نوامبر

اگر فرزندی دارید به او کمک کنید تا متناسب با سن خود جواب‌های تشویق‌کننده‌ای آماده کند.‏ بعضی اوقات موضوعات جدی مثل مشکلات زناشویی یا رفتار غیراخلاقی بررسی می‌شود.‏ با این وجود اکثر مواقع یک یا دو بند هست که بچه‌ها می‌توانند جواب بدهند.‏ همچنین به فرزند خود توضیح بدهید که چرا هر دفعه که دستش را بالا می‌برد،‏ انتخاب نمی‌شود.‏ به این شکل اگر کسی به جای او انتخاب شود مأیوس نمی‌شود.‏ (‏۱تیمو ۶:‏۱۸‏)‏ همهٔ ما می‌توانیم جواب‌هایی خوب و تشویق‌کننده آماده کنیم که باعث ستایش یَهُوَه و تشویق برادران و خواهرانمان شود.‏ (‏امث ۲۵:‏۱۱‏)‏ ما می‌توانیم به طور کوتاه در مورد تجربیات شخصی‌مان بگوییم؛‏ ولی نباید بیش از اندازه در مورد خودمان صحبت کنیم.‏ (‏امث ۲۷:‏۲؛‏ ۲قر ۱۰:‏۱۸‏)‏ در عوض ما سعی می‌کنیم توجه را به یَهُوَه،‏ کلامش و به کل خادمانش جلب کنیم.‏—‏مکا ۴:‏۱۱‏.‏ ب۲۳/‏۴ ص ۲۴-‏۲۵ ¶۱۷-‏۱۸

برای هوشیار و بیدار ماندن به محبت نیاز داریم.‏ (‏مت ۲۲:‏​۳۷-‏۳۹‏)‏ محبت به خدا به ما کمک می‌کند که با وجود سختی‌ها به موعظه ادامه دهیم.‏ (‏۲تیمو ۱:‏​۷،‏ ۸‏)‏ ما کسانی که هم‌ایمانمان نیستند را دوست داریم،‏ پس همچنان به آن‌ها موعظه می‌کنیم؛‏ حتی از طریق تلفن و نامه.‏ امیدواریم که روزی بیاید که آن‌ها تغییر کنند و کار درست را انجام دهند.‏ (‏حز ۱۸:‏​۲۷،‏ ۲۸‏)‏ محبت به همنوع شامل محبت به هم‌ایمانانمان هم می‌شود.‏ ما ‹همیشه یکدیگر را تشویق کرده،‏ بنا می‌کنیم› و این چنین محبت‌مان را نشان می‌دهیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏۱۱‏)‏ ما مانند سربازانی که در کنار هم می‌جنگند یکدیگر را تشویق می‌کنیم.‏ ما هیچ وقت هم‌ایمانانمان را از روی قصد نمی‌رنجانیم یا بدی را با بدی جواب نمی‌دهیم.‏ (‏۱تسا ۵:‏​۱۳،‏ ۱۵‏)‏ ما همین طور محبت خود را با احترام به برادران مسئول در جماعت نشان می‌دهیم.‏—‏۱تسا ۵:‏۱۲‏.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۹-‏۱۰ ¶۶؛‏ ص ۱۱ ¶۱۰-‏۱۱

یک راه تقویت ایمان،‏ تعمّق بر بهای رهایی است.‏ بهای رهایی عیسی ضمانتی است برای تحقق وعده‌های خدا.‏ ما باید به بهای رهایی و این که چرا پرداخته شد فکر کنیم.‏ به این شکل ایمانمان به تحقق وعدهٔ حیات جاودان بیشتر می‌شود.‏ به بهایی که یَهُوَه پرداخت فکر کنید.‏ او پسر نخست‌زاده و عزیزش را از آسمان فرستاد تا به شکل یک نوزاد کامل به دنیا بیاید.‏ وقتی عیسی روی زمین بود انواع سختی‌ها را متحمّل شد.‏ او مرگی دردناک را تجربه کرد.‏ یَهُوَه واقعاً بهای زیادی پرداخت.‏ می‌توان تصوّر کرد که یَهُوَه تنها برای فراهم کردن یک زندگی خوب و کوتاه برای ما نبود که اجازه داد پسرش رنج بکشد و بمیرد.‏ (‏یو ۳:‏۱۶؛‏ ۱پطر ۱:‏​۱۸،‏ ۱۹‏)‏ از آنجا که یَهُوَه چنین بهای سنگینی پرداخت،‏ مطمئنیم که زندگی ابدی را هم برای ما امکان‌پذیر می‌سازد.‏ ب۲۳/‏۴ ص ۲۷ ¶۸-‏۹

آیا یَهُوَه اشتیاق دارد مردگان را رستاخیز دهد؟‏ البته که دارد!‏ او از طریق چند نویسندهٔ کتاب مقدّس به این وعده اشاره کرده است.‏ (‏اشع ۲۶:‏۱۹؛‏ مکا ۲۰:‏​۱۱-‏۱۳‏)‏ یَهُوَه همیشه به وعده‌هایش عمل می‌کند.‏ (‏یوش ۲۳:‏۱۴‏)‏ او مشتاق است مردگان را به زندگی برگرداند.‏ به سخنان ایّوب توجه کنید.‏ او مطمئن بود که حتی اگر بمیرد یَهُوَه اشتیاق دارد او را دوباره زنده کند.‏ (‏ایو ۱۴:‏​۱۴،‏ ۱۵‏)‏ یَهُوَه همین احساس را نسبت به همهٔ خادمان وفادارش دارد.‏ او مشتاق است که آن‌ها را دوباره زنده کند تا از شادی و سلامتی کامل برخوردار شوند.‏ اما برای میلیاردها نفر که بدون فرصت شناخت یَهُوَه مرده‌اند چه امیدی وجود دارد؟‏ خدای پرمهرمان آن‌ها را هم رستاخیز می‌دهد.‏ (‏اعما ۲۴:‏۱۵‏)‏ او می‌خواهد که آن‌ها هم فرصت داشته باشند تا دوست او شوند و تا ابد روی زمین زندگی کنند.‏—‏یو ۳:‏۱۶‏.‏ ب۲۳/‏۴ ص ۹ ¶۵-‏۶

