Ասպարէզ կարդացող պատասխան մը

ՀՌՈՎՄԷԱԿԱՆ Կաթողիկէ բրիտանական լրագիր մը՝ Քէթըլիք Հերըլտ, վերջերս հրատարակեց Ուէյլզի մէջ բնակող իր ընթերցողներէն մէկուն գրած հետեւեալ նամակը. «Գիշեր մը, երկու Եհովայի Վկաներ դուռս զարկին։ Կրցայ անոնց ըսել թէ Կաթողիկէ Եկեղեցին է որ կ’երաշխաւորէ իրենց մէջբերած Նոր Կտակարանին վաւերական ըլլալը։ Շատ անակնկալի եկայ, երբ անոնցմէ մէկը համաձայնեցաւ։ Ան ըսաւ. ‘Այո, դուք կ’երաշխաւորէք զայն բայց չէք հետեւիր անոր։ Յիսուս ըսաւ, «Այս է իմ պատուէրս, որ մէկզմէկ սիրէք, ինչպէս ես ձեզ սիրեցի», բայց դուք զիրար կը սպաննէք։ Վերջին պատերազմին, Կաթողիկէներ սպաննեցին ուրիշ Կաթողիկէներ, բայց ո՛չ մէկ Եհովայի Վկայ սպաննեց ուրիշ [հաւատակից] Վկայ մը’։ Ստիպուած՝ հաւանութիւն տուի։ Ի՞նչպէս կրնանք մեր ‘բաժնուած եղբայրներուն’ հետ միանալու համար աղօթել, երբ մեր մէջ իսկական միութիւն չկայ։ Նախ պէտք չէ՞ այս խայտառակութիւնը սրբագրուի»։—Յովհաննու 15։12

Այս Ի. դարու համաշխարհային երկու պատերազմները սկսան Քրիստոնեայ Աշխարհին մէջ եւ շուրջ 50–էն 60 միլիոն կեանքեր խլեցին։ Ճշմարտապէս կրնանք ըսել որ Եհովայի Վկաները բաժին չբերին այդ պատերազմներուն մէջ եւ ներկայիս տեղի ունեցող պայքարներուն ալ միջամուխ չեն ըլլար։ Ասիկա ի՞նչպէս կարելի է։ Ձեր իսկ օգտին համար պէտք է աւելին գիտնաք քրիստոնէական սիրոյ ու միութեան զօրաւոր կապին մասին, զոր համայն աշխարհի մէջ աւելի քան հինգ միլիոն Եհովայի Վկաներ կը վայելեն։—Բաղդատել՝ Եսայեայ 2։4։

[Նկարին աղբիւրը՝ էջ 32]

U.S. National Archives photo