Ճշմարիտ պաշտամունքը ինչո՛ւ Աստուծոյ օրհնութեան կ’արժանանայ

«Ալէլուիա՜, փրկութիւն ու փառք եւ պատիւ ու զօրութիւն մեր Աստուծոյն. վասնզի ճշմարիտ ու արդար են անոր դատաստանները»։—ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ 19։1, 2

1. Մեծն Բաբելոնը ինչպէ՞ս պիտի անհետանայ։

«ՄԵԾ ԲԱԲԵԼՈՆԸ» Աստուծոյ աչքին ինկած է եւ հիմա անհետանալու վրայ է։ Աստուածաշունչի մարգարէութիւնը ցոյց կու տայ որ այս աշխարհահռչակ կրօնական պոռնիկը շուտով պիտի բնաջնջուի իր քաղաքական հոմանիներուն կողմէ. անոր վախճանը յանկարծ եւ արագ պիտի ըլլայ։ Յովհաննէսի տուած Յիսուսի յայտնութիւնը կը պարունակէր մարգարէական հետեւեալ խօսքերը. «Զօրաւոր հրեշտակ մը քար մը առաւ աղօրիքի մեծ քարի նման ու ծովը ձգեց՝ ըսելով. ‘Այսպէս ուժով վար պիտի ձգուի Բաբելոն մեծ քաղաքը ու ա՛լ պիտի չգտնուի’»։—Յայտնութիւն 18։2, 21

2. Եհովայի ծառաները ինչպէ՞ս պիտի հակազդեն Բաբելոնի կործանումին։

² Սատանայի աշխարհին կարգ մը տարրերը Մեծն Բաբելոնի կործանումին վրայ պիտի ողբան, բայց վստահաբար ո՛չ՝ Աստուծոյ երկնային կամ երկրային ծառաները։ Անոնք ուրախութեամբ հետեւեալ աղաղակը պիտի բարձրացնեն Աստուծոյ. «Ալէլուիա՜, փրկութիւն ու փառք եւ պատիւ ու զօրութիւն մեր Աստուծոյն. վասնզի ճշմարիտ ու արդար են անոր դատաստանները, քանզի դատեց այն մեծ պոռնիկը, որ իր պոռնկութիւնովը երկիրը ապականեց ու իր ծառաներուն արեան վրէժը անոր ձեռքէն պահանջեց»։—Յայտնութիւն 18։9, 10. 19։1, 2

Ճշմարիտ Կրօնքը Ի՞նչ Պտուղ Պէտք Է Արտադրէ

3. Ո՞ր հարցումները պատասխանի կը կարօտին։

³ Երկիրը սուտ կրօնքէն մաքրուած ըլլալէ ետք, ինչպի՞սի պաշտամունք մը պիտի մնայ։ Ներկայիս, ինչպէ՞ս կրնանք որոշել թէ կրօնական ո՛ր խումբը պիտի վերապրի Սատանայի սուտ կրօնքի համաշխարհային կայսրութեան կործանումէն։ Այս խումբը ի՞նչ արդար պտուղներ պէտք է արտադրէ։ Եհովայի ճշմարիտ պաշտամունքը բնորոշելու համար առ նուազն տասը դատանիշներ կան։—Մաղաքեայ 3։18. Մատթէոս 13։43

4. Ճշմարիտ պաշտամունքին առաջին պահանջքը ի՞նչ է եւ Յիսուս ինչպէ՞ս օրինակ հանդիսացաւ այս ուղղութեամբ։