چطور می‌توانید امیدتان را زنده نگه دارید؟‏ اگر امید زندگی ابدی بر زمین را دارید آیات مربوط به آن را بخوانید و بر آن‌ها تعمّق کنید.‏ (‏اشع ۲۵:‏۸؛‏ ۳۲:‏​۱۶-‏۱۸‏)‏ زندگی در دنیای جدید را تجسّم کنید.‏ اگر دائماً به زندگی در دنیای جدید فکر کنید،‏ مشکلاتتان جزئی و زودگذر به نظر خواهند رسید.‏ (‏۲قر ۴:‏۱۷‏)‏ بله،‏ یَهُوَه از طریق امیدی که به ما بخشیده،‏ ما را توانا خواهد ساخت.‏ یَهُوَه هر آنچه برای دریافت قدرت نیاز دارید فراهم کرده است.‏ پس وقتی برای انجام یک مسئولیت،‏ تحمّل سختی یا حفظ شادی‌تان نیاز به کمک دارید،‏ به یَهُوَه دعا کنید و از طریق مطالعهٔ شخصی به دنبال راهنمایی او باشید.‏ همچنین پشتیبانی هم‌ایمانانتان را بپذیرید.‏ به علاوه امیدتان را زنده نگه دارید.‏ به این شکل یَهُوَه خدا ‹با قدرت پرشکوهش به شما نیروی فراوان می‌دهد تا بتوانید با صبر و شادی مشکلات را تحمّل کنید و پایدار بمانید.‏›—‏کول ۱:‏۱۱‏.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۱۷ ¶۱۹-‏۲۰

ما دلایل زیادی داریم که در دعا از یَهُوَه تشکر کنیم.‏ ما می‌توانیم برای نعمت‌هایی که داریم او را شکر کنیم،‏ چون همهٔ آن‌ها از طرف اوست.‏ (‏یعقو ۱:‏۱۷‏)‏ مثلاً می‌توانیم قدردانی‌مان را بابت زیبایی‌های کرهٔ زمین و شگفتی‌های آفرینش ابراز کنیم.‏ همین طور می‌توانیم بابت زندگی،‏ خانواده،‏ دوستان و امیدمان از او تشکر کنیم.‏ به علاوه می‌توانیم از او ممنون باشیم که به ما اجازه داده است دوستش باشیم.‏ شاید باید بیشتر تلاش کنیم تا دلایلی برای قدردانی از یَهُوَه پیدا کنیم.‏ در دنیای ناسپاس امروز،‏ مردم اغلب فقط به خواسته‌های خودشان فکر می‌کنند،‏ نه به اینکه چطور می‌توانند بابت چیزهایی که دارند قدردان باشند.‏ اگر چنین طرز فکری روی ما تأثیر بگذارد،‏ ممکن است که دعاهای ما فقط یک لیست از درخواست‌هایمان باشد.‏ ما باید همیشه از یَهُوَه قدردان باشیم و آن را ابراز کنیم تا از این طرز فکر دور بمانیم.‏—‏لو ۶:‏۴۵‏.‏ ب۲۳/‏۵ ص ۴ ¶۸-‏۹

یَهُوَه پدر آسمانی پرمهر ما دوست ندارد که درد و رنج ما را ببیند.‏ (‏اشع ۶۳:‏⁠۹‏)‏ با این حال،‏ او مانع تمام سختی‌های ما نمی‌شود؛‏ سختی‌هایی که می‌تواند مثل یک رودخانه یا شعله باشد.‏ (‏اشع ۴۳:‏⁠۲‏)‏ اما او قول می‌دهد که به ما کمک کند تا از میان آن مشکلات ‹بگذریم.‏› او اجازه نمی‌دهد که سختی‌ها به ما صدمات دائمی وارد کند.‏ یَهُوَه همچنین روح مقدّس نیرومند خود را برای تحمّل سختی‌ها به ما می‌دهد.‏ (‏لو ۱۱:‏۱۳؛‏ فیلیپ ۴:‏۱۳‏)‏ در نتیجه می‌توانیم مطمئن باشیم که یَهُوَه دقیقاً هر چیزی را که نیاز داریم به ما می‌دهد تا بتوانیم سختی‌ها را تحمّل کنیم و به او وفادار بمانیم.‏ یَهُوَه از ما انتظار دارد که به او اعتماد کنیم.‏ (‏عبر ۱۱:‏⁠۶‏)‏ گاهی ممکن است سختی‌های ما حل‌نشدنی به نظر برسد.‏ حتی ممکن است شک کنیم که آیا یَهُوَه به ما کمک می‌کند.‏ اما کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد که با قدرت خدا می‌توانیم ‹از حصارها بالا برویم.‏› (‏مز ۱۸:‏۲۹‏)‏ پس بجای این که تسلیم شک و تردید شویم،‏ باید با ایمان کامل به یَهُوَه دعا کنیم و مطمئن باشیم که او به دعاهای ما جواب می‌دهد.‏—‏یعقو ۱:‏​۶،‏ ۷‏.‏ ب۲۳/‏۱۱ ص ۲۲ ¶۸-‏۹

