Ոչխարներուն եւ այծերուն համար ի՞նչ ապագայ վերապահուած է

«Զանոնք իրարմէ պիտի զատէ, ինչպէս հովիւ մը ոչխարները այծերէն կը զատէ»։—ՄԱՏԹԷՈՍ 25։32

1, 2. Ոչխարներու եւ այծերու առակը ինչո՞ւ պէտք է հետաքրքրէ մեզ։

ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍ վստահաբար երկրի վրայ մեծագոյն Ուսուցիչը եղաւ։ (Յովհաննու 7։46) Անոր ուսուցումի կերպերէն մէկն էր առակներ կամ օրինակներ գործածել։ (Մատթէոս 13։34, 35) Անոնք պարզ, բայց ազդու էին, հոգեւոր եւ մարգարէական խոր ճշմարտութիւններ հաղորդելու համար։

² Ոչխարներու եւ այծերու առակին մէջ, Յիսուս ժամանակի մը մատնանշեց, երբ ինք մասնայատուկ հանգամանքով պիտի գործէր. «Երբ Որդին մարդոյ իր փառքովը գայ եւ ...»։ (Մատթէոս 25։31) Այս առակը պէտք է հետաքրքրէ մեզ, քանի որ Յիսուս անով եզրափակեց իրեն ուղղուած հարցումին պատասխանը. «Ե՞րբ պիտի ըլլան ... քու գալուստիդ [ներկայութեանդ (ՆԱ)] ու աշխարհիս [իրերու դրութեան (ՆԱ)] վերջին նշանը»։ (Մատթէոս 24։3) Ասիկա ի՞նչ կը նշանակէ մեզի համար։

3. Իր բանախօսութեան սկիզբը, Յիսուս ի՞նչ ըսաւ, որ տեղի պիտի ունենար մեծ նեղութեան սկիզբէն անմիջապէս յետոյ։

³ Յիսուս նախագուշակեց որ մեծ նեղութիւնը պայթելէն անմիջապէս «յետոյ», տպաւորիչ դէպքեր տեղի պիտի ունենային, դէպքեր որոնց կը սպասենք։ Ան ըսաւ որ «այն ատեն Որդի մարդոյ նշանը» պիտի երեւնար։ Ասիկա մեծապէս պիտի ազդէ «երկրի բոլոր ազգեր»ուն որոնք «պիտի տեսնեն Որդին մարդոյ երկնքի ամպերուն վրայ եկած՝ զօրութիւնով ու մեծ փառքով»։ Որդին մարդոյ պիտի ընկերակցին «Իր հրեշտակները»։ (Մատթէոս 24։21, 29–31)a Ի՞նչ կրնայ ըսուիլ ոչխարներու եւ այծերու առակին մասին։ Արդի Աստուածաշունչեր զայն կը դնեն 25–րդ գլուխին մէջ, բայց անիկա Յիսուսի պատասխանին մաս կը կազմէ, յաւելեալ մանրամասնութիւններ տալով իր փառքով գալուն մասին եւ ուշադրութիւն կը հրաւիրէ «բոլոր ազգեր»ու դատաստանին վրայ։—Մատթէոս 25։32

Առակին Դերակատարները

4. Ոչխարներու եւ այծերու առակին սկիզբը Յիսուսի մասին ի՞նչ ըսուած է, եւ որո՞նք ալ պատկերին մէջ տեղ կը գրաւեն։

⁴ Յիսուս առակը կը սկսի ըսելով. «Երբ Որդին մարդոյ ... գայ»։ Հաւանաբար գիտէք թէ ո՛վ է «Որդին մարդոյ»։ Աւետարանիչները այդ արտայայտութիւնը յաճախ Յիսուսի վերագրեցին։ Յիսուս անձամբ այսպէս ըրաւ, անկասկած Դանիէլի տեսիլքը ի մտի ունենալով, որու մէջ «Որդի մարդոյ նման մէկը» «Հինաւուրցին» կը մօտենայ «իշխանութիւն, պատիւ ու թագաւորութիւն» ստանալու համար։ (Դանիէլ 7։13, 14. Մատթէոս 26։63, 64. Մարկոս 14։61, 62) Թէեւ Յիսուս է այս առակին գլխաւոր դերակատարը, սակայն ան մինակ չէ։ Ինչպէս Մատթէոս 24։30, 31–ին մէջ յիշուած է, իր բանախօսութեան սկիզբը, ան ըսաւ որ երբ Որդին մարդոյ «զօրութիւնով ու մեծ փառքով» գայ, իր հրեշտակները կենսական դեր մը պիտի խաղան։ Նոյնպէս, ոչխարներու եւ այծերու առակը ցոյց կու տայ որ հրեշտակները Յիսուսին հետ պիտի ըլլան, երբ ան «իր փառաց աթոռը ... նստի» դատելու համար։ (Բաղդատել Մատթէոս 16։27։) Բայց Դատաւորը եւ իր հրեշտակները երկինքն են. ուստի առակին մէջ մարդոց մասին ալ կը խօսուի՞։

