Բարի լուրը կը տարածուի

ՊՕՂՈՍ քրիստոնեայ դառնալէն ետք, ժրաջանօրէն Աստուծոյ Թագաւորութեան բարի լուրը քարոզեց։ Ատեն մը հալածող անհատը, այժմ ի՛նք յաճախ դառն հակառակութիւն կը դիմագրաւէր։ Այս անխոնջ առաքեալը երկար ճամբաներ կտրելով քարոզչական շրջապտոյտներ կատարեց, որպէսզի բարի լուրը տարածէր այն Թագաւորութեան մասին, որ պիտի իրականացնէ Աստուծոյ սկզբնական նպատակը մարդկութեան համար։

Պօղոս իր առաջին քարոզչական շրջապտոյտի ընթացքին, Լիւստրայի մէջ, ի ծնէ կաղ մարդ մը բժշկեց։ Ամբոխը սկսաւ աղաղակել, թէ Պօղոս եւ իր ճամբորդակիցը՝ Բառնաբաս, աստուածներ էին։ Երկու տղամարդիկը հազիւ կրցան զանոնք զսպել, որ իրենց զոհեր չմատուցանէին։ Սակայն սոյն ամբոխը Պօղոսի թշնամիներէն ազդուելով, քիչ ետք Պօղոսը քարկոծեց եւ զայն թողուց՝ կարծելով թէ մեռած է։ Բայց Պօղոս այդ յարձակումէն վերապրեցաւ եւ ժամանակ մը ետք այդ քաղաքը վերադարձաւ, որ քաջալերական խօսքերով աշակերտները զօրացնէր։

Հրեայ քրիստոնեաներէն ոմանք առարկեցին, ըսելով թէ ոչ–հրեայ հաւատացեալները պէտք էր Մովսէսի Օրէնքին կարգ մը հատուածներուն ենթարկուէին։ Պօղոս Երուսաղէմ գնաց եւ այդ հարցը այդտեղի առաքեալներուն ու ծերերուն ներկայացուց։ Այդ տղամարդիկը Սուրբ Գրութիւնները ուշադրութեամբ նկատի առնելէ ետք, Աստուծոյ սուրբ հոգիին առաջնորդութեամբ, ժողովքներուն գրեցին յորդորելով, որ ետ կենան կռապաշտութենէ, արիւնէ եւ արիւնը չթափուած միս ուտելէ եւ պոռնկութենէ։ Այս պատուէրները «հարկաւոր բաներ» էին, բայց զանոնք կիրարկելու համար պահանջուած չէր Մովսիսական օրէնքին հետեւիլ (Գործք 15։28, 29)։

Պօղոս, իր երկրորդ քարոզչական շրջապտոյտի ընթացքին այցելեց Բերիա, որ ներկայիս Յունաստանի մէջ կը գտնուի։ Հոն ապրող հրեաները խօսքը խանդավառութեամբ ընդունեցին, ամէն օր գրքերը քննելով, տեսնելու համար որ Պօղոսի սորվեցուցածները ճի՞շդ են թէ ոչ։ Հալածանքը անգամ մը եւս Պօղոսը ստիպեց, որ ուրիշ տեղ մը ճամբորդէ, այս անգամ՝ դէպի Աթէնք։ Աթենացիներու ուսեալ խումբի մը առջեւ, ան տուաւ ազդու դասախօսութիւն մը, որ ընտիր օրինակ մըն է՝ փափկանկատութեան, զատորոշումի եւ պերճախօսութեան։

Պօղոս, իր երրորդ քարոզչական շրջապտոյտէն ետք, Երուսաղէմ գնաց։ Երբ ան տաճարը կ’այցելէր, կարգ մը հրեաներ խռովութիւն ձգեցին՝ զայն սպաննել ուզելով։ Հռոմայեցի զինուորները միջամտեցին եւ հարցաքննեցին Պօղոսը։ Յետագային, որպէս հռոմէական քաղաքացի, ան ինքզինք պաշտպանեց հռոմայեցի կառավարիչ՝ Փելիքսին առջեւ։ Հրեաները չկրցան Պօղոսի դէմ իրենց ամբաստանութիւնները փաստել։ Եւ որպէսզի Փեստոս՝ մէկ ա՛յլ հռոմայեցի կառավարիչ մը, զինք հրեաներուն ձեռքը չմատնէր, Պօղոս ըսաւ. «Կայսրին կը բողոքեմ»։ Փեստոս պատասխանեց. «Կայսրին պիտի երթաս» (Գործք 25։11, 12)։

Անկէ ետք, Պօղոս նաւով Իտալիա տարուեցաւ դատուելու համար։ Սակայն ճամբորդութեան ընթացքին նաւը խորտակուեցաւ եւ ան ստիպուեցաւ ձմեռը անցընել Մելիտէ կղզիին մէջ։ Երբ վերջապէս ան Հռոմ հասաւ, երկու տարի վարձու տան մը մէջ կեցաւ։ Զինուորներու հսկողութեան տակ ըլլալով հանդերձ, այս նախանձախնդիր առաքեալը շարունակեց Աստուծոյ Թագաւորութեան մասին քարոզել բոլոր անոնց, որոնք իրեն կ’այցելէին։

Աղբիւրը՝ Գործք 11։22–28։32։