ՍԱՂՄՈՍ

137 Բաբելոնի գետերուն քով՝

Հո՛ն կը նստէինք

Ու Սիօնը մտքերնիս բերելով կու լայինք։

 2 Անոր մէջ՝ ուռիներուն վրայ

Կախեցինք մեր քնարները.

 3 Վասն զի մեզ գերի ընողները

Հոն մեզմէ երգ մը խնդրեցին

Ու մեր կողոպտիչները* ուրախութիւն,

Ըսելով. «Երգեցէ՛ք մեզի Սիօնի երգերէն»։

 4 Տէրոջը երգը ի՜նչպէս երգենք

Օտար երկրի մէջ։

 5 Ո՛վ Երուսաղէմ, եթէ քեզ մոռնամ,

Թո՛ղ իմ աջ ձեռքս իր պաշտօնը մոռնայ.

 6 Թո՛ղ իմ լեզուս իմ քիմքիս փակչի,

Եթէ քեզ չյիշեմ,

Եթէ Երուսաղէմը իմ գլխաւոր ուրախութենէս

Աւելի մեծ չհամարեմ։

 7 Յիշէ՛, ո՛վ Տէր, Եդովմի որդիները

Երուսաղէմի օրուանը մէջ,

Որոնք կ’ըսէին. «Փլցուցէ՛ք, փլցուցէ՛ք

Մինչեւ անոր հիմը»։

 8 Ո՛վ Բաբելոնի աւերող* աղջիկ,

Երանի՜ անոր՝ որ քեզի կը հատուցանէ

Մեզի ըրած գործերուդ փոխարէնը։

 9 Երանի՜ անոր՝ որ քու զաւակներդ կը բռնէ

Ու քարի կը զարնէ։