσότερες πιθανότητες να ανακτήσετε τη στενή φιλία που φαινόταν οριστικά χαμένη.

24, 25. Ποια οφέλη θα αποκομίσετε αν γνωρίσετε τον Ιεχωβά όπως ο Βασιλιάς Ιωσίας;

²⁴ Εξετάσαμε λίγα μόνο πράγματα για τις ιδιότητες και την πολιτεία του Ιεχωβά από όσα μαθαίνουμε καθώς τον γνωρίζουμε καλύτερα. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα οφέλη που αποκομίζουμε προσωπικά καθώς γνωρίζουμε καλά τον Ιεχωβά αποτελούν ισχυρό κίνητρο για να τον λατρεύουμε με αποδεκτό τρόπο. Αν γνωρίσουμε τον Ιεχωβά τόσο καλά όσο ο Βασιλιάς Ιωσίας, η ζωή μας θα είναι γεμάτη από ευτυχία, μια άλλη πτυχή της προσωπικότητας του Θεού.

²⁵ Γνωρίζοντας τον Ιεχωβά περισσότερο, θα έχουμε καλύτερες σχέσεις με τους άλλους. Αν προσπαθούμε να δείχνουμε στοργική καλοσύνη, δικαιοσύνη και συγχωρητικότητα όπως ο Ιεχωβά, οι φιλίες μας στη Χριστιανική εκκλησία θα βαθύνουν και θα γίνουν πολυτιμότερες. Επιπρόσθετα, θα είμαστε πιο ικανοί να διδάσκουμε καθώς κάνουμε επανεπισκέψεις στον τομέα μας και διεξάγουμε προοδευτικές Γραφικές μελέτες. Τα ενδιαφερόμενα άτομα θα νιώθουν πιο άνετα με το Χριστιανικό τρόπο ζωής που βλέπουν σε εμάς. Ως εκ τούτου, θα είμαστε καλύτερα εξαρτισμένοι για να τους βοηθήσουμε να αρχίσουν να λατρεύουν τον Ιεχωβά με αποδεκτό τρόπο, να ακολουθήσουν “την καλή οδό”.​—Ιερ. 6:16.

1. Τι είπε ο Ιερεμίας για τις προφητείες του Ιεχωβά όταν ολοκληρώθηκε η καταστροφή της Ιερουσαλήμ;

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ είχε γίνει ένας σωρός από χαλάσματα. Ο καπνός από τις φωτιές που είχαν ανάψει οι Βαβυλώνιοι κατακτητές ανέβαινε ακόμη. Ο Ιερεμίας δεν μπορούσε να βγάλει από το μυαλό του τις τρομακτικές κραυγές εκείνων που πέθαναν στη σφαγή. Ο Θεός τού είχε πει τι θα συνέβαινε, και τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν ακριβώς έτσι. «Ο Ιεχωβά έκανε ό,τι είχε στο νου του», στέναξε ο προφήτης. Τι τραγωδία ήταν η πτώση της Ιερουσαλήμ!​—Διαβάστε Θρήνοι 2:17.

2. Την εκπλήρωση ποιας προφητείας που είχε διατυπωθεί αιώνες νωρίτερα είδε ο Ιερεμίας;

² Ο Ιερεμίας είδε την εκπλήρωση πολλών προφητειών που επιδόθηκαν στο λαό του Θεού, περιλαμβανομένων και αρχαίων προφητειών. Αιώνες νωρίτερα, ο Μωυσής έθεσε ενώπιον του Ισραήλ τα επακόλουθα της υπακοής και της ανυπακοής στον Θεό​—«την ευλογία» και «την κατάρα». Ο Ιεχωβά ήθελε για το λαό του το καλύτερο, τις ευλογίες. Από την άλλη πλευρά, οι κατάρες που θα επέφερε η ανυπακοή θα ήταν φρικτές. Ο Μωυσής προειδοποίησε​—και ο Ιερεμίας το επανέλαβε αργότερα—​ότι όσοι αψηφούσαν τον Ιεχωβά και του εναντιώνονταν θα έφταναν στο σημείο «να φάνε τη σάρκα των γιων τους και τη σάρκα των θυγατέρων τους». (Δευτ. 30:19, 20· Ιερ. 19:9· Λευιτ. 26:29) Μερικοί μπορεί να αναρωτιούνταν: “Μα είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τόσο αποτρόπαιο;” Και όμως, όταν εξαντλήθηκαν τα τρόφιμα στη διάρκεια της βαβυλωνιακής πολιορκίας, αυτό όντως συνέβη. «Τα χέρια των συμπονετικών γυναικών μαγείρεψαν τα ίδια τους τα παιδιά», ανέφερε ο Ιερεμίας. «Αυτά έγιναν σαν ψωμί παρηγοριάς κατά τη συντριβή της κόρης του λαού μου». (Θρ. 4:10) Τι τραγωδία!

3. Για ποιο σκοπό έστελνε ο Θεός προφήτες στο λαό του;

³ Βέβαια, ο σκοπός για τον οποίο έστελνε ο Ιεχωβά προφήτες σαν τον Ιερεμία δεν ήταν να αναγγείλει απλώς ότι θα ερχόταν συμφορά. Ο Θεός ήθελε να επιστρέψει ο λαός του σε μια πορεία πιστότητας. Ήθελε να μετανοήσουν οι αμαρτωλοί. Ο Έσδρας το επισήμανε αυτό ως εξής: «Ο Ιεχωβά, ο Θεός των προπατόρων τους, έστελνε συνεχώς προειδοποιήσεις εναντίον τους μέσω των αγγελιοφόρων του, στέλνοντάς τες ξανά και ξανά, επειδή ένιωθε συμπόνια για το λαό του και για την κατοικία του».​—2 Χρον. 36:15· διαβάστε Ιερεμίας 26:3, 12, 13.

4. Πώς ένιωθε ο Ιερεμίας για το άγγελμα που διακήρυττε;

⁴ Και ο Ιερεμίας, όπως ο Ιεχωβά, ένιωθε συμπόνια για το λαό του. Αυτό φαίνεται στα λόγια που είπε πριν από την πτώση της Ιερουσαλήμ. Ήταν ανάστατος ενόψει της καταστροφής που πρόβαλλε απειλητικά στον ορίζοντα. Αυτή θα μπορούσε να αποτραπεί απλώς και μόνο αν ο λαός έδινε προσοχή και υπάκουε στο άγγελμα του Ιερεμία! Φανταστείτε πώς ένιωθε εκείνος καθώς διακήρυττε το άγγελμα του Θεού. «Τα σπλάχνα μου, τα σπλάχνα μου!» κραύγαζε. «Νιώθω δυνατούς πόνους στα τοιχώματα της καρδιάς μου. Η καρδιά μου θορυβεί μέσα μου. Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός, γιατί τον ήχο του κέρατος άκουσε η ψυχή μου, το συναγερμό του πολέμου». (Ιερ. 4:19) Του ήταν αδύνατον να μη μιλήσει για την επικείμενη συμφορά.

ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΟΣ;

5. Γιατί ήταν βέβαιος ο Ιερεμίας για το άγγελμα που κήρυττε;

⁵ Γιατί ένιωθε τόσο βέβαιος ο Ιερεμίας ότι οι προφητείες του θα επαληθεύονταν; (Ιερ. 1:17· 7:30· 9:22) Ήταν ένας άνθρωπος πίστης, ο οποίος είχε μελετήσει τις Γραφές και γνώριζε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός των αληθινών προφητειών. Η ιστορία πιστοποιούσε την ικανότητα που έχει Αυτός να προλέγει γεγονότα τα οποία φαίνονται απίθανα από ανθρώπινη άποψη, όπως ήταν η απελευθέρωση του Ισραήλ από την αιγυπτιακή δουλεία. Ο Ιερεμίας γνώριζε καλά την αφήγηση της Εξόδου καθώς και τα λόγια ενός αυτόπτη μάρτυρα. Ο Ιησούς του Ναυή είχε υπενθυμίσει στους ομοεθνείς του: «Εσείς ξέρετε καλά με όλη σας την καρδιά και με όλη σας την ψυχή πως ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι βγήκαν αληθινοί για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτούς δεν απέτυχε».​—Ιησ. Ναυή 23:14.

6, 7. (α) Γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρουν οι προφητικές διακηρύξεις του Ιερεμία; (β) Τι θα σας βοηθήσει να είστε βέβαιοι για το άγγελμα που κηρύττετε;

⁶ Γιατί πρέπει να συνεχίσετε εσείς να δίνετε προσοχή στις προφητείες του Ιερεμία; Πρώτον, επειδή η βεβαιότητά του για την αξιοπιστία των λόγων του Ιεχωβά ήταν βάσιμη. Δεύτερον, επειδή μερικά από τα πράγματα που εξήγγειλε ο Θεός μέσω του Ιερεμία εκπληρώνονται τώρα, και αναμένεται η εκπλήρωση και άλλων ακόμη. Τρίτον, επειδή ο αριθμός και μόνο των διακηρύξεων που έκανε αυτός στο όνομα του Θεού καθώς και το σθένος με το οποίο τις έκανε τον ξεχώρισαν ως εξαίρετο υπηρέτη του Θεού. «Ακόμη και ανάμεσα στους προφήτες, ο Ιερεμίας υψώνεται σαν γίγαντας», παρατηρεί ένας λόγιος. Ο Ιερεμίας αναγνωριζόταν ως τόσο σημαντική μορφή στην πολιτεία του Θεού με το λαό Του ώστε, όταν ο Ιησούς μιλούσε, μερικοί που τον άκουγαν νόμιζαν ότι ήταν ο Ιερεμίας.​—Ματθ. 16:13, 14.

⁷ Και εσείς, όπως ο Ιερεμίας, ζείτε σε μια εποχή κατά την οποία εκπληρώνονται Γραφικές προφητείες καθοριστικής σημασίας. Επίσης, χρειάζεται και εσείς, όπως εκείνος, να διατηρήσετε τη βεβαιότητά σας για το ότι οι υποσχέσεις του Θεού είναι αληθινές. (2 Πέτρ. 3:9-14) Πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό; Συνεχίζοντας να οικοδομείτε την εμπιστοσύνη σας στην απόλυτη αξιοπιστία του προφητικού Λόγου του Θεού. Γι’ αυτό λοιπόν, θα ανασκοπήσουμε εδώ μερικές προφητείες που μετέδωσε ο Ιερεμίας και τις οποίες είδε να εκπληρώνονται. Επίσης, θα εξετάσουμε κάποιες που εκπληρώθηκαν αργότερα, καθώς και άλλες οι οποίες σας επηρεάζουν τώρα αλλά θα επηρεάσουν και το μέλλον σας. Είθε αυτή η ανασκόπηση να ενισχύσει την εμπιστοσύνη σας στον προφητικό Λόγο του Ιεχωβά ώστε να πειστείτε ακόμη περισσότερο ότι εκείνος “θα κάνει ό,τι έχει στο νου του”.​—Θρ. 2:17.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ

8, 9. Ποιο είναι ένα χαρακτηριστικό της Γραφής που την καθιστά απαράμιλλο βιβλίο;

⁸ Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να προβλέψουν το μέλλον. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τους οικονομολόγους, τους πολιτικούς, τους πνευματιστές και τους μετεωρολόγους. Προφανώς, αντιλαμβάνεστε πόσο δύσκολο είναι να κάνει κάποιος με ακρίβεια ακόμη και απλές προβλέψεις​—τι θα συμβεί σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ωστόσο, οι ακριβείς προφητείες αποτελούν εξέχον χαρακτηριστικό της Γραφής. (Ησ. 41:26· 42:9) Όλες οι προφητείες του Ιερεμία, είτε αναφέρονταν στο εγγύς είτε στο απώτερο μέλλον, ήταν αλάνθαστες. Πολλές από αυτές αφορούσαν μεμονωμένα άτομα και ολόκληρα έθνη. Ας εξετάσουμε πρώτα μερικές οι οποίες εκπληρώθηκαν ενόσω ζούσε ο Ιερεμίας.