⁴ Նախ եւ առաջ, ճշմարիտ Քրիստոնեաները պէտք է նեցուկ կանգնին գերիշխանութեան, որու համար Յիսուս մեռաւ, այսինքն իր Հօրը գերիշխանութեան։ Յիսուս իր կեանքը քաղաքական, ցեղային, լեզուական կամ ընկերային դատի մը համար չտուաւ։ Ան իր Հօրը Թագաւորութիւնը՝ Հրէական քաղաքական կամ յեղափոխական բոլոր ձգտումներէն առաջ դրաւ։ Աշխարհային հեղինակութիւն ստանալու Սատանայի հրաւէրին հետեւեալ կերպով պատասխանեց. «Ետիս գնա, Սատանա՛յ, վասնզի գրուած է թէ՝ ‘Քու Տէր Աստուծոյդ երկրպագութիւն ընես ու միայն զանիկա պաշտես’»։ Ան Եբրայերէն Գրութիւններէն գիտէր որ Եհովան է համայն երկրին Գերիշխանը։ Արդեօք կրօնական ո՞ր հատուածը անվերապահօրէն Եհովայի իշխանութեան թիկունք կը կանգնի, փոխանակ՝ այս աշխարհի քաղաքական դրութեան։—Մատթէոս 4։10. Սաղմոս 83։18

5. (ա) Ճշմարիտ երկրպագուները ինչպէ՞ս կը նկատեն Աստուծոյ անունը։ (բ) Ի՞նչ բան ցոյց կու տայ որ Եհովայի Վկաները այդ անունը կը պատուեն։

⁵ Երկրորդ պահանջ մը. ճշմարիտ պաշտամունքը պէտք է Աստուծոյ անունը պատուէ եւ սրբացնէ։ Ամենակալը իր Եհովա անունը (Աստուածաշունչի կարգ մը թարգմանութիւններու մէջ՝ Եահվէ) յայտնեց իր Իսրայէլ ժողովուրդին եւ անիկա հազարաւոր անգամներ գործածուած է Եբրայերէն Գրութիւններուն մէջ։ Անկէ առաջ իսկ, Ադամ, Եւա եւ ուրիշներ գիտէին այդ անունը՝ թէեւ միշտ չյարգեցին զայն։ (Ծննդոց 4։1. 9։26. 22։14. Ելից 6։2) Թէեւ Քրիստոնեայ եւ Հրեայ թարգմանիչներ ընդհանրապէս զեղչած են աստուածային անունը իրենց Աստուածաշունչերէն, բայց Եհովայի Վկաները այդ անուան տուած են իր պատշաճ տեղն ու յարգանքը՝ Սուրբ Գրութիւններու Նոր Աշխարհի Թարգմանութեան մէջ։ Անոնք կը պատուեն այդ անունը, ինչպէս ըրին նախկին Քրիստոնեաները։ Յակոբոս կը վկայէ. «Շմաւոն պատմեց թէ Աստուած ի՛նչպէս առաջ այցելութիւն ըրաւ, որպէսզի հեթանոսներէն ժողովուրդ մը առնէ իր անուանը համար։ Այս բանին համար մարգարէներուն խօսքերն ալ կը միաբանին ... ‘որպէսզի մնացած մարդիկը Տէրը փնտռեն եւ բոլոր հեթանոսները՝ որոնց վրայ իմ անունս կոչուած է՝ կ’ըսէ Տէրը [Եհովան], որ այս ամէն բաները կ’ընէ’»։—Գործք 15։14–17. Ամովս 9։11, 12

6. (ա) Ճշմարիտ պաշտամունքին երրորդ պահանջը ի՞նչ է։ (բ) Յիսուս եւ Դանիէլ ինչպէ՞ս Թագաւորական իշխանութեան վրայ շեշտ դրին։ (Ղուկաս 17։20, 21)

