Եհովայի յաւիտենական բազուկները մեզի նեցուկ ընենք
«Յաւիտենական Աստուածը քեզի ապաւէն է ու անոր յաւիտենական բազուկները քեզի պաշտպան են»։—Բ. ՕՐԻՆԱՑ 33։27
1, 2. Եհովայի ժողովուրդը ինչո՞ւ կրնայ վստահ ըլլալ որ ան նեցուկ պիտի կանգնի իրենց։
ԵՀՈՎԱ հոգ կը տանի իր ժողովուրդին։ Իսրայէլի բոլոր նեղութիւններուն ընթացքին, ան «նեղութիւն քաշեց»։ (Եսայեայ 63։7–9) Ուստի, եթէ Աստուծոյ հաւատարիմ ենք, մենք կրնանք վստահ ըլլալ որ մեզի նեցուկ պիտի կանգնի։
2 Մովսէս մարգարէն ըսաւ. «Յաւիտենական Աստուածը քեզի ապաւէն է ու անոր յաւիտենական բազուկները քեզի պաշտպան են»։ (Բ. Օրինաց 33։27) Ուրիշ թարգմանութիւն մը կ’ըսէ. «Յաւիտենական Աստուածը քու բնակարանդ է ու յաւիտենական բազուկները քու ներքեւդ են»։ (American Standard Version) Բայց Աստուծոյ բազուկները ինչպէ՞ս նեցուկ կը կանգնին իր ծառաներուն։
Ինչո՞ւ Այսքան Շատ Դժուարութիւններ
3. Հնազանդ մարդկութիւնը ե՞րբ պիտի վայելէ «Աստուծոյ որդիներուն փառաւոր ազատութիւնը»։
3 Եհովայի ծառայելը մեզի չի պահպաներ անկատար մարդոց սովորական դժուարութիւններէն։ Աստուծոյ ծառան՝ Յոբ՝ ըսաւ. «Կնոջմէ ծնած մարդը կարճ կեանք ունի, որ թշուառութիւնով լեցուն է»։ (Յոբայ 14։1) «Մեր կեանքի տարիներու փառքը աշխատանք ու ցաւ է», ըսաւ սաղմոսերգուն։ (Սաղմոս 90։10) Կեանքը այսպէս պիտի շարունակուի, մինչեւ որ ‘ստեղծուածները ապականութեան ծառայութենէն ազատուելով, Աստուծոյ որդիներուն փառաւոր ազատութեանը հասնին’։ (Հռովմայեցիս 8։19–22) Ատիկա տեղի պիտի ունենայ Քրիստոսի Հազարամեայ Իշխանութեան ընթացքին։ Յիսուսի քաւիչ զոհագործութեան հիման վրայ, Թագաւորութեան երկրային հպատակները այն ատեն մեղքէն եւ մահէն պիտի ազատագրուին։ Հազարամեայի վերջաւորութեան, Քրիստոս եւ իր ընկերակից թագաւոր–քահանաները օգնած պիտի ըլլան որ մարդկութիւնը կատարելութեան հասնի, իսկ Սատանայի եւ անոր դեւերուն կողմէ եկած վերջին փորձին ընթացքին, Աստուծոյ հաւատարիմ մնացողներուն անունները մնայուն կերպով պիտի արձանագրուին «կեանքի գրքին» մէջ։ (Յայտնութիւն 20։12–15) Այն ատեն անոնք լիովին պիտի վայելեն Աստուծոյ որդիներուն փառաւոր ազատութիւնը։
4. Փոխանակ մեր վիճակին վրայ գանգատելու, ի՞նչ պէտք է ընենք։
