Ստորանիշ

c Նահապետական ժամանակներուն, իւրաքանչիւր ընտանիքի գլուխ Աստուծոյ առջեւ կը ներկայացնէր իր կինն ու զաւակները, նոյնիսկ անոնց համար զոհեր մատուցանելով։ (Ծննդոց 8։20. 46։1. Յոբայ 1։5) Սակայն, երբ Օրէնքը հաստատուեցաւ, Եհովա Ահարոնի ընտանիքին արուները նշանակեց որպէս քահանաներ, որոնց միջոցաւ պէտք էր զոհերը ներկայացուէին։ Ըստ երեւոյթին, 250 ըմբոստները յօժար չէին այս բարեճշդուած գործընթացին հետ համագործակցելու։