چه تعریف زیبایی از عشق واقعی!‏ این آیات به زن و شوهرها اطمینان می‌دهد که عشقشان می‌تواند همیشگی باشد.‏ زن و شوهر باید تلاش کنند تا عشقشان همیشگی باشد.‏ برای مثال،‏ اگر روی آتش چوب بگذاریم،‏ می‌تواند برای همیشه شعله‌ور بماند.‏ اما اگر به آن رسیدگی نشود،‏ در نهایت خاموش می‌شود.‏ به طور مشابه اگر زن و شوهر رابطه‌شان را تقویت کنند،‏ عشق آن‌ها می‌تواند ماندگار باشد.‏ گاهی عشق بین یک زوج به دلیل مشکلات مالی،‏ سلامتی یا سختی بزرگ کردن فرزند سرد می‌شود.‏ زن و شوهرها برای روشن نگه داشتن ‹شعله‌های یاه› باید رابطه‌شان را با یَهُوَه محکم نگه دارند.‏ ب۲۳/‏۵ ص ۲۰-‏۲۱ ¶۱-‏۳

برای پرورش شجاعت چه می‌توان کرد؟‏ والدینمان می‌توانند ما را تشویق کنند تا شجاع باشیم،‏ اما نمی‌توانیم آن را به ارث ببریم.‏ به دست آوردن شجاعت مثل یاد گرفتن یک مهارت جدید است.‏ با مشاهدهٔ شخص ماهر می‌توانیم در به دست آوردن یک مهارت پیشرفت کنیم.‏ به همین شکل برای به دست آوردن شجاعت می‌توانیم شخص شجاع را نمونه قرار دهیم.‏ ما هم مثل دانیال باید خوب با کلام خدا آشنا شویم.‏ همچنین با دعای صمیمی و مرتب با یَهُوَه می‌توانیم رابطه‌مان را با او نزدیک‌تر کنیم.‏ علاوه بر این نیاز داریم که به یَهُوَه اعتماد کنیم،‏ یعنی مطمئن باشیم که همیشه با ماست.‏ به این ترتیب اگر زمانی ایمان ما مورد آزمایش قرار گیرد،‏ می‌توانیم از خود شجاعت نشان دهیم.‏ شجاعت می‌تواند باعث شود که دیگران به ما احترام بگذارند.‏ این خصوصیت می‌تواند انسان‌هایی را که دلی پذیرا دارند به طرف یَهُوَه جذب کند.‏ مطمئناً دلایل خوبی برای پرورش شجاعت در خود داریم.‏ ب۲۳/‏۸ ص ۲ ¶۲؛‏ ص ۴-‏۵ ¶۸-‏۹

کلمهٔ یونانی‌ای که برای ‹اطمینان یافتن› بکار رفته،‏ در ارتباط با محک زدن فلزات پرارزش استفاده می‌شد.‏ بنابراین باید از درستی چیزی که می‌خوانیم یا می‌شنویم مطمئن شویم.‏ انجام این کار برای ما بسیار مهم است چون مصیبت عظیم بسیار نزدیک است.‏ بجای این که با زودباوری حرف‌های دیگران را قبول کنیم،‏ از قدرت تشخیص‌مان استفاده می‌کنیم تا آن چه را که می‌خوانیم یا می‌شنویم با راهنمایی‌های کتاب مقدّس و سازمان یَهُوَه مقایسه کنیم.‏ به این ترتیب فریب تبلیغات دیوها را نمی‌خوریم.‏ (‏امث ۱۴:‏۱۵؛‏ ۱تیمو ۴:‏⁠۱‏)‏ ما می‌دانیم که خادمان خدا به صورت گروهی از مصیبت عظیم نجات پیدا می‌کنند،‏ اما نمی‌دانیم که شخصاً برای ما فردا چه اتفاقی می‌افتد.‏ (‏یعقو ۴:‏۱۴‏)‏ با این حال،‏ چه از مصیبت عظیم نجات پیدا کنیم چه قبل از آن بمیریم،‏ اگر وفادار بمانیم خدا زندگی ابدی را به ما می‌بخشد!‏ همهٔ ما باید به امید فوق‌العاده‌ای که پیش رو داریم تمرکز کنیم و برای روز یَهُوَه آماده بمانیم.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۱۳ ¶۱۵-‏۱۶

ما نمی‌دانیم که بعضی از پیشگویی‌های کتاب مقدّس چطور به تحقق می‌رسند.‏ (‏دان ۱۲:‏​۸،‏ ۹‏)‏ اگر ما دقیقاً ندانیم که یک پیشگویی چطور به تحقق می‌رسد به این معنی نیست که تحقق پیدا نخواهد کرد.‏ ما می‌توانیم مطمئن باشیم که یَهُوَه مثل گذشته در زمان مناسب اطلاعات لازم را در اختیارمان قرار می‌دهد.‏ بزودی پیام «صلح و امنیت» اعلام خواهد شد.‏ (‏۱تسا ۵:‏⁠۳‏)‏ بعد از آن قدرت‌های سیاسی جهان به ادیان کاذب حمله و آن‌ها را نابود خواهند کرد.‏ (‏مکا ۱۷:‏​۱۶،‏ ۱۷‏)‏ بعد قوم خدا را مورد حمله قرار می‌دهند.‏ (‏حز ۳۸:‏​۱۸،‏ ۱۹‏)‏ این وقایع در نهایت به جنگ حارمَگِدون منتهی می‌شود.‏ (‏مکا ۱۶:‏​۱۴،‏ ۱۶‏)‏ ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که این وقایع بزودی اتفاق می‌افتند.‏ پس بیایید تا آن زمان با توجه کردن به پیشگویی‌های کتاب مقدّس و کمک به دیگران برای درک آن،‏ قدردانی‌مان را به پدر آسمانی‌مان نشان دهیم.‏ ب۲۳/‏۸ ص ۱۳ ¶۱۹-‏۲۰

