“Malipayon ang mga Mahidaiton”

SANG 1901 ang Nobel nga Premyo para sa Paghidait, nga ginhatag sa una nga tion, gin-ambitan ni Jean-Henri Dunant, tagtukod sang Red Cross, kag sang ekonomista nga si Frédéric Passy. Kutob sadto ginpadya ini sing 69 ka beses, 55 ka beses sa 71 ka lainlain nga indibiduwal, sing isahanon ukon sing magkaupod, kag 14 ka beses sa 16 ka grupo ukon organisasyon. Ang iban nga mga grupo nagdaug sing sobra sa makaisa, subong sang Inter­national Red ­Cross Com­mit­tee (1917, 1944, kag 1963) kag sang Of­fice of the Unit­ed Nations High Com­mission­er for ­Refugees (1954 kag 1981). Ayhan bangod kay wala sing takus nga manugbaton, ang komite sa pagpremyo sang Nobel wala maghatag sing padya sing 19 ka beses.

Subong sang mahanduraw sang isa, ang kalabanan sang mga nagdaug mga estadista, mga diplomat, ukon mga tawo nga konektado sa politika. Apang nabaton man ini sang mga dyurnalista, mga hurista, mga sosyologo, mga ekonomista, kag sosyal nga mga manugreporma. Bisan ang mga sientipiko, ang iban sa ila amo si Linus Pau­ling sang 1962 kag si Andrey Sakharov sang 1975, ginpadunggan, subong man ang mga lider sa pangabudlay, sing talalupangdon si Lech Wałesa sang 1983. Kag sang 1970 ang premyo ginhatag sa eksperto sa agrikultura nga si Norman E. Borlaug.

Ang unang relihioso nga personahe nga ginhatagan sing premyo amo ang Luterano nga arsobispo nga si Nathan Söderblom sang Sweden, nga ginpili sang 1930. Sang 1946 ang Metodista nga lego kag ebanghelisador nga si John R. Mott nakabaton sang premyo, ginsundan sang 1952 sang teologo kag pilosopo nga si Albert Schweit­zer kag sang 1958 sang klerigo sang Belgium nga si Domi­nique ­Georges ­Pire. Sang 1964 ang napilian amo ang lider sang mga kinamatarong sibil kag Baptist nga ministro nga si Martin Luther King, Jr.

Apang sining ulihi nga mga tuig, ang relihion may yara mas kilala nga papel sa paghimud-os sang kalibutan sa paghidait. Nahisuno sa sini nga huyog, ang tatlo sa katapusan nga siam ka indibiduwal nga ginpadyaan sang Nobel nga Premyo para sa Paghidait mga kilala sa relihion: ang Katolikong madre nga si Mother Teresa sang Cal­cutta sang 1979, ang Anglikano nga obispo nga si Desmond Tutu sang ­South Africa sang 1984, kag sang nagligad nga tuig ang tinapok nga Budhista nga “dios-hari” sang Tibet, ang Dalai Lama.

Matuod nga si Jesucristo nagsiling: “Bulahan ang mga nagahimo sing paghidait.” (Mateo 5:​9, King James Version) Apang ang relihiosong mga panikasog​—⁠Katoliko man, Protestante, Budhista, ukon iban pa⁠—​sa pagpaluntad sang paghidait magadinalag-on bala?

Ang Biblia nagasugid sa aton nga ining karon malauton nga kalibutan nga nahamulag sa Dios indi gid makatigayon sing mapinadayunon nga paghidait, isa ka katunayan nga indi mabag-o sang pagpasilabot sang relihion sa mga buhat sang kaluoy, sosyal, kag politika sang kalibutan indi makabag-o. Paagi sa pagbulos sang iya Ginharian sa idalom ni Cristo Jesus, ang “Prinsipe sang Paghidait,” sa karon nga mga pangulohan, ang Manunuga mismo magapakamaayo sa dili madugay sa nagatuo nga katawhan sing paghidait.​—⁠Isaias 9:​6, 7; 57:21; Salmo 46:9; Daniel 2:⁠44.

Ang mahidaiton nga mga tawo nga nagabaton sini nga kamatuoran kag nagapahisuno sing nagakaigo sang ila kabuhi mangin malipayon gid. Subong sang pagbadbad sang New World Translation sang ginsiling ni Jesus: “Malipayon ang mga mahidaiton.”