⁹ Ποιος μπορεί να προβλέψει σήμερα ποια θα είναι η κατάσταση στην παγκόσμια σκηνή σε ένα ή δύο χρόνια; Λόγου χάρη, ποιος αναλυτής των διεθνών θεμάτων μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια αν θα υπάρξει κάποια ανακατάταξη στις κυβερνητικές δυνάμεις; Εντούτοις, ο Ιερεμίας προείπε υπό θεϊκή έμπνευση ότι η Βαβυλώνα θα επέκτεινε τη σφαίρα της επιρροής της. Είπε ότι αυτή ήταν το «χρυσό ποτήρι» με το οποίο ο Ιεχωβά θα εξέχεε την αγανάκτησή του στον Ιούδα και σε πολλές γειτονικές πόλεις και λαούς, υποδουλώνοντάς τους. (Ιερ. 51:7) Αυτό ακριβώς είδαν να συμβαίνει ο Ιερεμίας και οι σύγχρονοί του.​—Παράβαλε Ιερεμίας 25:15-29· 27:3-6· 46:13.

10. Τι προείπε ο Ιεχωβά σχετικά με τέσσερις βασιλιάδες του Ιούδα;

¹⁰ Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε επίσης τον Ιερεμία για να πει ποια θα ήταν η κατάληξη τεσσάρων βασιλιάδων του Ιούδα. Σχετικά με τον Ιωάχαζ, ή αλλιώς Σαλλούμ, γιο του Βασιλιά Ιωσία, ο Θεός προείπε ότι θα εξοριζόταν και δεν θα επέστρεφε ποτέ στον Ιούδα. (Ιερ. 22:11, 12) Αυτό και έγινε. (2 Βασ. 23:31-34) Ο Θεός διακήρυξε ότι ο διάδοχος του Ιωάχαζ, ο Ιωακείμ, θα είχε «ταφή γαϊδουριού». (Ιερ. 22:18, 19· 36:30) Η Γραφή δεν διευκρινίζει πώς πέθανε ο Ιωακείμ ούτε τι απέγινε το πτώμα του, αλλά δείχνει ότι ο γιος του, ο Ιωαχίν, τον διαδέχθηκε στη διάρκεια της πολιορκίας. Ο Ιερεμίας προείπε ότι ο Ιωαχίν (γνωστός και ως Χονίας ή Ιεχονίας) θα εξοριζόταν στη Βαβυλώνα και θα πέθαινε εκεί. (Ιερ. 22:24-27· 24:1) Αυτό όντως εκπληρώθηκε. Τι συνέβη όμως στον τελευταίο βασιλιά, τον Σεδεκία; Ο Ιερεμίας προείπε ότι ο Σεδεκίας θα δινόταν στα χέρια των εχθρών, και εκείνοι δεν θα έδειχναν καμιά συμπόνια. (Ιερ. 21:1-10) Τι έγινε τελικά; Εκείνοι οι εχθροί τον αιχμαλώτισαν. Έσφαξαν τους νεαρούς γιους του μπροστά στα μάτια του, ενώ εκείνον τον τύφλωσαν και τον πήραν στη Βαβυλώνα, όπου και πέθανε. (Ιερ. 52:8-11) Πράγματι, όλες αυτές οι προφητείες βγήκαν αληθινές.

11. Ποιος ήταν ο Ανανίας, και τι προείπε ο Ιεχωβά για αυτόν;

¹¹ Στο 28ο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιερεμία διαβάζουμε πως, όταν ήταν βασιλιάς ο Σεδεκίας, ο ψευδοπροφήτης Ανανίας αντέκρουσε την εξαγγελία που είχε κάνει ο Ιεχωβά μέσω του Ιερεμία σχετικά με την επικυριαρχία της Βαβυλώνας πάνω στην Ιερουσαλήμ. Αψηφώντας το λόγο του Θεού, ο Ανανίας ισχυρίστηκε ότι ο ζυγός της δουλείας που είχε επιβάλει ο Ναβουχοδονόσορ στον Ιούδα και στα άλλα έθνη θα έσπαζε. Ωστόσο, υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά, ο Ιερεμίας εξέθεσε τα ψεύδη του Ανανία, επανέλαβε ότι πολλά έθνη θα εξαναγκάζονταν να υπηρετήσουν τους Βαβυλωνίους, και είπε στον ψευδοπροφήτη ότι αυτός θα πέθαινε μέσα σε εκείνο το έτος. Τα πράγματα εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι.​—Διαβάστε Ιερεμίας 28:10-17.

12. Πώς αντέδρασαν οι περισσότεροι από τους συγχρόνους του Ιερεμία στο κύριο προφητικό του άγγελμα;

¹² Βέβαια, το κύριο προφητικό άγγελμα που έδωσε ο Θεός στον Ιερεμία αφορούσε την πτώση της ίδιας της Ιερουσαλήμ. Επανειλημμένα, ο Ιερεμίας προειδοποίησε ότι η πόλη θα καταστρεφόταν αν δεν μετανοούσαν οι Ιουδαίοι για την ειδωλολατρία, την αδικία και τη βία τους. (Ιερ. 4:1· 16:18· 19:3-5, 15) Πολλοί από τους συγχρόνους του Ιερεμία νόμιζαν ότι ο Ιεχωβά δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Στην Ιερουσαλήμ βρισκόταν ο ναός του Θεού. Πώς ήταν δυνατόν να επιτρέψει Εκείνος να καταστραφεί αυτός ο άγιος τόπος; Πίστευαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, ο Ιεχωβά δεν λέει ψέματα. Έκανε ό,τι είχε στο νου του.​—Ιερ. 52:12-14.

13. (α) Σε τι μοιάζει η εποχή μας με την εποχή του Ιερεμία; (β) Γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρουν οι υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός σε κάποια άτομα στις ημέρες του Ιερεμία;

¹³ Η κατάσταση του λαού του Θεού σήμερα είναι παρόμοια με την κατάσταση των όσιων υπηρετών του Ιεχωβά στις ημέρες του Ιερεμία. Γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θα φέρει σύντομα συμφορά σε όλους όσους αρνούνται να προσέξουν τις προειδοποιήσεις του. Εντούτοις, παίρνουμε θάρρος από τις προφητικές του υποσχέσεις, όπως και οι Ιουδαίοι που προσκολλήθηκαν στην αγνή λατρεία την εποχή του Ιερεμία. Επειδή οι Ρηχαβίτες ήταν πιστοί στον Ιεχωβά και στις εντολές του προπάτορά τους, ο Θεός είπε ότι θα επιζούσαν από την πτώση της Ιερουσαλήμ. Και όντως επέζησαν. Η μετέπειτα μνεία για τον “Μαλχία, το γιο του Ρηχάβ”, ο οποίος βοήθησε στις επισκευές της Ιερουσαλήμ όταν ήταν κυβερνήτης ο Νεεμίας, ίσως αποτελεί απόδειξη αυτού του γεγονότος. (Νεεμ. 3:14· Ιερ. 35:18, 19) Ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον Αβδέ-μέλεχ ότι θα επιζούσε και εκείνος επειδή εμπιστεύτηκε στον Θεό και υποστήριξε τον Ιερεμία. (Ιερ. 38:11-13· 39:15-18) Επίσης, ο Θεός υποσχέθηκε ότι ο Βαρούχ, ο συνεργάτης του Ιερεμία, θα λάβαινε “την ψυχή του ως λάφυρο”. (Ιερ. 45:1, 5) Τι συμπεραίνετε από την εκπλήρωση αυτών των προφητειών; Τι πιστεύετε ότι θα κάνει ο Ιεχωβά για εσάς αν είστε πιστοί;​—Διαβάστε 2 Πέτρου 2:9.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ

14. Γιατί ήταν εντυπωσιακή η προφητεία του Θεού σχετικά με τη Βαβυλώνα;

¹⁴ Ο Θεός προείπε ότι ο Ναβουχοδονόσορ θα κατακτούσε όχι μόνο τον Ιούδα αλλά και την Αίγυπτο. (Ιερ. 25:17-19) Αυτό πρέπει να φάνταζε εντελώς απίθανο επειδή η Αίγυπτος ήταν πολύ ισχυρή, μάλιστα ασκούσε επικυριαρχία στον Ιούδα. (2 Βασ. 23:29-35) Μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ, ένα υπόλοιπο Ιουδαίων σχεδίαζε να φύγει από τον τόπο του για να βρει ασφάλεια και σιγουριά στην Αίγυπτο. Θέλησαν να το κάνουν αυτό παρότι ο Ιεχωβά τούς είχε προειδοποιήσει να μην πάνε και τους έλεγε ότι θα τους ευλογούσε αν έμεναν στον Ιούδα. Αν, όμως, κατέφευγαν στην Αίγυπτο, το σπαθί που φοβούνταν θα τους πρόφταινε εκεί. (Ιερ. 42:10-16· 44:30) Στα συγγράμματα του Ιερεμία δεν αναφέρεται αν εκείνος είδε ή όχι τη βαβυλωνιακή εισβολή στην Αίγυπτο. Το βέβαιο, όμως, είναι πως η εκπλήρωση των προφητειών του Ιεχωβά κατέφθασε τους Ισραηλίτες πρόσφυγες όταν οι Βαβυλώνιοι κατέκτησαν την Αίγυπτο στις αρχές του έκτου αιώνα Π.Κ.Χ.​—Ιερ. 43:8-13.

15, 16. Πώς εκπληρώθηκε ο λόγος του Θεού περί απελευθέρωσης του λαού του;

¹⁵ Ο Ιερεμίας προφήτευσε επίσης το τέλος του κατακτητή της Αιγύπτου, της Βαβυλώνας. Έναν αιώνα προτού συμβεί αυτό, προείπε με ακρίβεια την ξαφνική πτώση της Βαβυλώνας. Πώς; Ο προφήτης του Θεού προείπε ότι τα νερά που την προστάτευαν θα “στέρευαν”, και οι κραταιοί της άντρες δεν θα πολεμούσαν. (Ιερ. 50:38· 51:30) Οι προφητείες αυτές εκπληρώθηκαν με κάθε λεπτομέρεια όταν οι Μήδοι και οι Πέρσες εξέτρεψαν τον ποταμό Ευφράτη, τον διέσχισαν πεζοί, και έπειτα μπήκαν στην πόλη αιφνιδιάζοντας τους Βαβυλωνίους. Πιθανότατα, θα σας φανεί εξίσου σημαντική η διακήρυξη ότι η πόλη θα γινόταν ένας ακατοίκητος ερημότοπος. (Ιερ. 50:39· 51:26) Η ερημιά που υπάρχει μέχρι σήμερα στη θέση της άλλοτε κραταιάς Βαβυλώνας πιστοποιεί την ακρίβεια της θεϊκής προφητείας.

¹⁶ Ο Ιεχωβά διακήρυξε μέσω του Ιερεμία ότι οι Ιουδαίοι θα υπηρετούσαν τους Βαβυλωνίους 70 χρόνια. Έπειτα, ο Θεός θα επανέφερε το λαό του στην πατρίδα του. (Διαβάστε Ιερεμίας 25:8-11· 29:10) Ο Δανιήλ πίστευε ακράδαντα αυτή την προφητεία, και τη χρησιμοποίησε για να υπολογίσει πότε θα τελείωναν “οι ερημώσεις της Ιερουσαλήμ”. (Δαν. 9:2) Ο Έσδρας δήλωσε: «Για να εκπληρωθεί ο λόγος του Ιεχωβά που ειπώθηκε από το στόμα του Ιερεμία​—ο Ιεχωβά διήγειρε το πνεύμα του Κύρου, του βασιλιά της Περσίας», ο οποίος είχε κατακτήσει τη Βαβυλώνα, για να αποκαταστήσει τους Ιουδαίους στη γη τους. (Έσδρ. 1:1-4) Οι επαναπατρισμένοι θα μπορούσαν πλέον να αγάλλονται με την ειρήνη της πατρίδας τους και να αποκαταστήσουν την αγνή λατρεία εκεί, όπως είχε προείπει ο Ιερεμίας.​—Ιερ. 30:8-10· 31:3, 11, 12· 32:37.

17. Εξηγήστε γιατί τα λόγια του Ιερεμία για το «κλάμα» στη Ραμά μπορεί να αναφέρονται σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις.

