Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

◼Daw ano kakusog dapat batuan sang isa ka Cristiano ang pagtayhon sing dugo nga ginamando ukon ginaawtorisahan sang hukmanan?

Ang kada sitwasyon pinasahi, wala diri sing kasuguan nga nagalakip sang tanan. Ang mga Cristiano kilala bangod sang matinahuron nila nga ‘pagbayad kay Cesar sang mga butang ni Cesar,’ nagatuman sang mga kasuguan sang sekular nga gobierno. Apang, nahibaluan nila nga ang ila pangunang obligasyon amo ang paghatag sang “mga butang sang Dios sa Dios,” wala nagalapas sang iya kasuguan.​—⁠Marcos 12:17.

Ang Roma 13:1-7 nagahinun-anon sang kaangtanan sang mga Cristiano sa “superyor nga mga awtoridad” sang gobierno. Ang mga gobierno may awtoridad sa pagpatuman sing mga kasuguan ukon sa paghatag sing mga pagsulundan, sa masunson sa pagpauswag sang kabilugan nga kaayuhan sang populasyon. Ang mga gobierno ‘nagadala sang espada’ sa pagtuman sang ila mga kasuguan kag ‘sa paghikut sang kasingkal sa nagabuhat sing malaut.’ Bangod nagapasakop sa superyor nga mga awtoridad, ang mga Cristiano maluyag sa pagtuman sa mga kasuguan kag mga mando sang hukmanan, apang ining pagpasakop dapat mangin relatibo. Kon ang Cristiano ginapangabay sa paghimo sang butang nga supak sa mas mataas nga kasuguan sang Dios, ang balaan nga kasuguan amo ang nagauna; may kinamatarong ini nga mauna.

Ang modernong mga kasuguan nga maayo mahimo ipatuman sing sayop agod awtorisahan ang pagpilit sang pagtayhon sing dugo sa isa ka Cristiano. Sa sining kaso ang mga Cristiano dapat magkuha sang tindog nga pareho sang ginhimo ni apostol Pedro: “Kami kinahanglan magtuman sa Dios sang sa mga tawo.”​—⁠Binuhatan 5:⁠29.

Si Jehova nagsugo sa mga Israelinhon: “Mamat-od sing malig-on nga dili ka magkaon sang dugo, kay ang dugo amo ang kalag kag dili ka magkaon sang kalag upod sang unod.” (Deuteronomio 12:23) Ang Judiyong badbad sang Biblia sang 1917 mabasa: “Lamang dimationg nga dili ka magkaon sang dugo.” Kag ginbadbad ni Isaac Leeser ang bersikulo: “Lamang maglig-on nga dili ka magkaon sang dugo.” Mangin pasapayan ukon dimalig-on bala ang mga alagad sang Dios sa pagtuman sining kasuguan?

Bangod sang maayong rason nga ang mga Cristiano determinado katama sa pagtuman sa Dios, bisan pa nga tuhay ang ginasugo sa ila sang gobierno. Si Propesor Rob­ert L. Wilken nagasulat: “Wala lamang gindumilian sang mga Cristiano ang [Romanong] serbisyo militar kundi wala nila ginbaton ang katungdanan ukon salabton para sa pagdumala sang mga siudad.” (The Christians as the Romans Saw Them) Ang pagdumili mahimo nagakahulugan nga pagatawgon nga manuglapas sang kasuguan ukon pagakondenahon sa Romanong arena.

Ang mga Cristiano karon dapat man mangin dimationg, nagapamat-od sing malig-on nga indi paglapason ang balaan nga kasuguan, bisan pa nagabutang ini sa ila sa katalagman kon tuhoy sa sekular nga mga gobierno. Ang labing mataas nga kasuguan sa uniberso​—⁠ang kasuguan sang Dios​—⁠nagapatuman nga ang mga Cristiano maglihi sa dugo, subong nga ginsugo sila nga likawan ang pakighilawas (seksuwal nga imoralidad). Ginatawag sang Biblia ining mga pagdumili nga “kinahanglanon nga mga butang.” (Binuhatan 15:​19-21, 28, 29) Inang balaan nga kasuguan indi dapat pagatumanon sing pasapayan, subong butang nga pagatumanon lamang kon ini kombeniente ukon ­wala nagahatag sing mga problema. Ang kasuguan sang Dios dapat tuma­non!

Nian, maapresyar naton kon ngaa ang lamharon nga Cristiano nga ginsambit sa pahina 17 nagsiling sa hukmanan nga “ginakabig niya ang pagtayhon sing dugo nga paghingalit sa iya lawas kag ginpaanggid ini sa paglugos.” Ang Cristianong babayi, bata ukon tigulang, pasapayan bala nga magapalugos, bisan pa nga may legal nga pahanugot nga ang pakighilawas paagi sa seksuwal nga pagsalakay sarang mahimo?

Sa kaanggid, ang 12-anyos nga ginbalikwat sa amo man nga pahina wala gid magpangduhaduha nga ‘batuan niya ang bisan anong gin-awtorisahan sang hukmanan nga pagtayhon sa bug-os niya nga masarangan, nga magasinggit kag magabato sia, nga gabuton niya ang ginatuslok nga kagamitan sa iya butkon sa pagpierde sang dugo sa bag nga yara sa ibabaw sang iya ulo.’ Namat-od sia sing malig-on nga tumanon ang balaan nga kasuguan.

Nagpalagyo si Jesus gikan sa isa ka lugar sang ang kadam-an maluyag sa paghimo sa iya hari. Sa kaanggid, kon ang gin-awtorisar sang hukmanan nga pagtayhon mahimo ipatuman, ang Cristiano mahimo magapakamaayo nga magpalayo sa sinang paglapas sa kasuguan sang Dios. (Mateo 10:​16; Juan 6:15) Sa amo man nga tion, ang Cristiano maalamon nga magapangita sing tal-us nga bulong, busa nagapanikasog gid sing maayo nga huptan ang kabuhi kag tigayunan ang bug-os nga kapagros.

Kon ang Cristiano naghimo sang iya tanan nga panikasog sa paglikaw nga malapas ang kasuguan sang Dios sa dugo, mahimo sia kabigon sang mga awtoridad nga manuglapas sang kasuguan ukon magademanda sa iya. Kon pagasilutan sia, matamod ini sang Cristiano subong pag-antos tungod sa pagkamatarong. (Ipaanggid ang 1 Pedro 2:​18-20.) Apang sa kalabanan nga hitabo, nalikawan sang mga Cristiano ang pagtayhon kag paagi sa maayong pag-atipan sa medisina nag-ayo sila, amo kon ngaa wala na sing legal pa nga problema ang nagresulta. Kag labi gid ka importante, nahuptan nila ang ila integridad sa ila Balaan nga Manughatag-sang-Kabuhi kag Hukom.