وقتی پولُس رسول در مورد ایمان،‏ امید و محبت صحبت کرد،‏ در آخر گفت که «بزرگ‌ترین آن‌ها محبت است.‏» (‏۱قر ۱۳:‏۱۳‏)‏ منظور او چه بود؟‏ از آنجا که در آینده وعده‌های خدا در رابطه با دنیای جدید به تحقق می‌رسند،‏ دیگر به ایمان و امید نیازی نخواهیم داشت؛‏ اما محبت ما به یَهُوَه و انسان‌ها باید تا ابد بیشتر و بیشتر شود.‏ محبت همچنین نشانهٔ مسیحیان حقیقی است.‏ عیسی به رسولانش گفت:‏ «اگر این محبت بین شما وجود داشته باشد همه می‌فهمند که شاگردان من هستید.‏» (‏یو ۱۳:‏۳۵‏)‏ همچنین محبت بین ما اتحاد به وجود می‌آورد.‏ پولُس گفت که ‹محبت انسان‌ها را واقعاً متحد می‌کند.‏› (‏کول ۳:‏۱۴‏)‏ یوحنای رسول برای هم‌ایمانانش نوشت:‏ «کسی که خدا را دوست دارد،‏ باید همنوعش را هم دوست داشته باشد.‏» (‏۱یو ۴:‏۲۱‏)‏ بله،‏ با نشان دادن محبت به همدیگر محبتمان را به خدا نشان می‌دهیم.‏ ب۲۳/‏۱۱ ص ۸ ¶۱؛‏ ص ۸-‏۹ ¶۳

کتاب مقدّس زندگی ما مسیحیان را به مسابقهٔ دو تشبیه می‌کند.‏ کسانی که با موفقیت به خط پایان می‌رسند زندگی ابدی را پاداش می‌گیرند.‏ (‏۲تیمو ۴:‏​۷،‏ ۸‏)‏ ما باید تمام تلاشمان را بکنیم که همچنان به دویدن ادامه دهیم؛‏ مخصوصاً که به خط پایان نزدیک‌تر شده‌ایم.‏ پولُس رسول به ما می‌گوید که چطور در این راه موفق باشیم.‏ او گفت:‏ ‹هر بار سنگین را از خود دور کنیم و با استقامت در مسابقه‌ای که برای ما مقرّر شده است،‏ بدویم.‏› آیا منظور پولُس این بود که یک مسیحی نباید هیچ باری را حمل کند؟‏ نه،‏ بلکه منظورش این بود که نباید بارهای غیرضروری با خود حمل کنیم.‏ این بارها می‌توانند مانعی برای پیشرفتمان باشند و ما را در ادامهٔ مسیر خسته کنند.‏ ما باید سریعاً این بارها را تشخیص دهیم و از خود دور کنیم تا با استقامت بدویم.‏ ولی در عین حال،‏ نمی‌خواهیم بارهای ضروری را زمین بگذاریم،‏ چون ممکن است از مسابقه محروم شویم.‏—‏ ۲تیمو ۲:‏⁠۵‏.‏ ب۲۳/‏۸ ص ۲۶ ¶۱-‏۲

معقول بودن به ما کمک می‌کند تا به نظرات دیگران احترام بگذاریم.‏ برای مثال بعضی از خواهران ما دوست دارند که آرایش کنند،‏ اما بعضی دیگر دوست ندارند.‏ بعضی از مسیحیان مشروبات الکلی می‌نوشند،‏ بعضی دیگر نمی‌نوشند.‏ همهٔ مسیحیان می‌خواهند که از سلامت خوبی برخوردار باشند،‏ اما روش‌های درمانی متفاوتی انتخاب می‌کنند.‏ اگر همیشه فکر کنیم که نظر ما درست است و عقاید خود را به دیگران تحمیل کنیم،‏ باعث لغزش و تفرقه خواهیم شد.‏ (‏۱قر ۸:‏۹ ؛‏ ۱۰:‏​۲۳،‏ ۲۴‏)‏ برای مثال،‏ یَهُوَه به جای وضع قانون در رابطه با لباس پوشیدن،‏ اصولی را به ما داده است تا بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری کنیم.‏ ما باید طوری لباس بپوشیم که شایستهٔ خادم خداست؛‏ یعنی معقول،‏ سنجیده و نجیب باشیم.‏ (‏۱تیمو ۲:‏​۹،‏ ۱۰‏)‏ پس نمی‌خواهیم که با طرز لباس پوشیدن خود توجه دیگران را به خود جلب کنیم.‏ به علاوه اصول کتاب مقدّس به پیران جماعت کمک می‌کند تا در خصوص لباس و آرایش قانون تعیین نکنند.‏ ب۲۳/‏۷ ص ۲۳-‏۲۴ ¶۱۳-‏۱۴

یَهُوَه به ما نشان می‌دهد که چطور آینده‌ای خوب و شاد داشته باشیم.‏ کسانی که به دعوت «زن احمق» جواب مثبت می‌دهند،‏ می‌خواهند از امور غیراخلاقی مخفیانه لذّت ببرند.‏ عاقبت آن‌ها «در اعماق گور» است.‏ (‏امث ۹:‏​۱۳،‏ ۱۷،‏ ۱۸‏)‏ کسانی که دعوت «حکمت واقعی» را می‌پذیرند از آینده‌ای متفاوت برخوردارند.‏ (‏امث ۹:‏⁠۱‏)‏ ما یاد می‌گیریم که آنچه یَهُوَه دوست دارد را دوست داشته باشیم و از بدی نفرت کنیم.‏ (‏مز ۹۷:‏۱۰‏)‏ همین طور خوشحالیم که دیگران را هم دعوت کنیم تا از «حکمت واقعی» فایده ببرند.‏ ما مانند خادمانی هستیم که از بالاترین نقاط شهر با صدای بلند می‌گویند:‏ «ای کسانی که خام و بی‌تجربه هستید،‏ به اینجا بیاید.‏» فایده‌ای که ما و دیگران می‌بریم فقط برای زمان حال نیست،‏ فایدهٔ آن ماندگار است و باعث می‌شود که «عمر» ابدی داشته باشیم و ‹درک و فهم هدایتمان کند.‏›—‏امث ۹:‏​۳،‏ ۴،‏ ۶‏.‏ ب۲۳/‏۶ ص ۲۴-‏۲۵ ¶۱۷-‏۱۸