4 Մինչ այդ, փոխանակ գանգատելու մեր վիճակին մասին, Եհովայի վստահինք։ (Ա. Թագաւորաց 12։22. Յուդա 16) Նաեւ, երախտապարտ ըլլանք մեր Քահանայապետ Յիսուսին, որու միջոցաւ, մենք կրնանք Աստուծոյ մօտենալ, «որպէսզի ողորմութիւն ընդունինք ու շնորհք գտնենք պէտք եղած ատեն մեզի օգնելու»։ (Եբրայեցիս 4։14–16) Բնաւ Ադամի նման չըլլանք։ Ան իրապէս սխալ կերպով Եհովան ամբաստանեց որ իրեն գէշ կին մը տուած էր, ըսելով. «Այն կինը, որ ինծի հետ ըլլալու տուիր, ա՛ն ինծի տուաւ ծառէն ու ես կերայ»։ (Ծննդոց 3։12) Աստուած լաւ բաներ կու տայ եւ մեր վրայ դժուարութիւններ չի դներ։ (Մատթէոս 5։45. Յակոբու 1։17) Ձախորդութիւնները յաճախ կու գան մեր իմաստութեան պակասէն կամ ուրիշի մը սխալէն։ Նաեւ անոնք կրնան գալ քանի որ մեղաւոր ենք եւ Սատանայի իշխանութեան ներքեւ գտնուող աշխարհի մը մէջ կ’ապրինք։ (Առակաց 19։3. Ա. Յովհաննու 5։19) Այսուհանդերձ, Եհովայի յաւիտենական բազուկները միշտ նեցուկ կը կանգնին իր հաւատարիմ ծառաներուն որոնք աղօթքով իրեն կ’ապաւինին եւ անձնապէս կը կիրառեն իր Խօսքին խրատները։—Սաղմոս 37։5. 119։105
Հիւանդութեան Ընթացքին Նեցուկ կը Կանգնի
5. Վիշտի մէջ եղողները ի՞նչ քաջալերութիւն կրնան գտնել Սաղմոս 41։1–3 համարներով։
5 Շատերս հիւանդութենէ կը տանջուինք։ Բայց Դաւիթ ըսաւ. «Երանի՜ անոր, որ աղքատին հոգ կը տանի։ Նեղութեան օրը Տէրը պիտի փրկէ զանիկա։ Տէրը պիտի պահէ ու ապրեցնէ զանիկա, երանելի պիտի ըլլայ երկրի վրայ ու թշնամիներուն կամքին պիտի չմատնէ զանիկա։ Տէրը անոր ոյժ պիտի տայ տկարութեան անկողնին մէջ. անոր բոլոր տկարութիւնները պիտի բուժէ հիւանդութեան ատենը»։—Սաղմոս 41։1–3
6, 7. Աստուած ինչպէ՞ս օգնեց Դաւիթի իր հիւանդութեան անկողինին մէջ, եւ ասիկա ինչպէ՞ս կրնայ քաջալերութիւն մը ըլլալ ներկայիս Եհովայի ծառաներուն։
6 Նկատառու անհատ մը կ’օգնէ կարօտեալին։ «Նեղութեան օրը» կրնայ որեւէ նեղացուցիչ պարագայ կամ երկարատեւ դժուարութիւն ըլլալ, որ կը տկարացնէ անհատը։ Ան Աստուծոյ կը վստահի իր տկարութեան ատեն եւ ուրիշներ ‘երանելի պիտի կոչեն զինք երկրի վրայ’, անոր հանդէպ Եհովայի ողորմած արարքներուն լուրը տարածելով։ Աստուած Դաւիթի նեցուկ կանգնեցաւ «տկարութեան անկողնին մէջ», հաւանաբար այդ ժամանակ, երբ Դաւիթի որդին՝ Աբիսողոմ՝ փորձեց Իսրայէլի գահը գրաւել։—Բ. Թագաւորաց 15։1–6
7 Քանի որ նկատառու գտնուած էր ինկած կամ աղքատ անհատներու հանդէպ, Դաւիթ զգաց որ Աստուած իրեն նեցուկ պիտի կանգնէր իր անօգնական վիճակին, հիւանդութեան անկողնին մէջ։ (Սաղմոս 18։24–26) Թէեւ վտանգաւոր կերպով հիւանդացած էր, ան վստահ էր որ Աստուած ‘իր անկողինը պիտի դարձնէր’, ոչ թէ հրաշքով հիւանդութիւնը վերցնելով, այլ՝ զինք զօրացնելով մխիթարիչ միտքերով։ Որպէս թէ Եհովան իր հիւանդութեան անկողինը ապաքինումի անկողնի պիտի դարձնէր։ Ներկայիս ալ եթէ Աստուծոյ ծառաները հիւանդութենէ կը տառապին, Եհովայի բազուկները անոնց ալ նեցուկ պիտի ըլլան։
