Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa
Ano ang buot silingon ni apostol Pablo sang magsiling sia nga ‘ginakalimtan [niya] ang mga butang nga tinalikdan kag ginahimulatan ang mga butang sa unahan’? (Filipos 3:13) Malipatan bala sing hungod sang isa ka tawo ang isa ka butang?
Indi, sa masami indi naton madula sing hungod ang isa ka butang sa aton hunahuna. Ang katunayan amo, malimtan naton ang kalabanan nga gusto naton madumduman kag madumduman ang madamo nga butang nga gusto naton malimtan. Ano nian, ang buot silingon ni Pablo sang iya ginsulat ang mga tinaga sa Filipos 3:13? Ang konteksto magabulig sa aton sa paghangop.
Sa Filipos kapitulo 3, si Pablo nagalaragway sang iya “sadsaran sa pagsalig . . . sa unod.” Nagahambal sia tuhoy sa iya pinasahi Judiyong ginhalinan kag sang iya kakugi sa Kasuguan—mga butang nga nakahatag kuntani sa iya sing madamong kaayuhan sa pungsod sang Israel. (Filipos 3:4-6; Binuhatan 22:3-5) Apang, ginsikway niya yadtong kaayuhan, kon sa aton pa, ginkabig subong kadulaan. Ngaa? Bangod nakasapo sia sing mas maayo pa—“ang labaw gid nga kabilihanan sang pagkilala kay Cristo Jesus.”—Filipos 3:7, 8.
Ang panguna nga tulumuron ni Pablo amo ang pagtigayon, indi sing isa ka posisyon sa sining kalibutan, kundi “sing unang pagkabanhaw gikan sa minatay.” (Filipos 3:11, 12) Sa amo, sia nagsulat: ‘Ginakalimtan ang mga butang nga tinalikdan kag ginahimulatan ang mga butang sa unahan, nagapadayon ako padulong sa lalambuton tungod sa padya sang mataas nga pagtawag sang Dios nga yara kay Cristo Jesus.’ (Filipos 3:13, 14) Sang naghambal si Pablo nga iya “ginakalimtan ang mga butang nga tinalikdan,” wala ini nagakahulugan nga gindula niya “ang mga butang nga tinalikdan” sa iya hunahuna. Maathag nga nadumduman pa niya ini, sanglit bag-o pa lang niya ini nga ginsulat. Dugang pa, sa orihinal nga Griego, gingamit niya ang isa ka porma sang berbo nga nagapakita sing isa ka progresibo nga aksion, nga wala pa matapos. Nagasiling sia nga “ginakalipatan,” indi nga “nalimtan.”
Ang Griegong tinaga nga ginbadbad nga “nalimot” (e·pi·lan·tha΄no·mai) may lainlain nga kahulugan, ang isa sini amo ang “indi pagkabalaka,” ukon “pagpatumbaya.” Suno sa Exegetical Dictionary of the New Testament (gin-edit ni Horst Balz kag Gerhard Schneider), amo sini ang kahulugan sang “paglimot” sa Filipos 3:13. Wala ginahunahuna sing padayon ni Pablo ang mga butang nga iya na gintalikdan. Natun-an niya nga tamdon ini subong walay pulos. Ginkabig ini subong “kadulaan” kon ipaanggid sa langitnon nga paglaum.—Filipos 3:8.
Paano ang mga pulong ni Pablo maaplikar sa karon? Ti, katulad ni Pablo, ang isa ka Cristiano mahimo nga naghimo sing mga sakripisyo agod maalagad ang Dios. Mahimo nga ginbiyaan niya ang mapilakan nga karera para lamang sa bug-os tion nga pag-alagad. Ukon mahimo nga naghalin sia sa isa ka manggaranon nga pamilya nga nag-untat sa pagsakdag sa iya sa pinansial bangod indi nila luyag ang kamatuoran. Ang tagsubong sina nga mga sakripisyo dalayawon, apang indi gid ini dapat kabalak-an sing padayon. Ang isa ka Cristiano ‘nagakalimot’ wala nagakabalaka, sa “mga butang nga tinalikdan” bangod sang mahimayaon nga palaabuton nga nagahulat sa iya.—Lucas 9:62.
Ang kahulugan sa mga pulong ni Pablo mahimo maaplikar sa iban man nga paagi. Kamusta naman ang isa ka Cristiano nga nakahimo sing sayop antes makatuon tuhoy sa Dios? (Colosas 3:5-7) Ukon pananglitan pagkatapos mangin isa ka Cristiano, nakasala sia sing serioso kag gindisiplina sang kongregasyon. (2 Corinto 7:8-13; Santiago 5:15-20) Ti, kon tunay nga nagahinulsol sia kag nagbag-o sang iya mga dalanon, ‘ginhugasan [sia] nga matinlo.’ (1 Corinto 6:9-11) Ang natabo nagligad na. Mahimo nga indi niya sing literal malimtan ang iya nahimo—sa pagkamatuod, mangin maalamon sia kon matun-an niya nga indi pagsuliton ang sala bangod sang iya eksperiensia. Sa gihapon, sia ‘nagakalimot’ sa kahulugan nga indi niya pirme pakalainon ang iya kaugalingon. (Ipaanggid ang Isaias 65:17.) Tungod napatawad sa sadsaran sang halad ni Jesus, ginatinguhaan niya nga indi magkabalaka sing tuman tuhoy sa nagliligad.
Sa Filipos 3:13, 14, ginalaragway ni Pablo ang iya kaugalingon subong isa ka manugdalagan sa isa ka palumba, “nagahimulat ayon sa unahan” agod makuha ang padya. Ang isa ka manugdalagan nagatulok sa unahan, wala nagabalikid. Subong man, ang isa ka Cristiano dapat magtulok sa mga pagpakamaayo sa unahan, indi sa mga butang nga nagligad. Si Pablo nagasiling man: “Kon sa bisan anong butang nga tuhay kamo sing panghunahuna, ina man ipahayag sang Dios sa inyo.” (Filipos 3:15) Busa, mangamuyo sa Dios sa pagbulig sa imo nga mapalambo ini nga pagtamod. Pun-a ang imo hunahuna sing mga painuino sang Dios nga makita sa Biblia. (Filipos 4:6-9) Pamalandungi ang gugma ni Jehova sa imo kag ang pagpakamaayo nga imo naagom bangod sini. (1 Juan 4:9, 10; 17-19) Nian, paagi sa balaan nga espiritu buligan ikaw ni Jehova nga indi mabalaka tuhoy sa imo gintalikdan. Sa baylo, kaangay ni Pablo, paabuton mo ang mahimayaon nga palaabuton sa unahan.—Filipos 3:17.