Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

◼ Maalamon bala para sa isa ka Cristiano nga namatyan sing tiayon nga magpabilin nga wala sing tiayon sa paglaum nga magauliay sila sa palaabuton?

Daw ano katahom nga ang isa ka Cristiano nagahigugma gihapon sa iya tiayon bisan patay na sia! Ang iban sa sining kahimtangan nagpabilin nga diminyo, indi bangod kontento sila nga diminyo, kundi nagalaum sila nga magaasawahay sila liwat sa tapos sang pagkabanhaw. Bisan pa indi disensitibo sa tawhanon nga mga balatyagon sa likod sinang mga paglaum, ginapalig-on namon ini sila nga binagbinagon ang pila ka Biblikanhon nga mga punto.

Pananglitan, may kaangtanan sa sini amo ang mga pulong ni apostol Pablo: “Ang asawa nahigtan samtang buhi ang iya bana. Kon ang bana mapatay, hilway sia sa pagpamana sang buot niya, lamang sa Ginuo. Apang malipayon pa sia kon magpadayon subong nga amo sia.” (1 Corinto 7:39, 40) Nagapakita ini nga ang higot sang pag-asawahay ginabugto kon mapatay ang tiayon. Isa ka kaluoy sang Dios nga pahibaluon ang mga Cristiano sini, kay sa amo sarang matimbangtimbang sang mga balo nga babayi kag lalaki ang ila emosyonal kag iban pa nga mga kinahanglanon sa pagpamat-od kon bala magminyo liwat; indi sila nahigot sa napatay.—1 Corinto 7:8, 9.

Apang, ginapakita bala sang Biblia kon ang mga banhawon makaminyo ukon makapadayon sang nagligad nga pag-asawahay nga gintapos sang kamatayon? Ang isa ka rekord daw may kaangtanan sa sining pamangkot. Nagdalahig ini sa mga Saduceo nga, bisan pa wala nagapati sa pagkabanhaw, nagkadto kay Jesus agod siuron sia. Ginpresentar niya sa ila ining problema tuhoy sa pagminyo sa bayaw: “May pito ka mag-ulutod nga lalaki; kag ang nahauna nagpangasawa kag napatay nga walay mga anak. Kag ang ikaduha kag ang ikatlo nagpangasawa sa iya.a Kag sa amo nga bagay ang pito walay ginbilin nga mga anak kag nagkalamatay. Sang ulihi, ang babayi napatay man. Busa, sa pagkabanhaw, mangin kay sin-o bala asawa sia?”—Lucas 20:27-33; Mateo 22:23-28.

Ang mga Cristiano wala sa idalom sang Kasuguan, apang ang kaanggid nga problema mahimo mag-utwas tuhoy sa ila. Halimbawa: si Broth­er kag Sister C    ginkasal kag nag-anak sing duha. Nian napatay ang bana. Ginahigugma gid ni Sister C    ang iya bana kag namingaw gid sa iya, apang kinahanglan niya ang kaupod, pinansal nga supurta, seksuwal nga ekspresyon, kag kabulig sa kabataan. Gani ginpamana niya si Broth­er M   , nga Makasulatanhon man subong sang nauna. Sang ulihi nagmasakit ang bana kag napatay. Kon mabanhaw ang mga tiayon anay kag posible ang pag-asawahay, sin-o ang iya pamanahon?

Binagbinaga ang sabat ni Jesus sa mga Saduceo: “Ang mga anak sining sistema sang mga butang nagapangasawa kag ginapabanhan, apang ang mga ginakabig nga takus sa pagdangat sa sadtong sistema sang mga butang kag sa pagkabanhaw wala nagapangasawa ukon ginapabanhan. Sa pagkamatuod, indi na sila mapatay, kay kaangay sila sa mga anghel, kag mga anak sila sang Dios sanglit nga mga anak sang pagkabanhaw. Apang ang mga patay ginabanhaw, si Moises gid nagpakita . . . sang pagtawag niya kay Jehova nga ‘Dios ni Abraham kag Dios ni Isaac kag Dios ni Jacob.’ Indi sia Dios sang mga patay, kundi sang mga buhi, kay ang tanan nagakabuhi sa iya.”—Lucas 20:34-38; Mateo 22:29-32.