Մխիթարութիւն՝ Յուսալքեալներուն
8. Տառապող Քրիստոնեայ մը Աստուծմէ կախեալ ըլլալը ինչպէ՞ս ցոյց տուաւ։
8 Հիւանդութիւնը մտային յուսահատութիւն կրնայ պատճառել։ Լուրջ հիւանդութիւն ունեցող Քրիստոնեայ մը, որ երբեմն կարդալու իսկ դժուարութիւն ունի, կը պատմէ. «Ասիկա ինծի յուսահատութեան զգացումներ կու տայ. անարժէք կը զգամ եւ նոյնիսկ կու լամ»։ Գիտնալով որ Սատանան կ’ուզէ զինք յուսալքութեամբ ջախջախել, ան կը պայքարի ասոր դէմ, գիտակցելով որ Եհովայի օգնութեամբ չի կրնար ձախողիլ։ (Յակոբու 4։7) Այս մարդը քաջալերութիւն մըն է ուրիշներուն որոնք գիտեն թէ ան Աստուծոյ կը վստահի։ (Սաղմոս 29։11) Նոյնիսկ երբ հիւանդանոց տարուի, ան կը հեռաձայնէ հիւանդներուն եւ ուրիշներուն, զանոնք հոգեւորապէս կերտելու համար։ Ինք անձամբ կը կերտուի Թագաւորութեան մեղեդիներ եւ այս պարբերաթերթին ու անոր ընկերակից պարբերաթերթին՝ Զարթի՛րի յօդուածներ ունկնդրելով ձայներիզի վրայ, ինչպէս նաեւ ուրիշ Քրիստոնեաներու հետ ընկերակցելով։ Այս եղբայրը կ’ըսէ. «Կանոնաւորաբար Եհովային հետ կը խօսիմ, աղօթելով որ ինծի բաւարար ոյժ, առաջնորդութիւն, մխիթարութիւն եւ օգնութիւն տայ՝ տոկալու»։ Եթէ դուք ալ առողջապահական լուրջ խնդիրներ ունեցող Քրիստոնեայ մըն էք, միշտ Եհովայի ապաւինեցէք եւ անոր յաւիտենական բազուկներուն յենեցէք։
9. Ո՞ր օրինակները ցոյց կու տան թէ մտային յուսալքումը երբեմն կրնայ նեղացնել աստուածապաշտ անհատները։
9 Յուսալքումը հին խնդիր մըն է։ Փորձութեան ներքեւ, Յոբ՝ Աստուծոյ կողմէ լքուած զգացած անհատի մը պէս խօսեցաւ։ (Յոբայ 29։2–5) Երուսաղէմի ու անոր պարիսպներուն աւերուած վիճակին նկատմամբ մտահոգութիւնը Նէեմիան տխրեցուց, իսկ Պետրոս այնքան յուսալքուած զգաց Յիսուսը ուրանալուն համար, որ լացաւ։ (Նէեմեայ 2։1–8. Ղուկաս 22։62) Եպափրոդիտոս տխրեցաւ որ Փիլիպպէի Քրիստոնեաները լսած էին իր հիւանդանալը։ (Փիլիպպեցիս 2։25, 26) Թեսաղոնիկէի կարգ մը Քրիստոնեաներն ալ յուսալքուած էին, քանի որ Պօղոս այդտեղի եղբայրներուն յորդորեց որ ‘վատասիրտները մխիթարեն’։ (Ա. Թեսաղոնիկեցիս 5։14) Արդ, Աստուած ինչպէ՞ս կ’օգնէ այսպիսիներուն։
10. Ի՞նչ բան կրնայ օգտակար ըլլալ երբ կը փորձենք մտային յուսալքումի հետ գլուխ ելլել։