⁶ Ճշմարիտ պաշտամունքին երրորդ պահանջը. անիկա Աստուծոյ Թագաւորութիւնը պէտք է գովաբանէ, որպէս իշխանութեան շուրջ մարդոց խնդիրներուն միակ օրինաւոր եւ հնարաւոր լուծումը։ Յիսուս շատ յստակօրէն սորվեցուց իր հետեւորդներուն որ աղօթեն որպէսզի այդ Թագաւորութիւնը գայ, որպէսզի Աստուծոյ իշխանութիւնը երկրին ղեկը իր ձեռքը առնէ։ Վերջին օրերուն մասին Դանիէլ մարգարէացաւ. «Երկնքի Աստուածը ուրիշ թագաւորութիւն մը պիտի հանէ, որ յաւիտեան պիտի չաւերուի։ ... Անիկա այս բոլոր [աշխարհային, քաղաքական] թագաւորութիւնները պիտի փշրէ ու պիտի հատցնէ ու ինք յաւիտեան պիտի մնայ»։ Այս Ի. դարուն, որո՞նք իրենց արարքներով ցոյց տուած են որ անվերապահօրէն նեցուկ կը կանգնին այդ Թագաւորութեան. Մեծն Բաբելոնի կրօնքնե՞րը թէ՝ Եհովայի Վկաները։—Դանիէլ 2։44. Մատթէոս 6։10. 24։14

7. Ճշմարիտ երկրպագուները ինչպէ՞ս կը նկատեն Աստուածաշունչը։

⁷ Աստուծոյ հաճութիւնը ունենալու համար չորրորդ պահանջը. Աստուծոյ ճշմարիտ ծառաները պէտք է ջատագովեն Աստուածաշունչը որպէս Աստուծոյ ներշնչեալ Խօսքը։ Այս կերպով անոնք բարձրագոյն քննադատութեան զոհ չեն դառնար, որ կը փորձէ Աստուածաշունչը վերածել պարզ մարդկային գրական աշխատանքի մը, անոր վերագրելի բոլոր թերութիւններով։ Եհովայի Վկաները կը հաւատան որ Աստուածաշունչը Աստուծոյ ներշնչեալ Խօսքն է, ինչպէս Պօղոս գրեց Տիմոթէոսի. «Բոլոր գիրքը Աստուծոյ շունչն է եւ օգտակար է սորվեցնելու, յանդիմանելու, շտկելու եւ արդարութեան մէջ խրատելու համար, որպէսզի Աստուծոյ մարդը կատարեալ ըլլայ՝ ամէն բարի գործերու պատրաստուած»։a Հետեւաբար, Եհովայի Վկաները Աստուածաշունչը կը նկատեն որպէս իրենց ուղեցոյցը, իրենց կենցաղագիտական գիրքը եւ ապագայի համար իրենց յոյսի աղբիւրը։—Բ. Տիմոթէոս 3։16, 17

Սիրոյ ու Ո՛չ Թէ Ատելութեան Կրօնք մը

8. Ճշմարիտ պաշտամունքին հինգերորդ պահանջը ի՞նչ է։

⁸ Յիսուս ինչպէ՞ս զատորոշեց իր ճշմարիտ հետեւորդները։ Իր պատասխանը մեզի կը հասցնէ ճշմարիտ պաշտամունքը բնորոշող կենսական հինգերորդ նշանին։ Յիսուս ըսաւ. «Նոր պատուիրան մը կու տամ ձեզի, որ մէկզմէկ սիրէք, ինչպէս ես ձեզ սիրեցի, որ դուք ալ մէկզմէկ սիրէք։ Ասով ամէնքը պիտի գիտնան թէ իմ աշակերտներս էք, եթէ իրարու վրայ սէր ունենաք»։ (Յովհաննու 13։34, 35) Յիսուս իր սէրը ինչպէ՞ս ցոյց տուաւ։ Իր կեանքը որպէս փրկանքի զոհ մը տալով։ (Մատթէոս 20։28. Յովհաննու 3։16) Անկեղծ սէրը ինչո՞ւ կենսական յատկութիւն մըն է ճշմարիտ Քրիստոնեաներուն համար։ Յովաննէս կը բացատրէ. «Սի՛րելիներ, մէկզմէկ սիրենք, վասնզի սէրը Աստուծմէ է։ ... Ան որ չի սիրեր՝ Աստուած չի ճանչնար. վասնզի Աստուած սէր է»։—Ա. Յովհաննու 4։7, 8