وقتی همکار یا همکلاسی شما در مورد اعتقاداتتان سؤال می‌کند چه احساسی دارید؟‏ آیا مضطرب می‌شوید؟‏ این احساس طبیعی است.‏ سؤال آن‌ها به ما فرصت می‌دهد تا طرز فکر طرف مقابل را بدانیم و به او موعظه کنیم.‏ شاید عده‌ای با هدف جرّوبحث از ما سؤال کنند و این باعث تعجب نیست،‏ چون اغلب آن‌ها اطلاعات نادرستی در مورد اعتقادات ما دارند.‏ (‏اعما ۲۸:‏۲۲‏)‏ همچنین ما در «روزهای آخر» زندگی می‌کنیم؛‏ زمانی که مردم «ناسازگار و حتی وحشی» هستند.‏ (‏۲تیمو ۳:‏​۱،‏ ۳‏)‏ شاید از خود بپرسید:‏ ‹چطور می‌توانم با کسی که اعتقاداتم را زیر سؤال می‌برد،‏ رفتاری آرام و مؤدبانه داشته باشم؟‏› ملایمت به شما کمک می‌کند.‏ شخص ملایم به راحتی دلخور نمی‌شود.‏ بلکه احساساتش را در برابر انتقادات کنترل می‌کند و وقتی جواب سؤالی را نداند،‏ آرامش خود را حفظ می‌کند.‏ ب۲۳/‏۹ ص ۱۴ ¶۱-‏۲

گاهی ما پندهایی می‌گیریم که ما را محافظت می‌کند.‏ برای مثال،‏ به ما در مورد مادی‌گرایی و کارهایی که باعث می‌شود معیارهای خدا را زیر پا بگذاریم هشدار داده می‌شود.‏ وقتی از راهنمایی یَهُوَه در این موارد پیروی کنیم،‏ از مشکلات دور می‌مانیم.‏ (‏اشع ۴۸:‏​۱۷،‏ ۱۸؛‏ ۱تیمو ۶:‏​۹،‏ ۱۰‏)‏ بدون شک یَهُوَه از انسان‌ها برای هدایت قومش در طی مصیبت عظیم و حکومت هزار سالهٔ مسیح استفاده خواهد کرد.‏ آیا ما همچنان از هدایت یَهُوَه اطاعت خواهیم کرد؟‏ جواب این سؤال بیشتر به این بستگی دارد که در حال حاضر چگونه به هدایت یَهُوَه واکنش نشان می‌دهیم.‏ ما همیشه می‌خواهیم از راهنمایی یَهُوَه منجمله از راهنمایی برادران منصوب‌شده اطاعت کنیم.‏ (‏اشع ۳۲:‏​۱،‏ ۲؛‏ عبر ۱۳:‏۱۷‏)‏ ما به راهنمایمان،‏ یَهُوَه،‏ اعتماد کامل داریم؛‏ چون ما را از هر خطر روحانی دور می‌کند و به زندگی جاودان در دنیای جدید هدایت می‌کند.‏ ب۲۴/‏۲ ص ۲۵ ¶۱۷-‏۱۸

پولُس رسول زندگی رضایت‌بخشی در خدمت به یَهُوَه داشت؛‏ اما آن زندگی همیشه آسان نبود.‏ او اغلب مسافت‌های طولانی‌ای را سفر می‌کرد و مسافرت در آن زمان کار آسانی نبود.‏ پولُس طی آن سفرها بعضی اوقات با خطر «طغیان رودخانه‌ها» و «خطر راهزنان» و گاهی هم با خشونت مخالفان روبرو می‌شد.‏ (‏۲قر ۱۱:‏​۲۳-‏۲۷‏)‏ هم‌ایمانان او هم گاهی قدردانی‌شان را از کمک‌هایش نشان نمی‌دادند.‏ (‏۲قر ۱۰:‏۱۰؛‏ فیلیپ ۴:‏۱۵‏)‏ چه چیزی به پولُس کمک کرد که خدمت به یَهُوَه را ادامه دهد؟‏ پولُس از طریق نوشته‌های مقدّس و همین طور تجربیات شخصی،‏ نکات زیادی را در مورد شخصیت یَهُوَه یاد گرفت.‏ او مطمئن بود که یَهُوَه دوستش دارد.‏ (‏روم ۸:‏​۳۸،‏ ۳۹؛‏ افس ۲:‏​۴،‏ ۵‏)‏ در نتیجه محبت پولُس به یَهُوَه عمیق‌تر شد و ‹از طریق خدمتی که به مقدّسان کرد› آن محبت را نشان داد.‏—‏عبر ۶:‏۱۰‏.‏ ب۲۳/‏۷ ص ۹ ¶۵-‏۶

