ՍԱՂՄՈՍ

12 Ո՛վ Տէր, փրկէ’, վասն զի սուրբ չմնաց.

Վասն զի հաւատարիմները մարդոց որդիներուն մէջէն պակսեցան։

 2 Ամէն մարդ սուտ կը խօսի իր ընկերին.

Շողոքորթող շրթունքներով ու կրկին սրտով կը խօսին։

 3 Տէրը պիտի կտրէ բոլոր շողոքորթող շրթունքները

Ու մեծախօս լեզուն,

 4 Որոնք ըսին թէ՝ «Մեր լեզուներով պիտի յաղթենք,

Մեր շրթունքները մերն են։ Մեր վրայ ո՞վ պիտի տիրէ»։

 5 «Աղքատներուն զրկանքին ու տնանկներուն հեծութեանը համար

Հիմա պիտի ելլեմ, կ’ըսէ Տէրը,

Ազատութեան մէջ պիտի դնեմ զանիկա, որուն կը բաղձայ»։

 6 Տէրոջը խօսքերը մաքուր խօսքեր են.

Հողէ բովքի մէջ զտուած,

Եօթը անգամ մաքրուած արծաթի պէս են։

 7 Ո՛վ Տէր, դուն պիտի պահես զանոնք

Ու պիտի պաշտպանես այս ազգէն մինչեւ յաւիտեան։

 8 Ամբարիշտները ամէն կողմ կը պտըտին,

Երբ մարդոց որդիներուն մէջ անարգները բարձրանան։