9. Որո՞նք իրական սէր ցոյց տուած են եւ ինչպէ՛ս։

⁹ Մեր օրերուն, որո՞նք այսպիսի սէր յայտնաբերած են, ցեղային, ազգային ու ազգագրական ատելութեան դիմաց։ Որո՞նք սիրոյ մէջ յաղթած են, գերագոյն փորձէն անցնելով՝ երբեմն իրենց անձին գնով։ Կրնա՞ք ըսել որ Կաթողիկէ վարդապետները կամ մայրապետներն են, որոնք, ըստ ընդհանուր կարծիքին, Ռվանտայի 1994–ի ջարդին որոշ չափով պատասխանատու են։ Արդեօք անոնք Սերպիոյ Ուղղափառները կամ Խրուաթիոյ Կաթողիկէնե՞րն են, որոնք «ազգագրական մաքրագործութեան» եւ ուրիշ անքրիստոնավայել արարքներու ձեռնարկեցին Պալգանեան երկիրներու քաղաքացիական պատերազմին մէջ։ Կրնա՞նք ըսել որ Կաթողիկէ կամ Բողոքական կղերներն են, որոնք վերջին տասնամեակներուն, Հիւսիսային Իրլանտայի մէջ կանխադատողութիւնն ու ատելութիւնը հրահրեցին։ Վստահաբար ոեւէ մէկը չի կրնար Եհովայի Վկաները մեղադրել այսպիսի պայքարներու մէջ իրենց մասնակցութեան համար։ Անոնք նախընտրած են բանտերու եւ կեդրոնացման ճամբարներու մէջ տառապիլ՝ երբեմն մինչեւ մահ՝ քան թէ դրժել իրենց Քրիստոնէական սէրը։—Յովհաննու 15։17

10. Ճշմարիտ Քրիստոնեաները ինչո՞ւ չէզոք կը մնան։

¹⁰ Աստուծոյ ընդունելի եղող պաշտամունքին համար վեցերորդ պահանջն է՝ այս աշխարհի քաղաքական գործերուն մէջ չէզոքութիւն։ Ինչո՞ւ Քրիստոնեաները պէտք է չէզոք մնան քաղաքականութեան մէջ։ Պօղոս, Յակոբոս եւ Յովհաննէս այս առնչութեամբ զօրաւոր պատճառներ տուին։ Պօղոս առաքեալ գրեց որ Սատանան «այս աշխարհի աստուած»ն է, որ անհաւատներուն մտքերը կուրցնելու համար ամէն միջոց կը գործածէ, մէջը ըլլալով պառակտող քաղաքականութիւնը։ Յակոբոս աշակերտ նշեց որ «այս աշխարհին սէրը Աստուծոյ դէմ թշնամութիւն է», իսկ Յովհաննէս առաքեալ ըսաւ որ «բոլոր աշխարհ չարին մէջ է»։ Հետեւաբար, ճշմարիտ Քրիստոնեայ մը Սատանայի ապականած քաղաքական աշխարհին եւ իշխանութիւններու միջամուխ ըլլալով, չի կրնար Աստուծոյ հանդէպ իր նուիրումին մէջ զիջումներ ընել։—Բ. Կորնթացիս 4։4. Յակոբու 4։4. Ա. Յովհաննու 5։19

11. (ա) Քրիստոնեաները ինչպէ՞ս կը նկատեն պատերազմը։ (բ) Իրենց այս դիրքին համար սուրբ գրային ի՞նչ հիմ ունին։ (Բ. Կորնթացիս 10։3–5)։