بسیاری از مردم موافقند که به دولت‌ها نیاز دارند و معتقدند که باید از بعضی از قوانینی که «مقامات دولتی» تعیین می‌کنند اطاعت کنند،‏ اما شاید نخواهند از قوانینی که مطابق میلشان نیست یا به نظرشان منصفانه نیست اطاعت کنند.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که دولت‌ها باعث رنج انسان‌ها می‌شوند،‏ تحت کنترل شیطان هستند و به زودی نابود می‌شوند.‏ (‏مز ۱۱۰:‏​۵،‏ ۶؛‏ جا ۸:‏۹؛‏ لو ۴:‏​۵،‏ ۶‏)‏ اما همین طور می‌گوید که ‹اگر کسی با آن‌ها مخالفت کند،‏ در واقع با خدا و ترتیبات او مخالفت کرده است.‏› یَهُوَه اجازه داده است که حکومت‌ها برای حفظ نظم و امنیت وجود داشته باشند و از ما انتظار دارد که مطیع آن‌ها باشیم.‏ بنابراین ما باید حق آن‌ها را ادا کنیم؛‏ از جمله مالیات،‏ حرمت و اطاعت.‏ (‏روم ۱۳:‏​۱-‏۷‏)‏ ممکن است بعضی از قوانین به نظر ما نامعقول،‏ غیرمنصفانه یا سخت باشد،‏ اما ما از یَهُوَه اطاعت می‌کنیم.‏ او از ما می‌خواهد تا جایی که قوانین دولتی مخالف قوانین خدا نباشد مطیع آن‌ها باقی بمانیم.‏—‏اعما ۵:‏۲۹‏.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۸-‏۹ ¶۹-‏۱۰

در زمانی که سامسون به دنیا آمد،‏ فلسطی‌ها بر قوم اسرائیل حاکم بودند و به آن‌ها ظلم می‌کردند.‏ (‏داو ۱۳:‏⁠۱‏)‏ حکمرانی ظالمانهٔ آن‌ها سختی‌های زیادی برای اسرائیلیان به همراه داشت.‏ یَهُوَه سامسون را انتخاب کرد تا «رهبر اسرائیلیان شود و آن‌ها را از دست فلسطی‌ها نجات دهد.‏» (‏داو ۱۳:‏⁠۵‏)‏ سامسون برای انجام آن مأموریت سخت باید به یَهُوَه توکّل می‌کرد.‏ یک بار نیروهای فلسطی به شهر لِحی،‏ احتمالاً واقع در یهودا آمدند تا سامسون را اسیر کنند.‏ مردان یهودا از دشمن ترسیده بودند،‏ پس سامسون را به آن‌ها تحویل دادند.‏ آن‌ها سامسون را با دو طناب نو بستند و پیش فلسطی‌ها بردند.‏ (‏داو ۱۵:‏​۹-‏۱۳‏)‏ اما «روح یَهُوَه به سامسون قدرت داد» و او خودش را آزاد کرد.‏ سپس او ‹استخوان فک الاغی› را پیدا کرد و با استفاده از آن ۱۰۰۰ مرد فلسطی را کشت!‏—‏داو ۱۵:‏​۱۴-‏۱۶‏.‏ ب۲۳/‏۹ ص ۲-‏۳ ¶۳-‏۴

یَهُوَه «مقصود ابدی» خود را به تدریج در کتاب مقدّس آشکار کرده است.‏ او در هر صورت موفق می‌شود،‏ چون «از هر چیزی طوری استفاده می‌کند که مقصودش عملی شود.‏» (‏امث ۱۶:‏⁠۴‏)‏ پس مقصود یَهُوَه در رابطه با زمین و انسان‌ها تا ابد باقی می‌ماند.‏ اما مقصود یَهُوَه چیست و او برای رسیدن به آن چه تغییراتی انجام داده است؟‏ خدا به آدم و حوّا گفت که مقصودش برای آن‌ها چیست.‏ آن‌ها باید ‹بارور و زیاد می‌شدند و زمین را پر می‌کردند و آن را تحت اختیار خود درمی‌آوردند و بر همهٔ جانوران زمین مسلّط می‌شدند.‏› (‏پیدا ۱:‏۲۸‏)‏ سرکشی آدم و حوّا و به ارث رسیدن گناه به نوادگانشان،‏ روی مقصود یَهُوَه هیچ تأثیری نگذاشت،‏ اما او مسیر رسیدن به آن را تغییر داد.‏ یَهُوَه بلافاصله تصمیم گرفت یک پادشاهی را در آسمان برقرار کند تا مقصود اولیهٔ خود را برای انسان‌ها و زمین عملی کند.‏—‏مت ۲۵:‏۳۴‏.‏ ب۲۳/‏۱۰ ص ۱۹-‏۲۰ ¶۶-‏۷

یَهُوَه به ما کمک می‌کند تا دست از تلاش نکشیم.‏ اگر برای مدتی طولانی با یک نقطه ضعف می‌جنگیم،‏ ادامهٔ مبارزه می‌تواند سخت باشد.‏ گاهی ضعف‌های ما ممکن است بدتر از ضعف‌های پِطرُس رسول به نظر بیاید،‏ اما یَهُوَه به ما قدرت می‌دهد که تسلیم نشویم.‏ (‏مز ۹۴:‏​۱۸-‏۱۹‏)‏ مثلاً برادری قبل از آشنایی با حقیقت،‏ برای سال‌ها همجنس‌گرا بود.‏ او زندگی خود را کاملاً تغییر داد تا بتواند بر اساس معیارهای کتاب مقدّس زندگی کند،‏ اما هنوز باید گاهی با تمایلات غلط می‌جنگید.‏ چه چیزی به او کمک کرد که دست از تلاش نکشد؟‏ او می‌گوید:‏ «یَهُوَه به ما قدرت می‌دهد.‏ یاد گرفتم که با کمک روح مقدّس یَهُوَه می‌توانیم طبق معیارهای او زندگی کنیم.‏ توانستم در خدمت به یَهُوَه مفید باشم و او با وجود ناکاملی‌هایم همچنان مرا تقویت می‌کند.‏» ب۲۳/‏۹ ص ۲۳ ¶۱۲