10 Լուրջ յուսալքումը բուժելու համար անհատը իր անձնական որոշումը պէտք է առնէ։a (Գաղատացիս 6։5) Բաւարար հանգիստ եւ հաւասարակշռուած գործունէութիւն մը կրնայ օգտակար ըլլալ։ Փոխանակ քանի մը մեծ խնդիրներով խճողուելու, յուսալքուած անհատի մը համար աւելի օգտակար կրնայ ըլլալ ջանալ զանոնք մէկ առ մէկ լուծել։ Ժողովքի երէցներուն մխիթարիչ օգնութիւնն ալ կրնայ օգտաշատ ըլլալ, մանաւանդ երբ այս զգացական խնդիրը հոգեւոր մտահոգութիւն կը պատճառէ։ (Յակոբու 5։13–15) Ամէն բանէ աւելի, կենսական է Եհովայի ապաւինիլ, ‘մեր ամէն հոգը անոր վրայ ձգելով, վասնզի ան մեզի համար կը հոգայ’։ Յարատեւ եւ սրտաբուխ աղօթքը կրնայ անհատին տալ ‘Աստուծոյ խաղաղութիւնը, որ սրտերը ու մտքերը Քրիստոս Յիսուսով կը պահպանէ’։—Ա. Պետրոս 5։6–11. Փիլիպպեցիս 4։6, 7
Եհովան կ’Օգնէ որ Վիշտի Տոկանք
11–13. Ի՞նչ բան կրնայ սիրելիի մը մահուան ցաւը մեղմացնել։
11 Ուրիշ տխուր փորձառութիւն մըն է սիրելիի մը մահը։ Աբրահամ իր կնոջ Սառայի կորուստին համար ողբաց։ (Ծննդոց 23։2) Երբ իր որդին՝ Աբիսողոմ մեռաւ, Դաւիթ վշտահար վիճակ մը ունեցաւ։ (Բ. Թագաւորաց 18։33) Այո, նոյնիսկ կատարեալ մարդ՝ Յիսուս իր բարեկամին՝ Ղազարոսի մահուան համար «լացաւ»։ (Յովհաննու 11։35) Ուստի, տխրութիւն մը կը պատէ երբ մահը մեզմէ կը խլէ սիրելի մը։ Բայց ի՞նչ բան կրնայ օգնել այս վիշտը մեղմացնելու։
12 Աստուած կ’օգնէ իր ժողովուրդին որ սիրելիի մը կորուստի խոր վիշտին դիմանան։ Աստուածաշունչը կը խօսի յարութեան մասին։ Հետեւաբար, մենք ‘չենք տրտմիր, ինչպէս ուրիշները որոնք յոյս չունին’։ (Ա. Թեսաղոնիկեցիս 4։12. Գործք 24։15) Եհովայի հոգին կ’օգնէ որ խաղաղութիւն եւ հաւատք ունենանք եւ խոկանք այն հոյակապ ապագային մասին, զոր իր Խօսքը կը խոստանայ, որպէսզի սիրելիի մը մահուան շուրջ տխուր խորհուրդներով ամբողջովին չնուաճուինք։ Աստուածաշունչը կարդալով եւ ‘ամէն մխիթարութեան Աստուծոյն’ աղօթելով ալ կրնաք մխիթարուիլ։—Բ. Կորնթացիս 1։3, 4. Սաղմոս 68։4–6
13 Յարութեան յոյսէն ալ մխիթարութիւն կրնանք քաղել, աստուածապաշտ Յոբի նման, որ բացագանչեց. «Երանի՜ թէ [Եհովա] մինչեւ քու բարկութեանդ անցնիլը՝ գերեզմանին մէջ ծածկէիր ու պահէիր զիս։ Ինծի ժամանակ մը որոշէիր ու ետքը զիս միտքդ բերէիր։ Եթէ մարդը մեռնի, պիտի կենդանանա՞յ արդեօք։ Պատերազմիս բոլոր օրերը պիտի սպասեմ, մինչեւ որ իմ փոխուելու կարգս գայ։ Պիտի կանչես ու ես քեզի պատասխան պիտի տամ. քու ձեռքերուդ գործը պիտի հաւնիս»։ (Յոբայ 14։13–15) Երբ սիրելի բարեկամ մը ճամբորդէ, չափազանց չենք տխրիր, քանի որ կ’ակնկալենք զինք դարձեալ տեսնել։ Սիրելիի մը կորուստին խոր վիշտն ալ կրնայ նուազիլ, եթէ հաւատարիմ Քրիստոնեայի մը մահը նոյն կերպով դիտենք։ Եթէ երկրային յոյս մը ունէր, Քրիստոսի Հազարամեայ Իշխանութեան ընթացքին իր մահուան քունէն պիտի արթննայ երկրի վրայ։ (Յովհաննու 5։28, 29. Յայտնութիւն 20։11–13) Եթէ կը յուսանք երկրի վրայ յաւիտեան ապրիլ, հոս պիտի ըլլանք մեր սիրելի յարուցեալները դիմաւորելու համար։