5. Ինչպէ՞ս կրնանք Յիսուսի «եղբայրներ»ը բնորոշել։

⁵ Երբ առակին վրայ աչք մը նետենք, երեք խումբեր կը նշմարենք, զորս պէտք է բնորոշենք։ Ոչխարներէն եւ այծերէն զատ, Որդին մարդոյ երրորդ խումբ մըն ալ կ’աւելցնէ, որու ինքնութիւնը շատ կարեւոր է ոչխարները եւ այծերը բնորոշելու համար։ Յիսուս այս երրորդ խումբը կը կոչէ իր հոգեւոր եղբայրները։ (Մատթէոս 25։40, 45) Անոնք ճշմարիտ երկրպագուներ պէտք է ըլլան, քանի որ Յիսուս ըսաւ. «Ով որ ... Հօրս կամքը կը կատարէ, անիկա է իմ եղբայրս եւ քոյրս ու մայրս»։ (Մատթէոս 12։50. Յովհաննու 20։17) Աւելի շեշտակիօրէն, Պօղոս Քրիստոնեաներու մասին գրեց, որոնք «Աբրահամի սերունդ»ին մաս կը կազմեն եւ որոնք Աստուծոյ որդիներ են։ Ան զանոնք Յիսուսի «եղբայր»ներ եւ «երկնային կոչումին մասնակիցներ» կոչեց։—Եբրայեցիս 2։9–3։1. Գաղատացիս 3։26, 29

6. Յիսուսի եղբայրներէն «ամենէն պզտիկներ»ը որո՞նք են։

⁶ Յիսուս ինչո՞ւ իր եղբայրներէն «ամենէն պզտիկներ»ը յիշեց։ Այս խօսքերը կ’արձագանգէին ինչ որ ան նախապէս ըսած էր, իր առաքեալներուն լսելի կերպով։ Երբ Յիսուս իրմէ առաջ մեռած եւ հետեւաբար երկրային յոյս ունեցող Յովհաննէս Մկրտիչը կը բաղդատէր երկնային կեանք ստացողներուն հետ, ան ըսաւ. «Կիներէն ծնածներուն մէջ Յովհաննէս Մկրտիչէն մեծը ելած չէ. սակայն երկնքի թագաւորութեանը մէջ ամենէն պզտիկը անկէ մեծ է»։ (Մատթէոս 11։11) Երկնային յոյս ունեցող Քրիստոնեաներէն ոմանք, ինչպէս առաքեալները, կրնային աւելի կարկառուն ըլլալ ժողովքին մէջ, իսկ ուրիշներ՝ նուազ, սակայն բոլորն ալ Յիսուսի հոգեւոր եղբայրներն էին։ (Ղուկաս 16։10. Ա. Կորնթացիս 15։9. Եփեսացիս 3։8. Եբրայեցիս 8։11) Ուստի, նոյնիսկ երբ ոմանք աննշան կը թուէին երկրի վրայ, անոնք իր եղբայրներն էին եւ, ըստ այնմ, այդպիսի վերաբերմունք պէտք էր ստանային։

Որո՞նք Են Ոչխարները եւ Որո՞նք Են Այծերը

7, 8. Յիսուս ոչխարներուն մասին ի՞նչ ըսաւ, ուստի անոնց մասին ի՞նչ կրնանք եզրակացնել։

