‘Դուն քեզի մեծ բաներ մի՛ փնտռեր’

Բարուքը հաւանաբար ուսեալ պաշտօնեայ մըն էր թագաւորին պալատին մէջ։ Հակառակ անոր որ ան Եհովան կը պաշտէր եւ Երեմիային հաւատարմօրէն օգնեց, բայց անգամ մը իր հաւասարակշռութիւնը կորսնցուց։ Ան սկսաւ ‘մեծ բաներ փնտռել’, թերեւս պալատին մէջ յաւելեալ երեւելիութիւն կամ հարստութիւն։ Ան պէտք էր որ իր մտածելակերպը փոխէր, որ կարենար Երուսաղէմի գալիք կործանումէն ազատիլ։

Մինչ Բարուք Երեմիային քարտուղարութիւն կ’ընէ, ան կ’երեւակայէ որ հարստութիւն եւ յաւելեալ երեւելիութիւն ունի

Ժամանակացոյց մը ցոյց կու տայ թէ Երեմիան ե՛րբ կը սկսի մարգարէանալ, Բարուք ե՛րբ կը սկսի իրեն օգնել եւ Երուսաղէմը ե՛րբ կը կործանուի