Ang iban nagpati nga ang ginpatuhuyan ni Jesus langitnon nga pagkabanhaw, apang may yara mga rason sa pagpati nga ang iya sabat nagapatuhoy sa dutan-on nga pagkabanhaw sa nagapakari nga “sistema sang mga butang.” Ano ang mga rason sa likod sining pagtamod? Ang mga nagpamangkot kay Jesus wala magpati sa iya ukon makahibalo sang langitnon nga pagkabanhaw. Namangkot sila nahanungod sa isa ka Judiyong pamilya sa idalom sang Kasuguan. Ginpatuhuyan ni Jesus sa iya sabat si Abraham, si Isaac, kag si Jacob, mga tawo nga naglaum nga mabuhi liwat sa duta. (Genesis 42:38; Job 14:13-15; ipaanggid ang Hebreo 11:19.) Yadtong mga patriarka, kag ang minilyon nga iban pa, nga banhawon sa duta kag magmatutom mangin “kaangay sang mga anghel.” Bisan pa mamalatyon, indi sila mapatay sa tion nga kabigon sila sang Dios nga matarong para sa dayon nga kabuhi.

Mahimo nga mabudlay batunon ining konklusyon bangod sang tawhanon nga mga emosyon. Apang dapat talupangdon nga ang Biblia wala gid nagasiling bisan diin nga ang pagbanhaw sang Dios sa mga matutom nagakahulugan sang pagpasag-uli sang ila pag-asawahay. Busa, wala sing isa nga nagapati nga kon si Aquila kag si Pris­cil­la nakatigayon sing kabuhi sa langit, ginpadayon nila ang ila pag-asawahay. (Binuhatan 18:2) Kag si Jose kag si Maria maathag nga magapuyo sa magkatuhay nga duog—si Jose sa duta kag si Maria sa langit. (Juan 19:26; Binuhatan 1:13, 14) Sanglit wala sing isa sa aton ang nakapuyo sa langit, indi naton masiling kon anong mga balatyagon ang ginabatyag didto nanday Aquila, Pris­cil­la, kag Maria, apang mapat-od naton nga nakasapo sila sing bug-os nga kaayawan sa ila langitnon nga pag-alagad.

Sing kaanggid man, wala pa gid kita makakabuhi subong himpit nga mga tawo. Sa amo indi naton mapat-od kon ano ang batyagon naton nahanungod sa nagligad nga mga relasyon kon makatigayon kita sing himpit nga tawhanon nga kabuhi sa paraiso. Maayo nga dumdumon naton nga sang ginhambal ina ni Jesus nga pinamulong sia isa ka himpit nga tawo kag busa yara sa maayo pa nga kahimtangan sang sa aton sa paghangop sang mga balatyagon sadtong mga “gin-isip nga takus sa pagtigayon sadtong sistema sang mga butang.” Makasalig man kita nga si Jesus ‘makapakita sing simpatiya sa aton mga kaluyahon karon.’ (Hebreo 4:15) Gani kon indi mabaton sang Cristiano ang konklusyon nga ang mga banhawon indi magminyo, mapat-od niya nga ang Dios kag si Cristo mahinangpanon. Kag hulaton lamang niya kon ano ang matabo.

Wala sing rason nga pasobrahan ini nga butang karon. Ang salmista nagsulat: “Kilalaha nga si Jehova Dios. Sia ang naghimo sa aton, kag indi kita. Kita iya katawhan kag mga karnero sang iya halalban . . . Magpasalamat sa iya, pakamaayuhon ang iya ngalan. Kay si Jehova maayo.” (Salmo 100:3-5) Ang aton maayo nga Dios pat-od nga magaaman sing bugana para sa aton matuod nga mga kinahanglanon kon kita ‘isipon nga takus sa pagtigayon sadtong sistema sang mga butang.’—Job 34:10-12; Salmo 104:28; 107:9.

Ang kaayo sang Dios ginapakita man sa iya pagpahibalo sa aton nga ang kamatayon sang tiayon nagatapos sang pag-asawahay. (Roma 7:2) Sa amo ang bisan sin-o nga namatyan sing tiayon nakahibalo nga hilway sia sa pagminyo liwat kon kinahanglan ina ukon amo ang labing maayo. Ang iban nagminyo liwat, sa amo nabuligan sa pagtigayon sang ila karon mga kinahanglanon kag sang ila pamilya. (1 Corinto 7:36-38; Efeso 6:1-4) Busa, ang isa ka Cristiano nga namatyan sing tiayon indi obligado nga magpabilin nga wala sing tiayon karon bangod sang pagpaabot nga ang napatay nga mga tiayon magauliay kon banhawon sila diri sa duta sa nagapakari nga sistema.

[Footnotes]