Ένα δίδαγμα που αντλούμε από την κακή απόφαση του βασιλιά Ιωάς είναι ότι χρειάζεται να διαλέγουμε φίλους που θα αποτελούν καλή επιρροή για εμάς​—φίλους που αγαπούν τον Ιεχωβά και που θέλουν να του φέρνουν χαρά. Δεν χρειάζεται να περιορίζουμε τις συναναστροφές μας σε άτομα της ηλικίας μας. Θυμηθείτε ότι ο Ιωάς ήταν πολύ νεότερος από τον φίλο του τον Ιωδαέ. Σε ό,τι αφορά την επιλογή των φίλων σας, αναρωτηθείτε: “Με βοηθούν να ενισχύω την πίστη μου στον Ιεχωβά; Με παρακινούν να ζω σύμφωνα με τους κανόνες του Θεού; Μιλούν για τον Ιεχωβά και για τις πολύτιμες αλήθειες του; Δείχνουν σεβασμό για τους κανόνες του Θεού; Μου λένε μόνο αυτό που θέλω να ακούσω ή έχουν το θάρρος να με διορθώσουν αν κάπου ξεφύγω;” (Παρ. 27:5, 6, 17) Για να μιλήσουμε ξεκάθαρα, αν οι φίλοι σας δεν αγαπούν τον Ιεχωβά, δεν τους χρειάζεστε. Αλλά αν έχετε φίλους που αγαπούν τον Ιεχωβά, μείνετε κοντά τους​—θα σας ωφελήσουν!​—Παρ. 13:20. w23.09 38:6-7

Το άλφα είναι το πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου και το ωμέγα είναι το τελευταίο. Χρησιμοποιώντας την περιγραφή «το Άλφα και το Ωμέγα», ο Ιεχωβά υποδηλώνει πως, όταν αρχίζει κάτι, το ολοκληρώνει επιτυχώς. Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα, είπε: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε, να γεμίσετε τη γη και να την καθυποτάξετε». (Γέν. 1:28) Εκείνη τη στιγμή, ο Ιεχωβά στην ουσία είπε «Άλφα». Δήλωσε σαφώς τον σκοπό του: Θα ερχόταν ο καιρός κατά τον οποίο τέλειοι, υπάκουοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας θα γέμιζαν τη γη και θα τη μεταμόρφωναν σε παράδεισο. Σε εκείνον τον μελλοντικό καιρό, ο Ιεχωβά θα πει, κατά μία έννοια, «Ωμέγα». Αφού ολοκλήρωσε τη δημιουργία “των ουρανών και της γης και όλων όσων υπάρχουν σε αυτά”, ο Ιεχωβά έδωσε μια εγγύηση. Εγγυήθηκε ότι θα εκπλήρωνε οπωσδήποτε τον σκοπό του για την ανθρωπότητα και για τη γη. Ο σκοπός του θα είχε ήδη πραγματοποιηθεί πλήρως στο τέλος εκείνης της έβδομης ημέρας.​—Γέν. 2:1-3. w23.11 46:13-14

Το δύσκολο κυριολεκτικό ταξίδι από τη Βαβυλώνα στον Ισραήλ θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου τέσσερις μήνες, αλλά ο Ιεχωβά υποσχέθηκε πως οποιοιδήποτε παράγοντες φαινόταν ότι εμπόδιζαν την επιστροφή τους θα απομακρύνονταν. Στον νου των πιστών Ιουδαίων, τα οφέλη της επιστροφής στον Ισραήλ υπερτερούσαν κατά πολύ από οποιεσδήποτε θυσίες θα έκαναν. Η μεγαλύτερη ευλογία σχετιζόταν με τη λατρεία τους. Δεν υπήρχε ναός του Ιεχωβά στη Βαβυλώνα. Δεν υπήρχε θυσιαστήριο όπου οι Ισραηλίτες θα μπορούσαν να προσφέρουν τις θυσίες που απαιτούσε ο Μωσαϊκός Νόμος ούτε υπήρχε οργανωμένο ιερατείο για να προσφέρει εκείνες τις θυσίες. Επιπλέον, ο λαός του Ιεχωβά υστερούσε κατά πολύ αριθμητικά από τους ειδωλολάτρες άντρες και γυναίκες, οι οποίοι δεν σέβονταν τον Ιεχωβά και τους κανόνες του. Επομένως, οι χιλιάδες θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι αδημονούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους όπου θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την αγνή λατρεία. w23.05 22:3-4