Ano nga sahi ang imo ngalan?

SA Biblia, ang tinaga nga “ngalan” kon kaisa nagapatuhoy sa reputasyon sang isa. Halimbawa, ang maalam nga si Hari Solomon nagsulat: “Ang maayo nga ngalan maayo pa sa bilidhon nga lana, kag ang adlaw sang kamatayon, sangsa adlaw sang pagkatawo sang isa.” (Manugwali 7:1; ipaanggid ang Hulubaton 22:⁠1.) Suno sa mga pinamulong ni Solomon, ang isa ka tawo wala matawo nga may maayo nga ngalan. Sa baylo, sa iya pagkabuhi matigayon niya ang isa ka reputasyon nga may matuod nga kahulugan. Ang iya ngalan nagapakilala sang iya personal nga mga kinaiya, kon bala maalwan sia ukon makagod, maawaon ukon matigdas, mapainubuson ukon matinaastaason, matarong pa gani ukon malaut.

Binagbinaga si David. Sa tion sang iya paghari, nangin mabakod sia kag malig-on. Sa amo man nga tion, mapainubuson nga ginbaton ni David ang iya mga sayop kag naghinulsol sa iya daku nga kasal-anan. Makatarunganon gid nga ang manalagna ni Jehova nagsiling nga si David ‘isa ka tawo nga kalahamut-an sa tagipusuon sang [Dios].’ (1 Samuel 13:14) Ang pamatan-on nga si David may maayo na nga ngalan sa Dios.

Sa kabaliskaran, si Hari Joram sang Juda nakahimo sing malain nga ngalan. Ginpatalikod niya ang iya mga sakop sa pagsimba kay Jehova kag ginpapatay pa gani ang iya anom ka utod nga lalaki kag pila ka prinsipe sang Juda. Sang ulihi, ginsakit ni Jehova si Joram sing isa ka grabe nga balatian nga iya ginkamatay. Ang Biblia nagasiling nga si Joram “napatay nga wala paghanduma,” ukon subong sang ginsiling sang Today’s English Version, “wala sing isa nga nasubuan sang mapatay sia.”​—⁠2 Cronica 21:⁠20.

Ang kabuhi ni David kag ni Joram nagailustrar sang pagkamaminatud-on sang hulubaton sa Biblia: “Ang handumanan sang matarong takus sa pagpakamaayo, apang ang ngalan sang malauton madunot.” (Hulubaton 10:⁠7) Busa, dapat binagbinagon sing maayo sang kada isa sa aton ang pamangkot, ‘Ano nga sahi sang ngalan ang akon ginahimo sa Dios kag sa akon isigkatawo?’