Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa
◼ Ngaa ang Kasuguan sang Dios nagasiling nga ang Israelinhon nga lalaki nga naghulid sa wala makagon nga ulay dapat magpakasal sa iya kag indi gid magbulag sa iya?
Sa Exodo 22:16, 17 kag Deuteronomio 22:28, 29, makita naton ining kasuguan, nga siling sang iban daw indi mahinuklugon sa mga babayi. Ang matuod, nagapalig-on ini sing mataas nga talaksan sa moral para sa mga lalaki kag mga babayi.
Ang Deuteronomio kapitulo 22 nagapresentar sang madamong kasuguan sa balay. Halimbawa, nagahinun-anon ini nahanungod sa kahimtangan sang isa ka lalaki nga wala na nagahigugma sa iya asawa kag nagasiling nga indi na sia ulay. Nagpresentar man ini sang kasuguan sang Dios nahanungod sa panghilahi kag panglugos. Nian aton mabasa:
“Kon makit-an sang isa ka lalaki ang isa ka dalaga, isa ka ulay nga indi kalaslon, kag dakpon sia kag maghulid sa iya kag masapwan sila, nian ang lalaki nga naghulid sa iya maghatag sa amay sang dalaga sing kalim-an ka siklo nga pilak, kag sia mangin iya asawa, bangod nga ginpapaubos niya sia. Indi niya masikway sia sa tanan niya nga adlaw.”—Deuteronomio 22:28, 29.
Isa ini ka kaso sang puwersado nga pagsulay kag/ukon panghilawas. Kon ang walay prinsipio nga lalaki nagbatyag nga hilway sa paghulid sa isa ka ulay, ang babayi amo ang pierde. Luwas sa posibilidad nga basi sia may bata nga unon, ang iya balor subong nobya nagadiutay, kay madamong Israelinhon ang indi luyag magpakasal sa iya bangod indi na sia ulay. Apang, ano ang magapaluya sa tawo sa indi paghingalit sa ulay? Ang “balaan kag matarong kag maayo” nga Kasuguan sang Dios.—Roma 7:12.
Ang Mosaikong kasuguan may probisyon nga nagatugot sa lalaki sa pagbulag sa iya asawa sa madamong rason. (Deuteronomio 22:13-19; 24:1; Mateo 19:7, 8) Apang ang mabasa naton sa Exodo 22:16, 17 kag Deuteronomio 22:28, 29 nagapakita nga ang probisyon sa pagbulag madula pagkatapos sang antes sang kasal nga pakighilawas. Nian, nagahimo ini sa lalaki (ukon sa ulay nga babayi) nga batuan ang pagsulay nga maghilawas. Ang lalaki indi makasiling, ‘Matahom sia kag makawiwili, gani magpangalipay ako sa iya bisan pa indi sia ang sahi nga pakaslan ko.’ Sa baylo, ining kasuguan nagapugong sang imoralidad paagi sa pagpabinagbinag sa bisan sin-o nga mahimo makasala sang malawig nga resulta sang pakighilawas—makig-upod sa iya sa bug-os niya nga kabuhi.
Ginabuhinan man sang Kasuguan ang problema sang pagkaunon. Ang Dios nagsugo: “Ang unon dili magsulod sa kongregasyon ni Jehova.” (Deuteronomio 23:2) Gani kon ang lalaki nga nagsulay sa ulay dapat magpakasal sa iya, ang ila pakighilawas indi magaresulta sa unon nga kabataan sa tunga sang mga Israelinhon.
Huo, ang mga Cristiano nagakabuhi sa isa ka sosyal nga kahimtangan nga tuhay sa iya sang dumaan nga mga Israelinhon. Wala kita napaidalom sa dekrito sang Mosaikong Kasuguan, nagalakip sining kasuguan nga nagakinahanglan sang pagpakasal sang duha nga naghimo sing pakighilawas. Apang, indi kita magbatyag nga ang paghimo sing antes sang kasal nga pakighilawas indi importante nga butang. Dapat binagbinagon sing maayo sang mga Cristiano ang malawig nga mga resulta, subong nga ining kasuguan nagpahulag man sa mga Israelinhon nga binagbinagon ini.
Ang pagsulay sa diminyo nga tawo nagahalit sang iya kinamatarong sa pagsulod sa Cristianong pag-asawahay subong putli nga ulay (lalaki ukon babayi). Ang antes sang kasal nga pakighilawas nagaapektar man sa kinamatarong sang bisan sin-o nga mahimo mangin tiayon niya, nga amo, ang kinamatarong sina nga indibiduwal sa pagminyo sing putli nga Cristiano. Labaw sa tanan, ang pakighilawas dapat likawan bangod ang Dios nagasiling nga ini sayop; ini sala. Ang apostol nagakaigo nga nagsulat: “Ini amo ang kabubut-on sang Dios, ang inyo pagpakabalaan, nga maglikaw kamo sa pagkamakihilawason.”—1 Tesalonica 4:3-6; Hebreo 13:4.