Ծառայութեան մէջ հմտութիւնդ բարելաւէ. խօսակցութիւն մը սկսիլ՝ անպաշտօն կերպով վկայելու համար

Ինչո՛ւ կարեւոր է։ Երբ տունէ տուն կը ծառայենք, յաճախ շատեր տունը չենք գտներ։ Բայց եւ այնպէս, թերեւս անոնց հանդիպինք երբ հանրային փոխադրամիջոց մը կը գործածենք, դարմանատան մէջ բժիշկի մը կը սպասենք, դպրոցին կամ գործին մէջ դադար կ’առնենք, եւ այլն։ Եհովային կամքն է որ ամէն մարդ պատեհութիւնը ունենայ Թագաւորութեան պատգամը լսելու (Ա. Տիմ. 2։3, 4)։ Յաճախ, վկայելու համար, պէտք է խօսակցութիւն մը սկսելու նախաձեռնութիւնը մենք առնենք։

Ինչպէ՛ս նախաձեռնութիւնը առնել.

• Ընտրողական եղիր։ Անհատը ընկերային կը թուի՞ եւ խօսելու պատրաստակա՞մ է։ Պարագան կը ներէ՞ որ հանդարտ խօսակցութիւն մը ընթանայ։ Կարգ մը հրատարակիչներ նախ անհատին հետ աչքի հաղորդակցութիւն կ’ունենան եւ ապա կը ժպտան։ Եթէ անհատն ալ ժպտայ, անոնք կը ջանան խօսակցութիւն մը սկսիլ։

• Եթէ խօսակցութիւն մը սկսելու մէջ համարձակ չես, լռելեայն կարճ աղօթք մը ըրէ (Նէ. 2։4. Գործք 4։29)։

• Կրնաս պարզ ակնարկութիւն մը ընել, օրինակ՝ բարեւել։ Յիսուս սամարացի կնոջ հետ իր խօսակցութիւնը չսկսաւ Թագաւորութեան մասին խօսելով (Յովհ. 4։7)։ Երբեմն, կարելի է խօսակցութիւն մը սկսիլ գովասանքով մը. «Զաւակներդ ի՜նչ քաղաքավար են»։ Իսկ ուրիշ կերպ մըն է՝ հարցում մը ուղղել։ Օրինակ. «Երէկ գիշեր լուրերը մտիկ ըրի՞ք»։

• Մէյ մը որ խօսակցութիւնը սկսած է, առիթը օգտագործէ բարի լուրը փոխանցելու, բայց մի՛ աճապարեր։ Թոյլ տուր որ խօսակցութիւնը բնական կերպով ընթանայ։ Կրնայ ըլլալ որ ըսես բան մը որ անհատին հետաքրքրութիւնը կ’արթնցնէ եւ զինք կը մղէ քեզի հարցում մը ուղղելու։ Օրինակ, եթէ խօսակցութիւնը ընտանեկան հարցերու շուրջ է, կրնաս ըսել. «Զաւակներ մեծցնելու նկատմամբ վստահելի ուղղութիւններ գտայ»։ Եթէ լուրերէն առնուած նիւթի մը շուրջ կը խօսակցիք, կրնաս ըսել. «Վերջերս ուրախ լուրեր կարդացի»։ Իսկ եթէ խօսակցութիւնը վկայութիւն տալէդ առաջ վերջ գտնէ, մի՛ վհատիր։

• Քեզի հետ թող ըլլան թերթիկներ կամ ա՛յլ հրատարակութիւններ, որպէսզի կարենաս զանոնք հետաքրքրուած անհատներուն տալ։

Այս ամսուան ընթացքին, հետեւեալը փորձէ.

• Ամէն շաբաթ փորձէ առնուազն մէկ խօսակցութիւն սկսիլ՝ անպաշտօն վկայութիւն տալու նպատակաւ։