Σήμερα, όλοι οι Χριστιανοί έχουν το προνόμιο να προσφέρουν θυσίες στον Ιεχωβά χρησιμοποιώντας τον χρόνο, τις δυνάμεις και τους πόρους τους για την προώθηση των συμφερόντων της Βασιλείας του Θεού. Μπορούμε να δείχνουμε ότι θεωρούμε πολύτιμο το προνόμιο να λατρεύουμε τον Ιεχωβά προσφέροντάς του όσο καλύτερες θυσίες μπορούμε. Ο απόστολος Παύλος επισημαίνει διάφορες πτυχές της λατρείας μας τις οποίες δεν πρέπει ποτέ να παραμελούμε. (Εβρ. 10:22-25) Μεταξύ αυτών είναι το να πλησιάζουμε τον Ιεχωβά με προσευχή, το να κάνουμε δημόσια διακήρυξη της ελπίδας μας, το να συναθροιζόμαστε ως εκκλησία και το να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον «τόσο περισσότερο όσο [βλέπουμε] την ημέρα [του Ιεχωβά] να πλησιάζει». Στο τέλος της Αποκάλυψης, ο άγγελος του Ιεχωβά λέει δύο φορές για έμφαση: «Τον Θεό λάτρεψε!» (Αποκ. 19:10· 22:9) Ας μην ξεχνάμε ποτέ αυτή τη βαθιά πνευματική αλήθεια όσον αφορά τον μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά και το πολύτιμο προνόμιο που έχουμε να λατρεύουμε τον μεγάλο Θεό μας! w23.10 45:17-18

Όλοι μας θέλουμε να «αγαπάμε ο ένας τον άλλον». Εντούτοις, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Ιησούς προειδοποίησε πως «η αγάπη των περισσοτέρων [επρόκειτο να] ψυχρανθεί». (Ματθ. 24:12) Ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι αυτό θα συνέβαινε σε μεγάλη κλίμακα μεταξύ των μαθητών του. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να παραμένουμε άγρυπνοι ώστε να μην επηρεαστούμε από την έλλειψη αγάπης στον κόσμο που μας περιβάλλει. Με αυτό υπόψη, ας εξετάσουμε το εξής σημαντικό ερώτημα: Υπάρχει τρόπος να δοκιμάσουμε αν η αγάπη μας για τους αδελφούς μας είναι ισχυρή; Ένας τρόπος να εξακριβώσουμε τη δύναμη της αγάπης μας είναι να εξετάσουμε πώς χειριζόμαστε κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις στη ζωή. (2 Κορ. 8:8) Μια τέτοια κατάσταση αναφέρει ο απόστολος Πέτρος: «Πάνω από όλα, να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον, επειδή η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών». (1 Πέτρ. 4:8) Συνεπώς, οι αδυναμίες και οι ατέλειες των άλλων μπορούν να δοκιμάσουν την αγάπη μας. w23.11 47:12-13

Δεν μπορούμε να υπακούμε στην εντολή του Ιησού σχετικά με την αγάπη αν δείχνουμε αγάπη σε μερικούς στην εκκλησία αλλά όχι σε κάποιους άλλους. Ομολογουμένως, ίσως νιώθουμε πιο κοντά σε κάποιους από ό,τι σε άλλους, όπως και ο Ιησούς. (Ιωάν. 13:23· 20:2) Αλλά ο απόστολος Πέτρος μάς υπενθυμίζει ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε να έχουμε «αδελφική στοργή» για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές μας, να είμαστε δεμένοι σαν μια οικογένεια. (1 Πέτρ. 2:17) Ο Πέτρος μάς πρότρεψε να “αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς”. (1 Πέτρ. 1:22) Σε αυτά τα συμφραζόμενα, το να αγαπάμε «έντονα» περιλαμβάνει το να εκτείνουμε τα όρια της φυσικής τάσης που έχουμε να αγαπάμε. Για παράδειγμα, τι γίνεται αν ένας αδελφός μάς προσβάλει ή μας πληγώσει με κάποιον τρόπο; Η ενστικτώδης αντίδρασή μας ίσως είναι να ανταποδώσουμε τα ίσα αντί να δείξουμε αγάπη. Εντούτοις, ο Πέτρος έμαθε από τον Ιησού ότι αυτό δεν ευαρεστεί τον Θεό. (Ιωάν. 18:10, 11) Ο Πέτρος έγραψε: «Μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού ή προσβολή αντί προσβολής. Αντίθετα, να ανταποδίδετε με ευλογία». (1 Πέτρ. 3:9) Να επιτρέπετε στην έντονη αγάπη να σας ωθεί να δείχνετε καλοσύνη και περίσκεψη. w23.09 41:9-11