14. Քրիստոնեայ երկու այրիներ իրենց ամուսնոյն մահուան ինչպէ՞ս տոկացին։
14 Իր ամուսնոյն մահէն ետք, քոյր մը հասկցաւ որ պէտք է շարունակէ Աստուծոյ ծառայել։ ‘Տէրոջը գործին մէջ աւելնալէ’ զատ, ան 800 կտորէ բաղկացած ծածկոց մը շինեց։ (Ա. Կորնթացիս 15։58) «Ասիկա լաւ ծրագիր մըն էր», ըսաւ ան, «քանի որ աշխատանքիս բոլոր տեւողութեան Թագաւորութեան մեղեդիներ եւ Աստուածաշունչի ձայներիզներ մտիկ կ’ընէի, որոնք միտքս զբաղած կը պահէին»։ Ան մեծ հաճոյքով կը յիշէ երէցի մը եւ իր կնոջ այցելութիւնը։ Երէցը Աստուածաշունչէն ցոյց տուաւ որ Աստուած իրապէս հոգ կը տանի որբեւարիներուն։ (Յակոբու 1։27) Ուրիշ Քրիստոնեայ կին մը երբ ամուսինը կորսնցուց, ինքզինքին վրայ խղճալու վիճակին մէջ չինկաւ։ Ան գնահատեց իր բարեկամներուն օգնութիւնը եւ սկսաւ ուրիշներու հանդէպ աւելի մեծ հետաքրքրութիւն մը մշակել։ «Աւելի յաճախ կ’աղօթէի եւ Եհովային հետ աւելի մտերիմ յարաբերութիւն մը զարգացուցի», կ’ըսէ ան։ Իսկ ի՜նչ օրհնութիւն մըն է Աստուծոյ յաւիտենական բազուկները որպէս նեցուկ ունենալ։
Օգնութիւն՝ Երբ կը Սխալինք
15. Սաղմոս 19։7–13–ի մէջ, Դաւիթի խօսքերուն միտք բանին ի՞նչ է։
15 Եհովայի օրէնքը սիրելով հանդերձ, երբեմն կը մեղանչենք։ Ասիկա անշուշտ մեզ կը տխրեցնէ, ինչպէս տխրեցուց Դաւիթին, որու համար Աստուծոյ օրէնքը, վկայութիւնը, կանոնները եւ պատուիրանքները ոսկիէն ցանկալի էին։ Ան ըսաւ. «Քու ծառադ անոնցմով կը խրատուի ու զանոնք պահելուն վարձքը շատ է։ Ո՞վ կրնայ միտք առնել իր յանցանքները։ Ծածուկ մեղքերէն զիս մաքրէ։ Ամբարտաւան մեղքերէն ալ պահէ քու ծառադ, թող անոնք ինծի չտիրեն։ Այն ատեն անմեղ կ’ըլլամ ու կը մաքրուիմ մեծ անօրէնութենէ»։ (Սաղմոս 19։7–13) Եթէ կ’ուզէք վերլուծենք այս խօսքերը։
16. Ինչո՞ւ ամբարտաւանութենէ պէտք է խուսափինք։
16 Ամբարտաւան արարքները շատ աւելի լուրջ մեղքեր են քան սխալները։ Սաւուղ թագաւորութենէ մերժուեցաւ, ամբարտաւանութեամբ զոհ մատուցանելուն եւ Ամաղէկի Ագագ թագաւորը, ինչպէս նաեւ աւարին ամենէն լաւ մասը խնայելուն համար, հակառակ անոր որ Աստուած պատուիրած էր որ Ամաղեկացիները բնաջինջ ընեն։ (Ա. Թագաւորաց 13։8–14. 15։8–19) Ոզիա Թագաւորը բորոտութեամբ զարնուեցաւ, ամբարտաւանութեամբ քահանայական պաշտօն կատարելուն համար։ (Բ. Մնացորդաց 26։16–21) Երբ ուխտի տապանակը Երուսաղէմ կը տարուէր եւ սայլը քաշող եզները զանիկա շրջելու վրայ էին, Աստուած մահուամբ զարկաւ Ոզան, Տապանակը շտկելու համար անյարգալից կերպով զայն բռնելուն համար։ (Բ. Թագաւորաց 6։6, 7) Ուստի, եթէ չենք գիտեր ի՛նչ պէտք է ընենք, կամ բան մը ընելու հեղինակութիւն ունինք թէ ոչ, պէտք է համեստութիւն ցուցաբերենք եւ ներատեսութիւն ունեցողներէն խորհուրդ հարցնենք։ (Առակաց 11։2. 