¹⁷ Ο Ιερεμίας κατέγραψε επίσης προφητείες που θα εκπληρώνονταν και στο μακρινό μέλλον. Κάποτε δήλωσε: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά: “Φωνή ακούγεται στη Ραμά, θρήνος και πικρό κλάμα· η Ραχήλ κλαίει για τους γιους της. Αρνήθηκε να παρηγορηθεί για τους γιους της, επειδή δεν υπάρχουν πια”». (Ιερ. 31:15) Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., φαίνεται ότι οι αιχμάλωτοι Ιουδαίοι συγκεντρώθηκαν στην πόλη Ραμά, περίπου οχτώ χιλιόμετρα βορειότερα. Μάλιστα, εκεί μπορεί να εκτελέστηκαν μερικοί. Ίσως αυτό να προκάλεσε μια πρώτη εκπλήρωση της προφητείας, να έκλαψε η Ραχήλ, μεταφορικά μιλώντας, για την απώλεια των “γιων” της. Ωστόσο, έπειτα από έξι αιώνες, ο Βασιλιάς Ηρώδης διέταξε τη σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος εξήγησε ότι τα λόγια του Ιερεμία προέλεγαν το πικρό κλάμα που θα προξενούσε αυτό το μακελειό.​—Ματθ. 2:16-18.

18. Πώς εκπληρώθηκε η προφητεία του Θεού για τον Εδώμ;

¹⁸ Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. εκπληρώθηκε και μια άλλη προφητεία. Ο Θεός προείπε μέσω του Ιερεμία ότι ο Εδώμ θα ήταν ένα από τα έθνη που θα υπέφεραν εξαιτίας της βαβυλωνιακής εισβολής. (Ιερ. 25:15-17, 21· 27:1-7) Εντούτοις, ο θεϊκός λόγος δεν περιορίστηκε σε αυτό. Ο Εδώμ θα γινόταν σαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Αντιλαμβάνεστε τι σήμαινε αυτό​—θα έμενε ακατοίκητος για πάντα, θα έπαυε να υπάρχει. (Ιερ. 49:7-10, 17, 18) Αυτό ακριβώς συνέβη. Πού νομίζετε ότι μπορεί να βρει κανείς σήμερα τα ονόματα «Εδώμ» και «Εδωμίτες»; Μήπως σε σύγχρονους χάρτες; Όχι. Υπάρχουν κυρίως σε βιβλία αρχαίας ή Βιβλικής ιστορίας ή σε χάρτες που αφορούν εκείνη την εποχή. Ο Φλάβιος Ιώσηπος αφηγείται ότι οι Εδωμίτες εξαναγκάστηκαν να ασπαστούν τον Ιουδαϊσμό το δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. Κατόπιν, όταν καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ., έπαψαν να υπάρχουν ως λαός.

19. Τι αποκαλύπτει το βιβλίο του Ιερεμία σχετικά με την ικανότητα που έχει ο Θεός να εκπληρώνει προφητείες;

¹⁹ Όπως βλέπετε, το βιβλίο του Ιερεμία, από την αρχή ως το τέλος, είναι γεμάτο προφητείες σχετικά με μεμονωμένα άτομα και ολόκληρα έθνη. Οι περισσότερες έχουν ήδη εκπληρωθεί. Αυτό και μόνο δείχνει ότι αξίζει να δώσετε προσοχή στο εν λόγω βιβλίο και να το μελετήσετε, διότι σας δίνει μια διαβεβαίωση για τον μεγαλειώδη Θεό σας. Ο Ιεχωβά έκανε ό,τι είχε στο νου του, και θα ενεργήσει ξανά με τον ίδιο τρόπο. (Διαβάστε Ησαΐας 46:9-11) Το γεγονός αυτό μπορεί να ενισχύσει τη βεβαιότητά σας για ό,τι προλέγει η Γραφή. Μάλιστα, κάποιες προφητείες που κατέγραψε ο Ιερεμίας έχουν εκπληρώσεις που επηρεάζουν άμεσα εσάς και το μέλλον σας. Ας εξετάσουμε μερικές στο υπόλοιπο αυτού του κεφαλαίου.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΕΣΑΣ

20-22. Γιατί μπορεί να λεχθεί ότι κάποιες Γραφικές προφητείες, περιλαμβανομένων και μερικών στο βιβλίο του Ιερεμία, έχουν περισσότερες από μία εκπληρώσεις; Δώστε παράδειγμα.

²⁰ Μια Γραφική προφητεία μπορεί να έχει περισσότερες από μία εκπληρώσεις. Αυτό ισχύει για την απάντηση που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν για το σημείο της «παρουσίας [του] και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων». (Ματθ. 24:3) Υπήρξε μια εκπλήρωση μεταξύ των ετών 66 και 70 Κ.Χ. Ωστόσο, είναι προφανές ότι κάποιες πτυχές αυτής της προφητείας μέλλουν ακόμη να εκπληρωθούν στη διάρκεια της “μεγάλης θλίψης” που θα επέλθει σε ολόκληρο το παρόν πονηρό σύστημα. Πρόκειται για μια θλίψη «που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί». (Ματθ. 24:21) Παρόμοια παράλληλα υπάρχουν και στις προφητείες που κατέγραψε ο Ιερεμίας. Ορισμένες από αυτές είχαν μια πρώτη εκπλήρωση το 607 Π.Κ.Χ., αλλά θα είχαν και μια δεύτερη πολύ αργότερα, όπως έγινε με την προφητεία σχετικά με τη “Ραχήλ που έκλαιγε για τους γιους της”. (Ιερ. 31:15) Μάλιστα, μερικά από όσα προείπε ο Ιερεμίας αναφέρονται στη δική σας εποχή και η εκπλήρωσή τους σας επηρεάζει προσωπικά.

²¹ Μπορείτε να το διαπιστώσετε αυτό από το βιβλίο της Αποκάλυψης. Υπό θεϊκή έμπνευση, ο απόστολος Ιωάννης αναφέρθηκε σε προφητείες που είχε εξαγγείλει ο Ιερεμίας σχετικά με το τέλος της Βαβυλώνας το 539 Π.Κ.Χ. Στην Αποκάλυψη βρίσκουμε παράλληλα μεταξύ αυτού του αρχαίου γεγονότος και των όσων πρόκειται να συμβούν σε μεγαλύτερη κλίμακα. Μεταξύ των προφητειών που είπε ο Ιερεμίας και οι οποίες εκπληρώθηκαν στους σύγχρονους καιρούς είναι και μία σχετικά με την πτώση κάποιας μεγάλης αυτοκρατορίας​—της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, της “Βαβυλώνας της Μεγάλης”. (Αποκ. 14:8· 17:1, 2, 5· Ιερ. 50:2· 51:8) Ο λαός του Θεού θα έπρεπε να “βγει από αυτήν” για να μην έχει την ίδια κατάληξη. (Αποκ. 18:2, 4· Ιερ. 51:6) Τα νερά εκείνης της πόλης, τα οποία συμβολίζουν τους λαούς της, δηλαδή τους οπαδούς της, θα “στέρευαν”.​—Ιερ. 51:36· Αποκ. 16:12.

²² Κάτι ακόμη που μένει να εκπληρωθεί στο εγγύς μέλλον είναι η υπόσχεση ότι ο Θεός θα εκδικηθεί την ψεύτικη θρησκεία επειδή αυτή έχει κακομεταχειριστεί το λαό του. Ο Ιεχωβά θα της “ανταποδώσει σύμφωνα με . . . όλα όσα έκανε”. (Ιερ. 50:29· 51:9· Αποκ. 18:6) Επίσης, τα συμβολικά εδάφη της ψεύτικης θρησκείας θα ερημωθούν.​—Ιερ. 50:39, 40.

23. Ποια πνευματική αποκατάσταση που προείπε ο Ιερεμίας έλαβε χώρα τον 20ό αιώνα;

²³ Όπως μπορεί να έχετε ήδη παρατηρήσει, οι προφητείες του Ιερεμία αποπνέουν επίσης αισιοδοξία. Για παράδειγμα, ο Ιερεμίας προείπε ότι η αληθινή λατρεία στη γη θα αποκαθίστατο στους σύγχρονους καιρούς. Η απελευθέρωση των Ιουδαίων αιχμαλώτων από την αρχαία πόλη της Βαβυλώνας έχει ένα παράλληλο στην απελευθέρωση του σύγχρονου λαού του Θεού από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας στον ουρανό. Με πνευματική έννοια, ο Ιεχωβά αποκατέστησε το λαό του στην αγνή λατρεία, πράγμα που τους οδήγησε σε απόδοση ευχαριστιών και χαρά. Τους έχει ευλογήσει καθώς προσπαθούν να βοηθήσουν και άλλους να έρθουν κοντά του για να τον λατρεύουν και να τρέφονται πλούσια από πνευματική άποψη. (Διαβάστε Ιερεμίας 30:18, 19) Γνωρίζετε επίσης εκ πείρας πώς έχει εκπληρώσει στους σύγχρονους καιρούς ο Ιεχωβά την υπόσχεσή του να δώσει στο λαό του ποιμένες​—πνευματικά ώριμους άντρες που νοιάζονται πραγματικά για το ποίμνιο και το προστατεύουν.​—Ιερ. 3:15· 23:3, 4.

24. Ποια συγκλονιστικά λόγια του Ιερεμία μέλλουν ακόμη να εκπληρωθούν;

²⁴ Παράλληλα με την υπόσχεση ευλογιών για τους πιστούς, τα λόγια του Ιερεμία προς τον αρχαίο λαό του Θεού εμπεριείχαν και ένα προειδοποιητικό άγγελμα καταστροφής για όσους δεν προσκολλούνταν στη σχέση τους με τον Ιεχωβά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα. Είναι αδύνατον να παραβλέψουμε τον επείγοντα χαρακτήρα της προειδοποίησης που διαφαίνεται στα παρακάτω λόγια: «Εκείνοι που θα θανατωθούν από τον Ιεχωβά θα βρίσκονται εκείνη την ημέρα από τη μία άκρη της γης ως την άλλη άκρη της γης. Δεν θα γίνει θρήνος για αυτούς ούτε θα συναχθούν ούτε θα θαφτούν. Κοπριά στην επιφάνεια της γης θα γίνουν».​—Ιερ. 25:33.

25. Ποια ευθύνη έχει ο λαός του Θεού σήμερα;

²⁵ Ζούμε πράγματι σε κρίσιμους καιρούς, όπως και ο Ιερεμίας. Παρόμοια με ό,τι συνέβαινε τότε, έτσι και τώρα η αντίδραση των ανθρώπων στο άγγελμα του Ιεχωβά μπορεί να σημάνει ζωή ή θάνατο. Ο λαός του Θεού σήμερα δεν είναι προφήτες. Δεν μας έχει δοθεί από τον Ιεχωβά έμπνευση να προσθέσουμε στα αλάνθαστα λόγια αλήθειας του που βρίσκουμε στη Γραφή. Μας έχει δοθεί, όμως, η αποστολή να κηρύττουμε τα καλά νέα της Βασιλείας όλες τις ημέρες μέχρι το τέλος του συστήματος πραγμάτων. (Ματθ. 28:19, 20) Δεν θέλουμε επ’ ουδενί να “κλέβουμε τα λόγια του Ιεχωβά” αποκρύπτοντας από τους ανθρώπους τα όσα πρόκειται να συμβούν. (Διαβάστε Ιερεμίας 23:30) Είμαστε αποφασισμένοι να μην αφαιρέσουμε από τα λόγια του τη δύναμη και την απήχησή τους. Πολλές από τις προφητείες που εξήγγειλε ο Θεός μέσω του Ιερεμία έχουν ήδη εκπληρωθεί. Αυτό μας διαβεβαιώνει ότι και όσες μένει να εκπληρωθούν είναι απολύτως αξιόπιστες. Πρέπει να λέμε στους ανθρώπους πως ο Θεός θα κάνει οπωσδήποτε “ό,τι έχει στο νου του και εκείνο που έχει διατάξει από τις αρχαίες ημέρες”.​—Θρ. 2:17.

26. Ποια άλλη προφητεία μένει να εξεταστεί;

²⁶ Καμία εξέταση της προφητικής δράσης και του αγγέλματος του Ιερεμία δεν θα ήταν πλήρης αν δεν περιλάμβανε τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις του Ιεχωβά για μια «νέα διαθήκη» με το λαό του, τους νόμους της οποίας θα έγραφε Εκείνος στην καρδιά τους. (Ιερ. 31:31-33) Η προφητεία αυτή και η εκπλήρωσή της, που σας επηρεάζουν άμεσα, είναι το θέμα του επόμενου κεφαλαίου.