⁷ Ոչխարներուն դատավճիռին մասին կը կարդանք. «[Յիսուս] իր աջ կողմը եղողներուն պիտի ըսէ. ‘Եկէք իմ Հօրս օրհնածները, աշխարհի սկիզբէն ձեզի համար պատրաստուած թագաւորութիւնը ժառանգեցէք։ Վասնզի անօթեցայ եւ ինծի ուտելիք տուիք. ծարաւեցայ ու ինծի խմցուցիք. օտարական էի, զիս ներս առիք. մերկ էի, զիս հագուեցուցիք. հիւանդ էի, ինծի տես եկաք. բանտի մէջ էի, ինծի եկաք’։ Այն ատեն արդարները անոր պատասխան պիտի տան ու ըսեն, ‘Տէ՜ր, ե՞րբ քեզ անօթեցած տեսանք ու կերակրեցինք, կամ ծարաւած՝ ու խմցուցինք։ Ե՞րբ քեզ օտարական տեսանք եւ ներս առինք, կամ մերկ՝ ու հագուեցուցինք։ Ե՞րբ քեզ հիւանդ կամ բանտի մէջ տեսանք ու քեզի եկանք’։ Թագաւորը պատասխան տալով պիտի ըսէ անոնց. ‘Ճշմարիտ կ’ըսեմ ձեզի, քանի որ իմ այս եղբայրներէս ամենէն պզտիկներէն մէկուն ըրիք, ինծի ըրիք’»։—Մատթէոս 25։34–40

⁸ Բացայայտօրէն, Յիսուսի աջ կողմը ըլլալու՝ պատիւի ու հաճութեան դիրք ունենալու՝ արժանի դատուած ոչխարները, մարդոց դասակարգ մը կը ներկայացնեն։ (Եփեսացիս 1։20. Եբրայեցիս 1։3) Անոնք ի՞նչ ըրած են եւ ե՞րբ։ Յիսուս կ’ըսէ որ անոնք ազնուութեամբ, յարգանքով եւ առատաձեռնութեամբ ուտելիք, խմելիք եւ հագուելիք տուած են, իրեն օգնելով, երբ հիւանդ կամ բանտն էր։ Երբ ոչխարները կ’ըսեն որ իրենք այս բաները անձնապէս Յիսուսի չեն ըրած, ան ցոյց կու տայ որ անոնք իր հոգեւոր եղբայրներուն, օծեալ Քրիստոնեաներու մնացորդին, թիկունք կանգնած են, հետեւաբար այդ բոլորը իրեն ըրած են։

9. Առակը ինչո՞ւ Հազարամեային ընթացքին չի կատարուիր։

⁹ Առակը Հազարամեայի ընթացքին չի կատարուիր, քանի որ այն ատեն օծեալները անօթութենէ, ծարաւէ, հիւանդութենէ, կամ բանտարկութենէ տառապող անհատներ պիտի չըլլան։ Սակայն, անոնցմէ շատեր այսպիսի բաներու փորձառութիւնը ունեցած են իրերու այս դրութեան վախճանին ընթացքին։ Սատանան երկիր ձգուելէն ի վեր, ան իր բարկութեան մասնաւոր թիրախը դարձուցած է մնացորդին անդամները, անոնց վրայ ծաղրանք, տանջանք եւ մահ բերելով։—Յայտնութիւն 12։17

10, 11. (ա) Ինչո՞ւ անտրամաբանական է խորհիլ որ ոչխարները Յիսուսի եղբայրներուն բարի արարք մը ընող ոեւէ մէկը կը ներփակեն։ (բ) Տեղին ըլլալով, ոչխարները որո՞նք կը ներկայացնեն։

¹⁰ Արդեօք Յիսուս ըսել կ’ուզէ որ եթէ ոեւէ մէկը իր եղբայրներէն մէկուն քիչ մը ազնուութիւն ցուցաբերէ՝ զոր օրինակ, պատառ մը հաց կամ գաւաթ մը ջուր տայ՝ այս ոչխարներէն մէկը ըլլալու որակելի՞ կ’ըլլայ։ Ճիշդ է որ այսպիսի բարութիւններ մարդկային ազնուութիւն կ’արտացոլացնեն, սակայն իրականութեան մէջ, այնպէս կը թուի որ այս առակին ոչխարներէն աւելին պահանջուած է։ Յիսուս բնաւ չէր ակնարկեր, զոր օրինակ, անաստուածներու կամ կղերականներու, որոնք իր եղբայրներէն մէկուն հանդէպ բարի արարք մը ըրած են։ Ան երկու անգամ ոչխարները «արդարներ» կոչեց։ (Մատթէոս 25։37, 46) Ուստի, ոչխարները այնպիսի անհատներ պէտք է ըլլան, որոնք ժամանակաշրջանի մը մէջ Քրիստոսի եղբայրներուն օգնութեան հասած են, գործօն կերպով թիկունք կանգնած են եւ Աստուծոյ առջեւ արդար կեցուածքի արժանանալու աստիճան հաւատք գործադրած են։