13։10) Անշուշտ, եթէ երբեք ամբարտաւանութիւն ըրած ենք, պէտք է ներողութիւն հայցենք եւ Աստուծմէ խնդրենք որ ապագային ամբարտաւան գտնուելէն պահէ մեզ։
17. Ծածկուած մեղքերը ի՞նչ ազդեցութիւն կրնան ունենալ անհատի մը վրայ, բայց ինչպէ՞ս կարելի է թողութիւն եւ ամոքում գտնել։
17 Ծածուկ մեղքերը կրնան մեզ ընկճել։ Ըստ Սաղմոս 32։1–5–ին, Դաւիթ փորձեց պահել իր մեղքը, բայց ան ըսաւ. «Երբ մեղքերս չխոստովանեցայ, ոսկորներս մաշեցան ամէն օր աղաղակելովս, վասնզի ցորեկ ու գիշեր քու ձեռքդ իմ վրաս ծանրացաւ. իմ թացութիւնս ամառուան չորութեան դարձաւ»։ Յանցաւոր խիղճը լռեցնելը մաշեցուց Դաւիթը եւ բարոյական չարչարանքը իր զօրութիւնը նուազեցուց, ճիշդ ծառի մը նման որ տոթի կամ ամառուան չորութեան ատեն իր կենսական խոնաւութիւնը կը կորսնցնէ։ Ան չխոստովանելուն պատճառով երեւութապէս մտային եւ ֆիզիքական հիւանդութենէ տառապեցաւ եւ իր ուրախութիւնը կորսնցուց։ Միայն Աստուծոյ խոստովանելով թողութիւն եւ ամոքում կրնար ունենալ։ Դաւիթ ըսաւ. «Երանի՜ անոր, որուն յանցանքներուն թողութիւն եղաւ ու անոր մեղքերը ծածկուեցան։ ... Իմ մեղքերս քեզի յայտնեցի ու իմ անօրէնութիւնս չծածկեցի։ Ըսի թէ՝ ‘Տէրոջը պիտի խոստովանիմ յանցանքներս’։ Ու դուն ներեցիր իմ մեղքիս անօրէնութիւնը»։ Քրիստոնեայ երէցներուն սիրալիր օգնութիւնը, հոգեւոր ապաքինում կրնայ պատճառել։—Առակաց 28։13. Յակոբու 5։13–20
18. Ի՞նչ ապացոյց կայ որ մեղքը կրնայ երկարատեւ հետեւանք ունենալ, բայց այսպիսի պարագաներու, ի՞նչ բան մխիթարութեան աղբիւր մը կրնայ ըլլալ։
18 Մեղքը կրնայ երկարատեւ ազդեցութիւն ունենալ։ Ինչպէս եղաւ Դաւիթի պարագային, որ Բերսաբէի հետ պոռնկութիւն ըրաւ, անոր ամուսնոյն մահը դաւեց եւ յղի որբեւարիին հետ ամուսնացաւ։ (Բ. Թագաւորաց 11։1–27) Թէեւ Աստուած ողորմած գտնուեցաւ, Թագաւորութեան ուխտին, Դաւիթի զղջումին եւ ուրիշներուն հանդէպ անոր ունեցած ողորմած վերաբերմունքին պատճառով, բայց Դաւիթ ‘իր տունէն չարիք’ տեսաւ։ (Բ. Թագաւորաց 12։1–12) Պոռնկութեան որդին մահացաւ։ Դաւիթի որդին՝ Ամոն, իր կէս քոյրը՝ Թամարը բռնաբարեց եւ անոր եղբօր՝ Աբիսողոմի հրամանով սպաննուեցաւ։ (Բ. Թագաւորաց 12։15–23. 13։1–33) Աբիսողոմ անպատուեց Դաւիթը, անոր հարճերուն հետ յարաբերութիւն ունենալով։ Ան փորձեց իր հօրը գահը գրաւել, բայց սպաննուեցաւ։ (Բ. Թագաւորաց 15։1–18։33) Ներկայիս ալ մեղքը հետեւանք կը ձգէ։ Օրինակի համար, վտարուած յանցագործ մը կրնայ զղջալ եւ ժողովքին մէջ վերընդունուիլ, բայց տարիներ կ’առնէ մինչեւ որ մեղքին պատճառով անոր վատ համբաւը եւ զգացական ցնցումը մոռցուի։ Մինչ այդ, որքա՜ն ամոքիչ է Եհովայի ներողամտութիւնը եւ իր յաւիտենական բազուկները որպէս նեցուկ ունենալը։
