Եգովըն հազ գընա̈ հընու հավնիգու ծեզի

1. Վե՞ր զգացումնուն հեդ գըռիվ դոնինգու վերմը մաշտիկը, վերեկնոր ձառաինգու Եգովին։

ՄԵՆԿ համոզվաձինկ, հընոր Եգովըն հավնիգու ուր միլլա̈տին։ Աստվաձաշընչին նես գաստըվի. «Եգովըն գուրախնա, աշելով ուր միլլա̈տին վըրըն» (Սաղ. 149։4)։ Ամա բազի մեգը գայնա միտկ ընիլ. «Եգովըն ինձիա̈լ հավնի՞գու տա̈»։ Աստվաձաշընչին գաստըվի շադ մաշտկացը մասին, վերեկնոր հավադարիմ ձառաեյնըգու Եգովին, ամա չաշաձ ա̈դու, ըներա̈լ ուրինց ա̈դմուն հառցեր գուդա̈յնը (1 Սամ. 1։6—10; Հոբ 29։2, 4; Սաղ. 51։11)։

2. Ի՞նչ բիդուա̈ ընուշ, հընոր դուր կոնկ Եգովին։

² Աստվաձաշընչին նեսըն բառզ գինա̈ դեսնունկկու, հընոր մեխկ օննող մաշտիկը գայնոն դուր կալ Եգովին։ Ի՞նչ ա̈դու դեյ բիդուա̈ ընուշ։ Բիդուա̈ հավատկ էրեվծընուշ Իսուս Խրիստոսին հանդեպ հընու գընկըվուշ (Հովհ. 3։16)։ Ա̈դ գերեվծընա̈, հընոր մենկ մեղա էգաձինկ միր մեխկերուն հոմար հընու խոսկ դըվաձունինկ Աստըձուն ընուշ ընու գամկը (Գործ. 2։38; 3։19)։ Եգովըն շադ գուրախնա, եպոր դեսնուգու, հընոր մենկ գընինկ ա̈դ քա̈լկերը ընու հեդ ընգերուտին ընուշի հոմար։ Ետե մենկ գաբռինկ ըմուն, ինչպես խոսկ դըվակ Եգովին, եպոր պաշխեցակ ընու միր գյանկը, մենկ ընու դուր կուկոնկ հընու ըն հաշվա̈գու մեզի ուր ընգերը (Սաղ. 25։14)։

3. Վե՞ր իրեկ հառցերը մենկ քըննողընկ։

³ Օ՞րի վերմիմը գայնա թըվալ տա̈ ըներ ընիլ չին ընկան, ինչկան-օր բեդ գընա̈ ընեցմըն Եգովըն։ Ի՞նչպես Աստվաձ գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի։ Հընու օ՞րի գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր մենկ ընու դուր կուկոնկ։

Օ՞ՐԻ ՎԵՐՄԸ ՇԻՊԱ̈ԼԸՄԻՇ ԳԸԼԼԻՆ, ՀԸՆՈՐ ԵԳՈՎԸՆ ՀԱՎՆԻԳՈՒ ԸՆԵՑ

4, 5. Ի՞նչը գայնա սիդ դալ ըն մաշտկացը, վերեկնոր վիրա ուրինց մասին վադը միտկը գընին։

⁴ Մեզմըն վերմը բիջիլգուտըն վիր վիրա ուրինց մասին վադը միտկը գընին (Սաղ. 88։15)։ Ադրիան օնունով ախպա̈րմը գասա̈. «Ինչկան ես ինկըս ինձի հիշիմգու, վիրա գըզգա̈յ, հընոր ինչիգի բիդու մաշտ չիմ։ Եպոր ես բիջիգեյ, գաղոտեյ, հընոր իմ մոդիգնիս աբռին ռային։ Ամա միտկը գընեյ, հընոր ես ինկըս ա̈դու առժանի չիմ»։ Տոնի ախպա̈րը, վում ձընողնին Եգովին ձառաիլ չեյնը, բադմա̈գու. «Մա̈յս հընու հա̈յս հիսկիտ ասիլ չեյնը, հընոր հազ գընին ինձի հընու հըբայդին իմ հոմար։ Ինչա̈լ ընեյ, ա̈դ ընեց հոմար քիչեր հընու դուր կալ չեր»։

