Շարունակիր համարձակությամբ խոսել Աստծու խոսքը
1 Մենք՝ քրիստոնյաներս, գիտենք, որ ոչ բոլորը կընդունեն մեզ, երբ քարոզենք (Մատթ. 10։14)։ Այնուամենայնիվ, մենք թույլ չենք տալիս, որ ոմանց բացասական արձագանքը մեզ ետ պահի բարի լուրը հռչակելուց (Առակ. 29։25)։ Ի՞նչն է օգնում մեզ շարունակել համարձակությամբ խոսել Աստծու խոսքը։
2 Պողոս առաքյալը բարձր էր գնահատում «Տէր Յիսուս Քրիստոսի գերազանց գիտութ[յունը]»։ Դա մղեց նրան Աստծու խոսքը խոսել «կատարեալ վստահութեամբ» (Փիլիպ. 3։8; Ա Թեսաղ. 1։5, ԷԹ)։ Թեև այն լուրը, որ նա քարոզում էր, ոմանց կարծիքով՝ ունայնություն ու հիմարություն էր, սակայն նա հասկանում էր, որ այն «Աստուծոյ զօրութիւն[ն] է[ր] փրկելու համար ամեն հաւատացողին» (Հռովմ. 1։16)։ Ուստի նույնիսկ հակառակության հանդիպելիս նա շարունակ «համարձակ կը քարոզէ[ր] Տէրոջմով» (ԱԱ) (Գործք 14։1–7; 20։18–21, 24)։
3 Մեր զորության աղբյուրը։ Պողոսն իր սեփական ուժերով չէ, որ կարողացավ համարձակությամբ վկայություն տալ։ Խոսելով իր և Շիղայի մասին՝ Պողոսը գրեց. «Չարչարուելով եւ անարգուելով.... Փիլիպպէումը համարձակեցանք մեր Աստուծովը խօսել ձեզ Աստուծոյ աւետարանը մեծ հակառակութիւնով» (Ա Թեսաղ. 2։2; Գործք 16։12, 37)։ Հետագայում, երբ Պողոսը բանտարկված էր Հռոմում, խնդրեց, որ ուրիշները աղոթեին Աստծուն իր համար, որպեսզի նա կարողանար շարունակել բարի լուրը հռչակել ‘համարձակությամբ, ինչպես և պետք էր, որ նա խոսեր’ (Եփես. 6։18–20)։ Ապավինելով ոչ թե իր ուժերին, այլ Եհովային՝ Պողոսը կարողացավ համարձակությամբ խոսել Աստծու խոսքը (Բ Կորնթ. 4։7; Փիլիպ. 4։13)։
4 Նույնը ճշմարիտ է և այսօր։ Մի եղբայր, որի համար շատ դժվար էր իր աշխատակիցներին ասել, որ ինքը Եհովայի վկա է, ինչպես նաև աշխատավայրում ոչ պաշտոնական վկայություն տալ, աղոթեց դրա մասին և սկսեց քարոզել։ Նրա աշխատակիցներից մեկը սկզբում չէր արձագանքում նրա գործադրած ջանքերին, սակայն երբ խոսվեց հարության հույսի մասին, արդյունքը եղավ այն, որ այդ մարդու հետ Աստվածաշնչի ուսումնասիրություն սկսվեց։ Այդ դեպքից հետո եղբայրն ամեն հարմար առիթ օգտագործում է վկայություն տալու համար։ Իր հաջորդ աշխատավայրում նա 14 տարիների ընթացքում օգնել է 34 անհատների՝ հասնելու մկրտության։ Մենք կարող ենք վստահ լինել, որ Եհովան մեզ նույնպես կզորացնի, որ շարունակենք «բոլոր համարձակութիւնով [նրա] խօսքը խօսել» (Գործք 4։29)։