¹¹ Նախորդ երկու պահանջներէն ետք, եօթներորդը բացայայտ կը դառնայ. ճշմարիտ Քրիստոնեաները պատերազմներու մասնակից պէտք չէ ըլլան։ Քանի որ ճշմարիտ կրօնքը սիրոյ վրայ հիմնուած համաշխարհային եղբայրակցութիւն մըն է, ուրեմն ոեւէ բան չի կրնար բաժնել կամ քանդել ‘աշխարհի մէջ եղբայրներու ամբողջ ընկերակցութիւնը’։ Յիսուս սէր սորվեցուց, ո՛չ թէ ատելութիւն, խաղաղութիւն՝ ո՛չ թէ պատերազմ։ (Ա. Պետրոս 5։9. Մատթէոս 26։51, 52) Աբէլը սպաննելու համար Կայէնը դրդող նոյն «չար»ը՝ Սատանան՝ կը շարունակէ մարդոց մէջ ատելութիւն սերմանել եւ քաղաքական, կրօնական եւ ցեղային պառակտումներով կռիւներ եւ արիւնայեղութիւն հրահրել։ Ճշմարիտ Քրիստոնեաները ‘ա՛լ պատերազմ չեն սորվիր’, ի՛նչ ալ ըլլայ անոր համար վճարելիք գինը։ Անոնք այլաբանօրէն, արդէն ‘իրենց սուրերը խոփեր ու իրենց նիզակները յօտոցներ շինած են’։ Անոնք Աստուծոյ հոգիին խաղաղարար պտուղները կ’արտադրեն։—Ա. Յովհաննու 3։10–12. Եսայեայ 2։2–4. Գաղատացիս 5։22, 23

Աստուած Մաքուր Վարքը եւ Ուսուցումը Կ’օրհնէ

12. (ա) Ի՞նչ է ութերորդ պահանջը, բայց կրօնական ի՞նչ պառակտումներ կրնաք թուել։ (բ) Պօղոս ինչպէ՞ս ուշադրութիւն հրաւիրեց այս ութերորդ պահանջին։

¹² Ճշմարիտ պաշտամունքի ութերորդ պահանջն է Քրիստոնէական միութիւնը։ Սակայն, Քրիստոնեայ Աշխարհի բաժան–բաժան եղած կրօնքները չեն նպաստած ասոր։ Այդպէս կոչուած գլխաւոր յարանուանութիւններ, տարբեր աղանդներու բաժնուած են, որու պատճառաւ շփոթութիւն յառաջացած է։ Օրինակ, Միացեալ Նահանգներու Մկրտչական կրօնքը առնենք, որ Հիւսիսային Մկրտչականներու (Ամերիկեան Մկրտչական Եկեղեցիները, Ա.Մ.Ն. մէջ) եւ Հարաւային Մկրտչականներու (Հարաւային Մկրտչականներու Համագումար), ինչպէս, նաեւ հերձուածողութեան պատճառաւ կազմուած տասնեակ տարբեր Մկրտչական հատուածներու բաժնուած է։ (World Christian Encyclopedia, էջ 714) Այս պառակտումներէն շատերը ծագում առած են վարդապետական կամ եկեղեցին կառավարելու շուրջ տարբեր կարծիքներէ (որոնց մաս կը կազմեն Երիցական, Եպիսկոպոսական, Ժողովքական եկեղեցիները)։ Քրիստոնեայ Աշխարհի նման բաժանումներ գոյութիւն ունին Քրիստոնեայ չեղող կրօնքներու մէջ, Պուտտայականութեան, Մահմետականութեան կամ Պրահմականութեան մէջ։ Պօղոս առաքեալ ի՞նչ խրատ տուաւ նախկին Քրիստոնեաներուն։ «Ձեզի կ’աղաչեմ, եղբայրնե՛ր, մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսին անունովը, որ միեւնոյն խօսքը ունենաք ամէնքդ ու երկպառակութիւններ չըլլան ձեր մէջ. հապա դուք մէկ մտքի ու մէկ խորհուրդի վրայ հաստատուած ըլլաք»։—Ա. Կորնթացիս 1։10. Բ. Կորնթացիս 13։11

13, 14. (ա) Ի՞նչ կը նշանակէ ‘սուրբ ըլլալ’։ (բ) Ճշմարիտ պաշտամունքը ինչպէ՞ս մաքուր կը պահուի։