⁵ Ետե մեզի թըվագու տա̈ մենկ ինչիգի բիդու մաշտ չինկ, գարեվորա̈ մեզի հիշեծընուշ, հընոր Եգովըն ա̈դմուն միտկ ընիլ չի։ Քոնի-օր ըն ինկը աստավ, հընոր մենկ ընգերուտին ընինկ ընու հեդ (Հովհ. 6։44)։ Բա̈լկիտ, մենկ ինկեյսա̈լ չիդինկ տա̈, ինչկան լավ մաշտինկ։ Ամա Եգովըն դեսնուգու միր սիդը (1 Սամ. 16։7; 2 Տար. 6։30)։ Հընու ետե Եգովըն գասա̈-օր մենկ առժանիինկ, հընոր մեզի հազ ընին, մենկ ա̈դու նես համոզվաձ ըլլողընկ (1 Հովհ. 3։19, 20)։

6. Ի՞նչ գըզգա̈ր Պավելը ա̈վա̈լը ըղաձ սըխալնուն բատճառով։

⁶ Մինչեվ ջիշտուտինը իմընուշը վերմը փիս կոռձեր ըղաձունին, վերեկնուն հոմար մինչեվ հիմիա̈լ առ գընին (1 Պետ. 4։3)։ Հավադարիմ խրիստիաննունա̈լ բիդվընագու գըռիվ դոնուշ ուրինց սըխալ ցանգուտիննուն հեդ։ Գասա̈՞ տա̈ ծիր սիդը ծեզի. «Տուն փի՛ս մաշտիս»։ Հանա, ծեզի գայնա սիդ դալ ըն միտկը, հընոր ա̈դմուն զգացումնի ունեյնը Եգովին միգա̈լ հավադարիմ ձառայողնինա̈լ։ Օրինագ, Պավելը հուսահադվերգու ուր ըղաձ սըխալնուն բատճառով հընու գասեր-օր ինկը անբախտ մաշտա̈ (Հռոմ. 7։24)։ Հա, Պավելը մեղա էգավ հընու գընկըվեցավ։ Ամա չաշաձ ա̈դու, Պավելը հաշվերգու, հընոր ըն ապոստըլնուն նեսըն ըմընա բիջիգնա̈ հընու մեխկ ընողնուն նեսըն առաչիննա̈ (1 Կորնթ. 15։9; 1 Տիմոթ. 1։15)։

7. Ի՞նչին մասին գարեվորա̈ հիշուշ, ետե մենկ մեխկ ըղաձունինկ։

⁷ Երգընկին ըլլող միր Հա̈րը խոսկ դըվավ ներուշ փիշմոն էգող մաշտկացը մեխկերը (Սաղ. 86։5)։ Ընու հոմար, ետե շիդագով փիշմոն կուկոնկ միր ըղաձ մեխկերուն հոմար, մենկ գայնոնկ հավդալ Եգովին աստաձ խոսկերուն։ Ետե ըն աստավ, հընոր ներա̈գու, ըն ամբայման ա̈դ գընա̈ (Կող. 2։13)։

8, 9. Ի՞նչպես խալըսինկ ըն զգացումըն, հընոր մենկ Եգովին դեյ չինկ ընիլ ընկան, ինչկան-օր գայնոնկ։

