Ginauna Ko si Jehova sa Tanan Ko nga Desisyon

Natawo ako sang Mayo 19, 1940, sa banwa sang Amioûn, Lebanon. Pagligad sang pila ka tuig, nagsaylo ang amon pamilya sa siudad sang Tripoli. Palangga gid sang amon pamilya si Jehova nga Dios. Malipayon gid kami kag nagapalanggaanay. Ako ang kamanghuran sa lima ka mag-ulutod. Tatlo ang babayi, kag duha ang lalaki. Para sa amon mga ginikanan, indi kuarta ang pinakaimportante sa kabuhi. Ang pagtuon sang Biblia, Cristianong mga miting, kag pagbulig sa iban nga makilala ang Dios amo ang pinakaimportante sa amon pamilya.

May mga hinaplas sa amon kongregasyon. Ang isa amo si Michel Aboud, nga nagadumala sang ginatawag sadto nga pagtinuon sa libro. Natun-an niya ang kamatuoran sa New York, kag sia ang una nga nagbantala sa Lebanon sang 1921. Indi ko gid malipatan ang iya ginpakita nga kaayo kanday Anne kag Gwen Beavor, kag pirme niya sila ginabuligan. Mga lamharon sila nga sister nga naggradwar sa Gilead School. Nangin suod namon sila nga mga abyan. Pagligad sang madamo nga tinuig, nalipay gid ako nga makita liwat si Anne sa United States. Sang ulihi, nakita ko man si Gwen, nga nakapamana kay Wilfred Gooch, kag nagaalagad sila sa Bethel sa branch office sa London, England.

ANG AMON PAGBANTALA SA LEBANON

Sang pamatan-on pa ako, diutay lang ang Saksi sa Lebanon. Pero mapisan namon nga gintudlo sa iban ang amon nabal-an parte sa Biblia. Ginhimo namon ini bisan pa ginpamatukan kami sang pila ka lider sang relihion. Indi ko gid malipatan ang pila namon ka eksperiensia.

Isa ka bes, sang nagbantala kami ni Manang Sana sa mga tawo nga nagaistar sa apartment, ginkadtuan kami sang isa ka pari. Pamatyag namon may nagpabalo sa iya. Dayon gin-insulto sang pari si Manang. Sang ulihi, nagpanakit ang pari kag gintiklod niya si Manang sa hagdanan. Gani may mga lagob si Manang. Dayon may nagtawag sang mga pulis. Pag-abot nila, ginsigurado nila nga may mag-asikaso kay Manang. Dayon gindala nila ang pari sa police station, kag nabal-an nila nga may dala sia nga pusil. Ginpamangkot sia sang hepe: “Ano ang ginatudlo mo sa mga tawo? Parte sa Dios ukon parte sa inaway?”

Isa pa ka bes, nagbantala kami sa malayo nga banwa. Nag-arkila ang amon kongregasyon sang bus para makalab-ot kami didto. Kasadya gid sa amon. Pero sang nabalitaan sang pari didto ang parte sa amon pagbantala, gintipon niya ang madamo nga tawo para gamuhon kami. Nanghaboy pa gani sila sang mga bato. Naigo si Tatay kag nagdulugo gid ang iya nawong. Gani nagbalik sila ni Nanay sa bus. Ginakulbaan kami nga nagasunod sa ila. Pero, indi ko gid malipatan ang ginsiling ni Nanay samtang ginatinluan niya ang pilas sa nawong ni Tatay. Nagsiling sia: “Jehova, palihug patawara sila. Wala sila kabalo sang ila ginahimo.”

Sang isa naman ka bes, ginbisitahan namon ang amon mga paryente sa lugar nga amon ginhalinan. Pag-abot namon kanday Lolo, ato didto ang kilala nga obispo. Kabalo ang obispo nga mga Saksi ni Jehova ang akon mga ginikanan. Bisan pa seis anyos lang ako sadto, gusto sang obispo nga pakahuy-an ako. Ginpamangkot niya ako: “Ngaa wala ka pa nabawtismuhan?” Nagsabat ako nga bata pa ako kag dapat ko anay dugangan ang akon nabal-an parte sa Biblia kag dapat ko anay pabakuron ang akon pagtuo. Naakig sia sa akon sabat kag ginsilingan niya si Lolo nga wala kuno ako nagataha sa iya.

Pero diutay lang man ang amon indi maayo nga mga eksperiensia. Ang matuod, mainabyanon kag maabiabihon ang kalabanan nga taga-Lebanon. Gani madamo kami sang mga naistorya parte sa Biblia kag madamo ang amon nangin Bible study.