¹³ Աստուծոյ ընդունելի եղող կրօնքին իններորդ պահանջքը ի՞նչ է։ Ղեւտացւոց 11։45–ին մէջ սուրբ գրային սկզբունք մը կ’ըսէ. «Սուրբ եղէ՛ք, վասնզի ես սուրբ եմ»։ Պետրոս առաքեալ այս պահանջը կրկնեց, երբ գրեց. «Ձեզ կանչող Սուրբին պէս դուք ալ սուրբ եղէք ձեր բոլոր վարմունքներուն մէջ»։—Ա. Պետրոս 1։15

¹⁴ Սուրբ ըլլալ ի՞նչ կը նշանակէ։ Կը նշանակէ որ Եհովայի երկրպագուները հոգեւորապէս եւ բարոյապէս մաքուր պէտք է ըլլան։ (Բ. Պետրոս 3։14) Իրենց վարքով Քրիստոսի փրկանքի զոհը անարգող, անզեղջ եւ գիտակցաբար մեղանչողներուն համար տեղ չկայ։ (Եբրայեցիս 6։4–6) Եհովա կը պահանջէ որ Քրիստոնէական ժողովքը մաքուր եւ սուրբ պահուի։ Ասիկա ինչպէ՞ս կ’իրագործուի։ Մասամբ, ժողովքը արատաւորողներուն հանդէպ վտարումի դատական քայլը առնելով։—Ա. Կորնթացիս 5։9–13

15, 16. Քրիստոնեաներէն շատեր ի՞նչ փոփոխութիւններ ըրած են իրենց կեանքին մէջ։

¹⁵ Քրիստոնէական ճշմարտութիւնը գիտնալէ առաջ, շատեր անկարգ, հաճոյապաշտ ու անձնակեդրոն կեանք մը կը վարէին։ Սակայն Քրիստոսի մասին եղած խօսքերը փոխեցին զիրենք, եւ անոնք իրենց մեղքերուն թողութիւն ստացան։ Պօղոս ուժգին կերպով արտայայտուեցաւ, երբ գրեց. «Չէ՞ք գիտեր թէ անիրաւները Աստուծոյ արքայութիւնը պիտի չժառանգեն։ Մի՛ խաբուիք։ Ո՛չ պոռնիկները, ո՛չ կռապաշտները, ո՛չ շնացողները, ո՛չ իգացեալները, ո՛չ արուագէտները, ո՛չ գողերը, ո՛չ ագահները, ո՛չ գինովները, ո՛չ նախատողները, ու ո՛չ յափշտակողները Աստուծոյ թագաւորութիւնը պիտի ժառանգեն։ Եւ դուք մէկ քանիներդ այնպիսիներ էիք. բայց լուացուեցաք»։—Ա. Կորնթացիս 6։9–11

¹⁶ Բացայատ է որ Եհովա կը հաճի անոնց որոնք իրենց ոչ–սուրբ գրային վարքին համար կը զղջան, դարձի կու գան եւ Քրիստոսի ու անոր ուսուցումներուն ճշմարիտ հետեւորդները կ’ըլլան։ Անոնք իրենց ընկերները իրենց անձին պէս կը սիրեն եւ շատ մը կերպերով ասիկա ցոյց կու տան. զոր օրինակ, բոլոր լսել փափաքողներուն, կեանքի պատգամը մատուցանող ծառայութեան մէջ յարատեւելով։—Բ. Տիմոթէոս 4։5

«Ճշմարտութիւնը Ձեզ Պիտի Ազատէ»