1. Ποια δίπτυχη αποστολή επιτέλεσε ο Ιερεμίας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ανέθεσε στον Ιερεμία μια δίπτυχη αποστολή. Η μία πτυχή ήταν “να ξεριζώνει και να γκρεμίζει και να καταστρέφει και να κατεδαφίζει”. Η άλλη ήταν “να χτίζει και να φυτεύει”. Ο προφήτης επιτέλεσε το πρώτο μέρος εκθέτοντας την πονηρία των υπερήφανων Ιουδαίων και εξαγγέλλοντας την κρίση του Θεού εναντίον τους καθώς και εναντίον της Βαβυλώνας. Εντούτοις, οι προφητείες του εμπεριείχαν και ελπίδα για το μέλλον. Προείπε το χτίσιμο όσων ο Θεός είχε σκοπό να χτιστούν και το φύτεμα όσων Εκείνος είχε σκοπό να φυτευτούν. Για παράδειγμα, στα πλαίσια της δεύτερης πτυχής του διορισμού του, ο Ιερεμίας έστρεψε την προσοχή στην αποκατάσταση των Ιουδαίων στην πατρίδα τους.​—Ιερ. 1:10· 30:17, 18.

2. Γιατί εκτέλεσε κρίση ο Ιεχωβά εναντίον του λαού του, και σε ποιο βαθμό;

² Το γεγονός ότι ο Ιερεμίας προείπε αποκατάσταση δεν σήμαινε ότι ο Θεός παραχάιδευε το λαό του ή ότι έκανε συμβιβασμούς ως προς τα κριτήρια δικαιοσύνης του. Απεναντίας, ο Ιεχωβά θα εκτελούσε κρίση εναντίον των παραστρατημένων Ιουδαίων. (Διαβάστε Ιερεμίας 16:17, 18) Στην εποχή του Ιερεμία, ελάχιστοι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ “εκτελούσαν δικαιοσύνη” ή “επιζητούσαν πιστότητα”, και η υπομονή του Ιεχωβά είχε φτάσει στα όριά της. Ο Θεός είπε: «Κουράστηκα να μεταμελούμαι». (Ιερ. 5:1· 15:6, 7) Εκείνοι οι Ιουδαίοι είχαν “επιστρέψει στα σφάλματα των προπατόρων τους, των πρώτων, οι οποίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν” στα λόγια του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, εξόργιζαν τον Θεό έχοντας μοιχική σχέση με ψεύτικους θεούς. (Ιερ. 11:10· 34:18) Ο Ιεχωβά θα διόρθωνε το λαό του, και μάλιστα θα τον τιμωρούσε, «στον κατάλληλο βαθμό». Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα να συνέλθουν ορισμένα άτομα και να επιστρέψουν σε εκείνον.​—Ιερ. 30:11· 46:28.

3. Γιατί πρέπει να εξετάσετε την προφητεία για τη νέα διαθήκη;

³ Ο Θεός χρησιμοποίησε τον Ιερεμία για να προείπει κάτι που θα είχε πολύ ευρύτερα και μακροπρόθεσμα οφέλη​—μια νέα διαθήκη. Καθώς εξετάζουμε τα προφητικά συγγράμματα του Ιερεμία, έχουμε πολλούς λόγους να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτό το ελπιδοφόρο θέμα: τη νέα διαθήκη. Αυτή θα αντικαθιστούσε τη διαθήκη που είχε γίνει με τον Ισραήλ μετά την Έξοδο, με τον Μωυσή ως μεσίτη. (Διαβάστε Ιερεμίας 31:31, 32) Όταν ο Ιησούς Χριστός θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου, μίλησε για αυτή τη νέα διαθήκη. Σαφώς, λοιπόν, πρόκειται για κάτι που μας ενδιαφέρει. (Λουκ. 22:20) Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σε αυτή τη διαθήκη στην επιστολή του προς τους Εβραίους. Παρέθεσε την προφητεία του Ιερεμία και τόνισε τη σπουδαιότητα της νέας διαθήκης. (Εβρ. 8:7-9) Αλλά τι ακριβώς είναι η νέα διαθήκη; Γιατί κατέστη απαραίτητη; Ποιοι περιλαμβάνονται, και πώς μπορείτε να ωφεληθείτε εσείς προσωπικά; Ας δούμε.

ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ Η ΝΕΑ ΔΙΑΘΗΚΗ;

4. Τι επιτέλεσε η διαθήκη του Νόμου;

⁴ Για να κατανοήσουμε τη νέα διαθήκη, πρέπει πρώτα να αντιληφθούμε το σκοπό της προηγούμενης, της διαθήκης του Νόμου. Αυτή θα πραγματοποιούσε αρκετούς εξαίρετους στόχους όσον αφορά το έθνος που πρόσμενε το υποσχεμένο Σπέρμα, μέσω του οποίου θα ευλογούνταν πολλοί. (Γέν. 22:17, 18) Όταν οι Ισραηλίτες δέχτηκαν τη διαθήκη του Νόμου, έγιναν «ειδική ιδιοκτησία» του Θεού. Υπό εκείνη τη διαθήκη, η φυλή του Λευί θα παρείχε ιερείς για το έθνος. Όταν ο Ιεχωβά σύναψε εκείνη την εθνική διαθήκη με τον Ισραήλ στο Όρος Σινά, έκανε λόγο για «βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος», αλλά δεν αποκάλυψε πότε και με ποιον τρόπο θα γινόταν αυτό. (Έξοδ. 19:5-8) Μέχρι τότε, αυτή η διαθήκη θα καταδείκνυε ότι οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να τηρήσουν το Νόμο από κάθε άποψη. Έκανε, λοιπόν, φανερές τις αμαρτίες τους. Επομένως, υπό το Νόμο, οι Ισραηλίτες έπρεπε να προσφέρουν τακτικά θυσίες για την κάλυψη των αμαρτιών τους. Εντούτοις, χρειαζόταν σαφώς κάτι περισσότερο, μια τέλεια θυσία η οποία δεν θα ήταν απαραίτητο να επαναληφθεί. Ναι, υπήρχε απελπιστική ανάγκη για μόνιμη συγχώρηση της αμαρτίας.​—Γαλ. 3:19-22.

5. Γιατί προείπε ο Ιεχωβά τη σύναψη της νέας διαθήκης;

⁵ Αρχίζουμε, λοιπόν, να διακρίνουμε γιατί, ακόμη και ενόσω ίσχυε η διαθήκη του Νόμου, ο Θεός μίλησε μέσω του Ιερεμία για μια μελλοντική διαθήκη, τη νέα διαθήκη. Από αγάπη και καλοσύνη, ο Ιεχωβά θέλησε να παράσχει μόνιμη βοήθεια που θα ήταν διαθέσιμη σε περισσότερα από ένα έθνη. Μέσω του Ιερεμία, ο Θεός είπε αναφορικά με όσους θα μετείχαν σε αυτή τη μελλοντική διαθήκη: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερ. 31:34) Παρότι αυτή η υπόσχεση δόθηκε την εποχή του Ιερεμία, προσφέρει μια θαυμάσια προοπτική για όλη την ανθρωπότητα. Πώς;

6, 7. (α) Πώς νιώθουν μερικοί για την αμαρτωλότητά τους; (β) Γιατί μπορείτε να ενθαρρυνθείτε από την εξέταση της νέας διαθήκης;

⁶ Είμαστε ακόμη ατελείς, και αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιούμε συχνά. Για παράδειγμα, κάποιος αδελφός ο οποίος πάλευε με ένα σημαντικό προσωπικό πρόβλημα σχολίασε: «Όταν υποτροπίαζα, ένιωθα απαίσια. Πίστευα ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να εξιλεωθώ για αυτά που είχα κάνει. Δυσκολευόμουν να προσευχηθώ. Ξεκινούσα λέγοντας: “Ιεχωβά, δεν ξέρω αν θα ακούσεις αυτή την προσευχή, αλλά . . .”». Μερικοί που είχαν τέτοιες υποτροπές ή διέπραξαν αμαρτία έχουν νιώσει σαν να υπήρχε ένα «πυκνό σύννεφο» που εμπόδιζε τις προσευχές τους να φτάσουν στον Θεό. (Θρ. 3:44) Άλλοι βασανίζονται χρόνια ολόκληρα από μνήμες κάποιας παλιάς αδικοπραγίας. Ακόμη και υποδειγματικοί κατά τα άλλα Χριστιανοί μπορεί να πουν πράγματα για τα οποία μετανιώνουν αργότερα.​—Ιακ. 3:5-10.

⁷ Κανείς μας δεν πρέπει να νομίζει ότι είναι αδύνατον να εκτραπεί σε ανάρμοστη διαγωγή. (1 Κορ. 10:12) Ακόμη και ο απόστολος Παύλος αντιλαμβανόταν ότι έσφαλλε. (Διαβάστε Ρωμαίους 7:21-25) Σε σχέση με αυτό, πρέπει να θυμόμαστε τη νέα διαθήκη. Ο Θεός υποσχέθηκε πως μια βασική πτυχή της νέας διαθήκης θα ήταν το ότι εκείνος δεν θα θυμόταν πια τις αμαρτίες. Τι ασύγκριτο όφελος! Ο Ιερεμίας πρέπει να συγκινήθηκε όταν το προείπε αυτό, και το ίδιο μπορούμε να νιώθουμε και εμείς καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τη νέα διαθήκη και βλέπουμε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτήν.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΔΙΑΘΗΚΗ;

8, 9. Με ποιο κόστος κατέστησε ο Ιεχωβά εφικτή τη συγχώρηση των αμαρτιών;

⁸ Καθώς γνωρίζετε τον Ιεχωβά καλύτερα, αντιλαμβάνεστε ολοένα και περισσότερο πόσο καλός και ελεήμων είναι προς τους ατελείς ανθρώπους. (Ψαλμ. 103:13, 14) Όταν ο Ιερεμίας προείπε τη νέα διαθήκη, τόνισε ότι ο Ιεχωβά επρόκειτο να “συγχωρήσει το σφάλμα τους” και ότι δεν θα θυμόταν πια την αμαρτία. (Ιερ. 31:34) Όπως φαντάζεστε, ο Ιερεμίας ίσως αναρωτιόταν πώς θα έδινε ο Θεός αυτή τη συγχώρηση. Τουλάχιστον αντιλαμβανόταν πως, όταν ο Θεός έκανε λόγο για μια νέα διαθήκη, εννοούσε μια συμφωνία, ή συμβόλαιο, ανάμεσα στον Ίδιο και στους ανθρώπους. Μέσω εκείνης της διαθήκης, ο Ιεχωβά θα επιτελούσε με κάποιον τρόπο τα όσα είχε εμπνεύσει τον Ιερεμία να περιγράψει, περιλαμβανομένης και της συγχώρησης. Για περισσότερες λεπτομέρειες, έπρεπε να αποκαλυφτεί περαιτέρω ο σκοπός του Θεού, περιλαμβανομένων και των όσων θα έκανε ο Μεσσίας.

⁹ Ίσως έχετε δει γονείς να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους με το να μην τα διαπαιδαγωγούν. Θα έκανε ποτέ ο Ιεχωβά κάτι τέτοιο; Ούτε κατά διάνοια! Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τον τρόπο με τον οποίο τέθηκε σε ισχύ η νέα διαθήκη. Αντί απλώς να διαγράψει τις αμαρτίες, ο Θεός εφάρμοσε σχολαστικά τα δικά του κριτήρια δικαιοσύνης παρέχοντας τη νομική βάση για τη συγχώρηση των αμαρτιών, και μάλιστα με μεγάλο προσωπικό κόστος. Μπορείτε να το κατανοήσετε αυτό καλύτερα παρατηρώντας τι έγραψε ο Παύλος αναφερόμενος στη νέα διαθήκη. (Διαβάστε Εβραίους 9:15, 22, 28) Ο Παύλος έκανε λόγο για την “απελευθέρωση με λύτρο” και είπε ότι «αν δεν χυθεί αίμα δεν γίνεται συγχώρηση». Στην περίπτωση της νέας διαθήκης, αυτό δεν σήμαινε το αίμα των ταύρων ή των κατσικιών που προσφέρονταν ως θυσία υπό το Νόμο. Η νέα διαθήκη τέθηκε σε ισχύ με το αίμα του Ιησού. Με βάση εκείνη την τέλεια θυσία, ο Ιεχωβά θα μπορούσε να “συγχωρήσει το σφάλμα και την αμαρτία” παντοτινά. (Πράξ. 2:38· 3:19) Αλλά ποιος θα μετείχε στη νέα διαθήκη και θα λάβαινε αυτή τη συγχώρηση; Όχι το Ιουδαϊκό έθνος. Ο Ιησούς είπε ότι ο Θεός θα απέρριπτε τους Ιουδαίους, οι οποίοι πρόσφεραν θυσίες ζώων υπό το Νόμο, και θα στρεφόταν σε ένα άλλο έθνος. (Ματθ. 21:43· Πράξ. 3:13-15) Το έθνος αυτό ήταν ο «Ισραήλ του Θεού», ο οποίος αποτελείται από Χριστιανούς χρισμένους με το άγιο πνεύμα. Με απλά λόγια, η διαθήκη του Νόμου ήταν ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον φυσικό Ισραήλ, ενώ η νέα διαθήκη είναι ανάμεσα στον Ιεχωβά και στον πνευματικό Ισραήλ με τον Ιησού ως Μεσίτη.​—Γαλ. 6:16· Ρωμ. 9:6.

