መዝሙር
ለሙዚቀኞች ቡድን መሪ፤ በየዱቱን።*+ የዳዊት ማህሌት።
39 እኔ “በምላሴ ኃጢአት እንዳልፈጽም+
አካሄዴን እጠብቃለሁ።
3 ልቤ በውስጤ ነደደ።*
ሳወጣ ሳወርድ* እንደ እሳት ነደድኩ።
በዚህ ጊዜ በአንደበቴ እንዲህ አልኩ፦
4 “ይሖዋ ሆይ፣ መጨረሻዬ ምን እንደሚሆን፣
የዕድሜዬም ርዝማኔ ምን ያህል እንደሆነ እንዳውቅ እርዳኝ፤+
ይህም ሕይወቴ ምን ያህል አጭር እንደሆነ* አውቅ ዘንድ ነው።
አዎ፣ ሰው ሁሉ ምንም ነገር የማይነካው ቢመስልም እንኳ እንደ እስትንፋስ ነው።+ (ሴላ)
6 በእርግጥም ሰው ሁሉ የሚመላለሰው እንደ ጥላ ነው።
ላይ ታች የሚለው* በከንቱ ነው።
ማን እንደሚጠቀምበት ሳያውቅ ንብረት ያከማቻል።+
7 ይሖዋ ሆይ፣ ታዲያ ተስፋዬ ምንድን ነው?
ተስፋዬ አንተ ብቻ ነህ።
8 ከፈጸምኩት በደል ሁሉ አድነኝ።+
ሞኝ ሰው እንዲሳለቅብኝ አትፍቀድ።
10 በእኔ ላይ ያመጣኸውን መቅሰፍት ከእኔ አርቅ።
እጅህ ስለመታኝ ዛልኩ።
11 ሰውን በሠራው ስህተት የተነሳ በመቅጣት ታርመዋለህ፤+
እንደ ውድ ሀብት የሚመለከታቸውን ነገሮች እንደ ብል ትበላበታለህ።
በእርግጥም ሰው ሁሉ እንደ እስትንፋስ ነው።+ (ሴላ)
12 ይሖዋ ሆይ፣ ጸሎቴን ስማ፤
ለእርዳታ የማሰማውን ጩኸት አዳምጥ።+
እንባዬን ችላ አትበል።
13 ከመሞቴና ከሕልውና ውጭ ከመሆኔ በፊት፣
ፊቴ እንዲፈካ በክፉ ዓይን አትየኝ።”