¹¹ Դարերու ընթացքին, Աբրահամի նման շատեր արդար կեցուածք մը վայելած են։ (Յակոբու 2։21–23) Նոյ, Աբրահամ եւ ուրիշ հաւատարիմներ «ուրիշ ոչխարներ»ուն մէջ կը գտնուին, որոնք Աստուծոյ Թագաւորութեան ներքեւ Դրախտին մէջ կեանք պիտի ժառանգեն։ Վերջին ժամանակներուն, միլիոնաւորներ ճշմարիտ պաշտամունքը որդեգրած են որպէս ուրիշ ոչխարներ եւ օծեալներուն հետ «մէկ հօտ» դարձած են։ (Յովհաննու 10։16. Յայտնութիւն 7։9) Երկրային յոյս ունեցող այս անհատները Յիսուսի եղբայրները կը նկատեն որպէս Թագաւորութեան դեսպաններ եւ, ըստ այնմ, անոնց կ’օգնեն թէ՛ նիւթական եւ թէ հոգեւոր գետնի վրայ։ Ուրիշ ոչխարները երկրի վրայ գտնուող իր եղբայրներուն ի՛նչ որ ընեն, Յիսուս զայն կը նկատէ որպէս իրեն եղած։ Երբ ինք ազգերը դատելու գայ, երկրի վրայ ողջ եղող այսպիսի անհատներ պիտի դատուին որպէս ոչխարներ։

12. Ոչխարները թերեւս ինչո՞ւ կը հարցնեն թէ Յիսուսի հանդէպ ի՛նչպէս բարութիւններ ըրած են։

¹² Եթէ ուրիշ ոչխարները հիմա օծեալներուն հետ բարի լուրը կը քարոզեն ու անոնց կ’օգնեն, ուրեմն անոնք ինչո՞ւ կը հարցնեն. «Տէ՜ր, ե՞րբ քեզ անօթեցած տեսանք ու կերակրեցինք, կամ ծարաւած՝ ու խմցուցինք»։ (Մատթէոս 25։37) Շատ մը պատճառներ կրնան ըլլալ։ Ասիկա առակ մըն է։ Անոր միջոցաւ, Յիսուս իր հոգեւոր եղբայրներուն հանդէպ իր խոր հետաքրքրութիւնը ցոյց կու տայ. ան անոնց զգացումները կը բաժնէ եւ անոնց հետ կը տառապի։ Յիսուս նախապէս ըսաւ. «Ան որ ձեզ կ’ընդունի, զիս կ’ընդունի. եւ ան որ զիս կ’ընդունի, զիս ղրկողը կ’ընդունի»։ (Մատթէոս 10։40) Այս առակին մէջ, Յիսուս սկզբունք մը կու տայ, ցոյց տալով որ իր եղբայրներուն հանդէպ ի՛նչ որ գործուի (լաւ կամ գէշ) մինչեւ երկինք կը հասնի. որպէս թէ անիկա երկնքի մէջ իրեն հանդէպ կը գործուէր։ Նաեւ, Յիսուս հոս Եհովայի դատելու չափանիշը կը շեշտէ, յստակ ընելով որ Աստուծոյ դատաստանը՝ նպաստաւոր թէ աննպաստ՝ վաւերական ու արդար է։ Այծերը չեն կրնար իրենք զիրենք արդարացնել, ըսելով. ‘Եթէ միայն քեզ անձնապէս տեսած ըլլայինք’։