شما برادران جوان بدون تلاش نمی‌توانید مسیحیان بالغی شوید.‏ شما باید از نمونه‌های خوب سرمشق بگیرید،‏ قدرت تفکّر پرورش دهید،‏ قابل اعتماد باشید،‏ مهارت‌های زندگی کسب کنید و برای مسئولیت‌های آینده آماده شوید.‏ اگر به کارهایی که باید برای پیشرفت انجام دهید فکر کنید،‏ شاید احساس کنید که از عهدهٔ آن برنمی‌آیید.‏ ولی می‌توانید موفق شوید و مطمئن باشید که یَهُوَه مشتاق است که به شما کمک کند.‏ (‏اشع ۴۱:‏​۱۰،‏ ۱۳‏)‏ هم‌ایمانانتان هم به شما کمک خواهند کرد.‏ اگر یک مسیحی بالغ و باتجربه شوید،‏ زندگی‌تان شاد و رضایت‌بخش خواهد بود.‏ ما شما برادران جوان را خیلی دوست داریم.‏ آرزومندیم که یَهُوَه تلاش‌هایتان را برکت دهد تا بتوانید مسیحیان بالغی شوید.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۲۹ ¶۱۹-‏۲۰

تصوّر کنید با گروهی از برادران و خواهران جمع شده‌اید،‏ وقت خوشی را صرف می‌کنید و می‌خواهید یک عکس گروهی بگیرید.‏ برای این که مطمئن باشید که کیفیت آن عکس خوب است،‏ به جای یک عکس چند عکس می‌گیرید.‏ در یکی از آن‌ها می‌بینید که برادری اخم کرده است.‏ خُب شما آن را پاک می‌کنید،‏ چون عکس‌های دیگری دارید که در آن‌ها همه لبخند می‌زنند.‏ ما معمولاً خاطرات خوبی از برادران و خواهرانمان داریم،‏ ولی فرض کنید در یک موقعیت برادر یا خواهری کاری می‌کند یا چیزی می‌گوید که مهرآمیز نیست.‏ با آن خاطره باید چه کار کنیم؟‏ می‌توانیم سعی کنیم آن اتفاق را مانند آن عکس از ذهنمان پاک کنیم.‏ (‏افس ۴:‏۳۲‏)‏ ما می‌توانیم این کار را بکنیم،‏ چون خاطرات خوب زیادی با آن شخص داریم؛‏ خاطراتی که می‌خواهیم نگه داریم.‏ ب۲۳/‏۱۱ ص ۱۲-‏۱۳ ¶۱۶-‏۱۷

کلمات یونانی‌ای که در اینجا به کار رفته نشان می‌دهد که یک زن مسیحی باید آبرومندانه لباس بپوشد و در این مورد احساسات دیگران را در نظر بگیرد.‏ ما به خواهران مسیحی‌مان که این پند را به کار می‌گیرند،‏ افتخار می‌کنیم.‏ بصیرت خصوصیت دیگری است که خواهران مسیحی باید از خود نشان دهند.‏ شخصی که از خود بصیرت به خرج می‌دهد،‏ می‌تواند خوب را از بد تشخیص دهد و راه درست را انتخاب کند.‏ نمونهٔ اَبیجایِل را در نظر بگیرید.‏ شوهر او تصمیم بدی گرفت که عواقب وخیمی برای اهل خانه‌اش به همراه داشت.‏ پس اَبیجایِل وارد عمل شد.‏ فهم و بصیرت او باعث نجات جانشان شد.‏ (‏۱سمو ۲۵:‏​۱۴-‏۲۳،‏ ۳۲-‏۳۵‏)‏ این خصوصیت به ما کمک می‌کند که بدانیم چه زمانی صحبت و چه زمانی سکوت کنیم.‏ بصیرت همچنین به ما کمک می‌کند که به دیگران توجه نشان دهیم،‏ اما آن‌ها را معذّب نکنیم.‏—‏۱تسا ۴:‏۱۱‏.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۲۰ ¶۸-‏۹

پولُس رسول این سخنان را به جماعت روم نوشت.‏ برادران و خواهران آن جماعت در مورد یَهُوَه و عیسی یاد گرفته بودند،‏ ایمان آورده بودند و مسیحی شده بودند.‏ پس خدا ‹به خاطر ایمانشان آن‌ها را درستکار شمرد› و آن‌ها را با روح‌القدس مسح کرد.‏ (‏روم ۵:‏⁠۱‏)‏ بله،‏ آن‌ها از امیدی فوق‌العاده برخوردار شدند.‏ پولُس بعدها به مسیحیان مسح‌شده در اِفِسُس در مورد امیدشان نوشت.‏ آن امید شامل دریافت ‹میراثی برای مقدّسان› بود.‏ (‏افس ۱:‏۱۸‏)‏ پولُس همین طور به کولُسیان گفت که پاداششان را کجا دریافت می‌کنند.‏ او آن را ‹پاداش آسمانی› خواند.‏ (‏کول ۱:‏​۴،‏ ۵‏)‏ پس امیدی که مسح‌شدگان دارند این است که به زندگی ابدی در آسمان رستاخیز شوند و در کنار عیسی پادشاهی کنند.‏—‏۱تسا ۴:‏​۱۳-‏۱۷؛‏ مکا ۲۰:‏⁠۶‏.‏ ب۲۳/‏۱۲ ص ۹ ¶۴-‏۵