10. (α) Ποιος είναι ο «βλαστός» του Δαβίδ; (β) Πώς μπορούν οι άνθρωποι να ωφεληθούν από τον «βλαστό»;

¹⁰ Ο Ιερεμίας περιέγραψε εύστοχα τον Ερχόμενο, τον Μεσσία, ως τον «βλαστό» του Δαβίδ. Ενόσω ακόμη ο Ιερεμίας υπηρετούσε ως προφήτης, το βασιλικό οικογενειακό δέντρο του Δαβίδ κόπηκε. Ωστόσο, το υπόλειμμα του κορμού παρέμεινε ζωντανό. Εν καιρώ, στη γραμμή του Βασιλιά Δαβίδ γεννήθηκε ο Ιησούς. Αυτός μπορούσε να αποκαλείται «Ο Ιεχωβά Είναι η Δικαιοσύνη Μας», πράγμα που τόνιζε το βαθύ ενδιαφέρον του Θεού για αυτή την ιδιότητα. (Διαβάστε Ιερεμίας 23:5, 6) Ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποφέρει ο μονογενής του Γιος στη γη και να πεθάνει. Κατόπιν, σε αρμονία με τη δικαιοσύνη, ο Ιεχωβά θα μπορούσε να εφαρμόσει την αξία της λυτρωτικής θυσίας του “βλαστού” του Δαβίδ ως βάση για τη συγχώρηση. (Ιερ. 33:15) Αυτό άνοιξε το δρόμο ώστε να ανακηρυχτούν μερικοί άνθρωποι «δίκαιοι για ζωή» και να χριστούν με άγιο πνεύμα, με αποτέλεσμα να γίνουν μέτοχοι στη νέα διαθήκη. Ως επιπρόσθετη απόδειξη του ενδιαφέροντος που έχει ο Θεός για τη δικαιοσύνη, άλλοι που δεν περιλαμβάνονται άμεσα στη συγκεκριμένη διαθήκη μπορούν να ωφεληθούν και όντως ωφελούνται από αυτήν, όπως θα δούμε.​—Ρωμ. 5:18.

11. (α) Πού γράφεται ο νόμος της νέας διαθήκης; (β) Γιατί ενδιαφέρονται τα «άλλα πρόβατα» για το νόμο της νέας διαθήκης;

¹¹ Θα θέλατε να μάθετε και άλλα χαρακτηριστικά της νέας διαθήκης; Μια βασική διαφορά ανάμεσα σε αυτήν και στη διαθήκη του Μωσαϊκού Νόμου είναι το πού γράφτηκε η καθεμιά. (Διαβάστε Ιερεμίας 31:33) Οι Δέκα Εντολές της διαθήκης του Νόμου γράφτηκαν σε πέτρινες πλάκες, οι οποίες εν τέλει εξαφανίστηκαν. Αντιθέτως, ο Ιερεμίας προφήτευσε ότι ο νόμος της νέας διαθήκης θα γραφόταν σε ανθρώπινες καρδιές και θα άντεχε στο πέρασμα του χρόνου. Εκείνοι που μετέχουν στη νέα διαθήκη, οι χρισμένοι Χριστιανοί, εκτιμούν αληθινά αυτόν το νόμο. Τι συμβαίνει, όμως, με εκείνους που δεν περιλαμβάνονται άμεσα στη νέα διαθήκη, τα «άλλα πρόβατα», που ελπίζουν να ζήσουν για πάντα στη γη; (Ιωάν. 10:16) Και αυτοί βρίσκουν ευχαρίστηση στο νόμο του Θεού. Κατά μία έννοια, μοιάζουν με τους πάροικους στον Ισραήλ, οι οποίοι αποδέχονταν το Μωσαϊκό Νόμο και ωφελούνταν από αυτόν.​—Λευιτ. 24:22· Αριθ. 15:15.

12, 13. (α) Ποιος είναι ο νόμος της νέας διαθήκης; (β) Υπό «το νόμο του Χριστού», γιατί δεν νιώθετε ότι εξαναγκάζεστε να υπηρετείτε τον Θεό;

¹² Πώς θα απαντούσατε αν σας ρωτούσαν: “Ποιος είναι ο νόμος που γράφεται στις καρδιές των χρισμένων Χριστιανών;” Αυτός ο νόμος αποκαλείται επίσης “ο νόμος του Χριστού”. Δόθηκε αρχικά στους πνευματικούς Ισραηλίτες, εκείνους που μετέχουν στη νέα διαθήκη. (Γαλ. 6:2· Ρωμ. 2:28, 29) Θα μπορούσατε να συνοψίσετε «το νόμο του Χριστού» σε μία λέξη: αγάπη. (Ματθ. 22:36-39) Τι κάνουν οι χρισμένοι για να γραφτεί αυτός ο νόμος στην καρδιά τους; Βασικά, μελετούν το Λόγο του Θεού και πλησιάζουν τον Ιεχωβά με προσευχή. Επομένως, αυτές οι πτυχές της αληθινής λατρείας πρέπει να αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά της ζωής όλων των αληθινών Χριστιανών, ακόμη και εκείνων που δεν μετέχουν στη νέα διαθήκη αλλά θέλουν να ωφεληθούν από αυτήν.

¹³ “Ο νόμος του Χριστού” αποκαλείται “ο τέλειος νόμος της ελευθερίας” και “ο νόμος ενός ελεύθερου λαού”. (Ιακ. 1:25· 2:12) Πολλοί γεννήθηκαν υπό το Μωσαϊκό Νόμο, αλλά κανείς δεν γεννιέται στη νέα διαθήκη ή υπό το νόμο του Χριστού. Κανείς από όσους υπακούν στο νόμο του Χριστού δεν εξαναγκάζεται να υπηρετήσει τον Θεό. Απεναντίας, αυτοί χαίρονται που γνωρίζουν ότι ο νόμος του Θεού μπορεί να γραφτεί στην καρδιά και ότι τα μόνιμα οφέλη της διαθήκης που προείπε ο Ιερεμίας είναι διαθέσιμα στους ανθρώπους σήμερα.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

14. Ποιοι είναι σαφές ότι ωφελούνται από τη νέα διαθήκη;

¹⁴ Μαθαίνοντας ότι οι 144.000 μετέχουν στη νέα διαθήκη, μερικοί ίσως έχουν την εντύπωση ότι μόνο εκείνοι ωφελούνται από αυτήν. Πιθανώς νομίζουν κάτι τέτοιο επειδή μόνο οι χρισμένοι μπορούν να λαβαίνουν από τα εμβλήματα στην ετήσια Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού, όπου το κρασί συμβολίζει το “αίμα της διαθήκης”. (Μάρκ. 14:24) Θυμηθείτε, όμως, ότι όσοι μετέχουν στη νέα διαθήκη θα αποτελέσουν μαζί με τον Ιησού το «σπέρμα» του Αβραάμ, μέσω του οποίου θα ευλογηθούν όλα τα έθνη. (Γαλ. 3:8, 9, 29· Γέν. 12:3) Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, μέσω της νέας διαθήκης, ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει την υπόσχεσή του να ευλογήσει όλη την ανθρωπότητα μέσω του “σπέρματος” του Αβραάμ.

15. Ποιο ρόλο προειπώθηκε ότι θα έχουν οι χρισμένοι;

¹⁵ Ο Ιησούς Χριστός, το πρωτεύον μέρος του σπέρματος του Αβραάμ, υπηρετεί ως Αρχιερέας, και πρόσφερε την τέλεια θυσία η οποία καθιστά εφικτή τη συγχώρηση των σφαλμάτων και της αμαρτίας. (Διαβάστε Εβραίους 2:17, 18) Εντούτοις, ο Θεός είχε μιλήσει προ πολλού για μια μελλοντική “βασιλεία ιερέων και ένα άγιο έθνος”. (Έξοδ. 19:6) Στον φυσικό Ισραήλ, από άλλη φυλή προέρχονταν οι ιερείς και από άλλη οι βασιλιάδες. Πώς, λοιπόν, θα ερχόταν σε ύπαρξη αυτό το υποσχεμένο έθνος βασιλιάδων-ιερέων; Ο απόστολος Πέτρος απηύθυνε την πρώτη του επιστολή σε άτομα αγιασμένα από το πνεύμα. (1 Πέτρ. 1:1, 2) Τα αποκάλεσε “βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαό για ειδική ιδιοκτησία”. (1 Πέτρ. 2:9) Συνεπώς, οι χρισμένοι Χριστιανοί που μετέχουν στη νέα διαθήκη θα υπηρετούν ως υφιερείς. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό! Καθημερινά αγωνιζόμαστε να τα βγάλουμε πέρα υπό την επιρροή της αμαρτίας, η οποία “βασιλεύει” ακόμη. Εκείνοι που θα υπηρετούν ως υφιερείς θα έχουν προσωπική πείρα αυτής της κατάστασης. (Ρωμ. 5:21) Θα γνωρίζουν πώς νιώθει κάποιος όταν κάνει λάθη και όταν παλεύει με τις ενοχές. Επομένως, μαζί με τον Χριστό, θα είναι σε θέση να νιώθουν συμπόνια για εμάς καθώς θα υπερνικούμε τις αμαρτωλές τάσεις.

16. Ποια ενθάρρυνση μπορεί να πάρει το «μεγάλο πλήθος» από τα εδάφια Αποκάλυψη 7:9, 14;

¹⁶ Στα εδάφια Αποκάλυψη 7:9, 14, το «μεγάλο πλήθος» παρουσιάζεται να είναι “ντυμένο με λευκές στολές”, πράγμα που υποδηλώνει καθαρή υπόσταση ενώπιον του Θεού. Το μεγάλο αυτό πλήθος σχηματίζεται τώρα με την προοπτική να επιβιώσει από «τη μεγάλη θλίψη». Άρα, αποκτούν ήδη ως έναν βαθμό δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού. Ανακηρύσσονται δίκαιοι ως φίλοι του Ιεχωβά. (Ρωμ. 4:2, 3· Ιακ. 2:23) Τι θαυμάσιο όφελος είναι αυτό! Αν ανήκετε στο μεγάλο πλήθος, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Θεός είναι πρόθυμος να σας συνδράμει καθώς αγωνίζεστε να παραμείνετε καθαροί στα μάτια του.