13. Այծանման անհատները թերեւս ինչո՞ւ Յիսուսը «Տէ՛ր» պիտի կոչեն։

¹³ Անգամ մը որ հասկնանք թէ այս առակին մէջ ցոյց տրուած դատավճիռը ե՛րբ կ’արձակուի, աւելի լաւ կը բնորոշենք թէ այծերը որո՛նք են։ Ասիկա տեղի կ’ունենայ, երբ «Որդի մարդոյ նշանը պիտի երեւնայ երկնքի մէջ ու երկրի բոլոր ազգերը կոծ պիտի ընեն եւ պիտի տեսնեն Որդին մարդոյ ... եկած՝ զօրութիւնով ու մեծ փառքով»։ (Մատթէոս 24։29, 30) Մեծն Բաբելոնի վրայ եկած նեղութենէն վերապրողները, որոնք Թագաւորին եղբայրներուն հետ անարգանքով վարուած են, այն ատեն թերեւս Դատաւորը յուսահատօրէն «Տէր» պիտի կոչեն, յուսալով իրենց կեանքը փրկել։—Մատթէոս 7։22, 23. բաղդատել Յայտնութիւն 6։15–17

14. Յիսուս ի՞նչ հիման վրայ ոչխարները եւ այծերը պիտի դատէ։

¹⁴ Սակայն, Յիսուսի դատաստանը նախկին եկեղեցասէրներուն, անաստուածներուն եւ ուրիշներուն յուսահատ դաւանութիւններէն կախեալ պիտի չըլլայ։ (Բ. Թեսաղոնիկեցիս 1։8) Ընդհակառակը, դատաւորը մարդոց սրտի վիճակը եւ իր եղբայրներէն «ամենէն պզտիկներէն մէկուն» հանդէպ անոնց անցեալի արարքները հաշուի պիտի առնէ։ Ճիշդ է որ երկրի վրայ գտնուող օծեալ Քրիստոնեաներու թիւը կը նուազի։ Բայց, այնքան ատեն որ «հաւատարիմ ու իմաստուն ծառան» կազմող օծեալները կը շարունակեն հոգեւոր կերակուր եւ ուղղութիւն տալ, ապագացու ոչխարները ծառայ դասակարգին բարիք ընելու պատեհութիւնը ունին, ինչպէս «բոլոր ազգերէն ու ցեղերէն եւ ժողովուրդներէն ու լեզուներէն» եկած «մեծ բազմութիւն»ը ըրած է։—Յայտնութիւն 7։9, 14

15. (ա) Շատեր ինչպէ՞ս ցոյց տուած են որ այծերու կը նմանին։ (բ) Ինչո՞ւ պէտք է խուսափինք նշելէ թէ ո՛վ ոչխար է, կամ ո՛վ այծ։

¹⁵ Քրիստոսի եղբայրներուն եւ մէկ հօտի մէջ անոնց միացած միլիոնաւոր ուրիշ ոչխարներուն հետ ի՞նչպէս վարուած են։ Թերեւս շատեր Քրիստոսի ներկայացուցիչներուն վրայ անձնապէս չեն յարձակած, բայց իր ծառաներուն հետ սիրալիր կերպով ալ չեն վարուած։ Այս ամբարիշտ աշխարհը նախընտրելով, այծանման անհատները Թագաւորութեան պատգամը կը մերժեն, որ իրենց կը հասնի ուղղակի կամ անուղղակի կերպով։ (Ա. Յովհաննու 2։15–17) Անշուշտ, վերջ ի վերջոյ, Յիսուս որ միակ նշանակուած անհատն է, ինք վճիռը պիտի արձակէ։ Մեզի չիյնար որոշել թէ որո՛նք ոչխարներ են եւ որո՛նք՝ այծեր։—Մարկոս 2։8. Ղուկաս 5։22. Յովհաննու 2։24, 25. Հռովմայեցիս 14։10–12. Ա. Կորնթացիս 4։5

Իւրաքանչիւր Խումբին Ի՞նչ Ապագայ Վերապահուած Է

16, 17. Ոչխարները ի՞նչ ապագայ պիտի ունենան։

¹⁶ Յիսուս ոչխարներուն հետեւեալ դատավճիռը տուաւ. «Եկէք իմ Հօրս օրհնածները, աշխարհի սկիզբէն ձեզի համար պատրաստուած թագաւորութիւնը ժառանգեցէք»։ Ի՜նչ ջերմ հրաւէր մը. «Եկէք»։ Ո՞ւր։ Յաւիտենական կեանքի, ինչպէս իր եզրակացութեան մէջ ըսաւ. «Արդարները յաւիտենական կեանքը [պիտի երթան]»։—Մատթէոս 25։34, 46

