Յովսէփ կը ցուցնէ որ զօրաւոր ինքնազսպում ունի

42։5-7, 14-17, 21, 22

Կրնա՞ս երեւակայել որ Յովսէփ ի՛նչ զգացած ըլլալու էր, երբ անակնկալօրէն երես–երեսի եկաւ իր եղբայրներուն հետ։ Ան կրնար շուտով իր ո՛վ ըլլալը յայտնել եւ ետքը կա՛մ անոնց փաթթուկ ընել կամ ալ անոնցմէ վրէժ առնել։ Բայց ան իր զգացումներուն հիման վրայ չվարուեցաւ։ Դո՛ւն ի՞նչ պիտի ընես, եթէ անարդարութեան զոհ երթաս ընտանիքի անդամի մը կողմէ կամ ուրիշներու կողմէ։ Յովսէփին օրինակը կը սորվեցնէ, որ ինքնազսպում ունենալը եւ հանդարտ մնալը որքա՛ն կարեւոր են, եւ աւելի լաւ են քան՝ մեր սրտին հետեւիլը եւ մեր զգացումներուն հիման վրայ վարուիլը։

Ինչպէ՞ս կրնաս Յովսէփը ընդօրինակել քու պարագաներուդ մէջ։