NAGDESISYON KAMI NGA MAGSAYLO SA IBAN NGA PUNGSOD

Sang nagaeskwela pa ako, may isa ka pamatan-on nga brother nga taga-Venezuela nga nagbakasyon sa Lebanon. Sa amon sia kongregasyon nag-attend kag ginpangaluyagan niya si Manang Wafa. Sang ulihi, nagpakasal sila kag sa Venezuela sila nag-istar. Pirme kami ginasulatan ni Manang Wafa, kag ginakumbinsi niya si Tatay nga magsaylo kami tanan sa Venezuela. Gusto niya nga magsaylo kami kay nahidlaw na gid sia sa amon. Sang ulihi, nakumbinsi niya gid man kami nga magsaylo.

Nag-abot kami sa Venezuela sang 1953, kag sa siudad sang Caracas kami nag-istar malapit sa ginaistaran sang presidente. Bangod pamatan-on lang ako sadto, nalipay ako kon makita ko nga maglabay ang presidente nga nagasakay sa iya malahalon nga awto. Pero indi mahapos para sa akon mga ginikanan nga mag-adjust sa bag-o nga pungsod, lenguahe, kultura, pagkaon, kag klima. Ang matuod, wala magdugay sugod sang nagsaylo kami, nakaeksperiensia kami sang daku nga problema.

ANG TRAHEDYA SA AMON PAMILYA

Nagmasakit si Tatay. Pero natingala kami kay daw maayo man ang iya panglawas, kag daw wala gani kami sing madumduman nga tion nga nagmasakit sia. May cancer gali sia, gani gin-operahan sia. Pero pagligad sang isa ka semana, napatay si Tatay.

Grabe gid ang amon kasubo. Trese anyos lang ako sadto. Daw indi kami makapati sa natabo kag pamatyag namon daw indi na magbalik sa normal ang amon kabuhi. Daw indi mabaton ni Nanay nga patay na ang iya pinalangga nga bana. Pero, narealisar namon nga dapat namon batunon ang natabo, kag ginbuligan kami ni Jehova nga mabatas ini. Sang 16 anyos ako kag sang naggradwar ako sa hayskul sa Caracas, gusto ko gid magbulig sa amon pamilya.

Sa sini man nga tion, napamana ni Manang Sana si Rubén Araujo, nga nakaeskwela sadto sa Gilead School kag nagbalik sa Venezuela. Nagsaylo sila sa New York kag didto sila nag-istar. Sang nagdesisyon ang amon pamilya nga maeskwela ako sa unibersidad, nagkadto ako sa New York kay puede ako makaistar kanday Manang kag sa akon bayaw samtang nagaeskwela ako didto. Daku gid ang nabulig nila nga duha sa akon para magsuod ako kay Jehova. Magluwas sa ila, madamo man sang hamtong nga mga kauturan sa amon kongregasyon nga Brooklyn Spanish. Ang duha sa ila amo sanday Milton Henschel kag Frederick Franz nga pareho nga nagaalagad sa Bethel sa Brooklyn. Nalipay gid ako nga nakilala ko sila.

Sang manugtapos na ang klase sang akon una nga tuig sa unibersidad sa New York, napamensaran ko ang ginahimo ko sa akon kabuhi. May ginbasa ako nga mga artikulo sa Lalantawan parte sa mga kauturan nga ginauna ang pag-alagad kay Jehova, kag ginpamalandungan ko ini sing maayo. Nakita ko nga malipayon gid ang mga payunir kag ang mga Bethelite sa amon kongregasyon, kag gusto ko sila ilugon. Pero, wala pa ako nabawtismuhan. Narealisar ko nga dapat ko idedikar ang akon kabuhi kay Jehova. Gani ginhimo ko ini kag nagpabawtismo ako sang Marso 30, 1957.

ANG IMPORTANTE NGA MGA DESISYON NGA GINHIMO KO

Pagkatapos ko magpabawtismo, gusto ko gid nga magpayunir. Pero nahunahuna ko nga mabudlay ini himuon samtang nagaeskwela ako. Madamo nga beses nga ginsulatan ko ang akon pamilya sa Venezuela parte sa akon desisyon nga mag-untat sa pag-eskwela, magbalik sa Venezuela, kag magpayunir. Madamo nga beses man sila nga nagbalos sa akon mga sulat.

Nagbalik ako sa Caracas sang Hunyo 1957. Pero, nakita ko nga pigado ang pangabuhi sang amon pamilya kag kinahanglan nga may isa pa sa amon nga dapat mag-obra. Ginpamensaran ko kon paano ako makabulig. Gintanyagan ako nga mag-obra sa bangko, pero gusto ko gid magpayunir kay amo ini ang rason kon ngaa nagbalik ako. Gani sa sulod sang pila ka tuig, nag-obra ako sa bangko kag nagpayunir. Bisan pa masako ako, malipayon gid ako.

Nadugangan pa gid ang akon kalipay sang nakilala ko kag napangasawa ang matahom nga German nga si Sylvia. Palangga gid niya si Jehova. Ara sia sa Venezuela kay nagsaylo sila diri sang iya mga ginikanan. Sang ulihi, may duha na kami ka bata. Ang lalaki amo si Michel (Mike), kag ang babayi amo si Samira. Sa amon nag-istar si Nanay kag gin-atipan namon sia. Nag-untat ako sa pagpayunir para maatipan ko sing maayo ang akon mga obligasyon sa amon pamilya, pero mapisan gihapon ako sa pagbantala. May mga tion nga naga-auxiliary payunir kami ni Sylvia kon bakasyon.