⁸ Մենկ ալլայկըս կուզինկ դըվուշ Եգովին ըմընա լավը։ Ամա վերմիմը թըվագու տա̈ ըներ ընիլ չին ընկան, ինչկան-օր բիդուա̈ հընու Եգովին ընեց ըղաձը գյանկի օրում դուր կալ չի։ Ամանդա օնունով քուրմը գասա̈. «Շադ սըրա ես միտկը գընիմ, հընոր դըվուշ Եգովին ըմընա լավը նըշանագա̈գու դըվուշ ընու ավելի ու ավելի շադ։ Բազի իմ առաչըս տընիմգու ըմուն նըբադագնի, վերեկնուն չիմ գայնի հասնիլ հընու ա̈մա̈ղ գընիմ գայցաձա̈ս ավել ընուշ։ Հընու եպոր ա̈դ իմ մոդըս ստացվիլ չի, հուսահադվիմգու հընու թըվագու տա̈, Եգովընա̈լ ա̈դ ժամանագ հուսահադվիգու»։

⁹ Ի՞նչ ընինկ, հընոր խալըսինկ ըն զգացումըն, հընոր ընիլ չինկ Եգովին հոմար ընկան, ինչկան-օր գայնոնկ։ Հիշեցեկ, հընոր Եգովըն չապըն ավելի սա̈ռտ չա̈ հընու չի բեդ ընիլ մեզմըն, հընոր ընինկ ըն, ինչ-օր միր ուժերըն վիրա̈։ Ըն գուրախնա, եպոր մենկ գընինկ ընու դեյ ըն, ինչ-օր գայնոնկ։ Հըմա̈լ միտկ ա̈րեկ ըն մաշտկացը օրինագնուն մասին, վերեկնոր Եգովին հոմար գուդա̈յնը ալլայ ուրինց ուժերը։ Օրինագ, Պավելը։ Ըն ձառաերգու շադ դարիներ հընու գըներ Եգովին դեյ, ինչ-օր գայնա̈ր։ Ըն գոսներ հազարիշի կիլամետռ հընու յառդում գըներ, հընոր ներ ժողովնի պացվին։ Ամա բազի ընու դըրուտինը փոխվերգու հընու ըն չեր գայնի քարոզիլ ընկան, ինչկան-օր առաչ քարոզերգու։ Գարելի՞ա̈ տա̈ ասուշ, հընոր Եգովին ընկանա̈լ ա̈դ դուր կալ չեր։ Չա̈։ Պավելը գըներ, ինչ-օր գայնա̈ր։ Ընու հոմարա̈լ Աստվաձ ընու գոռտներ (Գործ. 28։30, 31)։ Նույննա̈լ գարելիա̈ ասուշ միր մասին։ Բազի մենկ գայնոնկ քիչ ընիլ, բազի շադ։ Ամա գարեվորը ա̈դ չա̈։ Եգովին հոմար գարեվորա̈ ըն, ինչը դիռտմա̈գու մեզի ա̈դ ընուշ։ Հիմիա̈լ հայդցեկ իմընոնկ, ինչպես Եգովըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի։

Ի՞ՆՉՊԵՍ ԵԳՈՎԸՆ ԳԵՐԵՎԾԸՆԱ̈, ՀԸՆՈՐ ՀԱՎՆԻԳՈՒ ՄԵԶԻ

10. Ի՞նչպես գայնոնկ «լըսիլ» Եգովին աստաձ խոսկերը, վերեկնոր գերեվծընին, հընոր ըն մեզի հավնիգու (Հովհաննես 16։27)։