کلمه‌ای که محافظت ترجمه شده در زبان اصلی یک کلمهٔ نظامی بود.‏ این واژه به سربازانی اشاره می‌کرد که از یک شهر در برابر حملهٔ دشمن محافظت می‌کردند.‏ ساکنان شهر در آرامش می‌خوابیدند،‏ چون می‌دانستند که سربازان از شهر محافظت می‌کنند.‏ به همین شکل وقتی آرامش خدا از دل و ذهن ما محافظت می‌کند،‏ حس آسودگی و امنیت می‌کنیم.‏ (‏مز ۴:‏⁠۸‏)‏ اگر شرایطمان مانند شرایط حنّا در کتاب مقدّس بلافاصله تغییر نکند،‏ هنوز می‌توانیم تا حدّی آرامش داشته باشیم.‏ (‏۱سمو ۱:‏​۱۶-‏۱۸‏)‏ وقتی آرامش داشته باشیم واضح‌تر فکر می‌کنیم و تصمیمات بهتری می‌گیریم.‏ ما باید چه کار بکنیم؟‏ وقتی با سختی روبرو هستید چطور می‌توانید از «محافظت» برخوردار شوید؟‏ تا زمانی که از آرامش خدا برخوردار شوید دعا کنید.‏ (‏لو ۱۱:‏۹؛‏ ۱تسا ۵:‏۱۷‏)‏ اگر شما با اتفاقات ناگوار روبرو هستید پیوسته دعا کنید و یَهُوَه آرامشی را که از دل و ذهنتان محافظت می‌کند به شما خواهد بخشید.‏—‏روم ۱۲:‏۱۲‏.‏ ب۲۴/‏۱ ص ۲۱-‏۲۲ ¶۵-‏۶

عیسی برای تقدیس نام پدرش هر شکنجه،‏ توهین و تهمتی را متحمّل شد.‏ او می‌دانست که همیشه از پدرش اطاعت کرده و دلیلی برای شرمساری ندارد.‏ (‏عبر ۱۲:‏⁠۲‏)‏ عیسی همچنین می‌دانست که شیطان مسبب اصلی آن لحظات تاریک زندگی‌اش بود.‏ (‏لو ۲۲:‏​۲-‏۴؛‏ ۲۳:‏​۳۳،‏ ۳۴‏)‏ شیطان امیدوار بود که پایداری عیسی را در هم بشکند،‏ اما موفق نشد.‏ عیسی برای همیشه ثابت کرد که شیطان یک دروغگوی بی‌رحم است و یَهُوَه خادمان وفاداری دارد که پایداری‌شان را حتی در سخت‌ترین شرایط حفظ می‌کنند.‏ آیا می‌خواهید پادشاهتان را شاد کنید؟‏ پس همچنان نام یَهُوَه را ستایش کنید و به دیگران کمک کنید تا خدایمان را بشناسند.‏ در این صورت در جای پای عیسی گام برمی‌دارید.‏ (‏۱پطر ۲:‏۲۱‏)‏ بله،‏ شما هم مثل عیسی یَهُوَه را شاد می‌سازید و ثابت می‌کنید که دشمن او شیطان،‏ دروغگویی بی‌شرم است!‏ ب۲۴/‏۲ ص ۱۱-‏۱۲ ¶۱۱-‏۱۳

در طول پنج سال گذشته،‏ بیشتر از یک میلیون نفر تعمید گرفته و شاهد یَهُوَه شده‌اند.‏ شما با وقف خود به یَهُوَه،‏ شاگرد عیسی مسیح می‌شوید و به انجام خواست خدا اولویت می‌دهید.‏ از یک مسیحی وقف‌شده چه انتظاری می‌رود؟‏ عیسی گفت:‏ «اگر کسی بخواهد پیرو من باشد،‏ باید خودش را انکار کند.‏» (‏مت ۱۶:‏​۲۴‏،‏ پاورقی)‏ جملهٔ یونانی «باید خودش را انکار کند» می‌تواند به صورت «دیگر نباید برای خودش زندگی کند،‏» هم ترجمه شود.‏ شما به عنوان خادم وقف‌شدهٔ یَهُوَه باید هر چیزی را که مخالف خواست اوست رد کنید.‏ (‏۲قر ۵:‏​۱۴،‏ ۱۵‏)‏ این شامل رد کردن «تمایلات نفسانی،‏» مثل اعمال نامشروع جنسی است.‏ (‏غلا ۵:‏​۱۹-‏۲۱؛‏ ۱قر ۶:‏۱۸‏)‏ آیا احساس می‌کنید که چنین محدودیت‌هایی زندگی شما را سخت‌تر خواهد کرد؟‏ اگر یَهُوَه را دوست داشته باشید و مطمئن باشید که قوانین او به نفع شماست،‏ این طور احساس نخواهید کرد.‏—‏مز ۱۱۹:‏۹۷؛‏ اشع ۴۸:‏​۱۷،‏ ۱۸‏.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۲ ¶۱؛‏ ص ۳-‏۴ ¶۴

یَهُوَه به کسانی که از آن‌ها خشنود است روح‌القدس خود را می‌دهد.‏ (‏مت ۱۲:‏۱۸‏)‏ ما می‌توانیم از خودمان بپرسیم:‏ ‹آیا توانسته‌ام خصوصیاتی از ثمرهٔ روح خدا را در زندگی‌ام نشان دهم؟‏› شاید نسبت به قبل از آشنایی‌مان با یَهُوَه،‏ با دیگران صبورتریم.‏ هر چه بیشتر خصوصیات ثمرهٔ روح را در زندگیمان نشان دهیم،‏ برایمان آشکارتر خواهد شد که مورد تأیید یَهُوَه هستیم.‏ یَهُوَه کسانی را که مورد رضایت او هستند،‏ از طریق بهای رهایی می‌بخشد.‏ (‏۱تیمو ۲:‏​۵،‏ ۶‏)‏ اما اگر به بهای رهایی ایمان داریم و تعمید گرفته‌ایم،‏ ولی هنوز شک داریم که یَهُوَه از ما راضی و خشنود است چطور؟‏ باید به یاد داشته باشیم که احساسات ما همیشه قابل اعتماد نیست،‏ در حالی که یَهُوَه کاملاً قابل اعتماد است.‏ یَهُوَه کسانی را که به بهای رهایی ایمان دارند،‏ درستکار می‌داند و وعده داده است که به آن‌ها برکت خواهد داد.‏ —‏مز ۵:‏۱۲؛‏ روم ۳:‏۲۶‏.‏ ب۲۴/‏۳ ص ۳۰ ¶۱۵؛‏ ص ۳۱ ¶۱۷