ISA PA KA IMPORTANTE NGA DESISYON

Nagaeskwela pa ang amon kabataan sang natabo ang ginsugid ko sa umpisa. Masiling ko nga maayo ang amon pangabuhi, kag ginarespeto ako sang mga tawo nga nagaobra man sa bangko. Pero mas gusto ko nga makilala ako sang mga tawo nga isa ako ka alagad ni Jehova. Indi madula sa akon hunahuna ang ginapamensar ko sadto nga adlaw. Gani gin-istoryahan namon ini sang akon asawa kag ginbinagbinag namon ang amon sitwasyon. Kon mag-untat ako sa akon obra, daku ang mabaton ko nga kuarta halin sa akon ginaubrahan. Bangod wala kami sing utang, nabinagbinag namon nga kon pasimplehon namon ang amon kabuhi, makaigo ini nga kuarta para sa amon mga kinahanglanon sa sulod sang pila ka tuig.

Indi ini mahapos nga desisyon, pero ginsuportahan ako sang akon pinalangga nga asawa kag sang akon iloy. Nalipay gid ako kay makapayunir na ako liwat. Pero sang abi ko OK na ang tanan, nakibot gid kami tanan sa masunod nga natabo.

WALA GINAPAABOT NGA BALITA

Isa ka adlaw, ginsilingan kami sang doktor nga nagabusong si Sylvia. Nakibot gid kami nga duha, pero nalipay man kami. Excited gid kami sa bag-o nga miembro sang amon pamilya. Pero ginapamensar ko gihapon kon bala makapayunir pa ako liwat.

Gin-istoryahan namon ini, kag nagdesisyon kami nga dayunon ang amon una nga desisyon nga mapayunir ako liwat. Sang Abril 1985, nabun-ag si Gabriel. Pero, nag-untat ako sa akon obra sa bangko kag nagpayunir ako liwat sang Hunyo 1985. Sang ulihi, nangin pribilehiyo ko nga mangin miembro sang Branch Committee. Pero ang branch office mga 80 ka kilometro pa halin sa Caracas, gani kinahanglan ko magbiyahe. Nagakadto ako didto sing duha ukon tatlo ka beses kada semana.

NAGSAYLO KAMI LIWAT

Ara sa banwa sang La Victoria ang branch office, gani nagdesisyon kami nga magsaylo diri para lapit kami sa Bethel. Daku gid ini nga pagbag-o sa amon. Napalig-on gid ako sa maayo nga panimuot sang akon pamilya kag nagapasalamat gid ako sa ila. Si Manang Baha na ang magaatipan sa amon iloy. May asawa na si Mike, pero si Samira kag si Gabriel ara pa sa amon poder. Gani sang nagsaylo kami sa La Victoria, malayo na sila sa ila mga abyan sa Caracas. Kinahanglan man mag-adjust ni Sylvia sa pangabuhi sa gamay nga banwa kay naghalin kami sa masako nga kabuhi sa siudad. Kag gamay lang nga balay ang amon gin-istaran, gani kinahanglan namon tanan mag-adjust. Madamo gid nga pagbag-o ang ginhimo namon sang nagsaylo kami sa La Victoria halin sa Caracas.

Dayon, nagbag-o naman ang amon sitwasyon. Nangasawa si Gabriel, kag wala na sa amon poder si Samira. Dayon gin-agda kami ni Sylvia sa Bethel sang 2007, kag nagaalagad kami diri asta subong. Ang amon kamagulangan nga si Mike isa na ka gulang, kag nagapayunir sila sang iya asawa nga si Monica. Isa man ka gulang si Gabriel, kag sa Italy sila nagaistar sang iya asawa nga si Ambra. Nagapayunir man si Samira kag isa sia ka remote volunteer sa Bethel.

AMO GIHAPON NGA MGA DESISYON ANG HIMUON KO

Madamo ako sing ginhimo nga importante nga mga desisyon sa akon kabuhi. Pero, wala gid ako sing may ginhinulsulan sa sini. Amo gihapon nga mga desisyon ang himuon ko. Nalipay gid ako sa tanan nga nahimo ko para kay Jehova. Sa sulod sang madamo nga tinuig, natun-an ko nga importante gid nga pabakuron naton ang aton kaangtanan kay Jehova. Daku man ukon gamay ang himuon naton nga desisyon, hatagan niya kita sang paghidait nga “labaw sa tanan nga paghangop.” (Fil. 4:6, 7) Malipayon gid kami ni Sylvia nga nagaalagad sa Bethel, kag nabatyagan gid namon nga ginpakamaayo ni Jehova ang amon mga desisyon kay pirme namon sia ginauna sa amon kabuhi.