17. Ճշմարիտ պաշտամունքին տասներորդ պահանջը ի՞նչ է։ Օրինակներ տուէք։

¹⁷ Զինք հոգիով ու ճշմարտութիւնով պաշտողներէն Եհովա տասներորդ պահանջ մըն ալ ունի, որ է մաքուր ուսուցումը։ (Յովհաննու 4։23, 24) Յիսուս իր հետեւորդներուն ըսաւ. «Ճշմարտութիւնը պիտի գիտնաք ու այն ճշմարտութիւնը ձեզ պիտի ազատէ»։ (Յովհաննու 8։32) Աստուածաշունչի ճշմարտութիւնը մեզ կ’ազատէ Աստուած անպատուող վարդապետութիւններէ, ինչպէս հոգիի անմահութիւնը, դժոխքի կրակը եւ քաւարանը։ (Ժողովողի 9։5, 6. Եզեկիէլ 18։4, 20) Անիկա մեզ կ’ազատէ Քրիստոնեայ Աշխարհի «Ամենասուրբ Երրորդութենէն», որ Բաբելոնական խորհուրդ մըն է։ (Բ. Օրինաց 4։35. 6։4. Ա. Կորնթացիս 15։27, 28) Աստուածաշունչի ճշմարտութեան հնազանդելով, սիրալիր, նկատառու, ազնիւ եւ ողորմած անհատներ կը դառնանք։ Ճշմարիտ Քրիստոնէութիւնը ո՛չ Թոմաս տէ Թորգէմատայի նման ոխակալ, անհանդուրժող հաւատաքննիչներ, ոչ ալ պապերու կողմէ դրդուած Խաչակիրներու նման ատելավառ ռազմամոլներ քաջալերած է։ Սակայն, Մեծն Բաբելոնը, Նեբրովթի օրերէն մինչեւ այսօր, այսպիսի պտուղներ արտադրած է։—Ծննդոց 10։8, 9

Զատորոշող Անուն մը

18. (ա) Որո՞նք գոհացում կու տան ճշմարիտ պաշտամունքին տասը պահանջներուն եւ ինչպէ՛ս։ (բ) Անհատապէս ի՞նչ պէտք է ընենք մեր դիմաց եղող օրհնութիւնները ժառանգելու համար։

¹⁸ Ներկայիս իրապէս որո՞նք գոհացում կու տան ճշմարիտ պաշտամունքի այս տասը պահանջներուն։ Որո՞նք ճանչցուած եւ ընդունուած են որպէս ուղղամիտ եւ խաղաղասէր անհատներ։ Համայն աշխարհի մէջ, Եհովայի Վկաները ‘աշխարհէ չըլլալով’ մարդոց ուշադրութեան առարկան դարձած են։ (Յովհաննու 15։19. 17։14, 16. 18։36) Եհովայի ծառաները իր անունը կրելու եւ իր Վկաները ըլլալու պատիւը ունին, ինչպէս որ Յիսուս Քրիստոս իր Հօրը հաւատարիմ Վկան էր։ Մենք այդ սուրբ անունը կը կրենք, այդ անուան համաձայն ապրելու մեր պատասխանատուութեան լիովին գիտակցելով։ Իսկ, որպէս իր Վկաները ի՜նչ փառաւոր հեռանկար մը ունինք մեր դիմաց, որ է երկրի վրայ վերահաստատուած դրախտին մէջ Տիեզերքի Գերիշխանը պաշտող հնազանդ, միակամ ընտանիքին մէկ մասը կազմել։ Այսպիսի օրհնութիւն մը ստանալու համար, շարունակենք բացայայտօրէն թիկունք կանգնիլ ճշմարիտ պաշտամունքին եւ հպարտօրէն կրենք Եհովայի Վկաներ անունը, «վասնզի ճշմարիտ ու արդար են անոր դատաստանները»։—Յայտնութիւն 19։2. Եսայեայ 43։10–12. Եզեկիէլ 3։11

[Ստորանիշ]

Ինչպէ՞ս Պիտի Պատասխանէիք

◻ Եհովայի ծառաները ինչպէ՞ս կը նկատեն Մեծն Բաբելոնի կործանումը։

◻ Ճշմարիտ պաշտամունքի գլխաւոր պահանջները ի՞նչ են։

◻ Ճշմարտութիւնը ինչպէ՞ս ձեզ կ’ազատէ։

◻ Եհովայի Վկաներ ըլլալով, ի՞նչ մասնայատուկ պատիւի արժանի ենք։

[Նկարներ՝ էջ 26]

Եհովայի Վկաները Աստուծոյ Թագաւորութեան բարի լուրը կը քարոզեն եւ կը սորվեցնեն