¹⁰ Աստվաձաշունչը։ Եգովին դուր կուկա ասուշ ուր ձառայողնուն, հընոր հազ գընա̈ հընու թոնգ հաշվա̈գու ընեց։ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈ էրգու դեպկ, եպոր Եգովըն աստավ, հընոր Իսուսը ընու հազ ըղաձ Դըղընա̈, վում-օր ըն հավնիգու (Մատթ. 3։17; 17։5)։ Կուզե՞յկը տա̈ տունկ, հընոր Եգովըն ծիր մասինա̈լ ա̈դմուն ասա̈։ Ա̈կընս ըն խոսիգու միր հեդ Աստվաձաշընչին միչոցով։ Մենկ գայնոնկ «լըսիլ» ըն խոսկերը, վերեկնոր գերեվծընին, հընոր Եգովըն հավնիգու մեզի, եպոր գաշտոնկկու Իսուսին խոսկերը։ (Գաշտըցեկ Հովհաննես 16։27։) Իսուսը ըմըն սըրա գըներ ըմուն, ինչպես-օր ուր Հա̈րը գըներ ըլլերնա ընու դեղը։ Ընու աշագեռտնին մեխկ օննող մաշտեյնը, ամա չաշաձ ա̈դու, հավադարիմ ձառաեյնըգու Եգովին։ Իսուսը ընեց մասին լավը գասեր հընու մա̈տերգու։ Ընդի, եպոր գաշտոնկկու, ինչ Իսուսը գասեր աշագեռտնուն, մենկ գայնոնկ բատկերածընիլ, հընոր ա̈դ խոսկերը մեզի գասա̈ Եգովըն (Հովհ. 15։9, 15)։

11. Օ՞րի զորուտին օննոնկնա՝ ա̈դ չի նըշանագիլ, հընոր Եգովըն մեզմըն հեռըցաձա̈ (Հակոբոս 1։12)։

¹¹ Եգովըն յառդում գընա̈ կոռձով։ Եգովըն ըմըն սըրա կուկա մեզի յառդումի։ Օրինագ, ըն միտկը գընա̈ ընու մասին, հընոր մենկ օննոնկ ըմըն ինչը, ինչին գարիկը ունինկ։ Չաշաձ ա̈դու, ըն բաշտպանիլ չի մեզի ըմըն դեսագի զորուտիններըն։ Ա̈դու հոմար միր մոդ գայնոն բելընի առաչ կալ, ինչպես-օր ա̈դ ըղավ Իովին հեդ (Հոբ 1։8—11)։ Փոռցուտին օննոնկնա՝ ա̈դ չի նըշանագիլ, հընոր Եգովըն մեզմըն հեռըցաձա̈։ Փոռցուտիննին մեզի հընարավորուտին գուդոն էրեվծընուշ, ինչկան շադ հազ գընինկ Եգովին հընու գիվընմիշ գըլլինկ ընու վըրըն։ (Գաշտըցեկ Հակոբոս 1։12։) Հըմա̈լ զորուտինի ժամանագ մենկ դեսնունկկու Եգովին միգա̈լ հադգուտիննին։ Մենկ դեսնունկկու, հընոր ըն հազ ընող Աստվաձա̈, ընու վըրըն գարելիա̈ գիվընմիշ ըլլուշ հընու ըն յառդում գընա̈ մեզի մինչեվ վեռչ օնծընուշ փոռցուտինը։

