Οι λέξεις του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που χρησιμοποιούνται εδώ υποδηλώνουν ότι το ντύσιμο μιας Χριστιανής πρέπει να είναι αξιοπρεπές και να φανερώνει περίσκεψη για τα αισθήματα ή τις απόψεις των άλλων. Πόσο θαυμάζουμε τις ώριμες Χριστιανές αδελφές μας για το ότι ντύνονται σεμνά δείχνοντας μετριοφροσύνη! Η διάκριση είναι άλλη μια ιδιότητα που εκδηλώνουν όλες οι ώριμες Χριστιανές αδελφές. Τι είναι διάκριση; Είναι καλή κρίση​—η ικανότητα να διακρίνουμε το ορθό από το εσφαλμένο και κατόπιν να επιλέγουμε τη σοφή πορεία. Σκεφτείτε το παράδειγμα της Αβιγαίας. Ο σύζυγός της πήρε μια κακή απόφαση, η οποία επρόκειτο να επιφέρει σοβαρές συνέπειες σε ολόκληρο το σπιτικό του. Η Αβιγαία ανέλαβε αμέσως δράση. Η καλή της κρίση έσωσε ζωές. (1 Σαμ. 25:14-23, 32-35) Η διάκριση μας βοηθάει επίσης να ξέρουμε πότε να μιλάμε και πότε να σωπαίνουμε. Μας βοηθάει δε να διατηρούμε την ισορροπία όταν δείχνουμε προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους.​—1 Θεσ. 4:11. w23.12 52:8-9

Ο απόστολος Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια στην εκκλησία της Ρώμης. Οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί είχαν μάθει για τον Ιεχωβά και τον Ιησού, είχαν εκδηλώσει πίστη και είχαν γίνει Χριστιανοί. Ως εκ τούτου, ο Θεός τούς “ανακήρυξε δίκαιους ως αποτέλεσμα πίστης” και τους έχρισε με άγιο πνεύμα. (Ρωμ. 5:1) Ναι, απέκτησαν μια βάσιμη, θαυμάσια ελπίδα. Αργότερα, ο Παύλος έγραψε στους χρισμένους Χριστιανούς στην Έφεσο σχετικά με την ελπίδα στην οποία είχαν κληθεί. Έλπιζαν να λάβουν «κληρονομιά για τους αγίους». (Εφεσ. 1:18) Επιπρόσθετα, ο Παύλος έδειξε στους Κολοσσαείς πού επρόκειτο να πραγματοποιηθεί η ελπίδα τους. Την αποκάλεσε “ελπίδα που φυλάσσεται για εσάς στους ουρανούς”. (Κολ. 1:4, 5) Επομένως, η ελπίδα των χρισμένων Χριστιανών είναι να αναστηθούν σε αιώνια ζωή στον ουρανό, όπου θα βασιλέψουν μαζί με τον Χριστό.​—1 Θεσ. 4:13-17· Αποκ. 20:6. w23.12 51:4-5

Το ρήμα φρουρέω του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου ήταν στρατιωτικός όρος και αναφερόταν σε στρατιώτες που φρουρούσαν μια πόλη ώστε να είναι ασφαλής από ενδεχόμενες επιθέσεις. Οι κάτοικοι μιας φρουρούμενης πόλης κοιμούνταν ήσυχοι, ξέροντας ότι στις πύλες ήταν τοποθετημένοι στρατιώτες. Παρόμοια, όταν η ειρήνη του Θεού περιφρουρεί την καρδιά μας και τη διάνοιά μας, νιώθουμε ήρεμοι ξέροντας ότι είμαστε ασφαλείς. (Ψαλμ. 4:8) Όπως στην περίπτωση της Άννας, ακόμα και αν η κατάστασή μας δεν αλλάξει αμέσως, μπορούμε να νιώθουμε ειρήνη ως έναν βαθμό. (1 Σαμ. 1:16-18) Και όταν νιώθουμε ήρεμοι, συνήθως μας είναι ευκολότερο να σκεφτόμαστε καθαρά και να παίρνουμε σοφές αποφάσεις. Τι μπορούμε να κάνουμε; Όταν είστε αναστατωμένοι, να καλείτε τη φρουρά, σαν να λέγαμε. Πώς; Να προσεύχεστε ώσπου να νιώσετε την ειρήνη του Θεού. (Λουκ. 11:9· 1 Θεσ. 5:17) Αν αντιμετωπίζετε μια κρίσιμη κατάσταση, να εγκαρτερείτε στην προσευχή και θα γευτείτε την ειρήνη του Ιεχωβά καθώς θα περιφρουρεί την καρδιά και τη διάνοιά σας.​—Ρωμ. 12:12. w24.01 3:5-6