17. Με ποια έννοια δεν “θυμάται” πια ο Ιεχωβά τις αμαρτίες;

¹⁷ Τι γίνεται με τις αμαρτίες εκείνων στους οποίους δείχνει εύνοια ο Θεός; Όπως προαναφέρθηκε, ο Ιεχωβά είπε μέσω του Ιερεμία: «Θα συγχωρήσω το σφάλμα τους, και την αμαρτία τους δεν θα τη θυμάμαι πια». (Ιερ. 31:34) Ο Θεός το κάνει αυτό για τους χρισμένους με βάση τη θυσία του Ιησού. Παρόμοια, ο Θεός συγχωρεί τις αμαρτίες του μεγάλου πλήθους με βάση το ίδιο “αίμα της διαθήκης”. Η δήλωση του Ιερεμία ότι ο Θεός δεν θα “θυμόταν” πια τις αμαρτίες δεν υποδηλώνει ότι αυτός θα είχε κενά μνήμης και θα αδυνατούσε να τις επαναφέρει στο νου του. Απεναντίας, δείχνει πως, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά παρέχει την απαιτούμενη διαπαιδαγώγηση και συγχωρεί έναν μετανοημένο παραβάτη, “πετάει πίσω από την πλάτη του” αυτή την αμαρτία, η οποία ανήκει πλέον στο παρελθόν. Σκεφτείτε τις αμαρτίες που διέπραξε ο Βασιλιάς Δαβίδ σε σχέση με τη Βηθ-σαβεέ και τον Ουρία. Ο Δαβίδ έλαβε διαπαιδαγώγηση και υπέστη τις συνέπειες των αμαρτιών του. (2 Σαμ. 11:4, 15, 27· 12:9-14· Ησ. 38:17) Ωστόσο, ο Θεός δεν εξακολούθησε να τον θεωρεί υπόλογο για εκείνες τις αμαρτίες. (Διαβάστε 2 Χρονικών 7:17, 18) Όπως δείχνει η νέα διαθήκη, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά συγχωρεί τις αμαρτίες με βάση τη θυσία του Ιησού, δεν τις θυμάται πια.​—Ιεζ. 18:21, 22.

18, 19. Ποιο δίδαγμα σχετικά με τη συγχώρηση εμπεριέχει η νέα διαθήκη;

¹⁸ Επομένως, η νέα διαθήκη εξαίρει μια θαυμάσια πτυχή της πολιτείας του Ιεχωβά με τους αμαρτωλούς ανθρώπους, τόσο τους χρισμένους, οι οποίοι μετέχουν στη διαθήκη, όσο και εκείνους που έχουν επίγεια ελπίδα. Μπορείτε να είστε πεπεισμένοι ότι, από τη στιγμή που ο Ιεχωβά έχει χειριστεί τις αμαρτίες σας, δεν πρόκειται να ασχοληθεί ξανά με αυτές. Συνεπώς, η υπόσχεση του Θεού για τη νέα διαθήκη παρέχει ένα δίδαγμα για τον καθένα μας. Αναρωτηθείτε: “Προσπαθώ εγώ να μιμούμαι τον Ιεχωβά με το να μην αναμοχλεύω τα παραπτώματα των άλλων, σφάλματα που έχω ήδη πει ότι συγχώρησα;” (Ματθ. 6:14, 15) Αυτό ισχύει τόσο για τα μικρά όσο και για τα πολύ σοβαρά παραπτώματα, όπως το αμάρτημα της μοιχείας που διαπράττει ο σύντροφος ενός Χριστιανού. Αν ο αθώος σύντροφος δεχτεί να συγχωρήσει τον μετανοημένο μοιχό, το σωστό είναι να “μη θυμάται πια την αμαρτία”, δεν συμφωνείτε; Ομολογουμένως, μπορεί να μην είναι εύκολο να αφήνουμε πίσω μας τα σφάλματα, αλλά αυτό είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιεχωβά.a

¹⁹ Αυτό το δίδαγμα που παίρνουμε από τη νέα διαθήκη μπορούμε να το εφαρμόσουμε και στην περίπτωση κάποιου ατόμου που αποκόπηκε αλλά μετανόησε και επανεντάχθηκε. Τι γίνεται αν εξαιτίας του είχατε υποστεί κάποια απώλεια ή είχε σπιλωθεί με κάποιον τρόπο η υπόληψή σας; Τώρα το άτομο αυτό γίνεται και πάλι δεκτό στην εκκλησία. Πώς θα επηρεάσει το εδάφιο Ιερεμίας 31:34 τις δικές μας σκέψεις και αντιδράσεις; Θα συγχωρήσουμε τον παραβάτη χωρίς να ασχολούμαστε πλέον με το συγκεκριμένο αδίκημα; (2 Κορ. 2:6-8) Πραγματικά, όλοι όσοι εκτιμούν τη νέα διαθήκη πρέπει να προσπαθούν να εφαρμόζουν αυτό το δίδαγμα στην καθημερινή τους ζωή.

ΤΩΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

20. Πώς διαφέρει η δική σας στάση από τη στάση πολλών ανθρώπων της εποχής του Ιερεμία;

²⁰ Την εποχή του Ιερεμία, πολλοί Ιουδαίοι στην ουσία έλεγαν: «Ο Ιεχωβά δεν θα κάνει καλό και δεν θα κάνει κακό». (Σοφ. 1:12) Παρότι γνώριζαν σε κάποιον βαθμό ποιος είναι ο Ιεχωβά καθώς και τις ιδιότητές του, πίστευαν ότι δεν επρόκειτο να αναλάβει δράση και ότι δεν ανέμενε από αυτούς να ανταποκρίνονται σε κάποιους κανόνες. Εσείς, όμως, γνωρίζετε ότι τίποτα δεν διαφεύγει την προσοχή του Θεού. Έχετε ευλαβικό φόβο για τον Θεό και ασφαλώς θέλετε να απέχετε από το κακό. (Ιερ. 16:17) Παράλληλα, γνωρίζετε ότι ο Ιεχωβά είναι καλός Πατέρας. Προσέχει τις καλές μας πράξεις, είτε τις βλέπουν οι άλλοι είτε όχι.​—2 Χρον. 16:9.

21, 22. Γιατί δεν χρειάζεται πια να σας λένε: «Γνωρίστε τον Ιεχωβά»;

²¹ Μια σημαντική πτυχή της νέας διαθήκης είναι η εξής: «Θα βάλω το νόμο μου μέσα τους, και στην καρδιά τους θα τον γράψω. Και θα γίνω Θεός τους . . . Και δεν θα διδάσκουν πια ο καθένας το σύντροφό του και ο καθένας τον αδελφό του, λέγοντας: “Γνωρίστε τον Ιεχωβά!” γιατί όλοι τους θα με γνωρίζουν». (Ιερ. 31:33, 34) Οι χρισμένοι στη γη σήμερα αποδεικνύουν ότι έχουν το νόμο του Θεού μέσα τους. Αγαπούν τις αλήθειες που βρίσκονται σε αυτόν, αντί να βασίζονται στις διδασκαλίες οποιουδήποτε ανθρώπου. Επίσης, μεταδίδουν με χαρά τη Γραφική γνώση σε εκείνους που αποτελούν το μεγάλο πλήθος. Ως εκ τούτου, όσοι ελπίζουν να ζήσουν στη γη έχουν επίσης γνωρίσει και αγαπήσει τον Ιεχωβά. Υποτάσσονται πρόθυμα στην κατεύθυνσή του και έχουν εμπιστοσύνη στις υποσχέσεις του. Προφανώς και εσείς ανταποκρίνεστε σε αυτή την περιγραφή. Τον γνωρίζετε ως Πρόσωπο και έχετε προσωπική σχέση μαζί του. Τι θαυμάσιο όφελος είναι αυτό!

²² Πώς ενισχύετε εσείς τη σχέση σας με τον Ιεχωβά; Αναμφίβολα θυμάστε περιπτώσεις που νιώσατε ότι απάντησε στις προσευχές σας. Μέσω τέτοιων εμπειριών, έχετε κατανοήσει καλύτερα τι είδους Θεός είναι. Ίσως αισθανθήκατε την υποστήριξή του όταν θυμηθήκατε ένα εδάφιο που σας βοήθησε να αντεπεξέλθετε σε μια δυσκολία. Να θεωρείτε πολύτιμες αυτές τις εμπειρίες. Καθώς συνεχίζετε να μελετάτε το Λόγο του, η γνώση σας για Αυτόν θα αυξάνεται​—κάτι που αποτελεί διαρκές όφελος.

23. Πώς μπορεί το γεγονός ότι γνωρίζετε τον Ιεχωβά να σας απαλλάξει από περιττή στενοχώρια;

²³ Αλληλένδετη, όμως, με τη νέα διαθήκη είναι και μια άλλη ευλογία την οποία μπορούμε να γευτούμε τώρα. Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως ο Ιεχωβά δίνει συγχώρηση σε αρμονία με εκείνη τη διαθήκη μπορεί να μας βοηθήσει να απαλλαχτούμε από επίμονα αισθήματα ενοχής. Για παράδειγμα, κάποια άτομα που έκαναν έκτρωση προτού γνωρίσουν το νόμο του Θεού ίσως νιώθουν ενοχή και θλίψη επειδή τερμάτισαν εσκεμμένα τη ζωή ενός αναπτυσσόμενου ανθρώπου. Άλλοι νιώθουν έτσι επειδή αφαίρεσαν ζωές στον πόλεμο. Η λυτρωτική θυσία του Ιησού​—θεμελιώδες στοιχείο της νέας διαθήκης—​παρέχει τη βάση για τη συγχώρηση όσων μετανοούν αληθινά. Δεν συμφωνείτε, λοιπόν, ότι πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι πως, αν ο Ιεχωβά έχει συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, θεωρεί το ζήτημα λήξαν; Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε αμαρτίες που ο Ιεχωβά έχει συγχωρήσει άφθονα.

24. Ποια ενθάρρυνση αντλείτε από το εδάφιο Ιερεμίας 31:20;

²⁴ Η συγχώρηση που δίνει ο Θεός περιγράφεται παραστατικά στο εδάφιο Ιερεμίας 31:20. (Διαβάστε) Δεκαετίες πριν από την εποχή του Ιερεμία, ο Ιεχωβά τιμώρησε το δεκάφυλο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ (το οποίο αντιπροσώπευε ο Εφραΐμ, η πιο εξέχουσα φυλή) εξαιτίας ειδωλολατρίας. Οι κάτοικοί του οδηγήθηκαν στην εξορία. Εντούτοις, ο Θεός είχε βαθιά αισθήματα για το λαό εκείνου του έθνους και εκδήλωνε προς αυτούς τρυφερή στοργή. Τους αγαπούσε ακόμη σαν να ήταν αυτοί ένα «παιδί που λαβαίνει τρυφερή μεταχείριση». Όταν τους σκεφτόταν, τα σπλάχνα του “θορυβούσαν”, με την έννοια ότι επηρεάζονταν τα βαθύτερα αισθήματά του. Αυτή η αφήγηση, η οποία βρίσκεται στα συμφραζόμενα των όσων λέγονται για τη νέα διαθήκη, δείχνει πόσο μεγαλόκαρδος είναι ο Ιεχωβά προς όσους μετανοούν για την προηγούμενη κακή τους διαγωγή.

25. Γιατί μπορείτε να είστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά για τη νέα διαθήκη;

²⁵ Η υπόσχεση του Ιεχωβά για συγχώρηση των αμαρτιών μέσω της νέας διαθήκης θα εκπληρωθεί στο μέγιστο βαθμό στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Ο Ιησούς Χριστός, μαζί με τους 144.000 υφιερείς, θα έχει αποκαταστήσει τους όσιους ανθρώπους σε τελειότητα. Μετά την τελική δοκιμή, οι άνθρωποι θα είναι πλέον πλήρη μέλη της παγκόσμιας οικογένειας του Ιεχωβά. (Διαβάστε Ρωμαίους 8:19-22) Επί αιώνες, όλοι στενάζουν υπό το βάρος της αμαρτίας. Τότε, όμως, η ανθρώπινη δημιουργία του Ιεχωβά θα έχει «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού», την ελευθερία από την αμαρτία και το θάνατο. Να είστε, λοιπόν, βέβαιοι ότι μέσω της στοργικής διευθέτησης της νέας διαθήκης μπορείτε να αποκομίσετε άφθονα οφέλη. Μπορείτε να ωφελείστε τώρα και για πάντα μέσω του “βλαστού” του Δαβίδ και να απολαύσετε «δικαιοσύνη» στη γη.​—Ιερ. 33:15.