12. Ի՞նչ մեզի սորվեծընա̈գու Դմիտրիյին օրինագը։

¹² Աշինկ Դմիտրիյ օնունով ախպորմը օրինագը։ Սըրըմը ըն գոյսուց ուր աշխադանկը հընու էրգըն ժամանագ չեր գայնի ներ աշխադանկմը կըդնուլ։ Ըն որոշեց, հընոր ավելի շադ ձառայողա̈ Եգովին։ Ա̈դմուն ըն կուզեր էրեվծընուշ, հընոր գիվընմիշ գըլլի Եգովին վըրըն։ Օմիսնին գոսնեյնը, ամա ըն աշխադանկ կըդնուլ չեր գայնի։ Ետկըն Դմիտրիյը փիս գինա̈ հիվընցավ հընու յատալուղեր։ Ըն գըզգա̈ր, հընոր չի գայնի լավ աշիլ ուր ընտանիկին տին հընու ընկանա̈լ լավ հա̈ր չա̈։ Ընու թըվա̈րգու տա̈ ընդի քա̈ր չիկա։ Ըն միտկը գըներ, հընոր Եգովինա̈լ ա̈դ դուր կալ չի։ Սըրըմը իրիգվընծու մոդը մըդավ ընու ախչիգը հընու լարեց թեռտմը։ Ընու վըրըն կըրվաձեր Եսայիա 30։15 խոսկը. «Միկ մըդորիլ հընու ծիր ումուդը իմ վըրա̈ս տըրեկ, քոնի-օր ա̈դ ծեզի ուժ գուդա»։ Ըն տըրավ ա̈դ թեռտիգը կըռվատին վըրըն հընու աստավ. «Պապագըս, եպոր դըխրիս, հիշա̈ ա̈ս խոսկերը»։ Դմիտրիյը հասկընցավ, հընոր Եգովըն միտկը գընա̈ ընեց ընտանիկին մասին։ Ըներ ունեյնը ուդուշի պոն, հալավ հընու գինուշի դեղ։ Դմիտրիյը գասա̈. «Ալլայ, ինչ-օր ինձի բիդուեր ընուշ՝ ա̈դ հանգիստ մընուշ հընու գիվընմիշ ըլլուշ Եգովին վըրըն»։ Ետե տունկա̈լ ա̈դմուն դըրուտինի նեսեկ, գիվընմիշ ըղեկ Եգովին վըրըն։ Ըն յառդում գընա̈ ծեզի հընու ուժ գուդա, հընոր ալլայ օնծընեկ։

13. Վո՞ւմ միչոցով հընու ի՞նչպես Եգովըն գայնա էրեվծընիլ, հընոր հավնիգու մեզի։

¹³ Միր ախպա̈րուտինը։ Եգովըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը միչոցով։ Օրինագ, ըն գայնա դիռտմիլ մեգիմը, հընոր բիդու ըղաձ սըրըն մեզի ասա̈ պարի խոսկեր։ Ազիյա աբռող քուրը ա̈դ ուր վըրըն զգաց։ Ըն գոյսուց աշխադանկը հընու ձոնդռը գինա̈ հիվընցավ։ Սողը ընու մաշտը շադ փիս մեխկ ա̈րավ հընու ա̈լ չեր ձառաիլ, ինչպես իրից։ Քուրը գասա̈. «Ես չեյ հասկըննալ, օրի ա̈դ իմ հեդըս ըլլողեր։ Բա̈՞լկիտ ես սա̈ֆ պոմը ըղաձունիմ հընու Եգովըն ա̈լ չի օռտնիլ ինձի»։ Միր քուրը գաղաչեր Եգովին էրեվծընուշ, հընոր հավնիգու ընու։ Ի՞նչպես Եգովըն բադասխանեց։ Ըն գասա̈. «Իրիցնին սիդ գուդա̈յնը հընու գասեյնը, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ ինձի»։ Վերմը ժամանագ օնցաձըն ետկը ըն զգաց, հընոր ընու ա̈լի բիդուա̈ Եգովին յառդումը հընու աղոտեց Եգովին։ Ըն շարունագա̈գու. «Նույն օրը ես առի նամագմը ժողովին ըլլող քուրեյդացմըն հընու ախպըյդացմըն։ Եպոր գաշտա̈յգու ընեց պարի խոսկերը, ես զգացի, հընոր Եգովըն ինձի լըսեց»։ Ինչպես դեսնունկկու ա̈ս դեպկըն, շադ սըրա Եգովըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի քուրեյդացը հընու ախպըյդացը աստաձ պարի խոսկերուն միչոցով (Սաղ. 10։17)։