Մեր Վրայ Եղող Ճնշումէն Ազատագրուիլ
19. Աստուծոյ հոգին ինչպէ՞ս կրնայ օգնել մեզի, երբ խիստ փորձութեան մէջ ենք։
19 Երբ ծանրօրէն փորձուինք, թերեւս բաւարար իմաստութեան եւ զօրութեան պակաս կրնանք ունենալ, որոշում մը առնելու եւ զայն ի գործ դնելու։ Այսպիսի պարագայի, Աստուծոյ հոգին «օգնութեան կը հասնի մեր տկարութիւններուն. քանզի ի՞նչու եւ ի՞նչպէս աղօթելու ենք՝ չենք գիտեր. բայց ինքը՝ հոգին՝ բարեխօս կ’ըլլայ մեզի համար անբարբառ հառաչանքներով»։ (Հռովմայեցիս 8։23) Եթէ Եհովան վիճակներու փոփոխութիւն պատճառէ, երախտապարտ պէտք է ըլլանք։ Բայց իր բազուկը ուրիշ կերպով ալ կրնայ փրկել մեզ։ Եթէ իմաստութեան համար աղօթենք, Եհովա իր հոգիով կրնայ ցոյց տալ թէ ի՛նչ պէտք է ընենք եւ զայն ընելու հարկ եղած ոյժը կը հայթայթէ։ (Յակոբու 1։5–8) Իր օգնութեամբ կրնանք տոկալ երբ ‘զանազան փորձութիւններով տրտմած’ ըլլանք եւ անոնցմէ դուրս գալ՝ փորձուած եւ զօրացած հաւատքով։—Ա. Պետրոս 1։6–8
20. Ի՞նչ պիտի վայելենք, եթէ Եհովայի յաւիտենական բազուկները իրապէս մեզի նեցուկ ընենք։
20 Ուստի բնաւ չյոգնինք աղօթքով Աստուծոյ մօտենալէ։ «Իմ աչքերս ամէն ատեն Տէրոջը կը նային, վասնզի ան պիտի հանէ իմ ոտքերս որոգայթէն», ըսաւ Դաւիթ։ «Ինծի դարձիր ու ողորմէ ինծի, վասնզի մինակ ու վշտացած եմ։ Սրտիս նեղութիւնները շատցան. իմ վիշտերէս զիս դուրս հանէ։ Իմ նեղութեանս ու տառապանքիս նայէ ու բոլոր մեղքերս ներէ»։ (Սաղմոս 25։15–18) Եթէ մենք ալ Եհովայի յաւիտենական բազուկը մեզի նեցուկ ընենք, Դաւիթի նման աստուածային ազատագրութիւն, հաճութիւն եւ թողութիւն պիտի վայելենք։
[Ստորանիշ էջ 15]
a Մտային յուսալքումի համար տես Զարթի՛ր 22 Հոկտեմբեր 1987, էջ 2–16 եւ 8 Նոյեմբեր, 1987, էջ 12–16. (Անգլ.)
Ի՞նչ Պիտի Պատասխանէիք
◻ Եհովա ինչպէ՞ս կ’օգնէ իր ծառաներուն որոնք հիւանդ են։
◻ Ի՞նչ բան կրնայ օգտակար ըլլալ, երբ կը ջանանք մտային յուսալքումի հետ գլուխ ելլել։
◻ Ի՞նչ բան կրնայ օգնել սիրելիի մը մահուան ցաւը մեղմացնելու։
◻ Իրենց մեղքերը ծածկողները ինչպէ՞ս կրնան հանգստանալ։
◻ Երբ Եհովայի ծառաները խիստ փորձութեան ներքեւ են, ի՞նչ բաներ կրնան օգնել անոնց։
[Նկար՝ էջ 16,17]
Բարեպաշտ Յոբի նման, կրնանք յարութեան յոյսով մխիթարուիլ