1. Γιατί δεν έμειναν σιωπηλοί ο Ιερεμίας και οι άλλοι προφήτες του Ιεχωβά;

“ΑΚΟΥΣΤΕ το λόγο του Ιεχωβά”. Τα λόγια αυτά αντηχούσαν στους δρόμους και στις πλατείες της Ιερουσαλήμ από το 647 Π.Κ.Χ. Και ο προφήτης του Θεού δεν σταμάτησε. Ακόμη και όταν η πόλη καταστράφηκε έπειτα από 40 χρόνια, εκείνος επαναλάμβανε αυτή την προτροπή. (Ιερ. 2:4· 42:15) Ο Παντοδύναμος Θεός έστελνε προφήτες για να διασφαλίσει ότι οι Ιουδαίοι θα είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τις συμβουλές Του και να μετανοήσουν. Όπως έχει ήδη αναφερθεί σε αυτό το βιβλίο, ο Ιερεμίας ξεχώρισε μεταξύ αυτών των θεϊκών εκπροσώπων. Όταν ο Θεός τού ανέθεσε την αποστολή του, του είπε: «Πρέπει . . . να σηκωθείς και να τους πεις οτιδήποτε εγώ σε διατάξω. Μην τρομοκρατηθείς». (Ιερ. 1:17) Επρόκειτο για απαιτητικό έργο. Ο Ιερεμίας αντιμετώπισε σωματικό και συναισθηματικό πόνο αλλά, παρ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ένιωθε την ώθηση να φέρει σε πέρας το διορισμό του. Ο ίδιος είπε: «Η καρδιά μου θορυβεί μέσα μου. Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός».​—Ιερ. 4:19.

2, 3. (α) Πώς μιμήθηκαν οι μαθητές του Ιησού τον Ιερεμία; (β) Γιατί πρέπει να ακολουθείτε εσείς το παράδειγμα του Ιερεμία;

² Ο τρόπος με τον οποίο διεκπεραίωσε ο Ιερεμίας τον προφητικό του διορισμό έθεσε υπόδειγμα για τους μελλοντικούς υπηρέτες του Ιεχωβά. (Ιακ. 5:10) Λίγο μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι Ιουδαϊκές αρχές συνέλαβαν τους αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη και τους διέταξαν να πάψουν να κηρύττουν. Έχετε διαβάσει ποια ήταν η απάντησή τους. «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε». (Πράξ. 4:19, 20) Αφού τους απείλησαν ότι θα τους συμπεριφέρονταν χειρότερα την επόμενη φορά, οι άρχοντες τους άφησαν να φύγουν. Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε. Εκείνοι οι πιστοί άντρες δεν ήταν διατεθειμένοι να σταματήσουν να κηρύττουν και δεν σταμάτησαν.

³ Διακρίνετε πώς απηχούν το ζήλο του Ιερεμία τα λόγια του Πέτρου και του Ιωάννη στο εδάφιο Πράξεις 4:20; Ως διάκονοι του Ιεχωβά Θεού σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, δεν λέτε και εσείς όντας το ίδιο αποφασισμένοι: “Δεν μπορώ να μείνω σιωπηλός”; Ας δούμε πώς μπορούμε να παραμείνουμε εξίσου δυνατοί με τον Ιερεμία για να συνεχίσουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα παρότι οι συνθήκες γύρω μας χειροτερεύουν.

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΑΘΕΙΑ

4. Ποια στάση ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ιερουσαλήμ;

⁴ Δεν είστε εσείς πεπεισμένοι ότι η υπόσχεση του Θεού για ένα θαυμάσιο μέλλον υπό τη διακυβέρνηση του Γιου του είναι τα καλύτερα νέα που μπορούν να ακούσουν οι άνθρωποι; Εντούτοις, πολλοί σήμερα εκφράζονται όπως μερικοί Ιουδαίοι οι οποίοι είπαν κάποτε στον Ιερεμία: «Όσον αφορά το λόγο που μας είπες στο όνομα του Ιεχωβά, δεν θα σε ακούσουμε». (Ιερ. 29:19· 44:16) Ο Ιερεμίας εισέπραττε συχνά τέτοιες αντιδράσεις. Το ίδιο και οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα, οι οποίοι ακούν πολλούς ανθρώπους να λένε: «Δεν ενδιαφέρομαι». Η ευρέως διαδεδομένη απάθεια μπορεί να εξασθενίσει το ζήλο των διαγγελέων της Βασιλείας. Τι μπορεί να γίνει αν συμβαίνει κάτι τέτοιο και στο δικό σας τομέα, επηρεάζοντας μερικούς στην εκκλησία σας ή και εσάς προσωπικά;

5. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιερεμίας στην απάθεια των ανθρώπων; (β) Γιατί διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο όσοι αδιαφορούν για τα καλά νέα;

⁵ Εξετάστε τον τρόπο σκέψης που ανέπτυξε ο Ιερεμίας ενόψει της απάθειας που εκδήλωνε η πλειονότητα των κατοίκων του Ιούδα. Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, ο Ιεχωβά τού έδωσε μια πρόγευση της επερχόμενης θεϊκής κρίσης. (Διαβάστε Ιερεμίας 4:23-26) Ο προφήτης ήταν λοιπόν σε θέση να διακρίνει ότι οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων εξαρτόνταν από το αν εκείνοι θα άκουγαν τα λόγια που θα τους έλεγε και θα συμμορφώνονταν με αυτά. Σήμερα οι άνθρωποι, περιλαμβανομένων και αυτών που ζουν στον τομέα σας, βρίσκονται σε παρόμοια θέση. Όσον αφορά την «ημέρα εκείνη», κατά την οποία ο Θεός θα εκτελέσει κρίση εναντίον του παρόντος πονηρού κόσμου, ο Ιησούς είπε: «Θα έρθει πάνω σε όλους εκείνους που κατοικούν στο πρόσωπο όλης της γης. Να είστε άγρυπνοι, λοιπόν, πάντοτε κάνοντας δέηση για να καταφέρετε να διαφύγετε από όλα όσα μέλλουν να συμβούν και να σταθείτε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου». (Λουκ. 21:34-36) Όπως συμπεραίνετε από τα λόγια του Ιησού, όσοι απορρίπτουν τα καλά νέα διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο.

6. Γιατί πρέπει να συνεχίζετε να κηρύττετε, ακόμη και σε εκείνους που δείχνουν λίγο ενδιαφέρον για το άγγελμά σας;

⁶ Ωστόσο, εκείνοι που παύουν να αδιαφορούν και οι οποίοι δίνουν προσοχή και ανταποκρίνονται στο λόγο του Ιεχωβά που παρουσιάζουμε θα αποκομίσουν ανεκτίμητα οφέλη. Ο Θεός μάς δίνει την ευκαιρία να αποφύγουμε την καταστροφή και να μπούμε στο νέο του κόσμο. Από ορισμένες απόψεις, παρόμοια ευκαιρία έδινε και η διακονία του Ιερεμία. Οι κάτοικοι του Ιούδα μπορούσαν να γλιτώσουν. (Διαβάστε Ιερεμίας 26:2, 3) Προκειμένου να τους βοηθήσει, ο Ιερεμίας τούς πρότρεπε δεκαετίες ολόκληρες να «ακούσουν και [να] επιστρέψουν», να δώσουν προσοχή στο λόγο του αληθινού Θεού. Δεν ξέρουμε πόσοι ανταποκρίθηκαν και άλλαξαν τη ζωή τους ως αποτέλεσμα της μαρτυρίας του προφήτη. Αλλά κάποιοι το έκαναν, όπως και πολλοί στην εποχή μας. Καθώς συνεχίζουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα, ακούμε συχνά για άτομα τα οποία παλιότερα δεν ήταν δεκτικά, αλλά τώρα η καρδιά τους έχει μαλακώσει. (Βλέπε το πλαίσιο «Η Απάθεια Μπορεί να Μετατραπεί σε Ενδιαφέρον», στη σελίδα 184.) Δεν αποτελεί αυτό έναν πρόσθετο λόγο για να παραμένουμε δραστήριοι στη ζωοσωτήρια διακονία μας των καλών νέων;

ΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΥΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΞΕΝΗΣΟΥΝ ΜΟΝΙΜΗ ΒΛΑΒΗ

7. Πώς επιχείρησαν οι εχθροί να καταστρέψουν το προφητικό έργο του Ιερεμία;

⁷ Μια αξιοσημείωτη πτυχή της διακονίας του Ιερεμία ήταν το πόσο συχνά προσπαθούσαν οι εναντιούμενοι να καταστρέψουν αυτόν και το έργο του. Οι ψευδοπροφήτες τού αντιτάσσονταν δημοσίως. (Ιερ. 14:13-16) Καθώς ο Ιερεμίας περπατούσε στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, περαστικοί εξαπέλυαν ύβρεις εναντίον του και τον χλεύαζαν. (Ιερ. 15:10) Μερικοί από τους εχθρούς του επινοούσαν και άλλους τρόπους για να πλήξουν την αξιοπιστία του. (Ιερ. 18:18) Άλλοι είχαν αρχίσει μια εντατική εκστρατεία λασπολογίας εναντίον του προκειμένου να απομακρύνουν τους ειλικρινείς από τις θεϊκές αλήθειες που διακήρυττε. (Θρ. 3:61, 62) Μήπως ο Ιερεμίας παραιτήθηκε; Αντιθέτως, συνέχισε να κηρύττει. Πώς τα κατάφερε;

8. Πώς αντιδρούσε ο Ιερεμίας καθώς οι εναντιούμενοι ενέτειναν τις προσπάθειές τους εναντίον του;

⁸ Το κυριότερο όπλο με το οποίο ο Ιερεμίας καταπολεμούσε την εναντίωση ήταν η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Στην αρχή της διακονίας του, ο Θεός τού είπε ότι θα τον στήριζε και θα τον προστάτευε. (Διαβάστε Ιερεμίας 1:18, 19) Ο Ιερεμίας έθεσε πίστη σε αυτή την υπόσχεση, και ο Ιεχωβά δεν τον απογοήτευσε. Καθώς οι εναντιούμενοι ασκούσαν πίεση πάνω του και δοκίμαζαν πιο δραστικά μέτρα, ο Ιερεμίας ανέπτυσσε την τόλμη, τη γενναιότητα και την υπομονή του. Προσέξτε πώς τον βοήθησαν αυτές οι ιδιότητες.

9, 10. Ποια περιστατικά της ζωής του Ιερεμία πρέπει να σας δίνουν θάρρος;

⁹ Σε κάποια περίπτωση, στασιαστές ιερείς και προφήτες έσυραν τον Ιερεμία ενώπιον των αρχόντων του Ιούδα ζητώντας να θανατωθεί. Μήπως οι απειλές τους έκαναν τον Ιερεμία να παραλύσει από το φόβο; Όχι. Με την απάντησή του ανασκεύασε τόσο καλά τις κατηγορίες εκείνων των αποστατών ώστε διέφυγε το θάνατο.​—Διαβάστε Ιερεμίας 26:11-16· Λουκ. 21:12-15.

¹⁰ Θυμηθείτε επίσης ότι ο Πασχώρ, ένας αξιωματούχος του ναού, αφού άκουσε το ισχυρό άγγελμα του προφήτη, τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά. Προφανώς πίστευε πως αυτό θα έδινε ένα μάθημα στον Ιερεμία και θα τον έκανε να σωπάσει. Την άλλη μέρα, λοιπόν, τον άφησε ελεύθερο. Ο Ιερεμίας, όμως, παρά τον έντονο πόνο που ασφαλώς ένιωθε από το βασανιστήριο στο οποίο είχε υποβληθεί, μίλησε ευθέως στον Πασχώρ διακηρύττοντας την κρίση του Ιεχωβά εναντίον του. Ακόμη και τα βασανιστήρια δεν τον έκαναν να σωπάσει! (Ιερ. 20:1-6) Γιατί; Ο ίδιος μας λέει: «Ο Ιεχωβά ήταν μαζί μου σαν κάποιος που είναι τρομερός και κραταιός. Να γιατί οι διώκτες μου θα σκοντάψουν και δεν θα υπερισχύσουν». (Ιερ. 20:11) Ακόμη και όταν ερχόταν αντιμέτωπος με άγριους εναντιουμένους, ο Ιερεμίας δεν έκανε πίσω. Η εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά είχε στερεή βάση, όπως μπορεί να έχει και η δική σας.