14. Ա̈լ ի՞նչըն գերեվնա, հընոր Եգովըն հավնիգու մեզի։

¹⁴ Հըմա̈լ Եգովըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի, եպոր դիռտմա̈գու քուրեյդացը հընու ախպըյդացը դըվուշ մեզի բիդու ըղաձ խըրադը։ Օրինագ, առաչին դարուն Եգովըն դիռտմեց Պավելին կըրուշ 14 նամագ քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հոմար։ Ա̈դ նամագնուն նես ըն քա̈սա̈ գինա̈, ամա պարիուտինով խըրադ գուդա̈ր ընեց։ Օ՞րի Եգովըն դիռտմեց Պավելին ա̈դ ընուշ։ Ըն լավ Հա̈րա̈։ Եգովըն հազ գընա̈ ուր դըղոցը, ընդիա̈լ խըրադ գուդա (Առակ. 3։11, 12)։ Ընդի, եպոր մեզի Աստվաձաշընչըն առըվաձ խըրադմը գուդոն, դըխրուշին դեղը, մենկ ուրախնողընկ։ Քոնի-օր ա̈դմունով Եգովըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու մեզի (Եբր. 12։6)։ Ա̈լ ի՞նչըն գերեվնա, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ հընու հավնիգու մեզի։

Ա̈Լ Ի՞ՆՉԸ ԳԵՐԵՎԾԸՆԱ̈, ՀԸՆՈՐ ԵԳՈՎԸՆ ՀԱՎՆԻԳՈՒ ՄԵԶԻ

15. Ի՞նչ գերեվծընա̈ ըն, հընոր Եգովըն գուդա մեզի ուր սուրպ ուժը։

¹⁵ Եգովըն գուդա ուր սուրպ ուժը ընեց, վում-օր հավնիգու (Մատթ. 12։18)։ Ա̈դ ուժը յառդում գընա̈ մեզի օննուշ լավ հադգուտիննի։ Ինկեյս մեզի գայնոնկ հայծընիլ. «Սուրպ ուժին բերկին նեսըն, վե՞ր հադգուտիննին ես ունիմ»։ Համեմադեցեկ, ինչ դեսագեյկը տունկ, եպոր նա̈յրեցիկ խրիստիանսկի ջոմպով էշտուշ հընու ինչ դեսագեկ հիմի։ Օրինագ, տառցա՞ձեկ տա̈ տունկ ավելի տըմ առնուգ։ Ինչկան լավ ծիր մոդ ստացվի էրեվծընուշ Աստըձուն սուրպ ուժին բերկին հադգուտիննին, ընկան շադ տունկ բատճառ գոննա̈կ հավդուշ, հընոր Եգովըն ծեզի հավնիգու։ (Աշեցեկ ռամկըն «Վե՞ր հադգուտիննին գայնոնկ օննալ Աստըձուն սուրպ ուժին յառդումով»։)

16. Վո՞ւմ Եգովըն հընարավորուտին դըվաձունի քարոզուշ պարի խաբարը հընու ի՞նչպես ա̈դ ծիր վըրըն գազդա̈ (1 Թեսաղոնիկեցիներ 2։4)։

¹⁶ Ընեց, վում-օր Եգովըն հավնիգու, պարի խաբարը քարոզուշի հոմար առժանի հաշվա̈գու։ (Գաշտըցեկ 1 Թեսաղոնիկեցիներ 2։4։) Հայդցեկ աշինկ, ինչպես ա̈դու նես համոզվեցավ Ջոսելին օնունով քուրմը։ Սըրըմը, եպոր ա̈կվընծու զայտեցավ, ըն դըխուրեր հընու ինչիգ ընուշ չեր ուզիլ։ Ջոսելինը գասա̈. «Ես գըզգա̈յ, հընոր ուժ չունիմ հընու ինչիգով յառդում ընիլ չիմ գայնի միգա̈լնացը։ Ես ըռընչպա̈ր ձառաեյգու հընու խոսաձեյ քարոզի էշտուշ։ Ընդի աղոտեցի հընու նա̈յրեցի զեյզնուշ»։ Ա̈դ օրը Ջոսելինը ռաստ էգավ Մէրիին, պարի գընեչմը, վեյնոր ուզեց սորվուշ Աստվաձաշունչը։ Քոնիմը օմիս ետկը Մէրին աստավ, հընոր ջիպ ըն սըրըն, եպոր Ջոսելինը թըկտըկածուց ընու տուռը, ըն գաղոտեր Աստըձուն, հընոր յառդում ընա̈ ուրինը։ Հիշելով ա̈դ դեպկը Ջոսելինը գասա̈. «Ա̈դ ժամանագ կիդիս տա̈ Եգովըն աստավ ինձի. «Աբռի՛ս։ Ես քեզի հավնիմգու»»։ Հա̈լբա̈տ, ըմըն սըրա չա̈-օր մենկ ձառայուտինի ժամանագ ռաստ կուկոնկ մաշտկացը, վերեկնոր կուզին լըսուշ ջիշտուտինը։ Ամա ետե մենկ սըյդոնց գընինկ քարոզուշի կոռձը, գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր Եգովին դուր կուկա միր ըղաձը։

