Αν στοχάζεστε την προσευχή της αφιέρωσής σας στον Ιεχωβά, θα βρίσκετε τη δύναμη να αντιστέκεστε σε οποιονδήποτε πειρασμό. Για παράδειγμα, θα αρχίζατε να φλερτάρετε με τον σύντροφο κάποιου άλλου; Και βέβαια όχι! Έχετε ήδη πει όχι σε αυτό. Έτσι θα αποφύγετε την οδυνηρή διαδικασία να αντιμετωπίσετε ακατάλληλα αισθήματα αφού ριζώσουν. Θα “απομακρυνθείτε” από τον «δρόμο των πονηρών». (Παρ. 4:14, 15) Φέρνοντας στον νου σας την αποφασιστικότητα του Ιησού να ευαρεστεί τον Πατέρα του, θα απορρίπτετε γρήγορα και σταθερά οτιδήποτε γνωρίζετε πως θα δυσαρεστούσε τον Θεό στον οποίο έχετε αφιερωθεί. (Ματθ. 4:10· Ιωάν. 8:29) Το γεγονός είναι ότι οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί σάς δίνουν την ευκαιρία να δείχνετε ότι είστε αποφασισμένοι να ακολουθείτε συνεχώς τον Ιησού. Καθώς το κάνετε αυτό, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα σας βοηθάει. w24.03 10:8-10

Μήπως κάποιες φορές το βρίσκετε δύσκολο να υπακούτε; Αυτό συνέβαινε και στον βασιλιά Δαβίδ, γι’ αυτό προσευχήθηκε στον Θεό: «Υποκίνησε μέσα μου την προθυμία να σε υπακούω». (Ψαλμ. 51:12) Ο Δαβίδ αγαπούσε τον Ιεχωβά. Παρ’ όλα αυτά, κάποιες φορές δυσκολευόταν να υπακούει, πράγμα που ισχύει και για εμάς. Γιατί; Πρώτον, έχουμε κληρονομήσει την τάση να είμαστε ανυπάκουοι. Δεύτερον, ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να μας υποκινήσει να στασιάσουμε σαν εκείνον. (2 Κορ. 11:3) Τρίτον, μας περιβάλλει η στασιαστική στάση αυτού του κόσμου, “το πνεύμα που τώρα επενεργεί στους γιους της ανυπακοής”. (Εφεσ. 2:2) Πρέπει να αγωνιζόμαστε, όχι μόνο να καταπολεμούμε την τάση μας να αμαρτάνουμε, αλλά και να αντιστεκόμαστε στην πίεση για ανυπακοή που ασκούν πάνω μας ο Διάβολος και αυτός ο κόσμος. Πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες για να υπακούμε στον Ιεχωβά και σε όσους εκείνος έχει διορίσει σε θέση εξουσίας. w23.10 42:1

Τι μαθαίνουμε από το θαύμα που έκανε ο Ιησούς μετατρέποντας νερό σε κρασί; Παίρνουμε ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης. Ο Ιησούς δεν καυχήθηκε για το θαύμα. Μάλιστα, ποτέ δεν καυχιόταν για τα επιτεύγματά του. Απεναντίας, επανειλημμένα έδωσε με ταπεινοφροσύνη όλη τη δόξα και την τιμή στον Πατέρα του. (Ιωάν. 5:19, 30· 8:28) Αν μιμούμαστε τον Ιησού διατηρώντας ταπεινή άποψη για τον εαυτό μας, δεν θα καυχιόμαστε για τα επιτεύγματά μας. Ας καυχιόμαστε, όχι για τον εαυτό μας, αλλά για τον υπέροχο Θεό που έχουμε το προνόμιο να υπηρετούμε. (Ιερ. 9:23, 24) Ας του αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή. Στο κάτω κάτω, θα μπορούσαμε να καταφέρουμε τίποτα καλό χωρίς τη βοήθεια του Ιεχωβά; (1 Κορ. 1:26-31) Αν είμαστε ταπεινοί, δεν νιώθουμε την ανάγκη να παίρνουμε τα εύσημα για τα καλά πράγματα που κάνουμε για τους άλλους. Μένουμε ικανοποιημένοι γνωρίζοντας ότι ο Ιεχωβά βλέπει και εκτιμάει ό,τι κάνουμε. (Παράβαλε Ματθαίος 6:2-4· Εβρ. 13:16) Ασφαλώς, ευαρεστούμε τον Ιεχωβά όταν μιμούμαστε τον Ιησού εκδηλώνοντας ταπεινοφροσύνη.​—1 Πέτρ. 5:6. w23.04 15:9, 11-12