¹⁷ Տաղանդներու առակին մէջ, Յիսուս ցոյց տուաւ որ երկնքի մէջ իրեն հետ իշխելիք անհատներէն ի՛նչ կը պահանջուի։ Բայց մեր նկատի առած առակին մէջ, ան ցոյց կու տայ որ Թագաւորութեան հպատակներէն ի՛նչ կ’ակնկալուի։ (Մատթէոս 25։14–23) Յստակ է ուրեմն որ Յիսուսի եղբայրներուն սրտանց աջակցելով, ոչխարները իր Թագաւորութեան երկրային ծիրին մէջ տեղ մը կը ժառանգեն։ Անոնք երկրային դրախտին մէջ կեանքը պիտի վայելեն. հեռանկար մը զոր Աստուած փրկուելիք մարդոց «աշխարհի սկիզբէն» ի վեր անոնց համար պատրաստած էր։—Ղուկաս 11։50, 51

18, 19. (ա) Յիսուս այծերուն դէմ ի՞նչ վճիռ պիտի արձակէ։ (բ) Ինչպէ՞ս կրնանք վստահ ըլլալ որ այծերը յաւիտենական տանջանք պիտի չդիմագրաւեն։

¹⁸ Ի՜նչ հակառակ դատավճիռ կը տրուի այծերուն։ «Այն ատեն ձախ կողմը եղողներուն ալ պիտի ըսէ. ‘Մէկդի գացէք ինծմէ, անի՛ծեալներ, յաւիտենական կրակին մէջ՝ որ պատրաստուած է Սատանային ու իր հրեշտակներուն։ Վասնզի անօթեցայ, ինծի ուտելիք չտուիք. ծարաւեցայ, ինծի չխմցուցիք. օտարական էի, զիս ներս չառիք. մերկ էի, զիս չհագուեցուցիք. հիւանդ էի ու բանտի մէջ էի, ինծի տես չեկաք’։ Այն ատեն անոնք ալ պատասխան պիտի տան ու ըսեն. ‘Տէ՛ր, ե՞րբ տեսանք քեզ անօթեցած կամ ծարաւած կամ օտարական կամ մերկ կամ հիւանդ կամ բանտի մէջ ու քեզի սպասաւորութիւն չըրինք’։ Այն ատեն պատասխան պիտի տայ անոնց ու ըսէ. ‘Ճշմարիտ կ’ըսեմ ձեզի. որովհետեւ ինչ որ ասոնցմէ ամենէն պզտիկներէն մէկուն չըրիք, ինծի ալ չըրիք’»։—Մատթէոս 25։41–45

¹⁹ Աստուածաշունչի աշակերտները լաւ գիտեն որ հոս՝ յաւիտենական կրակին մէջ այծանման անհատներու անմահ հոգիներուն տանջանքին մասին չի խօսուիր։ Ոչ, քանի որ մարդ արարածը հոգի է. ան անմահ հոգի չունի։ (Ծննդոց 2։7. Ժողովողի 9։5, 10. Եզեկիէլ 18։4) Այծերը «յաւիտենական կրակի» դատապարտելով, Դատաւորը ըսել կ’ուզէ ապագայի յոյսէ զուրկ կործանում մը, վերջնական վախճան մը, որ Բանսարկուին եւ իր դեւերուն համար ալ վերապահուած է։ (Յայտնութիւն 20։10, 14) Հետեւաբար, Եհովայի Դատաւորը հակառակ դատավճիռներ կ’արձակէ։ Ան ոչխարներուն կ’ըսէ, «Եկէք». իսկ այծերուն, «Մէկդի գացէք ինծմէ»։ Ոչխարները «յաւիտենական կեանքը» պիտի ժառանգեն, իսկ այծերը՝ «յաւիտենական կործանում [(ՆԱ)]» պիտի ստանան։—Մատթէոս 25։46b