17. Ի՞նչ հասկընցավ Վիկտորիըն, եպոր խորգըն միտկ ա̈րավ խալըսուշի կընին մասին (Սաղմոս 5։12)։

¹⁷ Խալըսուշի կընին խատեր, Եգովըն ներա̈գու ըն մաշտկացը մեխկերը, վում-օր ըն հավնիգու (1 Տիմոթ. 2։5, 6)։ Ամա, բա̈լկիտ, չաշաձ-օր տունկ գընկըվաձեկ, ընկանա̈լ հավդալ չեկ, հընոր ա̈դ ծեզիա̈լ վերապերվիգու։ Հայդցեկ ըմըն սըրա հիշինկ, հընոր միր զգացումնին գայնոն մեզի խապիլ։ Ամա Եգովըն գյանկի օրում խապիլ չի հընու մենկ գայնոնկ ընու հավդալ։ Եգովըն առտար հաշվա̈գու ըն մաշտկացը, վերեկնոր հավդոնգու խալըսուշի կընին հընու խոսկ գուդա օռտնուշ ընեց (գաշտըցեկ Սաղմոս 5։12; Հռոմ. 3։26)։ Աշինկ Վիկտորիին օրինագը։ Սըրըմը ըն միտկը գըներ խալըսուշի կընին մասին հընու հասկընցավ. «Եգովըն էրգըն ժամանագ տըմ առնուգա̈ իմ հանդեպ... Ես կիդիս տա̈ գասեյ ընու. «Տուն ընկանա̈լ ինձի հազ ընիլ չիս։ Քու Մոնչուդ դըվաձ ղուրբոնը չի գայնի փագիլ իմ մեխկեյս»»։ Վիկտորիըն հասկընցավ, հընոր խալըսուշի կինը պաշխիշա̈, վեյնոր Եգովըն դըվաձունի ընու հոմար։ Ա̈դ յառդում ա̈րավ ընու համոզվաձ ըլլուշ, հընոր Եգովըն ընու շադ հազ գընա̈։ Մենկա̈լ, խորգըն միտկ ընինկնա խալըսուշի կընին մասին, դեսնունկկու, հընոր Եգովըն նույն զգացումնին ունի միր հանդեպ հընու հավնիգու մեզի։

18. Ի՞նչին նես մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, ետե հազ գընինկ Եգովին։

¹⁸ Ինչկանա̈լ մենկ ա̈մա̈ղ ընինկ պոնեծընուշ ա̈ս տասին խըրադնին, բազի գայնոնկ դըխրիլ հընու միտկ ընիլ, հընոր Եգովըն մեզի չի հավնիլ։ Ա̈դծոյ սըրըն հիշեցեկ, հընոր Եգովըն շադ թոնգ հաշվա̈գու ծիր սերը ընու հանդեպ (Հակ. 1։12)։ Ընու հոմար շարունագեցեկ մոդգընուշ Եգովին հընու ա̈մա̈ղ ա̈րեկ դեսնուշ, ինչպես ըն գերեվծընա̈, հընոր հավնիգու ծեզի։ Հիսկիտ միկ մոռնալ, հընոր «ըն հեռու չա̈ ըմըն մեգա̈ս» (Գործ. 17։27)։