11, 12. (α) Πώς έδειξε ο Ιερεμίας κοινή λογική όταν του εναντιώθηκε ο Ανανίας; (β) Ποιο όφελος μπορεί να προκύψει αν “συγκρατείτε τον εαυτό σας όταν συμβαίνει κάτι κακό”;

¹¹ Είναι καλό να έχουμε υπόψη ότι ο Ιερεμίας δεν ήταν φανατικός. Χρησιμοποιούσε την κοινή λογική όταν βρισκόταν αντιμέτωπος με εναντιουμένους. Ήξερε πότε έπρεπε να αποχωρήσει. Αναλογιστείτε, για παράδειγμα, το περιστατικό με τον Ανανία. Όταν αυτός ο ψευδοπροφήτης αντέκρουσε δημόσια τον προφητικό λόγο του Ιεχωβά, ο Ιερεμίας τον διόρθωσε και εξήγησε πώς αναγνωρίζεται ο αληθινός προφήτης. Ο Ιερεμίας έφερε στους ώμους του έναν ξύλινο ζυγό για να δείξει ότι έπρεπε να υποταχθούν στο ζυγό της Βαβυλώνας. Ο Ανανίας εξαγριώθηκε και έσπασε το ζυγό. Ποιος μπορούσε να ξέρει τι θα έκανε στη συνέχεια; Τι έκανε λοιπόν ο Ιερεμίας; Διαβάζουμε: «Ο προφήτης έφυγε». Ναι, ο Ιερεμίας έφυγε από εκεί. Αργότερα, υπό την κατεύθυνση του Ιεχωβά, επέστρεψε και είπε στον Ανανία τι θα επέφερε ο Θεός​—οι Ιουδαίοι θα υποδουλώνονταν στο βασιλιά της Βαβυλώνας και ο Ανανίας θα πέθαινε.​—Ιερ. 28:1-17.

¹² Η θεόπνευστη αυτή αφήγηση καθιστά σαφές ότι είναι καλό στο κήρυγμα να συνδυάζουμε την τόλμη με την ορθή κρίση. Αν κάποιος σε ένα σπίτι δεν δεχτεί τους Γραφικούς συλλογισμούς και εξοργιστεί, απειλώντας μάλιστα να μας κάνει κακό, μπορούμε να αποχωρήσουμε ευγενικά και να πάμε σε άλλο σπίτι. Δεν χρειάζεται να ερχόμαστε σε έντονη αντιπαράθεση με κανέναν σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας. Αν “συγκρατούμε τον εαυτό μας όταν συμβαίνει κάτι κακό”, αφήνουμε ανοιχτό το δρόμο για να βοηθήσουμε τον οικοδεσπότη σε μια πιο κατάλληλη στιγμή.​—Διαβάστε 2 Τιμόθεο 2:23-25· Παρ. 17:14.

«ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ»

13. Γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία: «Μη φοβηθείς», και γιατί πρέπει να εξετάσουμε εμείς αυτή την προτροπή;

¹³ Οι αληθινοί λάτρεις επηρεάζονταν από την άθλια κατάσταση που επικρατούσε πριν από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν γιατί είπε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία: «Μη φοβηθείς». (Ιερ. 1:8· Θρ. 3:57) Του ζήτησε επίσης να πει και σε άλλους στο λαό του εκείνα τα ενθαρρυντικά λόγια. (Διαβάστε Ιερεμίας 46:27) Τι μαθαίνουμε από αυτό; Καθώς ζούμε στον επικίνδυνο καιρό του τέλους, μπορεί κάποιες φορές να νιώσουμε φόβο. Σε τέτοιες στιγμές, θα ακούσουμε τον Ιεχωβά, ο οποίος στην ουσία μας λέει: «Μη φοβηθείς»; Σε αυτό το βιβλίο έχουμε ήδη εξετάσει πώς στήριξε ο Θεός τον Ιερεμία σε εκείνους τους τρομακτικούς καιρούς. Ας ανασκοπήσουμε εν συντομία τι συνέβη για να δούμε τι διδασκόμαστε εμείς.

14, 15. (α) Σε ποια επικίνδυνη κατάσταση βρέθηκε ο Ιερεμίας; (β) Πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά την υπόσχεση που είχε δώσει να προστατέψει τον Ιερεμία;

¹⁴ Καθώς ο κλοιός των Βαβυλωνίων έσφιγγε γύρω από την Ιερουσαλήμ, άρχισε η πείνα. Σύντομα, πολλοί δεν είχαν καθόλου τρόφιμα. (Ιερ. 37:21) Σαν να μην έφτανε ο λιμός, ο Ιερεμίας βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα μέρος που θα μπορούσε να γίνει ο τάφος του. Οι άρχοντες του Ιούδα είχαν πιέσει τον άβουλο Βασιλιά Σεδεκία να δώσει τη συγκατάθεσή του προκειμένου να ρίξουν τον Ιερεμία σε μια βαθιά στέρνα. Στη στέρνα αυτή δεν υπήρχε νερό, αλλά βούρκος. Καθώς ο Ιερεμίας άρχισε να βουλιάζει εκεί μέσα, δεν φαινόταν ανθρωπίνως δυνατόν να γλιτώσει. Αν βρισκόσασταν εσείς σε αυτή την κατάσταση, δεν θα νιώθατε φόβο;​—Ιερ. 38:4-6.

¹⁵ Παρότι ο Ιερεμίας ήταν θνητός όπως εμείς, εμπιστεύτηκε στο λόγο που είχε πει ο Ιεχωβά ότι δεν επρόκειτο να τον εγκαταλείψει. (Διαβάστε Ιερεμίας 15:20, 21) Αντάμειψε ο Ιεχωβά αυτή του την εμπιστοσύνη; Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι το έκανε αυτό. Ο Θεός υποκίνησε τον Αβδέ-μέλεχ να αψηφήσει τους άρχοντες και να σώσει τον Ιερεμία. Με την άδεια του βασιλιά, ο Αβδέ-μέλεχ έβγαλε από τη στέρνα τον προφήτη, σώζοντάς τον από το θάνατο σε εκείνον το βούρκο.​—Ιερ. 38:7-13.

16. Από ποιους κινδύνους έσωσε ο Ιεχωβά τους οσίους του;

¹⁶ Παρότι ο Ιερεμίας πάτησε και πάλι σε στερεό έδαφος, ο κίνδυνος δεν είχε περάσει εντελώς. Στην έκκληση που είχε κάνει ο Αβδέ-μέλεχ για χάρη του, είχε πει στο βασιλιά: «Θα πεθάνει εκεί που είναι από την πείνα. Διότι δεν υπάρχει πια ψωμί στην πόλη». (Ιερ. 38:9) Τα τρόφιμα ήταν τόσο λιγοστά στην Ιερουσαλήμ ώστε οι άνθρωποι είχαν οδηγηθεί στον κανιβαλισμό. Ωστόσο, ο Ιεχωβά επενέβη και πάλι για να σώσει τον προφήτη του. Ο δε Ιερεμίας διαβίβασε στον Αβδέ-μέλεχ μια εγγύηση για την προστασία του Ιεχωβά. (Ιερ. 39:16-18) Ο Ιερεμίας δεν είχε ξεχάσει τη διαβεβαίωση του Θεού: «Εγώ είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω». (Ιερ. 1:8) Εφόσον ο Παντοδύναμος Θεός περιφρουρούσε εκείνους τους δύο όσιους άντρες, ούτε οι εχθροί ούτε η πείνα μπορούσαν να τους εξοντώσουν. Διέφυγαν το θάνατο σε εκείνη την καταδικασμένη πόλη. Ποιο είναι το δίδαγμα; Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε προστασία και εκπλήρωσε την υπόσχεσή του.​—Ιερ. 40:1-4.

17. Γιατί πρέπει να έχετε πίστη στην υπόσχεση του Ιεχωβά ότι θα προστατέψει τους υπηρέτες του;

¹⁷ Η εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού για την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων προχωρεί ακάθεκτη προς το αποκορύφωμά της. Στο εγγύς μέλλον, «θα υπάρξουν σημεία στον ήλιο και στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη οδύνη εθνών τα οποία θα βρίσκονται σε αδιέξοδο . . . ενώ οι άνθρωποι θα λιποθυμούν από το φόβο και την προσδοκία αυτών που πρόκειται να έρθουν πάνω στην κατοικημένη γη». (Λουκ. 21:25, 26) Πρέπει να περιμένουμε για να δούμε τι μορφή θα έχουν αυτά τα σημεία και τι τρόμο θα προκαλέσουν σε πολλούς ανθρώπους. Όποιες και αν είναι όμως οι εξελίξεις, δεν πρέπει ποτέ να αμφιβάλλετε για την ικανότητα και την επιθυμία που έχει ο Ιεχωβά να σώσει το λαό του. Η κατάληξη, ωστόσο, εκείνων που δεν έχουν την εύνοιά του θα είναι τελείως διαφορετική. (Διαβάστε Ιερεμίας 8:20· 14:9) Όσο για τους υπηρέτες του, ακόμη και αν αυτοί βρεθούν σε κατάσταση τόσο απελπιστική σαν να ήταν στον υγρό, σκοτεινό πάτο μιας στέρνας, Εκείνος μπορεί να τους διασώσει! Θα εφαρμοστούν σε αυτούς τα λόγια που είπε στον Αβδέ-μέλεχ: «“Εξάπαντος θα σου προμηθεύσω διαφυγή, και από σπαθί δεν θα πέσεις· και θα έχεις την ψυχή σου ως λάφυρο, επειδή εμπιστεύτηκες σε εμένα”, λέει ο Ιεχωβά».​—Ιερ. 39:18.

ΛΟΓΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ

18. (α) Ποια λόγια άλλαξαν τη ζωή του Ιερεμία; (β) Τι σημαίνει για εσάς η εντολή του Θεού στο εδάφιο Ιερεμίας 1:7;

¹⁸ «Σε όλους όσους σε στείλω πρέπει να πας· και οτιδήποτε σε διατάξω πρέπει να το πεις». (Ιερ. 1:7) Η ζωή του Ιερεμία άλλαξε για πάντα όταν άκουσε αυτή την εντολή του Θεού. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, το πρώτιστο μέλημά του ήταν να αναγγέλλει «το λόγο του Ιεχωβά». Η φράση αυτή εμφανίζεται επανειλημμένα στο βιβλίο του Ιερεμία. Στο τελευταίο κεφάλαιο, ο Ιερεμίας αφηγείται την άλωση της Ιερουσαλήμ και την εξόριση του τελευταίου βασιλιά της, του Σεδεκία. Ναι, ο Ιερεμίας συνέχισε να διδάσκει και να προτρέπει το λαό του Ιούδα να υπακούσει στον Ιεχωβά ωσότου τα γεγονότα έδειξαν σαφώς ότι το έργο του είχε ολοκληρωθεί.

19, 20. (α) Γιατί αποτελεί υπόδειγμα για εσάς η υπηρεσία του Ιερεμία; (β) Πώς συνδέεται το έργο κηρύγματος με τη χαρά και την ικανοποίηση; (γ) Πώς έχει επηρεάσει εσάς η εξέταση των βιβλίων Ιερεμίας και Θρήνοι;

¹⁹ Υπάρχουν πολλά παράλληλα μεταξύ του διορισμού του Ιερεμία και της δημόσιας διακονίας των Μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα. Όπως εκείνος, έτσι και εσείς υπηρετείτε τον αληθινό Θεό σε έναν καιρό κρίσης. Οι άλλες σας ευθύνες απαιτούν μέρος του χρόνου και των δυνάμεών σας, αλλά το κήρυγμα των καλών νέων είναι ασυζητητί το σημαντικότερο έργο που μπορείτε να κάνετε στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Με αυτό, εξυψώνετε το μεγαλειώδες όνομα του Θεού και αποδέχεστε το απόλυτο δικαίωμα και την εξουσία που έχει ο Ιεχωβά ως ο Παγκόσμιος Κυρίαρχος. (Διαβάστε Θρήνοι 5:19) Δείχνετε επίσης εξαιρετική αγάπη για τον πλησίον σας βοηθώντας άτομα να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό και τις απαιτήσεις που θέτει Εκείνος για να δώσει ζωή.​—Ιερ. 25:3-6.

²⁰ Σχετικά με το έργο που του ανέθεσε ο Ιεχωβά, ο Ιερεμίας είπε: «Ο λόγος σου γίνεται για εμένα η αγαλλίαση και η χαρά της καρδιάς μου· διότι το όνομά σου κλήθηκε πάνω μου, Ιεχωβά, Θεέ των στρατευμάτων». (Ιερ. 15:16) Την ίδια χαρά και ικανοποίηση μπορούν να έχουν σήμερα όλοι εκείνοι που υποκινούνται από καρδιάς να μιλούν για τον αληθινό Θεό. Συνεπώς, έχετε βάσιμους λόγους να συνεχίσετε να διακηρύττετε το άγγελμα του Ιεχωβά όπως έκανε ο Ιερεμίας.