Ասիկա Ի՞նչ կը Նշանակէ Մեզի Համար

20, 21. (ա) Քրիստոնեաները կատարելիք ի՞նչ կարեւոր գործունէութիւն ունին։ (բ) Հիմա ի՞նչ զատում տեղի կ’ունենայ։ (գ) Երբ ոչխարներու եւ այծերու առակը սկսի կատարուիլ, մարդոց վիճակը ի՞նչ պիտի ըլլայ։

²⁰ Չորս առաքեալները, որոնք իր ներկայութեան եւ այս դրութեան վերջին նշանին մասին Յիսուսի պատասխանը լսեցին, խորհուրդներով ծանրաբեռնուեցան։ Անոնք արթուն պէտք էր կենային եւ հսկէին։ (Մատթէոս 24։42) Անոնք նաեւ Մարկոս 13։10–ին մէջ յիշուած վկայութեան գործը պէտք էր կատարէին։ Ներկայիս, Եհովայի Վկաները աշխուժօրէն կը մասնակցին այս գործունէութեան։

²¹ Սակայն, ոչխարներու եւ այծերու առակին այս թարմ հասկացողութիւնը ի՞նչ կը նշանակէ մեզի համար։ Անիկա կը նշանակէ որ մարդիկ արդէն դիրք կը բռնեն։ Ոմանք ‘դէպի կորուստ տանող լայն ճամբուն’ մէջ են, մինչ ուրիշներ կը ջանան ‘դէպի կեանք տանող նեղ ճամբուն’ մէջ մնալ։ (Մատթէոս 7։13, 14) Սակայն, Յիսուսի առակին մէջ նկարագրուած ոչխարներուն եւ այծերուն վրայ վերջնական դատավճիռը տակաւին ապագային պիտի արձակուի։ Երբ Որդի մարդոն Դատաւորի դերով գայ, ինք պիտի որոշէ որ շատ մը ճշմարիտ Քրիստոնեաներ՝ նուիրուած ոչխարներու «մեծ բազմութիւն մը»՝ ‘մեծ նեղութեան’ վերջին մասէն անցնելու եւ նոր աշխարհը մտնելու համար որակելի են։ Այս հեռանկարը ուրախութեան աղբիւր մը պէտք է ըլլայ հիմա։ (Յայտնութիւն 7։9, 14) Իսկ միւս կողմէն, «բոլոր ազգեր»էն եկող անհամար անհատներ պիտի փաստեն որ իրենք յամառ այծերու նման են։ Անոնք «յաւիտենական կործանում» պիտի երթան։ Երկիրը որքա՜ն պիտի հանգստանայ։

22, 23. Քանի որ առակին ամբողջ կատարումը տակաւին ապագային համար է, ներկայիս մեր քարոզչութիւնը ինչո՞ւ կենսական է։

²² Թէեւ առակին մէջ նկարագրուած դատավճիռը մօտ ապագային համար է, բայց հիմա իսկ կենսական գործունէութիւն մը տեղի կ’ունենայ։ Մենք՝ Քրիստոնեաներս՝ կեանք փրկող գործունէութեան մը կը մասնակցինք, պատգամ մը ծանուցանելով, որ մարդոց մէջ զատում կը յառաջացնէ։ (Մատթէոս 10։32–39) Պօղոս գրեց. «Քանզի ‘Ով որ Տէրոջը անունը կանչէ՝ պիտի փրկուի’։ Ուրեմն ի՞նչպէս պիտի կանչեն անոր, եթէ անոր չհաւատան, կամ ի՞նչպէս պիտի հաւատան անոր, որուն վրայով չեն լսած, կամ ի՞նչպէս պիտի լսեն՝ առանց մէկուն քարոզելուն»։ (Հռովմայեցիս 10։13, 14) Մեր հանրային ծառայութիւնը աւելի քան 230 երկիրներու մէջ մարդոց կը հասնի Աստուծոյ անունը եւ փրկութեան իր պատգամը գիտցնելով։ Քրիստոսի օծեալ եղբայրները տակաւին այս գործունէութիւնը կ’առաջնորդեն։ Ներկայիս, աւելի քան հինգ միլիոն ուրիշ ոչխարներ անոնց միացած են։ Իսկ ամբողջ երկրագունդին վրայ մարդիկ Յիսուսի եղբայրներուն կողմէ ծանուցանուած պատգամին կ’ընդառաջեն։

²³ Մինչ տունէ տուն կամ անպաշտօն կերպով կը քարոզենք, շատեր մեր պատգամին հետ շփման մէջ կու գան։ Իսկ ուրիշներ թերես Եհովայի Վկաներուն եւ մեր գործունէութեան մասին կը սորվին մեզի անծանօթ կերպերով։ Երբ դատաստանի ժամանակը հասնի, Յիսուս ո՞ր տարողութեամբ հաշուի պիտի առնէ համայնքի պատասխանատուութիւնը եւ ընտանեկան արժանիքը։ Չենք գիտեր եւ անիմաստ է ենթադրութիւններ ընել։ (Բաղդատել Ա. Կորնթացիս 7։14։) Շատեր հիմա իրենց ականջները կը գոցեն, Աստուծոյ ծառաները կը ծաղրեն, կամ անոնց հալածանքին ուղղակիօրէն կը մասնակցին։ Ուստի, ասիկա ճակատագրական ժամանակ մըն է. անոնք թերեւս այնպիսի անհատներու դառնան, զորս Յիսուս պիտի դատէ որպէս այծեր։—Մատթէոս 10։22. Յովհաննու 15։20. 16։2, 3. Հռովմայեցիս 2։5, 6

24. (ա) Ինչո՞ւ կարեւոր է որ անհատներ մեր քարոզչութեան նպաստաւոր կերպով ընդառաջեն։ (բ) Այս ուսումնասիրութիւնը անձնապէս օգնեց ձեզի որ ձեր ծառայութեան հանդէպ ի՞նչ մտավիճակ ունենաք։

²⁴ Սակայն բարեբախտաբար, շատեր նպաստաւոր կերպով կ’ընդառաջեն, Աստուծոյ Խօսքը կ’ուսումնասիրեն եւ Եհովայի Վկաներ կ’ըլլան։ Ներկայիս այծանման թուողներէն ոմանք կրնան փոխուիլ եւ ոչխարներ դառնալ։ Կէտը այդ է թէ Քրիստոսի մնացեալ եղբայրներուն ընդառաջողները եւ գործօն կերպով աջակցողները հիմակուընէ իսկ կ’ապացուցանեն որ Յիսուսի աջ կողմը պիտի ըլլան, երբ, մօտ ապագային, ան դատավճիռ արձակելու համար իր աթոռը նստի։ Անոնք օրհնուած են եւ տակաւին պիտի օրհնուին։ Այս կերպով, այս առակը պէտք է դրդէ մեզ որ Քրիստոնէական ծառայութեան մէջ աւելի եռանդով գործենք։ Շատ ուշ ըլլալէ առաջ, Թագաւորութեան բարի լուրը ծանուցանելու մէջ մեր ամբողջ կարելին ընենք եւ այդ կերպով ուրիշներուն պատեհութիւն տանք որ ընդառաջեն։ Անկէ ետք, Յիսուսի կ’իյնայ աննպաստ կամ նպաստաւոր դատավճիռ արձակելը։—Մատթէոս 25։46

[Ստորանիշներ]

Կը յիշէ՞ք

◻ Մատթէոս 24։29–31–ին եւ Մատթէոս 25։31–33–ին միջեւ ի՞նչ նմանութիւններ ցոյց կու տան, որ ոչխարներու եւ այծերու առակը ապագային պիտի կատարուի, եւ անիկա ե՞րբ է։

◻ Յիսուսի եղբայրներէն «ամենէն պզտիկներ»ը որո՞նք են։

◻ Յիսուսի գործածած «արդարներ» արտայայտութիւնը ինչպէ՞ս մեզի կ’օգնէ հասկնալու թէ անոնք որո՛նք կը ներկայացնեն եւ որո՛նք չեն ներկայացներ։

◻ Թէեւ առակը ապագային պիտի կատարուի, մեր քարոզչութիւնը հիմա ինչո՞ւ կարեւոր եւ ստիպողական է։

[Շրջանակ⁄Նկար՝ էջ 31]

ՆՄԱՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ ՆՇՄԱՐԵՆՔ

Մատթէոս 24։29–31 Մատթէոս 25։31–33

Հրեշտակները իրեն հետ ներկայ են Հրեշտակները իրեն հետ կու գան